Tag: ηπα

Συρία

Παρασκευή 14 Σεπτέμβρη. Στέλνει η Άγκυρα όπλα και εξοπλισμό στο Idlib; Ναι, στέλνει. Όμως ο προορισμός τους είναι αντίθετος απ’ αυτόν που προπαγανδίζουν διάφοροι δημαγωγοί στη δύση (ό,τι, δηλαδή, αυτά προορίζονται να χρησιμοποιηθούν απ’ τους αντικαθεστωτικούς εναντίον του συριακού στρατού…). Δεν θα ήταν δύσκολο να μάθουν τι γίνεται – αλλά θα χάλαγε η psyop περί «επερχόμενης στρατιωτικής αναμέτρησης τουρκίας – συρίας» στο Idlib.

Η Άγκυρα έχει ζητήσει απ’ την Δαμασκό (μέσω Μόσχας) περισσότερο χρόνο. Ο οποίος έχει δoθεί, αν κρίνουμε απ’ τον περιορισμό των βορβαδισμών στο νότο τα τελευταία δύο 24ωρα. Η παράταση (στην καθυστέρηση της συριακής ‘n friends εισβολής) χρειάζεται στην Άγκυρα για να αναγκάσει τους proxies του Ριάντ, της Ουάσιγκτον κλπ, να «παραδοθούν». Τα όπλα και ο εξοπλισμός πηγαίνουν στους δικούς της proxies, που για χάρη συνεννόησης ας τους ονομάζουμε f.s.a. Σύμφωνα με τον τουρκικό σχεδιασμό, αν οι της h.t.s. δεν αποχωρήσουν απ’ τις περιοχές όπου υπάρχει f.s.a., τότε οι ένοπλοι του τελευταίου θα τους επιτεθούν στρατιωτικά. Είναι στη βάση αυτού του σχεδιασμού που η Άγκυρα έχει ζητήσει χρόνο. Ωστόσο δεν είναι ακόμα γνωστό που θα πρέπει να μαζευτούν οι της h.t.s. μέσα στον θύλακα…

Μοιάζει με άσκηση ισορροπίας σε τεντωμένο σκοινί, αν και αυτός ο σχεδιασμός είναι λογικός. Το να εμφανιστεί, ξανά, ένας «εμφύλιος» μέσα στον θύλακα του Idlib βραχυκυκλώνει τις αμερικανικές απειλές. Όμως μόνοι τους οι fsa είναι πιθανό να μην τα καταφέρουν. Θα χρειαστεί, πολύ πιθανόν, να εισβάλει «αόρατα» και ο τουρκικός στρατός. Από βορρά και δύση.

Ήδη εντοπίζονται τέτοιες κινήσεις εισβολής: τουρκικός στρατός βρίσκεται από χτες στη συνοριακή συριακή πόλη Bab al-Hawa, που ελέγχεται απ’ τους f.s.a… (Εκεί που είναι το μπλε σημάδι)

Σύγκρουση αυτοκρατοριών

Παρασκευή 14 Σεπτέμβρη. Είναι σκέψη απλοϊκή; Πριν 2 μέρες, μιλώντας σε ένα συνέδριο εξαγωγικών νοτιοκορεατιών επιχειρήσεων, ο νοτιoκορεάτης υπ.εμπ. Kim Hyun-chong είπε τα εξής (όχι και τόσο ευοίωνα):

…Η βάση της εμπορικής αντίθεσης ανάμεσα στις ηπα και την κίνα είναι η σύγκρουση αυτοκρατοριών σε σχέση με την τεχνολογική, βιομηχανική και χρηματοπιστωτική ηγεμονία. Η μία απ’ αυτές τις αυτοκρατορίες είναι θαλασσοκράτειρα, μια δύναμη βασισμένη στη θάλασσα, που επιδιώκει να επεκτείνει την επιρροή της μέσω των ωκεανών, και η άλλη είναι ξηροκράτειρα, μια δύναμη βασισμένη στη στεριά, που επιδιώκει να επεκτείνει την ηγεμονία της μέσω της ξηράς. Είναι πολύ πιθανό να γίνει μια παρατεταμένη δομική σύγκρουση…

Είναι πράγματι πιθανό να γίνει έτσι, κυρ Kim. Με μια διαφορά: το Πεκίνο είναι μια ανερχόμενη θαλάσσια δύναμη· κι αυτό είναι που κάνει την αμφισβήτηση της αμερικανικής «θαλασσοκρατορίας» εκρηκτική…

Μαχαιριά!

Πέμπτη 13 Σεπτέμβρη. … Οι ηπα σήμερα είναι στη χειρότερή τους κατάσταση παγκόσμια, κι ακόμα και διεθνείς οργανισμοί όπως οι unesco, ο οηε, η διεθνής υπηρεσία ατομικής ενέργειας (IAEA) και το διεθνές δικαστήριο εγκλημάτων δεν αποδέχονται την αμερικανική πολιτική…

Ως εδώ τα χθεσινά λεγόμενα του ιρανού προέδρου Hassan Rouhani θα μπορούσαν να θεωρηθούν αναμενόμενα. Να, όμως, τι είπε αμέσως μετά:

… Μόνο λίγα κακόφημα κράτη στηρίζουν τώρα την Ουάσιγκτον…

Αμάν!!! Είπε ο ιρανός πρόεδρος το ελλαδιστάν «κακόφημο κράτος»; Είπε τέτοιο πράγμα; Για το ελλαδιστάν; Που έδωσε στο σύμπαν «τα φώτα του πολιτισμού»; Που «όταν οι άλλοι ήταν στα δέντρα εμείς φτιάχναμε μπαλαντέζες»;

Ωιμέ!!! «Κακόφημο» ε;… Γι αυτό έχουν αρχίσει να σκάνε με τα ντάλαρς στο χέρι τα πελατάκια του αμερικανικού ναυτικού;

(φωτογραφία: Είμαι σίγουρος ότι εσύ δεν είσαι απ’ αυτούς που με κοντράρουν, τους “αντιστασιακούς” – κακό ψόφο νάχουν! Πάμε λοιπόν να σου δείξω την συλλογή των τιτιβισμάτων μου!)

Μέση Ανατολή

Τετάρτη 12 Σεπτέμβρη. Όταν, στις 19 Μάρτη του 2003, ο αμερικανικός στρατός και οι «πρόθυμοι» σύμμαχοί του εισέβαλαν στο ιράκ, σαν δεύτερη πράξη αξιοποίησης της 11ης Σεπτέμβρη του 2001, θεωρούσαν ότι θα έκαναν μια σύντομη βόλτα. Η Ουάσιγκτον είχε δηλώσει ήδη τους επόμενους στόχους στρατιωτικής κατάκτησης (στο όνομα του «εκδημοκρατισμού» πάντα): συρία και ιράν… Ο καθένας μπορεί να πάει στη Βαγδάτη, οι άντρες πάνε στην Τεχεράνη έλεγαν τότε οι πιο στρατόκαβλοι απ’ τους αμερικάνους πεζοναύτες…

Ήταν ένα κράτος, τυπικά σύμμαχος των ηπα, που τους χάλασε σε ικανό βαθμό τον σχεδιασμό της βόλτας: το τουρκικό. Οι καινούργιοι στην εξουσία ισλαμοδημοκράτες αρνήθηκαν στις ηπα να χρησιμοποιήσουν το έδαφός τους για εισβολή (στο ιράκ) και απ’ τον βορρά… Κατ’ αυτόν τον τρόπο άλλαξαν (επί τα χείρω) την γεωμετρία της αμερικανικής κατάκτησης του ιράκ, στην αρχική φάση της… (Εννοείται πως κανένας ντόπιος “αντι-μπεριαλιστής” δεν συνεχάρει τότε τον Erdogan για το θάρρος του!)

Έχουν περάσει κάτι παραπάνω από 15 χρόνια έκτοτε. Τι θα είχε συμβεί αν ο αμερικανικός στρατός δεν είχε «κολλήσει» στην κατοχή του ιράκ; Και παρότι έχει βάσεις στο ιράκ (και καινούργιες στη συρία, χάρη στους ypg/pkk…) πόσο διαφορετικά εξελίχθηκαν οι συσχετισμοί δύναμης;

Η (καπιταλιστική) ιστορία εν τω γεννάσθαι… Δεν είναι ευχάριστο· είναι ωμά αληθινό…

(φωτογραφία: Ενάμισυ μήνα πριν την εισβολή, στις 5 Φλεβάρη του 2003, ο πρώην αρχικαραβανάς και μετά υπ.εξ. της κυβέρνησης των συντηρητικών – πρώτη του Μπους του Β – ανέμιζε αυτό το φιαλίδιο στον οηε, το οποίο υποτίθεται περιείχε βάκιλλο του άνθρακα, σαν απόδειξη της ενοχής του Σαντάμ: ότι κατείχε βιολογικά όπλα…

Μετά την inside δουλειά της 11ης Σεπτέμβρη του 2001, ήταν η δεύτερη φορά που κάποιες φράξιες των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών έφτιαχναν “εντυπωσιακά στοιχεία ενοχής” κάποιου, για διεθνή χρήση. Ποτέ δεν τιμωρήθηκε κανείς όπως θα άξιζε….

Και η δουλειά συνεχίστηκε και συνεχίζεται απρόσκοπτα από διάφορες πια υπηρεσίες…)

Very warm….

Τρίτη 11 Σεπτέμβρη. Τελικά αυτοί οι ασιάτες είναι απίστευτοι!!! Ο βορειοκορεάτης Kim έστειλε πριν 4 ημέρες ένα «πολύ θερμό» (όπως λένε οι αμερικάνοι) ραβασάκι στο ψόφιο κουνάβι, όπου του λέει (περίπου) ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια, και θέλει να ξανασυναντηθούν!… Ίσως, ανάμεσα στις καρδούλες, να του τόνισε ότι «να, και στην εθνική παρέλασή μας [έγινε χτες] δεν θα ξαναδείξουμε τους βαλιστικούς μας πυραύλους, για να μη νομίζεις ότι σε απατώ!»… Ψιλό γαζί πάει το δούλεμα, αλλά συνεχίζει!

Άλλους καιρούς, που η κριτική σκέψη παρέμενε ακονισμένη, θα ήταν κοινός τόπος: πρόκειται για κινήσεις όξυνσης των εσωτερικών αντιθέσεων μέσα στο αμερικανικό παλάτι!

Εν τω μεταξύ σήμερα αρχίζει το «οικονομικό φόρουμ του Βλαδιβοστόκ»… Εκτός απ’ τον οικοδεσπότη Putin θα είναι εκεί ο Xi, ο (ιάπωνας) Abe, o (νοτιοκορεάτης πρωθυπουργός) Lee Nak-yon (αντί για τον Moon)… Κάποιος απ’ την Πγιονγκγιάνγκ δεν χωράει στην παρέα;

(φωτογραφίες: Αυτό μοιάζει σαν πληθωρικός οδοδείκτης, αλλά είναι κάτι παραπάνω. Πρόκειται για ένα έργο πολιτικής τέχνης, που δείχνει την απόσταση 15 πόλεων του πλανήτη απ’ τη Σεούλ. Όλο το νόημα όμως βρίσκεται στην υπενθύμιση ότι η Πγιονγκγιάνγκ απέχει λιγότερο από 200 χιλιόμετρα, ένα τσιγάρο δρόμο δηλαδή, κι όμως είναι ακόμα η μόνη απ’ τις πόλεις του οδοδείκτη που δεν μπορούν να επισκεφτούν οι νοτιοκορεάτες – και αντίστροφα, οι βορειοκορεάτες τη νοτιοκορεατική πρωτεύουσα. Τόσο κοντά, κι ακόμα τόσο μακρυά είναι το νόημα του έργου.

Το συγκεκριμένο γλυπτό το παρήγγειλε η μητροπολιτική κυβέρνηση της Σεούλ, σε 20 κομμάτια. Και το εγκατέστησε σε διάφορα τουριστικά σημεία της πόλης….)

Very cold…

Τρίτη 11 Σεπτέμβρη. Όσο είναι στην βιτρίνα το ψόφιο κουνάβι, «περάστε κόσμε». Γιατί το «αντικείμενο του πόθου» του Kim (και του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ συνολικά) κάποια στιγμή το περσινό φθινόπωρο, ετοιμαζόταν για πόλεμο κατά της Πγιονγκγιάνγκ. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του δημοσιογράφου Bob Woodward, που συνεχίζει να διαφημίζει το βιβλίο του «Φόβος: ο Τραμπ στο λευκό οίκο», οι σωματοφύλακες του ψόφιου κουναβιού πρόλαβαν και έκοψαν πριν εκτοξευτεί ένα τιτίβισμα του ψόφιου κουναβιού που έλεγε «θα αποσύρουμε τους αμάχους μας απ’ τη νότια κορέα, τα μέλη των οικογενειών των 28.000 στρατιωτών μας εκεί». Σήμανε συναγερμός στην ηγεσία του πενταγώνου είπε συνεντευξιαζόμενος στο CBS ο Woodward. Θεέ μου, ένα tweet και είναι σίγουρο ότι οι βορειοκορεάτες θα το διαβάσουν ως ότι «επίκειται άμεση επίθεση» απ’ την μεριά μας.

(Τελικά προτιμότερα ήταν εκείνα τα τιτιβίσματα με θέμα τίνος το κουμπί είναι μεγαλύτερο). Αν είχατε έναν τέτοιον επικεφαλής των αντιπάλων, οπουδήποτε, δεν θα του στέλνατε φιλάκια και «αγάπη, μόνο αγάπη ρε»;

Το πιο ιερό κράτος

Τρίτη 11 Σεπτέμβρη. Μπορεί το ισραηλινό φασισταριό να πιστεύει (ή να παριστάνει ότι πιστεύει) ότι το κράτος του Τελ Αβίβ είναι ιερό, το αγαπημένο του θεού, συνεπώς εξαιρείται απ’ οποιαδήποτε κριτική αφορά τα εγκόσμια… Αλλά το πιο ιερό κράτος μακράν είναι το αμερικανικό!

Στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς το Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων, με έδρα την Χάγη, ανακοίνωσε ότι υπάρχει «εύλογη βάση για την εκτίμηση ότι έχουν διαπραχθεί εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε σχέση με την ένοπλη σύγκρουση στο αφγανιστάν». Η ανώτατη εισαγγελέας, η γκανέζα Fatou Bensouda, φαίνεται διατεθειμένη να εξετάσει σοβαρά τις καταγγελίες των αφγανών αμάχων για σφαγές απ’ τον αμερικανικό στρατό· αυτού που στη δύση ονομάστηκε «παράπλευρες απώλειες» – κι ύστερα έγινε τόσο κοινότοπο ώστε να ξεχαστεί.

Δίκη για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα σε βάρος της ανθρωπότητας κατά της Ουάσιγκτον; Τέτοια πράγματα συμβαίνουν μόνο στους ηττημένους! Τολμάει να πιστεύει, λοιπόν, η κυρία Bensouda, ότι οι ηπα έχουν ηττηθεί;

Το ψοφιοκουναβιστάν δεν το βλέπει έτσι· αν και οι αφροί που βγάζει δεν είναι απόδειξη νίκης. «…Δεν θα συνεργαστούμε με το ICC. Δεν θα του προσφέρουμε καμμία βοήθεια. Δεν πρόκειται να συμμετάσχουμε στο ICC. Θα το αφήσουμε να πεθάνει. Άλλωστε, απ’ όπου και να το δει κανείς, το ICC είναι ήδη νεκρό για εμάς. Θα απαγορεύσουμε στους δικαστές και στους ανακριτές του να εισέλθουν στις ηπα. Θα βάλουμε κυρώσεις στα κεφάλαιά του στο αμερικανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, και θα τους οδηγήσουμε ενώπιον των δικαστών μας. Θα κάνουμε το ίδιο για κάθε εταιρεία ή κράτος που στηρίζει την έρευνα του ICC κατά αμερικάνων»… Αυτά είπε ο ψοφιοκουναβικός σύμβουλος εθνικής ασφαλείας Bolton, έχοντας αναψοκοκκινίσει σε βαθμό εγκεφαλικού! Θα πρέπει να θύμιζε Λεβέντη την εποχή του “καρκίνο! να πάθουν καρκίνο!!!”

«Θα του κάνω, θα του δείξω!». Γιατί ώρες ώρες το αμέρικα μοιάζει να συμπεριφέρεται σαν έλληνας μικροαστός οικογενειάρχης γιωταχής που του γρατζούνισαν το όχημα; Ίσως υπάρχει μια βαθύτερη ιερότητα που συνδέει τους λούμπεν, άσχετα από κλίμακα και τομέα…

(φωτογραφία: Δεν κοιμούνται. Είναι εφτά απ’ τα έντεκα πιτσιρίκια που δολοφονήθηκαν «κατά λάθος» σε αμερικανικό βομβαρδισμό τον Απρίλη του 2013 – επί Obama… «Κατά λάθος»; Μπορεί και όχι. «Αυτά πρέπει να τα σκοτώνεις μικρά, γιατί άμα μεγαλώσουν…»)

Ο βήχας και οι φίλοι δεν κρύβονται

Τρίτη 11 Σεπτέμβρη. Ποιοι Podemos; Ποια «λίστα Τσίπρα» στην ιταλία; Ποιος Μαδούρο και πράσινα άλογα; Οι αληθινοί φίλοι του ροζ τμήματος του φαιορόζ γκουβέρνου βρίσκονται στην Ουάσιγκτον (και στο Λονδίνο…)· όπως ακριβώς προβλέπει το manual των πόστων τους.

Τα γράφαμε έγκαιρα, τότε, το ’14 και το ’15, τις εποχές της «ανατρεπτικής μέθης» – αλλά είμαστε περιθωριακοί. Ωστόσο αυτή η φιλία / συμμαχία μπορεί να θεωρηθεί ως και φυσιολογική, αφού το νούμερο 1 «εθνικό κεφάλαιο» είναι ο εφοπλισμός. Εκείνο που αναγκάζει την επιστήμη να σηκώσει τα χέρια είναι ότι αρκετές χιλιάδες οπαδών απ’ τη μια συνεχίζουν να παριστάνουν τους «αντιιμπεριαλιστές» και απ’ την άλλη συνεχίζουν να παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν…

Υποθέτουμε ότι σύντομα θα μας εξηγήσουν τα καλά της «αμερικανικής βοήθειας» τότε… Και όχι μόνο…

(φωτογραφία: Οι φιγούρες των περαστικών στο πρώτο πλάνο δεν φαίνονται πάντως ούτε εντυπωσιασμένες ούτε τρομαγμένες…)

Εξ οικείων τα βέλη

Τρίτη 11 Σεπτέμβρη. Ωστόσο «δεν κάθονται όλα» στους συμμάχους της Αθήνας – όπως, άλλωστε, ούτε στην ίδια… Ο Richard Clark, αμερικάνος γερουσιαστής απ’ την Βιρτζίνια, ρεπουμπλικάνος μάλιστα, που φαίνεται απ’ τις επισκέψεις του στη Δαμασκό ότι είναι «φίλος του Άσαντ», βγήκε και είπε χτες, συνεντευξιαζόμενος στην Washington Post, ότι:

«… Η αγγλική M16 ετοίμαζε μια fake χημική επίθεση στο Idlib, όχι κανονική, αλλά μια κατά την οποία όντως θα μετακινούνταν άνθρωποι από μια περιοχή, και είχε εκπαιδεύσει αυτούς τους ανθρώπους να παριστάνουν τα θύματα χημικής επίθεσης…. Το σχέδιο προέβλεπε να χρησιμοποιηθούν τα ‘άσπρα κράνη’ που μόνιμα εμπλέκονται σε τέτοιες βρώμικες ιστορίες, για να προβάλλουν την επίθεση…»

Δεν τα λέει η ρωσική fsb αυτά, ούτε ο ρωσικός στρατός. Τα λέει ένας αμερικάνος ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής. Μπορείς να τον πεις «πράκτορα»; Μπορείς – αλλά έτσι μεγαλώνεις το πρόβλημα…

Αυτός ο Clark δίνει βέβαια τους άγγλους, όχι τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Η καταγγελία του κατά συνέπεια μαζεύει πολλά “like” απ’ την Μόσχα, που θα έχει ένα επιπλέον επιχείρημα να φωνάζει ότι και η περιβόητη «δηλητηρίαση των Skripal» δουλειά των ίδιων (αγγλικών) υπηρεσιών ήταν.

Απ’ την άλλη όμως δεν δημιουργείται, έτσι, μια κάποια «κρίση εμπιστοσύνης» στις γραμμές των πιστών συμμάχων, όπως είναι οι έλληνες; Όχι επειδή το Λονδίνο και η Ουάσιγκτον κάνουν προβοκάτσιες – αλλοίμονο, αυτή είναι η δουλειά κάθε κράτους που σέβεται τον εαυτό του. Όμως ούτε μια σφικτή «εθνική ενότητα» βρε αδερφέ, τέτοια που να εμποδίζει τις διαρροές και τα from inside «καρφώματα»; Ούτε μια απαγόρευση για λόγους εθνικής ασφάλειας; Που πάμε έτσι;

Ώρα είναι τώρα να παραδειγματιστούν κι εδώ τίποτα αλαφροΐσκιωτοι, και να βγει κανάς βουλευτής του συ.ριζ.α. με αποκαλύψεις για τα εθνικά κομπρεμί με το Τελ Αβίβ – (λέμε, για παράδειγμα…)

Κουφώματα (γεωπολιτικά) 1

Κυριακή 9 Σεπτέμβρη. Στα τέλη του περασμένου Γενάρη ο αμερικάνος πρεσβευτής στην Αθήνα Geoffrey Pyatt (ο αξιωματούχος που σαν πρεσβευτής στο Κίεβο είναι βουτηγμένος μέχρι τις ρίζες των μαλλιών του στην προβοκατόρικη σφαγή στην πλατεία Meidan… για να μην ξεχνάμε) συνεντευξιαζόμενος στο τ/σ Sky είπε μεταξύ άλλων άκρως επαινετικών για την ελληνοαμερικανική συμμαχία και τα πιο κάτω:

… Βλέπουμε την Ελλάδα ως μια πολύ θετική επιρροή στη γειτονιά και όπως είπαμε, όπως ο αντιπρόεδρος Pence είπε, βλέπουμε την Ελλάδα σαν πυλώνα σταθερότητας σε μια περίπλοκη περιοχή, που αφορά στα δυτικά Βαλκάνια, στην ανατολική Μεσόγειο και στις περιοχές της Βόρειας Αφρικής. Και αυτό πιστεύω είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι όταν δουλεύεις πάνω στις σχέσεις Ελλάδας – ΗΠΑ σήμερα. Είναι στον τρόπο που αυτή η χώρα αποκαθιστά τον ρόλο της ως γεωπολιτικός «μεντεσές» μεταξύ της Ευρώπης και της ευρύτερης γειτονιάς. Και το κάνει αυτό ως δυνατός ΝΑΤΟϊκός σύμμαχος των ΗΠΑ…

Ο χαρακτηρισμός «μεντεσές» τράβηξε για λίγο την προσοχή, περιγελάστηκε – αλλά δεν εξηγήθηκε. Ξεχάστηκε γρήγορα… Στην ασταμάτητη μηχανή έκανε εντύπωση όμως. Δεν είναι λέξη απ’ την καθωσπρέπει διπλωματική ορολογία, αυτό είναι βέβαιο! Δεν είναι λέξη από οποιοδήποτε γνωστό πολιτικό λεξιλόγιο· δεν μπορεί καν να είναι σίγουρος κάποιος αν είναι τιμητικός χαρακτηρισμός ή υποτιμητικός… Δεν έχει κάτι ηρωϊκό σαν την λέξη «προμαχώνας», «κάστρο», «φύλακας» ή άλλες παρόμοιες… «Μεντεσές»; «Πόμολο»; «Σοβατεπί»; Τι είναι αυτά; Τόσες δεκαετίες σύμμαχος για να καταλήξει (το ελλαδιστάν) …. μεντεσές;

Ακόμα χειρότερο: η λέξη «μεντεσές» είναι τουρκική: menteşe… Και ο πρεσβευτής το ήξερε· δεν την έμαθε (την λέξη) παίζοντας μπάλα στη γειτονιά του… Αν ο κυρ Pyatt δεν είναι αλκοολικός ή λογοτέχνης (τίποτα απ’ τα δύο…) θα έπρεπε να προκαλέσει το ελλαδιστάν αφού ενώ μιλούσε αμερικάνικα χρησιμοποίησε ξαφνικά μια τουρκική λέξη, και μάλιστα την λέξη «μεντεσές», για να δώσει ένα όνομα στη γεωπολιτική λειτουργία του ελληνικού ιμπεριαλισμού μέσα στον ευρύτερο σχεδιασμό του αμερικανικού.

Γιατί λοιπόν «μεντεσές» το ελλαδιστάν; Τι ήθελε να πει με τέτοιον κωδικό ο αμερικάνος διπλωμάτης;

(«Μεντεσές» εμείς; Που δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού; Ούτε λαμπατέρ βρε αδερφέ; Ούτε, έστω, μια απλίκα;)

(φωτογραφία: “Δεν πειράζει που μας έχετε για μεντεσέ και όχι για πολύφωτο. Δεν πειράζει καθόλου κύριε Πένσα”…)