Tag: τουρκία

“Εγγυήτριες δυνάμεις”

Τετάρτη 22 Νοέμβρη. Την ίδια μέρα που ο ψόφιος κοριός και ο πλυντηράς Αναστασιάδης καμάρωναν επειδή θεωρούν ότι έχουν βρει έναν συνεταίρο (τον Sisi) για να μοιραστούν υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων που, προς το παρόν (ίσως και για πάντα) είναι ανύπαρκτα, βορειότερα γίνονταν πολύ σοβαρότερες συναντήσεις.

Χωρίς να έχει ανακοινωθεί από πριν (προφανώς για λόγους ασφαλείας) ο Άσαντ πήγε χτες στο Sochi για να τα πει με τον Πούτιν. Είναι η δεύτερη φορά που γίνεται τέτοιο ραντεβού «κορυφής»· η πρώτη ήταν το φθινόπωρο του 2015, όταν είχε ξεκινήσει η ρωσική επέμβαση στη συρία.

Δεν ήταν απλά μια επινίκεια συνάντηση. Στην μετα-isis φάση του πολέμου στο ευρύτερο μεσανατολικό πεδίο μάχης, υπάρχουν πολλά και σημαντικά που πρέπει να συμφωνηθούν. Σε ότι αφορά το πολιτικό μέλλον της συρίας και του καθεστώτος Άσαντ είναι σαφές ότι οι 3 της Αστάνα, Άγκυρα, Μόσχα και Τεχεράνη, θα είναι κάτι σαν «εγγυήτριες δυνάμεις». Αλλά θα πρέπει να λύσουν τις μικρότερες και μεγαλύτερες εκκρεμότητες κατοχής εδάφους είτε από αντικαθεστωτικούς (και το Ριάντ) είτε απ’ τις ypg (και την Ουάσιγκτον). Υποθέτουμε, λοιπόν, οτι η χθεσινή συνάντηση Άσαντ – Πούτιν είναι η επίσημη έναρξη του επόμενου γύρου· χωρίς να μπορούμε να προβλέψουμε πόσο μακρυά θα πάει.

Στο ίδιο μέρος, στο Sochi, συναντήθηκαν χτες οι αρχικαραβανάδες Τεχεράνης, Μόσχας και Άγκυρας Mohammad Bagheri, Valery Gerasimov και Hulusi Akar. Ένα απ’ τα θέματα που οπωσδήποτε κουβέντιασαν είναι το μέλλον των 4 “ζωνών αποκλιμάκωσης”, με ιδιαίτερη έμφαση σ’ εκείνη του Idlib: εδώ η Άγκυρα έχει θέσει ζήτημα (στην Μόσχα) σε σχέση με τον γειτονικό ypg-κρατούμενο θύλακα της Afrin, όπου σταθμεύουν λίγοι ρώσοι καραβανάδες.

Αύριο, πάλι στο Sochi, θα γίνει η «συνάντηση κορυφής» των 3 της Αστάνα. Ο Ερντογάν έχει ήδη δηλώσει την ικανοποίησή του που η Τεχεράνη «δείχνει κατανόηση στις τουρκικές ευαισθησίες» σε ότι αφορά ορισμένα ζητήματα στη συρία: την «αντιπροσώπευση» κάποιων αντικαθεστωτικών οργανώσεων υποθέτουμε. Σε κάθε περίπτωση οι 3 της Αστάνα δεν θα πρέπει να έχουν σοβαρές διαφωνίες μεταξύ τους στο να διαχειριστούν τα σχεδιά τους για την μελλοντική διάρθρωση ενός κάποιου συριακού κράτους. Δεν έχουν την πολυτέλεια μεταξύ τους εντάσεων…

Αύριο (και μεθαύριο) θα γίνει άλλη μια συνάντηση: στο Ριάντ. Οι ένοπλοι που ελέγχει ακόμα ο τοξικός πρίγκηπας και η κλίκα του θα μαζευτούν «στου αφεντικού» για να δουν πως και αν θα συνεχίσουν. Κυρίως τι θα κάνουν στην επερχόμενη 6η (αν δεν κάνουμε λάθος) συνάντηση στην Αστάνα.

Παρών θα είναι και ρώσος «ειδικός απεσταλμένος». Ωστόσο οι ασκήσεις γεωπολιτικής επιβίωσης του σαουδαραβικού καθεστώτος μετά την ήττα του isis (που τόσο στήριξε) μπλέκουν τις εξελίξεις. Και είναι πιθανό να γεννήσουν «νέα καθήκοντα» για τις 3 εγγυήτριες δυνάμεις στη συρία.

(Πάνω: Πούτιν και Άσαντ αγκαλιά στην υποδοχή του δεύτερου στο Sochi: αδελφέ!!!

Κάτω: ο ρώσος υπ.αμ. Sergei Shoigu δείχνει κάτι μάλλον σημαντικό σε Άσαντ και Πούτιν χτες στο Sochi.)

Συμφωνία

Δευτέρα 20 Νοέμβρη. Ακριβώς απέναντι απ’ το Κάιρο, την ίδια μέρα, χτες, είχαν ραντεβού οι υπ.εξ. των “3 της Αστάνα”: ο τούρκος υπ.εξ. Mevlüt Çavuşoğlu, ο ιρανός Javad Zarif και ο ρώσος Sergey Lavrov συναντήθηκαν στην Antalya για να προετοιμάσουν τη συνάντηση κορυφής των 3 προέδρων στο Sochi την ερχόμενη Τετάρτη. Για την συρία. Επί τη ευκαιρία συναντήθηκαν και οι αρχικαραβανάδες των τριών κρατών. Συμφωνήσαμε σε όλα δήλωσε μετά ο Lavrov.

Σε όλα; Όλα όλα; Καθώς η συνοριακή Abu Kamal καταλήφθηκε, οριστικά αυτή τη φορά (κατά τα φαινόμενα απ’ την Χεζμπ’ αλλάχ και του ιρανούς «φρουρούς της επανάστασης») το συριακό πεδίο μάχης περνάει στην επόμενη φάση του. Υπάρχουν κάποιοι θύλακες που ελέγχονται ακόμα από αντικαθεστωτικούς, μάλλον προς al-Nusra παρά isis… Υπάρχει μια μεγάλη ζώνη ερήμου, στα σύνορα με την ιορδανία, στο νότο, που την έχει καπαρώσει η Ουάσιγκτον μέσω κάποιων proxies της και μιας στρατιωτικής βάσης… Υπάρχει ο μεγαλύτερος θύλακας της Idlib στα βόρεια του οποίου έχει στρατοπεδεύσει ο τουρκικό στρατός ενώ στον υπόλοιπο γίνονται μάχες μεταξύ αντίπαλων ομάδων ενόπλων… Υπάρχει ένα κομμάτι στο βορρά, στα σύνορα με την τουρκία, όπου έχει παρκάρει ο τουρκικός στρατός μέσω των δικών του proxies… Και υπάρχει η πολύ μεγάλη έκταση που έχουν καταλάβει οι ypg για λογαριασμό της Ουάσιγκτον…

Καθώς ο ένας βασικός χρηματοδότης των αντικαθεστωτικών, η Ντόχα, έχει αλλάξει πλευρά και ο άλλος, το Ριάντ, βουλιάζει, οι μικροί θύλακες, ακόμα και το Idlib, φαίνονται ζητήματα που μπορούν να αντιμετωπιστούν, εν μέρει με “πειθώ”, εν μέρει με τα όπλα. Ο τουρκικός στρατός θα αποχωρούσε επίσης αν λυνόταν το ζήτημα των ypg. Γιατί εκεί είναι τα δύσκολα: παρά την (με αίμα, μάχιμων αλλά, κυρίως, αμάχων) νίκη κατά του isis ο Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ ελέγχουν άμεσα και έμμεσα σεβαστό μέρος της συριακής επικράτειας. Επιπλέον, ο «θόρυβος» που προκαλεί το σαουδαραβικό βούλιαγμα σπρώχνει την ήττα του χαλιφάτου σε δεύτερη μοίρα, σα να μην είναι κάτι που άξιζε τον κόπο: προφανώς επειδή νίκησαν οι αντίπαλοι της Ουάσιγκτον και των φίλων της.

Τον Σεπτέβρη του 2015, όταν η Μόσχα μπήκε σ’ αυτό το πεδίο μάχης, φαινόταν δύσκολο να ηττηθούν οι αντικαθεστωτικοί proxies. Έγινε, αλλά μόνο για να φέρει η ήττα τους στην πρώτη γραμμή τα ίδια τα αφεντικά τους. Υπάρχει περίπτωση να φύγουν “με το καλό” οι αμερικάνοι (κι όταν λέμε να φύγουν εννοούμε να φύγουν εντελώς) από τη συρία;

Καλή ερώτηση…

(πάνω: το trio Astana. Οι δυο δεν φοράνε γραβάτες, αλλά δεν είναι Alexis μόδα. Η συνάντηση τους ήταν εργασίας…

Κάτω: ο πιο πρόσφατος χάρτης της κατάστασης στη συρία. Με κόκκινο είναι οι περιοχές που ελέγχει ο Άσαντ ‘n’ friends· με μαύρο είναι οι τελευταίες περιοχές (κυρίως έρημος με μικρούς οικισμούς) που ελέγχει ο isis· το κίτρινο είναι η έκταση που έχουν καταλάβει οι ypg/αμερικάνοι· το πράσινο είναι διάφοροι θύλακες αντικαθεστωτικών, με τον μεγάλο επάνω αριστερά να είναι το Idlib, και τον κάπως μικρότερο νότια, στα σύνορα με ιορδανία και ιράκ, υπό τον έλεγχο των αμερικάνων και των δικών τους ομάδων f.s.a.· το γκρι στον βορρά είναι η τουρκική ζώνη.

Προσέξτε το γαλάζιο κάτω αριστέρα: είναι τα υψώματα του Γκολάν, συριακό έδαφος που έχει καταλάβει ο ισραηλινός στρατός εδώ και δεκαετίες. Ακριβώς δίπλα (με πράσινο) υπάρχουν περιοχές αντικαθεστωτικών που «καλύπτονται» απ’ το Τελ Αβίβ.

Φαίνεται, επίσης, και ο λίβανος· προς το παρόν χωρίς τον «πρωθυπουργό» του…)

Astana bloc

Σάββατο 18 Νοέμβρη. Ως τώρα οι συναντήσεις κορυφής γίνονταν ανά δύο. Φαίνεται όμως ότι Μόσχα, Τεχεράνη και Άγκυρα πρέπει να πάρουν γρήγορα κάποιες αποφάσεις. Έτσι, για πρώτη φορά στη διάρκεια του πολέμου στο συριακό πεδίο μάχης, ο Putin θα είναι ο οικοδεσπότης, στο Sochi, των Erdogan και Rouhani. Την ερχόμενη Τετάρτη, 22 Νοέμβρη. Την προηγούμενη ημέρα θα έχουν συναντηθεί στην ίδια πόλη οι 3 υπ.εξ. – αλλά αυτό δεν θα είναι αρκετό.

Το μενού της συνάντησης δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα· και υποθέτουμε ότι θα υπάρξουν κάποιες γενικόλογες διατυπώσεις. Αλλά δεν είναι δύσκολο να υποθέσεις κανείς ποια είναι τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν από κοινού το μπλοκ της Αστάνα. Είναι η post-isis δράση των ηπα και των συμμάχων της στη μέση Ανατολή.

Με δεδομένο ότι ο Erdogan βρισκόταν στο Sochi μόλις την περασμένη Δευτέρα (13 Νοέμβρη), καθ’ οδόν προς το κουβέιτ και το κατάρ, θα ενημερώσει προφανώς για τα συμπεράσματά του απ’ τις αραβικές επαφές του.

Δεν μπορούμε να υπολογίσουμε πόσο γρήγορα θα επιδειχθούν τα αποτελέσματα αυτής της συγκεκριμένης συνάντησης, την συγκεκριμένη ιστορική στιγμή. Αλλά μην αμφιβάλλει κανείς: θα φανούν.

Astana bloc 2

Σάββατο 18 Νοέμβρη. Εν τω μεταξύ, απ’ την Doha που βρισκόταν ως προχτές, ο Ερντογάν απάντησε στις αμερικανικές (στρατιωτικές) δηλώσεις ότι «δεν συμμετείχαν στο deal για την διαφυγή του isis απ’ την Raqqa, απλά το αποδέχτηκαν αφού το έκλεισαν οι ypg»:

Έχουν στρατό επί τόπου, από τους αμερικάνους πεζοναύτες μέχρι διάφορες άλλες δυνάμεις ασφαλείας, μαζί με τις ypg. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι πληρώνουν τους τρομοκράτες των ypg. Πέρα απ’ αυτά έχουν στείλει 3.500 φορτηγά με τεθωρακισμένα, όπλα, τανκς και λοιπά, και έχουν φτιάξει και 13 βάσεις, απ’ τις οποίες οι 5 είναι αεροπορικές. Τώρα φτιάχνουν επίσης μια καινούργια στη Raqqa. Διακινούν όλα τα όπλα, τον εξοπλισμό και τα οχήματα σ’ αυτές τις περιοχές. Όταν έτσι έχουν τα πράγματα πόσο πειστικό είναι για τις ηπα να λένε «δεν ανακατεύτηκα, απλά κοιτούσα από ψηλά»;

Το μόνο που δεν μπορεί να πει είναι εκείνο που λένε η Μόσχα, η Τεχεράνη και η Δαμασκός: έξω οι αμερικάνοι απ’ την συρία, κανείς δεν τους κάλεσε! Ούτε και τον τουρκικό στρατό τον κάλεσε ο Άσαντ. Εισβολέας είναι…

Αυτό μπορεί να είναι ένα απ’ τα δευτερεύοντα ζητήματα που θα κουβεντιάσει στις 22 Νοέμβρη: η δουλειά στο Idlib…

Άγκυρα – Ντόχα

Πέμπτη 16 Νοέμβρη. Ο Ερντογάν ανανέωσε την υποστηριξή του στο καθεστώς του κατάρ. Την στρατιωτική – εννοούσε. Αλλά και την οικονομική: οι τουρκικές κατασκευαστικές (πολύ πιο μπροστά απ’ τις ελληνικές, με όποιο κριτήριο κι αν μετρηθούν) είναι έτοιμες να αναλάβουν δουλειές εν όψει του παγκόσμιου κυπέλλου της fifa, το 2022 – στη Ντόχα.

Ε, αν φροντίζεις να βρίσκεται στη σωστή πλευρά (του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού)…

Οι νταβάδες

Τετάρτη 15 Νοέμβρη. Υπήρχαν επίμονες φήμες: ο αμερικανικός στρατός απ’ τις βάσεις του στη συρία διάσωζε, με ελικόπτερα, πολιορκούμενους και στριμωγμένους πολέμαρχους του isis, με μια προτίμηση στους μη σύριους (να ήταν αμερικάνοι ή ισραηλινοί πράκτορες; ή απλά «πολύτιμοι» πολεμιστές;), από διάφορες πόλεις που καταλάμβανε ο συριακός στρατός ‘n’ friends. Οι σχετικές φήμες ήταν έντονες για την Deir ez-Zor. Είχαν όμως όλες άμεση ή έμμεση ρωσική προέλευση· οπότε δεν δώσαμε βάση.

Τώρα όμως έρχεται το υπεράνω υποψίας καθεστωτικό bbc να επιδείξει με χάρτες, φωτογραφίες και μαρτυρίες ένα τέτοιο deal διάσωσης «τρομοκρατικών» assets . Απ’ την Raqqa. Και δεν είναι καν μια αμιγώς αμερικανική βρωμιά. Εξίσου ανακατεμένοι είναι και οι ypg.

Κατ’ αρχήν δεν είναι καθόλου άγνωστα τέτοια deal στο συριακό πεδίο μάχης. Το καθεστώς Άσαντ, συνήθως με την μεσολάβηση και την εγγύηση της Μόσχας, έκανε τέτοιες συμφωνίες «αναίμακτης παράδοσης και ασφαλούς μεταφοράς» με διάφορες ομάδες ενόπλων. Ακόμα και στο Aleppo. Η διαφορά είναι ουσιαστική: το καθεστώς του Άσαντ δεν έστελνε τους αντικαθεστωτικούς ένοπλους να πολεμήσουν τις ypg ή/και τους αμερικάνους. Όχι, σίγουρα, με τόσο άνετο (και τελικά χυδαίο) τρόπο όπως αυτόν που αποκαλύπτει το bbc για τους “αντιτρομοκράτες” της Ουάσιγκτον και του Κομπανί.

Προκύπτει λοιπόν ότι τουλάχιστον 4.000 άτομα, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών αλλά και πολλών εκατοντάδων ενόπλων και αξιωματικών του isis, έφυγαν απ’ την Raqqa, με την συμφωνία και την εγγύηση αμερικάνων και ypg… Για να αναδιπλωθούν και να συνεχίσουν τον πόλεμο κατά του Ασαντ ‘n’ friends νοτιότερα – εκεί που συμβαίνει τώρα. Είτε στην Deir ez-Zor (που ανακαταλείφθηκε) είτε στην συνοριακή Abu Kamal.

Οι μάρτυρες (οδηγοί των φορτηγών που πληρώθηκαν για τη μεταφορά) υποστηρίζουν ότι εξαπατήθηκαν (συζητήσιμο…). Και ότι η μεγάλη φυγή ήταν ένα convoy μήκους έξι έως εφτά χιλιομέτρων, με τουλάχιστον 50 φορτωμένες με ανθρώπους τετραξονικές νταλίκες, 13 λεωφορεία και πάνω από 100 οχήματα του isis – σε ένα ταξίδι ημερών. Εννοείται: με όλα τα όπλα που μπορούσαν να μεταφερθούν.

Το bbc δεν είναι ό,τι κι ό,τι· για τον αγγλοαμερικανικό κόσμο σίγουρα. Μετά τις αποκαλύψεις του οι αμερικάνοι άρχισαν να τα μασάνε. «Ναι μεν αλλά…», «Ε, δεν ήταν και πολλοί…», «Εμείς δεν θέλαμε αλλά κανονίστηκε από τοπικούς αξιωματικούς…» κλπ κλπ.

Δεν τα τρώει κανείς· και σίγουρα δεν θα τα φάνε αυτοί που έχουν ματώσει κατά του isis στη συρία και τώρα ματώνουν έχοντας κυκλώσει (αλλά όχι ανακαταλάβει ακόμα) την Abu Kamal. Το ρωσικό υπ.αμ. υποστηρίζει (με χθεσινή ανακοίνωσή του) πως όχι μόνο η Ουάσιγκτον και οι ypg βοήθησαν “σιωπηλά” τους ένοπλους του isis να ανασυγκροτηθούν στην Abu Kamal, αλλά επιπλέον αμερικανικά πολεμικά αρνήθηκαν να κτυπήσουν το convoy του isis, που κινούνταν ανατολικά του Ευφράτη (περιοχή ελεγχόμενη απ’ τις ypg) παρά το ότι το ζήτησε το ρωσικό αρχηγείο στη συρία στα πλαίσια της “συνεργασίας κατά της τρομοκρατίας”.

Όσο για την Άγκυρα; Πρωθυπουργός και υπ.εξ. έπαιξαν το “έχω φρίξει” (λες και δεν το ήξεραν). Αυτή η συμφωνία (είπε μεταξύ άλλων το τουρκικό υπ.εξ.) είναι ένα καινούργιο παράδειγμα του γεγονότος πως όταν πολεμάς μια τρομοκρατική οργάνωση με μια άλλη, αυτό θα καταλήξει στο να συνεννοηθούν οι τρομοκράτες μεταξύ τους. Η μία κατά την Άγκυρα είναι οι ypg (η άλλη ο isis). Για να ρίξει και μια κουβέντα για μελλοντική αξιοποίηση: Αυτά τα μέλη του isis που αφέθηκαν ελεύθερα με τα όπλα τους θα μπορούν να σκοτώσουν αθώους στην τουρκία, την ευρώπη και την αμερική…

Οι αμερικάνοι και οι φίλοι τους θα φροντίσουν να ξεχαστεί το θεματάκι. Μην αρχίσει να γίνεται κοινή γνώση ότι οι αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους (κάτι Τελ Αβίβ, κάτι μυστικές υπηρεσίες από δω κι εκεί) είναι υπέρ της “τρομοκρατίας” και των “τρομοκρατών” – ε;

Γιατί δεν ξέρεις… Ακόμα και οι ναρκωμένοι πρωτοκοσμικοί μπορεί να αρχίσουν να συσχετίζουν τις βόμβες στο ψαχνό με αυτήν την αδικαιολόγητη φροντίδα για τους παλιοτρομοκράτες στη μέση Ανατολή…

Μέση ανατολή

Τετάρτη 15 Νοέμβρη. Μετά την διήμερη επίσκεψή του στο ρωσικό Sochi και τις κουβέντες με τον Πούτιν ο τούρκος πρόεδρος Ερντογάν (ανάμεσα σε άλλα είπε ότι σχεδόν έχει κλείσει η αγορά των s-400…) κατηφόρισε προς την αραβική χερσόνησο.

Αραβική χερσόνησο; Δηλαδή; Μην ανησυχείτε. Οργανώνει την αραβική φράξια κατά του τοξικού πρίγκηπα του Ριάντ και των συμμάχων του. Προορισμός του είναι το Κουβέιτ (που κρατάει σταθερά αποστάσεις απ’ την σαουδική αραβία και τους κολαούζους της) και η Ντόχα, του κατάρ.

Έχουμε, λοιπόν, σ’ αυτή τη φάση: Απ’ την μια μεριά σαουδική αραβία, εμιράτα και μπαχρέιν, και απ’ την άλλη κατάρ και (κάπως…) κουβέιτ. Απ’ την μια μεριά Τελ Αβίβ και Ουάσιγκτον, απ’ την άλλη Τεχεράνη, Άγκυρα, Δαμασκό, Βαγδάτη, Μόσχα· και διακριτικά Πεκίνο.

Όχι, δεν θα ξεκινήσει η «καθαρή» φάση του 4ου παγκόσμιου στις άμμους της μέσης Ανατολής. Μην έχετε όμως αμφιβολία, ακόμα κι αν δεν μαθαίνουμε τίποτα: καθώς ο τοξικός πρίγκηπας προσπαθεί να τσιμεντώσει τους αντιπάλους του και, μαζί τους, τα θεμέλια του θρόνου του, πολλοί, και από διάφορες μεριές, σκάβουν αθόρυβα στοές κάτω απ’ το παλάτι του…

(Στις 7 και στις 8 Δεκέμβρη, με τα ως τώρα δεδομένα, ο Ερντογάν αναμένεται στην Αθήνα. Υποθέτουμε ότι ο εξοχότατος ψόφιος κοριός, ο ογκόλιθος Nick the greek the only original, και ο ψεκασμένος θα τον βάλουν στη θέση του, επιδεικνύοντας τους μυς τους ο καθένας, μπράτσα, κοιλιακούς, ό,τι έχουν τέλος πάντων, που γράφουν επάνω με ανεξίτηλο μελάνι: “όαση σταθερότητας – και καμήλες χλαπακιάζουμε”…)

(φωτογραφία: χαλαρουίτα…)

Ανταγωνιστές

Κυριακή 12 Νοέμβρη. Ο «κλασσικός» μαραθώνιος, δεν είναι ο μοναδικός· αυτό είναι γνωστό. Λιγότερο γνωστό είναι ίσως ότι σήμερα, εκτός εκείνου στην Αττική, γίνεται στην Istanbul ένας αγώνας δρόμου με διπλάσια συμμετοχή. Είναι ο 39ος στη σειρά, και περιλαμβάνει στη διαδρομή του μια απ’ τις γέφυρες της πόλης· την σύνδεση ευρώπης – ασίας.

Εκτός απ’ τις πάμπολλες διεθνείς συμμετοχές, ο αυριανός μαραθώνιος στην Istanbul έχει κι αυτό το χαρακτηριστικό: θα τρέξουν πολλοί απ’ τους πρόσφυγες πολέμου (4 εκατομύρια…) που ζουν στην τουρκική επικράτεια.

Στην ανάγκη φαίνονται και οι αντίπαλοι

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Την περασμένη Πέμπτη περιγράφαμε τα συμφέροντα και τις αντιθέσεις για την ηγεμονία πάνω στους σουνίτες του levante (συρία και ιράκ): «η χούντα μίλησε».

Την ίδια ημέρα, μιλώντας σε ένα συνέδριο για την γυναικεία επιχειρηματικότητα στην Άγκυρα, οργανωμένο απ’ τον «οργανισμό ισλαμικής συνεργασίας», ο Ερντογάν τράβηξε το σπαθί του. Κατά του Ριάντ και του τοξικού πρίγκηπα:

… Πρόσφατα η ιδέα περί “moderate islam” έχει τραβήξει την προσοχή. Αλλά η πατέντα της βρίσκεται στη Δύση. Μπορεί αυτός που μίλησε για «moderate islam” να νομίζει ότι είναι δική του ιδέα. Όχι, δεν είναι. Την ακούσαμε σε συναντήσεις στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο πριν πολλά χρόνια.

Προσπαθούν να την ξανασπρώξουν. Αυτό που πραγματικά θέλουν είναι να υπονομεύσουν το ισλάμ. Δεν θέλουμε να μαθαίνει ο κόσμος για την θρησκεία από πρωτοβουλίες ξένων…. Μιλάς για «moderate islam» αλλά δεν επιτρέπεις στις γυναίκες να οδηγούν. Υπάρχει τέτοια απαγόρευση στο ισλάμ; Όχι, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα…

Έχει τα δίκια του ο Ερντογάν. Το προηγούμενο κλισέ, που τουλάχιστον είχε βάση, ήταν το «πολιτικό ισλάμ», δηλαδή η ισλαμοδημοκρατία. Και το τουρκικό καθεστώς επιδεικνυόταν απ’ την δύση σαν το ιδανικό παράδειγμα· μέχρι το πραξικόπημα του ’16 και τις εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν. «Πολιτικό ισλάμ» ήταν το μοντέλο όπου τα ισλαμοδημοκρατικά κόμματα θα μπορούσαν να κυβερνούν (όπως, στη δύση, τα χριστιανοδημοκρατικά…) χωρίς αυτό να ενοχλεί την δυτική ιδέα περί δημοκρατίας.

Πολύ περισσότερο όμως απ’ αυτό, οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες (και ο Ερντογάν σαν επικεφαλής τους) προσπάθησαν να εξάγουν το παράδειγμα. Και πράγματι, μετά τις εξεγέρσεις / επαναστάσεις της «αραβικής άνοιξης», το τουρκικό μοντέλο έγινε μαζικά αποδεκτό τόσο στην τυνησία όσο και στην αίγυπτο.

Στο Κάιρο ο στρατός ανέτρεψε τον εκλεγμένο Μόρσι, και η δυνατότητα του «πολιτικού ισλάμ» έχει τελειώσει ως τώρα· προς μεγάλη χαρά και της σαουδαραβικής χούντας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες πρόκειται να «παραιτηθούν», αφήνοντας χώρο στη σικέ ιδέα (και στις πολύ επείγουσες στοχεύσεις) του Ριάντ. Πολύ περισσότερο που η Άγκυρα έχει μια συμμαχία εκεί που το Ριάντ έχει έναν εχθρό: το κατάρ. Το κατάρ δεν είναι «πολιτικό ισλάμ». Μπορεί όμως (για λόγους συμφέροντος) να εγγυηθεί (και να πληρώσει) υπέρ των τούρκων ισλαμοδημοκρατών· και οπωσδήποτε όχι υπέρ του τοξικού πρίγκηπα και των ψυχώσεών του.

Προτείνει το κόμμα του Ερντογάν ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την υποστήριξη των δικαιωμάτων των γυναικών, προς υποστήριξη απ’ τον «οργανισμό ισλαμικής συνεργασίας» (αγνοούμε με το περιεχόμενό του). Αλλά κάποιοι ηγέτες εκεί διαφωνούν είπε στην πιο πάνω ομιλία.

Να βγει απ’ τα αριστέρα σαν «φεμινιστής» ο τοξικός αποκλείεται!!!

Συρία και πέριξ

Παρασκευή 10 Νοέμβρη. Αν δεν έχει ανακαταληφθεί εντελώς σήμερα, σίγουρα η εισβολή έχει προχωρήσει αρκετά: η Abu Kamal περνάει γρήγορα στα χέρια του καθεστώτος Άσαντ και των συμμάχων του.

Την ίδια ώρα που Άσαντ πανηγυρίζει, ο (και σπουδαίος σύμμαχος της Αθήνας) Νετανιάχου ανακρίνεται για υποθέσεις διαφθοράς. Δεν είναι η πρώτη φορά τους τελευταίους μήνες. Δεν είναι η δεύτερη, ούτε η τρίτη. Είναι η πέμπτη… Ο δικηγόρος του Jacob Weinroth δήλωσε σχετικά: Ο Netanyahu είναι τίμιος. … Αλλά θαυμάζει το χρήμα. Γνωρίζω την αδυναμία που έχει στους πλούσιους… Ωραίες ατάκες, ίσως πρέπει να χρησιμοποιηθούν και στα ελληνικά.

Εν τω μεταξύ ο κολλητός του τοξικού πρίγκηπα που έχει πάρει την δουλειά του υπ.εξ. της σαουδαραβικής χούντας, ο Adle al-Jubeir, επαναλαμβάνει προβοκατόρικες περικοπές απ’ το μνημειώδες έργο «ψόφιο κουνάβι: διαλεκτές ατάκες, volume 1» συνεντευξιαζόμενος στο αμερικανικό cnbc: το ιράν είναι ο νούμερο 1 κρατικός υποστηρικτής της τρομοκρατίας. Θέλει να δει (λέει) κι άλλες κυρώσεις κατά της Τεχεράνης.

Ωστόσο, όπως έχει συμβεί με όλα τα προηγούμενα κόλπα τους, οι γιάπηδες του Ριάντ κινδυνεύουν να χάνουν και το σορτάρισμά τους στον λίβανο: ακόμα και οι σουνίτες οπαδοί του «παραιτημένου» Hariri θέλουν να τον δουν πίσω στη Βηρυττό. Όπως και η Χεζμπ’ αλλάχ τον θεωρούν ακόμα πρωθυπουργό. Αν δεν γυρίσει, δικαιώνει την άποψη ότι τον ελέγχει το Ριάντ και το Αμπού Ντάμπι (πράγμα που είναι αλήθεια). Για να γυρίσει, πάλι, ψάχνει διεθνή υποστηρίξη στον σαουδαραβικό σχεδιασμό· εξ ου και έχει «επαφές» με διάφορους πρωτοκοσμικούς πρεσβευτές στο Ριάντ. Αλλά επίσημα τουλάχιστον η ε.ε. δεν φαίνεται διατεθειμένη να μπλέξει στα κόλπα ενός καθεστώτος (του σαουδαραβικού) που αύριο μπορεί να έχει ανατραπεί. Σε αντίθεση με το ψοφιοκουναβιστάν που “ποντάρει”. Όμως με “μεγάλους συμμάχους” μόνο το ψόφιο κουνάβι και έναν ύποπτο για το ένα “σκάνδαλο” πίσω απ’ το άλλο, που να πάει κανείς στο σημερινό λίβανο;

Σε κάθε περίπτωση, κάθε μέρα που περνάει, η Χεζμπ’ αλλάχ και οι χριστιανοί σύμμαχοί της στη Βηρυττό φροντίζουν για την «επόμενη φάση» – που δεν θα είναι όπως την θέλει το Τελ Αβίβ και το Ριάντ.

Τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο: η ισραηλινή άσκηση «μπλε σημαία 2017» συνεχίζεται κανονικά· με την συμμετοχή όχι μόνο των «παραδοσιακών συμμάχων» του Τελ Αβίβ, του τύπου Ουάσιγκτον ή Αθήνα, αλλά και των «καινούργιων», δηλαδή του Παρισιού και του Βερολίνου. Τι δουλειά έχουν οι πολεμικές αεροπορίες του «γαλλογερμανικού άξονα» να κάνουν κόντρες με την αμιγώς επιθετική «μοίρα 115» της ισραηλινής αεροπορίας αν το project europe δεν σκοπεύει να υιοθετήσει τον μιλιταρισμό / ιμπεριαλισμό του Τελ Αβίβ; Ίσως για λόγους εκπαίδευσης και φόρμας απέναντι σε aggressive αντίπαλο: eurofighter και mirage 2000D εναντίον f -15 και f-16… Ίσως για λόγους κατασκοπείας… Πάντως (κατά την καθεστωτική Haaretz) ο ισραηλινός στρατός καταλαβαίνει ότι στο ορατό μέλλον δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί σε κοινή επιχείρηση με όσους συμμετέχουν στην άσκηση.

Ούτε με τους αμερικάνους που έχουν το γενικό πρόσταγμα; Αργά ή γρήγορα όλα μαθαίνονται…

(φωτογραφία: Ο ένας, δεξιά, ο κύριος Tesla, ψάχνει εργοστάσια για να φτιάξουν τα εντελώς αυτόματα μοντέλα του. Ο άλλος, αριστερά, επιστρατεύει τις αυτοκινητοβιομηχανίες του για να βγάλουν μοντέλα εντελώς made in turkey. Θα μπορούσαν να συνεργαστούν; Γιατί όχι;

Έτσι ώστε σύντομα, μετά απ’ τα σήριαλ που κατέκτησαν την ελληνική αγορά, να βρουν τον δρόμο τους στα μέρη μας και τα τουρκικής κατασκευής ηλεκτρικά αμάξια. Όσο για εκείνους που παραμυθιάζονται για «τον πόλεμο που ετοιμάζει η ελλάδα κατά της τουρκίας» και τους άλλους που τον ονειρεύονται; Είναι σαν το “2” που θα έπαιρνε η ελληνική εθνική μπάλας μέσα στην κροατία… Μωραίνει ο κύριος…

Γιατί ο κόσμος δεν άλλαξε μια για πάντα στα χρυσά ‘90s!!! Αλλάζει και θα ξαναλλάξει. Βάσανο για όσους το μόνο που ψάχνουν είναι σωσίβια για να επιπλεύσουν στις τρικυμίες των καιρών.)