Πολιτικά αδιέξοδα

Σάββατο 28 Απρίλη. Η προσπάθεια διάφορων αντιπολιτευόμενων «προσωπικοτήτων» ή και κομμάτων (κυρίως του συντηρητικού SP), στην τουρκία, να πείσουν τον Abdullah Gul να είναι υποψήφιος πρόεδρος και άρα αντίπαλος του Erdogan στις ερχόμενες εκλογές έχει το ενδιαφέρον της. Επειδή επιβεβαιώνει την άποψή μας, ότι το βασικό πολιτικό πρόβλημα της τουρκικής κοινωνίας δεν είναι ο Erdogan, οι ισλαμοδημοκράτες και ο συντηρητισμός τους, αλλά το γεγονός ότι μέσα σ’ αυτά τα 16 χρόνια πολιτικής ηγεμονίας τους δεν έγινε κατορθωτό να φτιαχτεί ένα αξιόπιστο και σύγχρονο αντιπολιτευόμενο «σοσιαλδημοκρατικό» κόμμα (αυτό που στην ευρώπη λέγεται «κεντρώο» ή «κεντροαριστερό») με έναν «πειστικό» ηγέτη.

Ο Gul είναι απ’ τους βασικούς συνιδρυτές του AKP, “brother in arms” του Erdogan επί πολλά χρόνια, και φυσικά έχει διατελέσει πρόεδρος της τουρκίας εκλεγμένος απ’ το AKP. Φαίνεται να διαφωνεί με διάφορα της πολιτικής του Erdogan τα τελευταία χρόνια (ειδικά μετά το πραξικόπημα), κι αυτό θεωρείται αρκετό για να τον χρήσει «αντι-Erdogan». (Αναμένεται πως σήμερα θα ανακοινώσει αν θα κατέβει στις εκλογές ή όχι).

Με ή χωρίς την υποψηφιότητα Gul ωστόσο η κοινωνική αριστέρα στην τουρκία (υπάρχει τέτοια, και δεν είναι αμελητέα) εξακολουθεί να είναι αδύναμη να παράξει την αναγκαίο και σύγχρονο εναλλακτικό σχέδιο (και τον «φορέα» / κόμμα του) απέναντι στην συμπαγή εκλογική βάση των ισλαμοδημοκρατών και στον σχεδιασμό του AKP. Το μεγαλύτερο αντιπολιτευόμενο κόμμα, το CHP, που θεωρείται «σοσιαλίζον», είναι old fashion έκφραση του κεμαλικού εθνικισμού· με οργανικές σχέσεις με το παλιό (και ξεπερασμένο) «κεμαλικό κατεστημένο» / βαθύ κράτος….

Comments are closed.