Tag: νόμοι σχέσεις

Μια (θλιβερή) ιστορία 1

Δευτέρα 31 Αυγούστου. Το πάνω σχέδιο (ο barcode φυλακή), ένα απ’ τα πρώτα stencil σ’ αυτήν την πόλη, ήταν απ’ τα πιο αναγνωρίσιμα “σήματα” του κινήματος στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Σήμα του κινήματος, σήμα της κριτικής του στάσης απέναντι στην τεχνολογία. Την ίδια εποχή (και με την ίδια αφορμή, το ζήτημα των “ηλεκτρονικών ταυτοτήτων” που κυκλοφορούσε περισσότερο σαν φήμη / προοπτική παρά σαν κάτι άμεσο) οι χριστιανοί μιλούσαν για το “χάραγμα του σατανά” και τον “666”… Ήταν διακριτοί, ήταν καταγέλαστοι, και σε καμμία περίπτωση οι κινηματικοί δεν ανησυχούσαμε μην μας μπερδέψει κανείς με δαύτους….

Εκεί γύρω, στις αρχές της δεκαετίας, οι αναρχοαυτόνομοι της ιατρικής στην Αθήνα κυκλοφόρησαν ένα περιοδικό με τίτλο να μην αφήσουμε το λευκό να εξορίσει τα άλλα χρώματα. Περιοδικό κριτικής στην ιατρική και στην ιατρικοποίηση· με πιο έντονο προσανατολισμό την εναντίωση στην ψυχιατρική και την ψυχιατρικοποίηση…

Δεν έπιασε νοσταλγία την ασταμάτητη μηχανή. Θυμάται. Απλά θυμάται. Θυμάται πως υπήρξε ένας καιρός σ’ αυτήν εδώ την γαμοχώρα που οι «περιθωριακοί» είχαν αρκετή ευρύτητα ορίζοντα και αρκετή επίγνωση της σύνθετης πραγματικότητας (σύνθετης για τα τότε δεδομένα…) ώστε να ασχολούνται με την κριτική στην τεχνολογία και στην επιστήμη· συμπεριλαμβανόμενης της «μυθικής» ιατρικής… Υπήρξε μια εποχή που η «περιθωριακότητα» ήταν συνυφασμένη με την συνειδητή ιεροσυλία απέναντι σε διάφορες «σταθερές» του συστήματος… Υπήρξε μια εποχή όπου το να λες «όχι» δεν ήταν ατάκα και αυτο-κατανάλωση· σήμαινε ότι έπρεπε να έχεις ψάξει και να ξέρεις τους λόγους του «όχι» σου, ώστε να απαντάς (ή και να κατατροπώνεις) τους ακόλουθους των «ναι»…

Αυτή η εποχή κράτησε χοντρικά ως το πρώτο μισό της δεκαετίας του ’80. Ύστερα άρχισε να «σβήνει», αλλού αργά αργά κι αλλού γρήγορα (για λόγους που ξεπερνούν τον χώρο της ασταμάτητης μηχανής για να εξηγηθούν). Το βέβαιο είναι ότι μια δεκαετία μετά, στα μέσα των ‘90s, θα έψαχνε κανείς με το φανάρι άνθρωπο του «πεζοδρομίου» που να θεωρεί πως τέτοια ζητήματα (η τεκμηριωμένη κριτική στην τεχνολογία, στις επιστήμες, κλπ) ανήκουν υποχρεωτικά (και όχι «άμα γουστάρεις»…) στα «βασικά» του ανταγωνισμού· και δύσκολα θα τον εύρισκε. Τα πανεπιστήμια είχαν ανοίξει τις πόρτες τους για οτιδήποτε και οποιονδήποτε· συνεπώς ήταν όχι το κίνημα και οι ανάγκες του ανταγωνισμού αλλά τα μεταπτυχιακά που έγιναν η «αιτία» να ασχολείται κανείς με τέτοια πράγματα. «Μεταπτυχιακά» … δηλαδή μια καλύτερη θέση στην αγορά εργασίας…

Η ασταμάτητη μηχανή θυμάται. Θυμάται, για παράδειγμα, πως όταν στις 11 Ιούνη του 2003 μια υπο-ομάδα των «μητροπολιτικών συμβουλίων» παρουσίασε σε δημόσια εκδήλωση το θέμα σώματα την εποχή της βιοπληροφορικής: πληροφοριοποίηση της κοινωνίας, βιοτεχνολογία της ανθρώπινης αναπαραγωγής έμοιαζε με ufo. To ίδιο ίσχυσε όταν, στο τέλος της ίδιας χρονιάς, του 2003, έγινε παρουσίαση / εισήγηση ενός άλλου θέματος: video games, η ηλεκτρονική τάξη των κοινωνικών σχέσεων. («Κοίτα να δεις με τι μαλακίες ασχολούνται» έλεγε εν χορώ ο «χώρος» – και μούτζωνε τους “ελιτιστές”…)

Η συνέχεια της τεκμηριωμένης, ανταγωνιστικής κριτικής σ’ ένα μεγάλο φάσμα θεμάτων / περιεχομένων είχε χαθεί· και η κατάντια των τελευταίων μηνών απλά επιβεβαιώνει αυτό που ήταν γνωστό (στην ασταμάτητη μηχανή) εδώ και χρόνια… Αυτό που πολέμησε και πολεμάει ίσως περισσότερο απ’ όλα…

Μια (θλιβερή) ιστορία 2

Δευτέρα 31 Αυγούστου. Τα χρόνια και οι δεκαετίες πέρασαν… Οι χριστιανοί, με αφορμή τον covid-19, λένε περίπου τα ίδια μ’ αυτά που έλεγαν στις αρχές των ‘80s. Απ’ την άλλη μεριά ο διανοητικός κομφορμισμός έγινε σε τέτοιο βαθμό «δικαίωμα» σ’ όλον αυτόν τον γαλαξία απ’ την λεγόμενη «αριστερά» (του κράτους και του κεφάλαιου) και πέρα, ώστε το μόνο που θα μπορούσε να συμβεί ήταν να γεννηθούν τέρατα.

Κι έτσι ακριβώς έγινε! Όχι τώρα. Έγινε πρώτα με το περίφημο φαινόμενο της «αντιπαγκοσμιοποίησης», του οποίου τα μέλη διεκδίκησαν την ριζοσπαστικότητα «κινήματος» ενώ ήταν η πρώτη postmodern μεγάλης κλίμακας αναπαράσταση / ενσωμάτωση συγκεκριμένων κρατικών και καπιταλιστικών προσανατολισμών (το ψόφιο κουνάβι κάνει πράξη εκείνη την “λογική”!!! ). Έγινε στη συνέχεια όταν η κρίση / αναδιάρθρωση οξύνθηκε, με την “χρηματοπιστωτική” (και όχι μόνο) κατάρρευση. Τότε οι “ειδικοί” που έπρεπε να “πιστεύει” κάθε γνήσιος επαναστάτης δεν ήταν οι λοιμωξιολόγοι αλλά οι οικονομολόγοι· είναι γνωστό τι χαρά έκαναν οι τελευταίοι! Ακόμα και τα στοιχειώδη για την “λειτουργία” (και τις αναπόφευκτες κρίσεις) του καπιταλισμού είχαν ξεχαστεί οριστικά· αντί γι’ αυτά, η “έξοδος απ’ την ε.ε.” και “το εθνικό νόμισμα” προτάθηκαν και υιοθετήθηκαν σαν το ιδανικό φάρμακο… (Τέλεια θεραπεία… Θυμάται κανείς τι γέννησε η μικροαστική φάρσα των “αγανακτισμένων”; Έχει κανείς ευθύνη για τέτοια γεννητούρια; Μπααααα…. )

Όταν οι αποδείξεις της πολιτικής αφασίας στον πρώτο κόσμο διαδέχονται η μία την άλλη, γιατί τα αφεντικά να μην οξύνουν τις επιθέσεις τους; Αν το δει κανείς απ’ την μεριά τους δεν υπάρχει κανένας μα κανένας κίνδυνος! Αντίθετα υπάρχουν συμφέροντα, υπάρχουν αιτίες σοβαρές, δικές τους. Το ότι η επίθεση με και μέσω του covid-19 είναι, πια, κυριολεκτικά «εξ επαφής» δίνει καινούργια ποιοτικά χαρακτηριστικά. Αν μπορούμε να το πούμε μεταφορικά αυτά τα εκατομμύρια Εγω – Εαυτός – Κεφάλαιο βρέθηκαν στα σκοινιά κι απο κεί στο καναβάτσο.

Σε καμμία περίπτωση δεν τελειώνει εδώ η ιστορία! Ωστόσο το να εξηγήσει κάποιος την ιστορική, πολιτική και οικονομική αλληλουχία της διεθνούς κρίσης / αναδιάρθρωσης που έχει φτάσει στο σημείο απαλλοτρίωσης των σωμάτων εγκαινιάζοντας την εποχή του «μετα-ανθρωπισμού» σε πνεύματα που κοιμούνται εδώ και δεκαετίες (και που, τώρα, δεν είναι σίγουρα αν έχουν ξυπνήσει κανονικά ή αν βρίσκονται στη δίνη κάποιου περαστικού εφιάλτη) είναι εξαιρετικά δύσκολο. (Κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι και μάταιο…) Σου λέει ο άλλος (που θεωρεί εαυτόν ενημερωμένο): μα δεν βλέπεις τι γίνεται στην ινδία; Είναι η ίδια κοινωνική φιγούρα που πριν «έβλεπε» (δηλαδή νόμιζε ότι βλέπει…) τι γίνεται στο Bergamo, μετά τι γίνεται στη Ν. Υόρκη, μετά τι γίνεται στο περού… αλλά δεν μπορεί να δει τι γίνεται δίπλα του!

Απ’ τον μεσοπόλεμο και την μαζικοποίηση του σινεμά και ύστερα οι εντυπώσεις κατασκευάζονταν έτσι ώστε να προκαλούν συγκεκριμένες συγκινησιακές αντιδράσεις. Εξαρτημένα αντανακλαστικά λέγονται· κι αυτά τα είχε υπόψη του άλλες εποχές το κίνημα… Το ότι έναν αιώνα μετά την εφεύρεση του μοντάζ οι εικόνες είναι ακόμα πιο «πετυχημένες» στο κεφαλοκλείδωμα το ξέρουμε· πώς, όμως, να το παραδεχτούν και οι αιχμάλωτοί τους, αναγνωρίζοντας το πως και γιατί πέφτουν θύματα; Πώς ο καθένας μπορεί να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί (και ατομικά) γι’ αυτήν την εγκληματική, την θηριώδη, διανοητική, ηθική και πολιτική οπισθοδρόμηση όταν είναι σίγουρος ότι έχει καταλάβει (δηλαδή: πιστεύει!), ε;

Τελικά αυτή η εξαφάνιση της κριτικής επί τουλάχιστον 3 δεκαετίες είναι το ισχυρότερο χαρτί των αφεντικών… Δεν μπορούμε, φυσικά, να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω. Μπορούμε όμως, λιγότεροι ή περισσότεροι, το άλλο. Το forward!

Στην τελική δεν είμαστε οι σωτήρες του κόσμου!

Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι;

Δευτέρα 31 Αυγούστου. Στα μέρη μας δεν υπάρχουν τέτοιοι! Στα μέρη μας οι πάντες εκτός από πανέμορφοι είναι και πανέξυπνοι! Οι 999 στους 1000 τέτοιους πανέμορφους και πανέξυπνους είναι βέβαια λειτουργικά αναλφάβητοι· απόγιναν όταν άρχισαν να τιτιβίζουν και να κουτσομπολεύουν στα αντιsocial media… Εννοείται ότι τους εκνευρίζουν αφάνταστα περίπλοκες πραγματικότητες όπως “καπιταλισμός”, “κράτος”, “4η βιομηχανική επανάσταση”, “στρατοβιομηχανικό σύμπλεγμα”, “βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα”, “κρίση / αναδιάρθρωση”… Αυτά είναι παλιά, δεν ισχύουν τώρα λένε· και ξεμπερδεύουν (έτσι νομίζουν).

Εν τω μεταξύ μας είναι ξεκάθαρο – και γίνει σύντομα και σ’ όλους τους υπόλοιπους, όσες / όσους δεν την έχουν ψωνίσει με τους εαυτούς τους – ότι οι φαρμακοβιομηχανίες είναι ένας απ’ τους βασικούς εχθρούς που αντιμετωπίζουμε ήδη. Όχι ο μοναδικός· ένας ανάμεσά τους. Υγιεινιστική τρομοεκστρατεία χωρίς φαρμακοβιομηχανίες θα ήταν αδιανόητη. Φαρμακοβιομηχανίες χωρίς τρομοκρατία επίσης!

Επειδή, λοιπόν, το τι είναι αυτός ο εχθρός θα έπρεπε να είναι ήδη πολύ καλά γνωστό και τεκμηριωμένο αλλά δεν είναι, για όσες / όσους δεν είναι ούτε πανέμορφοι ούτε πανέξυπνοι και καταδέχονται να ερευνούν αντί να πιστεύουν, μεταφέρουμε εδώ το μεγαλύτερο μέρος μιας σύντομης βιβλιοπαρουσίασης. Ο τίτλος του βιβλίου, που εκδόθηκε το 2014 στα αγγλικά, είναι: Φαρμακευτικές, εταιρικό έγκλημα και δημόσια υγεία. Συγγραφείς οι Graham Dukes (νορβηγός, καθηγητής φαρμακολογίας στο πανεπιστήμιο του Όσλο), John Braithwaite (άγγλος, καθηγητής εγκληματολογίας στο εθνικό πανεπιστήμιο της αυστραλίας) και J.P. Moloney.

Ιδού λοιπόν:

Πριν τριάντα χρόνια, ο John Braithwaite εξέδωσε έναν σοκαριστικό απολογισμό της έκτασης και της συχνότητας του εταιρικού εγκλήματος στις φαρμακοβιομηχανίες (: «Το εταιρικό έγκλημα στις φαρμακοβιομηχανίες», 1984). Οι αποδείξεις που έχουν συγκεντρωθεί σ’ αυτό το νέο βιβλίο … διαμορφώνουν μια εξίσου τρομακτική εικόνα. Είναι δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς την έκταση και την ποικιλία των παράνομων πρακτικών: υπερτιμολόγηση των φαρμάκων· κακή χρήση των πατεντών· καταστρατήγηση των νόμων περί ανταγωνισμού· απόκρυψη των στοιχείων για την ασφάλεια των φαρμάκων· ενθάρρυνση της παράνομης συνταγογράφησης· δωροδοκίες γιατρών για να συνταγογραφούν συγκεκριμένα φάρμακα· δωροδοκίες των βιομηχανιών που φτιάχνουν γενόσημα για να σταματήσουν να τα παράγουν. Πέρα απ’ αυτήν την ποικιλία παράνομων ενεργειών, οι συνέπειες είναι επίσης τεράστιες. Με αυτές τις πρακτικές οι φαρμακοβιομηχανίες δεν αυξάνουν απλά τα κέρδη τους. Σκοτώνουν επίσης κόσμο, είτε κάνοντας τα φάρμακα δυσπρόσιτα σ’ αυτούς που τα έχουν ανάγκη, είτε πουλώντας φάρμακα που δεν είναι ασφαλή.

Στα 30 χρόνια που μεσολάβησαν απ’ το πρώτο βιβλίο του Braithwaite, είναι σαφές πως όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αυτή η κατάσταση, αλλά ότι έγινε ακόμα χειρότερη. Το 1984 ο Braithwaite είχε φτάσει στο συμπέρασμα ότι “οι 19 απ’ τις 20 μεγαλύτερες αμερικανικές φαρμακευτικές είχαν κάνει σημαντικές δωροδοκίες”. Με δεδομένη αυτή την στατιστική είναι προκλητικό να μαθαίνουμε ότι σήμερα αυτός ο βιομηχανικός κλάδος είναι “λιγότερο ηθικός, λιγότερο καινοτόμος και λιγότερο δεσμευμένος απ’ τη νομοθεσία σε σχέση με μια γενιά πριν”. Οι απάτες στις δοκιμές για την ασφάλεια των φαρμάκων έχουν γίνει “πιο εκτεταμένες και πιο ξετσίπωτες τις τελευταίες δεκαετίες”….

Άντε να καταλάβει τώρα ο κάθε πανέμορφος και πανέξυπνος πόσο ασήμαντος είναι μπροστά στα θηρία που έχει στο ντουλαπάκι του μπάνιου του. Κι άντε να καταλάβει ενώ έχει τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του/της πόσο μηδαμινός/ή είναι μπροστά στα συμφέροντα και στα μεγέθη που έχουν ξεδιπλώσει την τρομοεκστρατεία τους με σημαία τoν covid 19, ακόμα κι όταν (ο δύσμοιρος/η) την χειροκροτάει αυτή την τρομοεκστρατεία, με χέρια και πόδια… Ελπίζοντας, ίσως, ότι τα αφεντικά θα δείξουν έλεος…

Να ένα απαραίτητο βήμα!

Δευτέρα 31 Αυγούστου. Τον Bolsonaro πολλοί εμίσησαν, δίκαια – τους ψυχολόγους του κανείς! Μια καινούργια έρευνα στη βραζιλία ήρθε να καλύψει ένα μεγάλο κενό όχι μόνο στη βιβλιογραφία αλλά και στην επιχειρηματολογία των caradinieri: όσοι δεν εφαρμόζουν τα απαγορευτικά μέτρα για την αντιμετώπιση του covid-19 έχουν αντικοινωνικές τάσεις· είναι αυτό που λέγεται «sociopaths»!

Οι 4 βραζιλιάνοι ερευνητές πήραν ένα δείγμα 1.578 ενηλίκων, και τους έδωσαν διάφορα ερωτηματολόγια. Τα υπόλοιπα τα καταλαβαίνετε υποθέτουμε: «αξιολόγηση» των απαντήσεων, «βαθμολόγησή» τους, κατασκευή ενός αλγόριθμου για να μπουν τα data, και ιδού η καμπύλη των «κοινωνικά ανώμαλων», των sociopaths…

Το περίεργο είναι ότι στα «highlights» αυτής της έρευνας (σημείο 3, επάνω φωτογραφία) οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η αύξηση των κρουσμάτων covid-19 στη χώρα δεν σχετίζεται με την αφοσίωση του κόσμου στα μέτρα ανάσχεσης. Δηλαδή; Δεν φταίνε οι sociopaths για την αύξηση; Γιατί δεν φταίνε; Είναι τόσοι λίγοι; Κι αν είναι τόσο λίγοι γιατί να βγουν στη σέντρα οι άνθρωποι; Υπάρχουν άδειες θέσεις στα ψυχιατρεία «επισκευής ανεύθυνων»;

Άβυσσος η ψυχή των «normal» επιστημόνων… Ακόμα μεγαλύτερη άβυσσος οι μεθοδεύσεις των αφεντικών.

Το μονοπώλιο της αλήθειας 1

Κυριακή 30 Αυγούστου. Είναι συνηθισμένο στους λεγόμενους «επιστημονικούς κύκλους» όταν μια άποψη διαθέτει επιρροή στην πλειοψηφία (μια επιρροή που ποτέ δεν είναι αυθόρμητη αλλά πάντα κτίζεται μέσα στους ‘επιστημονικούς θεσμούς’) να αυτο-θεωρείται σαν η μόνη και γνήσια αλήθεια. Και τα μέλη αυτής της ηγεμονικής τάσης, είτε πρόκειται για την ιατρική, είτε πρόκειται για την φυσική, είτε πρόκειται για την κοινωνιολογία, είτε για την σεισμολογία, να αντιμετωπίζουν τις (μειοψηφικές) διαφορετικές απόψεις με επιθετικότητα· επιδιώκοντας συνήθως την ηθική μάλλον παρά την φυσική τους εξόντωση.

Όταν αυτό το συνηθισμένο αφορά ζητήματα ευρύτερου δημόσιου ενδιαφέροντος, όσοι έχουν την κυρίαρχη άποψη (ή έχουν καταφέρει, με «διάφορους τρόπους» να την εμφανίζουν σαν κυρίαρχη…) μπορεί να εκτραπούν ακόμα και σε ολοκληρωτικές συμπεριφορές. Ο «επιστήμονας – φορέας της αλήθειας / εξουσίας» γαυγίζει και δαγκώνει αν νοιώσει ότι αμφισβητείται. Η εξουσία δελεάζει όσους την αναζητούν· και το να προσφέρει κανείς σε ανθρώπους φιλόδοξους και αριβίστες την δυνατότητα να ασκήσουν έστω και έμμεσα εξουσία είναι για δαύτους η καλύτερη ντρόγκα. Το καλύτερο «φτιάξιμο». Συν, πάντα, τα υλικά οφέλη που αποκομίζουν.

Αυτό το συνηθισμένο συμβαίνει εδώ και μήνες γύρω απ’ τον τσαχπίνη· και έχει αποκτήσει φονικές διαστάσεις. Το πόσες χιλιάδες «ειδικούς» έχουν οι φαρμακοβιομηχανίες στα pay roll τους είναι άγνωστο· αλλά την ευκαιρία που άρπαξαν τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος να επιταχύνουν την μετάβαση στις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, αυτήν την ευκαιρία την ζούμε. Και την πληρώνουμε.

Υπάρχουν όμως και οι «αιρετικοί». Συκοφαντημένοι, αποκλεισμένοι, απειλούμενοι μερικές φορές, αλλά υπάρχουν. Το σχεδόν μισής ώρας υποτιτλισμένο στα ελληνικά video (ευχαριστούμε την Ε. για την μετάφραση) που ακολουθεί είναι μια «δήλωση παρουσίας» τέτοιων αιρετικών, κατ’ αρχήν απ’ την γερμανία. Δεν είναι εργάτες, και δεν έχουμε πολιτική συγγένεια. Είναι μέρος της (σημαντικής, παρά τον αποκλεισμό της) εσωτερικής αντιπολίτευσης ενάντια στην υγιεινιστική τρομοκρατία. Εκεί βρίσκεται το ενδιαφέρον τους. Δείτε το, και ακολουθούν κάποιες σκέψεις.

(Ο τρίτος στη σειρά ομιλητής, ο αυστριακός Martin Haditsch, καθηγητής μικροβιολογίας και τροπικών και μεταδοτικών ασθενειών, με σχεδόν 1000 διαλέξεις στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, μας φάνηκε ο πιο ενδιαφέρων).

 

 

Το μονοπώλιο της αλήθειας 2

Κυριακή 30 Αυγούστου. Η πρωτοβουλία της ACU είναι η δεύτερη που προσέχουμε στη γερμανία. Η προηγούμενη, με τίτλο (στα αγγλικά) “Medical Professionals and Sciendists for Health, Freedom and Democracy”) εκδηλώθηκε με τους ίδιους πάνω κάτω στόχους, κάποια στιγμή τον Ιούνιο. Δεν ξέρουμε τις σχέσεις μεταξύ των δύο πρωτοβουλιών. Μας δημιουργούνται όμως ένα ή δύο ερωτήματα, που θα άξιζε να σκεφτούμε. Μπορούν οι αιρετικοί γιατροί, σήμερα, να δημιουργήσουν οι ίδιοι ένα κίνημα ενάντια στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία; Και μπορούν οι αιρετικοί γιατροί, σαν γιατροί, σαν διαχωρισμένοι ειδικοί δηλαδή, να μιλήσουν για ένα θέμα που στο μεγαλύτερο μέρος του χρησιμοποιεί την ιατρική σαν προκάλυψη για να κρυφτούν οι ουσιαστικοί, πολιτικοί σκοποί των τρομοκρατών;

Για το Sarajevo / ασταμάτητη μηχανή το ξέσπασμα αυτής της τρομοκρατικής εκστρατείας δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Αλλά αυτό οφείλεται μάλλον στα «παράξενα» και, κυρίως, θεωρούμενα «περιθωριακά» ενδιαφέροντα της πολιτικής, εργατικής, ανταγωνιστικής κριτικής μας εδώ και πολλά χρόνια. Απ’ την δεκαετία του ’90 ήδη… Για τις πρωτοκοσμικές κοινωνίες, συμπεριλαμβανόμενων των πιο (έτσι νομίζουν…) «εξτρεμιστικών / επαναστατικών κύκλων» τους, επρόκειτο για κυριολεκτικό αιφνιδιασμό. Για να το πούμε ωμά: οι κατά την γνώμη τους «εχθροί του συστήματος» πιάστηκαν με τα βρακιά κατεβασμένα. Κι ένα μεγάλο μέρος τους κρατικοποιήθηκε, δηλώνοντας «πειθαρχημένοι στρατιώτες του πολέμου στον αόρατο (και άγνωστο…) εχθρό».

Υπ’ αυτές τις συνθήκες δεν θα μπορούσε να μιλήσει κάποιος καν και καν για «πολιτικό κενό». Μάλλον η πολιτική αφασία είναι πιο κατάλληλος όρος. Σα να εξαφανίστηκαν τα πάντα απ’ τα μυαλά και τον ορίζοντα, σα να εξαφανίστηκαν ο καπιταλισμός και οι κρίσεις / αναδιαρθρώσεις του, το κράτος σαν κόμμα των αφεντικών, η ιδεολογία, τα μαζικά μέσα εξαχρείωσης, ο ρόλος των αντιsocial media, σαν όλα αυτά να εξαφανίστηκαν λοιπόν με μαγικό τρόπο. Και σα να απέμεινε ένα θέατρο σκιών, παντού το ίδιο, η σκιά της «ανθρωπότητας» απ’ την μια μεριά, η σκιά ενός ιού απ’ την άλλη· και στη μέση οι παίκτες, τα κράτη, βαθιά σπλαχνικά και ανθρωπιστικά, σαν άη Γιώργηδες να προσπαθούν να σκοτώσουν το κτήνος.

Δεν έγινε κάποια ξαφνική διανοητική υποχώρηση. Μάλλον εκδηλωθηκε η πραγματική διανοητική χρεωκοπία σ’ όλο της το μεγαλείο! Τα πιο φτηνά κόλπα της καθεστωτικής δημαγωγίας και του Θεάματος (π.χ. τα φορτηγά με τα φέρετρα…) και οι πιο εξώφθαλμες πρακτικές συγκινησιακής χειραγώγησης (π.χ. τα θανατόμετρα), που μέχρι πριν λίγες δεκαετίες θα γίνονταν καταγέλαστα απ’ την πρώτη στιγμή, τώρα έγιναν αποδεκτά όχι απλά σαν «πραγματικότητα». Αλλά σαν Η “πραγματικότητα”. Η ΜΟΝΗ “πραγματικότητα” που δαγκώνει και ξεσκίζει όποιον τολμήσει να φωνάξει … μα ο βασιλιάς είναι γυμνός!!

Ήταν αναμενόμενο ότι χωρίς συγκροτημένο αντίπαλο η τρομοεκστρατεία θα διέσχιζε και θα έσκιζε διαγώνια όλα τα ιδεολογικά και πολιτικά λείψανα και απολιθώματα του 20ου αιώνα (είτε το καταλαβαίνουν ότι είναι τέτοια είτε όχι). Σε ορισμένες περιπτώσεις οι βιωματικές, ζωϊκές αντιδράσεις ταυτίστηκαν ακαριαία με επιλεγμένες περσόνες του θεάματος, πολιτικού ή οτιδήποτε άλλο. Σε άλλες – τις περισσότερες – έμειναν αδέσποτες, χωρίς προσανατολισμό· ένα είδος πρωταρχικής, ανεπεξέργαστης απόρριψης των ισχυρισμών των τρομοκρατών· αντίδρασης στην κοινωνική ασφυξία των μαζικών κατ’ οίκον φυλακίσεων και των απαγορεύσεων κυκλοφορίας. Πρέπει να είναι εκατοντάδες εκατομμύρια, σ’ όλο τον πλανήτη, όσοι παραβίασαν ή προσπάθησαν να παραβιάζουν τους γενικούς αποκλεισμούς που επέβαλαν τα διαδοχικά πραξικοπήματα. Δεν το έκαναν επειδή ήταν «δεξιοί» ή «αριστεροί» ή “αναρχικοί”, αλλά για πολύ πιο ταπεινούς λόγους. Επειδή ήθελαν να βγάλουν έστω για μια μικρή βόλτα το παιδί τους· επειδή έπρεπε να ποτίσουν το χωράφι τους· ή επειδή ήθελαν να κάνουν μια βουτιά στη θάλασσα…

Δεν έλειψαν μέσα σ’ αυτό 8μηνο τα «σκληρά» επιδημιολογικά στοιχεία που αποδείκνυαν τις πραγματικές διαστάσεις της επικινδυνότητας του covid-19! Το αντίθετο: υπήρχαν πάντα. Τολμάμε να πούμε, μάλιστα, ότι εξ αρχής μόνο τέτοια στοιχεία υπήρχαν! Είτε απ’ την Wuhan και την κίνα (για όποιον απαλλασσόταν απ’ την κατασκευασμένη στη δύση «υποψία» ότι «εκεί πεθαίνουν χιλιάδες και το κρύβουν»). Είτε απ’ το κρουαζιερόπλοιο Diamond Princess… Το θυμάται κανείς αυτό; Όχι βέβαια! Θάφτηκε έντεχνα, ξεχάστηκε… Κι όμως η επιδημία σε ένα κλειστό περιβάλλον 3.711 ατόμων (εκ των οποίων οι 2.666 επιβάτες, στην συντριπτική τους πλειοψηφία ηλικιωμένοι…) εκδηλώθηκε την πρώτη εβδομάδα του Φλεβάρη του 2020… Πριν το Bergamo!!! Η πιο κατάλληλη περίπτωση για να φανεί τι είναι τι… (Βρείτε, αν θέλετε, τα αδιαμφισβήτητα πραγματικά δεδομένα της μεταδοτικότητας και της φονικότητας του covid 19 μεταξύ 2.666 συνωστισμένων ηλικιωμένων, του κατεξοχήν δήλαδη ευάλωτου υποκειμένου, στο Diamond Princess…)

Η αλήθεια για την πολύ περιορισμένη και προσανατολισμένη φονικότητα του covid-19 ήταν ιατρικά εξακριβωμένη απ’ την αρχή! Η πολιτική αφασία όμως, καθώς και οι προϋπάρχουσες μαζικές υγιεινιστικές φοβίες ήταν (και είναι) εντελώς διαφορετικά ζητήματα.

Το μονοπώλιο της αλήθειας 3

Κυριακή 30 Αυγούστου. Απέναντι σ’ αυτά τα «εντελώς διαφορετικά ζητήματα», που έχουν αποδειχθεί το γόνιμο έδαφος που προσπάθησε να ισοπεδώσει εντελώς το τρομοκρατικό carpet bombing, λέμε ότι πως όχι, δεν είναι οι αιρετικοί γιατροί που μπορούν ή πρέπει να απαντήσουν! Δεν είναι οι αιρετικοί γιατροί που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή αμφιβολία σ’ εκείνο το πρωτοκοσμικό βλέμμα που «κολάει» στα φέρετρα του Bergamo χωρίς να αναρωτηθεί καχύποπτα γιατί του τα δείχνουν τόσο επίμονα, και γιατί δεν του έδειξαν ποτέ φέρετρα απ’ το αφγανιστάν, το ιράκ ή την Παλαιστίνη! Ούτε είναι οι αιρετικοί γιατροί που μπορούν να προκαλέσουν διανοητική και ηθική εκπυρσοκρότηση όταν οι κοινωνικές σχέσεις αναγορεύονται σε μολυσματικές, κι όταν οι πολιτικές βιτρίνες διατάζουν δεν είστε υγιείς, πρέπει να συμπεριφέρεσθε σαν να είστε άρρωστοι!

Οι αιρετικοί γιατροί μπορούν να βοηθήσουν (και βοήθησαν!!!) υποδεικνύοντας επίμονα την αλήθεια που κρυβόταν και κρύβεται ακόμα πίσω απ’ το προπέτασμα καπνού της θανατολαγνείας, της συστηματικής τρομοκρατίας, των συμφερόντων των big pharma, των big tech και των big insurance… Αλλά ούτε μπορούν ούτε θα έπρεπε να υποκαταστήσουν όλα όσα «πουλήθηκαν» επί 3 δεκαετίες για χάρη αυτών των υπερφίαλων και διανοητικά ανάπηρων Εγώ του νεοφιλελευθερισμού, των συμβιβασμένων μέσα στις φαντασιώσεις τους Εαυτών – Κεφάλαιο!

Σ’ αυτά θα επανέλθουμε… Γιατί είναι πάντα εδώ γύρω· και παντού.

(φωτογραφία: Γιαπωνέζικη ιδέα και εφαρμογή: τυπώνεις το χαμόγελό σου στη μάσκα, έτσι ώστε να εκδηλώνεται η ζεστασιά σου…  Πριν πείτε την ιδέα γελοία μπείτε στη μεριά ενός μέσου εθελοντή του μασκαρέματος· όχι των επίδοξων ληστών που κυκλοφορούν στα αντιsocial media.

Λοιπόν, το μεγαλύτερο προσόν αυτής της ιδέας δεν είναι ότι μαζί με την “προστασία της υγείας” και την “επίδειξη κοινωνικής ευθύνης” φοράς και την αιώνια χαρά. Αλλά το ότι όταν βγάλεις τη μάσκα μπορείς να την κοιτάξεις να σου γελάει μόνη της· και να βάλεις, επιτέλους, τα κλάματα: σε κοροϊδεύει, δηλαδή σε κοροϊδεύεις…)

Περί εργατικής αντιπληροφόρησης…

Σάββατο 29 Αυγούστου. Η ασταμάτητη μηχανή δεν διεκδικεί δάφνες (έτσι κι αλλιώς, σαν αυτό που είναι , μια ιστοσελίδα, δεν μπορεί να διεκδικήσει τίποτα!!!). Έχει όμως κάθε δικαίωμα και, κυρίως, πολιτικό καθήκον να υποστηρίξει τόσο την εργατική αξιοπιστία της όσο και την ακρίβεια των τεκμηρίων που στηρίζουν την κριτική της.

Είναι καθήκον άμυνας! Κι αυτό επειδή κάποια στιγμή μπορεί ο τεταρτοαυγουστιανός του ’20 και το δικαστικό του σώμα, “πάνω ή κάτω απ’ το τραπέζι”, να κτυπήσει με την κατηγορία της “συνωμοσιολογίας”. Ή οτιδήποτε άλλο σκεφτεί το κράτος και τα αφεντικά του για να “δικαιολογήσουν” την λογοκρισία τους… Ξέρουμε και ξέρετε καλά ποιό θα είναι το πραγματικό κίνητρό τους αν αποφασίσουν να κτυπήσουν…

Με διαδοχικά σχόλια και κριτικές η ασταμάτητη μηχανή έχει αντι-πληροφορήσει συστηματικά όποιον / όποια ενδιαφέρεται για το ότι οι φαρμακοβιομηχανίες που ετοιμάζονται να μας σώσουν έχουν εξασφαλίσει νομική ασυλία για τις “παρενέργειες” των φαρμάκων / εμβολίων τους – όποιες κι αν είναι αυτές!!! Αυτό το έκανε η ασταμάτητη μηχανή μακράν πρώτη από οποιονδήποτε άλλο στην επικράτεια του ελλαδιστάν. Δεν διεκδικεί βραβείο. Αν, όμως, έχουμε την κριτική μας σε πλήρη ετοιμότητα και αυστηρότητα είναι επειδή έχουμε αναλύσει απ’ την αρχή τι είναι και τι υπηρετεί η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία!!! Δεν ανησυχήσαμε καιροσκοπικά στη μέση της διαδρομής· σημαδεύουμε απ’ την αρχή της!

Και ω η εκδίκηση της Ιστορίας!!! Κάποιοι πιο mainstream “τσίμπησαν” το θέμα (της ασυλίας) απ’ την ασταμάτητη μηχανή, το έψαξαν, εξακρίβωσαν ότι είμαστε ακριβείς… και το ζήτημα έχει αρχίσει πλέον να διαχέεται… Έτσι ώστε διάφοροι φίλοι της καραντίντας να έχουν αρχίσει να φοβούνται για το τι τους περιμένει με τα εμβόλια. Μπααααα; Σοβαρά; Έλα ρε; Τελικά ζούμε σε καπιταλισμό και το κράτος δεν είναι αντικαπιταλιστικό; (!!!!)

Για λόγους ιστορικής συνέχειας και ακρίβειας ας θυμίσουμε μερικές στιγμές της πιο εστιασμένης αναφοράς μας στο ζήτημα “εμβόλιο”, η οποία, όπως θα ξέρετε, προχώρησε κάτω απ’ τα ατέλειωτα μπινελίκια και ουρλιαχτά των “επαναστατών” φίλων της καραντίνας. Δεν θα ήταν άχρηστο να τις ξαναδείτε αυτές τις στιγμές:

– Την Παρασκευή 3 Ιούλη, κάτω απ’ τον τίτλο φάρμακα, μπίζνες και νομοθεσίες 1, ενημερώναμε για την αμερικανική νομοθεσία ασυλίας στις φαρμακοβιομηχανίες, ήδη απ’ το 1986· και για την ανανέωση και επιβεβαίωση αυτής της ασυλίας με δικαστική απόφαση τον Φλεβάρη του 2011, με την απόρριψη της αγωγής της οικογένειας Bruesewitz (που είχε γίνει το 1992! σχεδόν 20 χρόνια χρειάστηκε η απόρριψη…) κατά της φαρμακοβιομηχανίας Lederle Laboratories, για τις μόνιμες παρενέργειές του και τις σοβαρές βλάβες που προκάλεσε το “τριπλό εμβόλιο” της εν λόγω εταιρείας στην κόρη τους Hannah όταν το έκανε, 2,5 χρονών…

– Την Δευτέρα 27 Ιούλη, υπό τον τίτλο το ‘πε και ο γιατρός! αναφερόμενοι σε συνέντευξη του Gates στο αμερικανικό καθεστωτικό cnbc (για την οποία είχαμε και το link…) τονίζαμε την φράση του, για τα εμβόλια mRNA που προωθεί για να τα υποστεί το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού:

… Αν έχουμε παρενέργειες σε 1 ανά 10.000, ξέρετε, θα υπάρξουν 700.000 άνθρωποι που θα υποφέρουν απ’ αυτές… Οπότε η απόφαση ότι «εντάξει, προχωράμε μ’ αυτό το εμβόλιο» και το κάνουμε σ’ όλο τον κόσμο, χρειάζεται την εμπλοκή των κυβερνήσεων, γιατί θα υπάρχει κάποιος κίνδυνος και θα χρειαστούν αποζημιώσεις…

Σαφές; Σαφέστατο!!!

– Την Κυριακή 9 Αυγούστου, κάτω απ’ τον τίτλο αυτές είναι οι ύαινες, αυτή είναι η αγέλη τους· αυτή και η ανοσία τους!, επανήλθαμε, αυτή τη φορά συγκεκριμένα για την συμφωνία νομικής ασυλίας που απαιτεί και έχει εξασφαλίσει η AstraZeneca απ’ την ε.ε. (άρα και το ελλαδιστάν…) για τα θρυλικά εμβόλια που έ-έ-έρχονται τον Δεκέμβρη. Θα πρέπει να το (ξανα)διαβάσετε όλο· εδώ μεταφέρουμε την αρχή εκείνου του σχολίου:

“… Στα συμβόλαια που κλείνουμε ζητάμε απαλλαγή από αστικές ευθύνες και αποζημιώσεις. Είναι εύλογο για τα περισσότερα κράτη να σηκώσουν αυτό το ρίσκο στις δικές τους πλάτες, αφού πρόκειται για το εθνικό τους συμφέρον… Κοιτάξτε, πρόκειται για μια ειδική περίπτωση όπου εμείς, σαν εταιρεία, απλά δεν μπορούμε να πάρουμε την ευθύνη αν … σε τέσσερα χρόνια το εμβόλιο αρχίσει να έχει παρενέργειες…”

Αυτά δήλωσε πρόσφατα στο reuters ο Ruud Dobber, ceo της μεγάλης αγγλικής φαρμακοβιομηχανίας AstraZeneca…

Δεν υπάρχει καμμία περίπτωση “διάψευσης”, “κουκουλώματος” ή κατηγορίας εναντίον μας ότι “συνωμοσιολογούμε”: τις δηλώσεις του Dobber είχε δημοσιεύσει το καθόλα ευυπόληπτο reuters στις 30 Ιούλη… Σημειώστε οπωσδήποτε κι αυτό: ο ceo μιλάει για παρενέργειες του συγκεκριμένου εμβολίου που μπορεί να εμφανιστούν ακόμα και μετά από χρόνια!

– Την Κυριακή 23 Αυγούστου, υπό τον τίτλο φάρμακα και φαρμάκια 2 παρουσιάσαμε τα highlights απ’ το ποινικό μητρώο της AstraZeneca!… Αρκετά πλούσιο… Εγγύηση για το ότι πρόκειται για μια φαρμακοβιομηχανία που, όπως όλες οι υπόλοιπες, φτιάχνει τώρα σε χρόνο dt ένα εμβόλιο / σωτηρία που είναι αρκετά πιθανό (και πάντως καθόλου δεν μπορεί να αποκλειστεί) ότι θα έχει σοβαρές παρενέργειες… Τις σοβαρές παρενέργειες τις έχει «πετύχει» και με άλλα φάρμακά της των οποίων οι δοκιμές κράτησαν το προβλεπόμενο απ’ τα πρωτόκολλα μακρύ χρόνο· κι όχι το «στο πόδι», όπως τώρα…

– Την Δευτέρα 24 Αυγούστου παρουσιάσαμε μια λίγο παλιότερη υπόθεση, με αντι-γριπικό εμβόλιο της novartis που απαγορεύτηκε (για λίγο) στην ιταλία, λόγω φονικών παρενεργειών. Τελικά το εμβόλιο επιτράπηκε επειδή η novartis απέδειξε ότι οι θάνατοι ήταν «μέσα στα αναμενόμενα»… Όντως, τέτοιου είδους «αναμενόμενα» επιτρέπονται…

Περί εργατικής κριτικής

Σάββατο 29 Αυγούστου. Είναι πολιτική μας θέση σχεδόν απ’ την αρχή της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας ότι βασικές σκοπιμότητές της (και ο λόγος που στήθηκε μέσα απ’ το δημαγωγικό carpet bombing, τα θανατόμετρα, τώρα τα κρουσματόμετρα) είναι οι υποχρεωτικοί εμβολιασμοί με «νέες τεχνολογίες» παραγωγής τους, η μαζική και διαρκής υπεξαίρεση των προσωπικών data και η πειθαρχική κατασκευή κάποιας «νέας κανονικότητας» μέσα απ’ την μαζική και βίαιη αλλαγή συμπεριφορών στις δυτικές κοινωνίες. Έχουμε υποστηρίξει επίσης ότι η πρώτη «κεντρική μάχη» ενάντια στην τρομοεκστρατεία θα είναι το ζήτημα των συγκεκριμένων εμβολίων (μαζί με το tracking, το οποίο όμως προς το παρόν δείχνει στάσιμο): πρέπει οπωσδήποτε να σμπαραλιάσουμε τόσο τα τρελά κέρδη στα οποία προσβλέπουν οι φαρμακοβιομηχανίες σαν τα «μετρητά» τους απ’ την γιγάντια τρομοεκστρατεία, όσο και τον στρατηγικό ρόλο που έχουν αποκτήσει σαν βασικό τμήμα της βιομηχανίας της υγείας! Αυτός ο στόχος ΔΕΝ είναι «αντιεμβολιαστικό κίνημα» όπως θα πουν οι καλοθελητές και οι εγκάθετοι… Αυτός ο στόχος ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΟΣ – στον 21ο αιώνα!!!

Λες και η πολιτική μας εκτίμηση το παρήγγειλε, χτες, η καθεστωτική «καθημερινή», κάτω απ’ τον τίτλο υπογραφή σύμβασης για εμβόλια, έγραφε τα εξής ιδιαίτερα κατατοπιστικά (ο τονισμός με bold και υπογράμμιση δικός μας):

… Ωστόσο, ανησυχία έχουν προκαλέσει δημοσιογραφικές αναφορές ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες που εμπλέκονται στην κούρσα για το εμβόλιο διεκδικούν από την ε.ε. νομική ασυλία για τυχόν παρενέργειές από τη χρήση των σκευασμάτων τους. Αν εγκριθεί ένα από τα υποψήφια εμβόλια εντός του έτους θα είναι μακράν η ταχύτερη διαδικασία ανάπτυξης και έγκρισης στην ιατρική ιστορία. Όπως αποκάλυψε η εφημερίδα Financial Times σε προχθεσινό δημοσίευμα, η οργάνωση Vaccines Europe, μέρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων και Συνδέσμων (EFPLA) [τα ευρωαφεντικά των φαρμακοβιομηχανιών δηλαδή…], σε ενημερωτικό σημείωμα προς τις κοινοτικές αρχές, αναφέρει ότι «η ταχύτητα και η κλίμακα της ανάπτυξης και της διάθεσης συνεπάγονται ότι είναι αδύνατον να υπάρξει η ίδια ποσότητα αποδεικτικών στοιχείων που συνήθως είναι διαθέσιμα», γεγονός που «δημιουργεί αναπόφευκτους κινδύνους». Για τον λόγο αυτό, η οργάνωση ζητάει οι παρασκευαστές των εμβολίων να εξαιρεθούν από τον καταλογισμό αστικών ευθυνών για τυχόν παρενέργειες.

Στη χθεσινή τακτική ενημέρωση των Ευρωπαίων ανταποκριτών, ο αρμόδιος εκπρόσωπος της Επιτροπής, Τιμ Μακφί, επανέλαβε ότι η Ε.Ε. δεν πρόκειται να τροποποιήσει το υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο σχετικά με τη νομική ευθύνη, τονίζοντας ότι οι «έκτακτες συνθηκες» της πανδημίας «δεν σημαίνουν ότι θα κάνουμε συμβιβασμό σχετικά με την ασφάλεια ενός ενδεχόμενου μελλοντικού εμβολίου» και ότι «τα δικαιώματα των πολιτών θα παραμείνουν πλήρως θωρακισμένα». Ωστόσο, πρόσθεσε, δεδομένης της ταχύτητας με την οποία οι εταιρείες καλούνται να διαθέσουν τα εμβόλια στην αγορά, οι συμφωνίες προκαταβολικής αγοράς δίνουν τη δυνατότητα στα κράτη – μέλη να παράσχουν ασφάλιση (indemnification) στις εταιρείες για ορισμένες μορφές νομικής ευθύνης που ενδέχεται να προκύψουν από τη μαζική χρήση των εμβολίων τους.

«Ωστόσο…»!! Ο αρμόδιος είναι απλά ένας γραφειοκράτης ψεύτης! Όπως φαίνεται και στην πιο πάνω εικόνα κάμποσα κράτη μέλη της ε.ε. (αν και όχι όλα), και πιο συγκεκριμένα η ιταλία (απ’ το 1992), η γαλλία (από το 1963), η νορβηγία (1995), η φινλανδία (1984), η γερμανία (1961), η ουγγαρία (2005), η αυστρία (1973) και η σλοβενία (2004) έχουν ήδη νομοθεσία νομικής ασυλίας για τις φαρμακοβιομηχανίες! Λείπουν βέβαια αρκετά ακόμα που έχουν παραγγείλει το σωτήριο εμβόλιο απ’ την σωτήρια εταιρεία (αλλά και από άλλες εξίσου σωτήριες εταιρείες).

Συνεπώς, αυτό που θα συμβεί σύντομα, είναι το «ωστόσο…»!!! Μέσα στο φθινόπωρο, αυτά τα «κράτη μέλη θα παράσχουν ασφάλιση (indernification) στις εταιρείες για….» – και το ελλαδιστάν ανάμεσά τους. Δηλαδή θα ψηφίσουν τον κατάλληλο νόμο· αν θέλουν εμβόλιο…

Πώς θα γίνει αυτό στα μέρη μας; Μάλλον λαθραία. Σαν τσόντα σε κάποιο άσχετο νομοσχέδιο. Κάποια προσθήκη σε τροπολογία, κάποια υπουργική απόφαση που υπογράφεται απ’ την προεδρία της δημοκρατίας στη ζούλα· πάντα σύμφωνα με τις προδιαγραφές του εξελισσόμενου πραξικοπήματος. Είναι δυνατόν να βγει το ρημαδογκουβέρνο και να φωνάξει “ε ναι λοιπόν, μπορεί να πάθετε ζημιά απ’ το εμβόλιο αλλά μην ανησυχείτε, η AstraZeneca δεν θα πάθει τίποτα!” – μπορεί να γίνει έτσι;

Θα είμαστε σε ετοιμότητα; Πρέπει! Δεν υπάρχουν άλλοι. (Κι αν εμφανιστούν όψιμα, στο μοτίβο «υγιεινισμός εναντίον υγιεινισμού», δεν έχουμε καμμία σχέση!)

Περί κρισιμότητας

Σάββατο 29 Αυγούστου. Χτες το απόγευμα ολοκληρώθηκε η “δουλειά της τρομο-ημέρας” απ’ τον “αντ’ αυτού” του αρχι-ιερέα της σωτηρίας μας, τον κυρ Γκίκα, στην προσευχή των 6.00. Θέλοντας να κατευνάσει τυχόν ανησυχίες για τις παρενέργειες ενός εμβολίου που φτιάχνεται κομμένο και ραμμένο σε λογιστήρια και θα πουληθεί με λιγότερη ευθύνη από ότι αν ήταν πατίνι, δήλωσε:

«Το κρίσιμο δεν είναι σε πόσο χρόνο γίνονται οι δοκιμές, αλλά σε πόσους ανθρώπους και πως»….

Ω ναι!!! Όποιος αμφιβάλει για το τι είναι κρίσιμο και τι όχι σχετικά με τον covid-19 τον περιμένει η «κοινή δεξαμενή» των «συνωμοσιολόγων»!!! Τι ήταν αυτό που ενέπνευσε τον αγγλοσπουδαγμένο ιερέα της σωτηρίας μας για μια τέτοια τερατώδη προσπάθεια τερατώδους ξεπλύματος μιας τερατώδους απάτης; Είναι παθολογικά ψεύτης; Είναι αριβίστας; Μήπως το μισό εκατομμύριο ευρώ χρηματοδότηση που πήρε πολύ πρόσφατα απ’ τον εοπυ (δηλαδή το ελληνικό κράτος) για μια ετήσια έρευνα απ’ αυτές που έχουν αναλάβει (και καλοπληρωθεί) κάμποσοι ακόμα, μήπως λοιπόν αυτά τα μηδενικά τον μεράκλωσαν; Μπααααα…. Είναι ένας γνήσιος επιστήμων! Πιπέρι στο πληκτρολόγιό μας!

Όπως και νάχει, και επειδή είναι βέβαιο ότι στον όρκο του Ιπποκράτη ΔΕΝ περιλαμβάνονται τέτοιου είδους δηλώσεις (και προθέσεις), αυτό που είπε ο κύριος «ειδικός» τον κάνει ήδη συνένοχο σε προμελέτη και προετοιμασία εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας! Διότι αν αυτός ο κύριος (όπως και όλη η ιερά σύνοδος της σωτηρίας μας) υποστηρίζει ότι «έλα μωρέ, σιγά τώρα τα παλιοπρωτόκολλα που απαιτούσαν χρόνια ερευνών, δοκιμών, παρατηρήσεων για να φανεί πως δρα ένα φάρμακο· αυτό που έχει σημασία τώρα είναι να το δοκιμάσουν πολλοί και γρήγορα» (αυτό που είναι που λέει!) τότε είναι ακόμα πιο ωμός και πιο χυδαίος απ’ τον κάθε Gates και τον κάθε Dobber!

Έχουμε μια πρόταση: όταν με το καλό φτάσει το φορτίο με τα πολυπόθητα εμβόλια της AstraZeneca, να χρησιμοποιηθεί στα μέλη της ιεράς συνόδου, του υπουργικού συμβουλίου, του κοινοβουλίου, και στα μέλη της ένωσης φίλων της καραντίνας – σ’ αυτούς τους τελευταίους υποχρεωτικά. Σε κανέναν άλλον.

Δεν πειράζει αν δεν σωθούμε εμείς οι υπόλοιποι, δεν πειράζει καθόλου…