Βασκία

Δευτέρα 2 Οκτώβρη. Αυτή η τακτική δούλεψε αποτελεσματικά (για την Μαδρίτη και τα ισπανικά αφεντικά) στην υπόθεση της ανεξαρτησίας της χώρας των Βάσκων. Εκεί υπήρχε και ένοπλος αγώνας, για πολλά χρόνια. Η ΕΤΑ ηττήθηκε βέβαια σε μεγάλο βαθμό στρατιωτικά. Όμως η ισπανική αστυνομία έκανε πάμπολλες φορές και επι χρόνια ό,τι “καλύτερο” μπορούσε για να συντηρεί το μίσος των βάσκων εναντίον της, και εναντίον των κυβερνήσεων πίσω της: το ξύλο, η βία, οι απαγορεύσεις εναντίον συχνά ειρηνικών διαδηλώσεων, οι στοχοποιήσεις και κάθε είδους διώξεις, είχαν τέτοια ένταση που συμπέραινε κανείς ότι ο πυρήνας της πολιτικής της Μαδρίτης απέναντι στη βασκική ανεξαρτητοποίηση ήταν αποικιακός.

Τώρα, με αφορμή (και κατά την γνώμη μας όχι αιτία…) ένα δημοψήφισμα καταδικασμένο, δείχνει ξανά το ισπανικό βαθύ κράτος (και ο Ραχόι είναι καλός εκπροσωπός του) να απολαμβάνει την επίδειξη της πυγμής του. Ίσως κάνει και μεσοπρόθεσμους υπολογισμούς: η ριζοσπαστικοποίηση κάποιας μειοψηφίας στην Καταλωνία θα τροφοδοτήσει την “κατάσταση έκτακτης ανάγκης”, ενισχύοντας τους μηχανισμούς καταστολής.

Καταλωνία 2

Δευτέρα 2 Οκτώβρη. Η τακτική της πόλωσης στο ζήτημα της Καταλωνίας εκ μέρους της ισπανικής (βαθιάς) δεξιάς πάει πίσω σχεδόν μια δεκαετία. Το μεγαλύτερο μέρος εκείνων που χθες θα ψήφιζαν (ή ψηφισαν) “ναι” στο δημοψήφισμα θα ήταν ευχαριστημένο με την εφαρμογή του καθεστώτος αυτονομίας που είχε συμφωνηθεί το 2006 μεταξύ της Βαρκελώνης και των σοσιαλδημοκρατών του Θαπατέρο. Αλλά οι επόμενες δεξιές κυβερνήσεις φρόντισαν να ακυρώσουν βασικά σημεία της συμφωνίας, αξιοποιώντας και το βαθυκρατικό, “μαύρο” δικαστικό σύστημα της ισπανίας. Κι όπου μπορούσαν πήγαν ακόμα πιο πίσω. Υποδαυλίζοντας με “μαλακίες” την καταλανική διάθεση για ανεξαρτητοποίηση.

Υπάρχουν, πέρα απ’ τα υπόλοιπα, οικονομικοί λόγοι για μια τέτοια τάση; Θα είχαν κάτι πραγματικό να φοβούνται τα αφεντικά του ισπανικού κράτους; Η Καταλωνία είναι η δεύτερη πιο πλούσια περιφέρεια της ισπανίας (η πρώτη είναι η Βασκία). Ένα καλό κομμάτι της καταλανικής δεξιάς εμφορείται απ’ την ιδέα “γιατί να πληρώνουμε εμείς τους φτωχότερους της ισπανίας” – κλασσική προσέγγιση ρατσιστών του “βορρά”. Απ’ την απέναντι μεριά ένα κομμάτι της καταλανικής αριστεράς (και άκρας αριστεράς) συμφωνεί με την ανεξαρτητοποίηση στο όνομα της “κοινωνικής δικαιοσύνης”: ένα αυτοτελές καταλανικό κράτος (υποστηρίζει) θα αξιοποιεί καλύτερα τα έσοδά του, υπέρ αδυνάτων. Αλλά αυτός ο δεξιο-αριστερός εθνικισμός (που μας θυμώνει, αλλά είμαστε έξω απ’ τον χορό…) δεν είναι πραγματικά πλειοψηφικός, και σε καμία περίπτωση ηγεμονικός. Θα ήταν μάλιστα πολύ πιο αδύναμος αν δεν τον έτρεφε, με τον τρόπο της, η Μαδρίτη, με ζητήματα όπως η διδασκαλία των καταλανικών στα σχολεία, και άλλα παρόμοια δευτερεύουσας σημασίας – εκνευριστικά ωστόσο.

Απ’ την καταλανική μεριά, πολλές φράξιες του ντόπιου κεφάλαιου δεν έχουν ανάγκη την μαδριλένικη διοίκηση. Ας ρωτήσει όμως κανείς και τους ιδιοκτήτες της Barca: σε ένα αμιγώς καταλανικό πρωτάθλημα πως θα συντηρούνταν; Και πως θα κρατούσε ζωντανό τον θρύλο της χωρίς το el clasico; Συνεπώς η ομάδα μπορεί να φωτογραφήθηκε πριν τον χθεσινό αγώνα με την Las Palmas με φανέλες / σημαίες της Καταλωνίας, αλλά ούτε ένα απ’ τα αστέρια της δεν θα έμενε αν έπρεπε να βγάλει σαιζόν με αντιπάλους την Girona και άλλες ανάλογες…

Καταλωνία 3

Δευτέρα 2 Οκτώβρη. Η Guarda Civil είναι μισητή στην Καταλωνία, και όχι μόνο: είναι το παραστρατιωτικό σώμα (δίκην αστυνομίας) του Φράνκο, που διατηρήθηκε στη συνέχεια. Το γεγονός ότι πήρε εντολές να δράσει στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι κάτι που θα ξεχαστεί εύκολα. Απέναντι σε ένα προβληματικό, κατά τη γνώμη μας, ζήτημα (αυτό της ανεξαρτητοποίησης) το ισπανικό κράτος φρόντισε να παρατάξει κάτι πολύ χειρότερο, βγαλμένο απ’ τα σιχαμένα βάθη του: αστυνομία με διαταγές συμπεριφοράς «κατάστασης πολιορκίας».

Αυτή είναι η «φύση» του! Κι όπως ο σπορπιός στο γνωστό γνωστό ανέκδοτο δεν μπορεί να την αφήσει στην άκρη…

(Υ.Γ. Το πολίτευμα στην ισπανία είναι κοινοβουλευτική μοναρχία. Έχει βασιλιά και παλάτι, πράγμα κακόγουστο έτσι κι αλλιώς. Ο δεξιός Ραχόι είναι επικεφαλής μιας κυβέρνησης μειοψηφίας, που στέκεται στη θέση της χάρη στην «διακριτική» στάση των σοσιαλδημοκρατών. Επιπλέον αυτός και το κόμμα του είναι βουτηγμένοι ως τις ρίζες των μαλλιών τους στα σκατά – σε σκάνδαλα εντός ή εκτός εισαγωγικών που είναι τόσο μεγάλα και τόσο πολλά ώστε μόνο μια πορωμένη εκλογική βάση μπορεί να είναι στήριγμα και αποκούμπι τους. Ε, είναι «στη φύση» τέτοιων μαγαζιών να πορώνουν ακόμα περισσότερο τους οπαδούς τους· και η «επιχείρηση Καταλωνία» είχε / έχει και αυτή την χρησιμότητα… Ίσως κυρίως αυτήν…)

Σκοτεινά κι αόρατα

Παρασκευή 25 Αυγούστου. Όταν στις 3 Φλεβάρη του 2016 βρέθηκε πεταμένο στην άκρη της οτοστράντα Καΐρου Αλεξάνδρειας το πτώμα του 28χρονου ιταλού φοιτητή Giulio Regeni, οι συγγενείς του, οι φίλοι του, και γρήγορα οι πάντες κατάλαβαν ποιοί ήταν οι δολοφόνοι του: το στρατοαστυνομικό σύμπλεγμα της χούντας του Καΐρου.

Ο αδελφός των ελλήνων Σίσι φυσικά το αρνήθηκε θυμωμένος. Η πρώτη προσπάθεια του να «ξεκαρφωθεί» ήταν θεαματική: μπάτσοι της «αντιτρομοκρατικής» του μπούκαραν σε ένα διαμέρισμα σ’ ένα απ’ τα φτωχά προάστεια του Καΐρου, γάζωσαν 4 άτομα (άντρες) που ήταν μέσα, άφησαν λίγα πράγματα του Regeni (ένα παπούτσι, την τσάντα του) και ύστερα φώναξαν τους δημοσιογράφους. Ιδού: αυτοί τον σκότωσαν! Τον απήγαγαν για λύτρα, τον βασάνισαν, και τον σκότωσαν… Να και τα στοιχεία: τα πράγματά του μέσα στο διαμέρισμα.

Κανείς δεν το έφαγε! Λύτρα δεν είχαν ζητηθεί απ’ την οικογένεια του Regeni. Κυρίως, όμως, τα σημάδια στο κορμί του έδειχναν ότι τα βασανιστήρια ήταν επαγγελματικά. Η προσπάθεια απέτυχε· αλλά ήταν μια προσπάθεια! Φυσικά ποτέ κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει ποιοί ήταν αυτοί οι 4 που εκτελέστηκαν σαν «ένοχοι» για την δολοφονία του Regeni. Οι οικογένειές τους και οι φίλοι τους ξέρουν· αλλά ποιος ασχολείται;

Θυμηθήκαμε αυτήν την αιγυπτιακή εκτέλεση «κακούργων» επειδή η εκτέλεση των «5 τρομοκρατών» στην Camprils μας φαίνεται, ας το πούμε έτσι, «μυστηριώδης». Ένα video που κυκλοφόρησε σαν υποτίθεται «σχετικό» απλά δεν δείχνει τίποτα· και υπάρχουν διάφορα που δεν φαίνονται να «κολάνε». Όπως, για παράδειγμα, ότι οι καταραμένοι πήγαν να σκοτώσουν με αυτοκίνητο, αλλά μπήκαν μέσα σ’ αυτό πέντε… Γιατί;

Δεν μπορούμε να πούμε περισσότερα· δεν ξέρουμε. Να θυμίσουμε όμως ότι δυο φορές η γαλλική αντιτρομοκρατική έκανε αντίστοιχα «θαύματα». Την πρώτη φορά, μετά την επίθεση στο charlie hebdo, όταν ενοχοποίησε κάποιον που θα τον εκτελούσε σίγουρα, σαν «ύποπτο» – δηλαδή «βέβαιο», αν δεν είχε την πρόνοια να παρουσιαστεί μόνος του σε αστυνομικό τμήμα, δείχνοντας το άλλοθί του. Και μετά, στην υπόθεση του Bataclan, όταν με 140 σφαίρες οι φρουροί του νόμου εκτέλεσαν δύο ή τρία άτομα σε ένα διαμέρισμα, υποστηρίζοντας ότι ήταν πάνοπλα κλπ, μόνο για να αποδειχθεί (μετά από μέρες όμως…) ότι δεν βρέθηκε ούτε πιστόλι μέσα στο διαμέρισμα. Το πιθανότερο είναι ότι οι δολοφονημένοι ήταν απλοί τοξικοί – και άσχετοι με την «τρομοκρατική επίθεση».

Ωστόσο όλα τα σκεπάζει η καλά καθοδηγούμενη λήθη. Τι σημασία έχει ποιοί δολοφονούνται εξωδικαστικά; Σημασία έχει η «αλήθεια» των αρχών…

Ο πιτσιρικάς απ’ την αφρική

Παρασκευή 25 Αυγούστου. Οι καταλανοί σε γενικές γραμμές δεν είναι ρατσιστές, το αντίθετο, και το έχουν δείξει (εξαιρουμένων των σχέσεων εργασίας, των μισθών, κλπ – φυσικά!). Ο πόνος τους για την σφαγή στην Rambla δεν θα ξεχαστεί γρηγορότερα απ’ ότι συμβαίνει γενικά στις θεαματικές κοινωνίες, αλλά δεν πρόκειται να στραφούν κατά των «ξένων» ή των «μουσουλμάνων». Το πολύ πολύ, αν γίνει τελικά το δημοψήφισμα στις 1 Οκτώβρη, κι αν θεωρήσουν ότι οι «τρομοκρατικές επιθέσεις» ήταν στημένες, να ζυγίσουν αν έχουν την «ανεξάρτητη αντιτρομοκρατία» που χρειάζεται η εποχή, ή όχι… Πάντως η βιαστική «αγκαλιά» που προσέφερε η Μαδρίτη κι όλη η μαφία της, απ’ τον βασιλιά μέχρι τον πρωθυπουργό (που λίγες ημέρες πριν το κακό είχε αναγκαστεί να καταθέσει σαν ύποπτος για κάποια «σκάνδαλα»), θα μπορούσε να προκαλέσει και τα ανάποδα αποτελέσματα…

Αυτά είναι πολιτική… Ένας εικοσάχρονος με γαλλικό διαβατήριο και μαυριτανο-σενεγαλο (απ’ την μάνα του) – μαλινέζικη (απ’ τον πατέρα του) καταγωγή σίγουρα θα απαλύνει την στεναχώρια του φετινού καλοκαιριού· οπωσδήποτε για τους οπαδούς της Barca. Ο Ousmane Dembélé (για ποδόσφαιρο μιλάμε διάολε!) έδειξε στη γερμανία και στη Dortmund ικανότητες που θα βοηθήσουν να ξεχαστεί η απώλεια του Meymar (αυτό ήταν το πρώτο «τρομοκρατικό» κτύπημα!). Είναι ποδοσφαιροδιάολος, μαζεύει τους αμυντικούς πάνω του και τους ζαλίζει, «βλέπει γήπεδο»· αλλά θα πρέπει να μάθει και μερικά πράγματα ακόμα…

Θα χρειαστεί, επίσης, ο αργεντίνος Messi να ξεπεράσει την λάτιν προτίμησή του και τους περιορισμούς της· αν έχει τέτοια. Μπαλαδόρος είναι, λογικά θα πρέπει να στηρίξει και αυτόν τον «μικρό»…

Η υπόθεση στο αρχείο

Σάββατο 19 Αυγούστου. Όπως έχει γίνει κατά κόρον (με ελάχιστες και αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, δεν θα θυμίσουμε εδώ το τι και πως) όλοι οι «ύποπτοι» για τις επιθέσεις στην Καταλωνία είναι νεκροί. Δεν υπάρχει περίπτωση να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, ούτε να αποκαλύψουν κάτι που δεν θα έπρεπε.

Η «εξουδετερώσή» τους έχει όνομα. Εξωδικαστική εκτέλεση. Είναι εύκολη υπόθεση, αρκεί να ανήκει (ο εκτελεσμένος) σε μια κοινωνική κατηγορία που έχει ποινικοποιηθεί προκαταβολικά. Ας πούμε «μουσουλμανικού θρησκεύματος». Ποιος οπαδός των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων” και γιατί θα ασχοληθεί τώρα αν οι «νεκροί ύποπτοι» έπρεπε να δολοφονηθούν πριν καν απολογηθούν. Ποιος; Κανένας… Τα ανακοινωθέντα της αστυνομίας είναι Η ΑΛΗΘΕΙΑ! Τελεία και παύλα!

Το κακό (ακόμα και με την στενή έννοια) είναι ότι οι ποινικοποιημένες / περιθωριοποιημένες κοινωνικές κατηγορίες, και άρα η «εκκαθάρισή τους», θα αυξηθούν· δεν θα μειωθούν.

Αν μας θεωρείτε υπερβολικούς απλά θυμηθείτε: πόσο εύκολη είναι στις ηπα η εκτέλεση μαύρου… Άσχετα από θρησκευτικό ή αθεϊστικό ριζοσπαστισμό…

Πεθαίνουμε από βλακεία κτυπημένοι κατακέφαλα

Σάββατο 19 Αυγούστου. Εν τω μεταξύ δεν υπάρχει καμία εξήγηση για τον λόγο που οι δαιμόνιοι «τρομοκράτες τζιχαντιστές» αποφάσισαν μαζικές δολοφονίες στην Καταλωνία.

Δεν χρειάζεται. Η μοχθηρότητα του «κακού» είναι η απόδειξη της μοχθηρότητάς του. Κυκλικός συλλογισμός που έχει γίνει επαρκής. Ναι. Αλλά η επάρκεια του ξεκαρφώματος της (κάθε) προβοκάτσιας δεν οφείλεται στην «μοχθηρότητα του κακού». Οφείλεται στην «ευπιστία του καλού». Δηλαδή στη βλακεία του πληθυσμού.

Λένε ότι η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης. Αν αυτό ισχύει, τότε οι πρωτοκοσμικοί έχουν αιχμαλωτιστεί ολοκληρωτικά στην βλακεία τους. Δεν χρειάζονται καν ερωτήσεις πια. Δεν τις κάνουν. Δεν τις διανοούνται. Αρκεί η επανάληψη του ίδιου και του ίδιου, που είναι ανεξήγητο – εκτός απ’ την εξήγηση της «κακίας». Κάτι σα νόρμα «φυσικών φαινομένων»…

Κάπως έτσι οι πλέον αναπτυγμένοι (καπιταλιστικά) υπήκοοι του πλανήτη ever έχουν κυλήσει στον πιο βαθύ διανοητικό και συναισθηματικό πρωτογονισμό, στην μεγαλύτερη εξαθλίωση της σκέψης. Και δεν το ξέρουν – πως θα το ήξεραν άραγε;

Μην αναρωτηθείτε «τι θα μας συμβεί λοιπόν;» αφού έχουμε παραδοθεί διανοητικά, συναισθηματικά, ηθικά. Θα μας συμβεί ό,τι αποφασίσουν τα αφεντικά για εμάς.

Όπως συμβαίνει ήδη. Πεθαίνουμε από βλακεία κτυπημένοι κατακέφαλα…

Εθνική ενότητα

Σάββατο 19 Αυγούστου. Δεν υπάρχει καμία εξήγηση; Χμμμ… Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καμία εξήγηση του γιατί ο «isis» θα έβαζε στο μάτι την Καταλωνία. Υπάρχει όμως άλλη εξηγήση. Εντελώς διαφορετική…. Αν η γερμανική καθεστωτική deutsche welle έφτασε να γράφει αυτά που θα μεταφέρουμε στη συνέχεια, κινητοποιείστε το πολιτικό σας κριτήριο (ευχόμαστε να έχετε τέτοιο, και να είναι αιχμηρό) για να καταλάβετε το νόημα. Εμείς, σχολιάζουμε στο τέλος (τα αποσπάσματα απ’ την dw είναι με πλάγια…):

Ήξεραν κάτι οι ισπανοί αξιωματούχοι; [προσοχή: οι «ισπανοί»… όχι οι «καταλανοί»].

Μία μέρα πριν τις επιθέσεις, τοπικοί ταξιδιώτες έπεσαν επάνω σε ασυνήθιστα βαριά μέτρα ασφαλείας στον highway που οδηγούσε νότια [απ’ την Βαρκελώνη]. Ο César Martinez και η οικογένειά του ήταν ανάμεσα σ’ εκείνους που έζησαν αυτήν την κατάσταση. «Βαριά οπλισμένες ομάδες μας σταμάτησαν στον A7 καθ’ οδόν προς τη Μάλαγα. Μας αντιμετώπισαν σαν εγκληματίες και είχαμε την εντύπωση πως είχε συμβεί κάτι πολύ κακό. Τελικά έγινε μια μέρα μετά».

Ήξερε κάτι η αστυνομία κοντά στη Μάλαγα;…. Οι ισπανικές και οι μαροκινές μυστικές υπηρεσίες συνεργάζονται στενά…. Αυτό που φαίνεται ότι ξεκαθαρίστηκε μετά τις επιθέσεις της περασμένης Τρίτης είναι ότι η Καταλωνία έχει πρόβλημα ασφάλειας, κάτι που η καταλανική εφημερίδα El Periodico έχει υποδείξει κάμποσες φορές τους τελευταίους μήνες. Η αυτόνομη περιοχή έχει, όπως και η χώρα των Βάσκων, την δική της αστυνομία, την “Mossos d’Esquadra” ή “Mossos”. Έχει, επίσης, την δική της αντιτρομοκρατική υπηρεσία, που θεωρητικά ελέγχεται απ’ την Μαδρίτη. Πάντως, σύμφωνα με ρεπορτάζ, η καταλανική αντιτρομοκρατική υπηρεσία έχει φύγει απ’ τον έλεγχο του ισπανικού κράτους εδώ και μήνες.

Για πολλούς το μήνυμα είναι σαφές: χωρίς την ισπανία η Καταλωνία δεν θα είναι ασφαλής. Κι αυτό ήταν το μήνυμα του εκπρόσωπου του κυβερνώντος λαϊκού κόμματος Rafael Hernando, κατά την διάρκεια μιας τηλεοπτικής ομιλίας του την Παρασκευή [χτες]: «Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι η εμπειρία του ισπανικού κράτους στην μάχη κατά της τρομοκρατίας».

Αυτή η δήλωση έχει ένα ξεκάθαρο διπλό νόημα: «Μην φοβάστε, εμείς είμαστε εδώ» και «η Καταλωνία χρειάζεται την ισπανία». Φυσικά, αυτό το μήνυμα πρέπει να διαβαστεί στο πλαίσιο του κινημάτος για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας. Στις 11 Σεπτέμβρη είναι η γιορτή της εθνικής ανεξαρτησίας της Καταλωνίας, και στις 1 Οκτώβρη έχει αναγγελθεί ένα δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της περιφέρειας…

Ο ισπανός πρωθυπουργός Mariano Rajoy άρπαξε την ευκαιρία να ταξιδέψει στην Βαρκελώνη και να κάνει έκκληση για εθνική ενότητα και συνοχή. Δεν έχει plan Β απέναντι στην πιθανή ανεξαρτητοποίηση της Καταλωνίας, αλλά τώρα μπορεί να ποντάρει στο γεγονός ότι οι [ανεξαρτησιακές] προσπάθειες της περιφερειακής κυβέρνησης θα ανασταλλούν καθώς η προσοχή μετατοπίζεται στο να αποφευχθεί μια ακόμα παρόμοια επίθεση.

Ο Rajoy βασίζεται στο πολιτικό του ένστικτο και ανακοίνωσε ήδη ότι η εθνική αντιτρομοκρατική υπηρεσία (η μεγαλύτερη στην ευρώπη εξαιτίας της επί πολλές δεκαετίες αναμέτρησης με την βασκική οργάνωση ΕΤΑ) θα συντονίσει τις έρευνες και τα επιπλέον μέτρα ασφαλείας στην περιοχή. «Έχουμε κερδίσει ήδη πολλές μάχες κατά της τρομοκρατίας, κι εμείς οι ισπανοί θα κερδίσουμε και αυτήν» είπε ο Rajoy. Δεν υπάρχει κάποια ανακοίνωση απ’ την “Mossos”.

Αυτά γράφει η dw στην αγγλική ηλεκτρονική έκδοσή της υπό τον τίτλο Terror attacks in Spain could pose problems for Catalonian independence. Ούτε στα αποσπάσματα που αναδημοσιεύουμε ούτε πουθενά στο υπόλοιπο άρθρο (μικρά κομμάτια είναι που δεν μεταφέραμε) δεν υπάρχει η παραμικρή συσχέτιση με “τζιχαντιστές”, “isis”, “μέση Ανατολή”. Το ρεπορτάζ αναφέρεται σε εσωτερική υπόθεση της ισπανικής επικράτειας!

Θέλουμε να ελπίζουμε ότι δεν χρειάζεσθε τα δικά μας σχόλια. Όταν ένα καθεστωτικό μήντιο σαν την γερμανική dw νοιώθει ότι μπορεί να γράψει τα πιο πάνω, αυτό σημαίνει πως ξέρει ότι δεν θα προκληθεί εξαιτίας του ρεπορτάζ της γενική εξέγερση στην Καταλωνία! Το κόλπο με την «τακτική της έντασης» δούλεψε πετυχημένα, για άλλη μια φορά!

Δεν μπορούμε όμως να αποφύγουμε τον πειρασμό ενός σχολίου. «Εθνική ενότητα»; «Αντιτρομοκρατική προστασία»; «Μας χρειαζόσαστε, ξεχάστε τις χωριστές κρατικές δομές»; Νταβατζιλίκι της Μαδρίτης και της πολιτικο/οικονομικής της καπιταλιστικής ελίτ πάνω στην Βαρκελώνη και στην καταλανική καπιταλιστική ελίτ; Αυτά ΔΕΝ είναι τα «παράπλευρα αποτελέσματα» μιας τρομοκρατικής ενέργειας που οργάνωσε ο isis, απ’ τα βάθη της μέσης Ανατολής, χωρίς λόγο και αιτία… Όχι! Με κανένα θεό ή δαίμονα!!! ΕΙΝΑΙ, αντίθετα, τα επιδιωκόμενα κέρδη μιας σφαγής που οργανώθηκε στη Μαδρίτη!!! Με πολύ σαφή στόχο. Και το κατάλληλο timing. Και την αρμόζουσα «επικοινωνιακή διαχείριση».

Τώρα: αν βρέθηκαν οι συνηθισμένοι χρήσιμοι ηλίθιοι, άραβες, ισπανοί ή αρειανοί, που μετά το κατάλληλο «μασάζ» απ’ τις ισπανικές υπηρεσίες (που φυσικά εμφανίστηκαν σ’ αυτούς σαν «ριζοσπαστικό ισλαμ» – τι άλλο;) ανέλαβαν το πρακτικό μέρος της βρώμικης δουλειάς, ε, αυτό το έχουμε δει πια τόσες φορές (και χωρίς «τζιχαντιστές»…) ώστε είναι βαρετό. Άλλωστε από ευπιστία οι πρωτοκοσμικοί έχουν όλοι διδακτορικά – τι να πουν για τους άλλους;

Εξάλλου οι συγκεκριμένοι “κακοί” χειρώνακτες είναι όλοι νεκροί. Κανείς τους δεν θα μιλήσει…

Rambla

Παρασκευή 18 Αυγούστου. Να θυμίσουμε το ανακοινωμένο για την 1 Οκτώβρη δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας; Να θυμήσουμε ότι τις ερχόμενες ημέρες, μέσα στον Αύγουστο, η καταλανική κυβέρνηση θα έκανε τις τελικές ανακοινώσεις γι’ αυτό; Ή να θυμίσουμε τις βόμβες στο ψαχνό στο σταθμό της Μαδρίτης τον Μάρτη του 2004;

Θα μας πείτε καχύποπτους… Ο.Κ. Αν βρείτε, πάντως, πουθενά, κάποια σοβαρή εξήγηση του γιατί ο δόλιος «isis», σε μια εποχή που ηττάται στρατιωτικά και στην συρία και στο ιράκ και έχει, άρα, πολύ σοβαρά προβλήματα (και μετακομίζει στην κεντρική και στη νοτιοανατολική ασία…), διάλεξε σα στόχο την εντελώς άσχετη πρωτεύουσα της Καταλωνίας (η Μαδρίτη, σαν πρωτεύουσα του ισπανικού κράτους, δεν συμμετέχει καν στις επιχειρήσεις, έχει αποσύρει τον στρατό της απ’ το ιράκ απ’ το 2004…), θα την ακούσουμε.

Κατά τα άλλα δεν αποκλείουμε οι δράστες και αυτής της επίθεσης – στο – ψαχνό να είναι «γνωστοί», «πρώην γνωστοί», «ύποπτοι», «υποψήφιοι», «στο ραντάρ», «χαμένοι απ’ το ραντάρ» κλπ των ισπανικών «αρχών ασφαλείας»….

Όπως έχει συμβεί σχεδόν σε όλες τις ως τώρα παρόμοιες επιθέσεις στην ευρώπη…

(Ίσως νεώτερες / νέωτεροι να μην ξέρουν τι έγινε με τη σφαγή στη Μαδρίτη. Από σεβασμό στους τωρινούς αλλά και στους τότε δολοφονημένους θα το αναφέρουμε με άλλη ευκαιρία…)