Tag: σαουδική αραβία

Ε – ε – έρχεται!

Πέμπτη 16 Νοέμβρη. Είναι κρίμα που ο λιβανέζος (πρώην;) πρωθυπουργός Hariri ανήκει στην πολιτική σκηνή της μέσης Ανατολής, για την οποία (εκτός αν πρόκειται για το Τελ Αβίβ) οι πρωτοκοσμικοί δεν έχουν σπουδαία ιδέα. Γιατί είναι ένας κλόουν, εντάξει· αλλά ανακατεύονται τόσοι στην περίπτωσή του που θα άξιζε τον τίτλο του «διεθνούς κλόουν»· αν όχι ισάξιου σίγουρα της ίδιας θεατρικής σχολής με κάτι ψόφια κουνάβια, κάτι ψόφιους κοριούς, και τα λοιπά.

Λοιπόν, αυτός ο Hariri, σύμφωνα με όσα υποσχέθηκε στον πρόεδρο του λιβάνου Aoun, μέχρι την δύση του ηλίου σήμερα θα πρέπει να βρίσκεται στη Βηρυττό… Αμ δε! Ακόμα κι αν ήθελε (μετανοιωμένος και συντετριμμένος αλλά, επιτέλους, λαοφιλής πρωθυπουργός ανάμεσα στους οπαδούς του…) έχει το θέμα με την οικογένεια. Που κρατάει όμηρο ο τοξικός πρίγκηπας· κι αυτός δεν αστειεύται…

Εκεί εμφανίζεται στη σκηνή ένας άλλος μισο-κλόουν, ο γάλλος πρόεδρος Macron, που το εννοεί ότι η γαλλική αυτοκρατορία ζει ακόμα. Και «καλεί» τον Hariri μετά της οικογένειας στο Παρίσι!… Το υπονοούμενο είναι σαφές: για να σώσει την οικογένειά του μαζί με το τομάρι του, απ’ τον τοξικό πρίγκηπα. (Ο Hariri ανήκει στους συμπαθούντες των αντιπάλων του toxic, αυτούς που κάπως, κάπου έχουν χαθεί…) Οπότε το Elysee περιμένει την οικογένεια Hariri τις επόμενες ημέρες.

Δεν θα αμφισβητήσουμε την ισχύ του γαλλικού ιμπεριαλισμού. Θέλει να δείξει ότι έχει “διπλωματικό πρόσωπο που μετράει”, ειδικά τώρα που έχει χαθεί απ’ την (παραδοσιακά σύμμαχο) συρία. Αλλά ο μόνος τρόπος για να βγάλει τον Hariri, όχι απλά σαν άτομο αλλά σαν ένα ακόμα απ’ τα σατανικά σχέδια του τοξικού πρίγκηπα απ’ τα σαγόνια του τελευταίου, είναι να κάνει το σχετικό deal με το Τελ Αβίβ και με τους τρεις σωματοφύλακες του ψόφιου κουναβιού. Επειδή είναι εξώφθαλμο: αν ο Hariri γυρίσει στη Βηρυττό μέσω Παρισίων (μετά της οικογένειας) οι πάντες στη μέση Ανατολή, και μάλιστα κάτι Τεχεράνες, κάτι Ντόχες, και κάτι αιχμάλωτοι του τοξικού, θα βγάλουν το συμπέρασμα ότι ο θρόνος του Ριάντ έχει και πρωτοκοσμικούς αντιπάλους. Πως να αφήσουν οι σύμμαχοί του να βγει τέτοιο συμπέρασμα αν δεν πάρουν αξιόλογα ανταλλάγματα απ’ το Παρίσι;

Το αστείο κλειδί της υπόθεσης είναι αυτό το «έρχομαι, σε λίγες ημέρες». Απ’ την άποψη της ιστορίας ο χρόνος είναι σχετικός. «Λίγες ημέρες» μπορεί να είναι αρκετές για να γίνει κάποια υπόγεια συμφωνία (π.χ.: να πουλήσει το Παρίσι στο Ριάντ μερικά καλά όπλα ακόμα σε καλή τιμή) ή να μην γίνει.

Τώρα: αν τελικά γίνει το ταξίδι της οικογένιας Hariri στο Παρίσι τι θα σκεφτούν άραγε οι οπαδοί του στη Βηρυττό; Ίσως ότι είναι «ταξιδιάρα ψυχή»…

Παλαιστίνη

Πέμπτη 16 Νοέμβρη. Ήταν ένα εξοργιστικό μούτρο· και έχει καταντήσει αξιοθρήνητο. Ο «πρόεδρος της παλαιστινιακής αρχής» Mahmoud Abbas, de facto συνεργάτης του Τελ Αβίβ τόσο στην κατοχή της δυτικής όχθης όσο και στον αποκλεισμό της λωρίδας της Γάζας, τραβήχτηκε στο Ριάντ πριν 10 ημέρες, στις 6 Νοέμβρη, για να ακούσει τις «συμβουλές» του τοξικού πρίγηπα.

Χτες το ισραηλινό κανάλι Channel 10 τον έβγαλε στη σέντρα. Ο τοξικός του κοινοποίησε ένα τελεσίγραφο, που βολεύει βέβαια και τον ίδιο, αλλά είναι δουλειά του επιτελείου του ψόφιου κουναβιού, με ταχυδρόμο τον γαμπρό του (περισσότερο φιλοϊσραηλινός πεθαίνεις!) Jared Kushner: πρώτον, τέλος σε οποιαδήποτε συμφωνία με την Χαμάς· δεύτερον, ή δέχεσαι τα ισραηλινά σχέδια για την «ειρήνη» ή παραιτείσαι. Σαν τον Hariri ένα πράμα…

Ο Abbas και το κόμμα του (η άλλοτε ένδοξη αλλά εδώ και δεκαετίες θλιβερή fatah) αρνούνται ότι έγινε εκβιασμός. Λογικό: οι αποκαλύψεις στενεύουν ακόμα περισσότερο τα περιθώρια των ελιγμών του στην Παλαιστίνη.

Τους ακριβείς συσχετισμούς εκεί δεν τους ξέρουμε, οπότε διστάζουμε ακόμα να προβλέψουμε τις εξελίξεις. Αλλά έχει γίνει ηλίου φανερότερο ότι ο άξονας Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ προσπαθεί να σπείρει ένταση, μεγάλη ένταση, οπουδήποτε (νομίζει ότι) μπορεί. Στο κατάρ; Στο κατάρ. Στο λίβανο; Στο λίβανο. Στην Παλαιστίνη; Στην Παλαιστίνη.

Είναι ένα σχέδιο ωμό, αλλά και απλό. Έτσι ώστε αν όχι ο ατζέντης Abbas σίγουρα άλλοι μέσα στην Παλαιστίνη είναι εύκολο να καταλάβουν. Αν θέλουν.

Οι λακέδες

Τετάρτη 15 Νοέμβρη. Όπως τόσα άλλα έτσι κι αυτή η ιστορία θα περάσει εύκολα στη λήθη. Σίγουρα δεν πρόκειται να θορυβηθούν οι έλληνες φίλοι του ψόφιου κουναβιού και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, είτε οι φανεροί είτε οι κρυφοί (υπάρχουν πάντα οι εφεδρείες!).

Επειδή, όμως, το ζήτημα δεν είναι ηθικής τάξης (γιατί αν ήταν τέτοιο σιγά μην στάξει η ουρά του γαϊδάρου!) αλλά πολιτικής / εξουσιαστικής: δεν υπάρχει βδομάδα, μερικές φορές και μέρα, που να μην φτάνουν τα χαμπέρια τι ακριβώς σημαίνει η συμμαχία της Αθήνας με την Ουάσιγκτον, το Τελ Αβίβ, το Κάιρο (και το Ριάντ· αλλά αυτοί είναι πελατάκια, αγοράζουν οβίδες…). Είναι ακριβώς εκείνο που θα σχολίαζε ο εξοχότατος ψόφιος κοριός γλύφοντας μέχρι να βγάλει καντήλες στη γλώσσα: μπορεί να είναι διαβολικά όλα αυτά, αλλά γίνονται για καλό σκοπό… «Ας βοηθήσουμε κι εμείς όσο μπορούμε»…

Και ναι, πάλι, ξανάσταξε η ουρά του γαϊδάρου! Δεν περνάει όμως από κανενός το μυαλό ότι αργά ή γρήγορα θα έρθει η ώρα της πληρωμής των ελληνικών βαθυκρατικών επιλογών στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο; Από κανενός;

Οι έμποροι

Τετάρτη 15 Νοέμβρη. Αν και δεν είναι βέβαιο ότι οι χούντες του Ριάντ και του Καΐρου θα μπορούσαν, έστω μελλοντικά, να συστρατευτούν με το Βερολίνο στις δικές του γεωπολιτικές “ζώνες επιρροής”, οι γερμανικές πολεμικές βιομηχανίες να δουλεύουν, πάνω απ’ όλα!! Το Βερολίνο πουλάει όπλα με τον τόνο: η αξία των σχετικών “εξαγωγών” στα δύο καθεστώτα πήγε στα 450 μύρια ευρώ το τρίτο τρίμηνο του 2017. Τα 300 μύρια ήταν για το Κάιρο, που έτσι ανέβηκε στη νο 1 θέση της λίστας πελατών για τον γερμανικό μιλιταρισμό το συγκεκριμένο διάστημα. Το Ριάντ ψώνισε το ίδιο (3ο) τρίμηνο μόνο 150 μύρια ευρώ. Για να υπάρχει σύγκριση: την ίδια εποχή το 2016 η αιγυπτιακή χούντα είχε αγοράσει γερμανικό stuff αξίας 45 μύρια, και η αιγυπτιακή 41 μύρια: οι δουλειές πάνε καλά.

Το ελάχιστο που συμβαίνει στο Βερολίνο (αλλά όχι στην ψιλικατζού Αθήνα) είναι ότι εκεί, τουλάχιστον, υπάρχει ένα μπλοκ αντίθετο σ’ αυτά τα νταραβέρια, που τα δημοσιοποιεί· μπορεί αυτό (χωρίς να είναι σίγουρο…) να φέρει κινητοποιήσεις και δράσεις.

Εδώ; Εδώ ο χαβάς είναι για τον μεσίτη. Όχι ασήμαντο αλλά σίγουρα βολικό.

(φωτογραφία: ο ψεκασμένος πετάχτηκε χτες μέχρι το Ντουμπάι, για να δει ένα μιλιταριστικό air show και να πει δυο λόγια με τα αφεντικά των εμιράτων. Δεν είμαστε σίγουροι ότι πήγε να πουλήσει βλήματα, βόμβες, και ότι άλλο αναλώσιμο χρειάζονται οι μισθοφόροι της εκεί χούντας κατά των υεμενιτών. Δεν είμαστε σίγουροι ούτε γιατί ο σεΐχης Mohammed bin Rashid al Maktoum, αντιπρόεδρος και πρωθυπουργός στο Ντουμπάι, κοιτάει στραβά τον φακό.

Υποψιαζόμαστε ότι ο ψεκασμένος πήγε μέχρι εκεί για να πουλήσει φοίνικες για μεταξωτές κορδέλες. Σαν συνιδιοκτήτης μιας “όασης σταθερότητας” τι άλλο θα έκανε;)

Μέση ανατολή

Τετάρτη 15 Νοέμβρη. Μετά την διήμερη επίσκεψή του στο ρωσικό Sochi και τις κουβέντες με τον Πούτιν ο τούρκος πρόεδρος Ερντογάν (ανάμεσα σε άλλα είπε ότι σχεδόν έχει κλείσει η αγορά των s-400…) κατηφόρισε προς την αραβική χερσόνησο.

Αραβική χερσόνησο; Δηλαδή; Μην ανησυχείτε. Οργανώνει την αραβική φράξια κατά του τοξικού πρίγκηπα του Ριάντ και των συμμάχων του. Προορισμός του είναι το Κουβέιτ (που κρατάει σταθερά αποστάσεις απ’ την σαουδική αραβία και τους κολαούζους της) και η Ντόχα, του κατάρ.

Έχουμε, λοιπόν, σ’ αυτή τη φάση: Απ’ την μια μεριά σαουδική αραβία, εμιράτα και μπαχρέιν, και απ’ την άλλη κατάρ και (κάπως…) κουβέιτ. Απ’ την μια μεριά Τελ Αβίβ και Ουάσιγκτον, απ’ την άλλη Τεχεράνη, Άγκυρα, Δαμασκό, Βαγδάτη, Μόσχα· και διακριτικά Πεκίνο.

Όχι, δεν θα ξεκινήσει η «καθαρή» φάση του 4ου παγκόσμιου στις άμμους της μέσης Ανατολής. Μην έχετε όμως αμφιβολία, ακόμα κι αν δεν μαθαίνουμε τίποτα: καθώς ο τοξικός πρίγκηπας προσπαθεί να τσιμεντώσει τους αντιπάλους του και, μαζί τους, τα θεμέλια του θρόνου του, πολλοί, και από διάφορες μεριές, σκάβουν αθόρυβα στοές κάτω απ’ το παλάτι του…

(Στις 7 και στις 8 Δεκέμβρη, με τα ως τώρα δεδομένα, ο Ερντογάν αναμένεται στην Αθήνα. Υποθέτουμε ότι ο εξοχότατος ψόφιος κοριός, ο ογκόλιθος Nick the greek the only original, και ο ψεκασμένος θα τον βάλουν στη θέση του, επιδεικνύοντας τους μυς τους ο καθένας, μπράτσα, κοιλιακούς, ό,τι έχουν τέλος πάντων, που γράφουν επάνω με ανεξίτηλο μελάνι: “όαση σταθερότητας – και καμήλες χλαπακιάζουμε”…)

(φωτογραφία: χαλαρουίτα…)

Βηρυττός 2

Κυριακή 12 Νοέμβρη. Επειδή είναι στη «γειτονιά» καλό θα είναι να ξέρουμε. Κατά τον καλά πληροφορημένο Fisk, στην αγγλική καθεστωτική independent:

Όταν το αεροπλάνο του Saad Hariri προσγειώθηκε στο Ριάντ το βράδυ της 3ης Νοέμβρη, το πρώτο πράγμα που είδε ήταν μια ομάδα σαουδαράβων αστυνομικών να κυκλώνουν το αεροπλάνο. Όταν αποβιβάστηκε του κατάσχεσαν το κινητό του, όπως κι εκείνα των σωματοφυλάκων του. Έτσι ο πρωθυπουργός του λιβάνου φιμώθηκε.

Ο Hariri ήταν σε υπουργικό συμβούλιο την Παρασκευή 3 Νοέμβρη. Τότε πήρε ένα τηλέφωνο, που του ζητούσε να πάει στον βασιλιά της σαουδικής αραβίας Salman [σ.σ.: τον πατέρα του τοξικού πρίγκηπα]. O Hariri, που εκτός από λιβανέζικη έχει και σαουδαραβική υπηκοότητα, έφυγε αμέσως. Δεν λες όχι σε έναν βασιλιά, ακόμα κι αν τον είχες δει πριν λίγες μόνο μέρες. Ειδικά αν το βασίλειο χρωστάει στην Oger, εταιρεία του Hariri, 9 δις δολάρια. [σ.σ.: υπάρχει και η αντίθετη άποψη, ότι η εταιρεία του Hariri είναι που χρωστάει…] Γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα γι’ αυτό που λέγεται τον τελευταίο καιρό «η σαουδική αραβία έχει ξεμείνει από ρευστό».

… Δεν περίμενε να του συμβεί κάτι τέτοιο. Πράγματι, ο Hariri είχε κλείσει συναντήσεις στη Βηρυττό την επόμενη Δευτέρα [6 Νοέμβρη] με το δντ, την παγκόσμια τράπεζα και διάφορα ραντεβού για το ζήτημα της ποιότητας της ύδρευσης στο λίβανο· δεν είναι αυτά που θα έκανε κάποιος που σκέφτεται να παραιτηθεί απ’ το πόστο του. Ωστόσο οι λέξεις που διάβαζε – άλλοι τις είχαν γράψει – στην τηλεοπτική παραίτησή του βρίσκονταν απόλυτα στη γραμμή των λόγων του πρίγκηπα Mohamed bin Salman και του τρελού προέδρου των ηπα που μιλάει εναντίον του ιράν με την ίδια οργή, όπως και ο αμερικάνος υπουργός άμυνας…

Όταν τέτοια γράφονται και κυκλοφορούν ακόμα και στη γενικά σύμμαχο προς το Ριάντ αγγλία, είναι πολύ δύσκολο να πιάσουν τα κόλπα αυτής της σαουδαραβικής δυναστικής φράξιας που προσπαθεί να πιαστεί απ’ τα μαλλιά της. Κάνει έναν καταστροφικό πόλεμο κατά της υεμένης τον οποίο δεν μπορεί να κερδίσει, αντίθετα μπορεί να της στοιχίσει περισσότερους βαλιστικούς πυραύλους στο κεφάλι· άνοιξε καυγά με το κατάρ, που όχι μόνο δεν τον κέρδισε, αλλά έδωσε την ευκαιρία στην ανταγωνίστρια Άγκυρα να κατέβει στρατιωτικά νοτιότερα και στην Τεχεράνη να κάνει ακόμα πιο χειροπιαστή την σχέση της με την Ντόχα· και τώρα ανοίγει καυγά με το λιβανέζικο καθεστώς, που όχι μόνο δεν τον κερδίζει αλλά κινδυνεύει να θεωρηθεί αναξιόπιστη και να χάσει τις επιρροές της (στο λίβανο) – ενώ βρίσκεται ήδη κατηγορούμενη.

Όχι άσχημα για μια παρακμιακή κλίκα, δεν συμφωνείτε;

Οι φίλοι στην ανάγκη φαίνονται

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Δεν είναι μόνη της η σαουδαραβική χούντα στον ισχυρισμό ότι ο πύραυλος που έφαγε (το παλάτι λέει ότι τον κατέρριψε, αλλά υπάρχουν στοιχεία ότι λέει ψέμματα…) το διεθνές αεροδρόμιο του Ριάντ στις 4 Νοέμβρη, προερχόμενος απ’ τους υεμενίτες Houthi, αποδεικνύει την εμπλοκή της Τεχεράνης στο πλευρό τους. Την ίδια γνώμη και έχει ένας αμερικάνος στρατηγός, ο Jeffrey L. Harrigian, διοικητής της «κεντρικής διοίκησης» της αμερικανικής αεροπορίας. Αλλά και ο Macron δήλωσε «σίγουρος» ότι ο πύραυλος ήταν made in iran. (Αυτός έχει ίσως άλλο πράγμα στο μυαλό του: μιας και ο γαλλικός καπιταλισμός έχει εδώ και πολλά χρόνια καλές σχέσεις με τον ιρανικό, η πολιτική βιτρίνα του Παρισιού θέλει μάλλον να «χωθεί» κάπως στην αντι-ιρανική ρητορική, μπας και ελέγξει τις εξελίξεις από μέσα. Το έχει ξανακάνει, αλλού…).

Το γεγονός είναι ότι ο στρατός της υεμένης, που έχει περάσει στο πλευρό των Houthi, είχε βαλλιστικούς πυραύλους. Τουλάχιστον 300. Παλιάς τεχνολογίας αλλά είχε. Επιπλέον οι Houthi έχουν εκτοξεύσει δεκάδες τέτοιους (τουλάχιστον 70) είτε κατά του στρατού που πληρώνει η σαουδική αραβία και τα εμιράτα στο έδαφος της υεμένης, είτε κατά στρατοπέδων και άλλων στόχων εντός σαουδαραβίας. Έχουν ρίξει και απέναντι σε αμερικανικό καταδρομικό· που αναχαιτίστηκε.

Εκείνο που τρελαίνει τον τοξικό πρίγκηπα και τα εμιράτα δεν είναι οι πύραυλοι αυτοί καθ’ εαυτοί, αλλά το βεληνεκές που επέδειξε η βολή της 4ης Νοέμβρη: περίπου 1000 χιλιόμετρα. Με τέτοιο βεληνεκές βρίσκονται στο στόχαστρο όλα τα λούσα των εμίρηδων. Και θεωρούν αποτελεσματικό να κατηγορήσουν την Τεχεράνη επειδή αυτό είναι το σχέδιο Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ, δηλωμένο εδώ και μήνες. Ένα πράγμα, όμως, δεν μπορούν να εξηγήσουν: πως μπήκαν οι ιρανικοί πύραυλοι στην υεμένη αφού είναι πολιορκούμενη από ξηρά και θάλασσα;

Είναι όντως λογικό ότι κάποιοι καλοί μηχανικοί έχουν βελτιώσει τόσο το βεληνεκές όσο και την ακρίβεια των συγκεκριμένων πυραύλων. Γιατί, όμως αυτό απαγορεύεται; Τον στρατό που έχει εισβάλει στην υεμένη τον στηρίζει άμεσα και έμμεσα, με πολλούς τρόπους, το αμερικανικό πεντάγωνο· πιθανόν και άλλοι (εκτός απ’ τους έμπορους βλημάτων…). Οι Houthis δεν μπορούν να έχουν συμμάχους;

Οι φίλοι στην ανάγκη φαίνονται – κι απ’ την άλλη μεριά

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Θα μπορούσαν πράγματι αυτοί οι καλοί μηχανικοί να είναι ιρανοί. Θα μπορούσαν, όμως, να είναι και κάτι άλλο: ρώσοι. Οι υεμενίτικοι πύραυλοι είναι ρωσικής κατασκευής μικρού βεληνεκούς scud. Σαν αυτούς που είχε ο Χουσεΐν και έριχνε προς την μεριά του ισραήλ στη διάρκεια της “καταιγίδας της ερήμου”, στις αρχές του 1991. Οι scud θεωρούνταν ήδη τότε «ξεπερασμένοι», «κακής ποιότητας» και «καθόλου ακριβείς». Στη διάρκεια, ωστόσο, της περίπου δίμηνης επίθεσης των αμερικάνων και των συμμάχων τους στο ιρακινό καθεστώς συνέβη κάτι ενδιαφέρον, που κατέληξε σε κάτι που πόνεσε πολύ τον αμερικανικό στρατό, τόσο πολύ ώστε το κράτησε μυστικό: οι «ξεπερασμένοι», «κακής ποιότητας» και «καθόλου ακριβείς» scud του Χουσεΐν βελτιώνονταν σταθερά ως προς την ακρίβειά τους. Ώσπου στις 28 Φλεβάρη ένας τέτοιος κτύπησε το αμερικανικό αρχηγείο (της εκστρατείας) στη σαουδική αραβία με πολλές δεκάδες νεκρούς αξιωματικούς! Ούτε τα ραντάρ των (τότε) “patriot” ούτε άλλος κανείς πήρε χαμπάρι την τροχιά του… Μία μόνο βολή, και στο δόξα πατρί!! Εκείνη την ημέρα η Ουάσιγκτον κήρυξε την λήξη της «καταιγίδας της ερήμου» – προφανές το γιατί.

Τι είχε συμβεί; Κάποιοι καλοί μηχανικοί, γνώστες, προφανώς, των ατελειών των scud, «έσφιγγαν βίδες» (που λέει ο λόγος) όλο τον Γενάρη και τον Φλεβάρη του 1991… Και δεν ήταν ιρανοί· όπως επίσης δεν ήταν ιρακινοί. Ρώσοι; Γιατί όχι;!

Αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά πως και τώρα, κάπου μέσα στην τάξεις των υεμενιτών, βρίσκονται ρώσοι μηχανικοί… Θα μπορούσαν να είναι πράγματι ιρανοί, θα μπορούσαν να είναι λιβανέζοι (της Χεζμπ’ αλλάχ), θα μπορούσαν να είναι ακόμα και κινέζοι, που ενδιαφέρονται τα μέγιστα να μην περάσει ο έλεγχος των στενών του Aden στις ηπα ή συμμάχους τους· γι’ αυτό άλλωστε και έχουν φτιάξει βάση στο Djibouti.

Σημαίνει σίγουρα δύο πράγματα. Πρώτον, ότι αυτοί που έχουν το know how για τέτοια update δεν είναι υποχρεωτικά της εθνικότητας που βολεύει. Και δεύτερον, τόσο η Ουάσιγκτον όσο και οι κατά καιρούς συμμαχοί της (ή εργολάβοι της) έχουν μεγάλη ιστορία «στοχοποιήσεων» – που ήταν «πέτσινες»…

Μόνο που μετά το συριακό πεδίο μάχης είναι φανερό ότι οι συσχετισμοί έχουν αλλάξει. Μπορεί ο τοξικός πρίγκηπας και η παρέα του να φωνάζει και να κατηγορεί όποιον θέλει· το μόνο που κάνει είναι να μεγαλώνει τους μπελάδες του.

Στην ανάγκη φαίνονται και οι αντίπαλοι

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Την περασμένη Πέμπτη περιγράφαμε τα συμφέροντα και τις αντιθέσεις για την ηγεμονία πάνω στους σουνίτες του levante (συρία και ιράκ): «η χούντα μίλησε».

Την ίδια ημέρα, μιλώντας σε ένα συνέδριο για την γυναικεία επιχειρηματικότητα στην Άγκυρα, οργανωμένο απ’ τον «οργανισμό ισλαμικής συνεργασίας», ο Ερντογάν τράβηξε το σπαθί του. Κατά του Ριάντ και του τοξικού πρίγκηπα:

… Πρόσφατα η ιδέα περί “moderate islam” έχει τραβήξει την προσοχή. Αλλά η πατέντα της βρίσκεται στη Δύση. Μπορεί αυτός που μίλησε για «moderate islam” να νομίζει ότι είναι δική του ιδέα. Όχι, δεν είναι. Την ακούσαμε σε συναντήσεις στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο πριν πολλά χρόνια.

Προσπαθούν να την ξανασπρώξουν. Αυτό που πραγματικά θέλουν είναι να υπονομεύσουν το ισλάμ. Δεν θέλουμε να μαθαίνει ο κόσμος για την θρησκεία από πρωτοβουλίες ξένων…. Μιλάς για «moderate islam» αλλά δεν επιτρέπεις στις γυναίκες να οδηγούν. Υπάρχει τέτοια απαγόρευση στο ισλάμ; Όχι, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα…

Έχει τα δίκια του ο Ερντογάν. Το προηγούμενο κλισέ, που τουλάχιστον είχε βάση, ήταν το «πολιτικό ισλάμ», δηλαδή η ισλαμοδημοκρατία. Και το τουρκικό καθεστώς επιδεικνυόταν απ’ την δύση σαν το ιδανικό παράδειγμα· μέχρι το πραξικόπημα του ’16 και τις εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν. «Πολιτικό ισλάμ» ήταν το μοντέλο όπου τα ισλαμοδημοκρατικά κόμματα θα μπορούσαν να κυβερνούν (όπως, στη δύση, τα χριστιανοδημοκρατικά…) χωρίς αυτό να ενοχλεί την δυτική ιδέα περί δημοκρατίας.

Πολύ περισσότερο όμως απ’ αυτό, οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες (και ο Ερντογάν σαν επικεφαλής τους) προσπάθησαν να εξάγουν το παράδειγμα. Και πράγματι, μετά τις εξεγέρσεις / επαναστάσεις της «αραβικής άνοιξης», το τουρκικό μοντέλο έγινε μαζικά αποδεκτό τόσο στην τυνησία όσο και στην αίγυπτο.

Στο Κάιρο ο στρατός ανέτρεψε τον εκλεγμένο Μόρσι, και η δυνατότητα του «πολιτικού ισλάμ» έχει τελειώσει ως τώρα· προς μεγάλη χαρά και της σαουδαραβικής χούντας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες πρόκειται να «παραιτηθούν», αφήνοντας χώρο στη σικέ ιδέα (και στις πολύ επείγουσες στοχεύσεις) του Ριάντ. Πολύ περισσότερο που η Άγκυρα έχει μια συμμαχία εκεί που το Ριάντ έχει έναν εχθρό: το κατάρ. Το κατάρ δεν είναι «πολιτικό ισλάμ». Μπορεί όμως (για λόγους συμφέροντος) να εγγυηθεί (και να πληρώσει) υπέρ των τούρκων ισλαμοδημοκρατών· και οπωσδήποτε όχι υπέρ του τοξικού πρίγκηπα και των ψυχώσεών του.

Προτείνει το κόμμα του Ερντογάν ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την υποστήριξη των δικαιωμάτων των γυναικών, προς υποστήριξη απ’ τον «οργανισμό ισλαμικής συνεργασίας» (αγνοούμε με το περιεχόμενό του). Αλλά κάποιοι ηγέτες εκεί διαφωνούν είπε στην πιο πάνω ομιλία.

Να βγει απ’ τα αριστέρα σαν «φεμινιστής» ο τοξικός αποκλείεται!!!

Συρία και πέριξ

Παρασκευή 10 Νοέμβρη. Αν δεν έχει ανακαταληφθεί εντελώς σήμερα, σίγουρα η εισβολή έχει προχωρήσει αρκετά: η Abu Kamal περνάει γρήγορα στα χέρια του καθεστώτος Άσαντ και των συμμάχων του.

Την ίδια ώρα που Άσαντ πανηγυρίζει, ο (και σπουδαίος σύμμαχος της Αθήνας) Νετανιάχου ανακρίνεται για υποθέσεις διαφθοράς. Δεν είναι η πρώτη φορά τους τελευταίους μήνες. Δεν είναι η δεύτερη, ούτε η τρίτη. Είναι η πέμπτη… Ο δικηγόρος του Jacob Weinroth δήλωσε σχετικά: Ο Netanyahu είναι τίμιος. … Αλλά θαυμάζει το χρήμα. Γνωρίζω την αδυναμία που έχει στους πλούσιους… Ωραίες ατάκες, ίσως πρέπει να χρησιμοποιηθούν και στα ελληνικά.

Εν τω μεταξύ ο κολλητός του τοξικού πρίγκηπα που έχει πάρει την δουλειά του υπ.εξ. της σαουδαραβικής χούντας, ο Adle al-Jubeir, επαναλαμβάνει προβοκατόρικες περικοπές απ’ το μνημειώδες έργο «ψόφιο κουνάβι: διαλεκτές ατάκες, volume 1» συνεντευξιαζόμενος στο αμερικανικό cnbc: το ιράν είναι ο νούμερο 1 κρατικός υποστηρικτής της τρομοκρατίας. Θέλει να δει (λέει) κι άλλες κυρώσεις κατά της Τεχεράνης.

Ωστόσο, όπως έχει συμβεί με όλα τα προηγούμενα κόλπα τους, οι γιάπηδες του Ριάντ κινδυνεύουν να χάνουν και το σορτάρισμά τους στον λίβανο: ακόμα και οι σουνίτες οπαδοί του «παραιτημένου» Hariri θέλουν να τον δουν πίσω στη Βηρυττό. Όπως και η Χεζμπ’ αλλάχ τον θεωρούν ακόμα πρωθυπουργό. Αν δεν γυρίσει, δικαιώνει την άποψη ότι τον ελέγχει το Ριάντ και το Αμπού Ντάμπι (πράγμα που είναι αλήθεια). Για να γυρίσει, πάλι, ψάχνει διεθνή υποστηρίξη στον σαουδαραβικό σχεδιασμό· εξ ου και έχει «επαφές» με διάφορους πρωτοκοσμικούς πρεσβευτές στο Ριάντ. Αλλά επίσημα τουλάχιστον η ε.ε. δεν φαίνεται διατεθειμένη να μπλέξει στα κόλπα ενός καθεστώτος (του σαουδαραβικού) που αύριο μπορεί να έχει ανατραπεί. Σε αντίθεση με το ψοφιοκουναβιστάν που “ποντάρει”. Όμως με “μεγάλους συμμάχους” μόνο το ψόφιο κουνάβι και έναν ύποπτο για το ένα “σκάνδαλο” πίσω απ’ το άλλο, που να πάει κανείς στο σημερινό λίβανο;

Σε κάθε περίπτωση, κάθε μέρα που περνάει, η Χεζμπ’ αλλάχ και οι χριστιανοί σύμμαχοί της στη Βηρυττό φροντίζουν για την «επόμενη φάση» – που δεν θα είναι όπως την θέλει το Τελ Αβίβ και το Ριάντ.

Τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο: η ισραηλινή άσκηση «μπλε σημαία 2017» συνεχίζεται κανονικά· με την συμμετοχή όχι μόνο των «παραδοσιακών συμμάχων» του Τελ Αβίβ, του τύπου Ουάσιγκτον ή Αθήνα, αλλά και των «καινούργιων», δηλαδή του Παρισιού και του Βερολίνου. Τι δουλειά έχουν οι πολεμικές αεροπορίες του «γαλλογερμανικού άξονα» να κάνουν κόντρες με την αμιγώς επιθετική «μοίρα 115» της ισραηλινής αεροπορίας αν το project europe δεν σκοπεύει να υιοθετήσει τον μιλιταρισμό / ιμπεριαλισμό του Τελ Αβίβ; Ίσως για λόγους εκπαίδευσης και φόρμας απέναντι σε aggressive αντίπαλο: eurofighter και mirage 2000D εναντίον f -15 και f-16… Ίσως για λόγους κατασκοπείας… Πάντως (κατά την καθεστωτική Haaretz) ο ισραηλινός στρατός καταλαβαίνει ότι στο ορατό μέλλον δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί σε κοινή επιχείρηση με όσους συμμετέχουν στην άσκηση.

Ούτε με τους αμερικάνους που έχουν το γενικό πρόσταγμα; Αργά ή γρήγορα όλα μαθαίνονται…

(φωτογραφία: Ο ένας, δεξιά, ο κύριος Tesla, ψάχνει εργοστάσια για να φτιάξουν τα εντελώς αυτόματα μοντέλα του. Ο άλλος, αριστερά, επιστρατεύει τις αυτοκινητοβιομηχανίες του για να βγάλουν μοντέλα εντελώς made in turkey. Θα μπορούσαν να συνεργαστούν; Γιατί όχι;

Έτσι ώστε σύντομα, μετά απ’ τα σήριαλ που κατέκτησαν την ελληνική αγορά, να βρουν τον δρόμο τους στα μέρη μας και τα τουρκικής κατασκευής ηλεκτρικά αμάξια. Όσο για εκείνους που παραμυθιάζονται για «τον πόλεμο που ετοιμάζει η ελλάδα κατά της τουρκίας» και τους άλλους που τον ονειρεύονται; Είναι σαν το “2” που θα έπαιρνε η ελληνική εθνική μπάλας μέσα στην κροατία… Μωραίνει ο κύριος…

Γιατί ο κόσμος δεν άλλαξε μια για πάντα στα χρυσά ‘90s!!! Αλλάζει και θα ξαναλλάξει. Βάσανο για όσους το μόνο που ψάχνουν είναι σωσίβια για να επιπλεύσουν στις τρικυμίες των καιρών.)