Πέμπτη 29 Ιούνη. Εφόσον η φαιορόζ κυβέρνηση, τόσο καλή στις διαπραγματεύσεις, συνεχίζει να διατηρεί ένα σωρό υπουργεία που στον τίτλο τους έχουν (ακόμα και όταν δεν φαίνεται) το «και θρησκευμάτων» (π.χ.: άμυνας και θρησκευμάτων· οικονομικών και θρησκευμάτων· δημοσίων έργων και θρησκευμάτων· κ.ο.κ.) είναι εύλογο ότι η «συμμορία με τα μαύρα» κανονίζει τι και πως θα διδάσκεται στα σχολεία.
«Έκοψε» λοιπόν η «ιερά σύνοδος» κάτι τραγούδια που, ποιος ξέρει ποια απελπισμένη «προοδευτική» έμπνευση, είχε ρίξει μέσα στην διδακτέα ύλη. Την παμπάλαιη συννεφούλα του καιροσκόπου Σαββόπουλου (άγνωστο γιατί… μήπως επειδή πριν κάτι δεκαετίες ήταν «νεο-ορθόδοξος»;) και τον μπαγάσα του Άσιμου. Αυτός ήταν αναρχικός και άθεος βέβαια… Οπότε σωστά!
Μια χαρά είναι οι μηχανισμοί. Στα καλύτερά τους! Για «πρώτη» και «δεύτερη» φορά αριστέρα είναι σε τέτοια φόρμα ώστε άνετα θα βγάλουν όλη τη χιλιετία! Οπότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να τραγουδιέται εν χορώ (αλλά σε χαμηλή ένταση, μουρμουρητά…) μέσα σε κάθε τάξη, την ώρα των «θρησκευτικών», σαν ανταρσία, το:
Θεέ μου μεγαλοδύναμε / πούσαι ψηλά εκεί πάνω
ρίξε λιγάκι τουμπεκί / θεούλη μου / στον αργιλέ μου απάνω.
Ανάμεσα στης εκκλησιάς / τις αψηλές καμάρες
ανάβαμε τις λουλαδιές / θεούλη μου / σα νάτανε λαμπάδες.
Και τα λοιπά.
(Σε περίπτωση που χρειαστεί: για τα μάθηματα ιστορίας, γλώσσας, αρχαίων κλπ, αν χρειάζεται οπωσδήποτε σαν αντάρτικο μουρμούρισμα κάτι από Σαββοπουλamstel, ενδείκνυται το Αχαρνής. Ολόκληρο, και χωρίς political correct περικοπές…)