Παρασκευή 25 Αυγούστου. Όταν στις 3 Φλεβάρη του 2016 βρέθηκε πεταμένο στην άκρη της οτοστράντα Καΐρου Αλεξάνδρειας το πτώμα του 28χρονου ιταλού φοιτητή Giulio Regeni, οι συγγενείς του, οι φίλοι του, και γρήγορα οι πάντες κατάλαβαν ποιοί ήταν οι δολοφόνοι του: το στρατοαστυνομικό σύμπλεγμα της χούντας του Καΐρου.
Ο αδελφός των ελλήνων Σίσι φυσικά το αρνήθηκε θυμωμένος. Η πρώτη προσπάθεια του να «ξεκαρφωθεί» ήταν θεαματική: μπάτσοι της «αντιτρομοκρατικής» του μπούκαραν σε ένα διαμέρισμα σ’ ένα απ’ τα φτωχά προάστεια του Καΐρου, γάζωσαν 4 άτομα (άντρες) που ήταν μέσα, άφησαν λίγα πράγματα του Regeni (ένα παπούτσι, την τσάντα του) και ύστερα φώναξαν τους δημοσιογράφους. Ιδού: αυτοί τον σκότωσαν! Τον απήγαγαν για λύτρα, τον βασάνισαν, και τον σκότωσαν… Να και τα στοιχεία: τα πράγματά του μέσα στο διαμέρισμα.
Κανείς δεν το έφαγε! Λύτρα δεν είχαν ζητηθεί απ’ την οικογένεια του Regeni. Κυρίως, όμως, τα σημάδια στο κορμί του έδειχναν ότι τα βασανιστήρια ήταν επαγγελματικά. Η προσπάθεια απέτυχε· αλλά ήταν μια προσπάθεια! Φυσικά ποτέ κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει ποιοί ήταν αυτοί οι 4 που εκτελέστηκαν σαν «ένοχοι» για την δολοφονία του Regeni. Οι οικογένειές τους και οι φίλοι τους ξέρουν· αλλά ποιος ασχολείται;
Θυμηθήκαμε αυτήν την αιγυπτιακή εκτέλεση «κακούργων» επειδή η εκτέλεση των «5 τρομοκρατών» στην Camprils μας φαίνεται, ας το πούμε έτσι, «μυστηριώδης». Ένα video που κυκλοφόρησε σαν υποτίθεται «σχετικό» απλά δεν δείχνει τίποτα· και υπάρχουν διάφορα που δεν φαίνονται να «κολάνε». Όπως, για παράδειγμα, ότι οι καταραμένοι πήγαν να σκοτώσουν με αυτοκίνητο, αλλά μπήκαν μέσα σ’ αυτό πέντε… Γιατί;
Δεν μπορούμε να πούμε περισσότερα· δεν ξέρουμε. Να θυμίσουμε όμως ότι δυο φορές η γαλλική αντιτρομοκρατική έκανε αντίστοιχα «θαύματα». Την πρώτη φορά, μετά την επίθεση στο charlie hebdo, όταν ενοχοποίησε κάποιον που θα τον εκτελούσε σίγουρα, σαν «ύποπτο» – δηλαδή «βέβαιο», αν δεν είχε την πρόνοια να παρουσιαστεί μόνος του σε αστυνομικό τμήμα, δείχνοντας το άλλοθί του. Και μετά, στην υπόθεση του Bataclan, όταν με 140 σφαίρες οι φρουροί του νόμου εκτέλεσαν δύο ή τρία άτομα σε ένα διαμέρισμα, υποστηρίζοντας ότι ήταν πάνοπλα κλπ, μόνο για να αποδειχθεί (μετά από μέρες όμως…) ότι δεν βρέθηκε ούτε πιστόλι μέσα στο διαμέρισμα. Το πιθανότερο είναι ότι οι δολοφονημένοι ήταν απλοί τοξικοί – και άσχετοι με την «τρομοκρατική επίθεση».
Ωστόσο όλα τα σκεπάζει η καλά καθοδηγούμενη λήθη. Τι σημασία έχει ποιοί δολοφονούνται εξωδικαστικά; Σημασία έχει η «αλήθεια» των αρχών…