Tag: ηπα

Συρία 1

Πέμπτη 5 Οκτώβρη. Μόλις ο συριακός στρατός και οι σύμμαχοί του μπήκαν στην Deir ez Zor, στις αρχές του Σεπτέμβρη, ένα μεγάλο ξυπνητήρι κτύπησε βορειότερα, στις ypgκρατούμενες περιοχές. «Σαν έτοιμοι από καιρό» οι proxies των ηπα (στους περιλαμβάνονται εκτός απ’ τις ypg και κάμποσοι απ’ τους μισθοφόρους που η Ουάσιγκτον είχε παρατάξει στα νότια, στα σύνορα συρίας / ιορδανίας, για να εμποδίσει τον συριακό στρατό να φτάσει εκεί· πλην, αν θυμάστε, εκείνο το σχέδιο απέτυχε γρήγορα, οπότε έμειναν άνεργοι οι άνθρωποι σ’ εκείνο το μέτωπο και αερο-μεταφέρθηκαν στη ζεστή και σίγουρη αγκαλιά των ypg…) ξεχύθηκαν απ’ τα στρατόπεδά τους περίπου 100 χιλιόμετρα βόρεια της Deir ez Zor – προς το νότο…

Έγινε, τότε, κάτι μαγικό. Αν και όλη αυτή η περιοχή ήταν στην κατοχή του isis, οι γενναίοι proxies της Ουάσιγκτον κάλυψαν αυτά τα 80 έως 100 χιλιόμετρα μέσα σε 2 – 2,5 ημέρες! Με τέτοια ταχύτητα είναι αμφίβολο αν έγινε μισή μάχη με τον isis, αν έπεσαν έστω λίγες ντουφεκιές, για την τιμή των όπλων! Μυστηριωδώς (ε;) o isis άνοιξε δρόμο για την απρόσκοπτη προέλαση των μισθοφόρων των ηπα προς την Deir ez Zor, πριν προλάβει καν ο συριακός στρατός και οι σύμμαχοί του (που ήταν αναγκασμένοι να πολεμήσουν) να διώξουν τον isis από εκεί.

Σκοπός της Ουάσιγκτον ήταν να φτάσουν οι δικοί της στην άλλη όχθη του Ευφράτη, στο ύψος της Deir ez Zor κατ’ αρχήν, πριν προλάβει η τετραπλή συμμαχία να περάσει το ποτάμι προς τα ανατολικά. Σε μεγάλο βαθμό αυτό επιτεύχθηκε. Στη συνέχεια, ο επόμενος στόχος, ήταν να καταληφθούν όλες οι (αρκετές, με σημαντικά κοιτάσματα) πετρελαιοπηγές σ’ αυτήν την ανατολική ζώνη της Deir ez Zor: όπως έχουμε ήδη γράψει πρόκειται για την «αμοιβή» των ypg σε cash, αφού θα συνεχίσουν το λαρθεμπόριo πετρελαίου (αν, φυσικά, το επιτρέπει η Άγκυρα…)

Συρία 2

Πέμπτη 5 Οκτώβρη. Διεθνώς αυτή η διπλή προώθηση, απ’ την δυτική μεριά του Ευφράτη του συριακού στρατού και των συμμάχων του και απ’ την ανατολική των βασάλων της Ουάσιγκτον ονομάστηκε “αγώνας δρόμου”. Σπορ χαρακτηρισμός! Επρόκειτο για light αναμέτρηση των δύο πλευρών. Που ανάμεσα στα άλλα είχε σαν θύμα και έναν ρώσο στρατηγό – κάτι για το οποίο η Μόσχα κατηγόρησε ευθέως και σε επίπεδο υπ.εξ. τις ηπα. Πιθανόν, όμως, να επρόκειτο για αντίποινα της Ουάσιγκτον (ή του Τελ Αβίβ) αν αληθεύει ότι στην Deir ez Zor εντοπίστηκαν και «καθαρίστηκαν» με συνοπτικές διαδικασίες μη άραβες (και μη «τζιχαντιστές») πράκτορες ενός απ’ τα δύο κράτη…  (Ή μπορεί η δολοφονία του στρατηγού να μην έγινε καν, και η Μόσχα να λέει ψέμματα…)

Το γεγονός είναι ότι το αμερικανικό σχέδιο πέτυχε: οι ypg έχουν καταλάβει εδάφη (μαζί με τις πετρελαιοπηγές τους) που δεν έχουν ούτε εικονική σχέση με «απελευθέρωση κούρδων». Είναι διατεταγμένη, μισθοφορική αποστολή – και θα επανέλθουμε σύντομα στα παραμύθια περί «ελευθεριακών» και «κομμουνιστών κούρδων». Η προώθηση του συριακού στρατού προς τα ανατολικά σύνορα της επικράτειας, με το ιράκ, (αν υπήρχε τέτοιος σχεδιασμός) έχει ανακοπεί απ’ τους ypg. Υπάρχει όμως κάτι πολύ σημαντικό που έχει απομείνει.

Αν ο συριακός στρατός και οι σύμμαχοί του στραφούν νότια, υπάρχει ένας στόχος κρίσιμος: η πόλη Abu Kamal, 5 χιλιόμετρα απ’ την νοτιοανατολική γωνία των συρο-ιρακινών συνόρων, πάνω στον Ευφράτη, όπου (απ’ την άλλη μεριά) βρίσκεται η ιρακινή πόλη al Qa’im. Αυτό είναι το σημαντικό σημείο: από εκεί περνάει ο δρόμος Βαγδάτης – Δαμασκού. Που ενδιαφέρει ιδιαίτερα και την Τεχεράνη.

Συρία 3

Πέμπτη 5 Οκτώβρη. Πράγματι, σύριοι and friends έχουν ξεκινήσει αυτήν την αργή προέλαση. Θα πρέπει να ανακαταλάβουν απ’ τον isis μισή ντουζίνα παραποτάμια χωριά, πράγμα που σημαίνει ότι δεν πρόκειται για περίπατο (και σίγουρα όχι για την «θυελλώδη πρόοδο» τύπου «οι πολέμαρχοι του isis τα έχουν κάνει πλακάκια με τους αμερικάνους και τις ypg”). Αυτό είναι το μειονέκτημα: απέχουν αυτή τη στιγμή περίπου 80 χιλιόμετρα, που θα είναι δύσκολα. Το πλεονέκτημα είναι ότι η Δαμασκός κρατάει θέσεις και δυτικά της Abu Kamal, σε απόσταση κάτι παραπάνω από 40 χιλιόμετρα. Μπορεί, λοιπόν, να επιτεθεί από δύο μεριές.

Κάτω απ’ τα σύνορα, στην ιρακινή μεριά, οι περιοχές ελέγχονται απ’ τον isis. Οι ιρανικές / σιιτικές πολιτοφυλακές (PMU) ξεκίνησαν την ανάποδη επιχείρηση, πάντα προς το ίδιο συνοριακό σημείο, και έχουν ανοίξει έναν διάδρομο απέχοντας περίπου 50 χιλιόμετρα απ’ την al Qa’im. Αλλά τις τελευταίες μέρες έχουν σταματήσει, ασχολούμενες σε άλλο μέτωπο. Υποθέτουμε ότι κάποια στιγμή, όχι αργά, θα γίνει η συνδυασμένη / συντονισμένη επίθεση προς το σημείο Abu Kamal / al Qa’im, από βορρά, νότο και δύση.

Κάποιοι, κοιτώντας τον χάρτη, μπορεί να σκεφτούν: αααα, αυτό είναι deal! Η Ουάσιγκτον «να αφήσει» τελικά το συγκεκριμένο πέρασμα / χερσαία επικοινωνία μεταξύ Βαγδάτης και Δαμασκού, με αντάλλαγμα να έχει παρουσία αρκετά κοντά, στα εδάφη που έχουν καταλάβει οι αδελφοί ypg. (Έχει γραφτεί ότι η Ουάσιγκτον θα δημιουργήσει βάση κάπου εκεί· και η Μόσχα στο αεροδρόμιο της Deir ez Zor). Πράγματι, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε μια τέτοια συνεννόηση! Μόνο που, αν ισχύει, την θεωρούμε προσωρινή. Το γιατί θα το εκθέσουμε τις επόμενες ημέρες.

Κάπου εδώ γύρω

Τετάρτη 4 Οκτώβρη.… Στο βόρειο μέτωπο αντιμετωπίζουμε τους Ρώσους, τους Ιρανούς, κι επίσης τους Τούρκους και την Hezbollah. Ο λαός δεν ξέρει τι γίνεται κι αυτό είναι καλό, αλλά πρόκειται για μια προσπάθεια που γίνεται 24 ώρες την ημέρα, 7 μέρες την βδομάδα…. Ελπίζουμε ότι οι ΗΠΑ θα δραστηριοποιηθούν περισσότερο στην αρένα της Συρίας και στη μέση Ανατολή γενικά…

Ποιος τα λέει αυτά; Ο σύμμαχος των ελλήνων, ο ισραηλινός υπ.αμ. Avigdor Lieberman, συνεντευξιαζόμενος. Δεν ζητάει την ελληνική βοήθεια (όχι περισσότερη απ’ όση απολαμβάνει…) αλλά ζητάει να «καθαρίσει» η Ουάσιγκτον…

Έχουμε παραμελίσει τις αναφορές στο τι συμβαίνει στη μέση Ανατολή, εξαιτίας όσων έγιναν στην Καταλωνία. Από αύριο θα φροντίσουμε να επανορθώσουμε.

(φωτογραφία: διαδήλωση στο ιρακινό κουρδιστάν, υπέρ του δημοψηφίσματος που έγινε, στις 25 του περασμένου Σεπτέμβρη. Κάποιος δεν μπορεί να κρύψει την συμμαχική χαρά του, αλλά και οι υπόλοιποι γύρω δεν δείχνουν ενόχληση ή δυσφορία.

Οι κούρδοι σύμμαχοι / υποτελείς σε ποιο μέτωπο δρουν κυρ Αβιγκντόρ;)

Αποκαλυπτήρια

Τρίτη 3 Οκτώβρη. Για όποιον / όποια δεν το πήρε χαμπάρι, ας το δείξουμε: αυτός ο περιβόητος isis βιάστηκε να «αναλάβει την ευθύνη» για την σφαγή από έναν λευκό παρανοϊκό στο Las Vegas… κι έτσι αποκαλύφθηκε! Το γραφείο προπαγάνδας του στελεχώνεται από τύπους που ψάχνουν ποιο έγκλημα ανά τον κόσμο να υιοθετήσουν, συντηρώντας τον μύθο του απόλυτου κακού – χωρίς οργανική σχέση με τους δράστες… Κι αυτή είναι όλη κι όλη η γραμμή, που στα πραγματικά πεδία μάχης, στη μέση Ανατολή και (πλέον) στη νοτιοανατολική Ασία, παίρνει πραγματική σάρκα και οστά από μισθοφόρους και ιδεολόγους πληρωμένους απ’ το Ριάντ και όχι μόνο.

Μαζί, όμως, αποκαλύπτεται ο ρόλος των πρωτοκοσμικών ασφαλιτών: αυτοί δεν είναι που σφράγιζαν τα πιστοποιητικά αυθεντικότητας στις «αναλήψεις ευθύνης» του isis για τις σφαγές στο ψαχνό στην ευρώπη;

Αυτοί ακριβώς είναι. Και ξέρουν…

Ατυχήματα;

Σάββατο 2 Σεπτέμβρη. Οι αμερικανο-νοτιοκρεατικές ασκήσεις τέλειωσαν με ηπιότερα (σε σχέση με το 2015) πολεμικά “περιστατικά” – παρά τους φραστικούς λεονταρισμούς του ψόφιου κουναβιού. Ο αυτοκράτορας Κιμ έχει υποσχεθεί ωστόσο ότι θα συνεχίσει τις εκτοξεύσεις πυραύλων.

Μήπως παρατρίβεται στην γκλίτσα; Αυτοί οι πύραυλοι που πέφτουν διαλυμένοι στη θάλασσα μπορεί να μην σημαδεύουν κάποιον στρατιωτικό στόχο… αλλά η θάλασσα δεν είναι άδεια. Θα μπορούσε κάποιος, κατά λάθος, να σκάσει πάνω σε κανά εμπορικό· ακόμα και σε γιώτ. Υπάρχουν, φυσικά, θαλάσσιοι δρόμοι οριοθετημένοι. Αλλά εδώ τρακάρουν αμερικανικά πολεμικά με εμπορικά· πολύ θέλει;

Και τότε η Ουάσιγκτον θα είχε μια ευκαιρία να διατρανώσει ότι “υπερασπίζεται την ελευθερία της ναυσιπλοΐας” στον ειρηνικό… Κάνοντας όχι γενική επίθεση στην Πγιονγκγιάνγκ αλλά κάτι σαν “κτύπημα παραδειγματικής τιμωρίας”.

Αυτό, φυσικά, είναι ένα ενδεχόμενο… Ποιος, όμως, μπορεί να αποκλείσει ένα τέτοιου είδους λάθος; Ίσως το Πεκίνο πρέπει να πείσει τον αυτοκράτορα Κιμ να σταματήσει να πετάει τα πυραυλικά του σκουπίδια του στη θάλασσα. Ό,τι ήταν να αποδείξει τώρα το απέδειξε… Τα “ατυχήματα” δεν τον βολεύουν…

Στρατοαστυνομία

Παρασκευή 1 Σεπτέμβρη. Αν ο εξοπλισμός μιας αστυνομίας τείνει (ή έχει φτάσει) να είναι ο ίδιος με του (στρατιωτικού) πεζικού, τότε αυτό σημαίνει ότι η αντίστοιχη κοινωνία βρίσκεται ήδη σε σκληρό (και ένοπλο) εμφύλιο. Είναι τέτοια η περίπτωση των ηπα; Όχι. Δεν έχει σημασία. Η δημόσια τάξη εξοπλίζεται σαν δύναμη κατοχής. Τα αφεντικά δεν πρόκειται να χάσουν το δίκιο τους!!!

Το ψόφιο κουνάβι είναι η πιο πρόσφατη πολιτική βιτρίνα που “ανεβάζει πίστα” σ’ αυτήν την διαδικασία: ελικόπτερα blackhawk, πολυβόλα, ρουκετοβόλα, εκρηκτικά, τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού, ακόμα και τανκς «εγκρίθηκαν» πρόσφατα απ’ τα αμερικανικά νομοθετικά σώματα και τον πρόεδρό τους σαν αστυνομικός εξοπλισμός. Αυτά σε ένα κράτος όπου δια νόμου η αστυνομία έχει δικαίωμα να πυροβολήσει και να σκοτώσει οποιονδήποτε μαύρο προσπαθήσει να διαφύγει από μια προσαγωγή ή σύλληψη τρέχοντας…

Φαίνεται ωστόσο ότι η ακόμα εντονότερη στρατιωτικοποίηση της αμερικανικής αστυνομίας δεν έχει καμμία σχέση με τον “βαρύ οπλισμό των εγκληματιών”. Το πράγμα πάει ως εξής: γίνονται καινούργιες και ακριβότερες αγορές όπλων απ’ την αστυνομία (τις αστυνομίες πιο σωστά, αφού κάθε πολιτεία έχει την δική της), είτε απευθείας είτε μέσω του υπουργείου άμυνας· αυτό είναι το κίνητρο των επιχειρήσεων στρατιωτικού υλικού που “πιέζουν”· ο υπερεξοπλισμός και η ανάλογη εκπαίδευση αλλάζει την “κουλτούρα” των μπάτσων, που αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να δρουν σαν πεζοναύτες στην κατοχή του ιράκ· συμπεριφέρονται έτσι, και το νομοθετικό (που είχε πριν φροντίσει για την στρατιωτικοποίησή τους) τους αθωώνει για τις δολοφονίες, επιβεβαιώνοντας ότι το shoot to kill είναι το βασικό τους καθήκον.

Το ότι ο στρατιωτικός εξοπλισμός της αστυνομίας κατά κύριο λόγο λαδώνει τα ταμεία των εταιρειών φαίνεται από διάφορα περιστατικά:

Στο Montgomery County, του Τέξας, ο σερίφης έχει στη διάθεσή του ένα πανάκριβο uav αξίας 300.000 δολαρίων, σαν αυτά που χρησιμοποιεί ο αμερικανικός στρατός για να σκοτώνει «τρομοκράτες» στο αφγανιστάν και στο πακιστάν… Η πόλη που αστυνομεύει έχει πληθυσμό μόλις 35.000 ανθρώπους…

Στην Augusta, στο Maine, με πληθυσμό λιγότερο από 20.000 άτομα, όπου δεν έχει σκοτωθεί κανένας μπάτσος την ώρα της δουλειάς εδώ και 125 χρόνια, ο σερίφης αγόρασε 8 αλεξίσφαιρα γιλέκα των 1.500 δολαρίων το καθένα.

Στην Des Moines, στην Iowa, η αστυνομία αγόρασε δύο ρομπότ εξουδετέρωσης βομβών, αξίας 180.000 δολαρίων το ένα. Χρειάζεται υπόδειξη; Ποτέ δεν έχει μπει κάπου βόμβα στην Iowa…

Ένας σερίφης στην Αριζόνα διαθέτει ένα σύγχρονο στρατιωτικό τανκ.

Μια σειρά αστυνομικές διευθύνσεις, στις πολιτείες Jefferson County, New York, Boise and Nampa, Idaho, Indiana και High Springs διαθέτουν βαριά τεθωρακισμένα με ειδική θωράκιση για να αντέχουν σε νάρκες. Είναι το είδους που είχαν φτιαχτεί για να αντιμετωπίζουν τις αυτοσχέδιες roadside βόμβες στο ιράκ και στο αφγανιστάν. Το καθένα στοιχίζει 500.000 δολάρια. Το τμήμα δημόσιας τάξης του πανεπιστημίου του Ohio αγόρασε επίσης ένα τέτοιο, δικαιολογώντας την κίνηση με το επιχείρημα ότι «θα χρησιμοποιηθούν στη διάσωση αστυνομικών σε περιπτώσεις ομηρίας, και σε βομβιστικές επιθέσεις»… Πράγματα που, ας το παραδεχτούμε επιτέλους, συμβαίνουν κάθε τρεις και λίγο στα αμερικανικά πανεπιστήμια!

Αν ένας συνολικός απολογισμός δείχνει την κλίμακα του πράγματος, ιδού: απ’ το 1990 και μετά το αμερικανικό υπουργείο άμυνας έχει μεταφέρει στις τοπικές αστυνομικές διευθύνσεις όλων των αμερικανικών πολιτειών στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας 4,2 δισεκατομυρίων δολαρίων.

Το αποτέλεσμα; Το περιγράφει μια σχετική έρευνα του πανεπιστημίου του Stratford: η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας μετατρέπει κάθε πρόβλημα δημόσιας τάξης – ακόμα και την φασαρία μιας παρέας μεθυσμένων νεαρών που φεύγουν από ένα πάρτυ – σε καρφί που πρέπει να καρφωθεί μ’ ένα πολυβόλο AR-15…

Plain ψοφιοκουναβικά

Πέμπτη 31 Αυγούστου. Αυτός είναι αγράμματος· αλλά κι εκείνοι που τον ακούνε δεν πάνε πίσω. Κατά το ψόφιο κουνάβι η καταστροφή απ’ τον τυφώνα Harvey είναι επική! (epic!)

Όμως καμμία καταστροφή δεν μπορεί να είναι «επική»! Έπος, για να το πούμε απλά, είναι μια μεγάλου μεγέθους λογοτεχνική φόρμα που διηγείται κάτι σπουδαίο – ανθρώπινο έργο ή κατόρθωμα. Κατά συνέπεια το επίθετο επική χρησιμοποιείται μόνο για το (λογοτεχνικό) είδος επική ποίηση. Καταχρηστικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τα αντικείμενα της επικής ποίησης / του έπους. Μπορεί να πει κανείς, για παράδειγμα, «επική επίθεση», εννοώντας ότι αυτή η επίθεση ήταν τόσο αμφίρροπη, μακρόχρονη, αβέβαιης κατάληξης και οι δύο πλευρές έδειξαν τέτοια γενναιότητα, ώστε για να την διηγηθούν κάποιοι θα μπορούσαν να φτιάξουν ένα επικό ποίημα, επικό μυθιστόρημα (ή, έστω, φιλμ).

Σε μια φυσική καταστροφή «επική» θα μπορούσε να αποδειχθεί η ανθρώπινη προσπάθεια να αντιμετωπιστεί. Η ίδια η καταστροφή όχι! «Επική» πλημμύρα; «Επικός» σεισμός; Μόνο επι(ει)κώς ηλίθιοι θα το έλεγαν και θα το δέχονταν…

Βόρεια κορέα

Πέμπτη 31 Αυγούστου. “Ήταν πολύ ψηλά”. “Έτρεχε πολύ”. “Πέρασε γρήγορα”. “Δεν απειλούσε την ιαπωνία”. Αυτές ήταν οι εκτιμήσεις και οι απαντήσεις διάφορων “ειδικών” του Τόκιο στην απορία αν ο πιο πρόσφατος βορειοκορεατικός πύραυλος μπορούσε να καταρριφθεί. Όντως τα 550 χιλιόμετρα είναι ψηλά, πολύ ψηλά. (“Θα γεμίζαμε το διάστημα σκουπίδια απ’ την διάλυση του πυραύλου” ήταν μια οικολογική απάντηση… Ο.Κ.!) Και τα σκάρτα 2 λεπτά που κράτησε η πτήση του πάνω απ’ την ιαπωνική επικράτεια ένα “σύντομο πέρασμα” – μια ελάχιστη μονάδα ιστορικού χρόνου…

Υπήρχε, πάντως, κι ένας ακόμα λόγος για να μην δοκιμαστεί καν η κατάρριψή του: κι αν αποτυγχάναμε; Όντως. Αν τα αμερικανικά αντιπυραυλικά συστήματα αποδεικνύονταν άχρηστα, αυτό θα ήταν πολύ κακό. Και τους αμερικάνους κατασκευαστές και για τους ιάπωνες αγοραστές. Θα ήταν αντίστροφα πολύ καλό για το βορειοκορεατικό καθεστώς…

Συνεπώς το καλύτερο που έκανε το ιαπωνικό καθεστώς ήταν … να τρομοκρατήσει τους υπηκόους του! Με μηνύματα στα κινητά τους και άλλα παρόμοια κόλπα. Για κάτι που ήταν “πολύ ψηλά”, “έτρεχε πολύ”, “πέρασε γρήγορα” και “δεν απειλούσε την ιαπωνία”… Αυτά, φυσικά, ούτε τα ήξερε ούτε μπορούσε να τα εκτιμήσει η μάζα των υπηκόων. Το δικό της μερίδιο στην υπόθεση ήταν ο φόβος. Ο απλός φόβος. Μόνον αυτός.

Που θα κεφαλαιοποιηθεί· αλλιώς είναι άχρηστος. Είτε με αγορά περισσότερων αμερικανικών συστημάτων αβέβαιης αποτελεσματικότητας. Είτε με την παραγωγή ντόπιων. Είτε και με τα δύο.

Βόρεια κορέα

Τετάρτη 30 Αυγούστου. Είναι συστατικό της μαζικής δημαγωγίας η κινδυνολογία. Δεν είναι μόνο η τακτική δόση φόβου που χρειάζονται οι υποτελείς για να “κοιτάνε τη δουλειά τους” (και την οικογένειά τους) αποκλειστικά. Είναι και η τακτική δόση σύγχισης που εξασφαλίζει ότι δεν θυμούνται και δεν μπορούν να κρίνουν μόνοι τους.

Το βορειοκορεατικό καθεστώς εκτόξευσε χτες έναν πύραυλο που “πέρασε πάνω απ’ την ιαπωνία”! Ουάου! (Εκτιμάται ότι ήταν της κατηγορίας που θα μπορούσε να κτυπήσει και το Guam· αλλά η χθεσινή βολή ήταν σε εντελώς άσχετη κατεύθυνση). Πριν λίγες ημέρες είχε δοκιμάσει τρεις βαλιστικούς μικρού βεληνεκούς, για τους οποίους κανείς δεν ξέρει πάνω από που πέρασαν… Τρεις φορές ουάου!!! Πάντως σε καμία περίπτωση οι πύραυλοι δεν σημάδευαν αμερικάνικο, ιαπωνικό ή νοτιοκορεάτικο στόχο. Κι αυτό είναι που έχει σημασία. Ειδικά μετά απ’ το ξεκαθάρισμα που έκανε το Πεκίνο· ξεκαθάρισμα που όλοι οι δημαγωγοί και “αναλυτές” παραλείπουν να υπενθυμίζουν.

Στις 12 Αυγούστου (Να είσαι σίγουρος ότι:) γράφαμε:

… Η κίνα θα πρέπει να κάνει ξεκάθαρο ότι αν η βόρεια κορέα εκτοξεύσει πυραύλους που απειλούν αμερικανικό έδαφος και οι ηπα απαντήσουν, η κίνα θα μείνει ουδέτερη. Αν οι ηπα και η νότια κορέα ξεκινήσουν επιθέσεις και προσπαθήσουν να ανατρέψουν το καθεστώς της βόρειας κορέας και να αλλάξουν την πολιτική κατάσταση στην κορεατική χερσόνησο, η κίνα θα τους εμποδίσει…

Αυτό ήταν απόσπασμα από άρθρο των global times, μιας αγγλόφωνης ιντερνετικής έκδοσης της κινεζικής «λαϊκής ημερησίας», που είναι όργανο του κ.κ. της κίνας. Ουσιαστικά ήταν η “ανεπίσημα” διατυπωμένη θέση του κινεζικού καθεστώτος.

Λοιπόν: πριν 2 ολόκληρες βδομάδες, όταν το ψόφιο κουνάβι και ο Κιμ συναγωνίζονταν σε απειλές, το Πεκίνο ξεκαθάρισε το εξής απλό, που συνιστά και το «πλαίσιο» του τι είναι δυνατόν να συμβεί στην κορεατική χερσόνησο:

Α) Αν η Πγιονγκγιάνγκ επιτεθεί πρώτη σε αμερικανικό στόχο, τότε το Πεκίνο θα κάτσει στην άκρη, και οι ηπα μπορούν να απαντήσουν όπως νομίζουν…

Β) Αν, όμως, η Πγιονγκγιάνγκ ΔΕΝ στραφεί κατά αμερικανικού (ή ιαπωνικού, ή νοτιοκορεατικού) στόχου και επιτεθεί πρώτη η Ουάσιγκτον, τότε το Πεκίνο θα «χωθεί». Συνεπώς οι ηπα θα βρεθούν σε πόλεμο και με την κίνα…

Απείλησε κανέναν ο πύραυλος που πέρασε πάνω απ’ την ιαπωνία; Όχι. Συνεπώς όχι έναν αλλά δεκαέναν μπορεί να ρίξει, με τέτοιον τρόπο, η Πγιονγκγιάνγκ! Ειδικά αν γίνονται τον ίδιο καιρό (τώρα δηλαδή, ως το τέλος του μήνα) στρατιωτικές ασκήσεις ηπα – νότιας κορέας… «Κάντε καταγγελίες, κάντε μηνύσεις, κάντε δεήσεις, κάντε συμβούλια ασφαλείας του οηε, κάντε ό,τι νομίζετε· επίθεση, όμως, στη βόρεια κορέα δεν σας επιτρέπουμε». Αυτό έχει πει το Πεκίνο, και το άκουσαν εκεί που πρέπει. Αυτό ισχύει.

(Δεν θα ήταν δυνατόν, ωστόσο, να επιδιώξει η Ουάσιγκτον πόλεμο με το Πεκίνο «μέσω βόρειας κορέας»; Θεωρητικά ναι. Όταν και αν συμβεί κάτι τέτοιο, πάντως, δεν θα έχει μόνο τις «δυνάμεις» που έχει τώρα στην περιοχή. Θα έχει πολλαπλάσιες. Και μια τέτοια προετοιμασία δεν κρύβεται… )