Κυριακή 4 Μάρτη. Όσο ασήμαντοι κι αν είμαστε σαν αυτόνομοι εργάτες από πολιτική άποψη για να “κοντράρουμε” το κκε, δεν μπορούμε παρά να επιμείνουμε: καμμία πρεσβεία, ούτε η αμερικανική, ούτε η ισραηλινή, ούτε τα γραφεία της ε.ε. δεν είναι αντιϊμπεριαλιστικός στόχος στην ελλάδα. Αντίθετα, ο εχθρός βρίσκεται (και) στο ελληνικό υπουργείο εξωτερικών. Το καθήκον μας, σαν εργατική τάξη, δεν είναι να δείχνουμε τους διεθνείς συμμάχους των ντόπιων αφεντικών παρακάμπτοντάς τα διακριτικά, θεωρώντας τα (“εμμέσως πλην σαφώς”) περιορισμένης ευθύνης, και (ποιος ξέρει;) ίσως επιδεκτικά “εθνικής απελευθέρωσης”! Το καθήκον μας, πρώτα και κύρια, είναι η αντιπαράθεση μ’ αυτά ακριβώς τα αφεντικά, κάθε μέρα, όποιες κι αν είναι οι συμμαχίες τους· μαζί, φυσικά, με την επίγνωση ότι οι συμμαχικές επιλογές τους δείχνουν τους προσανατολισμούς τους, που οφείλουμε να τους ξέρουμε…
Ο πόλεμος τους είναι παντού· ο εχθρός μας είναι εδώ! Το είπαμε παλιά, ισχύει πάντα!!