Τρίτη 12 Δεκέμβρη. Με δεδομένη την “τριπλή συνεννόηση” ανάμεσα σε Μόσχα – Άγκυρα και Τεχεράνη η καλλιέργεια μιας ορισμένης ασάφειας στο “και τώρα τι κάνουμε;” μετά την στρατιωτική νίκη μπορεί να εκφράζει αφενός μια τακτική, και αφετέρου μια ορισμένη αβεβαιότητα για το πως θα κινηθεί ο άξονας Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ. Η τακτική (θα πρέπει να) έγκειται στο ότι δεν θα πρέπει να αποξενωθούν οριστικά (απ’ την “τριπλή συνεννόηση”) άλλα κράτη της περιοχής… Παρότι επιμένουμε ότι η Άγκυρα θα έβλεπε με χαρά την ανατροπή του Sisi· και, γιατί όχι; θα βοηθούσε σ’ αυτήν· και η Τεχεράνη ευχαρίστως θα απολάμβανε τον σαουδάραβα τοξικό πρίγκηπα κρεμασμένο (όχι ανάποδα) και θα υποστήριζε όποιον θα έφτιαχνε την θηλειά.
Με βάση τις κινήσεις της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ η «σοφία – μέσα – στην – ρευστότητα» θα πρέπει να συμβουλεύει να μην χαριστούν εύκολα σύμμαχοι στον αμερικανο-ισραηλινό άξονα. Θα μπορούσε να εικάσουμε ότι στην παρούσα φάση το «μπλοκ της Αστάνα» δεν έχει λόγο να βιάζεται στη μέση Ανατολή, εκτός αν βρεθεί μπροστά σε κάτι επικίνδυνα εκρηκτικό. Εκείνοι που βιάζονται δείχνουν να είναι οι αμερικάνοι, οι ισραηλινοί, οι σαουδάραβες.
Αν αυτά που υποστηρίζουμε έχουν βάση, τότε το ότι ο Πούτιν έκανε «ταξίδι για δουλειές» σε τρεις πρωτεύουσες μέσα σε μια μέρα είναι ένας γρήγορος αποπροσανατολισμός (δεν μας φαίνεται ο τύπος του πλανόδιου…). Όχι και ανεδαφικός πάντως. Σε τελευταία ανάλυση και οι δουλειές μέσα στο λογαριασμό είναι…
Εκτός αν ήθελε να αποδείξει ότι “μια χαρά κρατιέται” στα 65 του…
(φωτογραφία: Μην μου πεις ότι εκτός απ’ τη Λωζάνη σε απασχολεί και η Γιάλτα;)