Το πανηγύρι των αφεντικών 2

31/1/2017. Όμως η εργασία, σε κάθε μορφή της, παράγει υπεραξία. Έτσι δεν είναι; Αν το μισθολογικό κόστος σε οποιαδήποτε δουλειά (αδιάφορο αν πληρώνεται “εντός” ή “εκτός νόμου”) είναι Χ πόση άραγε είναι η υπεραξία που καρπώνεται ο εργοδότης; Είναι, επίσης, Χ; Είναι 2Χ; 3Χ; Δεν ξέρουμε, και προφανώς αυτό το μέγεθος διαφοροποιείται από δουλειά σε δουλειά. (Δεν μιλάμε για το “ποσοστό κέρδους”, γιατί αυτό καθορίζεται από διάφορους παράγοντες). Αυθαίρετα (το αναγνωρίζουμε) και με συμβιβαστική μετριοπάθεια θα πούμε ότι είναι επίσης Χ (σα να λέμε: αναλογία εργατικού κόστους προς αποσπώμενη υπεραξία 1:1) – αν και το εργασιακό κόστος είναι πάντα μικρό ποσοστό του “συνολικού κόστους” σε οποιαδήποτε επιχείρηση, μικρή ή μεγάλη· του συνολικού κόστους το οποίο υπερκαλύπτει η κλοπή της υπεραξίας έτσι ώστε να αποφέρει (η εκμετάλλευση της εργασίας) καθαρό κέρδος.
Συνεπώς άλλα 40 δισεκατομύρια ευρώ τον χρόνο είναι η (θεωρούμε μετριοπαθής) κλοπή της υπεραξίας που αντιστοιχεί στα 40 δισ. “μισθολογικού κόστους” όπως το προσδιορίσαμε νωρίτερα. Ή άλλο ένα 22,8% του “λευκού” αεπ.