Παρασκευή 11 Μάη. Χαλαρός ο Kim της βόρειας κορέας: δίνει. Δίνει «χαρτιά» που θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει αργότερα, στην κουβέντα του με το ψόφιο κουνάβι, σαν μέρος της διαπραγμάτευσης· ακόμα καλύτερα θα μπορούσε να του τα κάνει δώρο (στις 12 Ιούνη, στη Σιγκαπούρη), να έχει το ψόφιο κουνάβι να επιδεικνύει κατορθώματα και να καμαρώνει. Όμως όχι. Ο large Kim δίνει από τώρα. Πάρε κόσμε!!! Τελευταίο: απελευθέρωσε 3 αμερικανοκορεάτες αιχμάλωτούς του, και το «πιστώθηκε» ο ακροδεξιός αμερικάνος υπ.εξ. Pompeo…
Στο ψάρεμα με πετονιά (ή με καλάμι, που είναι το ίδιο) αν αγκιστρώσει μεγάλο ψάρι δεν αρχίζεις να το τραβάς σαν τρελός, μην το χάσεις. Όχι! Αν το κάνεις αυτό θα το χάσεις: το ψάρι «σου» χτυπιέται μ’ όλη του δύναμη, και είναι πολύ πιθανό να σπάσει το αγκίστρι· ή να κόψει την πετονιά.
Αντίθετα, το τραβάς λίγο και ύστερα του δίνεις αμπόλα. Να «νοιώσει ότι σώθηκε». Ύστερα το ξανατραβάς, και του ξαναδίνεις αμπόλα. Και το πας έτσι. Να κουραστεί. Να «σκάσει» απ’ το πήγαινε – έλα. Κι όταν καταλάβεις ότι κουράστηκε, τότε αρχίζεις να το τραβάς προς τα έξω· πάντα προσεκτικά.
Ξέρουν από ψάρεμα με πετονιά στην κορεατική χερσόνησο και στην πέριξ Ασία; Στην Ουάσιγκτον, πάντως, δεν φαίνεται να ξέρουν…