Tag: ηπα

Κορέες

Σάββατο 6 Οκτώβρη. Τα κόκκαλα αριστερά θα πρέπει να ανήκουν σε κάποιο προϊστορικό τέρας· και βρίσκονται σε μουσείο μέσα στο τεχνολογικό σύμπλεγμα της Πγιονγκγιάνγκ. Οι μικροσκοπικές φιγούρες κάτω απ’ τα κόκκαλα ανήκουν σε τμήμα της 160μελούς αντιπροσωπείας του κορεατικού νότου στον βορρά, που βρίσκεται στην Πγιονγκγιάνγκ εδώ και δύο μέρες. Για να γιορτάσουν την 11η επέτειο απ’ την (πρώτη) “δήλωση της Πγιονγκγιάνγκ”, στις 4 Οκτώβρη του 2007, στο τέλος της 3ήμερης συνάντησης του τότε βορειοκορεατικού αφεντικού Kim Jong-il (πατέρα του τωρινού Kim) και του νοτιοκορεάτη Roh Moo-hyun (μέντορα του σημερινού Moon).

Είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς έναν κορμό χωρίς ρίζες δήλωσε κατά την υποδοχή ο βορειοκορεάτης αξιωματούχος Ri Son-gwon· εννοώντας, προφανώς, ότι οι εξελίξεις μέσα στο 2018 έχουν ρίζες στις τότε συνεννοήσεις.

Μόνο που ενδιάμεσα στις τότε ρίζες και στον τωρινό κορμό – το θυμούνται όλοι στην κορεατική χερσόνησο και όχι μόνο – μεσολάβησαν οι αμερικανικές τορπίλες στην ενδοκορεατική συνεννόηση, στα τέλη της προεδρίας του Μπους του Β.

Πράγμα που σημαίνει πως όσο πιο «θα δούμε» το παίζει η Ουάσιγκτον τόσο πιο σίγουροι είναι όλοι για το έργο που προσπαθεί να σκηνοθετήσει.

(Ακόμα και οι βροντόσαυροι καταλαβαίνουν).

Αντιτρομοκρατία made in usa

Παρασκευή 5 Οκτώβρη. Το νέο “αντιτρομοκρατικό δόγμα” της Ουάσιγκτον είναι σαφέστατο: εναντίον της Τεχεράνης αλλά και του Πεκίνου!!! Σύμφωνα με την αντιτρομοκρατική σοφία των ηπα το ιράν είναι ο παγκόσμιος καθοδηγητής της διεθνούς τρομοκρατίας απ’ το 1979 – δεν είναι παίξε γέλασε!!! Όσο για το Πεκίνο; Σε χρόνο dt έχει μπει δίπλα στη Μόσχα στο κάδρο εκείνων που θέλουν να επηρεάζουν τις αμερικανικές εκλογές: τρόμος είναι οι κάλπες…

Αν αυτά ήταν το σενάριο ταινίας θα ήταν σίγουρα κωμωδία· κάτι σαν το m-a-s-h χωρίς γιατρούς αλλά με δικαστικούς επιμελητές. Όμως, εκτός απ’ την περίπτωση να ζούμε σ’ ένα παράλληλο σύμπαν, οι αμερικανικοί σπασμοί είναι σημαντικό μέρος της σημερινής καπιταλιστικής πραγματικότητας. Και της αυριανής και της μεθαυριανής.

Καμία όρεξη για γέλια…

Μπιτονάκια στη λαϊκή

Παρασκευή 5 Οκτώβρη. Δεν ξέρουμε αν το περίμενε ή όχι όταν κήρυσσε αυτόν τον “εμπορικό πόλεμο” κατά του Πεκίνου τον οποίο θα κέρδιζε με χαρακτηριστική άνεση (όπως έλεγε) αλλά εδώ και ένα μήνα περισσεύουν στο ψόφιο κουνάβι γύρω στα 300.000 με 340.000 βαρέλια πετρέλαιο. Κάθε μέρα.

Το Πεκίνο σταμάτησε εντελώς τις εισαγωγές πετρελαίου απ’ τις ηπα, εστιάζοντας στην ρωσική παραγωγή και στην ιρανική· οι αγορές από σαουδική αραβία έχουν πέσει επίσης. Από ποσοτική άποψη το Πεκίνο ήταν ο μεγαλύτερος εισαγωγέας αμερικανικού πετρελαίου μέχρι τα τέλη του περασμένου Αυγούστου. Όχι πια.

Αν δεν το σκεφτείτε να το υποδείξουμε: εκτός απ’ την Ουάσιγκτον πλερέζες θα βάλουν και οι έλληνες εφοπλιστές. Γιατί το εμπάργκο κατά του ιράν ξέρουν να το αντιμετωπίσουν. Με τον παλιό, πατροπαράδοτο τρόπο: λαθρεμπόριο. Αλλά την διακοπή της μεταφοράς του αμερικανικού oil στην κίνα πως θα την αντιμετωπίσουν;

Ντέρμπι αυτός ο «εμπορικός πόλεμος»…

Αναπροσανατολισμός

Παρασκευή 5 Οκτώβρη. … Όπως μου είπε ανώτερο στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών μας αυτά που κάνουν οι ρώσοι [εναντίον μας] είναι αστεία σε σχέση μ’ αυτά που κάνουν οι κινέζοι…

Αυτά τα είπε χτες όχι ένας τυχαίος. Αλλά ο κύριος Pence – αντιπρόεδρος των ηπα. Αλλαγή “κακού”; Ενδιαφέρον, μιας και δείχνει αστάθεια… Ωστόσο φαίνεται πως το πεδίο της κινεζικής (αντιαμερικανικής) κακίας είναι το ίδιο με της ρωσικής: οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές.

Το κατά τεκμήριο “σοβαρό” Bloomberg Businessweek αποκάλυψε χτες ότι μετά από τρία χρόνια ερευνών οι αμερικάνοι εντόπισαν ένα μικροσκοπικό, μικροσκοπικότατο κύκλωμα / κατάσκοπο υπέρ της κίνας στις motherboards διάφορων σούπερ-υπολογιστών που χρησιμοποιούν ο αμερικανικός στρατός και το ναυτικό, οι μυστικές υπηρεσίες (cia κλπ), και λοιπά ευαγή ιδρύματα – αλλά και εταιρείες όπως η amazon και η apple.

Πως κατάφερε η αλητήρια κινεζική κατασκοπεία να χώσει αυτό το μικροσκοπικότατο κύκλωμα στη διάρκεια της συναρμολόγησης των motherboard, που γίνεται μεν στην κίνα ή στην ταϊβάν αλλά με τα εξαρτήματα σχεδιασμένα από μηχανικούς (της εταιρείας Supermicro) στο αμερικανικό έδαφος; Οι ερευνητές θεωρούν ότι το Πεκίνο στρατολόγησε κάποιον ή κάποιους απ’ αυτούς τους μηχανικούς, κινεζικής καταγωγής. (Το Γκουντανάμο θα ξαναγεμίσει…)

Το κύκλωμα (πάντα κατά τους αμερικάνους) χειραγωγούσε τις βασικές κινήσεις των λειτουργικών συστημάτων, μεταξύ μνήμης και κεντρικού επεξεργαστή, στέλνοντας τα bits σε άγνωστης ταυτότητας υπολογιστές, μέσω internet: “τύφλωνε”, για να το περιγράψουμε σχηματικά, την “αναζήτηση κωδικών” για την διοχέτευση των bits αποκλειστικά σε εγκεκριμένους χρήστες…

Πολλές χριστοπαναγίες πέφτουν στην αμερικανική μεριά του Ατλαντικού με την συγκεκριμένη υπόθεση· που, υποθέτουμε, κάποια στιγμή θα πάρει μεγάλη έκταση. Η Supermicro είναι κάτι σαν η Microsoft του hardware παγκόσμια· οι πελάτες της είναι υψηλότατου επιπέδου (κρατικές υπηρεσίες ή εταιρείες) σε τουλάχιστον 100 κράτη. Και το χειρότερο είναι ότι (στο βαθμό που όλα αυτά ισχύουν) το κινεζικό κράτος δεν «έβαλε χέρι» στη διαδικασία συναρμολόγησης που γίνεται στο έδαφός του, αλλά μάλλον στον αρχικό σχεδιασμό των κυκλωμάτων, εντός ηπα. Δηλαδή στο κεφάλι της διαδικασίας.

Η υπόθεση θεωρείται μακράν η μεγαλύτερη αλλά και η πιο σύνθετη / τεχνικά δύσκολη περίπτωση ηλεκτρονικής κατασκοπείας (μεταξύ κρατών) ever. Και δεν είναι καν απ’ αυτές που οι θιγμένοι (η Ουάσιγκτον) θα βολεύονταν με ένα «τέλος καλό όλα καλά». Πρώτον επειδή αυτό το μικροκύκλωμα έχει δουλέψει ήδη για πάνω από δέκα χρόνια… Και δεύτερον επειδή ποιος ξέρει τι άλλο έχουν μεθοδεύσει αυτοί οι δαιμόνιοι κινέζοι τεχνο-κατάσκοποι;

Να το πατήσουν (στην Ουάσιγκτον) το κουμπί τώρα, να ξεμπερδεύουν πριν ανακαλύψουν τίποτα χειρότερο;

Αέρινα δράματα

Παρασκευή 5 Οκτώβρη. … Ξέρετε ότι έχουμε αόρατα (stealth) πολεμικά, τα καλύτερα στον κόσμο. Αυτές οι συστοιχίες [των S-300 στη συρία] ούτε να τα εντοπίσουν δεν μπορούν. Οι επιχειρησιακές τους δυνατότητες δεν πρόκειται να εμποδίσουν την αεροπορία μας…

Αυτά τα είπε ένας ισραηλινός υπουργός… Θα έβαζε και ένα καλό στοίχημα ότι έχει δίκιο; Δεν είμαστε καθόλου σίγουροι – ούτε κι αυτός. Πιθανότατα ούτε οι αμερικάνοι κατασκευαστές των f-35.

Δεν θα μας απασχολούσε το θέμα αν δεν είχε και ελληνική διάσταση. Όπως είναι γνωστό εδώ και 20 χρόνια το ελλαδιστάν έχει 2 συστοιχίες S-300 (μοντέλο PMU-1) μαζί με τα συνοδευτικά ραντάρ· και 16 πυραύλους. Ήταν μια παραγγελία που είχε κάνει η Λευκωσία στις αρχές του 1997… την εποχή του «ενιαίου αμυντικού δόγματος», της «στρατηγικής περικύκλωσης της τουρκίας» και των υπόλοιπων εθνεγερτικών… Τελικά, μετά από απειλές και αντίμετρα της Άγκυρας εκείνοι οι S-300 δεν πήγαν ποτέ στη νότια κύπρο. Πήγαν και πάρκαραν στην Κρήτη: επειδή είχαν πληρωθεί απ’ τη Λευκωσία, η Αθήνα “ξεχρέωσε” αυτούς τους απρόσκλητους “μουσαφίρηδες” με παροχή άλλων όπλων στη νότια κύπρο. Έτσι έγινε το εξής μάλλον παράδοξο: ένα κράτος (το ελληνικό), μέλος του νατο, που ποτέ δεν παρήγγειλε S-300 βρέθηκε να έχει τέτοιους, κατασκευής ενός άλλου κράτους (του ρωσικού) που δεν είναι σίγουρο καθόλου τι θα έβαζε μέσα στα κουτιά αν προορισμός του τότε καλύτερου αντιαεροπορικού του συστήματος ήταν κράτος / μέλος του νατο.

Οι S-300 «μοντέλο του 1997» έμειναν άχρηστοι σε κάποιο ελληνικό στρατόπεδο· δοκιμάστηκαν πρώτοι φορά το 2013. «Άχρηστοι»; Όχι ακριβώς. Προφανώς οι αμερικάνοι (τουλάχιστον) σύμμαχοι έκαναν βίδες τα ραντάρ τους για να δουν τι «βλέπουν» και τι όχι.

Κι ύστερα, όταν πήρε σάρκα και οστά η ελληνο-ισραηλινή συμμαχία, οι πιλότοι του Τελ Αβίβ άρχισαν να εκπαιδεύονται «ενάντια» σ’ αυτούς τους συγκεκριμένους S-300. Πιθανότατα οι δηλώσεις ότι «τα ραντάρ τους δεν βλέπουν τα αόρατα f-35 μας» είναι προϊόν αυτών των τεστ.

Ξιπασιά! Οι S-300 δεν έχουν μείνει στο μοντέλο προ εικοσαετίας!!! Έχουν υποστεί τουλάχιστον 4 με 5 αναβαθμίσεις, συμπεριλαμβανομένων των ραντάρ τους και των λοιπών ηλεκτρονικών τους. Μπορεί οι μηχανικοί του ρωσικού καθεστώτος να μην είχαν ποτέ ένα f-35 στα χέρια τους, είναι όμως οι ίδιοι κατασκευαστές «αόρατων» πολεμικών. Και το Τελ Αβίβ έκανε το λάθος να χρησιμοποιήσει f-35 σε επίθεσή του κατά της συρίας πριν κάμποσους μήνες· το οποίο, μάλιστα, «κάπως γρατζουνίστηκε» – από S-200… Κατά λάθος (ίσως…)

Συνεπώς το «τι βλέπουν» και το «τι δεν βλέπουν» τα ρωσικά ραντάρ (είτε των S-300 είτε των S-400 είτε άλλα, έτσι κι αλλιώς αυτά συνδέονται στο ίδιο σύστημα) το ξέρουν μόνο οι ρώσοι κατασκευαστές. Όχι οι ισραηλινοί.

Υπάρχουν φήμες ότι οι αμερικάνοι κατασκευαστές του f-35 (και η Ουάσιγκτον η ίδια) θέλουν να εμποδίσουν το Τελ Αβίβ να «δοκιμάσει την τύχη του» με αναμέτρηση f-35 εναντίον S-300 στη συρία. Γιατί αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και κτυπηθεί κάποιο τότε το μεν διαμάντι της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας (που έχει στοιχίσει πάνω από 1 τρισεκατομύριο δολάρια στη φάση της μελέτης) θα πάει στα σκουπίδια· ενώ τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα θα πάνε στο θεό.

Ότι και να λέει το Τελ Αβίβ δεν είναι μερικές αποθήκες στη συρία ικανός λόγος για να συμβεί τέτοιο κακό. Αν είναι να γίνει, ας γίνει για κάτι σοβαρότερο…

Το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς μπορεί να περιοριστεί στο να εξοντώνει παλαιστίνιους – διαδηλωτές ή μη. Αν θέλει μπορεί να τους βομβαρδίζει και με τα f-35 του, δεν υπάρχει πρόβλημα…

Έβρος – κύπρος: το “ενιαίο αμυντικό δόγμα” … της Ουάσιγκτον (1)

Πέμπτη 4 Οκτώβρη. Ποιοί άραγε να θυμούνται τα ηρωϊκά ‘90s του ελληνικού ιμπεριαλισμού, με το «ενιαίο αμυντικό δόγμα έβρος – κύπρος» και την «στρατηγική περικύκλωση της τουρκίας» σε συμμαχία με το pkk και την αρμενία; Ποιοί να θυμούνται, άραγε, τις ηρωϊκές δηλώσεις των στρατηγών Άκη (Τσοχατζόπουλου) και Γεράσιμου (Αρσένη) για τον βομβαρδισμό και την καταστροφή των βιομηχανικών υποδομών στην Izmir; Ε, λοιπόν, ακόμα κι αν υπάρχουν κάποιοι με μνήμη, αυτά που ήξεραν να τα ξεχάσουν… Τώρα το «δόγμα» είναι της Ουάσιγκτον. Η Αθήνα οφείλει να προσαρμοστεί· και το κάνει.

… Οι ηπα ενδιαφέρονται επίσης για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Η στρατηγική θέση αυτού του λιμανιού είναι ολοκάθαρη πια: στοιχεία της 10ης Combat Air Brigade του αμερικανικού στρατού το χρησιμοποιούν σαν περιοχή διέλευσης ελικοπτέρων blackhawk και φορτίων που επιστρέφουν στις ηπα απ’ την ρουμανία. Αυτό δείχνει, όπως συζήτησα νωρίτερα το φετεινό καλοκαίρι με τον δήμαρχο της Αλεξανδρούπολης, τις δυνατότητες αυτού του λιμανιού που μπορεί να παίξει πολύ μεγαλύτερο ρόλο στις υποδομές και στις διασυνδέσεις της ευρύτερη περιοχής…

Αυτά έλεγε πριν ένα χρόνο περίπου, στις αρχές Νοέμβρη του 2017, ο αμερικάνος πρεσβευτής στην Αθήνα (ο άνθρωπος «τα χέρια μου στο αίμα της Meidan») Geoffrey Pyatt – μιλώντας στο πιο κατάλληλο μέρος: σε εφοπλιστικό συνέδριο.

O Pyatt έχει κάνει την Αλεξανδρούπολη «εξοχικό» του: κάθε δυο ή τρεις μήνες εκεί. Όλο και πιο «αισιόδοξος». Η χτεσινή του επίσκεψη και οι δηλώσεις του δεν μπορεί παρά να έκαναν χαρούμενους πολλούς. Μαζί με τον (καινούργιο) αμερικάνο πρόξενο στη Σαλονίκη, και δυο στελέχη της πρεσβείας στην Αθήνα (ειδικούς για την άμυνα και τα οικονομικά), ανανέωσε τις επαφές του· επιβεβαιώνοντας τους αμερικανικούς σχεδιασμούς:

Αυτή η ευρεία ομάδα αντικατοπτρίζει τη δέσμευση των ΗΠΑ για σθεναρή εμπλοκή στην περιοχή, αλλά και την εκτίμηση για τη στρατηγική σημασία του Έβρου, μία περιοχή για την οποία είμαστε ευγνώμονες που χρησιμοποιούμε για να διευκολύνουμε τις μετακινήσεις κάποιων τμημάτων των Ενόπλων Δυνάμεών μας (rotation of some of our military forces), μία περιοχή που προορίζεται να γίνει ένα σημαντικό ευρωπαϊκό ενεργειακό κέντρο (hub), καθώς μία σειρά από έργα υλοποιούνται, όπως ο αγωγός TAP που θα μπει σε επιχειρησιακή λειτουργία τον επόμενο χρόνο, ο διασυνδετήριος αγωγός Ελλάδας-Βουλγαρίας IGB, ο οποίος προχωράει με τη βοήθεια των πρωθυπουργών Τσίπρα και Μπορίσοφ, και ελπίζουμε την επικείμενη ανάπτυξη του πλωτού σταθμού επαναεριοποίησης, κάτι που θα βοηθήσει στην επαύξηση της ενεργειακής ασφάλειας για όλη την Ευρώπη…

“Σθεναρή” η “εμπλοκή” της Ουάσιγκτον στον Έβρο, ε;

Έβρος – κύπρος: το “ενιαίο αμυντικό δόγμα” … της Ουάσιγκτον (2)

Πέμπτη 4 Οκτώβρη. Η Ουάσιγκτον θέλει πολλά – όσο πιο κοντά στα Δαρδανέλια αλλά και στα ανατολικά βαλκάνια τόσο το καλύτερο. Στον στρατιωτικό της προϋπολογισμό για το 2019 προβλέπονται 27 μύρια δολάρια για έργα “αναβάθμισης” ενός κέντρου εκπαίδευσης στο Novo Selo της βουλγαρίας (6,5 μύρια) και, κυρίως, μιας αεροναυτικής βάσης κοντά στο λιμάνι της ρουμανικής Constanta (21,5 μύρια). Επιπλέον στη ρουμανία ο αμερικανικός στρατός σκοπεύει να εγκαταστήσει το 2019 αντιαεροπορικά / αντιπυραυλικά συστήματα Aegis.

Απ’ αυτή τη μεριά, λοιπόν, των ανατολικών βαλκανίων, η Αλεξανδρούπολη είναι “η έξοδος στη Μεσόγειο” του αμερικανικού στρατού. Υπάρχει και η άλλη μεριά, της ανατολικής Μεσογείου. Ο “πλωτός σταθμός επαναεριοποίησης” προορίζεται για το υγροποιημένο γκάζι που θα μεταφέρουν πλοία LNG απ’ την αίγυπτο· γκάζι αιγυπτιακής, ισραηλινής και νοτιοκυπριακής προέλευσης. Είναι προφανές ότι κατά κύριο λόγο ο 6ος στόλος (και δευτερευόντως οι σύμμαχοί του) θέλουν να εγγυώνται την «ειρήνη» και τις «ενεργειακές ροές» στην ανατολική Μεσόγειο· δηλαδή να εμποδίσουν το ευρασιατικό project… Συνεπώς, απ’ αυτή τη μεριά, η Αλεξανδρούπολη είναι η άκρη μιας γραμμής που φτάνει μέχρι το Τελ Αβίβ και το Σουέζ – την Ερυθρά Θάλασσα, κι ακόμα μακρύτερα.

Στρέφεται κατά της τουρκίας το αμερικανικό «ενιαίο αμυντικό δόγμα έβρος – κύπρος», όπως το ελληνικό στα ‘90s; Κατ’ αρχήν όχι: ο κύριος στόχος είναι η Μόσχα. Η Ουάσιγκτον δεν πρόκειται να διστάσει να κάνει το Αιγαίο πεδίο αστυνόμευσης, ακόμα και πεδίο μάχης, προκειμένου να ανακόψει την κάθοδο του ρωσικού στρατού στα «θερμά νερά», αυτό δηλαδή που έχει ήδη ξεκινήσει μετά την πετυχημένη συμμετοχή της Μόσχας, δίπλα στη Δαμασκό, στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Στο βαθμό, όμως, που η Άγκυρα συνεχίσει να κάνει την «δύσκολη» απέναντι στην Ουάσιγκτον, προφανώς υπάρχει και γι’ αυτήν μια μερίδα πίεσης και απειλών.

Γι’ αυτό ακριβώς η Άγκυρα όχι μόνο κάνει τακτικά δηλώσεις εναντίον οποιασδήποτε αμφισβήτησης των «δικαιωμάτων της στην ανατολική Μεσόγειο» (απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχεται) αλλά εξοπλίζεται σε ικανό βαθμό και ναυτικά. Το νατο έχει ναύσταθμο στην Izmir, αλλά προφανώς η Ουάσιγκτον θέλει να μπετονάρει ακόμα περισσότερο την παρουσία της στην ευρύτερη περιοχή. Οι ελληνικές προσφορές (με την ελπίδα, όπως το ξεκαθάρισε ο τενεκεδένιος πρωθ., της «γεωπολιτικής αναβάθμισης» του ελλαδιστάν) είναι αυτό που αξιοποιεί.

(Αν ο αμερικανικός στρατός σημάδευε την Άγκυρα η Αθήνα θα ήταν πανευτυχής. Αλλά, φυσικά, δεν πρόκειται γι’ αυτό. Ας το επαναλάβουμε: η Ουάσιγκτον δεν θέλει να χάσει την Άγκυρα· γιατί αν συμβεί αυτό τότε η ανατολικότερη «γραμμή άμυνας» θα είναι η Αδριατική… Απ’ τη άλλη μεριά η Μόσχα (και το Πεκίνο) σαν στόχος της Ουάσιγκτον και στην ανατολική Μεσόγειο είναι δυσανάλογα μεγάλος για τα ελληνικά κυβικά… Όμως έτσι είναι οι συμμαχίες. Σε αντίθεση με τις εθνικές αυταπάτες των epic ‘90s, τώρα και στο μέλλον ο ελληνικός ιμπεριαλισμός δεν έχει ούτε μία στο εκατομύριο δυνατότητα να κινηθεί αυτοτελώς «εκβιάζοντας» την υποστηρίξη των συμμάχων του. Τώρα είναι αναγκασμένος να ελπίζει στα ψίχουλα που θα πέσουν απ’ τον πάγκο του 4ου παγκόσμιου πολέμου…)

(φωτογραφία: Τον περασμένο Ιούνη ο Pyatt πάλι αγνάντευε το Αιγαίο απ’ την Αλεξανδρούπολη. Τότε είχε συνάντηση και με το παπαδαριάτο, τον αρχιτράγο της περιοχής Άνθιμο: «σφαιρική» πολιτική…)

Το ψοφιοκουναβιστάν αγαπάει – αλλά όχι δωρεάν

Πέμπτη 4 Οκτώβρη.…Προστατεύουμε την σαουδική αραβία. Μπορείτε να πείτε ότι είναι πλούσιοι. Και αγαπάω τον βασιλιά, τον βασιλιά Salman. Αλλά του είπα: «Βασιλιά, σε προστατεύουμε, δεν θα έμενες στη θέση σου ούτε δυο βδομάδες χωρίς εμάς – πρέπει να πληρώσεις για την προστασία σου. Έχεις τρισεκατομύρια δολάρια. Χωρίς εμάς ποιος ξέρει τι θα σου συμβεί; Μ’ εμάς είσαι εντελώς ασφαλής. Αλλά δεν παίρνουμε αυτά που θα έπρεπε να πάρουμε»…

Αυτά είπε προχτές το ψόφιο κουνάβι σε συγκέντρωση οπαδών του στο Μισσισσιπή. Τι παράπονα έχει πια το ψόφιο κουνάβι απ’ την σαουδαραβική χούντα; Ότι δεν αγοράζει αρκετά αμερικανικά όπλα. Πρέπει να αγοράσει κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα – ακόμα κι αν δεν έχει να τα κάνει κάτι. (Ας τα αγοράζει, ας τα πληρώνει, κι ας τα θάβει στην άμμο).

Πριν λιγότερο από 2 χρόνια οι ξερόλες υποστηρίζαν ότι το ψόφιο κουνάβι έχει ένα ρεαλιστικό, «επιχειρηματικό» στυλ, που θα απλοποιήσει τις διεθνείς σχέσεις του βασιλείου του. Λάθος. Το ψόφιο κουνάβι (και, οπωσδήποτε, οι σωματοφύλακες πίσω του, που δεν φαίνονται όταν δεν χρειάζονται) έχουν ένα ρεαλιστικό, «μαφιόζικο» στυλ, όπου τους βολεύει: θα σου κάνω μία πρόταση που δεν μπορείς να την αρνηθείς.

Φυσικά αυτό δεν ισχύει για την Αθήνα. Ο ελληνικός ιμπεριαλισμός ήταν που πήγε και ξαναπήγε και στην Ουάσιγκτον και στο Τελ Αβίβ, τρέχοντας, γλύφοντας και παρακαλώντας. Η ανανέωση της συμμαχίας Ουάσιγκτον – Αθήνας σε συνθήκες 4ου παγκοσμίου δεν οφείλεται σε εκβιασμούς της πρώτης στη δεύτερη· αλλά στον ελληνικό πανικό για την γεωπολιτική υποτίμηση του οικοπέδου.

Εννοείται ότι όλοι εμείς είμαστε «πακέτο» στην προσφορά: κρέας, για οποιαδήποτε χρήση…

Έρωτας και πόλεμος

Τρίτη 2 Οκτώβρη. … Εγώ ήμουν πραγματικά σκληρός – και το ίδιο κι εκείνος. Και πηγαίναμε μπρος και πίσω… Και μετά ερωτευτήκαμε, εντάξει; Όχι, πραγματικά, μου έγραψε όμορφες επιστολές και είναι πραγματικά σπουδαίες επιστολές.

Αυτά είπε χτες το ψόφιο κουνάβι – για τον Kim (φυσικά) και την «ερωτική αλληλογραφία» τους. Ίσως θέλει να κάνει την Μελάνια να ζηλέψει…

Όλα κι όλα όμως!!! Πρέπει να το παραδεχτείτε! Σας τα είχαμε πει έγκαιρα. Εδώ και τρεις βδομάδες. Με τίτλο «very warm…» (Μην ρωτήσετε που τα ξέρουμε! Δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε τίποτα περισσότερο απ’ αυτό: κβαντική σύζευξη!…).

Επαναλαμβάνουμε λοιπόν την ασταμάτητη μηχανή της 11ης Σεπτέμβρη:

Τελικά αυτοί οι ασιάτες είναι απίστευτοι!!! Ο βορειοκορεάτης Kim έστειλε πριν 4 ημέρες ένα «πολύ θερμό» (όπως λένε οι αμερικάνοι) ραβασάκι στο ψόφιο κουνάβι, όπου του λέει (περίπου) ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια, και θέλει να ξανασυναντηθούν!… Ίσως, ανάμεσα στις καρδούλες, να του τόνισε ότι «να, και στην εθνική παρέλασή μας [έγινε χτες] δεν θα ξαναδείξουμε τους βαλιστικούς μας πυραύλους, για να μη νομίζεις ότι σε απατώ!»… Ψιλό γαζί πάει το δούλεμα, αλλά συνεχίζει!

…

Αφού υπάρχουν τέτοια αισθήματα, γιατί το ψόφιο κουνάβι συνεχίζει να είναι πραγματικά σκληρός; Επειδή αυτό θέλουν οι σωματοφύλακες βέβαια. Κι αυτός πηγαίνει “μπρος πίσω”, ίσως από κεκτημένη ταχύτητα…

Ή επειδή “ακόμα κι αν έχουν καρδιά” οι μαριονέτες έχουν, κυρίως, θράσος…

Θαλάσσιες ενεργειακές αγωνίες

Τρίτη 2 Οκτώβρη. … Οι ΗΠΑ έχουν την δυνατότητα, με το ναυτικό τους, να σιγουρέψουν ότι οι θαλάσσιοι δρόμοι είναι ανοικτοί και, αν χρειαστεί, να τους μπλοκάρουν… να εξασφαλίζουν ότι η δική τους ενέργεια δεν φτάνει στις αγορές…

Αυτά είπε ο αμερικάνος υπ.εσ. Ryan Zinke μιλώντας σ’ ένα ενεργειακό συνέδριο στην Πενσυλβάνια την περασμένη Παρασκευή. Και αυτοί που «η δική τους ενέργεια δεν…» είναι η Μόσχα. Με δυο λόγια: ο αμερικάνος υπ.εσ. δήλωσε ότι «αν χρειαστεί» το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό θα επιβάλει αποκλεισμό στις θαλάσσιες εξαγωγές πετρελαίου. Της Μόσχας αλλά και των συμμάχων της (πρώτη υποψηφιότητα: ιράν…) Το ότι η Μόσχα αντέδρασε ακαριαία λέγοντας ότι «κάτι τέτοιο θα θεωρηθεί πράξη πολέμου» ήταν αναμενόμενο…

Είπε κάτι ο κυρ Zinke που αξίζει προσοχής; Το θέμα θα μπορούσε να έχει λήξει αν γινόταν (έχουν περάσει κάποιες μέρες) μια επίσημη δήλωση απ’ το άσπρο σπίτι ότι «εκφράζει προσωπικές απόψεις». Δεν έγινε τέτοια δήλωση, κι αυτό είναι λογικό: δεν εξέφρασε προσωπικές απόψεις! Εξέφρασε μια (ίσως…) μεσοπρόθεσμη στόχευση – αλλά σίγουρα έναν “προβληματισμό” του αμερικανικού κράτους / κεφάλαιου.

Δηλαδή; Η Ουάσιγκτον, όπως θα έκανε και κάθε άλλη «αυτοκρατορία» στη θέση της, προσπαθεί να στηρίξει την παγκόσμια ηγεμονία της α) στον έλεγχο των θαλασσών, και β) στον έλεγχο των ενεργειακών πρώτων υλών. (Γι’ αυτό τσινάει τόσο για τον ρωσο-γερμανικό south stream 2. Γι’ αυτό και προσπαθεί να «κλείσει» χερσαία περάσματα αγωγών, άλλοτε με μικρή επιτυχία – ουκρανία – κι άλλοτε με ακόμη μικρότερη ως τώρα – ιράκ / συρία).

Ωστόσο η θαλάσσια κυριαρχία έχει ευρύτερη σημασία απ’ την έτσι κι αλλιώς μεγάλη της μεταφοράς υδρογονανθράκων. Αφορά τον έλεγχο και των αντίπαλων στόλων. Κι εκεί είναι που μπαίνει στο λογαριασμό η ανατολική Μεσόγειος – αλλά όχι μόνη της!…

Δεν θα συνεχίσουμε επ’ αυτού· δεν είναι τώρα η στιγμή. Θα παραθέσουμε τις υπόλοιπες δηλώσεις του Zinke που δείχνουν ότι ο αμερικάνικος στόχος πάει (αναμενόμενο…) πολύ μακρύτερα:

Πιστεύω ότι ο λόγος που οι ρώσοι βρίσκονται στη μέση Ανατολή είναι ότι θέλουν να ελέγξουν την ενέργεια, όπως έχουν κάνει στην ανατολική ευρώπη, στο νότιο υπογάστριο της ευρώπης… Υπάρχει μια στρατιωτική δυνατότητα, που δεν θα την προτιμούσα. Υπάρχει και μια οικονομική… Μπορούμε να το κάνουμε επειδή οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου και αερίου.

Αφού δεν είναι οι προσωπικές απόψεις ενός αμερικάνου ψεκασμένου, συγκρατείστε τες…

(φωτογραφία. Μωρέ κάποιον αληθινό έλληνα θυμίζει… Να δεις ποιον… Να δεις ποιον….)