Tag: κίνα

Κόσμος, χάρτες, κυριαρχία 1…

Τρίτη 12 Μάη. Ένα μικρό διάλειμα ιστορικής γεωγραφίας για σήμερα (δεν έχουμε ξεχάσει τα θέματα της περιόδου!).

Η πιο πάνω φωτογραφία είναι από κινεζικό χάρτη του κόσμου. Ένας δικηγόρος της Σαγκάης, ο Liu Gang, τον βρήκε σ’ ένα παλαιοπωλείο. Πόσο παλιός είναι; Ή, πιο σωστά, αν είναι αντίγραφο, πόσο παλιός μπορεί να ήταν ο πρωτότυπος χάρτης;

Οι γνώμες διίστανται. Κατά μία άποψη αυτός ο χάρτης είναι αντίγραφο του 18ου αιώνα από έναν χάρτη του 1418… Αν είναι έτσι, επιβεβαιώνεται ένας κινέζικος θρύλος, που αφορά έναν επίσης θρυλικό κινέζο ναύαρχο, τον Zheng He: πολύ πριν ευρωπαίοι θαλασσοπόροι (του σκοινιού και του παλουκιού) αρχίσουν να ξεμακραίνουν απ’ τις ευρωπαϊκές ακτές ψάχνοντας έναν σύντομο θαλάσσιο δρόμο προς τις ινδίες (και καταλαμβάνοντας, συν τω χρόνω, δια πυρός και σιδήρου μεγάλο μέρος του κόσμου), η «ουράνια αυτοκρατορία» είχε ταξιδέψει (και χαρτογραφήσει) ολόκληρο τον πλανήτη! Η αντίθετη άποψη υποστηρίζει πως πρόκειται απλά για κινέζικο αντίγραφο κάποιου ευρωπαϊκού χάρτη των αρχών του 17ου αιώνα. Έχει διάφορα επιχειρήματα υπέρ της, δεν μπορεί όμως να εξηγήσει το γιατί στο κέντρο του χάρτη βρίσκεται η κίνα… Το πώς προσδιορίζεται χαρτογραφικά το κέντρο του κόσμου είναι πολιτική επιλογή υψηλής συμβολικής σημασίας… Σε κάθε περίπτωση οι χάρτες δεν ομολογούν την καταγωγή τους, συνεπώς η αβεβαιότητα για τον κινέζικο συνεχίζει.

Οι χάρτες (και οι χαρτογραφήσεις) λένε όμως άλλα ενδιαφέροντα πράγματα. Και ο Zheng He όχι μόνο υπήρξε πραγματικό πρόσωπο, αλλά αφορά ένα σημαντικό μέρος της άλλης (δηλαδή της “μη δυτικής”) ιστορίας του κόσμου. Εκείνης που αγνοεί επιδεικτικά ο μέσος δυτικός υπήκοος· την ξέρουν όμως οι ασιάτες.

Τα παρακάτω σε πλάγια είναι ελεύθερη απόδοση αποσπασμάτων από πρόσφατο άρθρο του γνωστού βραζιλιάνου δημοσιογράφου Pepe Escobar.

 

Κόσμος, χάρτες, κυριαρχία 2…

Τρίτη 12 Μάη. Η πρώτη κινέζικη ιστορική – γεωγραφική εγκυκλοπαίδεια είναι του 2ου π.Χ. αιώνα, με τίτλο «Βασικά για τα βουνά και τις θάλασσες». Περιγράφει ότι κόσμος είναι κάθε τι που βρίσκεται κάτω απ’ τον ήλιο (tienhia). Καθώς ο κόσμος αποτελείται από βουνά και θάλασσες, έχει μια ξηρά που απλώνεται ανάμεσα σε «τέσσερεις θάλασσες» (shihai). Κι αυτός ο στεριανός κόσμος έχει ένα κέντρο. Το όνομά του είναι «Μέσο Βασίλειο» (Zhongguo) – και είναι η κίνα.

… Πέντε αιώνες μετά η ρωμαϊκή αυτοκρατορία χαρτογραφεί τον κόσμο για λογαριασμό της. Τώρα το κέντρο είναι η ανατολική Μεσόγειος. Το 293 ο Διοκλητιανός δημιουργεί την “τετραρχία”, με δύο Αύγουστους και δύο Καίσαρες, και αντίστοιχα 4 διοικητικές ενότητες. Σ’ αυτό το σχήμα δημιουργείται μια “δύση” (Occidens) με την επαρχία της ιταλίας στο διοικητικό κέντρο της, και το Μιλάνο σαν πρωτεύουσα· και μια «ανατολή» (Oriens), με πρωτεύουσα τη Νικομήδεια. H Ρώμη έχει απομείνει σαν σύμβολο… Το κέντρο βάρους (στρατιωτικό και ισχύος) μετατοπίζεται σταδιακά ανατολικά. Η Νικομήδεια αντικαθίσταται απ’ την πόλη Βυζάντιο απ’ τον Κωνσταντίνο· κι όταν το δυτικό τμήμα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας καταρρέει το 476, η ρωμαϊκή αυτοκρατορία είναι ουσιαστικά το ανατολικό της τμήμα…. Τους επόμενους αιώνες η Μεσόγειος είναι η «κεντρική θάλασσα» για το εμπόριο· και οι πόλεμοι της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, σε μεγάλο βαθμό ασιατικής με τα σημερινά γεωγραφικά ονόματα, είναι χερσαίοι.

… Ο Zheng He γεννήθηκε σαν μουσουλμάνος [Ηui: οι κινέζοι μουσουλμάνοι] με το όνομα Μa He, στην επαρχία Yunnan. Μεγάλωσε μαθαίνοντας μανδαρίνικα και αραβικά, με μεγάλο ενδιαφέρον για την γεωγραφία. Στα 13 του ο πρίγκηπας Zhu Di της δυναστείας των Ming (η δυναστεία είχε ανέλθει στην εξουσία της κινεζικής αυτοκρατορίας απ’ το 1387) τον έβαλε σ’ ένα σχολείο, σπούδασε διπλωματία και την τέχνη του πολέμου, και ασπάστηκε τον βουδισμό … Ο Zhu Di έγινε αυτοκράτορας με το όνομα Yong Le το 1402, και την επόμενη χρονιά έκανε τον Zheng He ναύαρχο, με μια ειδική αποστολή: να επιβλέψει την κατασκευή ενός μεγάλου στόλου με σκοπό την εξερεύνηση των «δυτικών θαλασσών». [Είναι ο σημερινός ινδικός ωκεανός]. Ο προηγούμενος αυτοκράτορας Hongwu είχε τον ίδιο στόχο: είχε διατάξει το φύτεμα ενός δισεκατομμυρίου δένδρων στην επαρχία Nanjing, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ξυλεία για την ναυπήγηση ενός μεγάλου στόλου…

… Από το 1405 ως το 1433, επί σχεδόν 3 δεκαετίες, ο Zheng He ήταν επικεφαλής εφτά αποστολών στις θάλασσες προς την αραβική χερσόνησο και την ανατολική αφρική. Δεν επρόκειτο για ένα ή δύο πλοία, αλλά για αρμάδες, μερικές φορές με πάνω από 200 πλοία, εκ των οποίων τουλάχιστον τα 70 ήταν τα βασικά και τα υπόλοιπα βοηθητικά, με 30.000 ναυτικούς, και μεγάλες ποσότητες πολύτιμων κινεζικών υλικών για εμπορικές ανταλλαγές και δώρα στους εντόπιους που συναντούσαν κάθε φορά. Μετάξι, πορσελάνη, ασήμι, βαμβάκι, δερμάτινα είδη, μεταλλικά μαγειρικά σκεύη: η κινεζική αντίληψη για το εμπόριο ξεκινούσε με ανταλλαγές δώρων… Η ναυαρχίδα του Zheng He ήταν ένα πλοίο μήκους 140 μέτρων, πλάτους 50, με 500 άτομα πλήρωμα…

… Καθώς αυτός ο εντυπωσιακός σε μέγεθος, ναυπηγικές δυνατότητες, πλούτο και πληρώματα κινεζικός στόλος έπλεε προς τη νότια αφρική, στην τελευταία (όπως προέκυψε) αποστολή του, το 1433, οι πορτογάλλοι μόλις είχαν ξεκινήσει σιγά σιγά τις δικές τους περιπέτειες στον Ατλαντικό. Η κατάκτηση του ακρωτηρίου Bojador (λίγο νοτιότερα απ’ τα κανάρια νησιά…) που θεωρήθηκε τότε μεγάλη επιτυχία, έγινε το 1434. Τα ευρωπαϊκά βασίλεια μόλις είχαν αρχίσει να ψάχνουν έναν θαλάσσιο δρόμο προς τις ινδίες, κατ’ αρχήν για εμπορικούς λόγους: για να αποφεύγουν τους χερσαίους δρόμους που ήλεγχε η όλο και πιο δυναμική και γρήγορα εξαπλούμενη στην ανατολική Μεσόγειο οθωμανική αυτοκρατορία…

Ο Bartolomeu Dias κατέκτησε το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας στη νότια αφρική το 1488· και ο Vasco da Gama έφτασε στις ακτές της ινδίας το 1498. Τί θα είχε συμβεί αν το 1445 ή το 1455 η ευρωπαϊκή εξερευνητική πειρατεία γύρω απ’ την αφρική είχε πέσει πάνω στις αρμάδες του Zheng He, τέτοιες που ευρωπαίοι δεν είχαν ξαναδεί ούτε φανταστεί;

Η ιστορία δεν γράφεται με «αν»… Οι ευρωπαίοι συνέχισαν να εξερευνούν και να κατακτούν τον κόσμο απερίσπαστοι· οι κινεζικές ναυτικές αποστολές σταμάτησαν ξαφνικά. Γιατί;

 

Κόσμος, χάρτες, κυριαρχία 3…

Τρίτη 12 Μάη. Ο αυτοκράτορας Yong Le είχε κι άλλα φιλόδοξα σχέδια. Χρηματοδότησε την κατασκευή του «μεγάλου καναλιού» γυρνώντας ένα μεγάλο μέρος του νερού του κίτρινου ποταμού προς τις πεδιάδες της Yangtze. Και έφτιαξε το ανακτορικό σύμπλεγμα που ονομάστηκε «απαγορευμένη πόλη». Έργα μεγαλεπήβολα – και πανάκριβα.

Μόλις η κατασκευή της «απαγορευμένης πόλης» τελείωσε, το 1421, έπιασε φωτιά και καταστράφηκε μεγάλο μέρος της. Για την κομφουκιανή αντίληψη του κόσμου αυτό έδειχνε δυσαρμονία ανάμεσα στον ουρανό και την κοσμική εξουσία. Οι ευνούχοι του παλατιού βρέθηκαν κατηγορούμενοι γι’ αυτήν την δυσαρμονία. Ο επόμενος αυτοκράτορας της δυναστείας Zhu Gaozhi (1424 – 1425) άρχισε να αναρωτιέται τι αξία έχουν οι πανάκριβες ναυτικές / εμπορικές αποστολές όταν η αυτοκρατορία παράγει όλα τα αγαθά που χρειάζεται. Ο Zhu Zangi που τον διαδέχτηκε (1426 – 1435) είχε να αντιμετωπίσει δυσκολίες στα αυτοκρατορικά ταμεία, εισβολές νομαδικών φυλών απ’ τον βορρά, και επιπλέον την αυξανόμενη αντιπαλότητα της αυτοκρατορικής γραφειοκρατείας προς την αναπτυσσόμενη κινεζική εμπορική ελίτ που ευνοούσε τα εξερευνητικά ταξίδια, τις διεθνείς εμπορικές αποστολές και αντιπροσωπείες σε διάφορα μέρη της νότιας ασίας και της αφρικής, και την αίγλη του Zheng He. (Θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για την ανάδυση μιας κινεζικής αστικής τάξης αιώνες νωρίτερα απ’ την αντίστοιχη ευρωπαϊκή…)

Με διαδοχικές διαταγές του ο Zhu Zangi αρχικά επέβαλε περιορισμούς και στη συνέχεια απαγόρευσε εντελώς το διεθνές εμπόριο και τα μεγάλα ναυτικά ταξίδια. Ο Zheng He πέθανε (το 1433 ή το 1435), τα πλοία του στόλου καταστράφηκαν, όπως και όλα τα αρχεία και τα ντοκουμέντα σχετικά με εκείνες τις εξερευνήσεις. Η δυναστεία των Ming εγκατέλειψε οριστικά τους δρόμους της θάλασσας, επιστρέφοντας στις παραδόσεις του αγροτικού κονφουκιανισμού και στην προσπάθεια προστασίας των βόρειων χερσαίων συνόρων. (Η οχύρωση που ονομάζεται «σινικό τείχος» αν και ξεκίνησε πολύ νωρίτερα σαν επιμέρους οχυρά, ήταν έργο κυρίως της δυναστείας των Ming, για την αντιμετώπιση των μογγολικών εισβολών, ένα τείχος που έγινε επιτακτικό μετά την ήττα του αυτοκράτορα της δυναστείας των Ming Ying Zong και ενός στρατού 500.000 ατόμων απ’ τις μικρότερες δυνάμεις των Oirat τον Σεπτέμβρη του 1449…)

Οι «νότιες θάλασσες» άδειασαν απ’ το σαφέστατα υπέρτερο κινεζικό ναυτικό την «κατάλληλη στιγμή»… Ο πλανήτης άρχισε να καταλαμβάνεται από ευρωπαίους τυχοδιώκτες, για λογαριασμό ευρωπαίων βασιλιάδων και εμπόρων. Οι λεηλασίες των κατακτήσεων αποδείχθηκαν η άγρια, πρωταρχική συσσώρευση που γέννησε στη συνέχεια το πιο επιθετικό αλλά και παραγωγικό μοντέλο εκμετάλλευσης και εξουσίας που είχε εμφανιστεί ποτέ στον πλανήτη: τον καπιταλισμό. Το κινεζικό αυτοκρατορικό μοντέλο (που δεν επεδίωκε κατακτήσεις εδαφών αλλά εμπορικές συναλλαγές και φόρου υποτέλεια) παρέμεινε εσωστρεφές και συντηρητικό. Στις αρχές του 15ου αιώνα το κινεζικό καθεστώς ήταν τεχνολογικά πολύ πιο μπροστά απ’ τα ευρωπαϊκά. Τους επόμενους άρχισε να χάνει σταθερά έδαφος σ’ αυτόν τον κρίσιμο τομέα. Ώσπου απ’ το 1839 ως το 1860 ο «αφέντης του κόσμου», η αγγλική αυτοκρατορία, με δύο εκστρατείες («πόλεμοι του οπίου») απ’ την άλλη άκρη του κόσμου, επέβαλε στην κινεζική αυτοκρατορία ταπεινωτικούς, σχεδόν αποικιοκρατικούς όρους.

Τον αιώνα αυτόν, απ’ το 1840 ως το 1949, ένα διάλειμα παρακμής σε 50 αιώνες συνεχούς ύπαρξης, η επίσημη κινεζική ιστορία τον θυμάται. Τον ονομάζει αιώνα της ταπείνωσης…

 

Κόσμος, χάρτες, κυριαρχία 4…

Τρίτη 12 Μάη. Οπωσδήποτε δεν είναι (ακόμα λιγότερο στα μέρη μας) γνωστή η ιστορία της ασίας. Ο κόσμος, οι χάρτες και η ιστορία που συνήθως μαθαίνουμε είναι αφόρητα δυτικο-κεντρικά. Αυτό, με τη σειρά του, διαμορφώνει απόψεις, πεποιθήσεις, «διανοητικούς αυτοματισμούς», που πολύ δύσκολα αλλάζουν.

Τα μυαλά μπορεί να μένουν ακίνητα – οι ενδοκαπιταλιστικοί συσχετισμοί όχι! Κάποιοι (οι χαμένοι) ασυνήθιστοι εντελώς στην ήττα και την παρακμή τρελλαίνονται· ή έτσι λένε (φωτογραφία επάνω). Εν τω μεταξύ οι χαρτογράφοι συνεχίζουν να τοποθετούν στους χάρτες τους το κέντρο-του-κόσμου, όπως το εννοούν…

Ο πιο κάτω χάρτης είναι επίσημος, κινεζικός – του 2013…

 

Η κατάσταση της υγιεινιστικής ικανότητας των κρατών…

Δευτέρα 11 Μάη. Οι φιλόπονοι και αδέκαστοι ερευνητές, ονόματα τρανταχτά στους επαγγελματικούς τους κλάδους, έφτιαξαν τα κριτήρια αξιολόγησης της αντοχής και της απόδοσης των συστημάτων υγείας των κρατών του πλανήτη σε περίπτωση φονικής ιικής μόλυνσης, με τρόπο αναμφίβολα αντικειμενικό – τί άλλο; Έβαλαν σαν άριστα το 100. Φυσικά κανείς δεν ήταν τέλειος. Αλλά, ως γνωστόν, ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο.

Η έρευνα παρουσιάστηκε σε 324 ολόκληρες σελίδες γεμάτες πίνακες, διαγράμματα, στατιστικές, δείκτες, χάρτες και επιστημονικές επεξηγήσεις… Υποθέτουμε πως έχετε αγωνία (με την πονηράδα της εκ των υστέρων γνώσης…) να δείτε τα αποτελέσματα αυτής της εμβριθούς, τίμιας, ακριβοπληρωμένης επιστημονικής έρευνας, όπως ανακοινώθηκαν – το επαναλάμβάνουμε – πριν έξι μόλις μήνες, τον Οκτώβρη του 2019.

Ιδού λοιπόν η πρώτη σαραντάδα ετοιμότητας των συστημάτων υγείας απέναντι σε “ιό φονιά”, πανδημία, κλπ:

Το χρυσό στη γενική βαθμολογία κέρδισαν οι ηπα, με την καθόλου ευκαταφρόνητη βαθμολογία των 83,5 πόντων (με άριστα το 100 – no bad…) Ladies ‘n’ gentlemen the winner is … psofiokunavistan! Το ασημένιο κέρδισε ο «μικρός» του άξονα, το Λονδίνο, με 77,7 πόντους (ίσως γι’ αυτό ο “μεγάλος” θέλει να βάλει εκεί χέρια και πόδια…) Στην 4η και στην 5η θέση ακολούθησαν άλλα δύο μέλη των 5 eyes, η αυστραλία και ο καναδάς…

Πράγμα που δεν θα μπορούσε να σημαίνει κάτι άλλο εκτός απ’ το ότι το ψοφιοκουναβιστάν και η επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας είχαν – τον περασμένο Οκτώβρη – την μέγιστη θωράκιση απέναντι σ’ έναν φονικό και πολύ μεταδοτικό ιό… Όχι βέβαια την «άριστη»· σίγουρα όμως κάτι πολύ κοντά σ’ αυτήν… Για να το λέει τόσο σοβαρή έρευνα, την είχαν…

Όσο για τους «αναθεωρητές»; Κάτι ρωσίες, κάτι κίνες; Γατάκια! Αυτά είναι κράτη έρμαια καθενός μαχαραγιά ιού – είπαν οι επιστήμονες του GHS Index. Το Πεκίνο με το ζόρι έπιασε την 51η θέση, δηλαδή ένα «μένετε στην ίδια τάξη», με 48,2% – κάτω απ’ τη βάση και κάτω απ’ την σαουδική αραβία (αλλά, παραδόξως, πάνω απ’ το ισραήλ – εεεεπ;) Όσο για τη Μόσχα; Ακόμα χειρότερα. Στην 63η θέση, κάτω απ’ τα εμιράτα και το κουβέιτ, και λίγο μόνο πιο πάνω απ’ την κολομβία… Μόλις 44,3%… Πού πάτε ρε καραπούτινες; Πού πάτε;

Αυτοί (αποφάνθηκαν έμμεσα οι επιστήμονες του GHS Index) είναι για επισκευή και μετά πέταμα!

Πράγμα που θα μπορούσε να σημαίνει (γι’ αυτήν την έρευνα και πάμπολλες παρόμοιες) και όντως σήμαινε: έτσι και σκάσει κανάς μολυσματικός ιός στον πλανήτη ο 21ος αιώνας γίνεται αμερικανικός με υγιεινιστικό περίπατο! Χα!!!

 

Η πίσω όψη (του παγκόσμιου πολέμου)

Δευτέρα 11 Μάη. Σε χρόνο καθόλου ανύποπτο, το αντίθετο, πολύ ζόρικο, στις 29, στις 30 και στις 31 Μάρτη σας παρουσιάσαμε (με την βοήθεια του συμβούλιου για την εργατική αυτονομία) σχολιάζοντάς το το Event 201. Δεν ήταν η μοναδική άσκηση υγιεινιστικού τρόμου τα τελευταία χρόνια. Ήταν η πιο πρόσφατη και η πιο προβεβλημένη. Η τρέχουσα υποχωρητικότητα θα συμβούλευε να μην το κάνουμε: ταΐζουμε έτσι (θα έλεγε) την συνωμοσιολογία… Εμείς όμως το κάναμε. Και το κάναμε επιδιώκοντας κάτι με ειδική αξία: να δοκιμάσουμε εμάς κι εσάς ως προς την πραγματική κατανόηση των πραγματικών γεγονότων, μέσα στον εξελισσόμενο ενδοκαπιταλιστικό, διακρατικό ανταγωνισμό, χωρίς να παριστάνουμε πως αγνοούμε τις «εστίες συνωμοσιολογίας»!

Το γράψαμε άλλωστε: Προσέξτε!!! Αυτοί δεν είναι καθόλου συνωμότες! Είναι εκπρόσωποι του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, που πιστεύουν ότι μπορούν να κυριαρχήσουν με «υγιεινιστικά» επιχειρήματα σ’ όλον τον πλανήτη – και το δείχνουν! Και προσθέσαμε εμφατικά: Έχουν αποτύχει! Έχουν ηττηθεί! Η υπόθεση covid-19 είχε απρόσμενη (γι’ αυτούς) αφετηρία, και απρόσμενη εξέλιξη…

Όμως – κι αυτό είναι μια εργατική αναλυτική / θεωρητική δοκιμασία που οφείλει ο καθένας να περάσει, αν θέλει να είναι σοβαρός στην κριτική του – είναι ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ η αποτυχία ενός σχεδιασμού «επωνύμων» που ορμούν καβάλα στο κύμα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, και ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ η εξέλιξη αυτής καθ’ αυτής της 4ης βιομηχανικής επανάστασης! Θέλετε παράδειγμα; Ο φορντικός μιλιταρισμός του γερμανικού (aka Χίτλερ) και του ιταλικού (aka Μουσολίνι) κεφάλαιου ηττήθηκαν στον Β παγκόσμιο πόλεμο· ο γενικός φορντικός μιλιταρισμός του κεφάλαιου ΝΙΚΗΣΕ όμως! Έχει μια κάποια σημασία το ποιός ανάβει το φυτίλι κάθε φορά· αλλά για τον καπιταλισμό σαν απρόσωπο σύστημα είναι αδιάφορο αν ο εμπρηστής θα νικήσει τελικά ή θα χάσει, αν θα αποθεωθεί ή θα τον κρεμάσουν!

Επιχειρήσαμε να σας δείξουμε πιο πάνω ότι η «αμερικανική παρακμή» όπως αυτή εκδηλώνεται με τον covid-19 δεν είναι … το ψόφιο κουνάβι! Αυτός απλά την εικονογραφεί. Η παρακμή αυτή είναι καπιταλιστική, και αποδεικνύεται απ’ το γεγονός ότι τα καλοπληρωμένα think tank του ψοφιοκουναβιστάν και οι δισεκατομμυριούχοι του αμερικανικού κεφάλαιου αδυνατούν πλέον να παράξουν μια ψύχραιμη «εκτίμηση για τον κόσμο» που να ταιριάζει κάπως στην πραγματικότητα! Με βάση τον μόλις πριν 6 μήνες GHS Index το Πεκίνο, η Μόσχα και η Τεχεράνη θα έπρεπε να έχουν καταστραφεί απ’ τον covid-19· χάος και πρωτόγονη βία θα έπρεπε να έχουν απλωθεί παντού στις επικράτειες των εχθρών· τα «θωρακισμένα» συστήματα υγείας της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου θα έπρεπε να στέλνουν «ανθρωπιστική βοήθεια» μαζί με πεζοναύτες για να την μοιράσουν δίκαια, ενώ drones και στρατηγικά βομβαρδιστικά θα αναλάμβαναν να «εξουδετερώσουν τις εστίες της μόλυνσης»· εν τω μεταξύ οι ηπα και οι γενναίοι κολλητοί τους θα ανακαταλάμβαναν, με τον ίδιο τρόπο και τα ίδια υγιεινιστικά επιχειρήματα (με χρηματοδότηση απ’ τους εμβρόντητους «συμμάχους υποτελείς» της ευρώπης και της ανατολικής ασίας) την αφρική και τη λατινική αμερική, που επίσης θα είχαν κυλήσει στο χάος της πανδημίας….

Δεν έγιναν έτσι τα πράγματα… Και δεν μπορούν να αλλάξουν (τα αμερικανικά αφεντικά των big pharma, των big tech, των big insurance και το αμερικανικό βαθύ κράτος) αυτήν την εξέλιξη. Τώρα προσπαθούν, αναγκαστικά, να επωφεληθούν απ’ την εξέλιξη. Μεταξύ άλλων φτιάχνοντας «πρώτοι» το σωτήριο εμβόλιο· παίρνοντας δηλαδή την καλύτερη θέση σε μια αρένα κοινωνικού ελέγχου και κερδοφορίας όπου έχουν σοβαρούς ανταγωνιστές (π.χ. το Πεκίνο, τη Μόσχα ή το Βερολίνο…), ενώ πίστευαν ότι θα την καταλάβουν εξ εφόδου…

Θα τα καταφέρουν; Κάτι μας λέει πως «όχι», αλλά είναι ενστικτώδικο, οπότε δεν θα επιμείνουμε. Το σίγουρο όμως είναι άλλο. Ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων έχει καεί πια! Κάηκε επειδή έχασε την πρωτοβουλία των υγιεινιστικών κινήσεων απ’ την κίνα· δηλαδή απ’ το ευρασιατικό μπλοκ… Η «εθνική σημαία» του, η σημαία που θα του εξασφάλιζε τους καλύτερους πεζοναύτες “γιατρούς” και τα καλύτερα μεταγωγικά “φαρμάκων”, έκανε πειρατείες για να βρει τα απαραίτητα υλικά προστασίας έναντι του covid-19, την ώρα που οι αντίπαλοι χάριζαν παρτίδες και ειδικούς σε όποιον τα ζητούσε!

Κάηκε επίσης επειδή η εφαρμογή των πραξικοπημάτων στον πρώτο κόσμο (των πραξικοπημάτων που είχαν / έχουν στόχο να εμποδίσουν την φυσική ανοσία πληθυσμού εν αναμονή της τεχνητής) απέκτησε απ’ την αρχή αντίπαλους πρώτης γραμμής μεταξύ των super «ειδικών»: η φονικότητα του covid-19 ήταν μια δημαγωγική φάρσα, κι αυτό δεν έμεινε μυστικό της «επιστημονικής κοινότητας»! Τέτοιου επιπέδου τεκμηριωμένη αμφισβήτηση δεν προβλεπόταν στο σενάριο καμμίας άσκησης τύπου Event 201, ή 202 ή 203… Τώρα πια αυξάνονται εκείνοι που, ξεπερνώντας γρήγορα το αρχικό σοκ, έχουν χαμπαριάσει ότι η «φονικότητα» φουσκώθηκε, ότι η φυσική ανοσία του πληθυσμού είναι ο πιο απλός και γρήγορος τρόπος για να ξεμπερδεύουμε μ’ αυτή την ιστορία, και ότι οι απαγορεύσεις, πέρα απ’ τα υπόλοιπα, ήταν / είναι ομηρία για να πάρουν τα λύτρα οι συνεταίροι του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Κάηκε, τέλος, επειδή τον υιοθέτησαν οι συνωμοσιολόγοι: απ’ την μια τον κολακεύουν αναγορεύοντάς τον σε παντοδύναμο «διάβολο», αλλά απ’ την άλλη αυτός είναι ανίκανος ακόμα και να μιλήσει και να πείσει με κάπως έξυπνο τρόπο. Έχει πολλά λεφτά, είναι σίγουρο. Αλλά περιφέρεται μηντιακά κινδυνολογώντας και απειλώντας – κι αυτό είναι το μόνο που μπορεί να κάνει πια… Δεν πείθει για την καλωσύνη του. Εκνευρίζει, προκαλεί με την βαθύπλουτη ωμότητα και με τις εμβολιο-εμμονές του. Αναγκάστηκε να βγει στο μεϊντάνι, και να κυκλοφορεί σαν “εκπρόσωπος τύπου” του συμπλέγματος. Κι εκεί κάποια στιγμή πριν λίγες ημέρες του υπέδειξαν δημόσια να μην διαφημίζει το εμβόλιό (του) σαν “τελική λύση”, γιατί προκαλεί άσχημους συνειρμούς: έτσι αποκαλούσε το όποτε ερχόμενο εμβόλιο ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων!..”Τελική λύση”! Τον έκαναν ρόμπα, εν ολίγοις…

Διάφορες πολιτικές βιτρίνες τον «γλύφουν» – στην πραγματικότητα τον «ψειρίζουν»… Του δίνουν φρούδες ελπίδες ζητώντας τα λεφτά του, για να τα χρησιμοποιήσουν για τους δικούς τους σκοπούς. Κάνουν αυτό που έχει προσπαθήσει να κάνει το ψόφιο κουνάβι με τα λεφτά του σαουδάραβα τοξικού… Αλλά όσο πιθανό είναι ο bin Salman να γίνει παγκόσμιος ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου, άλλο τόσο πιθανό είναι να στεφτεί ο κυρ Βασίλης αυτοκράτορας της παγκόσμιας high tech υγιεινής! Λεφτά έχουν άπειρα και οι δύο· κι εκεί τελειώνει η περίπτωσή τους…

Όμως η 4η βιομηχανική επανάσταση θα προχωρήσει. Κι όχι απλά θα προχωρήσει. Θα κάνει άλματα. Κάνει ήδη. With him – or without him… Θα βρεθούν άλλοι, κι άλλοι, κι άλλοι… Οι πιο πολλοί θα είναι ασιάτες.

Να ένας σοβαρός λόγος να εξοπλιστούμε όχι έναντι φανταστικών «κυρίαρχων» όπως δόλια και αποπροσανατολιστικά υποδεικνύει η συνωμοσιολογία· αλλά εναντίον όλων των απρόσωπων εκφάνσεων κράτους και κεφάλαιου. Συμπεριλαμβανόμενων, εννοείται, εκείνων που σερβίρονται και επιβάλλονται «για το καλό της υγείας μας»…

 

Ραντεβού στην κόλαση 1

Δευτέρα 4 Μάη. Μια περίοδο διαδοχικών «οικονομικών κρίσεων», απ’ τα τέλη της δεκαετίας του ’90, την έχουμε περάσει ήδη. Όσοι απωθούν τις αιτίες τους κυνηγώντας ένα πρωθυπουργό εδώ ή ψάχνοντας «εθνικοαπελευθερωτικές συνταγές» στις παγκόσμιες καπιταλιστικές κρίσεις είναι βέβαια … (ας μην πούμε τι είναι…) Ποιός όμως είναι τόσο στραβός για να μην καταλαβαίνει στοιχειωδώς ότι αυτή η τελευταία 20ετία ως σήμερα ήταν «μια περίοδος κρίσεων» που διαδέχονταν η μία την άλλη, αλλά επίσης (τι σύμπτωση!!!) μια «περίοδος εντατικοποίησης» του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού; Η οποία έχει μάλιστα και επίσημη γενέθλια ημερομηνία, την 11η Σεπτέμβρη του 2001, όταν το αμερικανικό βαθύ κράτος (σε συνεργασία με διεθνείς συμμάχους του) σκότωσε πάνω από 3.000 δικούς του υπηκόους για να εξασφαλίσει αφενός την συναίνεση όλων των υπόλοιπων σ’ έναν «μακρύ προληπτικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» (what????) και αφετέρου την εφαρμογή στο εσωτερικό των ηπα νόμων έκτακτης ανάγκης;

Γιατί αυτά; Για να προλάβουν οι ηνωμένες πολιτείες να ξανα-απλωθούν στρατιωτικά σε διάφορα συγκεκριμένα σημεία του πλανήτη, ώστε να εμποδίσουν την ανάδυση σοβαρών ανταγωνιστών… Το βέβαιο είναι ότι επί μια 20ετία έχει γίνει και γίνεται μεγάλη καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων (μόνο οι δολοφονίες αρκούν)· αλλά γίνεται σε δευτερεύοντα πεδία. Απ’ το αφγανιστάν στη μέση Ανατολή, κι ως την βόρεια αφρική… Δεν είναι «αναπτυγμένες» καπιταλιστικά παραγωγικές δυνάμεις αυτές… Αλλά δεν είναι και ο κυρίως πόλεμος, η κύρια συνταγή για την υγεία της μηχανής… Και – δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία – ακόμα κι αν η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της είχαν καταφέρει να πετύχουν τους στόχους τους σ’ αυτόν τον προληπτικό «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» (που έμμεσα αλλά σαφώς ήταν πόλεμος κατά της Μόσχας και του Πεκίνου), ακόμα κι έτσι, δεν θα είχαν νικήσει. Η μεγάλης έκτασης καταστροφή «αναπτυγμένων» παραγωγικών δυνάμεων θα παρέμενε στο ορίζοντα. Όπως συμβαίνει τώρα…
Αλλά απέτυχε η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της. Hττήθηκε. Εν τω μεταξύ όχι μόνο ο ρωσικός καπιταλισμός βγήκε απ’ τον γκρεμό που είχε πέσει στα ’90s με τεχνολογική στρατιωτική υπεροχή έναντι του αμερικανικού σε διάφορες κατηγορίες όπλων… Αλλά και ο κινεζικός καπιταλισμός, μέσα σε ελάχιστο ιστορικό χρόνο, αναπτύχθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε ακόμα και οι πιο σκληροπυρηνικοί ειδικοί των δυτικών αφεντικών να παραδέχονται, μέσα απ’ τα δόντια, ότι ο 21ος αιώνας δεν θα είναι τελικά ούτε αμερικάνικος ούτε ευρωπαϊκός. Θα είναι ασιατικός· και βασικά κινέζικος.

Ραντεβού στην κόλαση 2

Δευτέρα 4 Μάη. Θα αναρωτηθείτε τώρα τι δουλειά και σχέση μπορεί να έχει ένας ιός και μια πανδημία με όλα τα πιο πάνω. Έχει και παραέχει! Διότι πριν εμφανιστεί ο cοvid-19 τα δυτικά αφεντικά (για τα οποία προφανώς αδιαφορείτε, αφού η καθημερινότητα … κλπ… κλπ…) έλεγαν, κάποτε σχεδόν ανοικτά, πως χρειάζονται επειγόντως την αναδιάρθρωση των κοινωνιών / καπιταλισμών τους με τέτοιο τρόπο ώστε να ελπίζουν πως δεν θα τρώνε την σκόνη της κινέζικης κοινωνίας / καπιταλισμού!

Οι έντιμοι (όσοι υπάρχουν, γιατί βέβαια υπάρχει και άφθονη ατιμία / αχαριστία) που διαβάζουν αυτές τις γραμμές από παλιότερα, έχουν μια γενική αίσθηση για το πόσο καιρό τώρα αναφερόμαστε στον νεο-κρατισμό που αναδύεται στους δυτικούς καπιταλισμούς σαν αναγκαστική «πολιτική αναδιάρθρωση», αναδιάρθρωση ταυτόχρονα στις κοινωνικές σχέσεις και στις σχέσεις και τις μορφές της κεντρικής εξουσίας, έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί, όσο είναι δυνατόν, η εξελισσόμενη επέκταση / κυριαρχία του «κινεζικού παραδείγματος». (Έχει και ψαχτήρι το site, οπότε μπορείτε να βρείτε όλες τις σχετικές αναφορές στον νεοκρατισμό. Με τις ημερομηνίες τους…) Αυτό το παράδειγμα έχει κάτι που τρομάζει ως το μεδούλι τα δυτικά αφεντικά. Μια παραγωγική / καταναλωτική πληθυσμιακή / κοινωνική βάση 1.300.000.000 ανθρώπινων κεφαλαίων όλων των ηλικιών που είναι πειθαρχημένα κάτω απ’ την εξουσία ενός κόμματος – κράτους, διαθέτοντας ωστόσο απεριόριστα περιθώρια δημιουργικότητας!!!

Το κινεζικό καπιταλιστικό παράδειγμα είναι μια τόσο giga-μηχανή, τέτοιου παραγωγικού και καταναλωτικού δυναμισμού και τέτοιας σχεδιασμένης πειθαρχίας, ώστε κατάφερε (το επαναλαμβάνουμε, δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα γίνει κατανοητό) σε μια δεκαετία, απ’ το 2008 / 09 ως το 2018 / 19, χρονικό διάστημα ασύλληπτα σύντομο με βάση τις δυτικές ιστορικές εμπειρίες, να γίνει απ’ το «φτηνό εργοστάσιο για βασικά είδη κοινωνικής αναπαραγωγής» των εργατικών τάξεων της δύσης (μακουδάκια, παιχνιδάκια, σαγιονάρες και ηλεκτρικά σίδερα) ο πρωτοπόρος σ’ όλες τις τεχνολογικές αιχμές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Απ’ την κβαντομηχανική μέχρι την γενετική…

Αυτό το ασύλληπτο στην ένταση και στην ταχύτητά του ιστορικό γεγονός έδειξε τα (παραγωγικά / καταναλωτικά) όρια του νεο-φιλελευθερισμού. Η σημαία αυτού του νεο-φιλελευθερισμού σε σχέση με την «τεχνολογική ανάπτυξη» και την ανάλογη αναδιάρθρωση, ήταν οι νεαροί «κατσαβιδάκηδες», κάτι Jobs και κάτι Gates, που χάρη στην «ελευθερία του πνεύματος» των δυτικών κοινωνιών / καπιταλισμών, ξεκίνησαν απ’ τα γκαράζ των σπιτιών τους για να γίνουν Silicon Valley – και να κατακτήσουν τον κόσμο για λογαριασμό του αμερικανικού καπιταλισμού…

Ε, λοιπόν, οι κινέζοι «κατσαβιδάκηδες» είναι χιλιάδες φορές περισσότεροι, δεν χρειάζονται «τυχοδιωκτικά funds» για να χρηματοδοτήσουν τις εφευρέσεις τους αφού τους χρηματοδοτεί το κινεζικό κράτος, δεν χρειάζονται εικονικά κέρδη απ’ το χρηματιστήριο (δεν κινδυνεύουν δηλαδή από dot.coms…), και κάνουν την ίδια και καλύτερη δουλειά στις κινεζικές τεχνοπόλεις. Το πιο update (απ’ την άποψη της εκπαίδευσης) «ανθρώπινο κεφάλαιο» της ασίας (αλλά ακόμα και της ευρώπης ή/και της αμερικής) συγκλίνει στις Shenzhen της κινεζικής “ανατολικής ακτής”· το χρηματιστήριο της Σαγκάης συναγωνίζεται εκείνα της Ν. Υόρκης και του Λονδίνου· ενόσω πουλάει την 5G πρωτοπορεία της η Huawei (αλλά και η Samsung…) σχεδιάζει την 6G… Και σε λίγο το ψηφιακό yuan θα διατρέχει την ασία (και όχι μόνο) σα νόμισμα διεθνών συναλλαγών. Πώς να ανταγωνιστεί κανείς αυτό το πρωτοφανές θηρίο που κάνει ακόμα τα πρώτα του βήματα αν όχι με την πραγματική (κι όχι απλά την συμβολική) επιστράτευση όλων των «ανθρώπινων κεφαλαίων» που διαθέτει; Πόση «ελευθερία» να επιτρέψει αυτή η επιστράτευση όταν αυτή η «ελευθερία» δημιουργεί πάμπολλες «τριβές» στην πορεία-προς-το-επόμενο-μοίρασμα-του-κόσμου; Πώς να επιβάλεις σε πληθυσμούς μαθημένους αλλιώς ότι «θα κάνετε ό,τι σας λέμε» αν δεν τους φοβίσεις με έναν τρόπο που να τους αρπάζει απ’ το λαιμό, δηλαδή με «απειλή κατά της ζωής» τους;

Δοκιμάστηκε η «ισλαμική τρομοκρατία». Έβγαλε ό,τι έβγαλε, αλλά είχε όρια. Οι ιοί είναι υπερόπλο σε σχέση με τους τζιχαντιστές (στην πραγματικότητα, στα πρώτα βήματα της θεωρίας του «πολέμου 4ης γενιάς», τζιχαντιστές και ιοί ήταν στο ίδιο σενάριο! Αργότερα χώρισαν…). Δεν χρειάζεται καν να κατασκευαστούν σε εργαστήρια βιολογικού πολέμου. Υπάρχουν παντού… Αρκεί να τους γίνει η σωστή promotion. Η σωστή προβολή. Στην ανάγκη δίνεις και μια εντολή όποιος πεθαίνει από ‘δω και στο εξής θα μετριέται σαν θύμα του εχθρού… και ξεμπερδεύεις με το Θέαμα του Θανάτου…
Προβοκατόρικο… Τρομακτικά απλό. Τρομακτικά αποτελεσματικό….

Covidcopters 2

Πέμπτη 30 Απρίλη. Την πατήσαμε! Είδαμε στην φωτογραφία παιδάκια, και νομίζαμε (οι αφελείς) ότι είναι παιδάκια… Λάθος μας. Απολογούμαστε…

Κυρίες και κύριοι: αυτήν την εποχή δεν υπάρχουν παιδάκια! Υπάρχουν μόνο υγιεινομικές βόμβες! Μικρές ίσως· αλλά οι βόμβες δεν είναι υποχρεωτικά κτηνώδεις σε μέγεθος, κι άλλωστε η τεχνολογία της σμίκρυνσης (του κακού) έχει προχωρήσει…

Λοιπόν: στη φωτογραφία φαίνονται υγιεινομικές βόμβες οι οποίες παριστάνουν τις αθώες… Αλλά: είναι μικρές, χαριτωμένες κινέζικες υγιεινομικές βόμβες!.. Και έχουν έλικες στο κεφάλι!!! Ναι: είναι έλικες (χαρτονένιοι, αλλά αυτό μόνο για το ξεκάρφωμα…), δήθεν για το social distancing….

Δεν καταλαβαίνετε; Δεν υπάρχει ούτε ένας φίλος της καραντίνας που να έχει μυαλό; Δεν βλέπετε ότι στη φωτογραφία δεν είναι «παιδάκια» αλλά κινεζάκια – drones ή drones που παριστάνουν τα αθώα κινεζάκια;

Οιμέ!!!! Η κίνα ετοιμάζεται να επιτεθεί στον πλανήτη με «παιδάκια βομβιστές αυτοκτονίας»!! Αλί και τρισαλί!!! Ο covid-19 ήταν απλά ένας ιός – λαγός· η πραγματική επίθεση των δόλιων κινέζων θα γίνει μ’ αυτές τις υγιεινομικές βόμβες!!! Ψόφιο κουνάβι! Πομπηία!! Σώστε μας!!!

Μία λύση υπάρχει για να αντιμετωπίσει ο καλός, πολιτισμένος, δυτικός κόσμος αυτήν την απειλή. Να επιτεθεί πρώτος. Με τα δικά του παιδόπτερα – drones – υγιεινομικές βόμβες!

Μανάδες! Αφού δεν μπορείτε (ή φοβάστε…) να στείλετε τα παιδάκια σας στο σχολείο, αξιοποιείστε τουλάχιστον τον εκνευρισμό τους όσο είναι κλεισμένα μέσα στα σπίτια, μπροστά σε μικρές ή μεγάλες οθόνες: ντύστε τα, στολίστε τα, σταυροφιλήστε τα για τελευταία φορά – και στείλτε τα στο μέτωπο!!! Πετώντας!

Για την πατρίδα ρε γαμώτο!!!

Covidcopters

Τετάρτη 29 Απρίλη. Είναι γελοίο. Αλλά επειδή αφορά πιστιρίκια στο τέλος γίνεται χαριτωμένο. Και, φυσικά, έρχεται απ’ την κίνα: όλες οι πρωτοπόρες ιδέες εκεί γεννιούνται.

Με τα αυτοσχέδια, d.i.y. καπέλα τους και τις προεξοχές στο κατάλληλο μήκος, εξασφαλίζεται (λέει) το πρέπον social distancing – για παιδιά, που δεν πολυκαταλαβαίνουν. Μπορούν βέβαια να πειράζουν από απόσταση το ένα το άλλο για το μασκάρεμα της κεφαλής: είσαι σαν ακρίδα, όχι εσύ είσαι σα να κρέμεσαι από μονόζυγο, εσύ είσαι σανιδοκέφαλος… και τα λοιπά… (Επιπλέον μαθαίνουν αυτή την παράξενη αλλαγή συμπεριφοράς: για να βγεις απ’ την πόρτα πρέπει να το κάνεις στρίβοντας στο πλάι. Αλλιώς θα σκαλώσεις…)

Βρίσκουμε την ιδέα ενδιαφέρουσα και για ενήλικες· ας πούμε τους φανατικούς της κοινωνικής αποξένωσης στα μέρη μας. Θα είναι πάντα γελοίο και ποτέ χαριτωμένο. Αλλά συμβαίνουν πολύ γελοιότερα, κι άλλωστε «μπρος τα κάλλη (της υγείας) τι είναι ο πόνος (της ρόμπας);»

Εξάλλου υπάρχουν αρκετοί που υποστηρίζουν ότι έχουμε πάντα μέσα μας ένα παιδί. Κι αυτό είναι το θέμα: τα αφεντικά αποφάσισαν ότι αυτό το «κρυφό παιδί» πρέπει να βγει επιτέλους κι απ’ έξω. Και ανέλαβαν να αναδιοργανώσουν τον μαζικό παλιμπαιδισμό, κυρίως τον φόβο και το δέος απέναντι στην εξουσία.

Γκράν σουξέ!