Tag: δημόσια τάξη

Cognitives ‘n’ ignorants…

Τρίτη 16 Φλεβάρη. …Έχω περάσει ακριβώς 42 χρόνια μελετώντας την άνοδο της ψηφιοποίησης ως οικονομικής δύναμης που καθοδηγεί την μεταμόρφωσή μας σε πολιτισμό πληροφοριών. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες παρατηρώ της συνέπειες αυτής της αιφνιδιαστικής αδελφοποίησης μεταξύ πολιτικής και οικονομίας καθώς οι νεαρές επιχειρήσεις εξελίχθηκαν σε αυτοκρατορίες επιτήρησης ενδυναμωμένες από global αρχιτεκτονικές επιτήρησης των συμπεριφορών, ανάλυσής τους, στοχοποίησης και προβλεψής τους: είναι αυτό που ονομάζω καπιταλισμό της επιτήρησης. Για να ενισχύσουν την δύναμη των δυνατοτήτων επιτήρησης και για χάρη των κερδών τους απ’ την επιτήρηση, αυτές οι νέες αυτοκρατορίες προώθησαν ένα θεμελειωδώς αντιδημοκρατικό γνωσιολογικό πραξικόπημα που σημαδεύεται από μια συγκέντρωση γνώσεων για εμάς χωρίς ιστορικό προηγούμενο και την ανεξέλεγκτη εξουσία που συσσωρεύεται χάρη σ’ αυτή την γνώση.

Σ’ έναν πολιτισμό πληροφοριών, οι κοινωνίες καθορίζονται από ερωτήματα σχετικά με τη γνώση – πως μοιράζεται, για τους θεσμούς που κυβερνούν αυτήν την μοιρασιά και την εξουσία προστατεύει αυτούς τους θεσμούς. Ποιός γνωρίζει; Ποιός αποφασίζει το ποιος γνωρίζει; Ποιός αποφασίζει για το ποιός αποφασίζει το ποιός γνωρίζει; Οι καπιταλιστές της επιτήρησης έχουν τώρα τις απαντήσεις για κάθε ερώτηση, αν και ποτέ δεν τους εκλέξαμε για να κυβερνήσουν. Αυτή είναι η ουσία του γνωσιολογικού πραξικοπήματος. Υποστηρίζουν ότι έχουν την εξουσία να αποφασίζουν το ποιος γνωρίζει αξιώνοντας δικαιώματα ιδιοκτησίας πάνω στην προσωπική μας πληροφόρηση, και υπερασπίζονται αυτήν την εξουσία με την δύναμη που έχουν να ελέγχουν κρίσιμα συστήματα και υποδομές πληροφόρησης.

Το τρομακτικό βάθος του πολιτικού πραξικοπήματος που επιχείρησε ο Donald Trump καβάλησε το κύμα αυτού του αόρατου πραξικοπήματος που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και δυο δεκαετίες απ’ τα antisocial media που κάποτε καλωσορίσαμε σαν παράγοντες απελευθέρωσης…

Αυτά γράφει μεταξύ άλλων η Shoshana Zuboff σ’ ένα πρόσφατο άρθρο της. Στο «δια ταύτα» ίσως δεν συμφωνούμε: αν πρόκειται να υπάρξει στο μέλλον γνώση για ελεύθερους ανθρώπους (για να μνημονεύσουμε τον Paul Feyerabend) ή εργατική απελευθερωτική γνώση, όποιο περιεχόμενο κι αν έχει, θα είναι οριοθετημένη απέναντι στην πληροφοριοποίηση, έξω και ενάντια σ’ αυτήν· κι όχι στο εσωτερικό της.

Η πληροφοριοποίηση είναι ο ταιηλορισμός των νοημάτων· γι’ αυτό έγινε εφικτό τόσο γρήγορα οι βιομηχανίες «διαχείρισης πληροφοριών» να γιγαντωθούν ως το σημείο να διαμορφώσουν την επόμενη καπιταλιστική φάση, αυτήν που είναι η «4η βιομηχανική επανάσταση». Ακριβώς όπως ο ιστορικός ταιηλορισμός με αφετηρία πριν έναν αιώνα απο-ειδίκευσε σχεδόν όλες τις μορφές «χειρωνακτικής» εργασίας διαμορφώνοντας τους όρους της 2ης βιομηχανικής επανάστασης (και, στη συνέχεια, ένα είδος ακρωτηριασμού των ανθρώπινων σωμάτων…), έτσι και ο πληροφορικός ταιηλορισμός απο-ειδικεύει σχεδόν το σύνολο των ανθρώπινων σχέσεων, σκέψεων και συμπεριφορών (θεωρώντας τες αξιωματικά σαν επικοινωνιακές) διαμορφώνοντας τους όρους της 4ης. Ανεβάζοντας τον ακρωτηριασμό σ’ ένα “ανώτερο επίπεδο”… Η μαζική εργατική εξέγερση εναντίον της αλυσίδας συναρμολόγησης (των εμπορευμάτων) στα ‘60s σ’ όλο τον αναπτυγμένο καπιταλιστικά βορρά απέδειξε την βαρβαρότητα της καπιταλιστικής «προόδου», ακόμα κι αν (η εξέγερση) δεν προχώρησε πιο πέρα.

Δεν έχουμε λόγο να αποδεχτούμε τις αλυσίδες συναρμολόγησης (των νοημάτων) και όλη την πληροφοριακή συσσώρευση και εκμετάλλευση (: big data, “’έξυπνοι” αλγόριθμοι, machine learning, «τεχνητή νοημοσύνη») σαν μια «πρόοδο» της οποίας το μόνο προβληματικό σημείο είναι η ιδιοκτησία… Ούτε έχουμε λόγο να περιμένουμε αδρανείς την επόμενη μαζική εργατική εξέγερση εναντίον τους· οφείλουμε να την προετοιμάσουμε, όσο χρόνο και κόπο κι αν χρειαστεί…

Λογοκρισία

Τρίτη 16 Φλεβάρη. Σύμφωνα με μια αναφορά της γνωστής human rights watch την προηγούμενη εβδομάδα τουλάχιστον 83 κράτη στον καπιταλιστικό πλανήτη αξιοποίησαν τον τσαχπίνη για να επιβάλλουν απαγορεύσεις στην ελευθερία του λόγου και την ελευθερία του συνέρχεσθαι… Το έκαναν, άραγε, με «βαριά καρδιά», «εντελώς προσωρινά» και γρήγορα θα ζητήσουν συγγνώμη και θα απολογηθούν; Όχι δα! Ο πλατφορμιασμός θα καταργήσει αυτές τις απαγορεύσεις; Όχι δα!

Στα βασικά που έκαναν αυτά τα τουλάχιστον 83 κράτη (σ’ έναν «ανεξήγητο» αυτοματισμό / συγχρονισμό…) ήταν η ποινικοποίηση διάφορων που είχαν αντίθετη γνώμη (για τον τσαχπίνη ή για τον «πόλεμο εναντίον του») – και η λογοκρισία. Η λογοκρισία έγινε ο καθόλου ξαφνικός έρωτας τουλάχιστον 52 κρατών· αυτό δεν είναι «θεωρία συνωμοσίας»! (Όπως και οτιδήποτε άλλο απ’ όσα έχουμε γράψει εδώ…)

Ήταν, άραγε, οι κίνδυνοι για την δημόσια υγεία η αιτία που θα δικαιολογούσε αυτήν την «ατσάλινη πειθαρχία» που επιβάλλει υποχρεωτικά την τιμωρία κάθε ελεεινού και ανεύθυνου που διαφωνεί; Όχι δα! Η προετοιμασία της λογοκρισίας ξεκίνησε πολύ νωρίτερα, είκοσι χρόνια για την ακρίβεια, στον αναπτυγμένο καπιταλιστικά κόσμο, με την εφεύρεση μιας νέας ποινικής κατηγορίας: των εγκλημάτων σκέψης. Η επίσημη υιοθέτηση ενός βασικού όρου απ’ το Οργουελιανό «1984» έγινε εύκολη υπόθεση απ’ τα αφεντικά στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα απ’ την στιγμή που ένας άλλος όρος είχε γίνει ήδη λαοφιλές θέαμα: big brother. Οι κατ’ όνομα «αστικές δημοκρατίες», αφού δεν ήταν πια «αστικές» ή «δημοκρατίες» ούτε προσχηματικά, είχαν φτάσει ήδη από τότε στο ιστορικό σημείο να κατεδαφίσουν τους ιστορικούς τους πυλώνες, αρχίζοντας από εκείνο που είχε αποδοθεί στον Βολταίρο και σε κάθε περίπτωση ήταν η σημαία της αστικής αντίληψης για την κεντρικότητα της ελευθερίας της σκέψης: διαφωνώ μ’ αυτό που λες αλλά θα υπερασπιστώ το δικαίωμά σου να το λες. Εννοείται ότι οι αιτίες που επιστρατεύτηκαν πρώτα για την κατασκευή και ύστερα για την ποινικοποίηση των «εγκλημάτων σκέψης» ήταν απ’ τη μια μεριά η «τζιχαντιστική τρομοκρατία» (και οι συμπαθούντες…) κι απ’ την άλλη τα απομεινάρια του ιστορικού πρωτοκοσμικού φασισμού: ο ρατσισμός και ο αντισημιτισμός. (Αυτά απ’ τις «δημοκρατίες» που είχαν φροντίσει ήδη απ’ τα ‘90s για την σφαγή χιλιάδων βόσνιων απλά και μόνο επειδή ήταν μουσουλμάνοι, και συνέχιζαν το ίδιο έργο τους στη μέση Ανατολή και στην Αφρική…)

Πριν καν εμφανιστεί ο τσαχπίνης η πρωτοκοσμική λογοκρισία είχε ακονίσει τους κυνόδοντές της. Αφ’ ενός με την προσπάθεια να βγουν εκτός νόμου οι υπερασπιστές και αλληλέγγυοι στους αγώνες των Παλαιστίνιων· αφετέρου με την εγκληματοποίηση του Vanunu, του Assange, του/της Manning και του Snowden (για να αναφέρουμε μόνο κάποιες απ’ τις πιο γνωστές περιπτώσεις).

Το ξεδίπλωμα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας έγινε και γι’ αυτό: για να επιταχύνει, να κεφαλαιοποιήσει και να νομιμοποιήσει “ελέω προστασίας της δημόσιας υγείας” κρατικές / καπιταλιστικές τάσεις που ήταν υπαρκτές και αναγνωρίσιμες χρόνια πριν. Πολλές “ελευθερίες” που είχαν αποθεωθεί σαν στοιχεία της νίκης του νεοφιλελευθερισμού αποδείχθηκαν είτε αντιπαραγωγικές, είτε αντιπειθαρχικές – είτε και τα δύο μαζί. Συνεπώς έπρεπε να καταργηθούν…

Η απόδειξη του δυναμισμού του κινέζικου κρατικο/καπιταλιστικού μοντέλου οριστικοποίησε τον προσανατολισμό και των δυτικών αφεντικών. Ο τσαχπίνης ήταν / είναι απλά το άλλοθι…

Χάνοντας το έδαφος

Δευτέρα 15 Φλεβάρη. Τι συμβαίνει όταν ένα κοινωνικό υποκείμενο, με μια ορισμένη (έστω και προσωρινή…) ταυτότητα, συγκροτημένο γύρω από ρουτίνες ή/και διαδικασίες εδαφοποιημένες, στερείται τον φυσικό του χώρο; Η περίπτωση των φοιτητών / φοιτητριών και των πανεπιστημίων αξίζει προσοχής. Όχι μόνο για την ίδια. Αλλά επειδή περιλαμβάνει στοιχεία και παραμέτρους ευρύτερης σημασίας.

Υπό άλλες συνθήκες εκείνο που στα μέρη μας ονομάζεται “φοιτητικό κίνημα” (δεν θα διατυπώσουμε τη γνώμη μας γι’ αυτό, είναι άσχετη με το θέμα) αν είχε να αντιμετωπίσει μια νομοθεσία για χωροφύλακες μέσα στα ιδρύματα, ήξερε τι θα έκανε. Συνελεύσεις (λιγότερο ή περισσότερο μαζικές), καταλήψεις (λιγότερο ή περισσότερο virtual) και, φυσικά, επίμονες και μαζικές διαδηλώσεις. Ο τόπος πολιτικής αναπαραγωγής του «φοιτητικού κινήματος», σ’ όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται, είναι τα πανεπιστήμια· όχι τα antisocial media ή οι παραλίες. Ακόμα και για τις φοιτητικές παρατάξεις το πανεπιστημιακό έδαφος είναι κρίσιμος παράγοντας: μπορεί να έχουν γραφεία αλλού, ωστόσο τα ιδρύματα είναι οι τόποι της δράσης τους. Της όποιας…

Και «ξαφνικά» (όχι και τόσο…) το έδαφος χάνεται. Τα ιδρύματα κηρύσσονται «τόποι αναπαραγωγής της μολυσματικότητας», τόποι συνωστισμού· η «εκπαίδευσή» τους γίνεται τηλε-· (και οι συνδικαλιστικές εκλογές; χμμμμμ…)· ακαριαία όμως εξαφανίζεται και η «πηγή της πολιτικής δύναμης», της όποιας τέτοιας, αυτού του υποκειμένου. Χωρίς συνελεύσεις, χωρίς πηγαδάκια, χωρίς την φυσική συνάφεια, τριβή και κάποτε έμπνευση, χωρίς διαφωνίες και εντάσεις, χωρίς την δυνατότητα καταλήψεων, το «φοιτητικό κίνημα» ξεδοντιάζεται. Γίνεται σκόνη. Του μένει να δανειστεί «τσαμπουκά» μέσω (ας πούμε) μη εγκεκριμένων διαδηλώσεων, αλλά αυτές πια… (θα ήταν άδικο απ’ την μεριά μας να κατακρίνουμε οτιδήποτε υπ’ αυτές τις συνθήκες!) Κι έτσι το ρημαδογκουβέρνο, που είχε την βασική πονηριά να καταλάβει έγκαιρα πως η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία (θα) έχει πολλαπλά οφέλη άσχετα με την «δημόσια υγεία», επωφελείται…

Ως εδώ αυτά που λέμε είναι κοινότοπα. Έχει ενδιαφέρον όμως ότι δεν ήταν απρόβλεπτα. Τα περιβόητα «lockdown» που τόσοι έχουν αγαπήσει είναι στην πραγματικότητα, το είπαμε έγκαιρα, lockout: εκκένωση των φυσικών δημόσιων χώρων / χρόνων / δραστηριοτήτων γενικά, καθολικά, και αντικατάστασή τους από ψηφιακές, μηχανικές μεσολαβήσεις. Ειπωμένο διαφορετικά: ένα Καινούργιο Παράδειγμα μεσολάβησης και ελέγχου του οποίου ένας σκοπός και ένα αποτέλεσμα είναι το «κλάδεμα» των δυνατοτήτων της φυσικής, σχετικά άμεσης συνάφειας των ανθρώπων.

Ούτε κι αυτά είναι «σοφία»! Το ζήτημα είναι ότι και οι φοιτητές / φοιτήτριες, σαν κοινωνικό υποκείμενο με πολιτικές διαδικασίες και λειτουργίες (τις όποιες τέτοιες…) δέχτηκαν να χάσουν το έδαφός τους! Το παραχώρησαν! Γιατί; Επειδή the bigmouth striked again!!! Είπε: κινδυνεύει η υγεία σας, είμαι εδώ για να σας προστατέψω, θα κάνετε όπως σας λέω και θα σωθείτε! Δια-λυ-θεί-τε η-σύ-χως!!! (Και διαλύθηκαν ησύχως…)

Είμαστε εντελώς σίγουροι πως πολλοί, και απ’ αυτήν την «σπουδάζουσα νεολαία», είπαν η υγεία πάνω απ’ όλα. Χωρίς να ξέρουν περί τίνος πρόκειται, χωρίς να έχουν όρεξη να το ψάξουν με τον κόπο που χρειαζόταν. Το πραξικόπημα πέτυχε κι εκεί αλλά, τουλάχιστον, προστατεύτηκε η υγεία που είναι πάνω απ’ όλα… Έτσι δεν είναι; Αν κάτι είναι «πάνω απ’ όλα» αυτά τα “όλα” είναι απο κάτω…

Είναι αυτό σημάδι πολιτικής ωριμότητας στην 3η δεκαετία του 21ου αιώνα από ένα κοινωνικό υποκείμενο που θα ήθελε να θεωρείται ευφυές; Δεν θα το λέγαμε – και με το συμπάθειο. Κανένα manual δεν λέει πουθενά ότι πρέπει να παραχωρήσεις τα όπλα σου, το έδαφός σου, με αντάλλαγμα την όποια κρατική φροντίδα· πολύ λιγότερο με αντάλλαγμα τα παραμύθια της εξουσίας και της «φροντίδας» της. Και κανένα manual δεν λέει ότι μπορείς να την βγάλεις στον 21ο αιώνα με την ανεμελιά ή την ρουτίνα των βεβαιοτήτων του 20ου…

Πράγμα που δείχνει ίσως, ίσως λέμε, ότι το έδαφος είχε χαθεί πριν χαθεί το έδαφος…

(φωτογραφία: Η πανεπιστημιακή αστυνομία εκπαιδεύεται…)

«Ψεκασμένοι»;

Κυριακή 14 Φλεβάρη. Σωστά διαβάζετε τα ελληνικά… Αλλά μπλε κράνη; Δεν είναι απ’ την Αθήνα – είναι απ’ τη Λευκωσία, το ελληνοκυπριακό τμήμα της.

Καταστολή διαδήλωσης… αλλά τι διαδήλωσης; Χμμμ… Αριστερών, αναρχικών, συνδικάτων και αντιφασιστών εναντίον της βαθιάς “διαφθοράς” του ελληνοκυπριακού γκουβέρνου (είναι η “φύση” του…) αλλά και εναντίον των υγιεινιστικών απαγορεύσεων…

Χμμμμ… Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την επιδημιολογική κατάσταση για να απαγορεύσει τις εναντίον της διαδηλώσεις είπαν κάποιοι διαδηλωτές στον ρεπόρτερ του aljazeera… Μπορεί μερικοί να συμφωνούσαν και στα μέρη μας… Αλλά φαίνεται ότι στη Λευκωσία κάποιοι κάνουν και το επόμενο βήμα: κατηγορούν την κυβέρνηση για τα «lockdown» – αντί να ζητούν κάποια «εξαίρεση», να κάνει λίγο τα στραβά μάτια… Και δεν είναι ακροδεξιοί· αυτοί κυβερνούν.

Εδώ; Εδώ φτηνός συνδικαλισμός. Και καταγγελίες για την βία του γκουβέρνου, και καταγγελίες για την ανεπάρκεια των «απαγορεύσεων».

Βγαίνει νόημα; Όχι – αλλά βολεύει.

Εμπίπτει στην αστυνομία!

Κυριακή 14 Φλεβάρη. Είστε (είμαστε) κουρασμένοι / ες απ’ το ξύλο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας; Οι δημαγωγοί το λένε και το ξαναλένε… Τους έπιασε καλωσύνη, ευαισθησία, πονοψυχιά; Όχι βέβαια!!! Οφείλουμε να είμαστε κουρασμένοι, οφείλουμε – μέσα στους επόμενους μήνες και χρόνια – να είμαστε τόσο κουρασμένοι, τόσο “κομμάτια”, να εφευρίσκουμε τόσες δικαιολογίες ώστε να μην έχουμε όρεξη για πολλά πολλά. Και, οπωσδήποτε, για ανυπακοή και αντιρρήσεις.

Το πιο πάνω άρθρο υπενθυμίζει (υποστηρίζουμε) ένα βασικό τμήμα απ’ το γιατί της τρομοεκστρατείας, ειδικά στις δυτικές κοινωνίες. Ο πλατφορμιασμός είναι το “μισό” – το άλλο “μισό” είναι η αλγοριθμική φυλακή. Που θα ξεκινήσει σαν ψηφιακό “πιστοποιητικό εμβολιασμού”, ή “διαβατήριο” ή ό,τι άλλο όνομα σκεφτούν να πουλήσουν τ’ αφεντικά και οι “ειδικοί” τους (όχι οι λοιμωξιολόγοι… οι κοινωνιολόγοι και οι επικοινωνιολόγοι…) για το γενικεύμενο ψηφιακό φακέλωμα.

Στο ερχόμενο (σε λίγες ημέρες…) cyborg 20 θα υπάρχει εκτενές αφιέρωμα στην βιομετρία (γενικά). (Οι caradinieri και οι pfizerοι θα θυμώσουν βέβαια, αλλά έτσι και αλλιώς ανήκουμε σε διαφορετικά σύμπαντα). Προς το παρόν μερικά αποσπάσματα απ’ το πιο πάνω άρθρο, που δεν αποκαλύπτουν κάτι καινούργιο, αντίθετα (τι ειρωνεία;) κομίζουν γλαύκαν ες Αθήναν… Ο τονισμός δικός μας:

… Οι ψηφιακές ταυτότητες και τα διαβατήρια υγείας αναφέρονται σαν ο μόνος τρόπος για την επιστροφή στην κανονικότητα εξαιτίας του covid-19, αλλά ανοίγουν την πόρτα σ’ ένα πρωτοφανές σύστημα κεντρικής επιτήρησης, οδηγώντας στο τέλος της την προσωπική αυτονομία μέσω καταναγκασμού. Παρότι εμφανίζονται σαν προαιρετικά, όσοι δεν τα δεχτούν αντιμετωπίζουν τον αποκλεισμό απ’ τις πιο θεμελειώδεις ελευθερίες.

… Το πρόγραμμα της Ε.Ε. Horizon 2020 έχει δώσει ώθηση στη βιομετρική βιομηχανία πολύ πριν τον κορονοϊό, κυρίως σε προϊόντα ασφάλειας για την αστυνομία και τις υπηρεσίες ελέγχου των συνόρων, παρέχοντας χρηματοδότηση 1,7 δισεκατομυρίων ευρώ μεταξύ 2014 και 2020. Σ’ αυτό το πρόγραμμα περιλαμβανόταν μια μεγάλη κλίμακα τεχνολογιών επιτήρησης, όπως για την αναγνώριση ίριδας και προσώπου. Επιπλέον 1,3 δισ ευρώ θα διατεθούν την επόμενη επταετία.

… Ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν επωφεληθεί απ’ αυτό το πρόγραμμα είναι η γαλλική τεχνολογική εταιρεία Idermia, που έχει πάρει 2,91 εκατομύρια απ’ το 2017 ως το 2019. Πρόσφατα η Idermia κέρδισε ένα συμβόλαιο για την δημιουργία ενός καινούργιου διαμοιραζόμενου Συστήματος Βιομετρικής Ταυτοποίησης, που θα αναβαθμίσει μια βάση δεδομένων από 400 εκατομύρια υπηκόους τρίτων κρατών ως το 2022, με επιβεβαιώση δακτυλικών αποτυπωμάτων και αναγνώριση προσώπου για όσους μπαίνουν και βγαίνουν απ’ την ζώνη Schengen.

… Η Ε.Ε. διαμόρφωσε έναν «Δρόμο προς τον Εμβολιασμό» [σας τον έχουμε παρουσιάσει! Ψηφιακές φυλακές, Πέμπτη 2 Ιούλη 2020...] συνδεδεμένο με ψηφιακό διαβατήριο υγείας πριν την εμφάνιση του ιού· η τελευταία αναβάθμιση του σχεδίου έγινε το τρίτο τρίμηνο του 2019. Περιέχει λεπτομέρειες για ένα σχέδιο που εκτείνεται απ’ το 2018 ως το 2022 για να «εξεταστεί η βιωσιμότητα της ανάπτυξης ενός ενιαίου διαβατηρίου / κάρτας εμβολιασμού για τους πολίτες της Ε.Ε.» και «να αναπτυχθούν οι οδηγίες της Ε.Ε. για την καθιέρωση ενός γενικού ηλεκτρονικού πληροφορικού συστήματος ανοσοποίησης».

Επίσης, στους σκοπούς του προγράμματος συμπεριλαμβάνεται «το ξεπέρασμα των νομικών και τεχνικών εμποδίων που δυσκολεύουν την δι-επιχειρησιακότητα των εθνικών πληροφορικών συστημάτων ανοσοποίησης», ενώ τονίζεται η ανάγκη ενίσχυσης των συνεργασιών με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το Στρατηγικό Συμβουλευτικό Γκρουπ Ειδικών για την Ανοσοποίηση (SAGE) και το Gavi [σ.σ.: του κυρ Βασίλη, του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων…] μεταξύ άλλων, και της υποστήριξης της έρευνας και της καινοτομίας μέσω του Horizon 2020…

Αυτά ανάμεσα σ’ άλλα λέει το άρθρο – και η ασταμάτητη μηχανή δεν ανήκει σ’ εκείνους που «πέφτουν απ’ τα σύννεφα»! Το σχέδιο για το ψηφιακό φακέλωμα όχι μόνο είναι υπαρκτό (τα επίσημα ντοκουμέντα είναι ακλόνητα!) αλλά έχει ήδη ξεκινήσει και για τους ευρωπαίους υπηκόους, όχι μόνο τους “ξένους”: με την ηλεκτρονική καταγραφή / αρχειοθέτηση όλων όσων πλατφορμιάζονται (συγγνώμη! κουλουριάζονται έπρεπε να πούμε…). Το ότι δεν έχει ανακοινωθεί / επιβληθεί επίσημα ως τώρα στα ευρωπαϊκά κράτη οφείλεται σε δύο «τακτικές» αιτίες. Πρώτον ο αριθμός των «κουλουριασμένων» είναι ακόμα μικρός, ενώ η αντίσταση στο «κουλούριασμα» παραμένει ισχυρή. Συνεπώς, αν βγει τώρα η διαταγή για το υποχρεωτικό (υγιεινιστικό) ψηφιακό φακέλωμα είναι αρκετά πιθανό ότι θα υπάρξουν σοβαρές (και απόλυτα δίκαιες!) αντιδράσεις απ’ τα κάτω. Δεύτερον, δεν έχουν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη έτοιμες τις υποδομές αλλά και το software. H λιθουανία, η κροατία και η ρουμανία είναι ανοικτά πιο μπροστά· κρυφά σίγουρα δουλεύουν και άλλοι κρατικοί μηχανισμοί, σε συνεργασία με τις εταιρείες ψηφιακού φακελώματος και επιτήρησης. Πέρα απ’ αυτά, για να φτιαχτεί ο όγκος προσωπικών δεδομένων 400.000.000 Άλλων, μαθαίνουμε ότι τα δυτικά αφεντικά και οι big tech μαφίες τους προσπαθούν να «κινηθούν» («πειραματικά» πάντα…) σε άλλα σημεία του πλανήτη· ειδικά στην Αφρική…

Το ελλαδιστάν; Η επίσημη συμμαχία με την “μυστηριώδη” Palantir αλλά και την microsoft λέει πολλά. (Περισσότερα και πολύ κατατοπιστικά για την πρώτη στο cyborg 20…)

Φαίνεται πως τα ευρωπαϊκά κράτη / αφεντικά είναι έτοιμα και αποφασισμένα να κόψουν τον λαιμό του τελευταίου προσχήματος περί «δημοκρατίας», «ελευθερίας», «ιδιωτικότητας» και «ατομικών δικαιωμάτων» πάνω στον πάγκο του χασάπη του λέγεται 4η βιομηχανική επανάσταση, φτιάχνοντας τις εθνικές τους βάσεις ψηφιακού φακελώματος των υπηκόων τους με αφετηρία (και καθόλου τέρμα!) το «κουλούριασμα»… Πάνω απ’ όλα η υγεία – της μηχανής!!

Ο αιφνιδιασμός της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, μετά από ένα χρόνο, έχει ξεθωριάσει μεν· θα χρησιμοποιήσουν όμως όλες τις δυνατότητές τους για να εμποδίσουν την ριζοσπαστική, πολιτική συγκρότηση ενός ανταγωνιστικού (υποχρεωτικά: σύγχρονου αντικρατικού / αντικαπιταλιστικού) και αποφασισμένου μπλοκ που θα μπορούσε να αποκαλύψει και να μπλοκάρει τα σχέδιά τους. Θα χρησιμοποιήσουν γι’ αυτόν τον σκοπό όλα τα μέσα που διαθέτουν:

– τους φασίστες / ακροδεξιούς / ρατσιστές τερατολόγους αλλά και προβοκάτορες·

– τους έμμισθους δημαγωγούς και τους εθελοντές «στρατιώτες του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού»·

– τις στρατιές των αμοιβόμενων ή μη trolls·

– το νομικό οπλοστάσιό τους, με απαγορεύσεις, απειλές, καταστολή·

– το παρανομικό οπλοστάσιο (των ιδιωτικών εταιρειών του διαδικτύου) με λογοκρισίες εναντίον οποιουδήποτε αμφισβητεί το δίκιο της εξουσίας και των τεχνο-αφεντικών·

– την αδράνεια ή/και την εθελοδουλεία της μικροαστικής αριστεράς ή/και άκρας αριστεράς και τους βλακώδεις «συνδικαλισμούς» της·

– την συναισθηματική / ψυχολογική κούραση έως ισοπέδωση μεγάλου μέρους των πληθυσμών, που εντελώς κοντόφθαλμα θα προτιμήσει έναν τιποτένιο συμβιβασμό με άμεσα «αντίδωρα / ψίχουλα» παρά έναν δύσκολο και μακρόχρονο αγώνα με αβέβαιη κατάληξη.

Δεν είναι λίγα, δεν είναι ασήμαντα! (Για το Sarajevo / ασταμάτητη μηχανή μην έχετε αμφιβολία σε ποια μεριά θα βρίσκεται… Κι ας λυσσάνε όσοι θέλουν!)

Μένει κάτι ακόμα. Η «διασυνδεσιμότητα» αυτών των ψηφιακών εθνοκρατικών φακελωμάτων. Δεν φτάνει να έχει κάθε κράτος την δική του «κάρτα υγείας» που θα επιτρέπει στους πειθαρχημένους υπηκόους του να κινούνται εκεί που θα απαγορεύεται στους υπόλοιπους. Θα πρέπει (οι πρώτοι) να μπορούν να μετακινούνται κατ’ αρχήν εντός ζώνης Σέγκεν και, στη συνέχεια, οπουδήποτε στον πλανήτη. Αυτό σημαίνει πως όταν σκανάρονται οι «κάρτες» τους θα πρέπει να έχουν πρόσβαση (έστω την βασική) στα data υγείας (και όχι μόνο…) του φέροντος στην «εθνική βάση» που του αντιστοιχεί. Πράγμα που σημαίνει ότι γαλλικά ή ελληνικά data θα πρέπει να είναι διαθέσιμα στο ρουμανικό ή στο μαλτέζικο κράτος, και το ανάποδο. Πώς και πότε θα γίνει αυτό; Μετά από πόσα παζάρια; Δεν ξέρουμε. Όπως δεν ξέρουμε πότε, πως και αν θα γίνει η «διασυνδεσιμότητα» των data των ευρωπαίων υπηκόων με το ρωσικό, το κινεζικό, το κουβανέζικο ή το ιρανικό κράτος – η αναφορά ενδεικτική. Εδώ πρόκειται για αναμέτρηση κρατικών εξουσιών για το «νέο χρυσάφι»· δεν είναι αστεία!

Υπάρχουν κι αλλά πολιτικο/τεχνικά ζητήματα, στα οποία θα αναφερθούμε μελλοντικά. Κανένα όμως δεν πρέπει να (μας) κοιμίσει· να νομιμοποιήσει την αδράνεια, τις δικαιολογίες απάθειας, τους συμβιβασμούς….

(Έτσι λέμε…)

Προπέρσινα καθόλου ξινά σταφύλια…

Κυριακή 14 Φλεβάρη. Μόνο για χάρη της Ιστορίας πρέπει να το θυμίσουμε. Το Νοέμβρη του 2018 με την υπογραφή cyborg είχαμε κυκλοφορήσει / τοιχοκολλήσει την πάνω αφίσα. Ήταν μια ακόμα απ’ τις απελπισμένες προσπάθειές μας να τσιγλίσουμε, να ξυπνήσουμε, να ενοχλήσουμε το «κτήνος» του όποιου κινηματικού ανταγωνισμού. Μάταια: το «κτήνος» ήταν ήδη μια άμορφη μάζα που ασχολιόταν μόνο με τον εαυτό της. Και (φυσικά) μας είχε και μας έχει χεσμένους κανονικά.

Την αφίσα είχαμε βγάλει σε σχέση με την έναρξη βιομετρικών φακελωμάτων στην ε.ε. – με στόχο (τι άλλο;) τους πρόσφυγες / μετανάστες. Εύκολος στόχος, χωρίς κανένα πολιτικό δικαίωμα, χωρίς κανένα δικαίωμα άρνησης, αμφισβήτησης, κριτικής, οι πρόσφυγες / μετανάστες μετατράπηκαν δια της βίας και στο «δωρεάν κρέας» για την πρωταρχική συσσώρευση βιομετρικών δεδομένων απ’ τα δυτικά αφεντικά.

Επειδή λόγω μεγέθους μπορεί το κείμενο της αφίσας να είναι δύσκολο να διαβαστεί, το αναπαράγουμε εδώ:

Πόσες γλώσσες μιλάει Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ;

Τρία ευρωπαϊκά κράτη με ισχυρούς αντι-μεταναστευτικούς / φασιστικούς προσανατολισμούς, η Ουγγαρία, η Λετονία και η Ελλάδα, προθυμοποιήθηκαν να εγκαταστήσουν στα χερσαία σύνορά τους το ΕΞΥΠΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΣΥΝΟΡΩΝ.

Το Ε.Σ.Ε.Σ. είναι ένα ηλεκτρονικό σύστημα αποτελούμενο από κάμερες, λογισμικό αναγνώρισης μικρο-εκφράσεων του προσώπου και ιριδοκόπησης, βάσεις βιομετρικών και άλλων δεδομένων, σκάνερ, κλπ. Θα στρέφεται κατά «υπηκόων τρίτων χωρών» (εκτός ε.ε.) που εισέρχονται στο «φρούριο», κάνοντάς τους ερωτήσεις για να δει αν απαντούν ειλικρινά. Για παράδειγμα, η μηχανή θα ρωτάει (στη γλώσσα του ανακρινόμενου):

Α: Τι έχεις μέσα στη βαλίτσα του;

Β: Αν ανοίξεις την βαλίτσα σου και μου δείξεις το περιεχόμενό της θα επιβεβαιωθεί αυτό που μου είπες πριν;

Η εφαρμογή του Ε.Σ.Ε.Σ. (που είναι «ευρωπαϊκό πρόγραμμα») είναι προς το παρόν «πειραματική». Έχει σκοπό να αυξήσει την βάση των δεδομένων του σε πρόσωμα και ανθρώπινες εκφράσεις, και να βελτιωθεί το λογισμικό του. Γιατί ακόμα κάνει πολλά λάθη· γι’ αυτό και στην τωρινή εφαρμογή του θα αποτελέσει το πρώτο στάδιο της ανάκρισής και της «ανίχνευσης υπόπτων». Το δεύτερο στάδιο θα το κάνουν κανονικοί μπάτσοι / συνοριοφύλακες…

Για το πείραμα και την βελτίωση τους Ε.Σ.Ε.Σ. χρησιμοποιούνται σ’ αυτή τη φάση εκείνοι που θεωρούνται «3ης διαλογής άνθρωποι»: οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα διαφημιστεί και θα γίνει αποδεκτό το Ε.Σ.Ε.Σ. σαν ο υψηλής νοημοσύνης μηχανικός ανακριτής / φύλακας των συνόρων…. Για να χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια γενικευμένα μέσα στις πρωτοκοσμικές κοινωνίες, σαν μια απ’ τις «έξυπνες μηχανές» επιτήρησης και ελέγχου…

Πρώτα κάνουν στόχο τους Άλλους ΜΕΤΑ ΕΣΕΝΑ!

Αυτά λέγαμε δημόσια και καθαρά πριν 16 μήνες. Κι ανάθεμα σ’ όλους εκείνους που ούτε τότε μπορούσαν να καταλάβουν ούτε τώρα θέλουν: περνάνε ήδη, «ανεπαισθήτως» ή με πλήρη συνείδηση, απέναντι….

Καλά κρασιά λοιπόν…

We can’t breathe!

Παρασκευή 12 Φλεβάρη. Nα, λοιπόν, μια επιστημονική έρευνα με τίτλο που μας (και σας) αφορά. (Κρατείστε την μακριά από caradinieri!) Τίτλος: COVID-19 και η πολιτική οικονομία της μαζικής υστερίας. Δημοσιεύτηκε πριν καμμιά δεκαριά μέρες, και την ανακάλυψή της την οφείλουμε στον Φαρσαλινό.

Το θέμα «καίει», και καίει ακόμα: πως τα δυτικά κράτη (και όχι σκέτα τα κράτη, από «κακία» λέμε εμείς, αλλά τα κράτη σαν εκφραστές του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος· άρα τα κράτη σαν εργαλεία του πλέον δυναμικού τμήματος του δυτικου καπιταλισμού) δημιούργησαν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία! Η έρευνα δεν αφορά το γιατί (την δημιούργησαν), αφορά μόνο το πως. Ουσιαστικά περιδιαβαίνει την ερευνητική βιβλιογραφία σχετικά α) με την φοβική αυθυποβολή, το πως δηλαδή άτομα και σύνολα αρρωσταίνουν (κυριολεκτικά, με συμπτώματα) είτε επειδή φοβούνται μην αρρωστήσουν είτε επειδή νομίζουν ότι αρρώστησαν· β) το πως η μαζική προπαγάνδα μπορεί να δημιουργήσει ιδεολογική / φοβική ασφυξία σε πληθυσμούς, ειδικά σε πληθυσμούς που έχουν ήδη (ατομικούς) υγιεινιστικούς φόβους· και γ) πως τα κράτη και οι ειδικοί τους οργάνωσαν αυτό ακριβώς, έναν μαζικό και ανεξέλεγκτο φόβο αρρώστιας-θανάτου με πολύ συγκεκριμένο τρόπο.

Η συγκεκριμένη έρευνα αναφέρεται ειδικά (και) στο γερμανικό κράτος. Πρόκειται για αυτό το απόσπασμα:

Θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε για λογαριασμό σας αυτό. Προτιμήσαμε όμως να βρούμε το γερμανικό κείμενο και να το συσχετίσουμε με την αναφορά της έρευνας. Ο τίτλος του γερμανικού (κυβερνητικού) κειμένου, που φαίνεται ότι «διέρρευσε» κάποια στιγμή, είναι αυτός:

Βρήκαμε το σημείο που αναφέρεται στη δημιουργία του επιθυμητού σοκ (στην γερμανική κοινωνία!) Είναι αυτό:

Την μετάφραση απ’ τα γερμανικά την κάναμε μέσω μηχανής, και η συσχέτιση / αντιπαραβολή με την έρευνα για την πολιτική οικονομία της μαζικής υστερίας επέτρεψε ελπίζουμε να μην υπάρχουν ασαφή νοήματα. Αν, ωστόσο, υπάρχουν λάθη παρακαλούμε να μας διορθώσετε.

Να λοιπόν – οι τονισμοί με υπογραμμίσεις δικές μας:

4. Συμπεράσματα για δράση και ανοιχτή επικοινωνία

4 α. Διευκρινίστε τη χειρότερη περίπτωση!

Πρέπει να ξεφύγουμε από την επικοινωνία που επικεντρώνεται στο ποσοστό θνησιμότητας των περιπτώσεων. Με ένα ποσοστό θνησιμότητας περιστατικών που ακούγεται ασήμαντο σε ποσοστιαία άποψη και επηρεάζει ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους, πολλοί άνθρωποι τότε, ασυνείδητα και χωρίς γνώση, σκέφτονται: «Λοιπόν, έτσι ξεφορτωθούμε τους ηλικιωμένους που τραβούν την οικονομία μας κάτω, εμείς είναι ήδη πάρα πολλοί στη γη, και με λίγη τύχη θα κληρονομήσω λίγο νωρίτερα ». Αυτοί οι μηχανισμοί έχουν συμβάλει σίγουρα στην υποβάθμιση της επιδημίας στο παρελθόν.

Προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα σοκ, πρέπει να καταστούν σαφείς οι συγκεκριμένες επιπτώσεις μιας λοίμωξης στην ανθρώπινη κοινωνία:

1) Πολλοί σοβαρά άρρωστοι μεταφέρονται στο νοσοκομείο από τους συγγενείς τους, αλλά απομακρύνθηκαν και πεθαίνουν με αγωνία στο σπίτι όπου ζουν. Ο πνιγμός ή η έλλειψη αρκετού αέρα είναι πρωταρχικός φόβος για όλους. Το ίδιο ισχύει για την κατάσταση στην οποία δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε τους αγαπημένους σας που βρίσκονται σε θανάσιμο κίνδυνο. Οι εικόνες από την Ιταλία είναι ενοχλητικές.

2) “Τα παιδιά είναι απίθανο να υποφέρουν από την επιδημία“: Λάθος. Τα παιδιά μολύνονται εύκολα, ακόμη και με περιορισμούς εξόδου, π.χ. από τα παιδιά των γειτόνων. Όταν μολύνουν τους γονείς τους και ένας από αυτούς πεθαίνει με αγωνία στο σπίτι και αισθάνεται ότι φταίει επειδή ξέχασε να πλείνει τα χέρια του μετά το παιχνίδι, για παράδειγμα, είναι το πιο τρομερό πράγμα που μπορεί να βιώσει ποτέ ένα παιδί.

3) Επακόλουθες ζημιές: Ακόμα κι αν έχουμε μόνο αναφορές για μεμονωμένες περιπτώσεις μέχρι στιγμής, είναι μια ανησυχητική εικόνα. Ακόμα και εκείνοι που θεραπεύτηκαν μετά από μια ήπια πορεία μπορεί προφανώς να υποστούν υποτροπές ανά πάσα στιγμή, οι οποίες στη συνέχεια ξαφνικά τελειώνουν θανατηφόρα, λόγω καρδιακής προσβολής ή πνευμονικής ανεπάρκειας επειδή ο ιός έχει βρει τον δρόμο του στους πνεύμονες ή την καρδιά χωρίς να το παρατηρήσουν. Αυτές μπορεί να είναι μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά συνεχώς αιωρούνται σαν Δαμόκλειος σπάθη πάνω σε εκείνους που κάποτε είχαν μολυνθεί. Μια πολύ πιο συχνή συνέπεια είναι η κόπωση και η μειωμένη ικανότητα των πνευμόνων που διαρκεί για μήνες και πιθανώς χρόνια, όπως έχει αναφερθεί πολλές φορές από τους επιζώντες του SARS και ισχύει επίσης για το COVID-19, αν και η διάρκεια φυσικά δεν μπορεί να εκτιμηθεί ακόμη.

Επιπλέον, πρέπει επίσης να υποστηριχθεί ιστορικά, σύμφωνα με τον μαθηματικό τύπο [ότι]: 2019 = 1919 + 1929

Πρέπει να απεικονίσουμε μόνο τα παραπάνω στοιχεία σχετικά με το υποτιθέμενο ποσοστό θνησιμότητας (περισσότερο από 1% με τη βέλτιστη υγειονομική περίθαλψη, δηλαδή πάνω από 3% λόγω υπερφόρτωσης σε περίπτωση μόλυνσης), σε σύγκριση με το 2% με την ισπανική γρίπη, και όσον αφορά την αναμενόμενη οικονομική κρίση εάν αποτύχει ο περιορισμός, αυτός ο τύπος θα έχει νόημα για όλους.

Το «ψητό», με διάφορες έννοιες 1

Κυριακή 7 Φλεβάρη. Ο καθηγητής παθολογίας, έρευνας, πολιτικής υγείας και στατιστικής του Στάνφορντ Γ. Ιωαννίδης είναι γνωστός στα μέρη μας. Για την ακρίβεια είναι αφορισμένος, καταραμένος, αναθεματισμένος απ’ όλο το πολυπληθές στράτευμα των caradinieri (αλλά και των φίλων της κάθε pfizer) και όλους τους αξιωματικούς του «πολέμου κατά του αόρατου εχθρού». Απ’ την άλλη μεριά έχει και κάμποσους θαυμαστές, αρκετοί απ’ τους οποίους θα τον πολιτικοποιούσαν στα όρια του «απελευθερωτή» – κάτι κατά βάθος θρησκευτικό, αν θέλει κανείς να το δει κατάφατσα. Στατιστικά, αν ο Ιωαννίδης επέμενε να ζει στο ελλαδιστάν, το πιθανότερο που θα του συνέβαινε θα ήταν κάποιος απ’ τους φλογερούς caradinieri να παίζει μπάλα με το κεφάλι του (για να μην ξεχνάμε τα ήθη και τα έθιμα των φίλων «της υγείας του λαού»).

Δεδομένων των συσχετισμών ο Ιωαννίδης είναι άτυπα μεν αλλά καθαρά απαγορευμένος (όμως αυτό δεν τον εντυπωσιάζει καθόλου, αρκεί κανείς να διαβάσει το πιο πρόσφατο βιβλίο του)· στα μέρη μας εμφανίζεται μόνο στο κανάλι “κρήτη tv” όπου (εντελώς έξω απ’ τα κυρίαρχα πρότυπα δημαγωγίας) του παρέχεται πολιτισμένα αρκετός χρόνος για να εξηγήσει με επιχειρήματα και στοιχεία την προσέγγισή του στο ζήτημα της «πανδημίας». Ας το θυμίσουμε: ανήκει σε μια διεθνή μειοψηφία γιατρών που υποστηρίζουν έμπρακτα και αυστηρά την evidence-based medicine. (Χρωστάμε επ’ αυτού του θέματος…)

Η προχθεσινή του εμφάνιση ήταν και πάλι σκανδαλώδης. Φαίνεται πως στο πανεπιστήμιο που δουλεύει «ιδρώνουν την φανέλα» τους· δεν εξηγείται διαφορετικά το ότι κάνουν συνέχεια έρευνες και βγάζουν διαρκώς συμπεράσματα που είναι όλο και πιο συντριπτικά για τα θεωρήματα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. (Και δεν μπορεί να βρεθεί ποιός τους πετάει από ένα πεντοχίλιαρο κάθε φορά για να τα κάνουν όλα αυτά· ενώ οι διάφοροι «ιερείς της σωτηρίας» παίρνουν «προσφορές» με πολλά μηδενικά απ’ τις φαρμακο-μαφίες, οπότε είναι λογικό να θεωρούνται «καθαροί» στον αντεστραμμένο κόσμο…)

Δείτε, λοιπόν, τι υποστήριξε μεταξύ άλλων αυτός ο αθεόφοβος Ιωαννίδης πριν δυο ημέρες:

Α) Υποστήριξε (όχι αυθαίρετα, σαν αποτέλεσμα της ανάλυσης όλων των διαθέσιμων στοιχείων διεθνώς, που τώρα πια έχουν «κατακάτσει») ότι οι καθολικές απαγορεύσεις και τα πραξικοπήματα της περασμένης άνοιξης, όχι μόνο δεν περιόρισαν την «εκδήλωση κρουσμάτων» αλλά, αντίθετα, την μεγένθυναν!

Β) Υποστήριξε (πάλι με βάση τα εντόπια επίσημα στοιχεία) πως όταν επιβλήθηκαν οι απαγορεύσεις στο ελλαδιστάν (πάντα την περασμένη άνοιξη) ο τσαχπίνης είχε κάνει ήδη τον χειμερινό κύκλο του…. Πράγμα που σημαίνει (πάντα κατά τον αθεόφοβο, «ψέκα», κι ό,τι άλλο θέλουν οι καλοί, αγαθοί και έντιμοι στρατιώτες…) όχι μόνο ότι δεν υπήρξε κάποιο υγιειονομικό όφελος αλλά, αντίθετα, ότι έγινε και ζημιά!

Αν είναι δυνατόν!!! Αν είναι δυνατόν να κλωτσάει έτσι αυτός (ο θεωρούμενος απ’ τους καλύτερους στο είδος του στη δύση…) μαζί με την ομάδα του το άγιο δισκοπότηρο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, τόσο διεθνώς όσο και στο ελλαδιστάν!!! Αν είναι δυνατόν!!

Ως γνωστόν αυτό το λεγόμενο «πρώτο lockdown» το έχουν αγαπήσει ακόμα κι εκείνοι που το φθινόπωρο είχαν αμφιβολίες και ενστάσεις για το «δεύτερο» και, ίσως, θυμώνουν με το διαφορικό τρίτο. Έχει όνομα αυτή η αγάπη. Λέγεται σύνδρομο της Στοκχόλμης. Και, φυσικά, είναι ιερή. Αυτό το “πρώτο lockdown” και όσους το επέβαλαν κανείς “στρατιώτης” δεν τους καταγγέλει για όλες τις κακοποιήσεις μαζί!

Το «ψητό», με διάφορες έννοιες 2

Κυριακή 7 Φλεβάρη. Έστω. Με τα αισθήματα δεν πρέπει να παίζει κανείς. Ούτε και με την λογική όμως. Όταν βγαίνει ένας τύπος του βεληνεκούς του Ιωαννίδη (αλλά και των συνεργατών του στις έρευνες) δημόσια και λέει / λένε ότι οι απαγορεύσεις είναι νοσηρές δύο μόνο μπορεί να συμβαίνουν. Είτε ότι αυτοί οι τύποι το έχουν χάσει εντελώς και δεν το έχει πάρει χαμπάρι κανένας… Είτε ότι επί μήνες υπάρχει σε πλήρη λειτουργία ένας μηχανισμός συστηματικής εξαπάτησης με πολλά, επικίνδυνα πολλά, γρανάζια.

Το θέμα είναι ότι αν το πιο πάνω «είτε / είτε» έμπαινε σε δημοψήφισμα στο ελλαδιστάν (και αλλού…) ο Ιωαννίδης και οι συνεργάτες του θα σουβλίζονταν παραδειγματικά, με νταούλια και κλαρίνα. Δεν θα ήταν πρώτη φορά. Κι o Giordano Bruno στη φωτιά κατέληξε στα 52 του, τότε, στη Ρώμη, το 1600…

Ο ισχυρισμός (με αποδείξεις) ότι τα λεγόμενα «lockdown», ξεκινώντας απ’ το πρώτο και καλύτερο την περασμένη άνοιξη, είναι νοσογόνα (από την άποψη του ιού / των ιών και μόνο – τα συναισθηματικά και σχεσιακά ζητήματα, όπως και η «κακή τύχη» όλων των υπόλοιπων που πετάχτηκαν έξω απ’ τα νοσοκομεία είναι χώρια λογαριασμός!), αυτός ο ισχυρισμός λοιπόν είναι προκλητικός! Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Αν ο καθένας μας κλειδωθεί μέσα σ’ ένα μπαούλο δεν θα ζήσει αιώνια;

Είναι απλό: η κλεισούρα επιδεινώνει (και) τις καταστάσεις που σχετίζονται με τον αέρα, την αναπνοή, τις αισθήσεις· εκτός αν κάποιος / κάποια ζει μόνος / η και δεν μιλάει σ’ άνθρωπο. Τότε; Το «πατρικό lockdown» που έγινε παράδειγμα μίμησης για τον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο; Η Wuhan;

Αμ δε! Εκεί το κινεζικό καθεστώς απομάκρυνε όσους / όσες βρίσκονταν απλά «θετικοί» (ή είχαν και κάποια συμπτώματα) απ’ τα σπίτια τους, και τους μάντρωνε στα μισο-νοσοκομεία εκστρατείας που έστησε σε χρόνο dt. Βάρβαρο; Ναι· σίγουρα απ’ την άποψη των κοινωνικών σχέσεων! Αλλά τουλάχιστον «λογικό», περιορισμένης διάρκειας – και εφάπαξ, μέχρι να ξεκαθαριστεί ότι όσοι/όσες δεν έχουν συμπτώματα δεν μεταδίδουν τίποτα…

Όμως (και) απο ‘δω ξεκινάει (θα μπορούσε να ξεκινήσει…) το «ξήλωμα του πουλόβερ» της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, που περνάει και απ’ τη νοσηρότητα των καθολικών απαγορεύσεων και των πραξικοπημάτων, χωρίς να τελειώνει εκεί. Η θρυλική «επικινδυνότητα των ασυμπτωματικών» ΣΤΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ (ξεκίνησε απ’ την γερμανία…) και όλοι ξέρουν με ονόματα και διευθύνσεις πότε ακριβώς και απο ποιούς. Σίγουρα, πάντως, δεν ήρθε απ’ την Wuhan, εισαγωγή πακέτο μαζί με τον στρατιωτικό νόμο! Κι αυτό επειδή σε αντίθεση με το κινεζικό καθεστώς (που αποδεικνύεται ότι ενδιαφερόταν μόνο να ξεμπερδέψει με τον covid) τόσο στον δυτικό κόσμο όσο και στα όργανά του (τύπου π.ο.υ….) το ζητούμενο ήταν εντελώς διαφορετικό: η μολυσματικοποίηση του συνόλου των κοινωνικών σχέσεων!

Αν το σύμπλεγμα και τα αφεντικά του ήταν / είναι τόσο αδίστακτα ώστε να επιδιώκουν ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ, την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη (πραγματική ή φανταστική, μέσω PCR…) μολυσματικοποίηση, γιατί δεν θα φρόντιζαν να χρησιμοποιήσουν κάθε νοσογόνο μέσο για να την πετύχουν; Γιατί δεν θα αξιοποιούσαν κάθε δυνατότητα υποστηρίζοντας ότι κάνουν το αντίθετο; (Η ιστορία μας διδάσκει πως όταν μια τακτική έχει επίμονα το αντίθετο αποτέλεσμα απ’ αυτό που διακηρύσσει εκείνος που την ασκεί, τότε είναι λάθος να πιστεύουμε τα λόγια του αντί να κρίνουμε τα έργα του. Αυτά είναι που επιβεβαιώνουν τις πραγματικές προθέσεις, τους πραγματικούς στόχους· όχι τα προπετάσματα καπνού).

Εδώ φαίνεται η μεγάλη (αν και εξηγήσιμη) πολιτική αδυναμία των σοβαρών αποδείξεων που πετάει στα μούτρα του «πολέμου κατά του αόρατου εχθρού» ο Ιωαννίδης, κι όχι μόνον αυτός. Μόνες τους αυτές οι αποδείξεις αφήνουν να αιωρείται το ενδεχόμενο να πάρθηκαν λάθος αποφάσεις σχετικά με την αντιμετώπιση του τσαχπίνη… Φονικό λάθος, αλλά πάντως λάθος ανθρώπινο… Όχι λέμε!!! Πάρθηκαν σε πρώτο χρόνο οι σωστές αποφάσεις· αλλά με εντελώς διαφορετικό ζητούμενο, εντελώς διαφορετικό στόχο!!!

Ξέρουμε. Όταν η μία πολιτική βιτρίνα μετά την άλλη άρχισαν να κάνουν πολεμικά διαγγέλματα τον περασμένο Μάρτη, οι πολλοί (οι σοφοί, όμορφοι και έξυπνοι) θεώρησαν ανομολόγητα ότι πρόκειται για video game σε μισοπραγματικές συνθήκες, κάτι σαν το pokemon go… Δεν κατάλαβαν, επειδή δεν ήθελαν (και μάλλον δεν μπορούσαν) να καταλάβουν τι πραγματικά συμβαίνει στο κατώφλι της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Κατά συνέπεια αντί να επιβάλλουν την προστασία εκείνων που στ’ αλήθεια είχαν ανάγκη προστασίας ακυρώνοντας τα σχέδια των επιτελείων της βίαιης αναδιάρθρωσης, έλυσαν τα χέρια των Μεγάλων Αφεντάδων της «Total Dominance» μέσα και πάνω στο κοινωνικό εργοστάσιο…

(φωτογραφία: Δεν είναι beatle…)

Smart Policing…

Παρασκευή 5 Φλεβάρη. Το ρεπορτάζ έχει τίτλο Από αυτό το καλοκαίρι 1.000 φορητές συσκευές της ΕΛΑΣ θα σκανάρουν τα πρόσωπα των πολιτών σε περιπολίες· με την υπογραφή της Κορίνας Πετρίδη· ημερομηνία 28 Γενάρη 2021· απ’ το site «reporters united». Μεταφέρουμε το μεγαλύτερο μέρος του, για να προσθέσουμε στη συνέχεια δυο τρεις κουβέντες.

… Σύμφωνα με αξιωματούχο της ΕΛΑΣ που μίλησε στο Reporters United, μέχρι το καλοκαίρι του 2021 εκτιμάται πως η ελληνική αστυνομία θα έχει παραλάβει «χιλιάδες φορητές συσκευές» που θα μοιάζουν με smartphones και θα επιτρέπουν την ταυτοποίηση πολιτών με τη χρήση λογισμικού αναγνώρισης προσώπου και λήψης δακτυλικού αποτυπώματος.

«Σκοπός είναι η εξακρίβωση προσώπων, οχημάτων και αντικειμένων σε πραγματικό χρόνο. Έτσι θα βελτιωθεί η ασφάλεια των αστυνομικών, θα μειωθεί η άσκοπη ταλαιπωρία των πολιτών, θα εξοικονομήσουμε ανθρώπινους και υλικούς πόρους και χρόνο εργασίας», αναφέρει αξιωματούχος της ΕΛ.ΑΣ.

Το έργο ανατέθηκε μετά από διεθνή διαγωνισμό στην Intracom Telecom τον Μάρτιο του 2019. Η Intracom Telecom αποτέλεσε για δεκαετίες τον τηλεπικοινωνιακό βραχίονα του ομίλου Intracom, συμφερόντων Σωκράτη Κόκκαλη. Το 2006 σημαντικό μερίδιό της πωλήθηκε στη ρωσικών συμφερόντων Sistema. Το 2014 οι δύο βασικοί μέτοχοι Intracom και Sistema πούλησαν ολόκληρα τα μερίδιά τους σε μη κατονομαζόμενους «επενδυτές από το Ντουμπάι». Σήμερα η εταιρεία ελέγχεται σε ποσοστό 100% από την Intracom Middle East FZ-LLC.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαδικασία της ανάθεσης, από την αρχική σύλληψη της ιδέας (2017) μέχρι και την υπογραφή της τελικής σύμβασης το 2019, υλοποιήθηκε εξ’ολοκλήρου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Την ύπαρξη του έργου όμως δεν την πληροφορηθήκαμε ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την ΕΛΑΣ. Στις 2 Ιουλίου 2019, δηλαδή πέντε ημέρες πριν τις εκλογές του 2019, η εταιρεία Intracom Telecom με δελτίο τύπου «ανακοίνωσε την υπογραφή συμφωνίας με το Αρχηγείο Ελληνικής Αστυνομίας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη» για το έργο “Έξυπνης Αστυνόμευσης”. Θα χρειαστεί να φτάσουμε στα τέλη του 2019 ώστε η ΕΛΑΣ να προβεί στην “Ανακοίνωση Σύναψης Σύμβασης” για το έργο.

Το συνολικό κόστος του προγράμματος υπερβαίνει τα 4 εκατομμύρια ευρώ. Το 75% του κόστους του έργου καλύφθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας, γεγονός που καταδεικνύει μια συνολική στροφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης για την πρόληψη της εγκληματικότητας.

Η τεχνολογία / οι αλγόριθμοι “αναγνώρισης προσώπου”, αν και χρησιμοποιούνται εδώ και χρόνια από διάφορα κράτη (π.χ. εκείνο της αυτού μεγαλειότητας…), πήραν μεγάλη ώθηση – και “νομιμοποίηση”… – το 2020… Με το γνωστό επιχείρημα: για το καλό της δημόσιας υγείας! Απ’ την κίνα ως την ρωσία και απ’ το απαρτχάιντ ισραήλ μέχρι …. (μέχρι που;) το ψηφιακό φακέλωμα όσο το δυνατόν περισσότερων «βιομετρικών data» των υπηκόων προωθήθηκε σαν μέρος της … πρόληψης απέναντι στον φτερωτό φονιά / τσαχπίνη… Μια ακόμα απ’ τις τεχνολογικές εφαρμογές που ήταν έτοιμη εδώ και χρόνια αλλά είχε φρακάρει η καθιέρωσή της ελλείψει της κατάλληλης νομιμοποίησης.

Είχαμε αναρωτηθεί (σιωπηλά): αφού ο ρατσιστής, μιλιταριστής σύμμαχος του ελλαδιστάν είναι πρωτοπόρος σ’ αυτόν τον τομέα είναι δυνατόν το ελληνικό σύμπλεγμα της ασφάλειας να μείνει πίσω; Πήραμε την απάντηση: ήταν πολύ πριν τον τσαχπίνη που οι φαιορόζ (το κόμμα της Κουμουνδούρου είναι γνωστός «υπερασπιστής των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων», ε;) φρόντισαν να ανοίξουν τον δρόμο στην «facial recognition» επιτήρηση και καταστολή. Και επειδή, φυσικά, ήξεραν τι ακριβώς κάνουν κράτησαν το έργο τους μυστικό, και ποτέ δεν το ανέφεραν ούτε το αναφέρουν στα θριαμβευτικά πεπραγμένα της «πρώτης / δεύτερης φοράς» τους… Ένοχη σιωπή…

Όμως τι σημαίνει «αλγόριθμοι αναγνώρισης προσώπου»; Φανταστείτε ένα ηλεκτρονικό πρόγραμμα που, μέσω μιας κάμερας, «διαβάζει» οποιοδήποτε πρόσωπο, το αναλύει σε λίγες δεκάδες «σημείων» (και των αποστάσεων μεταξύ τους) και το συγκρίνει με αποθηκευμένα δεκάδες χλιάδες πρόσωπα (αναλυμένα με τον ίδιο τρόπο) ώστε να καταλήξει στην «ταυτότητα» του προσώπου. Σα να λέμε: κατασκευάζεται μια ορισμένη γεωμετρία κάθε προσώπου, και αντιπαραβάλεται μέσα σ’ έναν τακτοποιημένο σωρό / αρχείο ανάλογων γεωμετριών. Ιδανικά, για να δουλέψει αυτό το κόλπο, αφενός θα πρέπει να είναι καταγραμμένα τα πρόσωπα όλων των υπηκόων (και ει δυνατόν από δύο τουλάχιστον διαφορετικές γωνίες, ανφάς και προφίλ…) και αφετέρου θα πρέπει να δοκιμαστεί, να ξαναδοκιμαστεί και να βελτιώσει ο αλγόριθμος (απ’ τον αριθμό των σημείων του προσώπου ως τις συσχετίσεις μεταξύ τους) ώστε να αποφεύγει τα πολλά λάθη… (Αντίστοιχα ισχύουν για την «αναγνώριση ίριδας» και άλλα που θα διαβάσει όποιος ενδιαφέρεται στο επερχόμενο cyborg 20…)

Για να βγουν, λοιπόν, οι χωροφύλακες στους δρόμους με «χιλιάδες έξυπνες συσκευές» τύπου κινητών και να κάνουν «αναγνώριση προσώπου» προϋποτίθεται η ύπαρξη μιας μεγάλης βάσης δεδομένων τέτοιου είδους· ενός όσο το δυνατόν μεγαλύτερου αρχείου «προσώπων», στην κατοχή των αρχών. Υπάρχει τέτοιο; Μα βέβαια!!!

Τα δελτία αστυνομικής ταυτότητας έχουν ψηφιοποιηθεί κι αυτά, αλλά οι φωτογραφίες σ’ αυτά δεν βοηθούν, ειδικά επειδή σε πολλές περιπτώσεις είναι παμπάλαιες. Αντίθετα οι φωτογραφίες που λαμβάνονται απ’ όσους / όσες κατηγορούνται για σοβαρά αδικήματα είναι αξιοποιήσιμες· συνεπώς αυτές θα πρέπει να ήταν η πρώτη μαγιά. Όμως είναι πολύ λίγες σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, και ασφαλώς δεν είναι τόσο μεγάλο αρχείο / βάση δεδομένων ώστε να έχει ελπίδα η τυχαία «αναγνώριση προσώπου» στο δρόμο. Όμως, χωρίς αυτήν, οι προγραμματιστές δεν μπορούν να βελτιώσουν την απόδοση (δηλαδή την ακρίβεια) των αλγορίθμων.

Χρειάζεται, λοιπόν, κάτι πολύ ευρύτερο, πέρα απ’ τα «εγκληματολογικά αρχεία» των αρχών. Κάτι που να έχει ταυτόχρονα (πρόσφατες) φωτογραφίες, διαρκώς ανανεούμενες, συν το βασικό: τα στοιχεία ταυτότητας ή κάποια απ’ αυτά που να μπορούν να συμπληρωθούν αρμοδίως. Υπάρχει κάτι τέτοιο διαθέσιμο; Μα ναι!!! Υποψιαζόμαστε (χωρίς να μπορούμε να το αποδείξουμε…) ότι φιλότιμοι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες ψηφιακής δημόσιας τάξης (ή στην συνεργαζόμενη εταιρεία…), με κατάλληλα «εργαλεία», συγκέντρωσαν όλο το φωτογραφικό και video υλικό προσώπων που είναι διαθέσιμο στους ελληνικούς λογαριασμούς του antisocial μήντιου «facebook», μαζί με τα λοιπά στοιχεία ταυτοποίησης του καθενός!!! Αυτό ναι: μπορεί να (έχει) φτιάξει μια καλή και αρκετά εκτετεταμένη βάση δεδομένων για αναγνώριση προσώπων!

Θα πείτε τώρα: ναι, αλλά τι γίνεται με την γενικευμένη υγιεινιστική μασκοφορία; Χμμμμ… Αυτή θα μπορούσε να είναι μια ενδιαφέρουσα πρόκληση για τους τεχνολόγους των σχετικών αλγορίθμων. Αν προσέξετε την πάνω φωτογραφία θα διαπιστώσετε πως όντως μια μάσκα κρύβει σχεδόν τα μισά σημεία του προσώπου…. Όμως αν αυξηθούν εκείνα που είναι φανερά και, επιπλέον, γίνουν «υποθέσεις» για τα κρυμμένα, μπορεί και πάλι να προκύπτει ένα ανεκτό (απ’ την άποψη των λαθών) συμπέρασμα. Κανείς δεν είναι τέλειος, αλλά «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο»…

Άλλωστε οι τεχνολογίες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης είναι ΚΑΙ για τα δύσκολα…

Με ‘γεια λοιπόν! Ή όχι;