Αόρατες πόλεις

Κυριακή 25 Ιούνη.

Δεν έχει τόκο το όνειρο

που αποταμιεύσαμε σε χρονοτράπεζες.

 

Είδα πρόσωπα / όλο μάτια / ζευγάρια μάτια

τεράστια / χωρίς εικόνες / να ρουφάνε

μπερδεμένα κουβάρια / ύλης / και

δάκρυα παγωμένα σε μάτια μεταναστών

γεμάτα μάτια δρόμους / απλωμένη μπουγάδα

να στεγνώσουν τις μνήμες /

διευρυμένο άνοιγμα

σε έγκλειστο χώρο.

Comments are closed.