Σάββατο 27 Μάη. Το «επενδυτικό σχέδιο» για το θρυλικό «ελληνικό» είναι γνωστό. Ακριβά ξενοδοχεία, ακριβά ναρκωτικά, κοκότες πολυτελείας και τζόγος. Λουσάτος τζόγος: καζίνο. Ένα είδος «μικρού Μόντε Κάρλο» για very important persons, που θα σκάνε με τα very important κότερά τους. Ένα “καινούργιο μαγαζί” στη Μεσόγειο, για να σπάσει η ανία. Υποθέτουμε ότι θα μαζεύει όλον τον καλό τον κόσμο: από ρώσους μαφιόζους μέχρι σαουδάραβες.
Το καζίνο είναι βασικό σ’ αυτό το project. Χωρίς καζίνο τι θα προσφέρει αυτή η ελληνική γωνιά στους υψηλούς πελάτες της; Φρέσκο ψαράκι και χωριάτικη;
Καζίνο, όμως, με τέτοια και τόσα κομφόρ, στη συγκεκριμένη θέση, σημαίνει ότι πάει το καζίνο της Πάρνηθας. Και του Λουτρακίου σε μεγάλο βαθμό. (Και τα δύο ζορίζονται ήδη, έτσι κι αλλιώς).
Συνεπώς, γύρω απ’ την «πρόοδο της επένδυσης στο ελληνικό» μπορεί κανείς να απολαύσει αυτό που λέγεται ευγενής επιχειρηματική άμιλλα, υγιής επιχειρηματικός ανταγωνισμός. Α λα ελληνικά. (Τα υπόλοιπα είναι απλά θόρυβος).