Σάββατο 27 Οκτώβρη. Είναι λογικό πως είτε official είτε unofficial οι «4» έχουν να «ανταλλάξουν» γνώμες και σε δύο τουλάχιστον επιπλέον ζητήματα. Το ένα είναι η αμερικανική απόβαση στην ypgκρατούμενη ζώνη· κατά συνέπεια το «κουρδικό ζήτημα» που απασχολεί κατά πρώτο λόγο την Άγκυρα· και με διαφορετικό τρόπο το Βερολίνο. Το άλλο είναι η σαουδική αραβία.
Όταν κανονίστηκε το σημερινό ραντεβού (πριν κάμποσους μήνες) η σφαγή του Khashoggi δεν είχε γίνει· ούτε ήταν ένα ενδεχόμενο στον ορίζοντα. Τώρα είναι γεγονός παγκόσμια γνωστό, αλλάζοντας τα δεδομένα με τρόπο βολικό για τα συμφέροντα τόσο του μπλοκ της Αστάνα όσο και του Βερολίνου (ο Macron εξακολουθεί να σολάρει σε κάποιο βαθμό, κοιτώντας κυρίως το εμπόριο όπλων προς το Ριάντ).
Αν το τουρκικό καθεστώς συνεχίσει να κρατάει τον τοξικό κρεμασμένο ανάποδα τότε οποιοδήποτε deal κάνουν οι 4 για την συρία θα διευκολυνθεί σημαντικά. Αλλά για το αντίθετο (για κάποιας μορφής «απελευθέρωση» του τοξικού) δουλεύει ήδη το Τελ Αβίβ· που τρομάζει με την ιδέα να χάσει αυτόν τον «σύμμαχο». Προφανώς κανείς δεν αγνοεί τον ισραηλινό «στρατιωτικό παράγοντα» στη μέση Ανατολή. Απ’ αυτήν την άποψη η de facto ζώνη απαγόρευσης πτήσεων που έχει επιβάλλει ως τώρα η Μόσχα (με την προμήθεια των S-300 στο συριακό καθεστώς) προσθέτει «πίεση» στον άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ.
Τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο. Στη σημερινή σύσκεψη ούτε η Merkel ούτε ο Macron αντιπροσωπεύουν την ε.ε… Αντιπροσωπεύουν τα κράτη τους, τα αφεντικά τους, τα συμφέροντά τους. Υποθέτουμε πως μερικές μόνο απ’ τις όποιες αποφάσεις, σημερινές ή μελλοντικές, θα γίνουν «θέσεις της ε.ε.». Ας πούμε σε ότι αφορά το πολιτικό τμήμα του συριακού μέλλοντος.
Τι γνώμη να έχει άραγε γι’ αυτές τις εξελίξεις η Ρώμη ή η φιλοαμερικάνικη Βαρσοβία;