Δευτέρα 17 Φλεβάρη >> Η «ιστορία δεν γράφεται με τα ‘αν’…». Σωστό. Ωστόσο τα κοινά ιμπεριαλιστικά σχέδια της Ουάσιγκτον και των ευρωπαίων συμμάχων της για το ουκρανικό πεδίο μάχης δεν είναι κάποιο ‘αν’: δηλωμένα ανοικτά και συνεχόμενα απ’ το 2022 ως πρόσφατα, καταγραμμένα, διατυπωμένα με κάθε έπαρση, συμπυκνωμένα στην αλαζονική φράση «είμαστε στη σωστή μεριά της ιστορίας» (αυτής που δεν γράφεται με ‘αν’ αλλά με αίμα…) αποτελούν (κατά τη γνώμη μας) το ιστορικό και πολιτικό μέτρο όσων έχουν αρχίσει να συμβαίνουν (και θα συνεχίσουν…) σ’ αυτή τη μεριά του καπιταλιστικού πλανήτη που λέγεται «δύση».
Στην περίπτωση που (σύμφωνα με τις στοχεύσεις, τις επιθυμίες, τις προβλέψεις και τις μεθοδεύσεις αυτής της «δύσης») κάπου το καλοκαίρι του 2022 ή το αργότερο το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς η «ρωσική οικονομία» είχε αρχίσει να τρεκλίζει∙ το ρούβλι κατέρρεε και κατέρρεε∙ οι τράπεζες έκλειναν η μία μετά την άλλη∙ η «πολιτική ζωή» έβραζε∙ οι ολιγάρχες είχαν αρχίσει να στρέφονται κατά της διοίκησης Putin∙ οι ρώσοι διαδήλωναν μέρα νύχτα πολιορκώντας το Κρεμλίνο∙ και επιπλέον το καλοκαίρι του 2023 είχε αρχίσει να καταρρέει και ο ρωσικός στρατός∙ το καλά εξοπλισμένο φασισταριό του Άζοφ είχε καταφέρει να φτάσει στη θάλασσα του Αζόφ κάνοντας δυο κομμάτια τις ως τότε ρωσικές κατακτήσεις, αποκόπτωντας ουσιαστικά την Κριμαία∙ οι ρώσοι στρατιώτες λιποτακτούσαν μαζικά… … σ’ αυτήν την περίπτωση λοιπόν νομίζετε πως θα υπήρχαν εξελίξεις, γεγονότα και δηλώσεις σαν τις τρέχουσες;
Όχι! Οι σωστομερίτες θα είχαν ξανα-αρχίσει το πλιάτσικο που σταμάτησε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και θα ξεκοκάλιζαν ό,τι καπιταλιστικό δημιουργήθηκε στη ρωσία απ’ το 2000 και μετά∙ ο Putin και το επιτελείο του θα ήταν στη φυλακή ή στο χώμα∙ το Πεκίνο (και η Τεχεράνη και η Άγκυρα…) θα είχαν πέσει σε κατάθλιψη∙ οι brics θα ήταν ένα φάντασμα∙ το ψόφιο κουνάβι δεν θα είχε εκλεγεί (ποιος θα κόντραρε τους «τροπαιούχους δημοκρατικούς» που θα περιέφεραν το κεφάλι της Zaharova, καθαρά για λόγους συμπερίληψης, στην πλατεία Lafayette;)∙ οι αμερικανικές (και ευρωπαϊκές) εταιρείες θα έκαναν εξορύξεις «σπάνιων γαιών» και θα έσπερναν ngt και gain-of-function παράγοντες νοσηρότητας κατά βούληση∙ και φυσικά κανένα ψόφιο κουνάβι δεν θα είχε κάνει κανένα τηλεφώνημα σε καμμιά ανεγκέφαλη αλεπού και κανένας αντιπρόεδρος Vance δεν θα είχε σηκώσει το μεσαίο δάκτυλό του στους ευρωπαίους «εταίρους»!!!
Λέμε ότι τίποτα απ’ αυτά που συμβαίνουν στις δύο όχθες του Ατλαντικού δεν μπορεί να εννοηθεί και να εξηγηθεί έξω απ’ αυτήν την (κοινή) δυτική ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης… Ήττα που η στρατηγική σημασία της είναι 10 και 100 φορές μεγαλύτερη απ’ την ήττα στο Ινδοκούς (παρά το ότι και στο αφγανιστάν υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα σημαντικών πρώτων υλών): λόγω γεωγραφίας, λόγω timing, και κυρίως λόγω της αφηνιασμένης επένδυσης του νατο (ναι, του νατο!) σε μια νίκη διαλυτική επί της ρωσίας, σαν προϋπόθεση ελέγχου όχι μόνο των πρώτων υλών και της εργασίας στην ρωσική επικράτεια αλλά, επιπλέον, τόσο του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου όσο και οποιουδήποτε άλλου «αμφισβητία».
Πόσες φορές δεν διακηρύχτηκε δημόσια από καθεστωτικά δυτικά χείλια και πληκτρολόγια, απ’ το 2022 και μετά, ότι το ζητούμενο είναι η διάλυση της ρωσίας σε 5 – 6 αδύναμα κρατίδια; Πόσες φορές ο ουκρανικός στρατός (και οι δυτικοί μισθοφόροι, υπό την διεύθυνση νατοϊκών αξιωματικών, απόστρατων ή μη) νικούσε και νικούσε και νικούσε (ενώ υποχωρούσε και υποχωρούσε…) απλά και μόνο επειδή ήταν αδιανόητο να συμβεί οτιδήποτε άλλο; Κι όχι μόνο αδιανόητο αλλά καταστροφικό – για το ναζιστοΚίεβο αλλά κυρίως για την «δημοκρατική» δύση;
Μέσα Φλεβάρη 2023… Oι ομιλούσες κεφαλές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, o υπ.αμ. (Lloyd Austin) και o αρχιστράτηγος (Mark Milley), το δηλώνουν κατηγορηματικά με το στόμα του δεύτερου (προς το τέλος του clip): «η ρωσία ηττήθηκε, και έχει ηττηθεί στρατηγικά, επιχειρησιακά και τακτικά»….
Κινούμενοι από ποια τόσο οξυμένη «ανάγκη» έφτασαν οι σωστομερίτες να απαγορεύσουν οτιδήποτε ρωσικό, απ’ τον Τσαϊκόσφκι μέχρι το φτηνό και ρέον φυσικό αέριο, κορυφώνοντας την γελοιότητά τους με την απαγόρευση ακόμα και του γράμματος «Ζ»;
Όλα αυτά είναι πολύ πρόσφατα, και πολύ ενοχλητικά για τα δυτικά αφεντικά τώρα πια… Η νίκη έχει πολλούς πατεράδες∙ αλλά η ήττα είναι ορφανή… Είναι «ορφανή» επειδή κανένας καθωσπρέπει ηττημένος δεν την αναγνωρίζει∙ προσπαθεί μόνο (αν μπορεί) να την φορτώσει σε κάποιον άλλο ηττημένο. Κι επειδή έτσι συμβαίνει σχεδόν πάντα, ήταν βέβαιο (το διαβάσατε εδώ κάμποσες φορές τον τελευταίο 1,5 χρόνο) ότι αυτή η συγκεκριμένη ήττα θα επιταχύνει την δυτική παρακμή αναγκάζοντας τους (ηττημένους στο ουκρανικό πεδίο μάχης) δυτικούς ιμπεριαλισμούς να κανιβαλιστούν μεταξύ τους. Πιο σωστά: ο σχετικά πιο δυνατός ανάμεσά τους να κανιβαλίσει τους υπόλοιπους.
Έτσι έχουν τα πράγματα! Αυτό έχει ξεκινήσει! (Και μάλιστα όχι μετά την 20η Γενάρη του 2025 – τουλάχιστον 1,5 χρόνο νωρίτερα, επί γκουβέρνου νυσταλέου Jo… Το ψόφιο κουνάβι ανεβάζει ταχύτητα, εξηγούμε στη συνέχεια το γιατί).
* Η διάσημη κουβέντα της νεοσυντηρητικής αμερικανίδας ύαινας Nuland, η οποία (μαζί με τον πρεσβευτή Pyatt) επέβλεψε αυτοπροσώπως το πραξικόπημα στην πλατεία Maydan του Κιέβου πριν ακριβώς 11 χρόνια, στις 21 Φλεβάρη του 2014…
