Tag: τεχνολογία

Ο covid και ο GDPR 2

Πέμπτη 5 Νοέμβρη. Αυτά προ covid!… Η μαστορεμένη τρομοκρατία και η αποδοχή (τόσο απ’ τις πολιτικές βιτρίνες όσο και απ’ τους υπηκόους) της «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» είχαν στόχο, πέρα απ’ όλα τα υπόλοιπα και σοβαρά, τον βομβαρδισμό του GDPR μέχρι να γίνει σκόνη!! Dust in the wind… Τίνος ήταν τα βομβαρδιστικά; Το καταλαβαίνετε: των big tech και των big pharma, αμερικανικών αλλά και ευρωπαϊκών, που είχαν βρεθεί με μια θηλειά στο λαιμό τους εξαιτίας του GDPR και των θηριωδών προστίμων για την παραβίασή του. Και ποιός ήταν ο κύριος στόχος του βομβαρδισμού, η «καρδιά» που έπρεπε να σταματήσει; Εκείνα τα δεδομένα που ήταν τα πιο αυστηρά περιφρουρημένα απ’ τον «γενικό κανονισμό»: τα data υγείας…

Το τι έχει συμβεί με τα προσωπικά δεδομένα υγείας μέσα στην πυκνή καπνιά απ’ το carpet bombing της τρομοεκστρατείας είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσει όποιος / όποια αγνοεί τι σημαίνουν data και personal data για την υγεία των αφεντικών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Κάναμε μια αναφορά στο Σάββατο 31 Οκτώβρη (αναδιάρθρωση 5, 6, 7) σχετικά με την απαλλοτρίωση των ατομικών dna μέσω των «τεστ». Πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα, αλλά ταυτόχρονα ένα μόνο μέρος της βίαιης απελευθέρωσης των προσωπικών δεδομένων υγείας (και όχι μόνο) απ’ τους αυστηρούς περιορισμούς του GDPR (που θεωρήθηκε πρότυπο για μια αντιστοιχη αμερικανική νομοθεσία, η οποία – φυσικά – ποτέ δεν φτιάχτηκε…) προς όφελος… Τίνος; Της “δημόσιας υγείας” νομίζουν οι “στρατιώτες του πολέμου”…

Είναι ξεκάθαρο ότι τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος είχαν στην ατζέντα τους πέρα απ’ τα υπόλοιπα και το να αποτελειώσουν τόσο τον GDPR όσο και οτιδήποτε παρόμοιο που θα περιόριζε στο μέλλον την δράση τους, την συσσώρευση και την κερδοφορία τους, χρησιμοποιώντας σαν φραγμό τα «ατομικά δικαίωματα»! Είναι ξεκάθαρο ότι αυτά τα αφεντικά αναζητούσαν τρόπο να δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες ώστε οι υπήκοοι μαζικά να τους παραδώσουν αλαλιασμένοι οι ίδιοι κάθε προσωπικό δεδομένο για την υγεία τους με αντάλλαγμα μια δήθεν «σωτηρία». Είναι ξεκάθαρο ότι η «ισοπέδωση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων» ήταν και παραμένει πίσω απ’ την ρητορική των τρομοκρατών. Είναι ξεκάθαρο, τελικά, ότι τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος άρπαξαν την ευκαιρία που έφτιαξαν μαζί με τους πάμπολλους λακέδες τους (την υπερδιόγκωση του δήθεν κινδύνου του covid) για να σμπαραλιάσουν τον GDPR – προλαβαίνοντας οποιαδήποτε αντιγραφή του στις ηπα και αλλού!

Κι έτσι σ’ αυτή τη συγκυρία όλα μοιάζουν «ιστορία»… Habeas corpus σήμαινε (στα λατινικά του μεσαίωνα) «(κατ)έχεις το σώμα σου». Η πρώτη γραπτή κωδικοποίησή του, σα νομοθεσία, έγινε στην αγγλία το 1679. Και σχετιζόταν με τις περιπτώσεις καταχρηστικής σύλληψης των υπηκόων και φυλάκισής τους (από τους άρχοντες ή/και τα όργανά τους). Η αναγνώριση της «κυριότητας πάνω στο σώμα σου» έγινε η βάση του περιορισμού των εξουσιών των αρχόντων. Η πρώτη «ατομική περιουσία» και το δικαίωμα της προστασίας της που αναγνωρίστηκε τότε, στον Μεσαίωνα, ήταν το ανθρώπινο σώμα…

Τρισήμισυ αιώνες μετά η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία γράφει στα «ψιλά γράμματά» της ότι το σώμα σου δεν σου ανήκει…

Και ελάχιστοι το συνειδητοποιούν…

Είναι ο καπιταλισμός stupid 1

Τρίτη 3 Νοέμβρη. … Ένας πρώην γενικός αντιπρόεδρος της Pfizer [σ.σ.: ο Peter Rost] ο οποίος έγινε whistleblower όταν η εταιρεία αγνόησε τις διαμαρτυρίες του για το παράνομο μάρκετινγκ, έχει πει:

Είναι τρομακτικό πόσες ομοιότητες υπάρχουν μεταξύ αυτής της βιομηχανίας και της μαφίας. Η μαφία βγάζει τεράστια χρηματικά ποσά, όπως και αυτή η βιομηχανία. Οι παράπλευρες απώλειες του οργανωμένου εγκλήματος είναι οι φόνοι και οι θάνατοι, και οι παρενέργειες αυτής της βιομηχανίας οδηγούν στο θάνατο. Η μαφία δωροδοκεί πολιτικούς και άλλους, το ίδιο και η φαρμακοβιομηχανία… Η διαφορά είναι ότι όσοι δραστηριοποιούνται στη φαρμακοβιομηχανία θεωρούν τους εαυτούς τους – αν όχι όλοι, το 99% – νομοταγείς πολίτες, όχι πολίτες που θα λήστευαν μια τράπεζα…

Όταν ένα έγκλημα έχει προκαλέσει το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, θα πρέπει να το θεωρήσουμε ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Η αντίληψη του εγκλήματος δεν θα έπρεπε να αλλάζει από το εάν οι θάνατοι προέρχονται από όπλα ή από χάπια…

… Η δωροδοκία είναι ρουτίνα και τα χρηματικά ποσά που διοχετεύονται σε αυτή τεράστια. Σχεδόν οποιοσδήποτε μπορεί να επηρεάσει τα συμφέροντα της βιομηχανίας, ανεξαρτήτως της θέσης του, έχει δωροδοκηθεί: γιατροί, διοικητές νοσοκομείων, υπουργοί, επιθεωρητές υγείας, τελωνειακοί και φορολογικοί ελεγκτές, υπεύθυνοι καταχώρισης φαρμάκων, επιθεωρητές εργοστασίων, αξιωματούχοι καθορισμού τιμών και πολιτικά κόμματα. Στη Λατινική Αμερική, θέσεις όπως του υπουργού υγειας έχουν μεγάλη ζήτηση, γιατί σχεδόν πάντα οι υπουργοί αυτοί πλουτίζουν εξαιτίας της βιομηχανίας φαρμάκων…

Αυτά γράφει ο Peter Gotzsche στις σελίδες 59 – 60 του βιβλίου του (περισσότερα: Κυριακή 1 Νοέμβρη, Η μαφία των φαρμακοβιομηχανιών 1, 2, 3). Αρκεί να διαβάσει κάποιος τις 60 πρώτες σελίδες για να πιάσει το κεφάλι του. Μα βέβαια!!! Είναι τόσο απλό και ξεκάθαρο!!! Η Raytheon φτιάχνει και πουλάει πυραύλους, όχι παγωτά πύραυλο! Και οι φαρμακοβιομηχανίες, για να «λειτουργούν» χρειάζονται φήμες επικίνδυνων ασθενειών – κι έτσι πουλάνε τα συχνά τοξικά και φονικά φάρμακά τους· δεν φτιάχνουν καραμέλες! Τόσο απλά: είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε!!

Τι σημαίνει αυτό για την υγεία ή/και την αρρώστια (μας). Ως πριν μια δεκαετία (χοντρικά), είχε ολοκληρωθεί η ενοποίηση της ασκούμενης ιατρικής με τις φαρμακοβιομηχανίες και τις υπόλοιπες του ευρύτερου τομέα, έτσι ώστε να μπορούμε να μιλάμε για μια ιατρο-χημικο-βιομηχανική πραγματικότητα της βιομηχανίας της υγείας. Από ένα σημείο και μετά (μια δεκαετία πριν, περισσότερο;) προστέθηκαν και οι high tech στο κλαμπ. Με πολλούς τρόπους. Επειδή (για παράδειγμα) πολλά φάρμακα μελετώνται πια και σχεδιάζονται με ψηφιακές προσομοιώσεις. Ή επειδή τα health data είναι ένα διαρκές (και διαρκώς ογκούμενο) χρυσωρυχείο. Ή επειδή η «τεχνητή νοημοσύνη» και η ρομποτική εγκαθίστανται όλο και περισσότερο στην «φροντίδα υγείας». Ή επειδή νέα υλικά για ιατρική χρήση σχεδιάζονται μέσα από αξιοποίηση των big data της μοριακής σύνθεσης των παλιών υλικών και ψηφιακές δοκιμές. Ή επειδή οι “νευροεπιστήμες” είναι η στενή σύνθεση νευρολογίας, ψυχολογίας και πληροφορικής…

Στον τομέα της διαμόρφωσης «των πολιτικών υγείας» και των «πληροφοριών υγείας» αυτό το σύμπλεγμα έχει πια σχεδόν τον απόλυτο έλεγχο. Και, επιπλέον, είναι μια βασική αιχμή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Τι πιο «φυσικό» απ’ το να αρπάξουν τα αφεντικά του την ευκαιρία ενός μάλλον ασήμαντου κορονοϊού, να «ντοπάρουν» τον κίνδυνο, να απλώσουν μια τρομοεκστρατεία και πραξικοπήματα που επιταχύνουν την «εσωτερική αναδιάρθρωση» του κεφάλαιου (είτε την ψηφιοποίηση διάφορων τομέων του είτε την μεταφορά χρήματος από τομείς που «πέφτουν» σε τομείς που «ανεβαίνουν» συν, φυσικά, τις αναγκαιότητες του διακρατικού ανταγωνισμού) και να επιβάλλουν καινούργιες τεχνολογίες εμβολίων; Πάνω σ’ αυτό το «σενάριο» προπονούνταν για χρόνια!

Απ’ αυτήν την άποψη είναι ίσως λάθος να μιλάει κανείς για «μαφία» – εκτός αν φαντάζεται ένα είδος καπιταλισμού με λευκά γάντια και «καθαρά χέρια». Δεν πρέπει να έχει υπάρξει τέτοιος στην ιστορία, παρά μόνο σαν εξαιρέσεις. Το ενοποιημένο καρτέλ / κύκλωμα ιατρικής – φαρμακοβιομηχανιών – εταιρειών πληροφορικής έχει το μονοπώλιο «γνώσεων περί την υγεία», εφόσον δεν υπάρχει κοινωνικός, γνωσιακός ανταγωνισμός σ’ αυτό το πεδίο. Συνεπώς έχει συμφέρον αλλά και κάθε δυνατότητα να δημιουργεί τεχνητή ζήτηση των εμπορευμάτων του, είτε πρόκειται για «υπηρεσίες υγείας» είτε για φάρμακα κάθε είδους και παρα-φαρμακευτικά είδη. Έχει, λοιπόν, συμφέρον και τις δυνατότητες να δημιουργεί τεχνητές «κρίσεις υγείας»…

Τι είναι το ακατανόητο ή «συνωμοσιολογικό»;

Είναι ο καπιταλισμός stupid 2

Τρίτη 3 Νοέμβρη. Οι πιο «συνδικαλιστές» ανάμεσα στους caradinieri, αφού δεν μπορούν ανοικτά να υπερασπιστούν το κεφάλαιο / φαρμακοβιομηχανίες (κάτι που κάνουν, όμως, υπόγεια…) θα πουν: ναι μωρέ, εντάξει… αλλά ο covid 19 είναι ο φονιάς και απλά (ναι, «απλά»…) οι φαρμακοβιομηχανίες προσπαθούν να επωφεληθούν… Θα εμφανίσουν δηλαδή την δήθεν φονικότητα του ιού σαν «πραγματική αιτία» και τις τακτικές των φαρμακοβιομηχανιών σαν ένα «αποτέλεσμα» που μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Στην καλύτερη των περιπτώσεων αυτή η αντιστροφή της πραγματικότητας δείχνει απόλυτη άγνοια της ιστορίας και των γεγονότων. Μια φορά με την «γρίπη των πτηνών» (2005 – 2006) και μια δεύτερη φορά με την «γρίπη των χοίρων» (2009 – 2010) το τότε μπλοκ ιατρικής / φαρμακολογίας προσπάθησε να κατασκευάσει έναν μεγα-κίνδυνο υγείας για όλον τον πλανήτη – και να επωφεληθεί ανάλογα. Στην δεύτερη περίπτωση συζητήθηκε κι όλας («πρώιμα και ανεπίσημα») η προοπτική πραξικοπημάτων / γενικών αποκλεισμών. Απέτυχαν και στις δύο εκείνες περιπτώσεις τα αφεντικά του μπλοκ, όχι επειδή οι ιοί ήταν «τσαχπίνηδες» (πράγμα που καθόλου δεν δυσκόλευε την προπαγάνδα / δημαγωγία) αλλά επειδή ήταν πρακτικά αδύνατο ακόμα να γίνει πετυχημένα η βίαιη μετάβαση, το βίαιο σπρώξιμο στις κατ’ οίκον φυλακίσεις και στην τηλε-ζωή. Οι προθέσεις τους ήταν σαφείς, υστερούσε όμως η τεχνολογική δυνατότητα.

Τι σημαίνει αυτό; Στο Sarajevo.pdf 148 (Απρίλης 2020) σημειώναμε ενδεικτικά:

Δείτε μερικές χαρακτηριστικές διαφορές του 2009 με το 2019:

– Το 2009 οι χρήστες internet ήταν (σε παρένθεση με bold το αντίστοιχο μέγεθος 10 χρόνια μετά, το 2019) σε εκατομμύρια:

Ασία……………………………………….764,4             (2.300,47)

Ευρώπη …………………………………425,8             (   727,56)

Βόρεια Αμερική ……………………..259,6             (   327,57)

Νότια Αμερική / Καραϊβική………186,9             (   453,70)

Αφρική …………………………………..86,2             (   522,81)

Μέση Ανατολή…………………………58,3             (   175,50)

Αυστραλία……………………………….21,1             (     28,64)

Συνολικά, οι χρήστες του internet ήταν 1,1 δισ. το 2005, 1,77 δισ. το 2009, 4,13 δισ. το 2019.

– To 2009 το facebook ήταν μόλις ενός χρόνου, και είχε 250 εκατομύρια πελάτες. Το 2019 είχε σχεδόν 3 δισεκατομμύρια. Το 2009 το twitter, το instagram, ή το whatsapp ήταν ανύπαρκτα. Το youtube υπήρχε, με γύρω στις 400.000 χρήστες. Το 2019 είχε σχεδόν 2 δισεκατομμύρια.

– Το πρώτο (και εντυπωσιακό) iPhone εμφανίστηκε εμπορικά τον Μάη του 2007. To 2009 είχαν πουληθεί παγκόσμια (και ήταν σε χρήση, με βάση τις τότε εφαρμογές) περίπου 480 μύρια συσκευές smart phones. Το 2019 το μέγεθος ήταν 3,2 δισεκατομμύρια.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυία (ακόμα και για caradinieri!) για να διαπιστώσει κανείς την τεράστια διαφορά, μέσα σε μια μονάχα δεκαετία, απ’ το 2009 ως το 2019, στην ποσοτική έκταση (και στην ποιοτική ένταση) της μηχανικής μεσολάβησης συγκεκριμένων τομέων της κοινωνικής αναπαραγωγής!! Τα 4,13 δισεκατομύρια χρηστών του internet το 2019 προσέφεραν όντως την δυνατότητα «δουλειάς απ’ το σπίτι» (για ένα σεβαστό τμήμα των μισθωτών), «εκπαίδευσης απ’ το σπίτι», «διασκέδασης απ’ το σπίτι», «κατανάλωσης απ’ το σπίτι μέσω παραγγελιών και delivery», και τα υπόλοιπα σε μεγάλη κλίμακα. Αντίθετα, τα 1,77 δισεκατομύρια χρηστών το 2009 ήταν (ακόμα) λίγα.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΙΤΙΑ (με κεφαλαία γράμματα) το 2020 δεν ήταν ο covid. Η τρομοκρατική διαχείρισή του ήταν το αποτέλεσμα των προετοιμασιών και των συμφερόντων του ενοποιημένου συμπλέγματος big pharma, big tech, big insurance και μηχανισμών πολλών και διάφορων κρατικών υπηρεσιών (σε ότι αφορά την επιτήρηση). Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ήταν η «ωρίμανση» των αναγκών, των συμφερόντων ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ του πιο δυναμικού τμήματος της καπιταλιστικής ανάπτυξης: ακριβώς γι’ αυτό «ασκήσεις» σαν εκείνη του Event 201 είχαν γίνει κι άλλες πριν τον Οκτώβρη του 2019· μηχανισμοί διαφόρων ειδών, απ’ τον ΠΟΥ μέχρι το ΠΟΦ είχαν ήδη εμπλακεί στις προετοιμασίες· ερευνητικά κέντρα, πανεπιστημιακά και επιχειρηματικά, έκαναν όλες τις απαραίτητες έρευνες για τις εφαρμογές «όταν έρθει η ώρα»· και τύποι σαν τον κυρ Βασίλη (των Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων) «προέβλεπαν» με κάθε ευκαιρία (και κάθε «προφητική» άνεση) την Έλευση του Κακού!!

Τα γεγονότα και η πραγματική ιστορία / εξέλιξη του καπιταλισμού δεν μπορούν να εξαφανιστούν επειδή διάφορα κωθώνια βολεύονται να τα αγνοούν. Και φυσικά δεν υπήρξε καμμία «σοφία» απ’ την μεριά της ασταμάτητης μηχανής (: Sarajevo) στο να υποδείξει γρήγορα, απ’ τις αρχές της περασμένης άνοιξης, τι ακριβώς συμβαίνει με τον covid… (Ούτε υπάρχει κάποια αντίφαση ή αντινομία με την συστηματικότητα με την οποία αντιμετωπίζει την υπόλοιπη θεματολογία της, όπως βολεύονται και διαδίδουν διάφοροι…) Έκανε και στο ζήτημα της υγείας επί πολλά χρόνια το πολιτικό της καθήκον, υποθέτoντας (εντελώς λαθεμένα) ότι βοηθάει και άλλους να το κάνουν έγκαιρα: να παρακολουθούν από κοντά τις καπιταλιστικές τάσεις βγάζοντας τα σωστά συμπεράσματα!

Σε κάθε περίπτωση, αν αναγνωρίσει κάποιος σ’ αυτές τις καπιταλιστικές τάσεις (και συγκεκριμένα στις τάσεις της σύνθεσης των big pharma και των big tech) την εγκληματικότητα που επίμονα αποδείκνυαν και αποδεικνύουν ικανοί και έντιμοι ερευνητές εδώ και δεκαετίες, δεν απομένουν παρά μόνο λεπτομέρειες για το τι έχει συμβεί και τι εξακολουθεί να συμβαίνει με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία που έχει σαν σημαία τον covid…

Ας το επαναλάβουμε: όχι, δεν χρειαζόταν αυτά τα αφεντικά να “κατασκευάσουν” έναν “φονικό ιό”! Αυτά τα ζητήματα τα έχουν εξακαθαρίσει ικανοποιητικά (κατά την γνώμη μας) οι Critical Art Ensemble. Υπάρχουν δεκάδες μεταδοτικοί ιοί, είτε τύπου γρίπης είτε τύπου κορονοϊών, που κυκλοφορούν κάθε χρόνο αδέσποτοι στον πλανήτη. Αυτό που χρειάζονταν ήταν κάτι που να μπορεί να πουληθεί σαν «νέα απειλή» και, κατά συνέπεια, να μαστορευτεί δημαγωγικά κατά βούληση. Πριν μετακομίσει ο covid απ’ την κίνα στην ευρώπη τα βασικά δεδομένα του είχαν γίνει γνωστά (στους ειδικούς): ΔΕΝ ήταν ο Ιος της Αποκάλυψης!

Ακριβώς επειδή ήταν «μικρομεσαίος» βόλευε να κατασκευαστεί πάνω του το ψέμα, το Θέαμα του Θανάτου! Απ’ την «στιγμή μηδέν» (όταν ο απατεώνας Drosten έφτιαξε ένα pcr «ανίχνευσης» χωρίς να ξέρει καν τον ιό και όταν ο ΠΟΥ ανήγγειλε «θνητότητα» 3,5% έτσι, επειδή βόλευε…), ως την «στιγμή ένα» (όταν οι χρόνιες δυσλειτουργίες κάποιων νοσοκομείων στο Bergamo σερβιρίστηκαν σαν «απόδειξη της φονικότητας»), ως την «στιγμή δύο» (όταν ο άλλος απατεώνας, του Imperial College, ο Ferguson άρχισε να πυροβολεί με «προβλέψεις» κατά τα γούστα του), και σε όλες τις στιγμές ως τώρα, παίζεται το ίδιο έργο: πως η τεχνοεπιστήμη των αφεντικών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης θα καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει απ’ την κανονική ιατρική, κάνοντας αποικία τους όλο το κοινωνικό εργοστάσιο, κάθε γωνιά των κοινωνικών σχέσεων.

Η μεγάλη κινέζικη σκιά 1

Κυριακή 1 Νοέμβρη. Αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τεχνολογικό βολονταρισμό του κεφάλαιου για την πιο συστηματική εκμετάλλευση των πάντων δεν είναι καινούργιο στον πυρήνα του. Αλλάζει φυσικά μορφές μέσα στην εξέλιξη της «τεχνολογικής προόδου». Όμως υπάρχει κι ένας ακόμα παράγοντας που επιβάλει την βίαιη επιτάχυνση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, εξηγώντας έτσι το γιατί η «αντιμετώπιση του κορονοϊού» προβάλεται πια σαν σχεδόν αποκλειστικά «δυτικό» πρόβλημα. Κι αυτός ο παράγοντας είναι η όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού, διακρατικού ανταγωνισμού.

Στο cyborg νο 18 (του περασμένου Ιούνη) θα μπορούσε κάποιος να διαβάσει σε ένα κείμενο του Harry Tuttle με τίτλο the shape of things to come, κι αυτά (μεταφέρουμε αποσπάσματα):

… Πριν ένα χρόνο – ενώ ο ιός λάθρα επωαζόταν στα σπλάχνα κάποιου εξωτικού ζώου ή σε κάποιο μυστικό εργαστήριο ή στο γραφείο κάποιου διαβολικού δισεκατομμυριούχου κι ενώ τα υγειονομικά πραξικοπήματα δεν ήταν παρά φευγαλέες εμπνεύσεις στους εγκεφάλους φιλότιμων γραφειοκρατών – μια αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία με αντικείμενο την τεχνητή νοημοσύνη (AI) και το πώς αυτή μπορεί «να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις εθνικής ασφάλειας και άμυνας των ΗΠΑ» εξέτασε αναλυτικά τις «δομικές» αλλαγές που πρέπει να συντελεστούν στην αμερικανική κοινωνία και οικονομία ώστε να εξασφαλιστεί η τεχνολογική ανωτερότητα έναντι της Κίνας, σύμφωνα με ένα έγγραφο 120 σελίδων που είδε το φως της δημοσιότητας με βάση τον αμερικανικό νόμο περί ελευθερίας της πληροφόρησης. Σύμφωνα με το έγγραφο, οι ΗΠΑ βρίσκονται πίσω από την Κίνα, αν δεν έχουν ήδη ξεπεραστεί κατά πολύ, στους τομείς που σχετίζονται με τις τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης, ιδιαίτερα στο πεδίο της μαζικής παρακολούθησης. Πρόκειται για μια προσέγγιση που συμπληρώνει την επίσημη αμερικανική γραμμή ότι οι κρατικές επενδύσεις της Κίνας στην τεχνολογία και οι εξαγωγές προηγμένων κινεζικών συστημάτων παρακολούθησης, αποτελούν «μείζονα απειλή για τον αμερικανικό τρόπο ζωής».

Έχει σημασία ότι πολλές από τις προτάσεις της υπηρεσίας για μια «δομική αναδιάρθρωση» στις ΗΠΑ, έτσι όπως παρουσιάζονται στο ντοκουμέντο, προωθούνται τώρα κι εφαρμόζονται ως μέρος της κρατικής απάντησης στην «πανδημία». Μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι πολλά από τα στελέχη αυτής της υπηρεσίας έχουν καταλάβει τώρα θέσεις στα κλιμάκια εμπειρογνωμόνων που συμβουλεύουν την αμερικανική κυβέρνηση και κατευθύνουν την πολιτική για «επανεκκίνηση της οικονομίας» και για εφαρμογή των πιο εξελιγμένων τεχνολογιών στον «πόλεμο ενάντια στον κορονοϊό».

Η μελέτη έχει συνταχτεί από μία σχετικά νέα κι άγνωστη υπηρεσία με το όνομα Επιτροπή Εθνικής Ασφάλειας για την Τεχνητή Νοημοσύνη (National Security Commission on Artificial Intelligence – NSCAI). Η υπηρεσία αυτή φτιάχτηκε το 2018 με βάση τον νόμο για την άμυνα (2018 National Defense Authorization Act – είναι ο ετήσιος νόμος που διέπει το υπουργείο άμυνας) και ο επίσημος στόχος της είναι «η ανάλυση των μεθόδων και των μέσων που απαιτούνται για την ανάπτυξη της τεχνολογίας Τεχνητής Νοημοσύνης, της μηχανικής μάθησης (machine learning) και των σχετικών τεχνολογιών ώστε να ανταποκριθούν διεξοδικά στις απαιτήσεις εθνικής ασφάλειας και άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών». Η NSCAI παίζει έναν κομβικό ρόλο στην κρατική πολιτική στο πεδίο της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, η οποία περιγράφεται από την υπηρεσία ως «μία επανάσταση που χαρακτηρίζεται από ασυνεχή τεχνολογική ανάπτυξη σε τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη, τα big data, τα δίκτυα τηλεπικοινωνιών πέμπτης γενιάς (5G), η νανοτεχνολογία, η βιοτεχνολογία, η ρομποτική, το Internet of Things και οι κβαντικοί υπολογιστές».

Το έγγραφο της NSCAI που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα είναι μία παρουσίαση με ημερομηνία Μάιος 2019 και τίτλο «Επισκόπηση του Κινεζικού Τεχνολογικού Τοπίου»…

… Στην «επισκόπηση του κινεζικού τεχνολογικού τοπίου», η NSCAI υποστηρίζει ότι ενώ οι ΗΠΑ εξακολουθούν να προηγούνται στο στάδιο της «δημιουργίας» της Τεχνητής Νοημοσύνης και των σχετικών τεχνολογιών, υποσκελίζονται από την Κίνα στο στάδιο της «υιοθέτησης» εξαιτίας «δομικών παραγόντων»… Βασικός μεταξύ των «δομικών παραγόντων» που προκαλούν προβλήματα, σύμφωνα με την επισκόπηση, είναι τα «legacy systems» (τα παραδοσιακά συστήματα ή κληρονομημένα· η παρακαταθήκη διαδικασιών και ρυθμίσεων που έχουν διαμορφωθεί και ισχυροποιηθεί ιστορικά) που είναι πιο εκτεταμένα κι ισχυρά στις ΗΠΑ απ’ ότι στην Κίνα. Σύμφωνα με την NSCAI, παραδείγματα τέτοιων legacy systems είναι το χρηματοοικονομικό σύστημα που εξακολουθεί να στηρίζεται στα μετρητά και τις κάρτες, η ατομική ιδιοκτησία των οχημάτων, ακόμη και η λήψη ιατρικής φροντίδας από άνθρωπο γιατρό. Το επιχείρημα είναι ότι ενώ αυτά τα legacy systems στις ΗΠΑ είναι «αρκετά καλά», τα πολλά «αρκετά καλά» συστήματα εν τέλει «εμποδίζουν την υιοθέτηση νέων πραγμάτων» και ειδικά των συστημάτων που κατευθύνονται από Τεχνητή Νοημοσύνη…

… Το επόμενο πεδίο στο οποίο αναφέρεται η επισκόπηση είναι αυτό της παροχής υγείας, προτείνοντας την εφαρμογή ενός συστήματος που γίνεται όλο και περισσότερο εφικτό σήμερα εξαιτίας της πανδημίας. Εξετάζοντας την χρήση της AI στις υπηρεσίες υγείας (σχεδόν ένα χρόνο πριν ξεσπάσει η υγειονομική κρίση), υποστηρίζει ότι «η Κίνα έχει θέσει τους όρους για να ηγηθεί σε αυτό τον τομέα» και αυτό «μπορεί να της επιτρέψει να εξάγει μαζικά την τεχνολογία της και να καθορίσει τους διεθνείς κανόνες». Ένας λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή «η Κίνα έχει αναλογικά λίγους γιατρούς για τον πληθυσμό της», επομένως η στροφή στις ψηφιακές υπηρεσίες υγείας είναι αναπόφευκτη, ενώ ταυτόχρονα στις ΗΠΑ η επιδίωξη να υπάρχουν αρκετοί γιατροί ώστε να στηρίζεται η δυνατότητα της επίσκεψης στο ιατρείο, είναι άλλο ένα legacy system που παρεμποδίζει την καινοτομία. Ένας δεύτερος λόγος είναι οι ρυθμιστικοί κανονισμοί, όπως η «συμμόρφωση με τους ασφαλιστικούς και υγειονομικούς νόμους και η έγκριση από τον οργανισμό φαρμάκων», που θέτουν εμπόδια στις ΗΠΑ, ενώ κάτι ανάλογο δεν περιορίζει τις κινεζικές αρχές.

Το ανησυχητικό, σύμφωνα με την NSCAI, είναι ότι «η δυνητική συμβολή των τεράστιων βάσεων δεδομένων που ελέγχονται από το κράτος είναι ακόμη πιο καθοριστική στον τομέα της βιολογίας και της παροχής υγείας» και θεωρεί σχεδόν σίγουρο ότι «η κινεζική κυβέρνηση θα επιβάλλει να καταγραφεί και να αποθηκευτεί σε κυβερνητικές βάσεις δεδομένων το DNA κάθε πολίτη, κάτι που είναι σχεδόν αδιανόητο να συμβεί σε μέρη με μεγάλη ευαισθησία για τα προσωπικά δεδομένα όπως οι ΗΠΑ και η Ευρώπη»…

(Μπορείτε να συσχετίζετε αυτές τις τελευταίες φράσεις με όσα γράφαμε χτες…)

Τα «legacy systems» που εμποδίζουν την τεχνολογία των ηπα να φτάσει και να ξεπεράσει εκείνη της κίνας είναι αυτό που λέμε «ήθη και έθιμα»! Οι καθημερινές συνήθειες και οι απόψεις των υπηκόων των δυτικών καπιταλισμών (συνήθειες που διαμορφώθηκαν στην εξέλιξη του 20ου αιώνα) θεωρούνται φρένο στην καπιταλιστική ανάπτυξη, απειλώντας την «δύση» με οριστική ήττα απ’ την «ανατολή». Δεν πρόκειται για “σύγκρουση πολιτισμών”, αυτά είναι για τους αφελείς. Πρόκειται για σύγκρουση ανάμεσα σε διαφορετικούς βαθμούς ενσωμάτωσης της κυβερνητικής σαν τεχνικής της εξουσίας…

Το ότι κηρύσσεται πια η γενική κοινωνική «εμπειροτεχνία» της καθημερινής ζωής σαν όριο, σαν εμπόδιο στη (δυτική) καπιταλιστική συσσώρευση και στην 4η βιομηχανική επανάσταση και όχι η ειδική εργατική εμπειροτεχνία όπως στις αρχές του 20ου αιώνα, στην 2η, (αυτή που αντιμετώπισε με επιτυχία ο Ταίηλορ…) είναι μια σημαντική εξέλιξη που θα πρέπει να αναλύσουμε στο κοντινό μέλλον.

Η μεγάλη κινέζικη σκιά 2

Κυριακή 1 Νοέμβρη. Το έχουμε ξαναγράψει, ας το επαναλάβουμε. Απ’ όλους τους επιμέρους καπιταλιστικούς τομείς της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, τα δυτικά αφεντικά θεωρούν ότι εξακολουθούν να έχουν «τεχνολογικό πλεονέκτημα» (απέναντι στον κινέζικο καπιταλισμό) στη βιομηχανία της υγείας. Είναι ένας απ’ τους μετρημένους στα δάκτυλα του ενός χεριού (ή ήταν ως τις αρχές του 2020…) τομείς που τα δυτικά αφεντικά αγωνίζονται με νύχια και με δόντια (και με «έξοδα των υπηκόων» τους) να κρατήσουν αυτό το τεχνολογικό προβάδισμα. Στην τεχνητή νοημοσύνη, στις 5G επικοινωνίες, στην κβαντική φυσική έχουν χάσει.

Τί σημαίνει όμως «τεχνολογικό προβάδισμα» στη βιομηχανία της υγείας; Σημαίνει ένα κρίσιμο εργαλείο ιμπεριαλιστικής επιβολής εκτός δυτικών επικρατειών: στην αφρική, στη νότια αμερική, στην ασία… Μέσω της «υγείας» α λα 21ος αιώνας και στο όνομά της, σε συνδυασμό με την στρατηγική συμμαχία των big pharma με τις big tech, μπορούν να ελεγχθούν οι πληθυσμοί, τα κράτη, κλπ. Ένα απ’ τα κλειδιά είναι τα data υγείας των πληθυσμών (συμπεριλαμβανομένων των dna τους), που αποκαλούνται ήδη «the new oil». Για να καταφέρει το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα να «βάλει χέρι» όχι μόνο στα data υγείας των «δικών του» πληθυσμών αλλά και σε εκείνους του μεγαλύτερου μέρους του πλανήτη πριν προλάβει να το κάνει ο κινέζικος καπιταλισμός και οι δικοί του σύμμαχοι, πρέπει (έπρεπε) να κάνει αυτό που κάνουν επί χρόνια οι δυτικές αγρο-χημικές βιομηχανίες: να πουλήσει μια αρρώστια (σαν «παγκόσμια απειλή») ΜΑΖΙ με την «θεραπεία» της! Τα δυτικά εμβόλια γενετικού αναπρογραμματισμού. Σ’ αυτό τον «αγώνα δρόμου» ο υγιεινιστικός τρόμος είναι το έδαφος – που – δίνει – φτερά! Που κυριολεκτικά απογειώνει την βίαιη αναδιάρθρωση.

Θυμάστε τον Schwab του “παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ”; Αλλαγές στις συμπεριφορές και προσαρμογές προς τις νέες νόρμες που θα χρειάζονταν χρόνια για να γίνουν ομαλά, τώρα επιτυγχάνονται μέσα σε εβδομάδες χάρη στην πανδημία!

Αναδιάρθρωση 1

Πέμπτη 29 Οκτώβρη. Αν είναι κάτι που κάνει δραματική την κατάσταση αυτούς τους καιρούς δεν είναι απλά αυτές καθαυτές οι κινήσεις των αφεντικών με αιχμή (και κουκούλα) τον covid-19, είτε είναι φανερές είτε (κυρίως) όχι και τόσο. Είναι η έλλειψη ενός αναγνωρίσιμου πολιτικού / κριτικού ερμηνευτικού πλαισίου αυτών των κινήσεων· αντικρατικού και αντικαπιταλιστικού με τον πιο σύγχρονο και επίκαιρο τρόπο. Χωρίς ένα τέτοιο ανανεωμένο ερμηνευτικό πλαίσιο, οι εννοήσεις του τι συμβαίνει κινούνται μεταξύ τερατολογίας και λούμπεν αυταρέσκιας στα antisocial media.

Η ασταμάτητη μηχανή, το Sarajevo και το cyborg (αυτό το τελευταίο ειδικά για τα ζητήματα που αφορούν τον ριζικό καπιταλιστικό τεχνικό μετασχηματισμό) έχουν κάνει και κάνουν their best υπέρ της ανανέωσης και του επανεξοπλισμού της εργατικής κριτικής – με τον κόπο, το πείσμα (ακόμα και την ματαιότητα αν ενδιαφέρει…) που ταιριάζει. Κι εκεί τελειώνουν οι ευθύνες τους. Το αν καταλαβαίνουν και ποιοί, αφορά τους ίδιους / ίδιες που μπορούν (ή δεν μπορούν…) να καταλάβουν διαβάζοντας. Έχουμε πλήρη συναίσθηση του διανοητικού περιβάλλοντος (για έρημο θα έπρεπε να μιλάμε) – αλλά οι δικές μας πολιτικές ευθύνες σταματούν πάντα (και έτσι πρέπει) στη «μέση του δρόμου». Το άλλο μισό πέφτει πάντα στη μεριά εκείνων που θέλουν (ή δεν θέλουν) να καταλάβουν την εποχή, το παρόν· και το επερχόμενο μέλλον.

Και καλά με την ασταμάτητη μηχανή, το Sarajevo, το cyborg… Μπορεί ο καθένας να τα ελεεινολογεί κατά βούληση. Τι συμβαίνει όμως όταν οι ίδιοι οι ειδικοί της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης λένε, απ’ την μεριά τους και θριαμβολογώντας, αυτά που είναι οι κοινοτοπίες (αόρατες; ακατανόητες;) των ημερών;

Άλλους καιρούς (όχι μακρινούς αλλά τόσο διαφορετικούς!) γεγονότα σαν το Event 201 ή «τοποθετήσεις» σαν αυτές του Klaus Schwab θα βρίσκονταν στο κέντρο της προσοχής των “ριζοσπαστών” – αντί για τα διατεταγμένα παραμύθια των ιερών συνόδων υγείας και των μήντια τα οποία καταναλώνουν αμάσητα. Σε άλλους καιρούς τα λεγόμενα των αφεντικών θα ήταν η διαρκής πρώτη ύλη του ακονίσματος της κριτικής – αντί για την πειθαρχία των “στρατιωτών στον πόλεμο με τον αόρατο εχθρό” ή την σύγχυση των τερατολόγων. Σε άλλους καιρούς ο πραγματικός κίνδυνος θα είχε εντοπιστεί πολύ γρήγορα… όχι πια όμως.

Τι άλλο μας αναλογεί απ’ το να επανερχόμαστε επίμονα, αναλυτικά, τεκμηριωμένα στην “μεγάλη εικόνα” της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, αυτήν την “μεγάλη εικόνα” που είναι η βασική (ακόμα κι αν εκατομμύρια υπηκόων δεν βλέπουν πέρα απ’ την μύτη – τους – με – την – μπαντονέτα)· αυτήν την “μεγάλη εικόνα” που εξηγεί επαρκέστατα τι σημαίνει “πανδημία covid 19” και γιατί η διαχείρισή της είναι αυτή που μας πατάει στο λαιμό σχεδόν ως το σημείο να μην μπορούμε να ανασάνουμε;

Abandon any hope all you enter this place… Δεν περνάνε οι έτοιμες, τυποποιημένες, μπαγιάτικες και all weather απαντήσεις. Σ’ αυτήν την “μεγάλη εικόνα” δεν μπαίνει κανείς ούτε με τα χέρια στις τσέπες ούτε τα πασαλίματα που έγιναν τόσο συνηθισμένα (και τόσο καφενειακά) καθώς τέλειωνε ο 20ος αιώνας. Σ’ αυτήν την “μεγάλη εικόνα” δεν χωράνε ούτε τουρίστες ούτε συνδικαλιστές του σκοινιού και του παλουκιού. Εδώ όλα είναι ζόρικα και επικίνδυνα.

Ο Klaus Schwab είναι ο ιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής του “παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ”. Αν σας περάσει απ’ το μυαλό ότι κάπου είδατε αυτό το «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ» να σχετίζεται με πανδημίες φονικών ιών, δεν κάνετε λάθος. Το π.ο.φ. ήταν συνδιοργανωτής του “Event 201”, στις 18 Οκτώβρη του 2019 (“προ – covid”…) το οποίο σχεδόν παρακαλέσαμε να δείτε προσεκτικά (το τονίζουμε: προσεκτικά, υπομονετικά…) όλοι και όλες· μάταια μάλλον.

Ο Klaus Schwab έχει πατεντάρει τον όρο «the great reset» (του καπιταλισμού) σε άμεση σχέση με την διαχείριση του τσαχπίνη. Το έκανε βιβλίο (μαζί με τον Thierry Mallerret) που εκδόθηκε στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού· τον έκανε σύνθημα παν-δυτικής απεύθυνσης· τον έκανε θεραπεία για τα καπιταλιστικά προβλήματα. Σε άλλους καιρούς ο Schwab θα είχε ήδη διαβαστεί και στοχοποιηθεί με αναλυτικό βάθος απ’ τους αγγλομαθείς «επαναστάτες» του διαδικτύου· αυτά σε άλλους καιρούς…

Κι ενώ οι τωρινοί παραλυμένοι θα ξεφορτώνονταν και τον Schwab, και την «μεγάλη επαναρρύθμιση» και την οργανική σχέση τους με την διαχείριση του covid σαν ενοχλητικούς ή αδιάφορους «φουτουριστές», πρακτικά εκείνο που ο Schwab παρουσιάζει σαν «great reset» του καπιταλισμού απ’ τον περασμένο Ιούλη ήταν το μόνιμο ρεφραίν του carpet bombing για όλο το λαό απ’ τον περασμένο Μάρτη. Λεγόταν και ξαναλεγόταν βέβαια με άλλες λέξεις («νέα κανονικότητα» / new normal), χωρίς καμμία εξήγηση – μέχρι που σαν σλόγκαν χωνεύτηκε ως εκεί που δεν πάει άλλο.

Ευτυχώς ο Klaus Schwab νοιώθει τόσο σίγουρος ώστε εκθέτει με κάθε ευκαιρία τι (περίπου) είναι αυτό το “great reset» και τι σχέση έχει με τον τσαχπίνη. Θα παρουσιάσουμε στη συνέχεια αποσπάσματα απ’ τα λεγόμενά του αλλά δυστυχώς ελάχιστοι θα χαμπαριάσουν. Μακάρι να είστε ανάμεσά τους.

Έστω. (Περιθωριακοί είμαστε, ως γνωστόν…)

(φωτογραφία: Schwab χαιρετάει Gates και το ανάποδο. Συμπολεμιστές γαρ.

Και να σκεφτείτε ότι υπάρχουν ακόμα κοθώνια που νομίζουν ότι αν βγάλουν τις γραβάτες γίνονται “του λαού”…)

Αναδιάρθρωση 2

Πέμπτη 29 Οκτώβρη. … Η πανδημία θα επιταχύνει τις καινοτομίες ακόμα περισσότερο, γινόμενη ο καταλύτης για τεχνολογικές αλλαγές που έχουν ήδη ξεκινήσει (κάτι που θα είναι συγκρίσιμο με την παρόξυνση που έχει προκαλέσει σε άλλα παγκόσμια και τοπικά ζητήματα) και “υπερφορτώνοντας» όλες τις ψηφιακές επιχειρήσεις ή την ψηφιακή διάσταση όλων των επιχειρήσεων.

… Με την πανδημία, ο «ψηφιακός μετασχηματισμός» για τον οποίο τόσοι πολλοί αναλυτές μιλούσαν εδώ και χρόνια χωρίς να είναι σίγουροι για το τι ακριβώς θα σημαίνει, βρήκε τον καταλύτη του. Ένα σημαντικό αποτέλεσμα των κατ’ οίκον περιορισμών θα είναι η επέκταση και η εξέλιξη του ψηφιακού κόσμου με έναν αποφασιστικό και συχνά μόνιμο τρόπο.

Τον Απρίλιο του 2020, διάφοροι επικεφαλής τεχνολογικών εταιρειών παρατήρησαν πόσο γρήγορα και ριζικά οι ανάγκες που δημιούργησε η κρίση υγείας είχαν επιταχύνει την υιοθέτηση μιας μεγάλης γκάμας τεχνολογιών. Σε διάστημα μόλις ενός μήνα, προέκυψε ότι πολλές επιχειρήσεις έκαναν βήματα που αλλιώς θα χρειάζονταν πολλά χρόνια.

… Καθώς όλο και περισσότερα και διαφορετικά πράγματα και υπηρεσίες έρχονται σ’ εμάς μέσω των κινητών και των υπολογιστών, οι επιχειρήσεις σε τομείς τόσο ποικίλους, όπως το e-εμπόριο, οι ανέπαφες συναλλαγές, το ψηφιακό περιεχόμενο, τα ρομπότ και οι παραδόσεις μέσω drones (για να ονοματίσω μόνο μερικές) θα ακμάσουν. Δεν είναι τυχαίο ότι φίρμες όπως η Alibaba, η Amazon, η Netflix ή η Zoom αναδείχθηκαν οι «νικητές» των lockdown.

… Η συνολική χρηματιστηριακή αξία των μεγαλύτερων τεχνολογικών εταιρειών κατέρριπτε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στη διάρκεια των lockdown… κι αυτό είναι απίθανο να υποχωρήσει σύντομα, μάλλον το αντίθετο θα συμβεί.

… Η πανδημία σίγουρα θα εκτοξεύσει την έγνοια μας για την υγιεινή. Η καινούργια εμμονή με την καθαριότητα θα οδηγήσει σε νέες μορφές συσκευασιών. Θα μας ενθαρρύνουν να μην ακουμπάμε τα εμπορεύματα που αγοράζουμε. Απλές χαρές όπως το να μυρίσεις ένα φρούτο θα αντιμετωπίζονται με καχυποψία και μπορεί να γίνουν μια συνήθεια του παρελθόντος.

… Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα μέτρα social distancing είναι πιθανό να διατηρηθούν ακόμα και αφού υποχωρήσει η πανδημία, δικαιώνοντας την απόφαση πολλών επιχειρήσεων από διαφορετικούς τομείς να επιταχύνουν την αυτοματοποίηση. Όταν περάσει λίγος καιρός, οι ανησυχίες για την τεχνολογική ανεργία θα υποχωρήσουν καθώς οι κοινωνίες θα δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στην αναδιαμόρφωση των χώρων εργασίας έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθεί η στενή ανθρώπινη επαφή.

Πράγματι, οι τεχνολογίες αυτοματοποίησης είναι ήδη καλά εδραιωμένες σε έναν κόσμο όπου τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούν να πλησιάσουν πολύ το ένα το άλλο ή θέλουν να μειώσουν τις επαφές τους. Ο τωρινός και πιθανόν μόνιμος φόβος μας να μην μολυνθούμε από έναν ιό (τον covid-19 ή και κάποιον άλλον) θα επιταχύνει την επέλαση της αυτοματοποίησης.

… Ως τώρα οι κυβερνήσεις καθυστερούσαν συχνά τον ρυθμό υιοθέτησης νέων τεχνολογιών με μακρόσυρτες αναζητήσεις του πιο κατάλληλου ρυθμιστικού πλαισίου αλλά, όπως έδειξαν τα παραδείγματα της τηλε-ιατρικής και του delivery με drones στη διάρκεια της πανδημίας, είναι πιθανή μια δραματική επιτάχυνση εξαιτίας των έκτακτων αναγκών.

Στη διάρκεια των lockdown, έγινε ξαφνικά μια σχεδόν παγκόσμια χαλάρωση των ρυθμίσεων που ως πρόσφατα εμπόδιζαν την πρόοδο σε τομείς όπου η τεχνολογία ήταν έτοιμη εδώ και χρόνια, κι αυτό επειδή δεν υπήρχε άλλη ή καλύτερη επιλογή. Αυτό που ως χτες φαινόταν αδιανόητο ξαφνικά έγινε πιθανό…

… Ο covid-19 ξαναέγραψε πολλούς απ’ τους κανόνες του παιχνιδιού ανάμεσα στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα […]. Η αγαθοεργή (ή αλλιώς) μεγαλύτερη διείσδυση των κυβερνήσεων στη ζωή των επιχειρήσεων θα εξαρτιέται απ’ την κάθε χώρα και τον κάθε επιμέρους τομέα, οπότε θα πάρει μια ποικιλία μορφών.

… Μέτρα που έμοιαζαν αδιανόητα πριν την πανδημία μπορούν κάλιστα να μονιμοποιηθούν σ’ όλο τον κόσμο καθώς οι κυβερνήσεις προσπαθούν να προλάβουν την οικονομική ύφεση πριν εξελιχθεί σε καταστροφική κρίση. Με όλο και πιο έντονο ρυθμό, θα υπάρχουν εκκλήσεις στις κυβερνήσεις να δράσουν σαν «χρηματοδότες έσχατης ανάγκης» για να εμποδίσουν ή να διαχειριστούν τις μαζικές απολύσεις και την καταστροφή επιχειρήσεων που προκαλεί η πανδημία. Όλες αυτές οι αλλαγές τροποποιούν τους κανόνες του «παιχνιδιού» της οικονομικής και της χρηματοπιστωτικής πολιτικής.

… Ένα απ’ τα μεγάλα μαθήματα των τελευταίων 5 αιώνων στην ευρώπη και στην αμερική είναι αυτό: οι σοβαρές κρίσεις συμβάλουν στην ενίσχυση της εξουσίας του κράτους. Πάντα έτσι γινόταν και δεν υπάρχει λόγος να μην συμβεί με την πανδημία του covid-19.

… Στη διάρκεια των lockdown, πολλοί καταναλωτές που ως πρόσφατα ήταν επιφυλακτικοί στο να εξαρτιώνται σε μεγάλο βαθμό από ψηφιακές εφαρμογές και υπηρεσίες, αναγκάστηκαν να αλλάξουν τις συνήθειές τους, μέσα σε μια νύχτα: το να βλέπουν ταινίες online αντί να πηγαίνουν στο σινεμά, το να παίρνουν το φαγητό στην πόρτα τους αντί να πηγαίνουν σε εστιατόρια, το να μιλάνε στους φίλους από απόσταση αντί να τους συναντούν σαρκικά, το να μιλούν με τους συναδέλφους τους σε μια οθόνη αντί να κάνουν ψιλή κουβέντα μπροστά στην καφιετέρα, το να κάνουν γυμναστική on line αντί να πηγαίνουν στο γυμναστήριο, και τόσα άλλα.

Πολλές απ’ αυτές τις τεχνολογικά μεσολαβημένες συμπεριφορές που αναγκαστήκαμε να υιοθετήσουμε στη διάρκεια των κατ’ οίκον αποκλεισμών θα γίνουν οικείες και πιο φυσικές. Καθώς το social distancing θα συνεχίσει να ισχύει, το να στηρίζεται κανείς σε ψηφιακές πλατφόρμες για την επικοινωνία, την δουλειά, την αναζήτηση συμβουλών ή οτιδήποτε άλλο, σιγά σιγά θα κερδίσει έδαφος απ’ τα παλιότερα εδραιωμένα ήθη και έθιμα.

… Η τάση των επιχειρήσεων θα είναι προς την μεγαλύτερη επιτήρηση· για το καλύτερο ή το χειρότερο, οι εταιρείες θα βλέπουν και μερικές φορές θα καταγράφουν τι κάνουν οι εργαζόμενοί τους. Η τάση αυτή μπορεί να πάρει διαφορετικές μορφές, απ’ την καταμέτρηση της θερμοκρασίας του σώματος μέσω θερμικών καμερών, μέχρι την επίβλεψη μέσω κάποιας εφαρμογής του πως οι εργαζόμενοι εφαρμόζουν το social distancing.

Αυτά είναι ελάχιστα αποσπάσματα απ’ το βιβλίο των Schwab και Malleret «The Great Reset», του Ιούλη του 2020… Θα μπορούσαμε να βάλουμε κι άλλα – δεν είναι όμως αρκετά για να ξεκαθαριστούν οι αδρές γραμμές του στρατηγικού οφέλους όχι του covid του ίδιου αλλά της τρομοκρατικής διαχείρισής του για την επιτάχυνση της γενικευμένης ψηφιακής / μηχανικής μεσολάβησης, δηλαδή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, ειδικά στις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες;

Είναι.

Αναδιάρθρωση 3

Πέμπτη 29 Οκτώβρη. Στο editorial του περιθωριακού cyborg 19 θα μπορούσε κάποιος να διαβάσει μια θέση που έχει άμεση πολιτική αντιπαλότητα με τον Schwab και όλους τους παρόμοιους:

… Οι τεχνολογικές εφαρμογές, είτε με εμπορικές προοπτικές είτε για κρατική χρήση, βρίσκονται εδώ και χρόνια στην κατάσταση που ονομάζεται “bottleneck”. Συνήθως χρησιμοποιείται σαν αργκώ για το στένεμα που παρουσιάζεται σ’ έναν φαρδύ δρόμο, προκαλώντας μποτιλιάρισμα. Για τις τεχνολογικές εφαρμογές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης στα περισσότερα πεδία bottleneck σημαίνει ότι η μάζα των καταναλωτών είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί (εξαιτίας οικονομικών, ηθικών, γνωσιακών ή άλλων περιορισμών) να προχωρήσει στην κατανάλωση όλων των διαδοχικών επιτευγμάτων με την ταχύτητα που αυτά παράγονται.

Επειδή ΑΥΤΟ είναι το πρόβλημα στη σφαίρα της κατανάλωσης, το ιερό του νεοφιλελευθερισμού, οι ατομικές ελευθερίες και τα δικαίωματα δηλαδή (ελευθερίες και δικαιώματα που στο μεγαλύτερο μέρος τους “πραγματώνονταν” στην σφαίρα της κατανάλωσης) θεωρούνται ξεπερασμένα. Ούτε αυτό λέγεται ανοικτά με το όνομά του. Λέγεται, όμως, πρακτικά: μέσα απ’ την αλυσίδα απαγορεύσεων που καταργούν ακόμα και τα ως πρόσφατα ισχύοντα συντάγματα.

Κατάργηση θεσμών (αλλά και ιδεολογίας) ηλικίας 200 χρόνων σχετικών με την ελευθερία, και εγκατάσταση μηχανισμών διαρκούς ελέγχου και “διόρθωσης” των συμπεριφορών, αυτή είναι η Αθανασία του κεφάλαιου σ’ αυτήν την ιστορική στιγμή. Πού προσφέρει σαν αντάλλαγμα στους υποτελείς την “σωτηρία” από μια υγιεινιστική απειλή τεχνητά κατασκευασμένη…

Όποιος δεν είναι τόσο στόκος ώστε να τα προσπεράσει όλα αυτά με το γνωστό «σιγά μωρέ τις μαλακίες!…» (και η αλήθεια είναι ότι από οικοδομικά υλικά, τούβλα, λάσπη, κλπ, υπάρχει μεγάλη προσφορά) θα πρέπει τώρα να σκεφτεί αυτό. Αν ο covid (δηλαδή η διαχείρισή του!!..) είναι τόσο στρατηγικής σημασίας για το γρήγορο, βίαιο, με άλματα πέρασμα στις προδιαγραφές της καπιταλιστικής 4ης βιομηχανικής επανάστασης, αν είναι Ο καταλύτης που επιταχύνει και σχηματοποιεί την αναδιάρθρωση, τότε τι είναι πιο σημαντικό για τα αφεντικά; Το αν θα πεθάνουν για οποιονδήποτε λόγο 1, 2, 5 ή 20 εκατομμύρια υπηκόων του πλανήτη ή το αν ο καταλύτης των μετασχηματισμών θα δουλέψει χωρίς εμπόδια και για καιρό;

Για να το πούμε σχηματικά και όσο πιο απλά γίνεται: η κατ’ οίκον φυλακίσεις, οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας, η «ερημοποίηση» των δημόσιων χώρων / χρόνων, η επιβολή της κοινωνικής αποξένωσης, η «επανίδρυση» των σωμάτων, των αισθήσεων και της νόησής μας, η συστηματική πολεο-κτονία, επιβάλλονται για να μην «κολλήσουμε» τον covid; Ή για να επιταχυνθεί αυτό που ο Schwab σημειώνει σαν μαζική, απότομη, βίαιη, α λα “σοκ και δέος” αλλαγή των καθημερινών συμπεριφορών, ηθών και εθίμων – συμπεριφορών, ηθών και εθίμων των οποίων η “φυσιολογική” τάση εξέλιξης και καταναλωτικής απόδοσης ήταν πολύ πιο αργή απ’ την ταχύτητα των τεχνολογικών εξελίξεων και εφαρμογών;

Δεν υπάρχει ενδιάμεση απάντηση! Ή τα δυναμικά αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος κοιμούνται και ξυπνούν με την αγωνία της καλής μας υγείας, ή φροντίζουν να εντείνουν την προέλασή τους! Ή μας παρουσιάζουν τις απειλές στην υγεία μας όπως είναι πραγματικά εξαιτίας μιας κάποιας κρίσης στις συνειδήσεις τους, ή μας κοροϊδεύουν με την “δημιουργική λογιστική θανάτου” και μας χειραγωγούν με υποδόριες ενέσεις συγκινησιακής πανούκλας για να πετύχουν τους στόχους τους. Ή οι ειδικοί του κράτους και του κεφάλαιου είναι 110% τίμιοι και τόσο αφοσιωμένοι στο κοινό καλό ώστε ακόμα αν επιλεγούν για ύψιστα αξιώματα (και πληρωθούν γερά) το μόνο που δεν τους νοιάζει είναι τα αφεντικά τους, ή είναι τόσο εξαρτημένοι με χίλιους τρόπους απ’ την όποια εξουσία ώστε την υπηρετούν πιστά.

Σκεφτείτε το. Και δώστε μιαν απάντηση οριστική… Αν σας ταιριάζει το πρώτο, καλύτερα να πάψετε την ενασχόλησή σας με την ασταμάτητη μηχανή. Δεν μπορεί να σας βοηθήσει – μόνο να σας εκνευρίζει μπορεί. Και δεν οφελεί.

Δώστε μιαν απάντηση, χωρίς καθυστέρηση. Έρχονται πολλά!

Facial

Δευτέρα 26 Οκτώβρη. Πώς μπορεί ένα κράτος να «κουρντίσει» τα νέα ψηφιακά εργαλεία επιτήρησης και ελέγχου του πληθυσμού του; Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές. Ο covid έχει γίνει το άλλοθι για τις υπηρεσίες διάφορων κρατών, να μπουν ακόμα πιο βαθιά στην καταγραφή και στην επεξεργασία των στοιχείων που συγκεντρώνουν απ’ την προσωπική ζωή των υπηκόων τους – παράδειγμα το ισραήλ. Στην αγγλία αν βγεις απ’ την «φούσκα» σου (για να περάσεις ένα βράδυ με το ταίρι σου με το οποίο δεν συγκατοικείς) κινδυνεύεις από γερό πρόστιμο – η αστυνομία αγρυπνεί.

Στο ιράν βρήκαν άλλον τρόπο. Το μαντήλι στα μαλλιά (hijab). Πάει ο καιρός που ο μεταρρυθμιστής Rouhani είχε αποφασίσει να χαλαρώσει την εφαρμογή του σχετικού «θρησκευτικού νόμου». Τώρα «η αστυνομία ηθικής», που είναι γνωστή σαν hijab watch, για να τσεκάρει την λειτουργία ενός προγράμματος “αναγνώρισης προσώπου” μέσω καμερών, έβγαλε φιρμάνι ότι απαγορεύεται στις γυναίκες που είναι μέσα σε ι.χ. αυτοκίνητο να μην φοράνε το μαντήλι.

Ως εδώ θα σκεφτόταν “τυπικός συντηρητισμός”. Ναι, αλλά το ζήτημα είναι η τεχνική διάσταση του θέματος. Μέσω των καμερών ελέγχου της κυκλοφορίας η “αστυνομία ηθικής” καταγράφει τα πρόσωπα των γυναικών μέσα στα ι.χ., φτιάχνοντας μια βάση δεδομένων, εφόσον σε συνδυασμό με την πινακίδα, ταυτοποιεί (όταν δεν κάνει λάθη…) τόσο τις γυναίκες όσο και τους άντρες.

Το μέτρο έχει δημιουργήσει ένταση στην ιρανική κοινωνία. “Το ι.χ. είναι ιδιωτικός χώρος” υποστηρίζουν όσοι καταγγέλουν την “αστυνομία ηθικής” για εξτρεμισμό. “Όχι και τόσο” απαντούν οι υποστηρικτές της. “Αφού σε βλέπουν οι απέξω…”. Πράγματι σε βλέπουν οι απέξω: ο κύριος κράτος!

Να πούμε ότι την χρήση αυτού του εξοπλισμού το ιρανικό κράτος τον δικαιολόγησε, πριν μερικούς μήνες, σαν anticovid μέτρο; Κοινότοπο: δεν υπάρχει πουθενά τέτοιο «μέτρο» που να μην έχει (κρατική, επιχειρηματική) αξία εντελώς άσχετη με την καλή υγεία των πληθυσμών…

Η αξία της ζωής

Τρίτη 20 Οκτώβρη. Δεν έχουμε ξεμπερδέψει όμως, ακόμα κι αν η κεντρική βιτρίνα της θανατοπολιτικής (ο Π.Ο.Υ.) αναγκάστηκε προς στιγμήν να αναγνωρίσει έμμεσα αυτό που είναι. Καθόλου δεν έχουμε ξεμπερδέψει.

Τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος κατάφεραν να μετατρέψουν τους υποχόνδριους των δυτικών καπιταλιστικών κοινωνιών, εκατοντάδες χιλιάδες τέτοιους, σε στρατιώτες / «ακτιβιστές» του τρόμου. Διαθέτουν τώρα έναν πειθαρχημένο στρατό κοινωνικά παρανοϊκών, που γεύτηκαν και ξαναγεύτηκαν την χαρά, την «δύναμη» και την «αναγνώριση» της ελεεινολογίας απέναντι στη λογική, στα επιχειρήματα, στις αληθινές επιστημονικές αποδείξεις. Έχουν αγέλες που μεθάνε ακολουθώντας, πιστεύοντας, υπακούωντας σε κάθε είδους αντιστροφή της πραγματικότητας. Έχουν έναν πειθαρχημένο στρατό που έφαγε και χώνεψε την ψευδοεπιστήμη του κάθε Ferguson, του κάθε Drosten, του κάθε Σύψα: τα διαγράμματα, τις καμπύλες, την χειραγωγημένη αλγοριθμοποίηση. Έχουν έναν πειθαρχημένο στρατό που θεωρεί δικαίωμά του (και υποχρέωση όλων των άλλων) την αλγοριθμική φυλάκιση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης… Έχουν νομιμοποιήσει την λογοκρισία, και θα οξύνουν τις σχετικές απαγορεύσεις. Κι έχουν στη διάθεσή τους, επιπλέον, μια “5η φάλαγγα”: τους κάθε είδους τερατολόγους που επιφανειακά μεν εκδηλώνονται σαν αντίπαλοι των απαγορεύσεων, ουσιαστικά όμως βραχυκυκλώνουν με ασυναρτησίες την τεκμηριωμένη εργατική αντικαπιταλιστική και αντικρατική κριτική.

Επανερχόμαστε στα “κροταλίσματα”: μην ξεχνάτε ότι αυτοί έχουν την εξουσία! Και έχοντας την εξουσία θα εξαντλήσουν (σε βάρος μας, σε βάρος κάθε αξίας της ζωής) οποιοδήποτε μέσο έχουν στη διάθεσή τους· ή/και θα φτιάξουν στο μέλλον. Αυτός ο πόλεμος που ξεκίνησε ανοικτά πια έχει ήδη εκατοντάδες χιλιάδες τραυματίες: όλους και όλες που είναι οι “παράπλευρες απώλειες”, υποφέροντας ηθικά, συναισθηματικά, αισθητικά, λογικά απ’ τους καθεστωτικούς εκβιασμούς και την υποστηρίξη που τους παρέχουν οι συμβιβασμένοι.

Βρισκόμαστε στην αρχή, και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε βαθιά. Η συγκινησιακή πανούκλα που έχει υποκαταστήσει εδώ και χρόνια τόσο τα συναισθήματα όσο και τη λογική είναι το ακριβώς αντίθετο των προϋποθέσεων της συνείδησης. Η αναμέτρηση ανάμεσα στον πλούτο και την δημιουργικότητα της ζωής και στην βιοπολιτική / θανατοπολιτική του καπιταλισμού της 4ης βιομηχανικής επανάστασης θα είναι μακριά, δύσκολη και σκληρή· σε εδάφη κακοτράχαλα.

Καλώς ήρθατε στον πραγματικό 21ο αιώνα!