Tag: εξωτερική πολιτική

Ω, ο ελληνικός ιμπεριαλισμός!

Παρασκευή 12 Απρίλη. Παρότι το ψοφιοκουναβιστάν ενδιαφέρεται για την ενεργειακή εξάρτηση των ευρωπαϊκών καπιταλισμών από πηγές είτε δικές του είτε των στενών συμμάχων του, η λίστα των 8 σημείων δεν παραπέμπει σ’ αυτό που θα ήθελαν τα νο 1 ελληνικά αφεντικά (οι πετρελαιάδες και γκαζάδες εφοπλιστές) και για το οποίο χοροπηδάει κάθε ντόπιος πολιτικός τενεκές, με πρώτον και καλύτερο τον εξοχότατο παγκόσμιας εμβέλειας τενεκεδένιο πρωθυπουργό. Αν είχε 6 σημεία που να λένε «κυπριακό γκάζι», «ελληνικό γκάζι» κλπ, και κανά δυο σημεία που να λένε «δωρεάν στρατιωτική βοήθεια 300 εκατομμυρίων ουάου», τότε η λίστα θα ήταν πιο ισορροπημένη για τα ελληνικά συμφέροντα.

Τώρα; Τώρα βρωμάει ότι το ελλαδιστάν θα είναι ίσως επιμελητειακό μετόπισθεν, αλλά πιθανόν και «πρώτη γραμμή» της όποιας πολεμικής αντιπαράθεσης. Εδώ χωράνε όχι 3 μύρια αλλά 3 δισεκατομμύρια «ουάου»!!!

Κι άρχισαν, με το που έφτασε το ραβασάκι, οι ντόπιοι εθνικόφρονες δημαγωγοί να δαγκώνονται… Μισόλογα: «ναι μεν αλλά», «καλύτερα να περιμένουμε επειδή δεν ξέρουμε τι θα γίνει»… Ο γίγαντας γερονεοφιλελεύθερος Αδριανόπουλος για παράδειγμα (που έχει δουλέψει και για την Ουάσιγκτον…) ήταν της γνώμης ότι «… καλύτερα να αφήσουμε τις ηπα και το ισραήλ να τσακωθούν με την τουρκία κι εμείς να μην ανακατευτούμε από τώρα…». Μα γιατί κύρ Αντρέα; Κότες είστε;

Δεν έχει τέτοια! Ή είσαι σύμμαχος ή δεν είσαι!!! Για την Ουάσιγκτον το Τελ Αβίβ είναι η «αιχμή του δόρατος» στη μέση Ανατολή, πράγμα που φυσικά εμπνέει και τον ισραηλινό ιμπεριαλισμό / φασισμό. Αλλά αν η Άγκυρα παραμείνει στο μπλοκ της Αστάνα για το επόμενο διάστημα, με την γεωγραφική θέση που έχει, η αμερικανοκρατία στην ανατολική Μεσόγειο απαιτεί απ’ το ελλαδιστάν πολύ περισσότερα από απλές βάσεις: απαιτεί την ενεργητική επιστράτευσή του. (Έχει χαθεί κι εκείνο το κάθαρμα, ο Sisi: η Ουάσιγκτον τον απειλεί κι αυτόν με κυρώσεις, επειδή θέλει να αγοράσει ρωσικά πολεμικά…)

Κι αν στην ανατολική Μεσόγειο σηκωθούν μεγάλα κύματα, οι έλληνες εφοπλιστές μόνο σε λαθρεμπόριο θα μπορούν να ελπίζουν· κι αυτό όχι εγγυημένο.

Χμμμμ… Ο κύριος Menendez θα έρθει στα μέρη μας στα τέλη της επόμενης βδομάδας, για κουβεντούλα από κοντά. (Επί τη ευκαιρία ας τον ρωτήσει κάποιος: αν δεν αγοράσει η Άγκυρα τα 100 F-35 που έχει παραγγείλει, ποιος θα τα αγοράσει; Αυτή η έρμη η lockheed που τα φτιάχνει τι θα κάνει; Θα στήσει φουφούδες να πουλάει κάστανα;)

(φωτογραφία: Όποιος ψάχνει για κανάν «αριστερό» για να τον κορνιζάρει, προεκλογικές μέρες που είναι, βρίσκεται στην άκρη δεξιά. Οι υπόλοιποι είναι είτε καραφασίστες είτε μαφιόζοι…)

Η προσελήνωση

Παρασκευή 12 Απρίλη. Ο στρατηγικός σύμμαχος (το φασιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς…) απέτυχε χτες να προσεληνώσει το Beresheet του: πήγε και τράκαρε πάνω στο φεγγάρι… Ήταν «ματιασμένο» φαίνεται το ισραηλινό διαστημόπλοιο. Είναι φανερό γιατί: αν πετύχαινε η αποστολή θα ήταν το ισραήλ το τέταρτο κράτος που ακουμπάει το φεγγάρι. Όμως ο αντ’ αυτού (υπουργός σύμπαντος και διαστήματος – αργομισθία του κερατά δηλαδή…) το ξεκαθάρισε: η ελλάδα σύντομα θα προσεληνώσει δικό της όχημα, και θα είναι η 4η στη σειρά που θα κάνει κάτι τέτοιο. Σύμμαχοι σύμμαχοι λοιπόν, αλλά όχι να μας φάνε και τη σειρά, ε;

Η ασταμάτητη μηχανή προβληματίστηκε μ’ αυτήν την ευχάριστη είδηση. «Με δικό του όχημα» το ελλαδιστάν; «Με δικό του όχημα»;;;; Κι ύστερα άρχισαν να την ζώνουν τα φίδια για το κρυφό νόημα του «με δικό του όχημα». Είναι φράση κλισέ, βγαλμένη απ’ την εργασιακή εμπειρία χιλιάδων στα μέρη μας. Για delivery μιλούσε ο αντ’ αυτού!!! Το ελλαδιστάν θα κάνει delivery φακέλους, σουβλάκια και τσιγάρα στους 3 πρώτους (κίνα, ρωσία, ηπα) που θα φτιάξουν βάσεις στο φεγγάρι!!!

Αλί και τρισαλί brothers on wheels! «Με δικό μας όχημα» θα γίνεται το δρομολόγιο απ’ τη γη στο φεγγάρι! Turbo παπιά – να κοκορεύονται οι ντόπιοι εθνικόφρονες αφέντες με όλο τους το δίκιο…

Ο θείος απ’ το Πεκίνο τραβάει selfie

Πέμπτη 11 Απρίλη. Θα μπορούσατε να φανταστείτε για μήνες, πάνω σε μεταλλικές βάσεις, μια 20αριά αγάλματα σαν τα πιο πάνω γύρω γύρω απ’ την Ακρόπολη; Όχι· μπορείτε να φανταστείτε όμως πόσοι και ποιοί θα καταλάμβαναν τον “ιερό χώρο” για να εμποδίσουν το “ανοσιούργημα” και το “ξεπούλημα”…

Ωστόσο, τα μεταλλικά αγάλματα του Antony Gormley (τέτοια είναι τα πιο πάνω) θα μπορέσετε να τα δείτε (πάνω σε τσιμεντένιες βάσεις επειδή δεν γίνεται αλλιώς, που θα ξηλωθούν το φθινόπωρο όταν θα τελειώσει η σχετική έκθεση) στη Δήλο. Που είναι επίσης top αρχαιολογικός χώρος. Φυσικά με την άδεια του «κεντρικού αρχαιολογικού συμβουλίου»… Και πολλούς επαίνους για το πάντρεμα, ελέω τέχνης, του “παλιού” και του “καινούργιου”.

Είναι ένα παράδειγμα αυτό του γεγονότος ότι η διπολική εθνική / εθνικιστική ιδεολογία των ελλήνων απ’ την δημιουργία του ελληνικού κράτους ως σήμερα, έχει ένα διπολικό πυρήνα σε ότι αφορά τις «αρχαιότητες». Και επειδή πρόκειται για κομβικό στοιχείο της εθνικιστικής ελληνικής εθνικής ταυτότητας και ιδεολογίας (: «η καταγωγή απ’ την Αθήνα του Περικλή και τον Χρυσό Αιώνα», μ’ ένα απίστευτο άλμα πάνω από 19 αιώνες…), ούτε να γιατρευτεί μπορεί (χωρίς την διάλυση αυτής της «εθνικής ταυτότητας και ιδεολογίας»), ούτε να εξηγηθεί. Ο διπολισμός (: όποτε νομίζω ότι με συμφέρει υποστηρίζω την «αρχαιότητα» και όποτε με συμφέρει αλλιώς υποστηρίζω τον χριστιανισμό που την έκανε μπάζα…) είναι καταδικασμένος «για λόγους εθνικού συμφέροντος» να επανέρχεται αιώνια, με κάθε πιθανή κι απίθανη μορφή. Πότε όρκοι στον Αριστοτέλη, πότε όρκοι στο παπαδαριό… Πότε Κούδας, πότε Βούδας…

Παράδειγμα: αυτό που απαγορεύεται στην Ακρόπολη (που ήταν ένας ναός κάλυμμα της «τράπεζας» της Αθήνας στην ακμή της) επιτρέπεται στη Δήλο (στο προηγούμενο «ταμείο» της Αθηναϊκής συμμαχίας, που λεηλάτησαν οι ακμαίοι Αθηναίοι). Δεν έχουμε κανένα θέμα με τον Antony Gormley και την έκθεσή του ανάμεσα στα λιοντάρια. Ίσως υπάρχει ένα θέμα (για τα λαγωνικά) στο γεγονός ότι την έκθεσή του στη Δήλο χρηματοδοτεί ο βιομήχανος και φιλότεχνος Δασκαλόπουλος. Αυτό μπορεί να σημαίνει κάτι. Ωστόσο δεν μας αφορά.

Πώς, όμως, τώρα οι «κινέζοι επενδυτές» (της και μαφιόζικης cosco – όμως τρώει πολύς ντόπιος κόσμος ψωμάκι απ’ τα κοντέινέρ της…), κληρονόμοι ενός πολιτισμού πολύ αρχαιότερου απ’ τον ελληνικό, να καταλάβουν ότι τώρα, μόλις τώρα, μετά από περισσότερα από 2000 χρόνια, ένα «κεντρικό αρχαιολογικό συμβούλιο» που σέβεται τον εαυτό του ανακάλυψε ότι ο μισός – καρακτισμένος – Πειραιάς είναι αρχαιολογικός χώρος; Είτε ψάξουν να εξηγήσουν μια τέτοια ανεπίτρεπτη καθυστέρηση δεκαετιών, είτε θεωρήσουν ότι πρόκειται για κοροϊδία, θα σπάσουν τα μούτρα τους πάνω στον ελληνικό εθνικό διπολισμό. Είναι μοναδικός παγκόσμια, και είναι ανεξήγητος από κάθε λογική άποψη. Όμως στο τέλος, στον καπιταλιστικό κόσμο (που και οι έλληνες αγαπούν βαθύτατα) πρέπει κάθε αφεντικό να παίρνει τις αποφάσεις του. Ή πληρώνεις χοντρά εκεί που πρέπει και κάνεις έκθεση μοντέρνας τέχνης πάνω στην Ακρόπολη – ή πας αλλού. Με την ευρεία έννοια του “αλλού”.

Είναι γι’ αυτό που το ελλαδιστάν λείπει εδώ και χρόνια απ’ τα 16 + 1 ευρω-βαλκανικά ραντεβού του Πεκίνου; Δεν το ξέρουμε. Θα μπορούσε να είναι και το άλλο, το οποίο είναι στέρεη γνώση του καπιταλιστικού Πεκίνου, και σε ότι αφορά την «επενδυσή» του στον Πειραιά: αφού οι εφοπλιστές είναι το νο 1 «εθνικό κεφάλαιό» τους, τα συμφέροντά τους βρίσκονται παρέα με τα αμερικανικά. Κι αν σφίξουν τα πράγματα…

Λάθος εκτίμηση κάνει η κινεζική αυτοκρατορία;

«Φεμινισμός» με οπλοπολυβόλα

Τρίτη 9 Απρίλη. Το Τελ Αβίβ (και οι τσατσορούφιανοί του στον πρώτο κόσμο) πουλάνε την υποτιθέμενη υποστήριξη του καθεστώτος στα κοινωνικά ρεύματα σεξουαλικών ιδιαιτεροτήτων. Αλλά αυτά είναι δημόσιες σχέσεις, δηλαδή παραμύθια για ανόητους: ο βαθύς σεξισμός του ισραηλινού φασισμού ξεσπάει σαν ηφαίστειο, χωρίς προσχήματα, σε κάθε περίπτωση που αφορά είτε παλαιστίνιες γυναίκες· είτε και το γυναικείο φύλο συνολικά, αν μέσω αυτού μπορεί να εικονογραφηθεί ο “εχθρός”, το “απόλυτο κακό”.

Για παράδειγμα η ακροδεξιά υπουργός δικαιοσύνης στο Τελ Αβίβ Ayelet Shaked (έγινε παγκόσμια γνωστή με το πρόσφατο προβοκατόρικο προεκλογικό της βίντεο με το «άρωμα φασισμός»), είχε δηλώσει απ’ το 2014 (και το επανέλαβε το 2015) ότι θα πρέπει να εξολοθρεφτούν όλοι οι παλαιστίνιοι… Και οι γυναίκες, επειδή «γεννούν φίδια».

Όμως δεν είναι μόνο οι παλαιστίνιες γυναίκες που “γεννούν φίδια”… Το τελευταίο κατόρθωμα είναι προχθεσινό, και πολύ πιο επίσημο: απ’ το «twitter» του ισραηλινού στρατού (IDF). Παρουσιάζει σχηματικά ένα σώμα που εγκυμονεί την λέξη «terror», για να πει ότι το ιράν εγκυμονεί την τρομοκρατία στη μέση Ανατολή…. Μάλιστα ο ισραηλινός φασισμός πάει πιο πέρα: ενώ το σώμα είναι όρθιο (εννοώντας ότι είναι ανθρώπινο), χρησιμοποιείται (καθόλου τυχαία) η λέξη «breed» που αφορά τα ζώα… (Θέλετε να το κάνουμε «λιανά» ή καταλαβαίνετε;)

Αν το ίδιο «σχέδιο» το παρουσίαζε κάποιο γνωστό ευρωπαϊκό βοθρόλυμα, θα είχαν σηκωθεί και οι πέτρες! Και πολύ σωστά!!! Αλλά το προωθεί ο «ιερός» εγκληματικός, φασιστικός στρατός, που μέσα σ’ ένα χρόνο έχει σκοτώσει «μόνο» καμμιά 200αριά διαδηλωτές και έχει τραυματίσει «μόνο» καμιά 10αριά χιλιάδες. (Ντάξει τότε…)

Οπότε τα σκατά των δημόσιων σχέσεων του ναζισμού του Τελ Αβίβ και των συμμάχων του (συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού κράτους / παρακράτους / κεφάλαιου) περί «ενδιαφέροντος για τις σεξουαλικές ετερότητες» θα συνεχίσουν να σερβίρονται ζεστά ζεστά. Και να τρώγονται.

Πάλι καλά που δεν τα πατάνε – οι «πεινασμένοι» που τέτοια θέλουν και με τέτοια χορταίνουν!

Για σκέψου να λέρωναν τα παπούτσια τους;

Παλαιστίνη 1

Δευτέρα 8 Απρίλη. Το τέλος της τραγικής φάρσας (δυστυχώς και οι δύο λέξεις αποδίδουν μαζί την πραγματικότητα) περί “δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους” δεν πρόκειται να έρθει όταν το φασιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ θα προσαρτήσει την “περιοχή Γ” (area C) της κατεχόμενης δυτικής Όχθης. Αυτό το τέλος ήρθε όταν ο Αραφάτ έβαζε την υπογραφή του στις «συμφωνίες του Όσλο», το 1993 και το 1995. Γιατί με την συγκατάθεση μιας «παλαιστινιακής αρχής» και με αντάλλαγμα τα λιλιά μιας “προεδρικής καρέκλας” και τις πολιτικές προσόδους μιας κλίκας που παριστάνει την “αρχή”, το Τελ Αβίβ εξασφάλισε τις προϋποθέσεις για την εξέλιξη και την ολοκλήρωση του απαρτχάιντ.

Με τις «συμφωνίες του Όσλο» η δυτική Όχθη χωρίστηκε σε τρεις «περιοχές» (την Α, την B, και την C) ανάλογα με το νομικό καθεστώς που θα ίσχυε στην κάθε μία. Η area C αφορά το 61% της έκτασης της δυτικής Όχθης, περιλαμβάνει και την ανατολική Ιερουσαλήμ, και σ’ αυτήν κατοικούν ήδη περίπου 400.000 έποικοι (και ακόμα περίπου 300.000 παλαιστίνιοι). Είναι υπό την απόλυτη δικαιοδοσία του Τελ Αβίβ – εκτός απ’ τα ζητήματα εκπαίδευσης και υγείας, που τα διαχειρίζεται η «παλαιστινιακή αρχή». Είναι σαφές ότι το φασιστικό κατοχικό καθεστώς άφησε το κόστος της «κοινωνικής αναπαραγωγής» των παλαιστινίων πληβείων στην «παλαιστινιακή αρχή» (δηλαδή στους χορηγούς της και στην ανθρωπιστική βοήθεια του οηε) ώστε να κάνει οικονομία· και ανέλαβε όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή τον αστυνομικό, στρατιωτικό και χωροτακτικό / πολεοδομικό έλεγχο.

Στην πρώτη απ’ τις εκδηλώσεις του project Παρασκευές για την Παλαστίνη / ενάντια στον ελληνικό ιμπεριαλισμό του «συμβουλίου για την εργατική αυτονομία», στις 23 Νοέμβρη του 2018, προβάλαμε video με ομιλία του ισραηλινού εξόριστου αντιφασίστα ιστορικού Ilan Pappe. Η ομιλία είχε γίνει κάποια στιγμή το 2017, στην Ουάσιγκτον. Εκεί ο Pappe, πολύ καλός γνώστης της ρατσιστικής πολιτικής του Τελ Αβίβ και των κρατικών σχεδίων, το είχε διατυπώσει όχι σαν δυσοίωνη πρόβλεψη αλλά σαν βεβαιότητα: η area C θα προσαρτηθεί απ’ το ισραηλινό κράτος. Ο Pappe το ήξερε (ή το τεκμηρίωνε) απ’ το 2017 – το πότε θα ολοκληρωνόταν και πρακτικά ήταν γι’ αυτόν, απλά, ζήτημα χρόνου.

Γι’ αυτό «κομματιάστηκε» η κατεχόμενη δυτική Όχθη απ’ τα ‘90s. Για να προχωρήσει το ισραηλινό φασιστικό καθεστώς την επέκτασή του· αφήνοντας στην «παλαιστινιακή αρχή» ένα μπαντουστάν γύρω απ’ τη Ραμάλα, και ίσως λίγες ακόμα περιοχές της area A…

(φωτογραφία: Ο χάρτης δείχνει την area C: οι περιοχές με σκούρο μπλε είναι απαγορευμένες για τους παλαιστίνιους, και με το θαλασσί υπάρχουν περιορισμοί· ημι-απαγορεύσεις. Οι λευκές περιοχές είναι οι areas A και B. Θύλακες αποκλεισμένοι (τα «μπαντουστάν» του νοτιοαφρικανικού απαρτχάιντ) όπου δεν μπορεί κανείς παλαιστίνιος να μετακινηθεί απ’ τον ένα στον άλλο χωρίς την άδεια της ισραηλινής στρατο/αστυνομίας).

Παλαιστίνη 2

Δευτέρα 8 Απρίλη. Η ανατολική Ιερουσαλήμ που το ψοφιοκουναβιστάν παραχώρησε στο ισραηλινό κράτος περιλαμβάνεται στην area C. Τόσο αυτή η παραχώρηση όσο και εκείνη των συριακών (και κατεχόμενων απ’ τον ισραηλινό στρατό) υψωμάτων του Golan είναι επίδειξη της κλιμάκωσης του 4ου παγκόσμιου πολέμου: «νομιμότητα» είναι ό,τι αποφασίζει ο ισχυρότερος… Συνεπώς βρισκόμαστε ήδη στην αρένα της καθολικής σύγκρουσης όπου θα πρέπει να αποδειχθεί παγκόσμια, και χωρίς αμφισβήτηση (άρα με στρατιωτικά μέσα) ποιός / ποιοί είναι εκείνοι που θα καθορίσουν τις επόμενες δεκαετίες τη διεθνή νομιμότητα – με βάση τα δικά τους κατ’ αρχήν συμφέροντα.

Σύμφωνα με τα ως τώρα δεδομένα, η προσάρτηση της area C θα γίνει επίσημα μέσα απ’ την μεθόδευση αυτού που το ψοφιοκουναβιστάν ονομάζει «deal του αιώνα». Η «παλαιστινιακή αρχή» θα το απορρίψει, αφού μεταξύ άλλων προβλέπει αποχώρηση των παλαιστινίων απ’ την δυτική Όχθη και «αυτο-εξορία» τους στην ιορδανία, όπου υποτίθεται θα τους παραχωρηθεί γη για να φτιάξουν «κράτος» (με αντάλλαγμα για το καθεστώς του Αμμάν την παραχώρηση ίδιας έκτασης απ’ την σαουδική αραβία…) Είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτό το «deal» θα απορριφθεί και απ’ το Αμμάν και απ’ το Ριάντ (ο τοξικός έχει παροπλιστεί απ’ τον βασιλιά πατέρα του), αλλά Τελ Αβίβ και Ουάσιγκτον δεν χολοσκάνε. Το deal είναι πρόσχημα, και η απόρριψή του θα χρησιμοποιηθεί σαν δικαιολογία: Ε, αφού δεν σας αρέσει το σχέδιό μας, τι να κάνουμε; Θα προσαρτηθούν τα κατεχόμενα…

Είναι προφανές πως όλα αυτά προχωρούν με βιασύνη, μιας και πρέπει να ολοκληρωθούν πριν ζεσταθεί η προεκλογική περίοδος στις ηπα (το 2020). Όμως τι σημαίνει να «ολοκληρωθούν»; Όλα αυτά (και στην πράξη η με κάθε τρόπο βία και κατοχή της Παλαιστίνης εδώ και 70 χρόνια) βρίσκονται υπό την αίρεση των ευρύτερων συσχετισμών δύναμης όπως αυτοί εξελίσσονται ήδη· καθώς και των αποτελεσμάτων του 4ου παγκόσμιου στην ευρύτερη περιοχή επί του εδάφους.

Είναι, όμως, δυνατόν να δεχτούμε ότι η δικαίωση της παλαιστινιακής αντίστασης θα γίνει μέσα από ένα γενικευμένο αιματοκύλισμα; (Όσοι υποστηρίζουν ότι την «απελευθέρωση» της Παλαιστίνης θα την φέρει ο συριακός, ο ιρανικός (ή και ο ρωσικός) στρατός θα πρέπει να σκεφτούν στα σοβαρά και σαν ενήλικες αν μετά από ένα τέτοιο μακελειό θα έχουν μείνει ζωντανοί για να απελευθερωθούν…)

Λέμε κατηγορηματικά όχι!!! Μπορεί να είμαστε αυτή τη στιγμή λίγοι και αδύναμοι, ωστόσο μέσα στα επείγοντα αντι-ιμπεριαλιστικά καθήκοντά μας και σε απόλυτη συνέπεια με τις πολιτικές μας αρχές και την πολιτική μας καταγωγή, είναι όχι μόνο η υπεράσπιση της παλαιστινιακής αντίστασης όπως εξελίσσεται μέσα απ’ την «Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής», αλλά κι αυτό: η υποστηρίξη του αγώνα για ένα και μόνο ένα δημοκρατικό κράτος στην Παλαιστίνη, για εβραίους και παλαιστίνιους άραβες απο κοινού, με ελεύθερη την επιστροφή των παλαιστίνιων προσφύγων. Η υποστήριξη του αγώνα ενάντια στο ισραηλινό απαρτχάιντ!

Φαίνεται αντιφατικό απ’ την μια να διαπιστώνουμε την όξυνση του παγκόσμιου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, και απ’ την άλλη να αναθέτουμε στους εαυτούς μας τέτοιου είδους καθήκοντα; Όχι. Όπως αντι-ιμπεριαλισμός δεν σημαίνει να διαλέγει κανείς εκείνους που νομίζει σαν «φιλικούς» ιμπεριαλισμούς (!!!), έτσι και ο τερματισμός του απαρτχάιντ και η αποκατάσταση των βασικών αστικών ελευθεριών για όλους, απ’ το ποτάμι ως την θάλασσα, είναι ο μόνος έντιμος προσανατολισμός που δεν βρωμάει αίμα (ό,τι και να λέει το ισραηλινό φασισταριό).

Παλαιστίνη 3

Δευτέρα 8 Απρίλη. Να θυμίσουμε, επιπλέον, ότι το ελληνικό κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος είναι στενός σύμμαχος και του Τελ Αβίβ, και της Ουάσιγκτον (και του Καΐρου, ίσως όχι τόσο σφικτά) και ότι ποντάρει τον ιμπεριαλισμό του πάνω στους δικούς τους;

Να θυμίσουμε ότι αυτά δεν είναι αστεία, κι αν τ’ αφήνεις να προχωρήσουν έρχονται καταπάνω σου;

Δεν είμαστε εμείς κουραστικοί με τις επαναλήψεις. Η πραγματικότητα είναι φρικαλέα…

Η γκλίτσα του τσοπάνη

Κυριακή 7 Απρίλη. Μέχρι να “τελειώσει το νατο” ο κόκκινος Κατρού προλαβαίνουν τα αφεντικά του θα δείξουν την συμμαχική τους πειθαρχία και προσήλωση… Που; Στη μαύρη θάλασσα. Η νατοϊκή άσκηση “θαλάσσια ασπίδα 2019” ξεκίνησε εκεί προχτές και θα διαρκέσει ως τις 13 Απρίλη.

Αν και είναι καθιερωμένη ετήσια άσκηση, φέτος γίνεται μετά την απόφαση του νατο “να ενισχύσει την ουκρανία και την γεωργία”. Έτσι, παρότι το Κίεβο και η Τυφλίδα δεν ανήκουν στο νατο, θα συμμετάσχουν λιγάκι στη «θαλάσσια ασπίδα 2019». Αυτό είναι καινούργιο – και προβοκατόρικο.

Το θίξαμε στο παρελθόν, ας το θυμήσουμε: η Ουάσιγκτον θα προσπαθήσει να «ανεβάσει την πίεση» κατά της Μόσχας στην ανατολική Μεσόγειο όσο πιο κοντά γίνεται στην Κριμαία. Η μαύρη θάλασσα δεν είναι εύκολη υπόθεση, αφού απαιτεί την (αντιρωσική) συνεργασία της Άγκυρας, που δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Το Αιγαίο είναι κάπως ευκολότερο, αφού υπάρχει η διαθεσιμότητα της Αθήνας. Που δείχνεται έμπρακτα.

Έχει ξαναπάρει μέρος ο ελληνικός ιμπεριαλισμός σε τέτοια κόλπα. Ήταν το 1919 και η «εκστρατεία της Κριμαίας» ήταν μέρος της δυτικής επίθεσης κατά των μπολσεβίκων. Αν και η πρωτοβουλία ερχόταν απ’ το Παρίσι, ο γίγαντας Βενιζέλος χάρηκε τόσο πολύ που (αρχικά) προσέφερε περισσότερο στρατό απ’ όσο θα έβαζαν οι γάλλοι…. Τελικά συμβιβάστηκε να στείλει περίπου τον ίδιο (2 μεραρχίες, συν 4 πολεμικά). Ο ελληνικός στρατός, όμως, αποδείχθηκε πιο πορωμένος απ’ τον γαλλικό: κάμποσες εκατοντάδες γάλλοι ναύτες στασίασαν και σηκώνοντας την κόκκινη σημαία ενώθηκαν με τους μπολσεβίκους της Σεβαστούπολης. Ποιοι ανέλαβαν να τους «συνετίσουν»; Ένας ελληνικός λόχος…

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα εκείνης της «περιπέτειας»; Ατυχές λέει η επίσημη ιστορία, λέξη που είναι ο ευφημισμός της δεινής ήττας – και δεν περιλαμβάνεται στη διδακτέα ύλη της σχολικής ιστορίας… Ήταν «συντριβή μετ’ ιμπεριαλιστικών συμμαχικών επαίνων» – αλλά οι σχεδόν 400 (απ’ τον ελληνικό στρατό) που άφησαν τα κοκκαλάκια τους για χάρη του εθνικού συμφέροντος δεν το γιόρτασαν.

Εκατό χρόνια μετά ο ελληνικός ιμπεριαλισμός και οι υπηρέτες του συνεχίζουν να τρίβονται… Εύκολο: ποιός τους εμποδίζει;

Με ελάχιστα σχόλια

Κυριακή 7 Απρίλη. Πως σας φαίνεται ένα (χθεσινό) καθεστωτικό ισραηλινό άρθρο για τον αντισημιτισμό στην ευρώπη (κυρίως για τον αντεστραμμένο…) να συνοδεύεται από φωτογραφία πρόσφατης ελληνικής φασιστοδιαδήλωσης κατά των μουσουλμάνων;

Σύγχιση; Όχι! Εκλεκτικές συμπάθειες, χωρίς αμφιβολία. Μπορεί και κάτι παραπάνω.

Κουίζ

Σάββατο 6 Απρίλη. Η φοιτητική οργάνωση “Jewish Voise for Peace”, του αμερικανικού πανεπιστημίου Columbia, οργανώνει (όπως κάθε χρόνο) μια εβδομάδα εκδηλώσεων εναντίον του ισραηλινού απαρτχάιντ. Αντιφασίστες / αντιεθνικιστές οι εβραίοι φοιτητές του πανεπιστημίου έβγαλαν και την πιο πάνω αφίσα. Δείχνει έναν παλαιστίνιο γκραφιτά να πετάει τα σπρέυ του σ’ έναν ισραηλινό «ράμπο»…

Αντισημιτισμός! Αντισημιτισμός! Αυτό άρχισαν να σκούζουν οι τσατσορούφιανοι του ψοφιοκουναβιστάν μόλις είδαν την αφίσα (έτσι κι αλλιώς θα το έλεγαν, και χωρίς αφίσα…). Που τον ανακάλυψαν τον αντεστραμμένο “αντισημιτισμό”;

Ψάξτε καλά και βρείτε τον. Αλλιώς δεν θα πληρωθείτε…