Tag: ιδεολογία

Ο μαφιόζος, ο αυτοκράτορας, ο υπήκοος και ο κόσμος του (1)

Δευτέρα 30 Αυγούστου>> Είναι, αν δεν κάνουμε λάθος, η τρίτη ή η τέταρτη φορά που μνημονεύουμε το παρακάτω απόσπασμα (ξεκινώντας απ’ το χάρτινο Sarajevo, το 2007). Και, φυσικά, έχουμε επίγνωση της ματαιότητας του να επιμένουμε ότι σ’ αυτό το απόσπασμα υπάρχει ένα βασικό «κλειδί» όλων όσων συμβαίνουν υπό την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και όχι μόνο. Θα κάνουμε άλλη μια απόπειρα – και ποιός ξέρει; Ίσως κάποιοι αρχίσουν να καταλαβαίνουν.

O αξιωματούχος μου είπε ότι τύποι του είδους μου «ανήκουν σ’ αυτό που αποκαλούμε κόσμος – βασισμένος – στην – πραγματικότητα», τον οποίο περιέγραψε σαν αποτελούμενο από ανθρώπους «που πιστεύουν ότι οι λύσεις προκύπτουν απ’ την συνετή μελέτη της πραγματικότητας όπως αυτή εμφανίζεται μπροστά μας». Συμφώνησα και μουρμούρισα κάτι για τις αρχές του διαφωτισμού και του εμπειρισμού.

 Mε έκοψε. «Aλλά ο κόσμος δεν δουλεύει πλέον έτσι» συνέχισε. «Tώρα είμαστε αυτοκρατορία, κι όταν δρούμε δημιουργούμε την δική μας πραγματικότητα. Kαι την ώρα που εσείς μελετάτε αυτήν την πραγματικότητα που δημιουργήσαμε – όσο πιο συνετά μπορείτε – ξαναδρούμε, δημιουργώντας νέες πραγματικότητες, τις οποίες επίσης μπορείτε να μελετήσετε, κι έτσι προχωράνε τα πράγματα. Eίμαστε πρωταγωνιστές της ιστορίας …. και εσείς, όλοι εσείς, έχετε μείνει πίσω να μελετάτε αυτά που κάνουμε».
New York Times Magazine, Oκτώβριος του 2004

Ο αξιωματούχος που μίλησε για την κατασκευή και ανακατασκευή της πραγματικότητας (ή μήπως των πραγματικοτήτων;) δια της βίας απ’ την μεριά μιας εξουσίας που υπερέχει τόσο ώστε να θεωρεί εαυτήν “αυτοκρατορία” (δηλαδή: αυτο-ελεγχόμενη και μόνον!) ήταν ο Karl Rove. Σύμβουλος ασφαλείας του Bush του B, παραμονές της εισβολής στο ιράκ.

Το πιθανότερο είναι ότι ποτέ δεν σας πέρασε απ’ το μυαλό ότι οποιαδήποτε εξουσία που θεωρεί εαυτήν ακλόνητη και “πρωταγωνιστή της ιστορίας”, για να είναι πράγματι τέτοια, πρέπει να κατασκευάζει και να ανακατασκευάζει την πραγματικότητα – αφήνοντας πίσω της (και κυρίως κάτω της) τους υποτελείς να προσπαθούν να την καταλάβουν… Το πιθανότερο είναι επίσης πως όταν η ασταμάτητη μηχανή άρχισε να ουρλιάζει απ’ τον Μάρτη του 2020 «Προσοχή! Προσοχή! Η διαφημιζόμενη «φονικότητα» του ιού, με τα “Bergamo” και τα υπόλοιπα, είναι κατασκευή πραγματικότητας για λογαριασμό συγκεκριμένων καπιταλιστικών / κρατικών συμφερόντων» θεωρήθηκε από τρελή έως ακατανόητη.

Εξακολουθείτε, λοιπόν, να ανήκετε στους ανθρώπους «που πιστεύουν ότι οι λύσεις προκύπτουν απ’ την συνετή μελέτη της πραγματικότητας όπως αυτή εμφανίζεται μπροστά μας» – καλά κάνετε… Εξακολουθείτε όμως να πιστεύετε ότι η πραγματικότητα είναι μία, και δεν θα μπορούσε παρά να είναι μία και μόνο μία… Λάθος! Σε συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες και για συγκεκριμένους λόγους οι πραγματικότητες μπορεί να είναι 2 (και αντίπαλες μεταξύ τους) – ή και περισσότερες, αλλά με τις 2 να είναι οι βασικές…

Κι έτσι, ενώ κάτι τέτοιο σας φαίνεται αδιανόητο και δεν μπορείτε να βρείτε ούτε το πότε, ούτε το γιατί, ούτε το που συμβαίνει αυτό, ούτε πως μπορεί να αναλυθεί (και να αντιμετωπιστεί) πολιτικά, κοινωνικά, ηθικά, συναισθηματικά, λογικά, (δεν θα σας πούμε περισσότερα, μας βλέπουν μπανιστηριτζήδες!), ζείτε και ζούμε ακριβώς μέσα σ’ αυτό το σχίσμα / πόλωση των πραγματικοτήτων!!! Που δεν είναι καθόλου πρωτοφανές στην ιστορία· και στην πολιτική γεωγραφία. Το ζείτε / ζούμε όταν το γκουβέρνο (και όχι μόνο το ελληνικό) και οι λακέδες του διαστρέφουν έως «αντιστρέφουν» κάθε εμπειρικό δεδομένο και κάθε σοβαρό επιστημονικό συμπέρασμα σε σχέση με την «πανδημία» (π.χ. σε σχέση με την θρυλική μετάλλαξη Δ και την προέλευσή της)… Θυμηθείτε: ο Rove και όσα εκπροσωπούσε / εκπροσωπεί, το 2004, δεν ενδιαφερόταν ούτε για τον Διαφωτισμό (άρα την έντιμη γνώση) ούτε για τον εμπειρισμό…. Μιλούσε για την πραγματικότητα της (εικονικής όπου χρειάζεται) total dominance, που (πρέπει να) ενσωματώνεται από τον κάθε κυριαρχούμενο, απ’ τον κάθε αιχμάλωτο, αδιάφορο αν είναι λογική ή παράλογη, απτή ή φαντασιακή.

Το ζείτε / ζούμε όταν το μαγαζί που λέγεται FDA δίνει οριστική έγκριση (ή, μάλλον, παριστάνει ότι την δίνει) σε μια πειραματική τεχνολογία γενετικής μηχανικής για την οποία το ίδιο μαγαζί έχει υπογράψει πέρυσι ότι η «φάση 3» (των δοκιμών / των πειραμάτων) θα ολοκληρωθεί το νωρίτερο στα τέλη του 2022 ή του 2023…

Θα μας τρελάνουν;

Η πίσω φωτιά

Δευτέρα 9 Αυγούστου>> Οι κάτοικοι της βόρειας Εύβοιας το υποψιάζονται, είτε το λένε είτε όχι: προτεραιότητα στην αντιμετώπιση της φωτιάς είχε εκείνη στους πρόποδες της Πάρνηθας· συνεπώς για ένα κρίσιμο διάστημα δεν υπήρχαν οι «απαραίτητοι πόροι» για την δική τους περίπτωση.

Από πρώτη ματιά αυτή η κρατική επιλογή έχει μια βάση. Μέσα στην απειλούμενη ζώνη στην Πάρνηθα, δεξιά κι αριστερά της autostrada Αθήνα – Λαμία, υπάρχουν πολλές αποθήκες και βιομηχανίες, κάποιες με μεγάλες ποσότητες εύφλεκτων χημικών. Συνεπώς η προτεραιότητα ήταν εύλογη.

Όποιος όμως έχει την σχετική γνώση (ελάχιστοι δηλαδή…) μπορεί να διακρίνει πίσω απ’ αυτό το «εύλογο» κάτι άλλο. Λέγεται σπανιότητα των πόρων – και είναι μια απ’ τις κολώνες που πάνω της κτίστηκε (και) η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Θα κτιστούν κι άλλα «θαύματα» μ’ αυτήν σα θεμέλιο.

Τι σημαίνει «σπανιότητα πόρων»; Σημαίνει ότι το (άλλοτε) «κράτος πρόνοιας», τώρα πια κράτος-της-αναδιάρθρωσης, «θέλει μεν αλλά δεν μπορεί», επειδή δεν έχει απεριόριστους πόρους· και, κατά συνέπεια, κάνει επιλογές (μεταξύ όσων έχουν ανάγκη) για το που θα «κατευθύνει αυτούς τους πόρους».

Βασικό πεδίο αυτής της κρατικής μηχανικής είναι τα τελευταία χρόνια εκείνο που λεγόταν «δημόσια υγεία» – η μεγάλη βρετανία είναι πρωτοπόρα στην ευρώπη σε μέτρα κοινωνικού ευγονισμού… Όμως η πιο πανηγυρική (και διεστραμμένη) επίδειξη αυτού του «οι πόροι είναι περιορισμένοι» έγινε από πέρυσι μπροστά τα μάτια όλων: ήταν το θεώρημα της «κατάρρευσης του συστήματος υγείας» λόγω … του τσαχπίνη….

Στα μέρη μας δεν έγινε σαφές το πολιτικό νόημα αυτής της ξαφνικής «ομολογίας» του κυρίου κράτους «μωρέ θέλω αλλά δεν μπορώ», επειδή το δημόσιο σύστημα υγείας θεωρείται έτσι κι αλλιώς παρακμιακό. Η ντόπια αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου με τις παραφυάδες της βολεύτηκε: άρχισε να ζητάει περισσότερες μεθ, ακόμα περισσότερες μεθ, ξεχνώντας (;;;) ότι σκοπός οποιουδήποτε σοβαρού συστήματος υγείας δεν είναι η διασωλήνωση στην εντατική αλλά η θεραπεία πολύ πριν – η οποία (θεραπεία) στην περίπτωση του τσαχπίνη απαγορεύτηκε δια ροπάλου απ’ τις φαρμακομαφίες!!!

Το ενδιαφέρον είναι ότι το ίδιο ακριβώς σύνθημα, η ίδια ακριβώς απειλή περί «κατάρρευσης του συστήματος» χρησιμοποιήθηκε και στην καλά αναπτυγμένη γερμανία – και ήταν ένα τερατώδες ψέμα, που αποκαλύφθηκε επίσημα πρόσφατα: ποτέ το γερμανικό δημόσιο σύστημα υγείας δεν απειλήθηκε με κατάρρευση, ποτέ οι θρυλικές γερμανικές μεθ δεν κορέστηκαν· στην πραγματικότητα ποτέ δεν έφτασαν καν στη μέση της δυναμικότητάς τους λόγω covid μολύνσεων!

Γιατί, λοιπόν, όχι στο ελλαδιστάν αλλά σ’ όλη την ευρώπη χρησιμοποιήθηκαν ψευδή, πλαστά «πορίσματα» περί «κατάρρευσης»; Και γιατί η σπανιότητα των πόρων είτε πρόκειται για την δημόσια υγεία είτε για άλλους τομείς κρατικής αρμοδιότητας έχει μπει ύπουλα στην ημερήσια διάταξη; Επειδή, λέμε, ένα βασικό στοιχείο της αναδιάρθρωσης α λα 4η βιομηχανική επανάσταση είναι το δίπολο ατομική πειθαρχία / έπαινος / απόρριψη (δείτε πιο κάτω τον κύριο Τούντα). Και, κατά συνέπεια, δεν θα είναι καθόλου «αυτονόητη» η παροχή υπηρεσιών απ’ την μεριά του όποιου κράτους σε οποιονδήποτε τις έχει ανάγκη. Το «δεν έχουμε αρκετά μέσα» είναι η τεχνική / ιδεολογική νομιμοποίηση της επιλεκτικής κατανομής των δημόσιων πόρων.

Τι γίνεται λοιπόν εν όψει τέτοιων εξελίξεων; Οι λέξεις “συλλογική αυτοδιεύθυνση” θυμίζουν κάτι;

Χμμ….

Δείτε τώρα το «εύλογο» της πρόσφατης πυροσβεστικής προτεραιότητας κάτω απ’ αυτό το πρίσμα… Χωρίς να παρασυρθείτε στις γνωστές αντικυβερνητικές κορώνες.

Θα σας χρειαστεί.

(φωτογραφία: Δεν είναι απ’ το ελλαδιστάν. Είναι απ’ την μακρινή Καλιφόρνια. Οι φωτιές μοιάζουν…)

Η δύναμη της εξουσίας

Δευτέρα 9 Αυγούστου>> Είναι τρομακτική και ανησυχητική η γοητεία που προκαλεί το γεγονός ότι τεράστια ψέματα και τερατώδεις αναλήθειες μπορούν σε τελευταία ανάλυση να καθιερωθούν ως αναμφισβήτητα γεγονότα… ότι η διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα μπορεί να πάψει να είναι αντικειμενική και να γίνει απλή υπόθεση δύναμης και πονηριάς, πίεσης και αδιάκοπης επανάληψης…

Hannah Arendt

Ποτέ πια! (εκτός αν είναι αναβαθμισμένος): οι σημαδεμένοι

Δευτέρα 9 Αυγούστου>> …Στην ελβετία υπάρχει μια συζήτηση για το κατά πόσο οι ανεμβολίαστοι θα πρέπει να έχουν πάνω τους ορατά σημάδια. Αυτοί είναι κυρίως οι νοσηλευτές στα κέντρα ηλικιωμένων, οι γιατροί και οι νοσηλευτές…

Ο ….. έκανε μια πρόταση σ’ αυτή τη συζήτηση: «Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να φοράνε ένα αυτοκόλλητο που να δείχνει αν έχουν εμβολιαστεί ή όχι»….

Ακριβώς έτσι: οι «καταραμένοι» (καταραμένοι επειδή έτσι αποφάσισε γι’ αυτούς κάποια εξουσία μαζί με τους πολυπληθείς λακέδες της) θα «φοράνε κάτι που να δείχνει τι είναι». Κι ίσως (γιατί όχι;) οι άλλοι, οι «κανονικοί», θα τους πετάνε πέτρες (αν βρίσκουν), θα τους φτύνουν, θα τους κτυπάνε αν επιμένουν να κυκλοφορούν: αν ρίξετε μια ματιά στα antisocial media θα δείτε κάμποσους αποφασισμένους “ανατροπείς” caradinieri / phizeroi που είναι έτοιμοι και γι’ αυτό. Το κάνουν ήδη ψηφιακά, θα το κάνουν και κανονικά αν τους το ζητήσει ο «στρατηγός» τους.

Οι πιο πάνω φράσεις δεν είναι επιστημονική φαντασία. Είναι μια πρόταση που έγινε πολύ πρόσφατα στην ελβετία… Και επειδή ζέχνει ως το κόκκαλο ναζισμό, υποθέτουμε ότι σκέφτεσθε πως κάποιος νεο-ναζί την έκανε.

Πράγματι, επί της ουσίας είναι τέτοιος. Αλλά τυπικά είναι μέλος του «εθνικού συμβουλίου» και επικεφαλής του κόμματος των πρασίνων (με 16 βουλευτές)… Λέγεται Jurg Grossen… Εννοείται πως είναι υπέρμαχος όλων των “προοδευτικών” ιδεών για την κλιματική αλλαγή, όπως ο περιορισμός της κατανάλωσης κρέατος…

Σας ξαφνιάζει; Θα χρειαστεί κάποιος καιρός να εξηγήσουμε από εδώ (ή από κάπου δίπλα) και να καταλάβετε το γιατί ο παραδοσιακός φασισμός / ναζισμός και τα απομεινάρια του, ο ιστορικός ολοκληρωτισμός της 2ης βιομηχανικής επανάστασης δηλαδή, είναι τώρα η εφεδρεία του συστήματος (όσο κι αν εμφανίζεται σαν υπερασπιστής της ελευθερίας…!!!) και το γιατί στην αιχμή του νέου ολοκληρωτισμού, του ολοκληρωτισμού που υπηρετεί την μετάβαση στην 4η βιομηχανική επανάσταση, βρίσκεται η αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου, συμπεριλαμβανόμενης της μεγάλης πλειοψηφίας των «οικολόγων», «πράσινων», κλπ. (Παρεπιπτόντως: έχετε ακούσει κάτι τις απ’ τους ντόπιους «προστάτες της φύσης και της βιοποικιλότητας» εναντίον της γενετικής μηχανικής και των γενετικά μεταλλαγμένων vectors;)

Θα πείτε: ο.κ., ένα κάθαρμα της νέας εξουσίας είπε την ιδέα του… Πράγματι, είναι μόνο ένα κάθαρμα της εξουσίας. Επιπλέον η θύμιση της μεταχείρισης των εβραίων απ’ τους ναζί πριν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης (το «άστρο του δαβίδ» στο πέτο, για να ξεχωρίζουν) είναι χρήσιμη μεν σαν ιστορική αναλογία· θα είναι όμως εντελώς λάθος να περιμένει κανείς ότι το κράτος/κεφάλαιο και το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα θα κάνει στον 21ο αιώνα εκείνο που έκανε στις αρχές του 20ου το φροντικό / βιομηχανικό σύμπλεγμα και οι κυβερνήσεις του. Όχι, υπάρχουν πολύ καλύτερα εργαλεία!

Το είχαμε γράψει τότε, δεν θα το θυμάστε: τον περασμένο Απρίλη, τον Απρίλη του 2020 και του «πρώτου κύματος», ο πρίγπηπας του Λιχτενστάιν αποφάσισε να αγοράσει 38.000 «φορετά» (bracelets), όσα ο πληθυσμός του πριγκηπάτου, και να τα «χαρίσει» (δηλαδή: επιβάλει…) στους υπηκόους του ώστε να ανιχνεύονται κάποια συμπτώματα του τσαχπίνη (π.χ. πυρετός) just in time. Με όλα τα συνακόλουθα… (Τα «φορετά» ήταν κατασκευή μιας ελβετικής τεχνολογικής εταιρείας).

Είναι άγνωστο πόσο μακριά πήγε εκείνο το πρόγραμμα / πείραμα. Το πιθανότερο είναι να απέτυχε στον κυρίως στόχο του, εξαιτίας της έλλειψης δεδομένων για να κουρνιστούν τόσο νωρίς οι κατάλληλοι αλγόριθμοι. ‘Ηταν όμως μια καλή προκαταβολή, όπως άλλωστε και η ιδέα του ελβετού φασιστο-οικολόγου.

Ιδού λοιπόν η άσκηση σκέψης: αν το κράτος κάνει καταναγκαστικά για τους υπηκόους τα wearables με συγκεκριμένες «εφαρμογές συγκέντρωσης data υγείας» (επιδοτώντας ίσως την αγορά τους…) τότε το ποιος είναι σε ποια κατάσταση (και όχι μόνο σε σχέση με τις συγκεκριμένες πλατφόρμες γενετικής μηχανικής) θα είναι εύκολα διαπιστώσιμο… απ’ το μεγάλο πανοπτικό. Χωρίς κίτρινα αστέρια.

Ηθικό δίδαγμα: το ότι ένα κάθαρμα της εξουσίας, «πράσινο» ή «μαύρο», πετάει την ιδέα του είναι ιστορικά προσδιορισμένο. Είναι εφικτό το καινούργιο “μαρκάρισμα” επειδή έχουν ήδη διαμορφωθεί κάποιοι ιδεολογικοί και κοινωνικοί όροι υπέρ του. Και, εννοείται, η τεχνολογία της αλγοριθμικής φυλακής, είναι έτοιμη με τα αφεντικά της περιμένουν με αγωνία…

Η βιομετρία είναι έτοιμη να μας καταπιεί!

Το σώμα σου είναι εγώ: οι απαλλοτριωμένοι

Δευτέρα 9 Αυγούστου>> Τα made in greece καθάρματα ανήκουν μεν στην ίδια συνομοταξία με κάθε άλλο παρόμοιο διεθνώς, όμως πότε πότε εκδηλώνουν κάτι που μοιάζει «υπερβάλλον ζήλος»… Αν και το πιθανότερο είναι να πρόκειται για έκφραση ιδιαίτερων δεσμεύσεών τους με το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα (με το αζημίωτο).

Τέτοιος είναι ο «ομότιμος καθηγητής κοινωνικής και προληπτικής ιατρικής» του πανεπιστημίου Αθηνών Γιάννης Τούντας. Ο ομότιμος είχε πρόσφατα μια έκρηξη νεο-νεο-ναζισμού:

Θα πρέπει για να αυξήσουμε τους εμβολιασμούς σε αυτούς που διστάζουν ή που αρνούνται, να κάνουμε δύο πράγματα. Το ένα είναι να ορθώσουμε περισσότερα εμπόδια στην κινητικότητά τους, δηλαδή στην πρόσβασή τους σε δημόσιες υπηρεσίες, στις μετακινήσεις τους σε διάφορα αγαθά και παροχές….

… Δεν χωράνε ζητήματα ατομικής ευαισθησίας ή ατομικής επιλογής. Δεν είναι ο καθένας που ορίζει το σώμα του. Όταν το σώμα του γίνεται επικίνδυνο για τους υπόλοιπους, πρέπει η Πολιτεία με αυστηρότητα και αποφασιστικότητα να παίρνει καθολικά μέτρα…

Μπορεί να υπονοεί «στρατόπεδα συγκέντρωσης» ο ομότιμος: είναι ο πιο σίγουρος, αποτελεσματικός και φτηνός τρόπος για να «περιοριστεί η κινητικότητα». Αλλά το ότι δεν ανήκει σε κανέναν / καμμία το σώμα του / της, το ότι «ιδιοκτήτης» είναι «πολιτεία» (που είναι ο ίδιος, ασφαλώς…), αυτό είναι πράγματι πολύ πιο προχωρημένο απ’ την ιδέα του ελβετού Jurg Grossen! Είναι μέρος της “φιλοσοφίας” του νέου ολοκληρωτισμού.

Στις 28 του περασμένου Μάη τα “κόκκινα μαντήλια” κάλεσαν συγκέντρωση ενάντια στα καταναγκαστικά “υγιειονομικά” μέτρα, άρα ενάντια και στα καθάρματα / κήρυκες / “φιλοσόφους” της εκστρατείας. Προσέξτε τι έγραφε το πάνω μέρος της αφίσας:

Δυο μήνες νωρίτερα, τον Μάρτη του 2021, κυκλοφορούσαμε ένα ψηφιακό Sarajevo με τίτλο: Δεν έχεις σώμα, είμαι το σώμα σου! Γέννηση, ζωή, θάνατος στην βιοπολιτική του καπιταλιστικού 21ου αιώνα. Οι κρατικές πρακτικές και τα επιχειρηματικά συμφέροντα, οι τεχνολογικές εφαρμογές και η υγιεινιστική τρομοκρατία, οι ιδέες του κάθε Grossen και οι υποδείξεις του κάθε Τούντα, συγκλίνουν σε ένα στρατηγικό ορίζοντα: την απαλλοτρίωση και την «αναδιάρθρωση» των σωμάτων (μαζί με τα μυαλά) των υπηκόων.

Γιατί απαγορεύεται όλο και πιο κατηγορηματικά, όλο και πιο βίαια, ο αυτοπροσδιορισμός και ο αυτοέλεγχος του σώματος; Γιατί τα σώματα πρέπει να ξαναγίνουν μια άμορφη μάζα κρέατος την οποία θα διαχειρίζεται το σύμπλεγμα κατά τα συμφεροντά του; Γιατί το φεμινιστικό «δεν ανήκω σε κανέναν!» ξαναγίνεται εμπρηστικό σύνθημα; Το ότι πρόκειται για μια απ’ τις τελευταίες σημαίες της εξέγερσης του ’60 κατά του κομφορμισμού και του συντηρητισμού κάνει το ερώτημα ακόμα πιο ενδιαφέρον. Με δεδομένο ότι η νεοφιλελεύθερη 40ετία απαλλοτρίωσε πράγματι τα σώματα των πρωτοκοσμικών κάθε φύλου, με τους όρους του «ελεύθερου εμπορίου» και της (αυτο)κατανάλωσης. Τι άλλο θέλουν πια τα αφεντικά;

Την απάντηση δεν πρόκειται να την δώσει προς το παρόν κανένα κάθαρμα του είδους Grossen ή Τούντας. Θέμα καταμερισμού αρμοδιοτήτων: την δίνουν άλλοι. Αυτά τα σώματα που διαθέτουμε θεωρούνται ΜΗ ΑΝΑΓΩΓΙΜΑ στις προδιαγραφές του καπιταλισμού της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Επιπλέον, η αναδιάρθρωσή τους «σιγά σιγά», μέσα απ’ την «ελεύθερη κατανάλωση», είναι πολύ αργή και πολύ χαοτική σε σχέση με τις νόρμες και τις ανάγκες των αφεντικών. Δεν γίνεται αυτές οι ανάγκες και νόρμες να «περιμένουν» πότε ο καθένας και η καθεμιά θα πεισθεί ότι πρέπει να συνδεθεί οργανικά με τις βιο-πληροφορικές μηχανές!… Δεν γίνεται τα αφεντικά να «περιμένουν» πότε θα παραδώσουμε εθελοντικά την υγεία και τις αρρώστιες μας στη γενετική μηχανική, στα βιο-μηχανουργεία!… Δεν γίνεται να «περιμένουν» τ’ αφεντικά πότε οι υπήκοοι θα βάλουν την διανοητική και ηθική τους εξαθλίωση κάτω απ’ τις απόλυτες διαταγές τους!…

Ο ομότιμος δείχνει (μέσα στην αλαζονεία του) εναντίον τίνος είναι ο κηρυγμένος πόλεμος. Όμως μέσα στην ομίχλη αυτού του πολέμου οι τερατολόγοι καθοδηγούν τους ignorants να κυνηγάνε την ουρά τους (άλλο που δεν θέλει κι ο λαός: αποδιοπομπαίους τράγους…): οι πολιτικές βιτρίνες είναι μόνο ο θίασος της αποπλάνησης.

Μαζικός…. αλλά με πειθώ

Δευτέρα 2 Αυγούστου>> Η αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου (πόσοι χωράνε τελικά σε δαύτην;;!!!) φαίνεται πως βρήκε το συνδικαλιστικού τύπου «ξεκάρφωμά» της. Λέει ναι στον μαζικό πλατφορμιασμό – όχι στην υποχρεωτικότητα.

Μπορεί να υπάρχει ένας κόκος εντιμότητας σ’ αυτήν την «θέση»; Δύσκολο – στα όρια του αδύνατου. Ο καταναγκαστικός πλατφορμιασμός είναι ο πιο πρόσφατος κρίκος σε μια αλυσίδα καταναγκασμών, τους οποίους ευλόγησε (ΟΛΟΥΣ!) αυτή η αριστερά, μ’ όλες τις ετερόκλητες συνιστώσες της:

– μαζικές (και καταναγκαστικές) κατ’ οίκον φυλακίσεις·

– μαζικές (και καταναγκαστικές) απαγορεύσεις κυκλοφορίας·

– μαζικά (και καταναγκαστικά) πρόστιμα μισό μισθός·

– μαζικές (και καταναγκαστικές) απαγορεύσεις απλών κοινωνικών συναντήσεων σε δημόσιους χώρους (π.χ. πλατείες)·

– μαζικά (και καταναγκαστικές) ιατρικές εξετάσεις (διαφόρων ειδών τεστ)·

– μαζική (και καταναγκαστική) μασκοφορία·

– μαζικές (και καταναγκαστικές) αλλαγές συμπεριφορών: μην ακουμπιέστε, μην φιλιέστε, μην μιλάτε (πετάτε σάλια…)

Ο κόκος εντιμότητας που είναι αντίθετος στους καταναγκαστικούς πλατφορμιασμούς είναι υποχρεωμένος (για λόγους εντιμότητας αλλά και ομαλής λειτουργίας της σκέψης του κατ’ αρχήν!!!) προχώρησαν οι καταναγκασμοί βήμα βήμα και κάτω από χειροκροτήματα; Όταν κάνει αυτήν την ερώτηση στον εαυτό του θα διαπιστώσει εύκολα και γρήγορα την αλυσίδα που έχει προηγηθεί.

Θα διαπιστώσει επίσης κι αυτό: η ψυχολογική βία, το δημαγωγικό carpet bombing, η αδιακρισία και η καταστροφή οποιασδήποτε έννοιας ιδιωτικότητας των δεδομένων υγείας, η συστηματική ψευδολογία, η λογοκρισία με όλες τις εκδοχές της, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μορφές του «μη καταναγκασμού», της «ελεύθερης βούλησης», και τα λοιπά! Είναι ακριβώς το αντίθετο. Η απειλή της απόλυσης είναι μια σοβαρή απειλή. Το ίδιο σοβαρή όμως είναι η απειλή του αποκλεισμού, της εξορίας απ’ την κοινωνική ζωή. Το ίδιο σοβαρή είναι η οργανωμένη «κατακραυγή», το δηλητήριο της συκοφάντησης, της σπίλωσης, της αδιακρισίας. Το ίδιο σοβαρή είναι η πρόκληση απόγνωσης. Το ίδιο σοβαρός είναι ο εκβιασμός του να μην δηλώνονται τα κάθε είδους θύματα του πλατφορμιασμού.

Η αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου θέλει να μας πείσει ότι θα «σώσει» την μισθωτή σκλαβιά μας, αν και εξακολουθεί φιλόδοξα να ενδιαφέρεται να «σώσει» όλη την ζωή μας, τις κοινωνικές μας ευθύνες, τη «νέα κανονικότητά» μας. Όπως, φυσικά, και η δεξιά του κράτους και του κεφάλαιου. Βρίσκεται στο ίδιο ακριβώς σημείο ανθρωποφάγας χυδαιότητας όσο ο όχι και τόσο μακρινός πρόγονός της: η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία πριν, στη διάρκεια και μετά το τέλος του Α παγκόσμιου.

Όπως εκείνη έτσι και η τωρινή κάνει ότι μπορεί υπέρ του πολέμου. Κι όπως εκείνη έτσι και η τωρινή είναι έτοιμη να πατήσει την σκανδάλη, όταν χρειαστεί, εναντίον των αμφισβητιών και των απείθαρχων.

Στα αντιsocial media κάνει πάντα σκοποβολή.

Προσοχή στο ξύπνημα!

Δευτέρα 2 Αυγούστου>> Είναι ευχάριστο που μερικοί σπουδαίοι influencers μόλις ξεμπέρδεψαν με κάτι μιάσματα τύπου Φουκώ, Αγκάμπεν, Ίλλιτς, αποφάσισαν να ασχοληθούν με την ανάσταση «παλαιών κατοίκων που βρίσκονται σε κώμα» – για να τους αναθέσουν το δικό μας θάψιμο. Μιλώντας πιο γενικά ένας ιστορικός υλιστής θα έλεγε ότι αυτή η προσφυγή στην ανάσταση των νεκρών ή των ετοιμοθάνατων, πότε τον έναν και πότε τον άλλον, για να γνωματεύσουν για το σήμερα, για την 4η βιομηχανική επανάσταση, για την έφοδο της γενετικής μηχανικής και την αναδιάρθρωση της βιομηχανίας της υγείας, είναι αλάνθαστος δείκτης μιας βαθιάς και ανεπανόρθωτης διανοητικής οπισθοδρόμησης – σε συνδυασμό, φυσικά, με την βαθιά πίστη στην Αποκάλυψη. Που πράγματι συμβαίνει σε διάφορους σπουδαίους, πανέξυπνους και πανέμορφους ανθρώπους, σε κάθε μετάβαση, σε κάθε αλλαγή (καπιταλιστικού) παραδείγματος – δεν είναι δα η πρώτη φορά… (Είναι σα να ξυπνάνε ζαλισμένοι από έναν εφιάλτη και να κτυπούν την κεφάλα τους στην κάσα της πόρτας· και πάρτους κάτω for ever).

Όμως, πάλι, γιατί να καταφύγει κάποιος σε «παλιούς κατοίκους που ξύπνησαν απ’ το κώμα»; Έχει γίνει η “εντατική” η γενική παράσταση της Ιστορίας; Έτσι φαίνεται, αλλά δεν χρειάζεται να λέγεται συνέχεια! Εδώ κοτζάμ σημερινοί υπουργοί πλασιέδες (και των φαρμακομαφιών) συνέρχονται απ’ την περιπέτεια της υγείας τους και βρίσκουν τα ταίρια τους. Δεν είναι ένα μικρό θαύμα;

Αν είναι λέει;;;!!!! Αυτά είναι τα καλά του τσαχπίνη – να λέγονται, ε;

Το άρωμα της χαβούζας (ή πως να βρεις το φως μέσα στα βαθιά σου μεσάνυχτα)

Δευτέρα 19 Ιούλη>> Απ’ την μεγάλη (αλλοίμονο) συλλογή της η ασταμάτητη μηχανή δεν άντεξε τον πειρασμό – συγχωρείστε την! Οι δύο παρακάτω «αναρτήσεις» (έτσι λέγονται αυτά τα αριστουργήματα;) είναι μικρά διαμάντια στο βόθρο των antisocial media. Ο λόγος της λάμψης τους δεν φαίνεται: ο εκλεκτός κύριος που τις υπογράφει είναι γιατρός.

Μπορεί λοιπόν ο καθένας να θαυμάσει την λεπτότητα, την οξύνοια, την ακρίβεια των παρατηρήσεων και των διατυπώσεων, το καλό γούστο, το ανοικτό μυαλό, την ειλικρίνεια, με δυο λόγια όλα όσα θα περίμενε από έναν οργανικό διανοούμενο – όπως ένας γιατρός… Ή μπορεί να αναρωτηθεί αν θα εμπιστευόταν (σαν γιατρό…) έναν τύπο που πριν ανακαλύψει την ευκολία των antisocial media (τόχει!!!) έγραφε με μαρκαδόρο στους τοίχους των αποχωρητηρίων – και ίσως το κάνει ακόμα.

Εν τω μεταξύ υπάρχουν άλλοι που εδώ και 25 τουλάχιστον χρόνια δεν μας έβλεπαν πουθενά (εκεί που είμασταν) αφού, άλλωστε, δεν είμαστε κομματικοί και δεν φοράμε καρτελάκι στο λαιμό…. Δεν μας έβλεπαν επειδή δεν έπρεπε να υπάρχουμε, δεν έδιναν την έγκρισή τους να υπάρχουμε (λες και τους την ζήτησε κανείς…) Αλλά, φευ, μας είδαν, είδαν τους αυτόνομους (!!!) στη φασιστομάζωξη στο Σύνταγμα την περασμένη Τετάρτη!!! Όπως μας είδε και ο γιατρός… Λαμπρά!!!

Τι διορατικότητα λοιπόν!!! Αυτό είναι: πριν πλατοφρομιαστείς σου έχουν ανάψει τα λαμπάκια (και να σκεφτείς ότι δεν παρουσιάζουμε όλα τα στοιχεία μας σχετικά με το παρελθόν των απόψεων του καθενός…) Πλατφορμιάζεσαι και μαζί με τα λαμπάκια βρίσκεις το φως σου!!!!

Ε, το λοιπόν οι φαρμακομαφίες κάνουν θαύματα: αποκαλύπτουν τους αυτόνομους…. Νάναι καλά οι pfizer, η moderna, η astrazeneca· κι όλοι οι επαγγελματίες δολοφόνοι!

Ποιός χρειάζεται τους «αγανακτισμένους»;

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Η ιστορία επαναλαμβάνεται πρώτα σαν φάρσα κι ύστερα σαν τραγωδία – μια φράση του Μαρξ χιλιοειπωμένη. Στην περίπτωση των αγανακτισμένων η φάρσα ήταν εξ αρχής, το 2011. Η επανάληψή της δεν θα είναι τραγωδία· ακόμα κι αν βρεθούν και πάλι νεροκουβαλητές.

Οι αγανακτισμένοι 1.0 (μπορούμε να κάνουμε αρίθμηση πια, είναι κάτι σαν τα «κύματα»…) γέννησαν εκείνο που εξ’ αρχής ήταν προορισμένοι να γεννήσουν. Ένα πασοκ+ που μαζί με τους ακροδεξιούς «light» κυβέρνησε για μια 4ετία· και τα βοθρολύματα έγιναν τρίτο κόμμα στο κοινοβούλιο. Φυσικά ήταν πολλοί και διάφοροι που είχαν άλλα όνειρα και φιλοδοξίες απ’ τον «λαό»… Πολλοί και διάφοροι που ήταν ανίκανοι να δουν πέρα απ’ την μύτη τους παρά τον «επαναστατικό» ναρκισσισμό τους. Ή, ίσως, εξαιτίας του.

Σε κάθε περίπτωση είμασταν ξεκάθαροι: ΜΑΚΡΥΑ! Για να μας βρίζουν οι ίδιοι όπως και τώρα, για «ελιτιστές» και αποσυνάγωγους… (Never mind…)

Τους αγανακτισμένους 2.0 ποιός τους χρειάζεται; Το σύστημα το ίδιο κατ’ αρχήν. Είναι γνωστό ότι υπάρχει αρκετή ποσότητα δεξιών / ακροδεξιών που απορρίπτουν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, με μια γκάμα απόψεων που ξεκινούν απ’ την τερατολογία και φτάνουν ως τον τυπικό συντηρητισμό. Υπάρχουν επίσης φιλόδοξοι ποιμένες / κομματάρχες που μπορούν να «τρυγίσουν» αντιπολιτευτικά αυτόν τον εθνοπατριωτικό πυρήνα που είναι αναγκασμένος να αντιλαμβάνεται την τρομοεκστρατεία σαν «προσβολή στην ελληνικότητά» του, αφού δεν υπάρχει στον γαλαξία τίποτα άλλο εκτός απ’ την “προσβολή της ελληνικότητας”… Ο «τρύγος» υπόσχεται πολλά αφού οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική, οπότε όλοι μπορούν να κάνουν την κοινοβουλευτική τους προίκα. Και ακόμα ειδικότερα αφού ο μάνατζερ ρημαδοΚούλης και το στενό τεχνοκρατικό επιτελείο του απ’ την μια μεριά θέλουν μια λογική ισορροπία με τον «αιώνιο εχθρό», και απ’ την άλλη δύσκολα θα κλείσουν πολιτικο/προσοδικά στόματα με χιλιάρικα απ’ τις έκτακτες χρηματοδοτήσεις της ε.ε. (Ο ρημαδοΚούλης έχει πρόβλημα με το ίδιο του το κόμμα / παράταξη, αυτό είναι γνωστό – γι’ αυτό άλλωστε του κολλήσαμε εξ αρχής το «ρημαδο…») Υπάρχει ο Τράγκας, υπάρχει ο γραμματοκομιστής του γυιού του αφεντικού, υπάρχει και ο Καζάκης… Μπορεί να αναστηθεί ακόμα και ο φαιός Πάνος… Οι μνηστήρες είναι πολλοί…

Οι αγανακτισμένοι 1.0 έπρεπε να ρίξουν απ’ την καρέκλα του τον Παπανδρέου τον Γ – ήταν η «ιστορική αναγκαιότητα» του βαθέος πασοκ… Οι αγανακτισμένοι 2.0 πριονίζουν την καρέκλα του Μητσοτάκη του Β – είναι το ζητούμενο της βαθιάς δεξιάς. Οι αγανακτισμένοι 1.0 οικειοποιήθηκαν ένα παλιό αναρχικό σύνθημα («να καεί…») εννοώντας το αντίθετο… Οι αγανακτισμένοι 2.0 μπορεί να δηλώσουν μέχρι και «ενάντια στο απαρτχάιντ», την στιγμή που (σαν εθνικόφρονες παλαιού ή νέου τύπου…) το στηρίζουν με χέρια και πόδια εκεί που είναι αιματηρό, φονικό αλλά «συμμαχικό»: στην Παλαιστίνη…

Υπάρχουν και κάποιες διαφορές, πέρα απ’ την συγκυρία. Το βαθύ πασοκ ήταν και είναι πολύ πιο ικανό στην διαχείριση της αριστεράς του κράτους και του κεφάλαιου· ενώ η βαθιά δεξιά όχι το ίδιο. Αυτό σημαίνει ότι οι «δυο πλατείες» (η «πάνω» και η «κάτω») του 2011 δεν είναι στρατηγικά αναγκαίες τώρα. Άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος της άλλοτε “κάτω” πλατείας τώρα διαδίδει “κομμουνισμό μέσω ενέσεων”…

Οι γαλανόλευκες ξαναβγαίνουν απ’ τα πολιτικά σεντούκια – και «φωτιά στα μπατζάκια» εκείνων που φυτρώνουν εκεί που δεν τους έσπειραν…

Ας πρόσεχαν…

(φωτογραφία: Τι χρωστάνε δηλαδή τα ρίφια; Άλλο μπλέξιμο: να είσαι φόλα υπέρ των πλατφορμών αλλά και αντισπισιστής… Τι κάνεις σε τέτοια περίπτωση; Προτείνεις ένα σακί πατάτες για έπαθλο…)

Η αναδιάρθρωση έχει ξεκινήσει

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Μια νέα ρητορική για την δύναμη και την εξουσία (επί των σωμάτων και επί πτωμάτων…) αναδύεται μέσα απ’ την εκστρατεία του μαζικού πλατφορμιασμού! Οι χιλιάδες δολοφονημένοι απ’ τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, που είναι ταυτόχρονα παρόντες και απόντες νεκροί, και οι πολλαπλάσιοι σακατεμένοι (κι αυτοί επίσης υπαρκτοί / ανύπαρκτοι) δεν είναι απλά μια θηριώδης «παράπλευρη απώλεια» σε μια κατά τα άλλα ευγενή προσπάθεια-για-την-σωτηρία-του-κόσμου. Είναι οι δολοφονημένοι απ’ τους πρωτοσμικούς στρατούς αφγανοί, ιρακινοί, παλαιστίνιοι, στην μητροπολιτική εκδοχή: μια μαζική τελετουργική «θυσία» που έχουν αναγκαστεί να κάνουν, «υπνωτισμένες» οι πρωτοκοσμικές καπιταλιστικές κοινωνίες… για να αποκαθαρθούν ριζικά απ’ τις «παλιές» ιδέες τους για την ζωή και τον θάνατο, και να υιοθετήσουν τις καινούργιες νόρμες. Και μοιάζει να την αποδέχονται…

Δείτε, για παράδειγμα, τους hipsters αυτών των καινούργιων κανόνων. Δεν χάνουν την ευκαιρία να προβάλουν τα μπρατσάκια τους (ή τις μπρατσάρες τους…) στα antisocial media, μ’ ένα τσιρώτο σε κάποιο σημείο, σα να έχουν κάνει κάποιο σπουδαίο κατόρθωμα. Ή σα να θέλουν να επιβεβαιώσουν δημόσια στο «αόρατο» αφεντικό ότι «ναι, είμαι μαζί σου»!!! Το τσιρώτο παίζει τον ίδιο ρόλο με την πουλάδα στο μανίκι της καραβανοστολής….

Παντελώς άσχετοι και ανίκανοι να συνειδητοποιήσουν ποιον καπιταλισμό ασπάζονται, είναι ωστόσο πρόθυμοι να «παίξουν» στο υγιεινιστικό θέαμα που άλλοι σκηνοθετούν. Μοστράροντας σαν κομπάρσοι απορρίπτουν πρώτοι και καλύτεροι την πραγματικότητα του θανάτου εξαιτίας της γενετικής μηχανικής· περιγελούν το γεγονός ότι δεκάδες χιλιάδες ήταν πριν ζωντανοί και μετά όχι ή ήταν πριν αρτιμελείς και μετά όχι εξαιτίας των πλατφορμών. Δεν υπάρχει ζωή έξω απ’ τις βιοτεχνολογίες ακόμα κι αν αυτές σκοτώνουν διαλαλούν με τον φτηνό τρόπο που τους αναλογεί. Η μόνη ζωή είναι αυτή που πουλάει το αόρατο αφεντικό: η «ζωή plus»…

Δείτε, επίσης, και το συμμετρικά ανάποδο. Πόσοι ντρέπονται να παραδεχτούν ότι οι θάνατοι των οικείων τους μετά από τον πλατφορμιασμό οφείλονται σ’ αυτόν και μόνον σ’ αυτόν; Πόσοι ντρέπονται να παραδεχτούν ότι οι σοβαρές βλάβες που έπαθαν και παθαίνουν, μόνιμες ή όχι, οφείλονται σ’ αυτόν και μόνον σ’ αυτόν; Άλλες εποχές θα ήταν αδιανόητο ένα τέτοιο αίσθημα, το να ντρέπεσαι να χρεώσεις τον δολοφόνο για το έγκλημά του… Σε πυροβολούν και λες «ναι μωρέ, πάντα είχα μια φαγούρα σ’ αυτό το σημείο»;

Κι όμως. Φαίνεται πως τώρα η εσωτερίκευση των υγιεινιστικών (καπιταλιστικών) προσταγών έχει προχωρήσει τόσο πολύ σε ικανά τμήματα των πρωτοκοσμικών πληθυσμών ώστε ακόμα και η ζωή (με την παλιά έννοια: η ζωή ολόκληρη!) έχει μικρότερη σημασία απ’ την συμμόρφωση και την πειθαρχία! Τι σημαίνει «εσωτερίκευση των υγιεινιστικών καπιταλιστικών προσταγών»; Σημαίνει ότι αφού Αυτοί Που Έχουν την Εξουσία λένε ότι «είμαι καλά» με τις πλατφόρμες, τότε δεν μπορεί παρά να είμαι – διαφορετικά αμφισβητώ των εξουσία τους… Κι αυτό είναι επικίνδυνο…

Μ’ αυτή την έννοια το να λέει κάποιος ότι «ο μαζικός εμβολιασμός είναι σχεδιασμένος για να αποτύχει» είναι επικίνδυνη τύφλα. (Την έχει την τύφλα της η και καλά “επαναστατική” ιντελιγκέντσια του λαού και του τόπου…) Πρώτον, επειδή η ίδια η λέξη «εμβολιασμός» είναι απόλυτα παραπλανητική – δεν πρόκειται για εμβόλια!!!. Δεύτερον επειδή δεν υπάρχει ταξικός προσδιορισμός στην επίθεση απ’ την σκοπιά του «μετα-ανθρωπισμού». Ή αν υπάρξει, μπορεί να είναι κάλλιστα ο ανάποδος: “πουσαρισμένοι”, “ενισχυμένοι” βιοτεχνολογικά προορίζονται ήδη να είναι οι απλοί πεζοναύτες και όχι οι στρατηγοί! Εν τέλει θυμηθείτε τον Musk που απορρίπτει τις πλατφόρμες ΚΑΙ, ταυτόχρονα, προωθεί τον νευρολογικό έλεγχο μέσω της εταιρείας του neuralink. Πράγμα που σημαίνει ότι το κτήνος της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης δεν εξαρτιέται καθόλου από μια μονάχα τεχνική και την αποδοχή της…

Το γεγονός ότι μεγάλο μέρος των πρωτοκοσμικών πληθυσμών εξακολουθούν να αρνούνται να γίνουν πειραματόζωα ΔΕΝ ήταν και ΔΕΝ θα μπορούσε να είναι ζητούμενο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας! Όπως, άλλωστε, το γεγονός ότι οι ταλιμπάν αντιστάθηκαν με επιτυχία στο αφγανιστάν δεν θα μπορούσε να είναι ζητούμενο της νατοϊκής κατοχής! Αν ήταν έτσι με το colpo grosso της γενετικής μηχανικής και των σχεδιασμένων μεταλλάξεων, αν δηλαδή το ζητούμενο των αφεντικών ήταν οι αρνήσεις, τότε κάθε πονηρός θα μπορούσε να προτείνει «ε, τότε, να πλατφορμιαστούμε όλοι για να τους χαλάσουμε τα σχέδια!!!» Βλακώδες; Ναι. Αλλά αυτά συμβαίνουν όταν μπερδεύονται οι ανεπιθύμητες (για τα αφεντικά) αντιδράσεις σε μια τέτοιας κλίμακας και έντασης αναδιάρθρωση με τις πραγματικές αιτίες και τους πραγματικούς στόχους της. (Το είπαμε για την ναρκισσιστική τύφλα, ε;)

Ενώ, λοιπόν, από ποσοτική άποψη ο μαζικός πλατφορμιασμός υπολείπεται ακόμα κατά πολύ των «εξόδων» και των «επενδύσεων» της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, από ποιοτική (και πολιτική / ιδεολογική) άποψη τα αποτελέσματα είναι κάπως καλύτερα για τ’ αφεντικά. ΔΕΝ χρεώνονται (ακόμα) για τον κανιβαλισμό των μαζικών δολοφονιών και των μαζικών σακατεμάτων, ΔΕΝ χρεώνονται για την «αντίστροφη δημιουργική λογιστική θανάτου» (το γεγονός ότι αποκρύπτουν συστηματικά αυτές τις «απώλειες»), ΔΕΝ χρεώνονται για την μαζική απελευθέρωση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στα ανθρώπινα κορμιά, και ΔΕΝ χρεώνονται την γενικευμένη βία αυτής της Αλλαγής Παραδείγματος που θα έχει συνέχεια απ’ την μεριά τους με διάφορες μορφές.

(φωτογραφία: Μήπως τα ληγμένα είναι πιο “ακουστικά”; Για να ερωτηθούν οι εντόπιοι φανς – πρέπει να βρεθεί μια λύση… Είναι μονοδοσικό, ε; Μπαμ και κάτω!)