Tag: παλαιστίνη

Ενώ στη δύση προσπαθούν να «καθαρίσουν» τα πανεπιστήμιά τους απ’ τους αντιφρονούντες (προς το παρόν υπέρ της Παλαιστίνης), ο σύμμαχός τους τα καταστρέφει. Αυτή πάνω είναι η αίθουσα τελετών του ισλαμικού πανεπιστημίου στη Γάζα – τώρα καταφύγιο για κάποιους επιζώντες, μέσα στα αποκαϊδια…

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.37) >> Ποιοι σκοτώνουν στη Γάζα, στη δυτική Όχθη, στο νότιο λίβανο; Οι θεοναζί. Αλλά όχι μόνον αυτοί. Πρέπει να το καταλάβουμε καλά: και οι σύμμαχοί τους (δηλαδή τα αφεντικά ΜΑΣ και οι πολιτικοί, στρατιωτικοί και λοιποί εκπρόσωποί τους) δολοφονούν επίσης, με κάθε τρόπο που τους επιτρέπει το να φυλάνε το τομάρι τους∙ αλλά σκοτώνουν.

Πιο κάτω σας θυμίζουμε την αγαπημένη Annalena, πέρυσι τον Οκτώβρη (στις 14 του μήνα) που με μεγάλη αποφασιστικότητα «ευλογούσε» τον βομβαρδισμό οποιουδήποτε πολιτικού «στόχου» στη Γάζα, επειδή εκεί κρύβονται «τρομοκράτες». Να τονίσουμε ότι η αγαπημένη Annalena επιβραβεύτηκε για την φονικότητά της με 5.762.380 ψήφους (το κόμμα της), ο θλιβερός Scholz (του οποίου το κόμμα θα ξανακυβερνήσει) με 8.149.124, ενώ ο νικητής Merz, του ιδίου εγκληματικού φυράματος, με 14.160.402.

Θάλαμοι αερίων; Θάλαμοι αερίων είπατε; Μα ελάτε τώρα, δεν έχει τέτοια πράγματα στην Παλαιστίνη… Και εν πάσει περιπτώσει έχουμε άλλα προβλήματα, άλλες προτεραιότητες… 

Εδώ είναι η καραβανού Tammy Bruce, που τώρα βιοπορίζεται ως εκπρόσωπος τύπου του αμερικανικού υπουργείου πολέμου, πριν λίγες ημέρες: απαντάει στην ερώτηση τι «σχολιάζει» το state department για την εν ψυχρώ δολοφονία 15 νοσηλευτών και διασωστών στη Γάζα:

Για ό,τι γίνεται στη Γάζα φταίει η Hamas…  (Προσέξτε το ενοχλημένο ύφος της πρωτοκοσμικής seal για την ερώτηση…)

Δυσκολευόμαστε (ή και ιδιοτελώς δεν θέλουμε) να καταλάβουμε, να χωνέψουμε πόσο πολύ οπλίζουν τα χέρια των θεοναζί, απαρτχάιντ οι δυτικοί σύμμαχοί τους∙ πόσο καθοριστική είναι η συνενοχή / συμμετοχή τους στο Ολοκαύτωμα των Παλαιστινίων. (Και βολεύει να νομίζουμε ότι αφού οι σημερινοί ναζί δεν είναι όπως εκείνοι πριν 80 χρόνια δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος…)

Κανείς στον πρώτο κόσμο δεν θα έπρεπε να αναρωτιέται «τι κάνει ο άξονας της αντίστασης»! Θα έπρεπε να ρωτάμε τι δεν έχουμε κάνει σωστά εδώ, ή τι δεν έχουμε κάνει καθόλου εδώ έτσι ώστε να δυσκολέψουμε όλο και περισσότερο τα «μαύρα χέρια» των δυτικών ιμπεριαλισμών να κάνουν όσα κάνουν εκεί.

Arafat, Darwish και George Habash (: ο ιστορικός γ.γ. του «Λαϊκού Μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης» / PFLP) κάπου το 1980.

Δευτέρα 7 Απρίλη >> O Mahmoud Darwish θεωρείται ο «εθνικός ποιητής» της Παλαιστίνης. Γεννήθηκε το 1941, και απ’ το 1948 βρέθηκε στους δρόμους της εξορίας (στο νότιο λίβανο) μετά την καταστροφή του χωριού του απ’ τον κατοχικό στρατό: Nakba. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο Lomonosov της σοβιετικής ένωσης, και το 1973 εντάχτηκε στην (τότε…) PLO. To 1988, στη διάρκεια της 1^ης intifada, έγραψε την «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Παλαιστινιακού Λαού» που θεωρείται ιστορικό ντοκουμέντο. Το 1993, μετά την υπογραφή των «συμφωνιών του Όσλο», αποχώρησε απ’ την PLO κατηγορώντας την οργάνωση (και τον Αραφάτ) ότι «υπέγραψε την ισραηλινή λύση για τα ισραηλινά προβλήματα με αντάλλαγμα έναν ρολάκο της PLO σ’ αυτήν την επίλυση».

(Πατάτε το cc για το ποίημα στα αγγλικά)

Δευτέρα 7 Απρίλη (00.27) >> Ο don Rico έτρεξε στον σύμμαχο χασάπη, και μάλιστα στην Ιερουσαλήμ και όχι στο Τελ Αβίβ (στην Ιερουσαλήμ που έχει «ανακηρύξει πρωτεύουσα» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος το ψόφιο κουνάβι στην πρώτη θητεία του…) ως ικέτης. Ο don Rico λέει ότι πήγε εκεί για το … καλώδιο (!!!! Κοτζάμ πρωθυπουργάρα / πυλώνας να κάνει τον κόπο για ένα παλιοκαλώδιο; Τους υπουργούς τι τους έχει;). Στην πραγματικότητα πήγε για να παρακαλέσει. Να παρακαλέσει τον αρχιχασάπη να πει στο αμερικανικό λόμπι του να μεσολαβήσει στο ψόφιο κουνάβι ώστε α) να συγχωρέσει τον don Rico που υποστήριξε τον νυσταλέο Jo προεκλογικά, και β) να δώσει στον don Rico μια «πρόσκληση» για το άσπρο σπίτι, αφού διαφορετικά, με τον αιώνιο εχθρό να έχει πάρει ήδη μία, πως θα μπορεί – ο don Rico – να δικαιολογεί στους υπηκόους του την συμμαχία, και το όποιο κόστος της;

Ο παγκόσμιος (rebranded) τενεκεδένιος είχε πάρει μια τέτοια πρόσκληση, τότε, στην «πρώτη φορά»… Ο don Rico με την σειρά του είχε πάρει μία απ’ τον νυσταλέο Jo… Τώρα;

Τώρα είναι άλλο να ακούτε για την επίσκεψη στον αρχηγό του σφαγείου, κι άλλο να βλέπετε – έστω τις τυπικές χαιρετούρες! Ιδού λοιπόν ο εγκληματίας πολέμου / εγκληματίας κατά της ανθρωπότητας και ο «στρατηγικός εταίρος» του. Ο ηχητικός τονισμός δικός μας:

Εντελώς συμπτωματικά, την ώρα που γίνονταν αυτές οι χαρούλες, κάπου στη Γάζα ανακαλυπτόταν η εν ψυχρώ εκτέλεση μέσα στη νύχτα απ’ τον θεοναζί στρατό 15 Παλαιστίνιων νοσηλευτών και διασωστών, που είχαν «χαθεί» για μέρες. Ανακαλύφθηκε ότι τους είχαν θάψει, κάποιους τραυματισμένους αλλά ζωντανούς ακόμα, το επόμενο πρωί της δολοφονίας τους, μαζί με τα ασθενοφόρα τους, για να εξαφανίσουν κάθε ίχνος…

Έχει, πράγματι, πολλές «κοινές αξίες» ο ελληνικός και ο ισραηλινός ιμπεριαλισμός / ρατσισμός, ακόμα κι αν ο πρώτος έχει ρόλο υποστήριξης του δεύτερου σ’ αυτήν την ιστορική φάση. Να μια τέτοια «κοινή αξία»:

Θα πείτε: μα ο don Rico δεν κυνηγάει όσους υποστηρίζουν τον παλαιστινιακό αγώνα… Όπως στο ψοφιοκουναβιστάν, στην αγγλία ή στη γερμανία (ως τώρα)… Πράγματι. (Απλά έχει παραχωρήσει στην επικράτειά του άφθονη άνεση στις απαρτχάιντ υπηρεσίες και στον θεοναζί στρατό, για ό,τι χρειάζονται. Μεταξύ άλλων και για το φακέλωμα των υποστηρικτών της Παλαιστίνης – εννοείται…) Όμως όταν παρακαλάς, όταν ζητάς χάρες, κάτι θα πρέπει να προσφέρεις κι εσύ, έτσι δεν είναι;

Τι επιπλέον θα προσφέρει άραγε ο don Rico στον «κουμπαρά των κοινών αξιών»;

(Ένας ντόπιος προφέσορας, «αναλυτής» και influencer, το έθεσε ως εξής συνεντευξιαζόμενος ραδιο-φονικά: δεν είναι τώρα καιρός για ηθική. Τώρα κοιτάει ο καθένας τα συμφέροντά του… Ελπίζουμε να την θυμούνται αυτή τη «σοφία» όλοι οι χασάπηδες & Co. όταν βρεθούν προσωπικά απέναντι στο τέλος-της-ηθικής, είτε αυτό κρατάει όπλο είτε σκοινί…

Εν τω μεταξύ αν μια πολιτική βιτρίνα είναι ένοχη, «πολιτικά» έστω, για 57 δολοφονίες, τι ακριβώς ισχύει για την περίπτωσή της εάν έχει συν-υποθάλψει ως τώρα 57.000 δολοφονίες αμάχων;;;)

Όταν γινόταν ΑΥΤΟ στη Γάζα (η Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής, διαρκείς διαδηλώσεις απ’ τις 30 Μάρτη του 2018 ως τις 27 Δεκέμβρη του 2019) ΚΑΝΕΙΣ δεν τραύλιζε τα «περί Hamas»: αποκεφαλισμένα μωρά ψημένα στο φούρνο, και τα λοιπά.

Όταν γινόταν ΑΥΤΟ ο θεοναζί, απαρτχάιντ στρατός δολοφονούσε άνετα κι ελεύθερα άοπλους διαδηλωτές /  διαδηλώτριες (223…) και σακάτευε ακόμα περισσότερους/ες με σφαίρες dum–dum (πάνω από 15.000…)

Επί 1 χρόνο, 8 μήνες, 3 βδομάδες και 6 μέρες οι γενοκτόνοι είχαν την άνεση και την ησυχία τους να δολοφονούν και να σακατεύουν. Ανεμπόδιστα. Με τους δυτικούς φιλάνθρωπους να κοιτούν αλλού… Επί 1 χρόνο, 8 μήνες, 3 βδομάδες και 6 μέρες: «Παρασκευές για την Παλαιστίνη»…

Κι ύστερα, μετά από καιρό, μετά σχεδόν 4 χρόνια, μετά τις 7 Οκτώβρη του 2023, κάθε τσατσορούφιανος, κάθε λούμπεν του σκοινιού και του παλουκιού, βγήκε να πει: «ααααα, αυτή η Hamas είναι παλιάνθρωποι… Αξίζει και σ’ αυτούς και σ’ όλους που τους ανέχονται στη Γάζα να πεθάνουν».

Λες και πριν μπορούσαν να ζήσουν…

Δευτέρα 31 Μάρτη (00.31) >> Μέρος της πραγματικότητας είναι κι αυτό:

Το έχουν καταλάβει: ο στρατός «τους» θέλει να τους σκοτώσει…

Άλλο μέρος της πραγματικότητας είναι αυτό:

Δεκάδες έφεδροι υγειονομικοί του ισραηλινού στρατού αρνούνται να συμμετάσχουν στον πόλεμο στη Γάζα, εξαιτίας των σχεδίων για κατοχή της ζώνης και της εγκατάστασης εποίκων εκεί… Επιπλέον επειδή αυτά είναι παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας και οξύνουν την σύγκρουση…

Ένα ακόμα μέρος της πραγματικότητας είναι κι αυτό:

Μέσα στην «αρμοδιότητα της παλαιστινιακής αρχής», στη δυτική Όχθη, όπου δεν υπάρχει καμία διαδήλωση «Hamas out», ο θεοναζί στρατός και οι έποικοι αλωνίζουν. Υπό τις ευλογίες φυσικά αυτής της «αρχής», που ως γνωστόν διαθέτει στρατόμπατσους μόνο για να καταστέλλει τους απείθαρχους – όχι για να αντιμετωπίζει τον κατοχικό στρατό.

Μια χαρά κουκουλώνονται αυτά και πολλά άλλα διαλυτικά που συμβαίνουν στο εσωτερικό του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος απ’ τις «διαδηλώσεις κατά της Hamas», έτσι δεν είναι; Λύνεται έτσι και η απορία για το timing της προβοκατόρικης εργολαβίας της «παλαιστινιακής αρχής» στη Γάζα…

Εκείνο που δεν κουκουλώνεται (;) είναι αυτό:

Ο ένας, εκπροσωπώντας το καθεστώς του, είναι καταζητούμενος εγκληματίας κατά της ανθρωπότητας. Ο άλλος, εκπροσωπώντας το δικό του, το παλεύει. Και μέσω φιλιών και συμμαχιών…

Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται: το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, πιεζόμενο απ’ τις όλο και πιο εκρηκτικές εσωτερικές του αντινομίες, αποφάσισε ότι δεν αντέχει να περιμένει να παραλάβει όλους τους ομήρους, και ότι «τώρα» πρέπει να πετύχει εκείνο στο οποίο απέτυχε επί 16 μήνες: να τσακίσει την Παλαιστινιακή αντίσταση, να καταλάβει τη λωρίδα της Γάζα, να εξανδραποδίσει τους Παλαιστίνιους…

Οι οργανώσεις της αντίστασης έχουν προετοιμαστεί. Οι επιτυχημένες κινήσεις τους το προηγούμενο διάστημα, ειδικά απ’ τους τελευταίους μήνες του 2024 και μετά, είναι μια πολύτιμη εμπειρία… Η ισραηλινή ιστοσελίδα Hadashot B’zman το έθεσε ως εξής: «Όσοι ισχυρίζονται στα μμε ότι η Hamas διαλύθηκε ζουν σε φαντασιώσεις. Η Hamas έχει ξαναρχίσει την παραγωγή ρουκετών τους τελευταίους μήνες και, ακόμα χειρότερα, αξιοποιεί τα εκρηκτικά βομβών που δεν έσκασαν. Διατηρεί τις δυνατότητές της και δεν έχει κλιμακώσει μεν τις επιχειρήσεις της αλλά προετοιμάζεται για την εκ νέου εισβολή μας. Μην πιστεύετε όσους λένε ότι η Hamas έχει αποδυναμωθεί…»

Δευτέρα 24 Μάρτη >> Μετά τον γενοκτόνο νυσταλέο Jo το γενοκτόνο ψόφιο κουνάβι. Αλλά όχι, δεν είναι «προσωπικό» θέμα. Επίσης (όπως άφησε να εννοηθεί ο «διαπραγματευτής» Witkoff συνεντευξιαζόμενος στον φίλο του Carlson…) η συνέχιση της σφαγής στη Γάζα δεν είναι … αυτοσκοπός. Είναι, απλά, ένα «διαπραγματευτικό χαρτί»… Για να αναγκαστεί η παλαιστινιακή αντίσταση να αφοπλιστεί, να παραδοθεί – αφού πρώτα απελευθερώσει όλους τους ομήρους χωρίς ανταλλάγματα, κι αφού ύστερα υποστεί (γιατί όχι;) άλλο ένα «διαπραγματευτικό χαρτί» αίματος, κι άλλο ένα, what ever it takes…

Μα… Δεν ήταν το ψόφιο κουνάβι που ανάγκασε τον αρχιχασάπη του Τελ Αβίβ να δεχτεί μια συμφωνία σε 3 στάδια, με κατάληξη την οριστική αποχώρηση του στρατού του απ’ τη Γάζα, κι όχι απλά να την δεχτεί προσωπικά, αλλά να την κάνει απόφαση του υπουργικού του συμβουλίου και της βουλής του; Αυτήν ακριβώς που τώρα παραβιάζει (αν η λέξη «παραβίαση» αντέχει τόσο θάνατο…), ε; Ναι. Αλλά στο «διαπραγματευτικό στυλ» των σφαγέων δεν υπάρχει όριο στο τι «χαρτιά» μπορεί να προσθέσουν, εφόσον μπορούν. (Αρκεί να μην πάρουν φωτιά τα οπίσθιά τους … διαπραγματευόμενα…)

Έτσι το γενοκτόνο ψόφιο κουνάβι, παρά την μεγάλη ιδέα «ειρηνοποιού» που έχει στο κρανίο του, απλά συνεχίζει, αναδεικνύει και βροντοφωνάζει εκείνο που ήταν η «διαπραγματευτική τακτική» του προκατόχου του. Mafia style: σε σκοτώνω, σκοτώνω τους πάντες, μέχρι να παραδεχτείς πως είμαι το απόλυτο αφεντικό της ζωής σου… Και μόλις το παραδεχτείς θα συνεχίσω να σε σκοτώνω με διάφορους τρόπους, για «προληπτικούς λόγους»…

Μα… Δεν ήταν το ψόφιο κουνάβι που έστειλε τους «διαπραγματευτές» του (Witkoff και Boehler) να συζητήσουν με εκπροσώπους της Hamas στη Doha, και δεν εξασφάλισαν αυτοί την απελευθέρωση ενός ζωντανού (και την παράδοση 4 νεκρών) αμερικανο-ισραηλινών ομήρων με αντάλλαγμα την συνέχιση της «ανθρωπιστικής βοήθειας»; Δεν καταστρέφεται τώρα αυτή η συμφωνία και, επιπλέον, δεν υπάρχει ο σοβαρός κίνδυνος να δολοφονηθεί απ’ τον θεοναζί, απαρτχάιντ στρατό και ο ζωντανός αμερικανο-ισραηλινός όμηρος;

Ναι – αλλά κοιτάξτε: δεν είναι δυνατόν οι «βόμβες μας» να είναι όμηροι της ζωής του ενός και του άλλου, ακόμα κι αν είναι «δικός μας»! Το δόγμα Hannibal είναι η αναβάθμιση της Entebbe raid (: 1976…), οπότε φροντίστε να ξεστραβωθείτε: δεν είναι δυνατόν μετά από 57.000, 67.000 ή 167.000 δολοφονίες αμάχων, οι «δικοί μας» όμηροι να βγαίνουν και να φιλούν στο μέτωπο τους τρομοκράτες!!! Για καθαρά προληπτικούς λόγους καλύτερα να τους «καθαρίσουμε» όλους…

Ξεστραβωθήκαμε! Κυνισμός, ναι. Κυνισμός της εξουσίας. Κι ακόμα χειρότερα ο κυνισμός των ηττημένων «μεγάλων»: η παράταση του αίματος, της σφαγής, πρέπει να ερμηνευτεί απ’ τους υποτελείς ως «συνεχίζουμε» – οπότε, αφού-συνεχίζουμε-πάει-να-πει ότι δεν έχουμε ηττηθεί…