Κυριακή 28 Μάη. Α) Μην αφήνεις ποτέ, ΠΟΤΕ, τον συναισθηματισμό σου να καθορίζει τις αποφάσεις σου (δύσκολο). Μάθε έγκαιρα τον εαυτό σου και τις συναισθηματικές του διακυμάνσεις (δυσκολότερο). Αυτο-εκπαιδεύσου στη χαλιναγώγηση του συναισθηματισμού σου (ακόμα πιο δύσκολο). Τα εκ των υστέρων «συγγνώμη» μπορεί να σου δίνουν πόντους για τον «παράδεισο», όχι για τα εγκόσμια. Με κατάρες και προσευχές ποτέ δεν άλλαξαν οι συσχετισμοί δύναμης.
Β) Μην υποτιμάς κανέναν, ΚΑΝΕΝΑΝ αντίπαλο. Ποτέ δεν ξέρεις τον όποιον Άλλο καλύτερα απ’ τον εαυτό σου. Θα μάθεις τον εαυτό σου ύστερα από πολύχρονη και σκληρή άσκηση. Άρα τον οποιονδήποτε Άλλο θέλει ακόμα περισσότερη δουλειά και κόπο: τουλάχιστον για να μην τον παρα-νοείς.
Γ) Αν νικήσεις μην κολακεύσαι. Μην ψωνίζεσαι. Αν χάσεις μην ταπεινώνεσαι. Μάθε τις αιτίες είτε για το ένα είτε για το άλλο, όσο σκληρό κι αν είναι. «Μπες στη θέση» του αντιπάλου σου όσο δύσκολο κι αν είναι. Να θυμάσαι στη νίκη σου, πάντα, ότι θα μπορούσες να είσαι στη θέση του αντιπάλου σου, ηττημένος. Να θυμάσαι στην ήττα σου, πάντα, ότι θέλεις να νικήσεις· κι ότι αυτό θα είναι δύσκολο.
Συμβαίνει οι «λεπτομέρειες» οποιασδήποτε αναμέτρησης δεν μην είναι καθόλου ασήμαντες.
Δ) Μην στρογγυλοκάθεσαι πάνω στο «δίκιο» σου. Όλοι έχουν ένα τέτοιο! Βγες απ’ το φανταστικό οχυρό σου και φρόντισε να μάθεις και να εκτιμήσεις ψυχρά ποιο έχει σαν δικό του «δίκιο» ο αντίπαλός σου. Αποκτάς ικανότητες στον πόλεμο μελετώντας τον «δίκιο» του αντιπάλου σου. Γίνεσαι προπέτης μηρυκάζοντας το δικό σου: οι κόλακες της αυλής σου (της όποιας τέτοιας) θα σε σπρώξουν γρηγορότερα σε αλλεπάλληλα λάθη.
Ε) Μην ταυτίζεται ποτέ, ΠΟΤΕ, με καμία μάχη. Εκτός αν θέλεις άλλοθι ότι «έπεσες ηρωϊκά»… Αν τέτοια είναι η περίπτωσή σου, αυτό ακριβώς θα σου συμβεί: διακίνηση προσχημάτων ηττοπάθειας.