Παρασκευή 8 Δεκέμβρη. Στους καιρούς της ηγεμονικής ισχύος της η Ουάσιγκτον είχε πετύχει / επιβάλει την «συμφωνία του Camp David» το 1978 ανάμεσα στο αιγυπτιακό και το ισραηλινό καθεστώς, υποχρεώνοντας το Τελ Αβίβ να επιστρέψει στο Κάιρο την χερσόνησο του Σινά που είχε καταλάβει στρατιωτικά. Ακόμα και στις αρχές της δεκαετίας του ’90, με την άνεση της «μόνης υπερδύναμης» η Ουάσιγκτον είχε πετύχει / επιβάλλει τις «συμφωνίες του Όσλο» ανάμεσα στο ισραήλ και τους παλαιστίνιους. Θυμίζουμε: όταν ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός ένοιωθε ότι υπερέχει είχε την πολυτέλεια να μην ταυτίζεται απόλυτα, 100%, με τον ισραηλινό.
Το γεγονός πως τώρα το κάνει είναι απόδειξη της αδυναμίας του. Πάντα η Ουάσιγκτον δρούσε ένοπλα, επιδεικνύοντας όμως μια υπεροψία που της επέτρεπε εδώ κι εκεί να εμφανίζεται σαν «μεσολαβητής / ειρηνοποιός». Τώρα αυτό το δεύτερο τέλειωσε. Συμβολικά ίσως, αλλά τέλειωσε: η ανακήρυξη της Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσας του ισραήλ είναι η εκδήλωση ενός φτηνού παζαριού, όπου οι σύμμαχοι (οι ηπα και το ισραήλ) βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο. Το “america first” σημαίνει καθαρά “america forward”, στα τυφλά, χωρίς την “ανωτερότητα του ειρηνοποιού”. Και χωρίς καμία άλλη, εκτός απ’ τα πυρηνικά όπλα.
Όμως αν η Ουάσιγκτον σηκώνει διαρκώς τα μανίκια, το ίδιο κάνουν και οι αντιπαλοί της. Κι αυτούς δεν τους τρομάζει. Τους αυξάνει…