Tag: ηπα

Η αυτοσυγκράτηση…

Από το Νοέμβρη του 2023 η Ουάσιγκτον (με απόφαση του κογκρέσου) έχει κηρύξει πόλεμο στην Τεχεράνη είτε άμεσα είτε μέσω του χωροφύλακα των δυτικών ιμπεριαλισμών… «για να μην αποκτήσει πυρηνικά…» Οι τελευταίες φράσεις της απόφασης λένε ότι:

Η βουλή των αντιπροσώπων δηλώνει ότι είναι πολιτική των ΗΠΑ:

– πως μια πυρηνική ισλαμική δημοκρατία του ιράν δεν είναι αποδεκτή∙

– πως το ιράν πρέπει να εμποδιστεί να αποκτήσει πυρηνικό όπλο υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις ή συνθήκες∙

– να χρησιμοποιήσει όλα τα αναγκαία μέσα για να εμποδίσει το ιράν απ’ το να αποκτήσει ένα πυρηνικό όπλο∙

– να αναγνωρίσει και να υποστηρίξει την ελευθερία δράσης εταίρων και συμμάχων, συμπεριλαμβανόμενου του ισραήλ, για να εμποδίσει το ιράν απ’ το να αποκτήσει ένα πυρηνικό όπλο.

Σκεφτείτε μόνον αυτό: η κήρυξη «προληπτικού» πολέμου είναι απλά κήρυξη πολέμου με ανοικτή ημερομηνία…

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (00.54) >> Ο πόλεμος είναι παγκόσμιος – οι απωθήσεις δεν αλλάζουν την πραγματικότητα. Το ότι αυτή η πλανητική διάσταση ξεδιπλώνεται (σχετικά) αργά, επίσης δεν αλλάζει κάτι.

Όταν, για παράδειγμα, ο νυσταλέος Jo λέει ότι «δεν συμφωνεί με επιθέσεις στις ιρανικές (νόμιμες…) πυρηνικές ή πετρελαϊκές εγκαταστάσεις» ή φιλοσοφεί ότι «εγώ στη θέση τους θα έψαχνα άλλους στόχους» εννοεί: Κτυπήστε όπου θέλετε, θα σας βοηθήσουμε, και ταυτόχρονα θα πω «αααα, δεν το ξέραμε», «αααα, δεν μας ειδοποίησαν», κλπ κλπ. Πόλεμος-μέσω-εργολάβων – και ένα μεγάλο φωτοστέφανο πάνω απ’ την Ουάσιγκτον…

Οι ιρανικές (επαναλαμβάνουμε, επειδή θα ειπωθούν πολλά) πυρηνικές εγκαταστάσεις είναι το όνειρο των θεοναζί, της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου εδώ και πολλά χρόνια! Αυτές είναι ο κύριος στόχος, «ευκαιρίας δοθείσης». Προστατεύονται από ρωσικούς S-400, με χειριστές ρώσους καραβανάδες. Επιπλέον η Μόσχα θα προσφέρει στην Τεχεράνη «εικόνα σε πραγματικό χρόνο» οποιασδήποτε αερο-εκστρατείας εναντίον της, μέσω των κατασκοπευτικών δορυφόρων της.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης (ιμπεριαλιστικά προβλήματα…)

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (00.06) >> Δεν θα ήταν αναγκαία μια σύντομη αναφορά στο άλλο «μέτωπο» του 4ου παγκόσμιου πολέμου: ο ρωσικός στρατός προωθείται σταθερά και ο ουκρανικός υποχωρεί επίσης σταθερά αλλά, σε μερικές περιπτώσεις, τόσο αξιοθρήνητα, με τόσες απώλειες, ώστε μόνοι τους οι επιζώντες λένε όλο και πιο φωναχτά «δεν αξίζει τον κόπο». Δεν άξιζε απ’ την αρχή∙ ωστόσο αν εν γνώσει ή εν αγνοία σου είσαι «εργολάβος» για λογαριασμό άλλων, μακρινών και εξασφαλισμένων, θα υποστείς και τις απάνθρωπες συνέπειες ενός πολέμου που (πραγματικά!) δεν τον άξιζες. Εκτός απ’ τους ουκρανούς φασίστες, όσοι κι αν είναι, κανένας άλλος ουκρανός και ουκρανή δεν άξιζε μια τέτοια «μοίρα»…

Εν τω μεταξύ η επική «κατάληψη ρωσικού εδάφους» στο Kursk αποδεικνύεται αυτό που επρόκειτο να αποδειχθεί: μια αιματηρή, καταστροφική παγίδα.

Δεν θα ήταν λοιπόν αναγκαία η σημερινή αναφορά αν δεν συνέβαινε αυτή η ήττα να μην περνάει πια καθόλου «απαρατήρητη», τόσο απ’ τους δυτικούς δημαγωγούς όσο και απ’ τους «σκελετούς» των κρατών. Και κατά την ταπεινή μας άποψη αυτή η ήττα και η διαχείρισή της σχετίζεται άμεσα με το μεσανατολικό πεδίο μάχης, πέρα απ’ τις ορέξεις και τα μακάβρια συμφέροντα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος.

Ξαφνικά (ή όχι και τόσο…) στους financial times εμφανίστηκαν προχτές, σ’ ένα τέτοιο άρθρο «μνημόσυνο της ουκρανίας», κι αυτά:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

«Αποκλιμάκωση μέσω κλιμάκωσης»!!!

Δευτέρα 30 Σεπτέμβρη (00.12) >> Σε κανονικούς καιρούς θα ήταν αρκετή απόδειξη εξουσιαστικής παράνοιας. Αλλά δεν ζούμε σε κανονικούς καιρούς διανοητικά κατά κύριο λόγο. Συνεπώς είναι της μόδας να συνδέονται αντίθετοι όροι για να παράξουν κάτι που προκαλεί αρκετή σύγχυση∙ τόση όση χρειάζονται τα αφεντικά για να βραχυκυκλώνουν το μυαλό των υπηκόων τους (παραδείγματα: εικονική-πραγματικότητα ή τεχνητή-νοημοσύνη…)

Η ορολογία είναι καινούργια έτσι ώστε να τυποποιηθούν οι αιμοβόρες ιμπεριαλιστικές, μιλιταριστικές πρακτικές δημιουργώντας την «προσμονή» ή την «αίσθηση» ότι κάτι-καλό-θα-πετύχουν. Το «αποκλιμάκωση-μέσω-κλιμάκωσης» υποτίθεται ότι σημαίνει: θα χοντρύνουμε όσο μπορούμε μια επίθεση, θα την χοντρύνουμε τόσο ώστε ο αντίπαλος να μην μπορεί (ή να φοβάται…) να απαντήσει ανάλογα, έτσι ώστε να αναγκαστεί να υποχωρήσει συνθηκολογώντας. Πρόκειται για το “σοκ και δέος” ή την “γρήγορη κυριαρχία” που μνημόνευσε πριν ο Abunimah – με καινούργιο όνομα, αμερικανιά.

Θα πρέπει να σκεφτείτε: μα πότε ήταν διαφορετική η μιλιταριστική «λογική»; Όταν οι ηπα έριχναν ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα ή στο Ναγκασάκι τι έκαναν; Αυτό – αλλά δεν είχαν σκεφτεί την ορολογία, και ότι μπορούν να προπαγανδίσουν (και να νομιμοποιήσουν) την σφαγή ως «κλιμάκωση με σκοπό την αποκλιμάκωση»….

Το θέμα είναι ότι αυτή η τακτική έχει εμφανιστεί ταυτόχρονα και στο κύρια πεδία μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου, και στο ουκρανικό και στο μεσανατολικό. Και προωθείται απ’ την ίδια μεριά: τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς και τους τοπικούς εντολοδόχους τους.

Στο ουκρανικό πεδίο μάχης στο Λονδίνο (μέσω του τοξικού κλόουν) θέλουν την συγκατάθεση και, κυρίως, την πρακτική συμμετοχή του αμερικανικού στρατού / κράτους / παρακράτους ώστε να «κτυπήσουν βαθιά μέσα στη ρωσία» (όποιους στόχους γουστάρουν…) για να αναγκάσουν την ανεγκέφαλη αλεπού (: Putin…), και τα λοιπά και τα λοιπά. Ως τώρα το αμερικανικό πεντάγωνο αρνείται αυτή τη συμμετοχή, ίσως επειδή λαμβάνει σοβαρά υπόψη του το είδος των όπλων (πυρηνικών και μη) που μπορεί να χρησιμοποιήσει η Μόσχα ως την δική της «κλιμάκωση για την αποκλιμάκωση»∙ και κυρίως το πλήθος των στόχων που υπάρχουν στη διάθεσή της εκτός αμερικανικής επικράτειας.

Στο μεσανατολικό πεδίο μάχης το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς κάνει ακριβώς το ίδιο.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Νότια κύπρος

Δευτέρα 30 Σεπτέμβρη (00.06) >> Τρίβεται η Λευκωσία (και μαζί της ο «πλανητικός ελληνισμός»); Το ότι ο Nasrallah δολοφονήθηκε δεν σημαίνει ότι έπαψε να ισχύει η προειδοποίησή του! (Δεν ήταν “προσωπικό” θέμα!) Ξεχάστηκε;

Η Ουάσιγκτον (και το Λονδίνο) στέλνουν στρατό στις αγγλικές βάσεις στη νότια κύπρο. Τις μονές μέρες οι αρμόδιοι στρατο-δημαγωγοί δικαιολογούν την αποστολή «μήπως χρειαστεί εκκένωση των αμερικάνων πολιτών» απ’ τον λίβανο (όχι απ’ την απαρτχάιντ επικράτεια;)

Γλυκούτσικο ακούγεται. Αλλά ως και χτες το αεροδρόμιο της Βηρυτού ήταν ανοικτό, και με πτήσεις – τι χρειάζονται οι δυτικές αρβύλες σ’ όποιον δυτικό θέλει να φύγει;

Τις ζυγές μέρες όμως, και πιο επίσημα, η εξήγηση είναι άλλη:

… “Διέταξα τον υπ.αμ. Austin να αυξήσει τις δυνάμεις των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή για να αποτρέψει την επιθετικότητα του ιραν και των proxies του και να μειώσει τον κίνδυνο ένός ευρύτερου περιφερειακού πολέμου” είπε ο Biden…

Με άλλα λόγια «στέλνουμε να τον στρατό μας για να φυλάξει την ειρήνη» (όπως άλλωστε κάνει πάντα ο us army εδώ και αιώνες…). Ή «κλιμάκωση για χάρη της αποκλιμάκωσης»;

Οι πολιτικές βιτρίνες στη Λευκωσία διαχρονικά έχουν κάνει ό,τι καλύτερο μπορούν για να μείνουν οι βάσεις της αυτού μεγαλειότητας στη θέση τους. (Και διάφορες αντίστοιχες στο ελλαδιστάν επίσης… Θα τα πούμε με άλλη ευκαιρία…) Και μάλιστα ως καθαρά αγγλικό έδαφος, έξω και πέρα από κάθε αρμοδιότητά τους.

Τα έχουν καταφέρει. Δεν είναι λοιπόν το είδος των «αθώων» που παριστάνουν. Ειδικά αν ισχύει ότι τα απαρτχάιντ αεροπλάνα χρησιμοποιούν αεροδρόμιο (ποιο;) στο νησί μετά τις ζημιές που προκάλεσε η επίθεση της Hezb’ Allah στη μεγάλη αεροπορική βάση Ramat David, στις 22 Σεπτέμβρη.

Ίσως πρέπει να αρχίσουν να προσεύχονται κάποιοι, κι ας είναι και στα ελληνικά… Ίσως…

Ουκρανικό πεδίο μάχης (η ευρώπη με αρβύλες…) 2

Δευτέρα 23 Σεπτέμβρη (1.59) >> Υποθέτουμε ότι οι παραπάνω εθνικοί πολεμοκάπηλοι είναι πλήρως συγχρονισμένοι με την δήλωση «είμαστε σε πόλεμο στη ρωσία και υποστηρίζουμε την ουκρανία» του προϊστάμενού τους don Rico, απ’ τις 22 Σεπτέμβρη του ’22. (Τι έχει αλλάξει άλλωστε από τότε; Μπαααα!… Τίποτα… Όλα πάνε καλά…)

Να υποθέσουμε όμως πως έχουν ξεχάσει ότι υπάρχουν μια χαρά αμερικανικοί στόχοι (για τους ρωσικούς kinzhal, sarmat, avantgard κλπ) στην επικράτεια του ελλαδιστάν; (Υπάρχουν και αγγλικοί στόχοι, ανατολικότερα, επί «εθνικά κρίσιμου εδάφους» – ε;) Μάλλον όχι. Πορεύονται με το παραμύθι ότι «ο Putin είναι όλα λόγια»….

Σε κάθε περίπτωση η θρασυδειλία είναι εθνικό σπορ. Κι όσο καλύτερα πληρώνεται τόσο αναιδέστερη γίνεται.

(Κάποιος θα θυμίσει ότι οι θρασύδειλοι είναι, μεταξύ άλλων, και φαφλατάδες. Και ότι απειλούν στα λόγια θεούς και δαίμονες μόνο για να ξεφορτωθούν από πάνω τους την ήττα ή/και την ξεφτίλα τους. Για να πουν «αν με αφήνατε θα τον είχα σκίσει!». Μπορεί να είναι κι έτσι. Όμως αυτό δεν κάνει τους πολεμοκάπηλους λιγότερο επικίνδυνους…)

Πόσο επικίνδυνοι είναι ΤΩΡΑ; Τόσο:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Όσα είπαμε ισχύουν!

Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη (00.45)>> Δεν αναρωτηθήκαμε πριν μια βδομάδα, αν το ψόφιο κουνάβι πηγαίνει γυρεύοντας να το πετύχει η επόμενη σφαίρα; Αναρωτηθήκαμε…

Ε, χτες δεν το πέτυχε. Ίσως δεν ρίχτηκε καν… Ίσως ο επίδοξος οπλοφόρος ήθελε μόνο να ανοίξει τρύπες στα μπαλάκια του γκολφ (στον αέρα φυσικά, πριν καταλήξουν στις τρύπες του γκαζόν!), την ώρα που το ψόφιο κουνάβι έπαιζε στις ιδιόκτητες εγκαταστάσεις του στο West Palm… Ίσως ήταν πρόσφατα χωρισμένος και απελπισμένος… Ίσως ήθελε να γίνει διάσημος…  Ίσως δεν ήθελε τίποτα (ο οπλοφόρος), απλά βγήκε βόλτα «φορτωμένος»… Ίσως το «τύπου ΑΚ-47» όπλο που βρέθηκε πεταμένο στους θάμνους κοντά στην περίφραξη του golf club υπονοεί εμπλοκή της άθλιας ανεγκέφαλης αλεπούς, που είναι καρατέκα και δεν της αρέσουν τα παιχνίδια με μπαλάκια… Ένθερμος υποστηρικτής των ουκρανοναζί (λέει ότι) ήταν ο λεγάμενος και στράβωσε με τον ψοφιοκουναβικό “ειρηνισμό”, αλλά τα ξέρουμε αυτά: τους έχει διαβρώσει η FSB τους ουκρανοναζί!

(Ή ίσως αυτή τη φορά η «απόπειρα» ήταν μέρος της προεκλογικής καμπάνιας του ψόφιου κουναβιού… Αλλά ποιοί είμαστε εμείς οι τιποτένιοι που θα κυλήσουμε σε μια ακόμα «θεωρία συνωμοσίας», ε;)

Ουάου! “Εφτάψυχος”! Τώρα η Καμάλα Joke θα ζηλεύει…

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη (00.37)>> Το Λονδίνο ήθελε, ήθελε πολύ. Η Ουάσιγκτον όχι και τόσο. Για την ακρίβεια: η «πολιτική» Ουάσιγκτον ήθελε επίσης∙ αλλά οι καραβανάδες της καθόλου. Πρόκειται για το πιο πρόσφατο επεισόδιο του πολέμου του νατο (ή, πιο σωστά, ενός μέρους του) κατά της Μόσχας: «να κτυπήσουμε (παριστάνοντας ότι είμαστε ουκρανοί) διάφορους στόχους μέσα στο ρωσικό έδαφος μακριά απ’ το μέτωπο, για να αναγκάσουμε αυτόν τον βρωμο-Πούτιν να απαντήσει με τρόπο που να εκτεθεί για το υπόλοιπο του αιώνα; Ή, ακόμα, να του ρίξουμε τα πυρηνικά μας να τελειώνουμε; Ή όχι;»

Σημαίνει το επίσημο «όχι» της Ουάσιγκτον κάτι στιβαρό; Επιτρέψτε μας την δυσοίωνη εκτίμηση: καθόλου!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αυτό δεν είναι κωλοτούμπα!

Δευτέρα 9 Σεπτέμβρη (1.01) >> Είναι το (αμερικανικό) αδιέξοδο με τα γράμματα κεφαλαία και φωτισμένα!

Στην προηγούμενη θητεία του το ψόφιο κουνάβι διέπρεψε ως ο «άρχοντας των οικονομικών κυρώσεων», ο «στρατηγός του οικονομικού πολέμου» κατά των rivals: ιράν, κίνα, ρωσία… Ήταν μια τακτική που απέτυχε μεν, συνεχίστηκε όμως με ακόμα μεγαλύτερο πάθος απ’ το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo, ειδικά με «γενική επίθεση» στον ρωσικό καπιταλισμό αλλά και στον κινέζικο… Ο οποίος ρωσικός καπιταλισμός (αυτό είχαν αναγγείλει όλες οι δυτικές πολιτικές βιτρίνες, οι ειδικοί τους, οι δημαγωγοί τους, κλπ) θα κατέρρεε μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2022 κάτω απ’ το βάρος των διαδοχικών κυμάτων κυρώσεων, και τα λοιπά και τα λοιπά.

Ως γνωστόν τα πράγματα γύρισαν ανάποδα. Και έρχεται τώρα το προεκλογικό ψόφιο κουνάβι να δηλώσει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι είναι εναντίον των (οικονομικών) κυρώσεων, ότι (τελικά) αυτό που επιτυγχάνεται μ’ αυτές είναι να κινδυνεύει η παγκόσμια ηγεμονία του δολαρίου, και ότι το πρωτεύουν πια είναι να διασωθεί αυτή η νομισματική παγκόσμια ηγεμονία.

Αυτά δεν τα είπε στον εξομολογητή του! Τα είπε πριν ελάχιστες μέρες δημόσια, στο “The economic club of New York”. Απολαύστε τον:

Το πρόβλημα που έχουμε με τις κυρώσεις, κι εγώ τις χρησιμοποιούσα αλλά τις έπαιρνα πίσω όσο πιο γρήγορα γινόταν, γιατί τελικά σου σκοτώνουν το δολάριο, σκοτώνουν όλα όσα αντιπροσωπεύει το δολάριο, πρέπει να συνεχίσει να είναι το παγκόσμιο νόμισμα, αυτό είναι σημαντικό, νομίζω ότι θα χάσουμε τον πόλεμο αν χάσουμε το δολάριο ως παγκόσμιο νόμισμα, νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα είναι το ισοδύναμο του να χάσουμε έναν πόλεμο, και θα μας κάνει μια χώρα του τρίτου κόσμου. Κι αυτό δεν μπορούμε να το αφήσουμε να γίνει.

Οπότε, εγώ χρησιμοποίησα πολύ δυνατά τις κυρώσεις κατά χωρών που τις άξιζαν, και μετά τις έπαιρνα πίσω. Γιατί κοιτάξτε: χάνουμε το ιράν, χάνουμε την ρωσία, η κίνα προσπαθεί να κάνει κυρίαρχο το δικό της νόμισμα… Συμβαίνουν όλα αυτά, χάνουμε τόσες πολλές χώρες, γιατί υπάρχει τόση πολύ σύγκρουση με όλες αυτές τις χώρες, που μπορεί να τις χάσουμε αλλά δεν πρέπει να το επιτρέψουμε αυτό, άρα θα χρησιμοποιήσω τις κυρώσεις όσο πιο λίγο γίνεται….

Μάλιστααααα! Πήραν χαμπάρι και στην Ουάσιγκτον το τι βρίσκεται πολύ κοντά τους στον ορίζοντα!!! Όμως είναι δυνατόν να λέγονται αυτά τα κρατικά μυστικά τόσο ανοικτά; Ή πάει γυρεύοντας το ψόφιο κουνάβι να το πετύχει η επόμενη σφαίρα;

Τι να σας πούμε; Ίσως αγόρασε την εταιρεία που φτιάχνει τα φωτοστέφανα και θέλει να προβάρει ένα…

Το ζήτημα της εξουσίας 1

Το κτίριο με την μεγαλύτερη σκιά στον κόσμο: ο πύργος WTC 7 (ο τρίτος στο “παγκόσμιο κέντρο εμπορίου” της Ν. Υόρκης) καταρρέει … μόνος του, χωρίς να τον έχει κτυπήσει κανένα αεροπλάνο, το απόγευμα της 11ης/9ου: “οργανωμένη κατεδάφιση”, όπως άλλωστε έγινε και με τους άλλους δύο ουρανοξύστες…

Δευτέρα 9 Σεπτέμβρη (00.36) >> Άλλη μια χρονιά πλησιάζουμε την επέτειο. Όχι οποιαδήποτε επέτειο∙ εκείνην της 11ης Σεπτέμβρη 2001… Είναι πια βαρετό; Κάτι σαν παλιό μνημόσυνο; Κάτι σαν εικονοστάσι που σκούριασε στην άκρη του δρόμου; Όποιος / όποια αντιμετωπίζει έτσι το θέμα (κι αυτή είναι η στάση μιας τρομακτικής πλειοψηφίας στις δυτικές κοινωνίες) βρίσκεται σε δεινή θέση. Που θα γίνεται όλο και χειρότερη.

Δεν θα επαναλάβουμε όσα έχουμε γράψει ξανά και ξανά όλα αυτά τα χρόνια σχετικά με την «11η/9ου», το inside job…. Αν υπάρχουν ενδιαφερόμενοι μπορούν να τα αναζητήσουν ηλεκτρονικά. (Εντελώς ενδεικτικά: Η εποχή της εικονικότητας 3, Σάββατο 11 Σεπτέμβρη 2021, ασταμάτητη μηχανή). Έχουμε όμως πολιτική υποχρέωση να θυμίσουμε τι γράφαμε στο τέλος μιας ανάλυσης που κυκλοφόρησε 2 μόλις βδομάδες μετά την «11η/9ου» (για την ακρίβεια: στις 25 Σεπτέμβρη 2001), στο 40ο τεύχος του περιοδικού 3η γενιά, με τίτλο One Way Ticket (οι τονισμοί στο πρωτότυπο):

… Η περιβόητη «καταιγίδα της ερήμου» έγινε πριν 10 χρόνια, εμφανίστηκε σαν «κοινή» επιχείρηση της δύσης , και αποδείχθηκε πως μόνο τέτοια δεν ήταν. Η καπιταλιστική περιοχή ενέργεια / μεταφορές έχει δώσει ολόκληρη αυτήν την δεκαετία «περιφερειακούς πολέμους» (που είναι και έμμεσες αναμετρήσεις μεταξύ των υπό διαμόρφωση καπιταλιστικών μπλοκ – αλλά όχι μόνο). Έχει επίσης προσφέρει την υλική βάση για να μορφοποιηθεί η «εικόνα του διεθνούς τρομοκράτη»: είναι ιθαγενής της μέσης Ανατολής και της βόρειας Αφρικής. Και κατά πάσα πιθανότητα «φανατικός ισλαμιστής». Κυνηγώντας αυτήν την φιγούρα τα αφεντικά θα έρθουν, αργά ή γρήγορα, σε μεταξύ τους σύγκρουση.

Είναι δύσκολο να φανταστούμε πως κράτη σαν το ρωσικό ή το κινέζικο θα δεχτούν επ’ αόριστον την ηγεμονία ενός τουλάχιστον τμήματος της πάλαι ποτέ «δύσης». Απ’ την άλλη μας είναι σχεδόν αδύνατο να «πιστέψουμε» πως κρατάει την ισχύ της η συμμαχία του νατο. Αυτό που βλέπουμε είναι η διαμόρφωση ενός αγγλοσαξονικού μπλοκ, που περιλαμβάνει οπωσδήποτε τα κράτη των ηπα, του καναδά, της αγγλίας, του ισραήλ, της ινδίας, της νέας ζηλανδίας και της αυστραλίας, με επικεφαλής τις ηπα. Από την άλλη βρίσκεται υπό διαμόρφωση ένα ασιατικό «τετράγωνο» απ’ τα κράτη της ρωσίας, της κίνας, της βόρειας κορέας και του ιράν. Τα ερωτηματικά μοιάζουν να βρίσκονται προς το παρόν στα κράτη της ηπειρωτικής ευρώπης και στο ιαπωνικό.

…

Βρισκόμαστε ενώπιον ιστορικά πρωτότυπων εξελίξεων, με βαθύτατα κοινότοπο περιεχόμενο και στόχευση. Η αγγλοσαξονική συμμαχία επιχειρεί να επωφεληθεί από την ασάφεια των αντίπαλων συμμαχιών των αφεντικών, από μια (σχετική) τεχνολογική υπεροχή, και κυρίως από την μακρόχρονη πολιτική ήττα του προλεταριάτου, με διπλό σκοπό: αφενός να επιβάλλει τους όρους της στην εξέλιξη της κρίσης υπερσυσσώρευσης, αφετέρου να επιβάλλει τους όρους της στην εκμετάλλευση της εργασίας και των πρώτων υλών. Άλλα έθνη / κράτη και συμμαχίες θα «σηκώσουν το γάντι».

Τα οποιαδήποτε ριζοσπαστικά υποκείμενα, στην ευρώπη, στις ηπα και αλλού, έχασαν την δεκαετία του ’90 πολύτιμο χρόνο. Αφέθηκαν με πολλούς τρόπους στις φανταστικές εγγυήσεις του συστήματος∙ και παρ’ ότι έχουν υπάρξει σαφείς, σαφέστατες κινήσεις των αφεντικών, εδώ και τρία τουλάχιστον χρόνια, ελάχιστη προσοχή τους δόθηκε. Το χειρότερο απ’ όλα: υπήρξε μια σχεδόν συστηματική αδιαφορία ανάλυσης της κρίσης και εξαγωγής συμπερασμάτων….

Αυτά πριν 23 ολόκληρα χρόνια. «Περιθωριακή» η ανάλυση και τα συμπεράσματά της; Αλλοίμονο ναι – απ’ τις θέσεις της εργατικής αυτονομίας ήταν… όχι απ’ το μασατσούτσες γιουνιβέρσιτι… Αντιμετώπισε την 11η/9ου όχι ως «αστυνομικό γεγονός» αλλά ως inside job / κλιμάκωση στον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό, απ’ την μεριά μεγάλου μέρους των δυτικών αφεντικών – άλλο παλαβό αυτό!

Το «κλειδί της» ήταν αυτό το καταραμένο δίπολο: η μακρόχρονη πολιτική ήττα του προλεταριάτου και το ζήτημα της εξουσίας…

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή

O Khamenei και το καινούργιο υπουργικό συμβούλιο στην πρώτη επίσημη συνάντησή τους, στις 27 Αυγούστου. Στα αριστερά του σκεπτικός, με το χέρι στο σαγόνι, ο Pazeshkian.

Δευτέρα 2 Σεπτέμβρη (00.21)>> «Μα τι έχει πάθει η Τεχεράνη και δεν έχει ισοπεδώσει ακόμα το Τελ Αβίβ;» Χμμμμ…

Είναι (μάλλον…) κοινό μυστικό ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, άσχετα απ’ το πόσο μετρημένη και ισορροπημένη θα είναι η απάντηση της Τεχεράνης στη δολοφονία του Haniyeh, έχει στο ρεπερτόριό του και επόμενη, νο 3 προβοκάτσια. Ακόμα χειρότερη απ’ την δεύτερη (την δολοφονία Haniyeh), που ήταν με την σειρά της χειρότερη απ’ την πρώτη (την επίθεση στην πρεσβεία στη Δαμασκό και την δολοφονία του Reza Zahedi και μερικών ακόμα αξιωματικών των «φρουρών της επανάστασης»). Κάποιοι φοβούνται ότι αυτή η νο 3 προβοκάτσια θα έχει σχέση με το al Aqsa… Ωστόσο με αυτόν τον τρόπο το σύνολο των μουσουλμανικών κοινωνιών του πλανήτη θα βρεθεί απέναντι στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς∙ και τα καθεστώτα που κρατούν φιλικές σχέσεις με το φασιστοΤελ Αβίβ (π.χ. μαρόκο, αίγυπτος ή ιορδανία) θα βρεθούν σε πολύ άσχημη θέση… (Κάτι άλλο θα βρεθεί λοιπόν…)

Όπως και νάχει η Τεχεράνη δεν χρειάζεται απλά να απαντήσει στη δολοφονία του Haniyeh. Χρειάζεται, μεσοπρόθεσμα,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.