Tag: ηπα

Εμπόριο πολέμου χοντρική λιανική

Τρίτη 1 Σεπτέμβρη. Θυμάστε εκείνη την ιστορία με τα 300.000 βλήματα πυροβολικού που ο ψεκασμένος υπ.αμ. του φαιορόζ γκουβέρνου ήθελε να πουλήσει στην πετροχούντα του Ριάντ, για χρήση είτε της ίδιας (στην υεμένη) είτε μεταφορά τους «κάπου αλλού»; Γνώρισε τα «15 λεπτά δημοσιότητας» και ύστερα θάφτηκε όμορφα κι ωραία…

Υποθέτουμε ότι ο υπ.αμ. της άλλης πετροχούντας, των εμιράτων, δεν θα έχει ανάλογα προβλήματα με την πώληση ανταλλακτικών για πολεμικά ελικόπτερα και πυραύλων (απ’ το στοκ…) στο ελλαδιστάν. Τα 3 «στρατηγικά μεταγωγικά» C-17 που προσγειώθηκαν στη Σούδα στις 26 Αυγούστου, έχοντας σαν «προκάλυψη» 3 f-16 των εμιράτων (που ήρθαν υποτίθεται για να ξεμουδιάσουν στο Αιγαίο…), ήταν βαριά φορτωμένα…

Γιατί το ρημαδογκουβέρνο αγοράζει δεκάδες πυραύλους βεληνεκούς 550 χιλιομέτρων; Ίσως για να τους φορτώσει στα rafale που θα του πουλήσει ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron (με την option – τι γενναιόδωρος; – να δώσει αμέσως κάποια απ’ τα δικά του, μέχρι να κατασκευαστεί η παραγγελία…)

Αποφάσισε το ελληνικό βαθύ κράτος ότι θα είναι το «προχωρημένο φυλάκιο» του ψοφιοκουναβιστάν και του βασιλιά στη μέση Ανατολή εναντίον του ευρασιατικού project; Αποφάσισε το ελληνικό βαθύ κράτος ότι μπορεί να «κάνει παιχνίδι» και να αυξήσει την γεωπολιτική πρόσοδο της επικράτειάς του πατώντας πάνω σ’ αυτές τις δύο βάρκες; Αν η απάντηση είναι «ναι» – και όλα δείχνουν ότι αυτή είναι – τότε ναι μεν αυτό το βαθύ κράτος μπορεί να μας θεωρεί «κρέας» (όσο δεν υπάρχει η ανάλογη αντίσταση γιατί να μην το θεωρεί;) αλλά κινδυνεύει σοβαρά από μια ακόμα καταστροφή· στα 100στά γενέθλια της προηγούμενης.

Δεν αγάπησε ξαφνικά ο βασιλιάς Macron το ελλαδιστάν! Θέλει μάλλον να προσθέσει, με κάποιον τρόπο, την ανατολική Μεσόγειο στα «χαρτιά» του, ώστε να διαπραγματευτεί καλύτερα (αυτό ελπίζει) με το ευρασιατικό μπλοκ. Μπορεί να στέλνει το αεροπλανοφόρο του να κόβει βόλτες, αλλά αυτού του είδους τα πλεούμενα συγκινούν μόνο εκείνους που έχουν καθηλωθεί στην 20ο αιώνα: αρκεί να αγοράσει η Άγκυρα μερικές απ’ τις κινεζικές υπερηχητικές και υπερkiller τορπίλες (ή να τις κατασκευάσει κάποιο απ’ τα στρατιωτικά ερευνητικά της ιδρύματα) για να τελειώσει το παραμύθι με τα Charles de Gaulle.

Βουλιάζοντας στην υποσαχάρια αφρική όπου ο γαλλικός καπιταλισμός έχει τα πιο άμεσα και επείγοντα συμφέροντα, ο βασιλιάς Macron δεν έχει τις δυνατότητες να ανοίξει στα σοβαρά άλλα μέτωπα. Αυτό το καταλαβαίνει κάθε λογικός άνθρωπος· και το ξέρουν καλά και στην Άγκυρα, και στη Μόσχα, και όπου αλλού χρειάζεται. Αν υπολογίζει ότι η Ουάσιγκτον (από του χρόνου;) θα μοιραστεί μαζί του την όποια λεία και τις ευθύνες αντιμετώπισης των «αναθεωρητών» (του ευρασιατικού project), τότε η θέση του στην αφρική θα γίνει ακόμα πιο δεινή. Η λογική λέει λοιπόν ότι για να αποφύγει μια ταπείνωση α λα Β παγκόσμιος είναι υποχρεωμένος αργά ή γρήγορα να διαπραγματευτεί· και να συμβιβαστεί. Και με την Άγκυρα. Όχι για την ανατολική Μεσόγειο. Για την αφρική… για την μέση Ανατολή… για τον μουσουλμανικό κόσμο γενικά.

Οι αλλοπαρμένες βιτρίνες του ελληνικού ιμπεριαλισμού, με διαδοχικές κυβερνήσεις, και σίγουρα τα 5 τελευταία χρόνια, δεν δείχνουν να έχουν ιδιαίτερη επαφή με την πραγματικότητα. Το παρανοϊκά φιλόδοξο (και γελοίο) σχέδιο για την περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου απέτυχε· αλλά έπεισε την Άγκυρα να βγει δυναμικά στην περιοχή. Το εξίσου παρανοϊκά φιλόδοξο σχέδιο να γίνει το ελλαδιστάν βάση για την περικύκλωση της ρωσίας απ’ τις ηπα (και) στη Μαύρη Θάλασσα και, ταυτόχρονα, στήριγμα του βασιλιά Macron, θα βγάλει εξίσου δυναμικά και την Μόσχα σ’ αυτήν την περιοχή… Όποιος παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει τους συσχετισμούς δύναμης είναι καταδικασμένος να τους δει μπροστά του. Η ρωσία έχει βάσεις (στη συρία)· η τουρκία είναι εκεί που είναι και έχει πλέον βάσεις και στη λιβύη· αν (λέμε «αν»…) πέσει η αιγυπτιακή χούντα σε ποιον βασιλιά θα είναι χρήσιμο το ελλαδιστάν;

Αν κάποιος έχει ζωτικό συμφέρον στο να αποφευχθεί ένας καυγάς δεν είναι ο δυνατότερος αλλά ο πιο αδύναμος. Εκτός αν ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν…

(Εδώ ένα ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα δεν μπορούν να στήσουν στοιχειωδώς· αλλά πουλάνε μούρη…)

(φωτογραφία: 27 Οκτώβρη 2018, Istanbul, σύσκεψη για τη συρία. Το μπλοκ της Αστάνα, προκειμένου να διώξει την Ουάσιγκτον απ’ την “εύφορη ημισέληνο”, “άνοιξε” την πολιτική και οικονομική διαχείριση του ‘συριακού προβλήματος’ τόσο προς το Βερολίνο όσο και προς το Παρίσι. Ο βασιλιάς Macron, που έχει χάσει μεγάλο μέρος της επιρροής του στη Δαμασκό, δεν έχει απορρίψει αυτό το “άνοιγμα”. Αλλά νοιώθει όλο και λιγότερο “σπουδαίος” όσο είτε το Βερολίνο είτε τα μέλη του μπλοκ της Αστάνα ενισχύουν τις θέσεις τους. Φαίνεται να θεωρεί ότι το “αμερικανικό κενό” στην περιοχή είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του· κι αν αυτό ισχύει, είναι ο μόνος που το πιστεύει…)

Και με τα εμβόλια τι γίνεται;

Τρίτη 1 Σεπτέμβρη. Παθιασμένοι οι caradinieri, αποφασισμένοι υποστηρικτές του «κοινωνικού δίκαιου», των «θεραπευτικών μεθόδων» (με γύψους…) και, φυσικά, της «λογικής»… Έχουν έναν λόγο για τους «ακροδεξιούς» και τους «ψεκασμένους», λόγια φτηνά και εύκολα ακόμα και για ψηφιακά καφενεία… Αλλά για τα αντιcovid-19 εμβόλια; Τι λένε για τα εμβόλια; Δεν είναι εκεί, άραγε, που συναντιέται η «λογική» (τους), οι «θεραπευτικές μέθοδοι» και το «κοινωνικό δίκαιο»; Γιατί δεν πανηγυρίζουν; Γιατί δεν απαιτούν να έρθουν ακόμα πιο γρήγορα, «πριν την παρέλαση» (ας πούμε…). Θα χειροκροτήσουν το ψόφιο κουνάβι αν καταφέρει να παρουσιάσει ένα εμβόλιο μέσα στους επόμενους 2 μήνες;

Τα μαντάτα πάντως δεν είναι καλά… Το high tech (mRNA) εμβόλιο είναι το διαμάντι στο στέμμα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, είναι αυτό που θα αλλάξει όχι σελίδα αλλά βιβλιοθήκη στη βιομηχανία της υγείας, είναι αυτό που σπρώχνουν οι καθωσπρέπει φαρμακοβιομηχανίες. Και η αμερικανική moderna, μια εταιρεία που ήρθε απ’ το πουθενά, χωρίς να έχει φτιάξει ούτε μισό εμβόλιο ποτέ και πουθενά (υποψιαζόμαστε ότι είναι “μπροστινή”…)· πλην όμως, με το σπρώξιμο «αντιπάλων» (απ’ την μια ο κυρ Βασίλης και ο αμερικάνος αρχι-ιερέας Fauci και απ’ την άλλη το ψόφιο κουνάβι) έχει γίνει πολλά υποσχόμενος συνομιλητής όλων των καθωσπρέπει κρατών και κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένου του ελλαδιστάν, για προμήθεια του σωτήριου εμβολίου.

Αλλά η moderna κάνει αυτό που κάνουν όλες οι φαρμακοβιομηχανίες: …Οι απάτες στις δοκιμές για την ασφάλεια των φαρμάκων έχουν γίνει “πιο εκτεταμένες και πιο ξετσίπωτες τις τελευταίες δεκαετίες»…. αντιγράφαμε χτες, και η εκτεταμένη και ξετσίπωτη τακτική της εξαπάτησης αναδύεται ξανά με ταρατατζούμ.

Στα μέσα του περασμένου Μάη η moderna ανακοίνωσε (στον τύπο) ότι το mRNA εμβόλιό της πέρασε με επιτυχία την δοκιμασία των ελέγχων της φάσης 1. Που αφορούν την ασφάλεια. Οι δοκιμές ήταν οι πρώτες σε ανθρώπους. Στα προηγούμενα πειράματά της σε ποντίκια η σεμνή moderna δεν είναι ανακοινώσει αναλυτικά τα αποτελέσματα, μπας και τα ελέγξει και κανάς άλλος. Τα αποτελέσματα της φάσης 1 (την επιτυχία…) τα ανακοίνωσε … μισά! Ενώ οι άνθρωποι – πειραματόζωα (υγιείς εθελοντές…) ήταν 15, η moderna ανακοίνωσε ότι στους 8 αναπτύχθηκαν αντισώματα στον covid-19… Και στους υπόλοιπους;

Στους 3 εμφανίστηκαν «σοβαρές παρενέργειες» μετά από 43 ημέρες… Η κατάσταση αυτών των 3 ήταν στην «κατηγορία 3» σύμφωνα με την ταξινόμηση του αμερικανικού fda, που σημαίνει «παρενέργειες που εμποδίζουν τις καθημερινές δραστηριότητες και απαιτούν ιατρική παρέμβαση». Σοβαρές δηλαδή. Το πώς είναι δυνατόν να δηλώνονται «επιτυχίες» με τέτοιες παρενέργειες (στο 20% όσων εμβολιάστηκαν με σκοπό γενετική μετάλλαξη των κυττάρων τους) είναι εύκολο να απαντηθεί: follow the money.

Μήπως, τουλάχιστον, το θρυλικό εμβόλιο που ανάλογα με την περίπτωση πουλιέται σαν «το εμβόλιο του πανεπιστημίου της Οξφόρδης» αν και πρόκειται για το εμβόλιο της AstraZeneca, μήπως αυτό τουλάχιστον πάει καλά; Τον περασμένο Μάη η «Οξφόρδη» ανακοίνωσε ότι τα πειράματα που έκανε σε πιθήκους πήγαν καλά, και ότι κατά συνέπεια ετοιμάζεται για μεγάλης κλίμακας δοκιμές σε ανθρώπους. (Το «πήγαν καλά» σήμαινε ότι οι εμβολιασμένοι πίθηκοι είχαν αποκτήσει ανοσία στον covid-19).

Αυτά για τις ανακοινώσεις τύπου, δηλαδή για την προπάγανδα. Γιατί όταν δημοσιεύτηκαν τα στοιχεία των δοκιμών σε πιθήκους στις 13 Μάη, έδειχναν άλλα. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο του καθεστωτικού «forbes» William Haseltine, όλοι οι πίθηκοι που εμβολιάστηκαν μολύνθηκαν όταν τους μεταφέρθηκε ο ιός!… Δεν υπήρχε διαφορά στο ιικό φορτίο μεταξύ των εμβολιασμένων και των μη εμβολιασμένων πιθήκων… σημείωσε στις 16 Μάη ο κύριος «forbes». Αν όμως δεν εξασφαλίζει ανοσία ποιά είναι η «επιτυχία» αυτού του εμβολίου που έχει ήδη προπωληθεί σε τεράστιες ποσότητες; Οι ερευνητές στην ανακοίνωσή τους την υπέδειξαν: μειώνει την ένταση της αρρώστιας…

«Μειώνει – την – ένταση – της – αρρώστιας;» Συγγνώμη, αλλά το 90% όσων «κολλάνε» (και πιθανόν να εξαναγκαστούν να εμβολιαστούν) ΔΕΝ αρρωσταίνουν!!! Εκείνο δε το ποσοστό που όντως αρρωσταίνει, και μάλιστα σοβαρά, δηλαδή άτομα με ήδη επιβαρυμένη υγεία, ΔΕΝ είναι αντικείμενο των δοκιμών σε ανθρώπους! Με δυο λόγια:

– εκεί που θα μπορούσε να είναι χρήσιμη «η μείωση της έντασης της αρρώστιας», αν πράγματι ισχύει και στους ανθρώπους, απλά θα υπάρχει πλήρης άγνοια για το πως δουλεύει (και αν δουλεύει) το εμβόλιο…

– κι εκεί που θα είναι άχρηστη θα απομείνουν οι πιθανές παρενέργειες (έναντι των οποίων η AstraZeneca έχει εξασφαλίσει νομική ασυλία)…

Έτσι έχουν τα πράγματα. Και οι caradinieri βρίζουν, προβοκάρουν, ελεεινολογούν στα μηντιακά τους καφενεία. Όταν όμως τα πράγματα σοβαρεύουν κρύβονται…

Ο μικρός αυτοαπασχολούμενος (σεξουαλικά) 2

Πέμπτη 27 Αυγούστου. Τόσο απ’ την μεριά της Hamas όσο και απ’ την μεριά του τουρκικού καθεστώτος, η συνάντηση με τον Erdogan (και με άλλους αξιωματούχους, συμπεριλαμβανόμενου του αρχιασφαλίτη Hakan Fidan) είναι μια πρώτη απάντηση στην ανακοίνωση της συμμαχίας του απαρτχάιντ Τελ Αβίβ με την πετροχούντα του Αμπού Ντάμπι, με την δεύτερη να υποστηρίζει ότι έτσι υπερασπίζεται τα «δίκαια των παλαιστινίων». Για τον τοξικό των εμιράτων αυτή η υπεράσπιση περνάει μέσα απ’ την προώθηση του Mohammed Dahlan, ενός καθάρματος ως «ηγέτη των παλαιστινίων» στην μετα-Abbas εποχή (που δεν θα αργήσει). Ο Dahlan έχει διατελέσει πράκτορας της cia και της mossad· και αφού απέτυχε να εξοντώσει την Hamas στη λωρίδα της Γάζας το 2007 ζει έκτοτε «αυτοεξόριστος» στην αυλή του bin Zayed, σαν «υπεύθυνος ασφαλείας». Κι όχι μόνο αυτό: θεωρείται οργανωτής δολοφονιών διάφορων αντικαθεστωτικών (κατά των δύο τοξικών) συμπεριλαμβανόμενου του Khashogi, στην Instabul, στις 2 Οκτώβρη του ΄18.

Απ’ την μεριά των τούρκων ισλαμοδημοκρατών η στάση απέναντι στους παλαιστίνιους (και ειδικά την Hamas) είναι παγκόσμια γνωστή ήδη απ’ την σφαγή στο Mavi Marmara, στις 31 Μάη του 2010. Θα έλεγε λοιπόν κάποιος ότι «σιγά τα καινούργια» για την πρόσφατη συνάντηση Haniyeh – Erdogan. Καμμία σχέση.

Μετά την δολοφονία του Soleimani και του Mahdi al Muhandis στις 3 του περασμένου Γενάρη στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης, την απόφαση του απαρτχάιντ Τελ Αβίβ για την προσάρτηση της δυτικής Όχθης, την εσωτερική κρίση του ισραηλινού καθεστώτος, την κατ’ αρχήν μοιρασιά της λιβυκής επικράτειας μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας, και την πρόσφατη επίσημη προσχώρηση του τοξικού bin Zayed στον «άξονα», το εκρηκτικό υλικό σε διάφορες αραβικές κοινωνίες τείνει προς μερικούς τόνους νιτρικού αμμωνίου συγκεντρωμένους εδώ κι εκεί. Αυτό το κοινωνικό υλικό είναι σημαντικό για τους σχεδιασμούς του μπλοκ της Αστάνα, και οπωσδήποτε της Άγκυρας και της Τεχεράνης: την ανατροπή όλων των «φιλοδυτικών» δικτατοριών και μοναρχιών στον αραβικό κόσμο, και οπωσδήποτε στο Κάιρο και στο Ριάντ. Είναι μια νέα Μέση Ανατολή, όχι όμως όπως την σχεδίαζαν και την προωθούσαν η Ουάσιγκτον, το Παρίσι και το Λονδίνο, σαν μια ζώνη μόνιμου χάους, αλλά σύμφωνα με τις προδιαγραφές και τις προοπτικές του ευρασιατικού project. Γιατί, βέβαια, πέρα απ’ τις υπόλοιπες καθόλου αμελητέες μπίζνες, υπάρχουν στην ημερήσια διάταξη οι δρόμοι του μεταξιού.

Αυτό είναι το «περιβάλλον» μέσα στο οποίο η συνάντηση της 22ας Αυγούστου θύμωσε το υπ.εξ. του ψοφιοκουναβιστάν. Σαν ιμπεριαλιστικό επιτελείο είναι υποχρεωμένο να παρακολουθεί την «μεγάλη εικόνα». Και η «μεγάλη εικόνα» είναι εν προκειμένω η ενίσχυση της θέσης των τούρκων ισλαμοδημοκρατών στις αραβικές κοινωνίες· πράγμα που, σε συνδυασμό με τις συμμαχίες τους στην ευρώπη και στην ασία, τους κάνει όλο και λιγότερο «βολικούς».

Η απάντηση της Άγκυρας στους βρυχηθμούς της Ουάσιγκτον περί «τρομοκρατικής» Hamas δεν έφτασε ως την ελληνική δημαγωγία. Λογικό. Άλλοτε θα χαρακτηριζόταν σαν υπόδειγμα «αντι-ιμπεριαλισμού», αλλά όχι πια:

… Ένα κράτος που υποστηρίζει ανοικτά το pkk παρότι το έχει στις λίστες του με τις τρομοκρατικές οργανώσεις και φιλοξενεί τον αρχηγό του feto (τον Fetullah Gulen) δεν μπορεί να δίνει συμβουλές σε άλλα κράτη για το θέμα… Οι ηπα έχουν χάσει την επαφή τους με την πραγματικότητα στην περιοχή μας. Καλύτερα να αλλάξουν πορεία και να ασχοληθούν ειλικρινά για την επίλυση της σύγκρουσης Ισραήλ – Παλαιστίνης στη βάση της διεθνούς νομοθεσίας… αντί να χρησιμοποιούν την δύναμή τους για να υπηρετούν τα συμφέροντα του Ισραήλ…

Πρόκειται για πόλεμο. Και το ελλαδιστάν έχει πάρει την θέση που ξέρετε…

(φωτογραφία: Την 1η του περασμένου Φλεβάρη ο Haniyeh ξαναήταν στην Istanbul. Τότε το υπουργείο του Πομπηία δεν είχε λυσσάξει… Ο καιρός περνάει όμως!)

Neuralink

Τετάρτη 26 Αυγούστου. Εσείς μπορεί άνετα να έχετε μείνει περίπου έναν αιώνα πίσω. Κι αυτός σίγουρα δεν είναι πετυχημένος επιχειρηματίας, αλλά έτσι θεωρείται (οι παράλληλες πραγματικότητες βλέπετε!). Θαυμάσια στέκεται σαν «πλυντήριο» και σαν promoter. Στην πράξη ο αιώνας που πιθανόν έχετε χάσει χρειάζεται τέτοιους ανθρώπους: «οραματιστές».

Ο άνθρωπος, λοιπόν, που λάνσαρε πρώτος το ηλεκτρικό αυτοκίνητο κάνοντάς το hype χωρίς να έχει πουλήσει ούτε ένα (τότε), άνοιξε όμως τον δρόμο και την αγορά για τις κανονικές αυτοκινητοβιομηχανίες· ο άνθρωπος που επιλέχτηκε σαν μπροστινός για την ιδιωτικοποίηση των αποστολών έξω απ’ την γήινη ατμόσφαιρα ανοίγοντας τον δρόμο στον virus free extraterrestrial τουρισμό, ο Elon Reeve Musk, έχει κι άλλα ράματα για την γούνα σας/ μας. Το project Neuralink για παράδειγμα.

Ενόσω είστε / είμαστε απασχολημένοι με το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα και την φαρμακο-κατασταλτική πλευρά που εκπροσωπεί ο κυρ Βασίλης ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, η εταιρεία Neuralink του Musk έρχεται κι αυτή για να μας θεραπεύσει σχεδόν απ’ τα πάντα (όχι άλλη θεραπεία, ευχαριστούμε για την καλωσύνη σας!). Απ’ το alzheimer ως την αναποφασιστικότητα στα ψώνια…

Σε τρείς μέρες, στις 28 Αυγούστου, ο Musk θα κάνει ένα μεγάλο show για τις προόδους που έχει πετύχει η εταιρεία του στη διασύνδεση ανθρώπινου και ηλεκτρικού εγκεφάλου. Θα δείξουμε νευρώνες να δίνουν εντολές σε πραγματικό χρόνο. Το matrix μέσα στο matrix! δήλωσε θριαμβευτικά. Στην επίδειξη ρομποτικά χειρουργικά μηχανήματα υψηλής ακρίβειας θα εισάγουν ηλεκτρόδια σε κάποιο εγκέφαλο – άγνωστο αν θα είναι ανθρώπινος ή ζώου – για να γίνει η σύνδεση με τις ψηφιακές μηχανές.

Αν η αμερικανική τεχνοστρατιωτική darpa δεν έκανε ακριβώς τις ίδιες έρευνες θα λέγαμε ότι ο Musk φαντασιώνεται. Επειδή το ξέρουμε λέμε ότι ο Musk είναι όντως διαφημιστής. Σίγουρα θέλει να μαζέψει λεφτά. Θέλει όμως και τον θαυμασμό (ή τον φόβο) χωρίς να φαίνονται οι αρβύλες. Σίγουρα δεν θέλει την εργατική αντιπαλότητα. (Και όντως, δεν υπάρχει τέτοια…)

Αν και δεν είναι αναγκαίο (το αντίθετο) να αγοράσετε κάτι απ’ τον πάγκο του, κάντε τουλάχιστον τον κόπο ενός άλματος στον 21ο αιώνα. Ευχάριστο δεν είναι – αναγκαίο ναι.

Μπας και συνεννοηθούμε κάποτε…

Αμέρικα, αμέρικα (1)

Τρίτη 25 Αυγούστου. Αφού το ψόφιο κουνάβι εγκρίθηκε απ’ το συνέδριο του κόμματός του για υποψήφιος, τέλειωσε η αγωνία μας, και αποδείχθηκε πως ήταν λάθος η εκτίμησή μας για αντικατάστασή του απ’ το δίδυμο Pence / Haley.

Μπορεί τώρα ο πλανήτης να αφιερωθεί με την ησυχία του στην παρακολούθηση αυτού του συναρπαστικού νεκροί εναντίον πεθαμένων στο ντέρμπι του κάτω κόσμου!! Ψόφιο κουνάβι εναντίον νυσταλέου Jo: οι κατάλληλοι υποψήφιοι πρόεδροι στην κατάλληλη εποχή!

Εν τω μεταξύ, μπάτσοι (φασίστες και πρεζάκηδες μπάτσοι…) θα προσπαθούν να εκτελούν εν ψυχρώ όσους περισσότερους μπορούν, για να έρθει στα ίσια του το «εκλογικό σώμα»…. Και οι αμερικανικές πόλεις, η μία μετά την άλλη, όμορφα θα καίγονται.

Αμέρικα, αμέρικα (2)

Τρίτη 25 Αυγούστου. Ενώπιον της συνεχιζόμενης υποτίμησης του δολαρίου (που περισσότερο απ’ το να ενισχύει τις καθαρά αμερικανικές εξαγωγές υπονομεύει την αξία του νομίσματος σαν αποθεματικού και διεθνούς χρήσης) και περιμένοντας την όπου νάναι διεθνή εγκαθίδρυση του ψηφιακού γουάν, σε συνθήκες παρατεινόμενης ύφεσης, τα αμερικανικά οικονομικά επιτελεία προσπαθούν να οχυρωθούν – με μάλλον ανορθόδοξο τρόπο, παρότι μοιάζει να ταιριάζει με την εποχή.

Υπάρχει μια συζήτηση για ψηφιακό δολάριο – αλλά για αποκλειστική χρήση εντός ηπα, με μια προτίμηση απ’ τους «φτωχούς»…. Υποτίθεται ότι μ’ αυτόν τον τρόπο η κεντρική αμερικανική τράπεζα (fed) θα μπορεί να επιδοτεί κατευθείαν και γρήγορα τα τμήματα εκείνα του πληθυσμού που υποφέρουν περισσότερο απ’ την παρακμή. Τα ψηφιακά δολάρια θα πηγαίνουν κατευθείαν σ’ ένα ψηφιακό πορτοφόλι που θα έχει ο καθένας στο κινητό του (μέχρι να του το κλέψουν…) μέσω μια εφαρμογής.

Αυτή η συζήτηση δείχνει να είναι στην πολύ αρχή της, αν και είναι λογικό να έχουν ξεκινήσει κάποια βήματα, ειδικά εφόσον το ιδιωτικό ψηφιακό Libra (πρωτοβουλία διάφορων μεγάλων αμερικανικών επιχειρήσεων με επικεφαλής τον κυρ facebook) έκανε μια πανηγυρική εμφάνιση σαν σχέδιο στα μέσα του 2019, έφαγε πόρτα απ’ την fed (και απ’ την ε.ε.) αλλά δεν εξαφανίστηκε: συνεχίζει να δουλεύεται σαν project, χωρίς φανφάρες, υποθέτουμε σε γνώση και υπό την αιγίδα της fed.

Έτσι, ενώ το ψοφιοκουναβιστάν μοιάζει να προσπαθεί να μιμηθεί το Πεκίνο, υπάρχουν ορισμένες διαφορές· ή αυτές φαίνονται προς το παρόν. Πρώτον, το να ταυτιστεί η χρήση ενός τέτοιου ψηφιακού, blockchain νομίσματος με τα «εθνικά επιδόματα επιβίωσης» είναι το χειρότερο είδος «διαφήμισης»! Δεύτερον, το να προορίζεται για εθνική, εσωτερική χρήση, θα έχει συνέπειες στο «φυσικό» / λογιστικό δολάριο κλασσικού τύπου. Και τρίτον, απ’ την αρχή κι όλας της χρήσης του, θα χρειαστεί ένα ισχυρό back up «αξίας». Το Πεκίνο προορίζει το δικό του ψηφιακό νόμισμα να έχει σταθερή πρόσδεση με τον χρυσό· ένας καινούργιος κανόνας του χρυσού. Γι’ αυτό και αγοράζει (και εξορύσσει) χρυσό με μεγάλες ποσότητες. Αλλά το ψοφιοκουναβιστάν δεν κάνει το ίδιο – όχι ως τώρα τουλάχιστον.

Δεν είναι μόνο η Ουάσιγκτον που προσανατολίζεται στο ψηφιακό νόμισμα (και τα ψηφιακά, απόλυτα ελεγχόμενα πορτοφόλια). Η Μόσχα, η ε.ε., η Τεχεράνη, το Καράκας και το Λονδίνο κάνουν τις δικές τους έρευνες. Αν, όμως – όπως αναμένεται – το Πεκίνο ρίξει σε διεθνή χρήση το ψηφιακό γουάν το ερχόμενο φθινόπωρο, δεν θα έχει απλά ένα νομισματικό χρονικό πλεονέκτημα. Θα προσδιορίσει, επίσης, και τους διεθνείς κανόνες κυκλοφορίας και χρήσης των κρατικών «κρυπτονομισμάτων», τις προδιαγραφές τους και τα πρότυπα.

Δεν μπορεί να μιλήσει κανείς για «αγώνα δρόμου»: ο ένας (το Πεκίνο) πλησιάζει στο τέρμα και οι άλλοι πηγαίνουν να στηθούν στην αφετηρία ή έχουν κάνει τα πρώτα μέτρα. Ωστόσο το κρισιμότερο είναι τι «χώρο» (δηλαδή τι όγκο διεθνών συναλλαγών) θα αποσπάσει κάθε κρυπτονόμισμα. Εδώ ο κινεζικός καπιταλισμός έχει πλεονεκτήματα, και λόγω μεγέθους.

Κάποτε στο αμέρικα

Δευτέρα 24 Αυγούστου. Η παλαιστίνια Linda Sarsour είναι ακτιβίστρια υπέρ του αγώνα των παλαιστινίων και φεμινίστρια στο αμέρικα, αρκετά γνωστή. Οι απόψεις και η δράση της την τοποθετούν στην ριζοσπαστική πτέρυγα των δημοκρατικών – πρόκειται για το κόμμα που διεκδικεί την προεδρία στις ηπα μέσω του νυσταλέου Jo. Μιας και υποστηρίζει το κίνημα BDS είναι στόχος επιθέσεων απ’ όλο το φασισταριό του ψοφιοκουναβιστάν, υποστηρικτές και ψηφοφόρους του ψόφιου κουναβιού οπωσδήποτε.

Την περασμένη Τρίτη μίλησε για λίγο στο συνέδριο των δημοκρατικών. Βρήκε την ευκαιρία το φασισταριό του ψόφιου κουναβιού για να κατηγορήσει τον νυσταλέο Jo ότι «θρέφει στους κόλπους του κόμματος τον αντισημιτισμό». Η απάντηση του νυσταλέου, μέσω των εκπροσώπων του, ήταν άμεση και αποφασιστική:

…Ο Joe Biden είναι ισχυρός υποστηρικτής του Ισραήλ και αποφασισμένος αντίπαλος του αντισημιτισμού σ’ όλη του ζωή, και προφανώς καταδικάζει τις απόψεις της και είναι αντίθετος με το BDS, όπως είναι αντίθετη και η πλατφόρμα των δημοκρατικών… Η Sarsour δεν έχει καμμία σχέση με την καμπάνια του Biden…

Να πούμε ότι την περασμένη Τρίτη ο Biden έχασε τις εκλογές του ερχόμενου Νοέμβρη; Είναι νωρίς μεν – αλλά η ριζοσπαστική πτέρυγα των δημοκρατικών, που υποστήριξε τον (πολύ ήπιο σοσιαλδημοκράτη) Sanders δεν είναι τόσο ηλίθια. Τα στελέχη της καμπάνιας του νυσταλέου ζήτησαν κατ’ ιδίαν συγγνώμη για την δήλωση, προσπαθώντας (πάντα κατ’ ιδίαν) να μαλαγανέψουν διάφορες οργανώσεις ριζοσπαστών αράβων και μουσουλμάνων που θεωρητικά θα μπορούσαν να ψηφίσουν τον νυσταλέο.

Αλλά αυτό γίνεται όλο και πιο χλωμό. Όπως και για το μεγάλο μέρος των αφροαμερικάνων και των λατίνων ψηφοφόρων που δυο φορές έκαναν πρόεδρο τον Obama. Η προτροπή της «αρνητικής ψήφου» (ψηφίστε Biden για να μην ξαναβγεί ο Trump) έχει επιστρατευτεί, αλλά με τέτοιες δηλώσεις θερμής υποστηρίξης στο φασιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ απ’ την μεριά του νυσταλέου καλύτερα να ψάχνει για άλλων τις ψήφους…

(φωτογραφία: Η Sarsour συλλαμβάνεται για παρακώλυση συγκοινωνιών στις 8 Μάρτη του 2017 στο κέντρο της Ν. Υόρκης, στη διάρκεια διαδήλωσης για τη διεθνή ημέρα των γυναικών. Εκείνη την εποχή στη Ν. Υόρκη είχε ακόμα κίνηση…).

Παράπλευρες απώλειες

Πέμπτη 20 Αυγούστου. Χρησιμοποιούμε αυτό τον όρο “παράπλευρες απώλειες” επειδή ξέρουμε ότι αρέσει στους φίλους της καραντίνας, των πραξικοπημάτων και, γενικά, οποιασδήποτε απαγόρευσης γράφει στην ούγια της «υγεία». Είναι τόσο ευφυείς και τόσο το the point ώστε η ασταμάτητη μηχανή δεν μπορεί παρά να υποκλιθεί στο επαναστατικό τους μεγαλείο.

Ωστόσο τα παρακάτω στοιχεία δεν είναι της ασταμάτητης μηχανής. Είναι του αμερικάνικου πραξικοπηματικού μηχανισμού (των CDC) που αν δεν κάνουμε λάθος ελέγχουν οι αμερικάνικες φαρμακοβιομηχανίες – αλλά έστω κι έτσι, αφού είναι για το «καλό του λαού», οι φίλοι της καραντίντας και κάθε μορφωμένος και ευαίσθητος πολίτης χειροκροτούν από καρδίας.

Δείτε τώρα πόσο ανεύθυνες είναι οι παράπλευρες απώλειες, σύμφωνα την έρευνα των CDS: το 25% των ενήλικων μεταξύ 18 και 24 (απ’ τα 5.412 άτομα που συνεντευξιάστηκαν) ένοιωσαν την διάθεση να αυτοκτονήσουν στη διάρκεια της κατ’ οίκον φυλακισής τους – στο ψοφιοκουναβιστάν… Εκτός από ανεύθυνοι και φλώροι! θα έλεγε σίγουρα η επαναστατική «κεντρική επιτροπή» υπέρ των φαρμακοβιομηχανιών…. Δείτε όμως κι αυτό: σ’ αυτήν την ηλικιακή ομάδα, το 31% των απλήρωτων εργατών σε παροχή υπηρεσιών φροντίδας υγείας ένοιωσε την ίδια απελπισία και την ίδια ροπή προς την αυτοκτονία. Επίσης το 22% των εργατών σε εφεδρεία… Και (επειδή η τάξη και η φυλή επικοινωνούν εδώ και αιώνες…) οι ισπανόφωνοι και οι έγχρωμοι αυτής της ηλικιακής ομάδας έφτασαν σε απόγνωση σε ποσοστό πάνω από 25%…

Αν μια παρόμοια έρευνα γινόταν, το ίδιο χρονικό διάστημα, όχι μεταξύ των λούμπεν φίλων της καραντίνας αλλά μεταξύ των “οφελούμενων”, των ιδιοκτητών και των μετόχων των big tech (google, facebook, apple, amazon…) δηλαδή, θα έβρισκε μηδέν διάθεση για αυτοκτονία! Και, για να μην γινόμαστε γραφικοί, δεν πρόκειται για κάποιες μια-κι-έξω επιχειρήσεις· πρόκειται για τις ναυαρχίδες συγκεκριμένων καπιταλιστικών τομέων που, στην πυραμίδα της διαστρωμάτωσής τους, μοιράστηκαν και μοιράζονται τα πολλαπλά κέρδη απ’ την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Η ασταμάτητη μηχανή θα κρατούσε την γλώσσα της και δεν θα έλεγε το κοινότοπο ότι όπως κάθε πραξικόπημα έτσι και το υγιεινιστικό έχει στόχο την εργατική τάξη και τους πληβείους (ακόμα κι αν η μπάλα παίρνει και κάποια αφεντικά…) αν δεν είχε υπόψη της τα σοφά πορίσματα των ντόπιων φίλων της καραντίνας, ότι δηλαδή «η απειλή του covid-19 είναι αταξική» (και το κράτος που μας προστατεύει αντικαπιταλιστικό!… ουάου!!!)

Γενικά μιλώντας κανένας ποτέ δεν κατάφερε να νικήσει ούτε την βλακεία ούτε την σοφιστικέ βλακεία· ούτε τους σκέτους ηλίθιους ούτε τους φλύαρους ηλίθιους. Οπότε η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει τέτοιο σκοπό. Όταν, όμως, η κρατική / καπιταλιστική (κατα)πίεση φτάνει στο σημείο των σκέψεων αυτοκτονίας μεταξύ των πληβείων, τότε υπάρχει ένα πολύ σοβαρό εργατικό ζήτημα. Αφορά την ζωή μας (και όχι την επιβίωση σαν pets…)!

Οι σκέψεις αυτοκτονίας είναι ένα κράμα μίσους και αδυναμίας να εκδηλωθεί αυτό το μίσος εκεί που πρέπει· το μίσος εσωτερικεύεται και στρέφεται ενάντια στον εαυτό. Όταν το καπιταλιστικό σχέδιο προσαρμογής στις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης (με την απειλή του υγιεινιστικού θανάτου) είναι η μαζική αλλαγή συμπεριφοράς, όταν δηλαδή το ζητούμενο των big αφεντικών και των λακέδων τους είναι η εσωτερίκευση και η σωματοποίηση της γενικής αναδιάρθρωσης, τότε οι σκέψεις της αυτοκτονίας και οι καταθλίψεις που προηγούνται είναι απλά η πίσω όψη της καθεστωτικής βίας. Είναι αυτή η καθεστωτική βία εξατομικευμένη και στραμμένη ενάντια στον Εαυτό – Κεφάλαιο! Είναι η ατομική και εν-σωματωμένη «καπιταλιστική αυτοκαταστροφή»!

Αυτοί οι άνθρωποι που πλησιάζουν ή και φτάνουν σ’ αυτό το σημείο είναι δικοί μας! Είναι δικοί μας όχι επειδή είναι φίλοι ή συγγενείς ή ομοϊδεάτες, αλλά επειδή οπισθοχωρούν, πισωπατούν την διαδρομή της πλαστής αυτοπεποίθησης που τους χάρισε ο νεοφιλευθερισμός, φτάνοντας ως το σημείο που, μισώντας την πλήρη διάψευση που φτάνει ως την κατ’ οίκον φυλάκιση, «αυτοαναφλέγονται» ιδιωτικά – μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Σ’ αυτό το αυτοκαταστροφικό πισωπάτημα, ασυνείδητα, υπάρχει μια μικρή αρχετυπική ζωϊκή μορφή, ένα μικρός σπόρος άρνησης. Που δεν μπορεί να ανατείλει ατομικά· ο Εαυτός Κεφάλαιο παραμένει η πανοπλία που, στις διαψεύσεις, συνθλίβει και συνθλίβεται. Η συλλογική εργατική πολιτική κριτική, θεωρητική και πρακτική, απέναντι στη μηχανή της καταστροφής (οπωσδήποτε και στη συγκεκριμένη που λέγεται η «θανατολαγνεία του covid-19») είναι που μπορεί – δύσκολα, αλλά μπορεί!! – να ανοίξει τον ορίζοντα σ’ αυτές τις ζωντανές και ασυνείδητες αρνήσεις ώστε αντί να στραφούν αυτοκτονικά ενάντια στον Εαυτό που έχει παρακμάσει πια σαν Κεφάλαιο, να στραφούν ενάντια στην καπιταλιστική επιθετικότητα· αρχής γενομένης απ’ την υγιεινιστική στρατηγική βία.

Απ’ την μεριά μας είναι το σημείο που αποδεικνύεται το δίκιο μας: δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλες νεκροθάφτες!!! Και μην πείτε ότι δεν ξέρετε ποιοί είναι αυτοί οι νεκροθάφτες από πολιτική, ηθική, συναισθηματική και διανοητική άποψη…

Το μαργαριτάρι

Τετάρτη 19 Αυγούστου. Στις 17 Ιούνη του 2020 η κινεζική πρεσβεία στη Βηρυττό παρουσίασε τα σχέδια επενδύσεων στις υποδομές του λιβάνου. Την κατασκευή μιας σιδηδρομικής γραμμής μεγάλων ταχυτήτων κατά μήκος των ακτών, που να συνδέει την Τρίπολη με την Βηρυττό και την Naquora το νότο· την κατασκευή τριών καινούργιων εργοστασίων ρεύματος 700 MW το καθένα· ένα καινούργιο ηλεκτρικό δίκτυο σε όλο το λίβανο· και την αναβάθμιση του λιμανιού της Τρίπολης. Ενάμισυ μήνα μετά, στις 4 Αυγούστου, μια μεγάλη έκρηξη αχρήστευε το λιμάνι της Βηρυττού καταστρέφοντας και το «καλό» κέντρο της πόλης.

Η ασταμάτητη μηχανή δεν υιοθετεί διάφορες υποψίες για σαμποτάζ. Δεν υπάρχουν τέτοια στοιχεία, και επιπλέον αρκούν οι πολιτικά προσοδικοί κρατικοί μηχανισμοί για να αφήσουν 2.700 τόνους «ευαίσθητου υλικού» αποθηκευμένο σχεδόν σωρηδόν επί χρόνια, έτοιμο να εκραγεί από οποιοδήποτε λάθος. Εν τέλει δεν είναι βέβαιο πως οι εξελίξεις θα ωφελήσουν οποιονδήποτε πιθανό ή απίθανο, πραγματικό ή φανταστικό σαμποτέρ.

Η πρώτη ένδειξη έρχεται απ’ το λιμάνι της Τρίπολης. Η cosco έχει εγκατασταθεί εκεί εδώ κι ένα χρόνο τουλάχιστον, και έχει προχωρήσει σε έργα αναβάθμισής του ώστε να γίνει hub για κοντέινερ στην ανατολική Μεσόγειο. Μετά την καταστροφή του λιμανιού της Βηρυττού, με κάποιες επιπλέον βελτιώσεις, θα είναι η Τρίπολη που θα αναλάβει τα φορτία του κεντρικού λιμανιού του λιβάνου. Είναι εύλογο ότι κερδισμένοι απ’ αυτήν την εξέλιξη θα βγουν η cosco και το Πεκίνο.

Εντελώς συμπτωματικά (ή και όχι τόσο, απ’ την μεριά του Πεκίνου…) η ανακοίνωση της κινεζικής πρεσβείας για την γενναία αναβάθμιση των λιβανέζικων υποδομών έγινε την ίδια ημέρα με την ανακοίνωση, στην Ουάσιγκτον, του νόμου «Caesar Syria Civιlian Protection» μέσω του οποίου το ψοφιοκουναβιστάν αυτο-νομιμοποιείται να επιβάλει κυρώσεις σε οποιονδήποτε έχει εμπορικές σχέσεις με την συρία. Ένας απ’ αυτούς είναι ο εντόπιος λιβανέζικος καπιταλισμός, εφόσον το 90% των όποιων συριακών εξαγωγών γίνονται μέσω των λιβανέζικων λιμανιών.

Αμέσως μετά τις κινεζικές ανακοινώσεις ο επικεφαλής της Χεζμπ’ αλλάχ Nasrallah, με τηλεοπτικό διάγγελμά του, πανηγύρισε υποστηρίζοντας ότι το μέλλον του λιβάνου δεν είναι τα δάνεια και οι όροι του δντ αλλά οι κινεζικές επενδύσεις. Χρειάστηκαν ελάχιστες ημέρες για να εκδηλωθεί το “ενδιαφέρον” του ψοφιοκουναβιστάν για τον λίβανο.

Στις 23 Ιούνη ο αμερικάνος υφυπουργός εξωτερικών για θέματα μέσης Ανατολής David Schenker, συνεντευξιαζόμενος στη λιβανέζικη al-Hadeel, δεν μπορούσε να συγκρατηθεί:

… Δεν πρέπει ο λίβανος να πέσει στην παγίδα της κίνας… Βλέπουμε όλοι τι κάνει η κίνα σε όποιο κράτος δεν μπορεί να την ξεχρεώσει… Τι προσέφερε η κίνα στον λίβανο για να αντιμετωπίσει τον κορονοϊό; Οι ηπα προσέφεραν 25 εκατομύρια δολάρια σε ανθρωπιστική βοήθεια…

Εννοείται πως και ο Nasrallah είχε την τιμητική του – αλλά αυτό είναι αναμενόμενο. Ο Πομπηίας, που είχε περάσει απ’ την Βηρυττό τον Μάρτη του 2019, είχε προειδοποιήσει ανάλογα, αποφεύγοντας απλά να αναφέρει την λέξη «κίνα»: «Ο λίβανος και ο λαός του αντιμετωπίζουν ένα δίλημα: με γενναιότητα να προχωρήσουν σαν ανεξάρτητο και υπερήφανο έθνος, ή να αφήσουν τις σκοτεινές φιλοδοξίες του ιράν και της Χεζμπ’ αλλάχ να καθορίσουν το μέλλον τους».

Ποιός ανησυχεί άραγε περισσότερο για την «παγίδα της κίνας» και τον κίνδυνο «να πέσει σ’ αυτήν» ο λιβανέζικος καπιταλισμός; Η Ουάσιγκτον; Ή το Τελ Αβίβ;

(φωτογραφία: Χάρτης με τις χερσαίες, οδικές και σιδηροδρομικές, διασυνδέσεις των νότιων δρόμων του μεταξιού… Αυτές οι συνδέσεις έχουν στόχο να ενώσουν τις “5 θάλασσες”: Μεσόγειο, Εύξεινο, Κασπία, Ερυθρά θάλασσα, Περσικό κόλπο, μετατρέποντας μεγάλο μέρος της ρημαγμένης σήμερα μέσης Ανατολής σε κρίκο της σχέσης του ευρασιατικού project με την Αφρική. Αυτό εξηγεί ως ένα βαθμό και την ελληνική ιμπεριαλιστική λύσσα στο χαμένο παιχνίδι με την “αοζ Καστελορίζου” και τα παρεπόμενα: όσο περισσότερες χερσαίες διαδρομές / μεταφορές, τόσο λιγότερες θαλάσσιες…)

Καπιταλισμός και καπιταλισμός

Τετάρτη 19 Αυγούστου. Όπως συμβαίνει και με άλλες εθνικότητες (π.χ. την ελληνική) υπηκοότητα λιβανέζικη έχουν μερικοί απ’ τους πιο βαθύπλουτους ανθρώπους του καπιταλιστικού πλανήτη. Ο πλουσιότερος τραπεζίτης του κόσμου, για παράδειγμα, ονόματι Joseph Safra, έχει (και) λιβανέζικο διαβατήριο. Οι μεγάλες τραπεζικές αλυσίδες που ελέγχει βρίσκονται στη λατινική αμερική (βραζιλία και μεξικό) ενώ έχει μια βάση και στην ελβετία. Ελέγχει επίσης το 50% της γνωστής chiquita…

Ή η οικογένεια Mikati, που «έβγαλε λεφτά» στη διάρκεια του εμφύλιου στο λίβανο (με τους γνωστούς τίμιους τρόπους που γίνονται οι καλές μπάζες σε τέτοιες περιπτώσεις), επίσης οίκος δισεκατομυριούχων, έχει μεγάλες μπίζνες με τηλεφωνικές εταιρείες σε διάφορα μέρη του κόσμου, real estate στις πιο ακριβές γωνιές του, χρηματιστηριακά παιχνίδια (ξεπλύματα οπωσδήποτε) κλπ κλπ. Ή η οικογένεια Hariri, που έχει την δική της συστηματική «επιρροή» στη λιβανέζικη κοινωνία και κατά περιόδους κυβερνάει (ή το παριστάνει) έχει πολύ μεγάλες μπίζνες με ακίνητα και κατασκευές, οπωσδήποτε και στη μέση Ανατολή (: και ειδικές σχέσεις με τον τοξικό του Ριάντ).

Ο κατάλογος είναι μεγάλος, αλλά δεν θα βοηθούσε να τον ξεδιπλώσουμε αναλυτικά. Το γεγονός είναι πως το μεγαλύτερο μέρος της λιβανέζικης ελίτ (δεν μιλάμε ούτε γι’ αστείο για «αστική τάξη»!) είναι διεθνοποιημένο ως προς τις μπίζνες και τα είδη της καπιταλιστικής συσσώρευσης που πετυχαίνει. Αυτό σημαίνει ότι αντιμετωπίζει την επικράτεια και τις δομές κρατικής εξουσίας του λιβάνου σαν αποικία, σαν σημαία ευκαιρίας, σαν οτιδήποτε άλλο εκτός από την οργανική βάση της ύπαρξής της μέσα στον διεθνή καπιταλιστικό καταμερισμό (το ίδιο ακριβώς κάνει και το 1 εθνικό κεφάλαιο του ελλαδιστάν, οι εφοπλιστές).

Όταν η οικονομική / καπιταλιστική ελίτ μιας «εθνικής ταυτότητας» δεν είναι εδαφικοποιημένη (ούτε καν ιστορικά) στην κρατική επικράτεια που αντιστοιχεί σ’ αυτήν την «εθνική ταυτότητα», τότε η μορφή κράτος και οι δομές της δεν συγκροτούνται με τον ιστορικό τρόπο της «αστικής εξουσίας». Κι αν εμφανιστούν οποιεσδήποτε σοβαρές αντιθέσεις στο εσωτερικό της κρατικής επικράτειας, οι όποιοι εξουσιαστές τις διαχειρίζονται σαν μαφιόζοι παρά σαν μια ενιαία τάξη που οφείλει να βάλει στην άκρη τις εσωτερικές της διαφωνίες για να προστατέψει την βάση της συσσώρευσής της και τον δικό της πολιτικό και ιδεολογικό ρόλο μέσα και πάνω σ’ αυτήν. Και πάλι για καπιταλισμό πρόκειται. Δεν είναι όμως του είδους που διάφοροι αγαπούν να νομίζουν ότι ξέρουν το τρόπο της λειτουργίας του… (Η «κρατικοποίηση του εγκλήματος» θα τους βοηθούσε να ξεστραβωθούν – αλλά δεν θέλουν…)

Στην ιστορική περίοδο της ριζικής Αλλαγής (καπιταλιστικού) Παραδείγματος σαν αυτή που βρίσκεται σε εξέλιξη, με πολλές, κρίσιμες και αναπόφευκτες γεωπολιτικές αλλαγές / ανατροπές επίσης, τέτοιου είδους κράτη / κοινωνίες, στηριγμένα/ες στον πολιτικό και στον γεωπολιτικό προσοδισμό, εκδηλώνουν πολύ εντονότερα τους «κρισιακούς» σπασμούς της απώλειας προσανατολισμού. Η Χεζμπ’ αλλάχ έχει σχέδιο: την υπαγωγή του λιβανέζικου καπιταλισμού στους «δρόμους του μεταξιού», στο ευρασιατικό project δηλαδή. Υποθέτουμε ότι συμπεριλαμβάνει σ’ αυτήν την υπαγωγή και την αναδιάρθρωση (υπέρ της) των συσχετισμών μέσα στον λίβανο, παρότι είναι (αν δεν κάνουμε λάθος) το μεγαλύτερο κόμμα. Αντίθετα οι παραδοσιακοί νταβάδες της Βηρυτού, σαν την οικογένεια Hariri, προτιμούν το “ανήκουμε εις την δύση” που τους έχει επιτρέψει τον άγριο πλουτισμό. Τον Μάρτη του 2019, σαν πρωθ. ακόμα ο Hariri, προτίμησε να διαπραγματευτεί συμφωνία για δάνειο 10 δις δολαρίων με το δντ – με την ελπίδα ότι τα μέτρα του διεθνούς ταμείου ήταν στα μέτρα της δικής του ηγεμονίας. Ωστόσο λίγους μήνες αργότερα, στα τέλη Οκτώβρη, αναγκάστηκε να παραιτηθεί εξαιτίας των μαζικών διαδηλώσεων ενάντια στο σύνολο του πολιτικού συστήματος…

Οι καταστροφές που προκάλεσε η έκρηξη στη Βηρυττό είναι ευκαιρία για «επενδύσεις» – ή ευκαιρία για χάος. Το δίλημα που με εκβιαστικό τρόπο (ή μ’ εμάς ή χάος) περιγράφουν οι αξιωματούχοι του ψοφιοκουναβιστάν έχει κάποια βάση, αν και το πόπολο δεν το αντιλαμβάνεται. Η Ουάσιγκτον δεν ενδιαφέρεται (και δεν μπορεί) να συμβάλει στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση του λιβάνου – ενδιαφέρεται μόνο να μην φτάσει το Πεκίνο ως εκεί. Και μπορεί να κάνει οτιδήποτε εύκολο και φτηνό για να το πετύχει. Το Πεκίνο, απ’ τη μεριά του (όπως και οι σύμμαχοί του) ενδιαφέρεται για μια κάποια δημιουργική ανασυγκρότηση και εκεί, όπως στη συρία και στο ιράκ. Αλλά δεν μπορεί να την επιβάλει με στρατιωτικά μέσα. Ασύμμετρος (προς το παρόν) πόλεμος…

Σαν σφήνα, ενδιάμεσα, προσπαθεί να χωθεί ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron.

Αλλά αίφνης έχει καινούργιους πονοκέφαλους…