Tag: κίνα

Γιατί η μορφή-κράτος ΠΡΕΠΕΙ;

Σάββατο 4 Απρίλη. Κατά την ταπεινή άποψη της ασταμάτητης μηχανής τα πρώτα καρφιά στο φέρετρο του νεο-φιλελευθερισμού (όχι ως ιδεολογίας για γενική κοινωνική χρήση, αλλά στην καρδιά του: ως οικονομικού manual) μπήκαν φανερά και δημόσια εκείνον τον όχι μακρινό χειμώνα του 2008 – 2009, μετά την χρεωκοπία της Lehman bros, όταν εφευρέθηκε το too big to fail… Όταν, δηλαδή, τα κράτη, σαν «κεντρικοί οικονομικοί παράγοντες» ανέλαβαν την «διάσωση» ιδιωτικών επιχειρήσεων που διαφορετικά θα χρεωκοπούσαν. Πουθενά στις οικονομικές «οδηγίες χρήσης» είτε του νεο-φιλελευθερισμού (είτε και του παραδοσιακού φιλελευθερισμού) δεν θα βρει κανείς κάτι του είδους «ναι μεν η αγορά έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για τις οικονομικές σχέσεις και τις επιχειρήσεις… αλλά αν κάποιες είναι too big, τότε η αγορά πρέπει να βγάζει τον σκασμό!..». Πρακτικά η διαχείριση εκείνου του κύματος κρίσης σ’ όλον τον αναπτυγμένο καπιταλιστικό βορρά, με τον ρόλο των κρατών και των κεντρικών τραπεζών, ήταν διαζύγιο με τα οικονομικά ήθη και έθιμα του νεο-φιλελευθερισμού. Η μορφή – κράτος εγκαινίασε την «επιστροφή» της πριν μια δεκαετία· και κανείς δεν έδωσε σημασία…

Δεν ήταν μόνο πολλές (ιδιωτικές) τράπεζες που διασώθηκαν τότε απ’ τους κρατικούς προϋπολογισμούς και το «φτηνό χρήμα» που άρχισαν να παράγουν με τον τόνο οι όποιες κεντρικές τράπεζες. Ήταν και μια σειρά άλλων ιδιωτικών επιχειρήσεων, οι οποίες, δίπλα στο «too big to fail» απέκτησαν μερικά ενδιαφέροντα υποκοριστικά. Στρατηγικής σημασίας ή εθνικοί πρωταθλητές για παράδειγμα. Αν αναγνώριζε κανείς την πραγματική θέση αυτών των χειρισμών, την παγκόσμια όξυνση, δηλαδή, του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, θα καταλάβαινε τι σήμαιναν: η μορφή-κράτος, σαν «συλλογικός καπιταλιστής» αναλάμβανε ανοικτά την ευθύνη να «προστατέψει» συγκεκριμένους κλάδους (ή/και συγκεκριμένα μαγαζιά μέσα σ’ αυτούς) απ’ τα δεινά της (παγκόσμιας) ελεύθερης αγοράς… Να τους «περιθάλψει» όταν ηττώνται σ’ αυτήν την αρένα· να τους «ενισχύσει» με διάφορους τρόπους (από φορολογικές εξυπηρετήσεις ως επιδοτήσεις διαφόρων ειδών), κλπ κλπ.

Αν αυτή η διαδικασία πέρασε απαρατήρητη (οπωσδήποτε απ’ την εργατική κριτική – αλλά τι λέμε τώρα;) η ενθρόνιση του ψόφιου κουναβιού στον προεδρικό θρόνο στις ηπα, και οι σαφέστατα προστατευτικές επιλογές του εναντίον όσων θεωρούνται επίσημα απ’ την Ουάσιγκτον οικονομικοί ή/και γεωπολιτικοί ανταγωνιστές, τράβηξαν την προσοχή… για να λοιδωρηθούν. Βλακώδες! Ο νεο-φιλελευθερισμός ΔΕΝ ήταν ποτέ ένα «δόγμα παντός καιρού»!!! Ήταν μια «οικονομική ορθοδοξία» που εξυπηρετούσε τους αρχικούς εμνευστές του (τις ηπα και την αγγλία) μόνο στο βαθμό που θα είχαν το πάνω χέρι στον παγκόσμιο καπιταλισμό! Ήταν πολιτικό δόγμα· με «οικονομικά περιεχόμενα» βέβαια (και όχι μόνον «οικονομικά», αλλά και «κοινωνικά» – βιοπολιτικά!), οπωσδήποτε όμως εντελώς πολιτικό. Στο βαθμό που ορισμένοι καπιταλισμοί (και σίγουρα οι «γονείς» της νεο-φιλελευθέρης ορθοδοξίας) θα συναντούσαν σοβαρά εμπόδια έως και επικίνδυνες απειλές από ανταγωνιστές τους, το δόγμα θα πήγαινε στα σκουπίδια. Σε μια βδομάδα, σε ένα μήνα ή σε ένα χρόνο – αλλά θα πήγαινε!!!

Ξέρουμε ότι αυτός ο ανταγωνιστής όχι μόνο αναδύθηκε (κι αυτό ήταν πρακτικά αναπόφευκτο!) αλλά και ότι διαθέτει όλα τα καπιταλιστικά εχέγγυα ηγεμονίας. Εκείνο, ωστόσο, που σόκαρε σχεδόν το σύνολο των δυτικών αφεντικών (νεο-φιλελεύθερων με τον turbo αγγλοσαξονικό τρόπο ή ορντο-φιλελεύθερων με τον κεντροευρωπαϊκό) ήταν η ταχύτητα αυτής της ανάδυσης! Την οποία δεν πρόλαβαν να σταματήσουν… Το έχουμε ξαναπεί, αλλά η ιστορική ακρισία δεν βοηθάει στην εκτίμηση των πραγμάτων: μέσα σε μόλις μια δεκαετία, απ’ το 2009 ως το 2019, ο κινέζικος καπιταλισμός εκτινάχτηκε στην κορυφή κάθε επιμέρους καπιταλιστικού κλάδου, τόσο με ποιοτικά όσο και με ποσοτικά κριτήρια – και δεν βρίσκεται καν στο τέλος, στο υψηλότερο σημείο, αυτής της ανοδικής τροχιάς… Ενόσω τα κράτη του δυτικού (ημιξεπερασμένου πια) νεο-φιλελευθερισμού προσπαθούσαν να μερεμετήσουν τις ζημιές απ’ την πιο πρόσφατη όξυνση της κρίσης / αναδιάρθρωσης, το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο απέδειξε πρακτικά (προκαλώντας σοκ και δέος) ότι το κράτος-κόμμα, ο «κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας» και τα «πενταετή πλάνα», που είχαν συνδεθεί με την κατάρρευση του σοβιετικού παραδείγματος, όχι μόνο παρήγαγαν αξιόλογη «ανάπτυξη» και «κοινωνική ευημερία» αλλά ξεπερνούσαν κατά πολύ τις «παραγωγικές δυνατότητες» του καπιταλισμού της κλασσικής φιλελεύθερης αγοράς…

(φωτογραφία: Αφίσα μιας αμερικάνικης ταινίας, του 2011. Μία απ’ τις αξιοπρόσεκτες ικανότητες της κινηματογραφικής βιομηχανίας των ηπα ήταν ότι μπορούσε να βγάζει λεφτά πουλώντας, σαν θέαμα, ακόμα και τις αμερικανικές κωλοτρυπίδες. Αυτό, φυσικά, υπό την προϋπόθεση ότι επρόκειτο για τα οπίσθια της αυτοκρατορίας. Αν χάσει αυτό το status, αυτή την αναγνώριση; Θα ενδιαφέρεται μελλοντικά κανείς για το τι συμβαίνει στο αμέρικα;)

Επειδή σε μια τουλάχιστον εκδοχή του μπορεί!

Σάββατο 4 Απρίλη. Όταν ο «αυτοκρατόρας» Xi ανήγγειλε, τo 2015, υπό τα χειροκροτήματα μιας «κεντρικής επιτροπής» ενός υποτιθέμενου «κομμουνιστικού κόμματος» (που, για τα νεο-φιλελεύθερα ιδεώδη, έπρεπε να σαπίζει κάτω απ’ το βαρύ χώμα του 20ου αιώνα…) το 5 χρόνια + 5 χρόνια πλάνο “made in china 2025” οι πάντες πάγωσαν στη δύση. Είτε το είπαν ανοιχτά, είτε όχι. Η μορφή-κράτος, στην κινέζικη εκδοχή της, αναλάμβανε μέσα σε 2 μόνο πενταετίες (η μία έχει περάσει ήδη…) να μετατρέψει τον κινέζικο καπιταλισμό από “παγκόσμιο εργοστάσιο φτηνών ειδών χαμηλής προστιθέμενης αξίας” σε νο 1 μηχανή, πρώτης γραμμής, σε όλους τους τομείς αιχμής: πληροφορική τεχνολογία, ρομποτική, πράσινη ενέργεια, αεροδιαστημική, εκμετάλλευση των βυθών των ωκεανών, σιδηροδρόμους υπερταχείας κυκλοφορίας, νέα υλικά, ιατρική και φαρμακευτική, αγροδιατροφικό τομέα…

Tο ψόφιο κουνάβι εκλέχτηκε λίγο μετά, στα τέλη του 2016, και μπήκε στο άσπρο σπίτι στις αρχές του 2017. Μπορεί να μην ήταν (και να μην είναι) το καλύτερο δυνατόν· αλλά δεν πρέπει να περιμένει κανείς πολλά απ’ τον εκπρόσωπο ενός καπιταλισμού (και μιας καπιταλιστικής κοινωνίας) που χάνει γρήγορα (από ιστορική άποψη) όλα τα οφέλη της «μόνης υπερδύναμης» και νοιώθει την καυτή ανάσα ενός γρήγορου, ευκίνητου και αποτελεσματικού καπιταλιστικού κράτους XXXXL μεγέθους… Παρακμή λέγεται αυτό, και είναι αδυσώπητη.

Το σίγουρο είναι πως όσο καραγκιόζης κι αν είναι ο τωρινός αμερικάνος πρόεδρος, ο προστατευτισμός που εγκαινίασε πανηγυρικά δεν ήταν/είναι η εμμονή ενός τύπου που κελαηδάει νυχθημερόν. Οι κυρώσεις, τα εμπάργκο, οι δασμοί και η αποχώρηση από πολλές διεθνείς συμφωνίες (οικονομικές ή/και στρατιωτικές) έγιναν ο μονόλογος της άλλοτε ηγέτιδας δύναμης της «παγκοσμιοποίησης» την ίδια στιγμή που το Πεκίνο εμφανιζόταν, πια, σαν υπερ-παγκοσμιοποιητική δύναμη! Shit! που θα έλεγε και ο Fukuyama, αν είχε την έμπνευση να γράψει κανά καινούργιο βιβλίο για το «τέλος της ιστορίας»….

Μέσα σ’ αυτές τις σε εξέλιξη ανατροπές όχι απλά στις ισορροπίες του 20ου αιώνα αλλά και σε 3 ή 4 αιώνες δυτικής υπεροψίας (τεχνολογικής, ιδεολογικής, πολιτικής) ήταν που, πολύ πριν εμφανιστεί αυτός ο καταραμένος (;) covid-19, o επαναπροσιορισμός του ρόλου και της θέσης της μορφής – κράτος άρχισε να διατυπώνεται ανοικτά… Όχι πια (ή όχι μόνο) σαν σωτήρας εταιρειών «στρατηγικών» και «εθνικών πρωταθλητών» αλλά ακόμα και σαν συνιδιοκτήτης τους!

Έτσι, ακριβώς, έχουν τα πράγματα: το κινέζικο παράδειγμα, σαν μοντέλο καπιταλιστικής οργάνωσης, προκαλούσε φθόνο και ζήλεια πολύ πριν εμφανιστεί ο τσαχπίνης ιός. Θυμίζουμε ένα μικρό απόσπασμα απ’ αυτά που γράφαμε πριν ένα χρόνο και βάλε, στις 8 Φλεβάρη 2019, κάτω απ’ τον τίτλο ποιά παγκοσμιοποίηση είπατε (και το θυμίσαμε πρόσφατα, στις 19 Μάρτη – αλλά μέσα στην παράνοια των ημέρων χρειάζεται φρεσκάρισμα);

…Το γερμανικό δημόσιο είναι έτοιμο να αγοράσει μερίδιο σε βασικές βιομηχανίες της χώρας, ώστε να τις προστατέψει από ενδεχόμενη εξαγορά από ξένες εταιρείες, δήλωσε χθες ο υπουργός οικονομίας της γερμανίας Πέτερ Αλτμάιερ, παρουσιάζοντας τη νέα βιομηχανική πολιτική της χώρας.

Πρόκειται για σημαντική αλλαγή, την ώρα που ενισχύεται παγκοσμίως ο οικονομικός προστατευτισμός, ενώ η γερμανική οικονομία βρίσκεται σε φάση στασιμότητας. Η νέα στρατηγική είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία της ευημερίας της γερμανίας, είπε ο Αλτμάιερ και άφησε να εννοηθεί ότι θα ακολουθήσει η δημιουργία επενδυτικού ταμείου, ώστε να υποστηριχθούν σημαντικές εταιρείες, όπως οι αυτοκινητοβιομηχανίες, η Siemens, η Thyssen-Krupp και η Deutsche Bank…

Αυτή δεν ήταν «προσωπική άποψη». Ήταν και είναι η «εθνική βιομηχανική στρατηγική 2030» του γερμανικού κράτους. Κι όταν το γερμανικό κράτος έχει στρατηγική, την εννοεί:

… Η κρατική υποστηρίξη ενδέχεται να φτάσει μέχρι το σημείο να αναλάβει [σ.σ.: το κράτος] προσωρινά μερίδιο στις εταιρείες. Όχι για να τις εθνικοποιήσουμε και να τις διοίκησουμε μακροπρόθεσμα, αλλά για να αποτρέψουμε την πώληση βασικών τεχνολογιών και την φυγή τους από τη χώρα…

Ο επικίνδυνος «αγοραστής» των γερμανικών επιχειρηματικών διαμαντιών είναι, βέβαια, κινέζικες εταιρείες… Όσο για τους ιδιωτικούς καπιταλιστικούς τομείς που χρειάζονται το κράτος (τους) στη γερμανία; Ο κυρ Αλτμάιερ τους κατονόμασε: χάλυβα και αλουμινίου, χημικών, κατασκευής εργαλειομηχανών, ενέργειας, οπτικών, αυτοκινήτων, ιατρικού εξοπλισμού, πράσινων τεχνολογιών, άμυνας, αεροδιαστημικής, τρισδιάστατων εκτυπώσεων.

Εντελώς συμπτωματικά είναι οι κλάδοι αιχμής για τους οποίους φυσάει ένας πολύ δυνατός άνεμος απ’ την ανατολή…. Και καθόλου συμπτωματικά η τωρινή κεντρική πολιτική βιτρίνα του γερμανικού κράτους / κεφάλαιου δεν έχει καμμία σχέση ή ομοιότητα με το ψόφιο κουνάβι…

Καπιταλισμός, κράτος και επιδημίες (11): η υγεία της εξουσίας

Τρίτη 31 Μάρτη. Το εμβόλιο ή το οτιδήποτε ανάλογο θα παραχθεί (σαν χημική σύνθεση), εν πολλοίς, μέσα από ηλεκτρονική προσομοίωση. Θα είναι αποτέλεσμα δουλειάς προγραμματιστών μάλλον και μοριακών βιολόγων, και όχι «γιατρών» – ίσως ούτε καν «χημικών» με την έννοια του 20ου αιώνα. (Και η αναπαράσταση της φοβερής πανδημίας δουλειά προγραμματιστών είναι…)

Το Event 201 εικονογραφεί αυτήν την πραγματικότητα με ελλειπτικό τρόπο. Παρότι πρόκειται για μια επιτροπή ειδικών για την αντιμετώπιση μιας πανδημίας, η ιατρική έχει διακοσμητικό ρόλο: εικονογραφείται σαν δύο γιατροί, που εμφανίζονται στιγμιαία, ο ένας για να πει «δεν έχουμε εμβόλιο» και η άλλη «έχουμε όμως λεφτά για να το βρούμε το γρηγορότερο». Είναι αστεία η τέτοια παρουσία της ιατρικής σε θέμα που υποτίθεται ότι την αφορά κατ’ εξοχήν, αλλά είναι και απόδειξη του σταδιακού ξεπεσμού της. Η διαχείριση μιας πανδημίας είναι δουλειά για μάνατζερς…(Κατά κάποιον τρόπο η θέση των “γιατρών” στο σενάριο του Event 201 “προφητεύει” την πραγματική θέση τους στη διαχείριση της τρέχουσας τρομοεκστρατείας…)
Με την ίδια ελλειπτικότητα εμφανίζεται η κατασταλτική αναγκαιότητα του κράτους: ο υποναύαρχος κάτι «μουρμουρίζει» για μη-ιατρικά μέτρα. Αυτές οι δύο «απουσίες» (του «ιατρικού σώματος» αλλά και του σκληρού πυρήνα της μορφής – κράτος) εξηγούνται: συγγνώμη ω κοινό, αλλά τώρα κουβεντιάζουν και ανταλλάσσουν απόψεις οι μάνατζερς!

Όπως όμως έδειξε και δείχνει η πανουργία της Ιστορίας με το «ατύχημα» της εμφάνισης του (δήθεν) δολοφόνου κορονοϊού στο νο 1 καπιταλιστικό κράτος του πλανήτη αντί για κάποια παραγκούπολη, η μορφή – κράτος δεν μπορεί να παραλειφθεί με την ίδια ευκολία που παραλείπεται η «ιατρική» με την ιστορική έννοια. Στους μετασχηματισμούς που βρίσκονται σε εξέλιξη, η «ιατρική» μ’ αυτήν την ιστορική έννοια θα ξεπεραστεί, και ίσως (για τις δυτικές ιδέες) πρόκειται να ξεπέσει στην ίδια ανυποληψία με τις παραδοσιακές κοινωνικές ιατρικές γνώσεις. (Οι ψηφιακές εφαρμογές “health tracker” είναι εδώ…) Όμως η μορφή – κράτος, έχοντας την αρμοδιότητα του (βίαιου) ελέγχου του κοινωνικού εργοστάσιου, είναι βασικό στοιχείο της εξέλιξης της επιτήρησής του. Δεν υπάρχει «διεθνής οντότητα» που να μπορεί να κάνει αυτή τη δουλειά τόσο καλά!

Πώς το είπαμε; Επιτήρηση και θεραπεία: η γέννηση της αλγοριθμικής φυλακής…

Καπιταλισμός, κράτος και επιδημίες (6): ζητήματα γεωπολιτικής εξουσίας

Δευτέρα 30 Μάρτη. Όσοι / όσες είδατε (ή σκοπεύετε να δείτε: αν δεν βλέπετε τους υπότιτλους πατήστε το κομβίον cc …) τα 2 video απ’ την «άσκηση» του Event 201, θα μείνατε με την εντύπωση ότι «κάποιοι ειδικοί γυμνάζονται» με τον καλό σκοπό να συμβάλλουν στην ανάσχεση μιας μελλοντικής (σε σχέση με τον Οκτώβρη του ’19) πανδημίας, όντας fit όταν έρθει το κακό – για το καλό της ανθρωπότητας. Πράγματι, επιφανειακά, αυτό είναι το θέμα. Αλλά μόνον επιφανειακά λέμε. Στην ουσία της η άσκηση εκείνη (και ο «λόγος για την πανδημία» όλων των ειδικών, τότε και σήμερα) αφορά την αναδιάρθρωση της εξουσίας – μέσα από (και χάρη σε) «καταστάσεις έκτακτης ανάγκης»…

Αυτό που κατάφερε να διακρίνει η ασταμάτητη μηχανή πίσω απ’ τον «λόγο για την πανδημία» τόσο του σεναρίου όσο και των συγκεκριμένων 15 «εξοχοτήτων» του Event 201 ήταν τουλάχιστον 3 δέσμες θεμάτων που σχετίζονται με τις εξουσίες στον καπιταλιστικό κόσμο του 21ου αιώνα: θέματα πολιτικής εξουσίας σε κλίμακα πλανήτη και επιμέρους εθνικών κρατών· θέματα γεωπολιτικής· και θέματα ελέγχου των πληροφοριών. Υπάρχουν πολλές άλλες εξίσου βασικές δέσμες θεμάτων, που έχουν εξίσου σημαντική σχέση με τις εξουσίες, και δεν πιάστηκαν στο Event 201. Κυρίως τα θέματα τα σχετικά με την αναδιάρθρωση της εργασίας / απόσπαση υπεραξίας. Μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτήν την απουσία.

Ας αρχίσουμε με τον τρόπο που η γεωπολιτική ήταν παρούσα στο Event 201· φωτίζοντας το γιατί η πραγματική εξέλιξη του covid-19 αχρήστεψε (όχι βάσει σχεδίου…) το θεμέλιο των ιδεών και των προτάσεων που έκαναν οι «παίκτες» της συγκεκριμένης άσκησης.

Το σενάριο που αναπαριστούσε την έκρηξη μιας φονικής πανδημίας κορονοϊού στο Event 201 ήθελε την αφετηρία της κάπου στον «παγκόσμιο νότο» (βραζιλία, χοιροτρόφοι, μεγα-παραγκου-πόλεις της λατινικής αμερικής). Η αρχική του διασπορά και η πιθανολόγηση της μεγαλύτερης φονικότητάς του αφορούσε επίσης αυτή τη ζώνη του πλανήτη: τις «χώρες χαμηλού ή μεσαίου εισοδήματος» με «τα ανεπαρκή συστήματα δημόσιας υγείας»… Αργότερα, φυσικά, πάντα σύμφωνα με το σενάριο, η Απειλή του Θανάτου απλωνόταν και στον καπιταλιστικά αναπτυγμένο βορρά. Όμως αυτός, επειδή έχει το τεχνολογικό know how και τους πόρους, έγκαιρα προειδοποιημένος απ’ την «έκρηξη» αλλά και τις άοκνες προσπάθειες όσων υπηρετούν την πρόνοια του κεφαλαίου, είναι (ή θα έπρεπε να είναι) έτοιμος…

Στο σενάριο του Event 201 και σ’ όλες τις ιδέες / προτάσεις της άσκησης, το θεώρημα ενός παγκόσμιου νότου (: γεννάει θανατηφόρες επιδημίες απ’ την μια μεριά, που διασπείρονται όμως σ’ όλο τον πλανήτη απ’ την άλλη) υποβόσκει. Απ’ την μεριά τους οι «παίκτες» ανήκουν όλοι / όλες (λόγω επαγγελματικών θέσεων) στην κατηγορία των εκπροσώπων είτε πολυεθνικών επιχειρήσεων, είτε πολυεθνικών οργανισμών. (Εκπρόσωπος των βραζιλιάνων χοιροτρόφων δεν είχε θέση στην άσκηση…) Συνεπώς μπορούν να μιλούν για «παγκόσμιο πρόβλημα» (η «πανδημία») εννοώντας μια ορισμένη πολικότητα αυτής της global κατανομής εξουσίας και πλούτου, ανάμεσα σ’ έναν φτωχό νότο που προκαλεί σοβαρά προβλήματα και έναν πλούσιο βορρά που κάνει ότι μπορεί για να τα λύσει…

Σ’ αυτό το σχήμα ξεχυλίζει η καλωσύνη, η ανθρωπιά (και η υπεροχή) του βορρά. Γι’ αυτό, όταν οι ιδέες / προτάσεις των «παικτών» συγκλίνουν στην ανάγκη ενός «ενιαίου / παγκόσμιου κέντρου επιχειρήσεων» για την «αντιμετώπιση της πανδημίας» (είτε πρόκειται για τις ροές ιατρικών εφοδίων / φαρμάκων, είτε πρόκειται για ροές χρήματος) η μόνη αντιδικία μεταξύ τους είναι αν είναι καλύτερος γι’ αυτή τη δουλειά ο οηε ή ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας! Διεθνείς οργανισμοί, δηλαδή, που ελέγχονται απ’ τα κράτη και τα αφεντικά του βορρά… Κατά τα λοιπά υπονοούν πως εφόσον αυτός ο καπιταλιστικός βορράς συμφωνήσει για την δημιουργία ενός τέτοιου «ενιαίου / παγκόσμιου κέντρου επιχειρήσεων», τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν τον δρόμο (και πιθανόν να συναντήσουν τα εμπόδια) μιας τυπικής ανθρωπιστικής εκστρατείας – για το καλό της ανθρωπότητας. Για παράδειγμα, τα «κράτη που πιθανόν κρύβουν υλικά και φάρμακα διαταράσσοντας τις γραμμές τροφοδοσίας», κράτη «εγωϊστικά και αντικοινωνικά» δηλαδή, δεν θα μπορούσαν να είναι αυτά των οποίων οι ειδικοί έχουν δημιουργήσει το «κέντρο» – έτσι δεν είναι;

Καπιταλισμός, κράτος και επιδημίες (7): ζητήματα γεωπολιτικής εξουσίας συνέχεια

Δευτέρα 30 Μάρτη. Η πραγματικότητα διέψευσε αυτήν την «δυτική» εννόηση του κόσμου. Ο covid-19 ΔΕΝ «έσκασε» κάπου στον παγκόσμιο νότο, αλλά σε μια απ’ τις καρδιές του υπεραναπτυγμένου καπιταλιστικού βορρά: στην κινεζική Wuhan. Πρόκειται για ένα απ’ τα διαμάντια στο στέμμα του επελαύνοντα κινεζικού καπιταλισμού: το μεγαλύτερο «εσωτερικό» λιμάνι της κίνας, με χαλυβδουργεία και αυτοκινητοβιομηχανίες, αλλά επίσης εργοστάσια οπτικoηλεκτρονικής τεχνολογίας, φαρμακοβιομηχανίες, επιχειρήσεις βιολογικής μηχανικής, νέων υλικών, και εφαρμογών προστασίας του περιβάλλοντος. Στην Wuhan επίσης υπάρχουν joint ventures των ιαπωνικών honda και nissan αλλά και της γαλλικής peugeot-citroen.

Μπροστά σ’ αυτό το γεγονός ΔΕΝ ανάβλυσε απ’ τις ευαίσθητες ψυχές των πρωτοκοσμικών το αλτρουϊστικό αίσθημα του λευκού και του μεγάλου φορτίου που κουβαλάει, «να σώσει τον κόσμο»!!! Οι οργανωτές και οι “παίκτες” του Event 201 δεν πετάχτηκαν σαν ελατήρια φωνάζοντας: Wuhan ερχόμαστε, είμαστε μαζί σου!! Έγινε το αντίθετο: έσκασε ο αντι-σινικός ρατσισμός, που οφείλεται στον απειλητικό και επεκτατικό δυναμισμό του κινεζικού κεφάλαιου / κράτους. Άλλωστε μόλις λίγο πριν τα μαντάτα για την «επιδημία» στη Wuhan η συζήτηση στα δυτικά επιτελεία (πολιτικά, ασφαλίτικα και στρατιωτικά) ήταν πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι η Huawei για τα 5G δίκτυά τους, και πόσο «λίγο» ή «πολύ» θα έπρεπε να την κρατήσουν μακρυά, με τον κίνδυνο να μείνουν πολύ πίσω στην 4η βιομηχανική επανάσταση! (Ή οποία, τελικά, ξεκίνησε πανηγυρικά σε ασιατικό έδαφος…)

Συνεπώς, επί 1,5 μήνα (Γενάρη και το μεγαλύτερο μέρος του Φλεβάρη) έγιναν τα εξής, μαζί και ταυτοχρόνως. Πρώτον, ο «φονιάς κορονοϊός» θεωρήθηκε χαιρέκακα σαν «κινεζικό πρόβλημα» που θα γονατίσει τον κινεζικό καπιταλισμό (γράφτηκαν πολλά φωτισμένα άρθρα δυτικών «ειδικών» επ’ αυτού!). Δεύτερον, το Πεκίνο άρχισε να κατηγορείται είτε ότι «δεν κάνει ό,τι πρέπει» (και άρα αδιαφορεί για τον υπόλοιπο πλανήτη που θα μολυνθεί) είτε ότι «κάνει υπερβολικά πολλά» (εναντίον των ατομικών ελευθεριών των πολιτών του…). Τρίτον, το Πεκίνο δεν ζήτησε την βοήθεια κανενός εθνικού ή διεθνούς οργανισμού. Τέταρτον, ανέλαβε την «αντιμετώπιση του κακού» με ίδια μέσα, (και με τον τρόπο που μπορεί ένα κράτος που ήδη ελέγχει ψηφιακά το κοινωνικό εργοστάσιό του…) έχοντας υπόψη ότι πέρα απ’ αυτήν καθ’ αυτήν την αντιμετώπιση μιας, όπως αποδεικνυόταν μέρα με την ημέρα, μάλλον ήπιας επιδημίας (αρχικά όλα ήταν άγνωστα για τον κορονοϊό) έδινε εξετάσεις κρατικής / καπιταλιστικής αποτελεσματικότητας σε on line παγκόσμια θέα…

Η «ατυχία» του να εμφανιστεί ο συγκεκριμένος κορονοϊός όχι στα χοιροτροφεία της βραζιλίας ή στα μαντριά της σιέρα λεόνε όπως ήθελε το Event 201 (και όχι μόνο…) αλλά στον νο 1 επίφοβο ανταγωνιστή του δυτικού καπιταλισμού, έκοψε ακαριαία τις φιλάνθρωπες διαθέσεις που εκδηλώθηκαν στο Event 201!!! Οι “παράπλευρές συνέπειες” όμως αυτού του γεωπολιτικού ατυχήματος αποδείχθηκαν ακόμα πιο σημαντικές. Πρώτον, τα δυτικά καθεστωτικά μήντια υπερ-φούσκωσαν την “απειλή” του “κινέζικου ιού”, μέσα στην αντισινική μέθη και στην επιθυμητή (επερχόμενη) κατάρρευση του κινέζικου καπιταλισμού… (Θυμάστε το συστηματικό body counting των νεκρών και των κρουσμάτων στην Wuhan τον Γενάρη και τον Φλεβάρη;). Δεύτερον, τα δυτικά (δημόσια) ιατρικά συστήματα θεώρησαν υποτιμητικό να στείλουν εκπροσώπους τους για να εκπαιδευτούν – τουλάχιστον – στα (πολύμορφα όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων) ιατρικά εγχειρήματα και μεθόδους για την αντιμετώπιση είτε των ήπιων είτε των σοβαρών κρουσμάτων στην Wuhan και οπουδήποτε αλλού στην κίνα.

Στο αντίποδα, δρώντας κάτω απ’ τα επιτιμητικά δυτικά βλέμματα, το κινεζικό κράτος κατάφερε να εμφανίσει ένα Παράδειγμα πετυχημένης αντιμετώπισης. Το «κινέζικο παράδειγμα» είχε πολλά. Είχε μαζικές εφεδρείες στρατιωτικών γιατρών και μεγάλα νοσοκομεία που στήνονταν σε χρόνο μηδέν, είχε μαζική επιτήρηση με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, είχε απαγορεύσεις κυκλοφορίας και μαζικούς κατ’ οίκον περιορισμούς, είχε όμως και παραδοσιακή κινεζική ιατρική, ή/και τολμηρές μαζικές θεραπευτικές χρήσεις της βιταμίνης C. Απ’ όλα όσα είχε το “κινέζικο παράδειγμα βιοπολιτικής” οι δυτικοί, που απογοητευμένοι έβλεπαν τις προβλέψεις τους για κατάρρευση να καταρρέουν οι ίδιες αλλά το κορονοϊό να φτάνει στα μέρη τους, κράτησαν είτε το πιο εύκολο, είτε εκείνο που είχαν ήδη κατά νου: τα μη ιατρικά μέσα (για τα οποία γίνονται νύξεις και στο Event 201), δηλαδή την δημόσια τάξη, τον κρατισμό, στις πιο βίαιες μορφές του “σε καιρό ειρήνης”, εδώ και μισό αιώνα τουλάχιστον.

Σε “καιρό ειρήνης” είπαμε; Κανένα πρόβλημα: η μία πολιτική βιτρίνα μετά την άλλη άρχισαν να κηρύσσουν “πόλεμο στον αόρατο εχθρό”!!!! Και, φυσικά, οι “πειθαρχημένοι στρατιώτες” ξεφύτρωσαν από παντού – ακόμα κι απο εκεί που δεν τους περίμενε κανείς.

Ο φόβος τρώει τα σωθικά!

Καπιταλισμός, κράτος και επιδημίες (8): ζητήματα γεωπολιτικής εξουσίας τέλος (προς το παρόν)

Δευτέρα 30 Μάρτη. Υπήρχε άφθονη γεωπολιτική βεβαιότητα στα θεμέλια του Event 201. Αόρατη, επειδή θεωρείται αυτονόητη… Κι ακριβώς πάνω της στηνόταν ένα είδος υγιεινιστικού globalism (την ώρα που οι γενικές καπιταλιστικές τάσεις είναι αντίθετες….) Με «παγκόσμιο κέντρο διαχείρισης κρίσεων» στα μέτρα της δυτικής ιατρικής, των δυτικών φαρμακοβιομηχανιών, των δυτικών μεταφορικών πολυεθνικών, κλπ κλπ. Οι υπόλοιποι; Θα «επιστρατεύονταν» – για το καλό της ανθρωπότητας (και της δυτικής υπεροχής).

Όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς αντίθετα. Πριν το κινέζικο κεφάλαιο / κράτος «κάνει εντελώς την δουλειά του», έχοντας όμως διαμορφώσει ένα μοντέλο δράσης (που έφτασε στη δύση λειψό…), αυτό που στο δυτικό ημισφαίριο είχε εικονογραφηθεί ήδη σαν «φονική / καταστροφική επιδημία – η τιμωρία των θεών της δύσης στην καπιταλιστική αναίδεια της κίνας» – άρχισε να φτάνει σ’ αυτό ακριβώς το υπερφίαλο μέρος του κόσμου. Την δύση. Τι να κάνουν οι δυτικοί δημαγωγικοί μηχανισμοί; Να το «γυρίσουν» λέγοντας εντάξει ρε παιδιά, δεν είναι κάτι σπουδαίο; Πρακτικά δεν προλάβαιναν καν. Τα πρώτα κρούσματα εντοπίστηκαν στη γαλλία στις 24 Γενάρη, στη γερμανία στις 27, στην αγγλία, στην ιταλία και στην ισπανία στις 31… Ο πρώτος νεκρός που χρεώθηκε στον covid-19 ανακοινώθηκε στη γαλλία στις 14 Φλεβάρη και στην ιταλία στις 21 του μήνα – όλα στην κορύφωση της αντισινικής δημαγωγίας για φονιά ιό (που θα τσακίσει τον αυτοκρατόρα Xi!)

Χωρίς το φροντιστήριο στην κίνα τα υπεροπτικά δυτικά συστήματα παρέλειψαν ίσως το σημαντικότερο μέτρο αρχικής ανάσχεσης της εξάπλωσης: την προστασία των γιατρών και των νοσοκόμων! Οι κινέζοι γιατροί (αλλά και οι λοιποί αξιωματούχοι) τραβούσαν τα μαλλιά τους φωνάζοντας ξανά και ξανά “μα τι κάνετε;” Σιγά… Διάφορα δυτικά νοσοκομεία έγιναν έτσι βασικός (αν και όχι ο μοναδικός) ιμάντας μετάδοσης του covid-19… Και, επιπλέον, προκλήθηκαν προβλήματα στη λειτουργία τους· αυτό ενόσω οι δημαγωγοί παιάνιζαν αλύπητα το εμβατήριο “θάνατος – θάνατος!”, επιβαρύνοντας με περιττές επισκέψεις “φορέων” αυτά ακριβώς τα νοσοκομεία… Φουσκώνοντας τεχνητά την ζήτηση ιατρικής φροντίδας μέσω της τρομοεκστρατείας που συνέχιζε (και συνεχίζει …) απτόητη, και χωρίς να μπορούν να αυξήσουν ανάλογα την προσφορά (να εισάγουν μερικές χιλιάδες κινέζους στρατιωτικούς γιατρούς; α πα πα!) τα δυτικά κράτη κατέστρεψαν μόνα τους το ιερό δισκοπότηρο της “ισορροπίας της αγοράς”!!! Δεν θα ήταν αναγκαία, κατά συνέπεια, η επιθετική / απαγορευτική επανεμφάνιση της μορφής – κράτος;

Εν τω μεταξύ αυτά τα δυτικά κράτη (των οποίων επιχειρηματικά μεγαλοστελέχη “έπαιξαν τους σωτήρες” στο Event 201) άρχισαν να αποδεικνύονται ανίκανα αν όχι να «κάνουν τη δουλειά» τους», σίγουρα να βοηθήσουν οποιονδήποτε άλλον!! Και τότε, εν μέσω της «καταστροφής του κόσμου» λόγω covid-19, η αποκάλυψη των πραγματικών συσχετισμών άρχισε να κορυφώνεται. Το Πεκίνο, έχοντας το πλεονέκτημα ότι ήταν το «πρώτο κύμα» του οποίου ο καπιταλισμός μόνο εν μέρει κτυπήθηκε και άρχισε ύστερα την ανάρρωση· η Μόσχα, που πήρε πολύ νωρίς συμβουλευτικά και οργανωτικά μέτρα, με αποτέλεσμα να έχει σ’ αυτή τη φάση κάποιο «περίσσευμα πόρων» (γιατρών και υλικών)· και η μικροσκοπική Αβάνα με τον παγκόσμια γνωστό δυναμισμό της σε ιατρική εκπαίδευση και ιατρική τεχνογνωσία, έγιναν οι καλοί Σαμαρείτες του πλανήτη!! Ποιός ζητάει βοήθεια; Η ιταλία; Το ιράν; Κράτη της υποσαχάριας αφρικής; Η ισπανία; Ποιό «παγκόσμιο κέντρο διαχείρισης υγιεινιστικών κρίσεων» και φούμαρα; Ποιές φαντασιώσεις του Event 201; Η κίνα, η ρωσία και η κούβα ήταν που βρέθηκαν σε κατάσταση emergency help! Shit!!!

Στη δυτική ιμπεριαλιστική ορολογία αυτό έχει όνομα, και κάποτε (;) ήταν το δυτικό υπερ-ατού κυριαρχίας. Λέγεται soft power… Τώρα τόσο εντός ε.ε. όσο και στις ηπα κυριαρχεί πανικός απ’ την επίδειξη της κινεζικής (κυρίως) και της ρωσικής (δευτερευόντως) soft power! Είναι το ευρασιατικό μπλοκ διάβολε! Ο ισπανός Josep Borrell, “υπ.εξ. της ε.ε.”, δεν θα μπορούσε να δείξει πιο καθαρά το ότι υπάρχουν πια πολύ σοβαρότερα ζητήματα σε σχέση με την εξουσία στον πλανήτη απ’ την ανάσχεση ενός τσαχπίνη κορονοϊού. Μόλις προχθές δήλωσε:

… Βρίσκεται σε εξέλιξη μια παγκόσμια μάχη πρωτοβουλιών, στις οποίες ο χρόνος είναι κρίσιμος παράγοντας… Η κίνα επιθετικά προωθεί το μήνυμα ότι αντίθετα με τις ηπα, είναι υπεύθυνος και αξιόπιστος εταίρος…. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κινεζική «πολιτική της γενναιοδωρίας», γιατί απαξιώνει την ε.ε. σαν τέτοια και στιγματίζει όλους τους ευρωπαίους σα να είναι όλοι φορείς του ιού…

Κι άλλη “μάχη”; Κι άλλος “πόλεμος”; Παγκόσμιος;

Πώς, όμως, είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί αυτή η «δόλια» πολιτική της γενναιοδωρίας όταν με ένα απλό τηλεφώνημα στον Xi Jinping ο ισπανός πρωθυπουργός Pedro Sanchez «έκλεισε» στις 25 Μάρτη (κάλλιο αργά παρά ποτέ;) 550 εκατομμύρια μάσκες, 5,5 εκατομύρια γρήγορα τεστ, 950 αναπνευστήρες και 11 μύρια ζευγάρια γάντια; Πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί αυτή η soft power όταν μ’ ένα απλό τηλεφώνημα του ιταλού πρωθ. Conte στο Πεκίνο σκάνε στην ιταλία 10.000 μηχανήματα αναπνευστικής υποστήριξης για εντατικές, 2 μύρια μάσκες προσώπου, 20.000 στολές προστασίας και μερικές δεκάδες κινέζοι γιατροί / ειδικοί, βετεράνοι πια της «μάχης στη Wuhan»; Πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί καν και καν η ρωσική soft power όταν αυτή τη στιγμή την ιατρική δράση στο «κέντρο του ιταλικού κυκλώνα», στο Bergamo, την έχουν αναλάβει όχι αμερικάνοι, όχι γάλλοι, όχι γερμανοί, όχι άγγλοι αλλά ρώσοι στρατιωτικοί γιατροί; Πώς να αντιμετωπιστεί η «καλωσύνη» του καπιταλισμού; Να πεις: «καλύτερα ο θάνατος παρά οι κινεζικοί αναπνευστήρες»; Ούτε οι αμερικάνοι κοκκινόσβερκοι δεν θα το έλεγαν…

Πολύ δύσκολο. Το εύκολο είναι να κατηγορούνται (το Πεκίνο και η Μόσχα) για …παραπληροφόρηση… (Τι έχεις Γιάννη; Ό,τι είχα πάντα!)

Ααα: η κυρία Ursula von der Leyen, αφού ευχαρίστησε προχτές το Πεκίνο για την βοήθεια που προσφέρει σε ευρωπαϊκά κράτη, ιδιαίτερα στην ιταλία και την ισπανία (οι καλοί τρόποι πάνω απ’ όλα!), ανακοίνωσε ότι θα δημιουργήσει μια ευρωπαϊκή «γεωπολιτική επιτροπή» για τον covid-19… και γενικά. Κάπως μπαγιάτικη ιδέα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις: ας πάρει την σύνθεση του Event 201, ας διώξει τους αμερικάνους μάνατζερ αντικαθιστώντας τους με ευρωπαίους, και θα έχει μία. Που καλό θα ήταν να μην σπάσει το κεφάλι της για ένα «νέο σχέδιο Marshall» όπως κάποιοι απ’ το Event 201. Υπάρχει τέτοιο σχέδιο πολλές φορές μεγαλύτερο απ’ το αμερικανικό μετά τον Β παγκόσμιο, στα αγγλικά επίσημα λέγεται «belt ‘n’ road initiative» (κοινώς «δρόμοι του μεταξιού») και έχει αρχίσει να αποκτάει και έναν κλάδο δημόσιας υγείας…

Παλιοκατάσταση… (Ακόμα και ο Bill Gates, σε προχθεσινή του συνέντευξη απ’ τον κατ’ οίκον περιορισμό του σε κάποια απ’ τις πολυτελείς βίλες του, σε κάθε δεύτερη πρότασή του (τρόπος του λέγειν) ήταν αναγκασμένος να αναφέρει «την πείρα της κίνας». Ο.Κ. Αλλά το «made in china 2025» επιταχύνεται. Και δεν θα σκοντάψει πάνω στην microsoft…)

(πάνω: Ο βρετανός David Bowie διηγείται σε γαλλικό κοινό πως έμαθε απ’ την china girl το μάθημα: Σσσσσσσσσστ!)

Πολιτική ανυπακοή (3)

Σάββατο 28 Μάρτη. Ο μαζικός κατ’ οίκον εγκλεισμός, η απαγόρευση της κυκλοφορίας και των συναθροίσεων (δημόσιων κατ’ αρχήν) είναι εξαιρετικά βίαιες κρατικές ενέργειες, που νομιμοποιούνται χάρη στη μαζική ενσωμάτωση του (χοντροκομμένα κατασκευασμένου…) Μεγάλου Φόβου του Θανάτου. Είναι ενέργειες που ακυρώνουν για ένα διάστημα και ουσιαστικά αμφισβητούν την ιδεολογική και νομική προτεραιότητα της αγοράς με την παλιά, φυσική της έννοια (οι δημόσιοι χώροι, οι δρόμοι, οι πλατείες,…). Η μόνη «λογική» που υπάρχει εδώ είναι η λογική «διαχείρισης πλήθους» των αφεντικών, για λογαριασμό της αναδιάρθρωσης. Αλλά αυτή δεν έχει ξεδιπλωθεί ολόκληρη ακόμα.

Πρακτικά αυτές οι μαζικές, καθολικές απαγορεύσεις είναι η αρχή μιας συγκεκριμένης καπιταλιστικής διαδρομής· όχι ο «γενικός τύπος» της. Εκείνο που όντως είναι αυτός ο «γενικός τύπος» εκφράζεται στη φράση (ίσως την έχετε ακούσει) «δεν έχουμε ακριβή δεδομένα για την υγεία καθενός ξεχωριστά…» (οπότε «αναγκαζόμαστε σε απαγορεύσεις στο σωρό»…). Ο «γενικός τύπος» της διαδρομής (που λέγεται «4η βιομηχανική επανάσταση») είναι τα ακριβή δεδομένα υγείας του καθενός και της καθεμιάς, σε διαρκή ροή, εφ’ όρου ζωής!

Το κινεζικό κράτος έκανε αρκετά μέτρα σ’ αυτήν την διαδρομή. Χρησιμοποίησε με ενιαίο τρόπο (σε μια κοινή ψηφιακή πλατφόρμα) τις χιλιάδες κάμερες επιτήρησης στις πόλεις με τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου (το ίδιο κάνει και το ρωσικό…), drones, εφαρμογές κινητών τηλεφώνων (για παράδειγμα μία ονόματι «ελεγκτής άμεσης επαφής», που προειδοποιεί τους χρήστες για την εγγύτητά τους με άτομο μολυσμένο ή ύποπτο μόλυνσης από τον covid 19…), τεχνητή νοημοσύνη (για τον εντοπισμό ατόμων με μεγαλύτερη απ’ την κανονική θερμοκρασία από απόσταση, μέσω θερμικών καμερών)· πιθανόν και άλλα, που δεν έχουν γίνει γνωστά. Όλα στο όνομα του περιορισμού της επιδημίας. Αλλά υπάρχουν στα σκαριά ακόμα περισσότερες τεχνικές ελέγχου – της υγείας βρε αδελφέ!

Ο Μεγάλος Φόβος «έπιασε», και οι μαζικές απαγορεύσεις είναι μόνο η μαζική εκβιασμένη είσοδος στο βασίλειο των τηλε- σχέσεων (δηλαδή των σχέσεων που μπορούν να επιτηρούνται μαζικά αλλά ταυτόχρονα και μοριακά, είτε σε πραγματικό χρόνο είτε αναδρομικά). Η «αγορά» θα ανασυσταθεί σαν κυρίως ψηφιακή / ηλεκτρονική. Ο τωρινός φυσικός εγκλεισμός αυτός καθαυτός είναι «παλαιού τύπου», αλλά γίνεται εφικτός επειδή υπάρχουν οι τεχνολογικές δυνατότητες των τηλε- σχέσεων· και της επιτήρησης μέσω αυτών.

Αυτή την στιγμή, στην αγγλία, η τρίτη πιο δημοφιλής εφαρμογή στο μαγαζί της apple και η δεύτερη στο μαγαζί της google είναι ο covid symptom tracker – που φτιάχτηκε μέσα σε 3 ημέρες από ερευνητές δύο νοσοκομείων και ενός πανεπιστημίου. Χρησιμοποιώντας αυτήν την εφαρμογή οι χρήστες αυτοεπιτηρούνται για «ύποπτα συμπτώματα», και τα (προσωπικά…) δεδομένα τους τα αναφέρουν σε μια νοσοκομειακή βάση «ελέγχου και αξιολόγησης»…

Ο σύγχρονος «ευέλικτος» βιοπληροφορικός εγκλεισμός έχει αρχίσει – και θεωρείται «λυτρωτικός»…

Δεν βρίσκεται πως ο τωρινός Μεγάλος Φόβος «αξίζει τον κόπο» και δεν (θα) πάει χαμένος;

(φωτογραφίες. Πάνω, το μακρινό χτες: αποσπάσματα απ’ την καταγραφή του Ντάνιελ Ντεφόου «Η Πανούκλα στο Λονδίνο» – στα ελληνικά απ’ τις εκδόσεις Κριτική.

Κάτω: το σήμερα / αύριο σε μια πρώτη εκδοχή του…)

Η ΤΙΝΑ υγειαίνει αλλάζοντας πρόσωπο

Παρασκευή 20 Μάρτη. Με λίγη τύχη και αρκετή προσοχή κάποιος θα μπορούσε να συγκρατήσει απ’ την καθεστωτική «καθημερινή» της Τετάρτης 18 Μάρτη, από ένα μικρό ρεπορτάζ (μετάφραση απ’ το αμερικανικό bloomberg) και τίτλο «γιατροί της Γουχάν δείχνουν τα λάθη» (σελίδα 11) την εξής φράση:

… Στο μεταξύ σε ασθενείς με ήπια συμπτώματα αποδείχθηκε πως είχε ικανοποιητικά αποτελέσματα η παραδοσιακή κινεζική ιατρική, η οποία διαφέρει ωστόσο σημαντικά από τη δυτική ιατρική…

Η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει καμμία ροπή προς την παραδοσιακή (και μυθική) Ανατολή. Ούτε προωθεί «εναλλακτικές θεραπείες» τις οποίες άλλωστε αγνοεί. Ωστόσο η πιο πάνω φράση θα άξιζε προσοχής, κατ’ αρχήν επειδή έχει δύο διαδοχικά και αντιθετικά μεταξύ τους νοήματα: η παραδοσιακή κινεζική ιατρική είχε ικανοποιητικά θεραπευτικά αποτελέσματα για ασθενείς με ήπια συμπτώματα του covid 19· ΑΛΛΑ εμείς σαν δυτική ιατρική, δεν θα πάρουμε (ούτε την παραδοσιακή ιατρική σας ούτε τα ικανοποιητικά θεραπευτικά της αποτελέσματα). Αναμενόμενο (θα έλεγε κανείς) αν πρόκειται για ζουμί νυχτερίδας ηλικίας 3 ημερών ανακατεμένο με σκόνη από φολίδες πανγκολίνου… Μπλιάχ!!!

Θα άξιζε της προσοχής όμως και για έναν ακόμα λόγο αυτή η φράση. Αν η απαίσια «παραδοσιακή κινεζική ιατρική» έχει αξιόλογα θεραπευτικά αποτελέσματα (τόσο ώστε τα νέα τους να φτάνουν στο ελλαδιστάν μέσω bloomberg) μήπως υπάρχει και κάποια «παραδοσιακή μεσογειακή ιατρική» ή μια «παραδοσιακή γοτθική ιατρική» ή μια «παραδοσιακή κέλτικη ιατρική» ή μια «παραδοσιακή ιατρική των βεδουΐνων» με παρόμοιες ικανότητες; Για να το πούμε απερίφραστα: αν απέναντι στον «άγνωστο φονιά» covid 19 έχουν αποτέλεσμα παλιά, γνωστά, «παραδοσιακά» μέσα, γιατί αυτό να είναι καμάρι μόνο της απαίσιας ανατολικής ασίας;

Μια λίγο προσεκτική ιντερνετική έρευνα έδειξε ότι η αρχική φάση δεν ήταν τυπογραφικό λάθος. Υπάρχει πράγματι ένα παλιό καταπότι (μπορεί και 2.000 χρόνων), που το κινέζικο όνομά του σημαίνει «σούπα που καθαρίζει τα πνευμόνια και αποτοξινώνει», και είναι πρακτικά ένα σιρόπι από καμμιά 20αριά βότανα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται εφέδρα, φλούδα κανέλας και γλυκόριζα… – αναφέρουμε τα γνωστά και στα μέρη μας. Τυπικό ματζούνι για τον Οβελίξ, που φυσιολογικά θα ανατρίχιαζε κάθε σπουδαγμένο δυτικό γιατρό και (ίσως) φαρμακοποιό – άρα ασύμβατο με την δυτική ιατρική. Ασύμβατο τόσο πολύ μ’ αυτήν όσο οι παραδοσιακές γνώσεις διάφορων 80βάλε παπούδων και γιαγιάδων με αγροτική καταγωγή για την επιβίωση των οποίων ανησυχεί τόσος κόσμος, συμπεριλαμβανόμενης φυσικά της δυτικής ιατρικής.

Ως εδώ θα είχαμε ένα περαστικό μάλλον ασήμαντο: κάτι γιαγιάδες στην μακρινή Wuhan έφτιαχναν ένα τσάι με βότανα, που έφερνε αποτελέσματα… κλπ κλπ. Καλάααα… Μάλλον η ιδέα τους θα ήταν: δεν έχει βρεθεί το φάρμακο για τον covid 19! Ας αφήσουμε τους βιοτεχνολόγους να κάνουν την δουλειά τους επιτέλους!!!

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Η κινεζική εκστρατεία περιορισμού και καταστολής του αλήτη covid 19, εκτός από στρατό, αστυνομία, drones, αποκλεισμό της Wuhan, tracking των επαφών μέσω προσωπικών δεδομένων (τα σήματα των κινητών) και κατασκευή νοσοκομείων σε χρόνο dt, περιελάμβανε και την μαζική θεραπευτική χρήση της παραδοσιακής «σούπας», σε συνδυασμό με κλασσικά αντιβιοτικά στις πιο σοβαρές περιπτώσεις επιπλοκών που όμως δεν ήταν τόσο ακραίες ώστε να χρειάζονται εντατικές· δεν εμφάνιζαν δηλαδή βαριά πνευμονία. Μία φήμη λέει ότι πάνω απ’ το 90% των ήπιων (:«δεν χρειάζεται οξυγόνο») κρουσμάτων αντιμετωπίστηκε μ’ αυτόν τον τρόπο· ως και κάμποσα νοσοκομεία αποκλειστικά για την χρήση της «παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής» στήθηκαν, προκειμένου να εφαρμόζεται η παραδοσιακή φόρμουλα, ή το μίγμα της με την σύγχρονη όπου χρειαζόταν. Η πανάρχαια «σούπα» δούλευε πάντα (και πριν 1000, και πριν 1500 χρόνια) σαν τονωτικό του οργανισμού και ενίσχυση του ανοσοποιητικού· αντιπυρετικό και αντι-ιικό…. Φαίνεται πως το ίδιο έκανε και το 2020. (Η δύση ξέρει πόσο ψεύτες είναι οι κινέζοι αξιωματούχοι, αλλά τόσο πολύ είναι αδιανόητο! Για να καταλάβετε, απ’ τα μέσα Φλεβάρη ήδη η «εθνική διοίκηση για την παραδοσιακή κινεζική ιατρική» απ’ το Πεκίνο έδινε στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της μεθόδου. Και πριν 3 ημέρες είχε το θράσος, άκουσον άκουσον, να δηλώσει ότι το 91,05% των ήπιων κρουσμάτων εντός της επαρχίας Hubei και το 96,37% εκτός θεραπεύτηκαν με το παραδοσιακό σιρόπι! Αν είναι δυνατόν! Σε λίγο θα μας πουν ότι «τα ιπτάμενα στιλέτα» είναι υπερόπλο και η Zhang Ziyi ντίβα!!!)

Οι δυτικοί δεν ασχολούνται με γιατροσόφια. Ασχολούνται όμως οι αφρικάνοι. Καθώς ο covid 19 έχει δηλώσει παρών (μάλλον δειλά, αλλά ως γνωστόν είναι αλιτήριος) σε αφρικανικά κράτη, κι αφού εμβόλιο δεν υπάρχει, μια σειρά απ’ αυτά υπέγραψαν συμφωνίες με το Πεκίνο για την χρήση του «μαγικού κινεζικού φίλτρου».

Καταλαβαίνουμε ότι η δυτική ιατρική δεν θα μπορούσε να ξεπέσει τόσο ώστε να συμβουλεύει τους δυτικούς πληθυσμούς να φτιάχνουν βραστάρια με θάμνους προκειμένου να αντιμετωπίσουν την απειλή του φονιά. Για την ακρίβεια η δυτική ιατρική, και οι επιχειρήσεις που την στηρίζουν, μ’ έναν μόνο τρόπο θα μπορούσαν να ασχοληθούν μ’ αυτούς τους «πρωτογονισμούς», όπως κάνουν πολλά χρόνια τώρα: μέσω κατασκόπων (που θα κλέψουν δείγματα αν δεν υπάρχουν στην ευρώπη τα φυτά), να αναλύσουν χημικά αυτούς τους θάμνους, να απομονώσουν τις θεραπευτικές τους ουσίες, να τις αναπαράξουν ακόμα και με καθαρά χημικό τρόπο, να προσθέσουν έκδοχα, να τις συσκευάσουν σε χάπια, και να τις πουλήσουν (κατά προτίμηση κάποια «επώνυμη» φίρμα) σαν το ελιξήριο της κατατρόπωσης του covid 19 σε μια “φιλική” (αλλά όχι χαμηλή) τιμή… Καθότι τα έξοδα έρευνας, η πατέντα, κλπ κλπ…

Ίσως πολύ περισσότερο από άλλους τομείς υπάρχει μια ισχυρή Τ.Ι.Ν.Α. για την δυτική ιατρική: αν δεν αναλυθεί το RNA, αν δεν βρεθούν οι ακολουθίες του, αν δεν βομβαρδιστούν σε τριβλία με διάφορες ουσίες, αν δεν εμβαπτιστούν σε ειδικά σωληνάρια, αν δεν ξαναπαρακολουθηθεί η πορεία των βιοχημικών αντιδράσεων σε υπερμικροσκόπια, εμβόλιο δεν υπάρχει. Κι αν δεν υπάρχει εμβόλιο υπάρχει “κατάσταση εξαίρεσης”…

Αν δεν υπήρχε μια τέτοια Τ.Ι.Ν.Α. απ’ την μεριά των “ειδικών”, ειδικά λόγω της σοβαρότητας των περιστάσεων, τότε θα μπορούσαν να έχουν συμβεί διάφορα τρομακτικά πράγματα, που καλύτερα να μην τα ζήσει άνθρωπος ποτέ!! Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να έχουν καθησυχαστεί οι πληθυσμοί αντί να τρομοκρατηθούν· θα μπορούσε να έχει ενισχυθεί αν όχι η “γενική ανοσία” τους σίγουρα η “γενική αντοχή” τους στην μόλυνση του “φονιά” όχι με κινεζικά αλλά άλλων τόπων “παραδοσιακά” και γνωστής αποτελεσματικότητας μέσα, τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί ένα αποτελεσματικό, ελεγμένο και ακίνδυνο εμβόλιο· θα μπορούσε να έχει περιοριστεί η διασπορά του φονιά μέσα απ’ αυτήν την γενική ανοσο-ενίσχυση· θα μπορούσε να έχει δοθεί έμφαση στις καλύτερες δυνατές κοινωνικές και ιατρικές πρακτικές προστασίας και φροντίδας των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και προσώπων, χωρίς απαγορεύσεις, μπάτσους, στρατούς και παρελάσεις φερέτρων· και φυσικά διάφοροι αρμόδιοι για την δυτικοί δημαγωγία υπέρ της υγείας του πλήθους θα είχαν ασχοληθεί με άλλα, πάντα το ίδιο ωφέλιμα έργα…

Προκύπτει όμως ότι απ’ το “κινεζικό παράδειγμα” ο δυτικός καπιταλισμός ήθελε να εισάγει μόνο τον τρόμο και τον κρατισμό. Τίποτ’ άλλο. Λογικό απ’ την εξής άποψη: τα δομικά του προβλήματα που σκοπεύει να λύσει μ’ αυτήν την μέθοδο (“το κράτος σώζει το κεφάλαιο”) όντως δεν γιατρεύονται με ματζούνια. Όσο για την υγεία των υπηκόων; Ε (για να μην αρχίσουμε εδώ τον τεράστιο κατάλογο…) θα την αναλάβουν τελικά εταιρείες τύπου Johnson & Johnson… που προσθέτουν νανοσωματίδια οξειδίων του τιτανίου σε πούδρες και αντι-ηλιακά… προκαλώντας καρκίνους…

Η νομιμοφροσύνη τώρα – και γρήγορα!

Δευτέρα 16 Μάρτη. Η κίνα έχει σύνορα με την ισπανία, και κατ’ ουσίαν βρίσκεται στον θαυμασμό (και στην καρδιά) των μετασχηματιζόμενων δυτικών δημοκρατιών. Η κίνα είναι το παράδειγμα που αναφύεται παντού όπου ο καπιταλιστικός σα σύστημα ψάχνει το άλμα του!

Ορισμένες πλευρές, είτε οι πιο τεχνικές είτε οι πιο διοικητικές / αστυνομικές, μπορούν να αντιγραφτούν εύκολα και γρήγορα. Το πράγμα έχει φύγει πολύ μακριά απ’ την προστασία της δημόσιας υγείας (αν ήταν ποτέ στ’ αλήθεια εκεί). Η διακύβευση είναι η προστασία της κρατικής εξουσίας! Το κράτος και οι ειδικοί του (πάντα υπάρχουν πρόθυμοι ειδικοί στην υπηρεσία οποιουδήποτε κράτους πληρώνει) διέταξαν· κι απαγορεύονται οι αμφιβολίες, οι αμφισβητήσεις, οι κριτικές. Η αδιαφορία στις κρατικές προσταγές απαγορεύεται: τώρα θα μάθετε θλιβεροί υπήκοοι τι πάει να πει «κοινωνική ευθύνη», και τι στολή φορούν εκείνοι που την «προστατεύουν». Κλειστείτε στα σπίτια σας διάολε! Απαγορεύεται η κυκλοφορία και οι συγκεντρώσεις πάνω του μισού ατόμου!!! Αν επιμείνετε θα φάτε πρόστιμο – και εξάρθρωση του ώμου…

Πρώτα απ’ την «μαμά» και αληθινά πρωτοπόρο κίνα:

Και ύστερα απ’ την ισπανία (δείτε ως το λεπτό 1.40 – μετά το video είναι αδιάφορο…)

Η συνωμοσιολογία σαν θεραπευτική μέθοδος

Σάββατο 14 Μάρτη. Αν και οι θεωρίες περί κινεζικού «βιολογικού όπλου» (που «ξέφυγε» από σχετικό εργαστήριο) συνόδευαν την εμφάνιση του covid-19 απ’ την στιγμή που άρχισε να απλώνεται στη Wuhan, το κινεζικό καθεστώς δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Η «θεωρία» προφανώς ήταν φτηνή φαντασίωση – αρκεί να μελετήσει κανείς την φονικότητα γνωστών βιολογικών όπλων, όπως ο άνθρακας… Στο κάτω κάτω το Πεκίνο είχε πολύ σοβαρότερες έγνοιες απ’ το να ασχολείται με τον (σχετικά) ανεπίσημο αντισινισμό: έπρεπε να διαχειριστεί την επιδημία με τέτοιον τρόπο ώστε να πείσει όχι μόνο τους υπηκόους του αλλά ολόκληρο τον πλανήτη ότι είναι αποτελεσματικό σαν καθεστώς ακόμα και σε τέτοιες αντίξοες συνθήκες.

Ο καιρός πέρασε, το κινεζικό σκέλος της βιοπολιτικής διαχείρισης μιας επιδημίας (ακόμα κι αν αυτή είναι light) αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από πετυχημένο· εν τω μεταξύ ο covid-19 μετακόμισε σε άλλες παραλίες. Τώρα είναι η σειρά των ευρωπαϊκών κρατών αλλά και του αμερικανικού να δείξουν αν και πως μπορούν να μπουν στην 4η βιομηχανική επανάσταση όχι απλά μέσω τεχνολογικών εμπορικών επιτευγμάτων αλλά σαν αναδιοργάνωση του κοινωνικού εργοστάσιου. Μ’ άλλα λόγια πρέπει να μονομαχήσουν με το ίδιο “τέρας” (τον covid-19…) μέσω του ελέγχου της καθημερινής ζωής των υπηκόων τους.

Οι ως τώρα εξελίξεις (και το ιταλικό κράτος είναι το πιο κραυγαλέο αλλά όχι το μοναδικό παράδειγμα) δείχνουν ότι οι άλλοτε «νεοφιλελεύθερες δημοκρατίες της δύσης» προσπαθούν να αντιγράψουν το κινεζικό παράδειγμα. Αλλά, ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες (σε σχέση με το Πεκίνο) σε ότι αφορά τόσο την οργάνωση της μορφής – κράτος όσο και τις ρουτίνες στις κοινωνικές σχέσεις· έχοντας επιπλέον την πίεση του κινεζικού παραδείγματος που λειτουργεί αναγκαστικά σαν μέτρο, δυσκολεύονται.

Σ’ αυτήν την αναμέτρηση, που τυπικά μεν αφορά την δημόσια υγεία, ουσιαστικά δε αφορά την επικύρωση του μοντέλου βιοπολιτικού ελέγχου που ταιριάζει με τις καπιταλιστικες απαιτήσεις της 4η βιομηχανικής επανάστασης, το ψοφιοκουναβιστάν δεν νοιώθει καλά. Μπορεί να διαθέτει εθνοφρουρά, αλλά το άμεσο και κλασσικό στρατιωτικό σκέλος της διαχείρισης είναι ένα μονάχα μέρος της· και σε ορισμένες φάσεις της όχι το σημαντικότερο.

Βοηθάει σ’ αυτήν την αμερικανική κατάσταση το να κατηγορείται, επίσημα πια, το Πεκίνο για τον covid-19; Ο Robert O’Brien, σύμβουλος εθνικής ασφαλείας της Ουάσιγκτον, φαίνεται να το πιστεύει. Γι’ αυτό και προχτές κατηγόρησε την κίνα σαν «πηγή του κακού». …Δυστυχώς, αντί να χρησιμοποιήσει τις βέλτιστες πρακτικές, αυτό το ξέσπασμα στο Wuhan κουκουλώθηκε… δήλωσε μιλώντας σ’ ένα γνωστό αμερικανικό think tank. Εννοώντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η κίνα φταίει για την διασπορά του covid-19 στον κόσμο· και ειδικά στις ηπα…

Περσινά ξινά σταφύλια οι αμερικανικές κατηγορίες. Που, όμως, διατυπώθηκαν σε μια φάση που το Πεκίνο μπορεί πια να ασχοληθεί και μ’ αυτές. Δεν πέρασε μια μέρα και χτες το κινεζικό υπ.εξ. κατηγόρησε τον αμερικανικό στρατό ότι αυτός κατασκεύασε και μετέφερε στην Wuhan τον covid-19… (Δεν ήταν, λοιπόν, μια λάθος μαγειρεμένη νυχτερίδα η πηγή;)

Ομορφιές… Για να θυμίζουν ότι ένας ιός είναι απλά μια αφορμή…