Μεσόγειος 1

Σάββατο 30 Ιούνη. Καθώς κρίσιμες κρατικές μεθοδεύσεις εξελίσσονται γρήγορα (και πάντως γρηγορότερα απ’ ότι η νωθρή κατανάλωση ειδήσεων μπορεί να καταλάβει) γίνεται (σ’ εμάς) ξεκάθαρο ότι κανείς πια δεν τις προσέχει. Ή, ακόμα χειρότερα, δεν ενδιαφέρεται καν και καν.

Η νέα ακροδεξιά ιταλική κυβέρνηση κάνει μια «στροφή», την οποία δεν κρύβει. Την διακήρυξε στο κυβερνητικό της πρόγραμμα: η Ουάσιγκτον είναι (δήλωσε ο νέος πρωθ. Giuseppe Conte στο κοινοβούλιο) ο προνομιακός σύμμαχος της Ρώμης.

Τι σημαίνει και τι αφορά αυτή η «προνομιακή» αμερικανο-ιταλική συμμαχία; Την Μεσόγειο, και την βόρεια Αφρική. Τα προηγούμενα χρόνια ο ιταλικός ιμπεριαλισμός «έχασε έδαφος» έναντι του γαλλικού (κυρίως στη λιβύη αλλά και στην υποσαχάρια Αφρική), το οποίο η νέα κυβερνοακροδεξιά της Ρώμης σκοπεύει να ανακτήσει. Και ο μόνος (ή ο πιο εύκολος) τρόπος είναι να προσκοληθεί στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό· ή, τουλάχιστον, στα σχέδιά του για την Μεσόγειο και την Αφρική. Κατά τον Conte η Μεσόγειος είναι «κεντρικό τμήμα ενός ενιαίου υδάτινου πεδίου που ξεκινάει δυτικά απ’ τον Ατλαντικό και φτάνει ανατολικά μέχρι τον Ινδικό». Καθόλου συμπτωματικά σ’ αυτόν τον «χάρτη» η ιταλική χερσόνησος βρίσκεται στο κέντρο…

(φωτογραφία: ο Conte με τον γ.γ. του νατο Stoltenberg, στη Ρώμη, στις 11 Ιούνη…)

Μεσόγειος 2

Σάββατο 30 Ιούνη. Μόνο στρατιωτική θα μπορούσε να είναι η συμβολή του ιταλικού κράτους στον όποιο αμερικανικό σχεδιασμό, αφού αυτός ο τελευταίος είναι σκέτα στρατιωτικός. Κι εκεί η ιταλική ακροδεξιά «αξιοποιεί» τους μετανάστες / πρόσφυγες· δεν μπορεί να βρει άλλον «δημόσια αποδεκτό εχθρό» έναντι του οποίου να «δικαιολογήσει» μια ναυτική διάταξη πολεμικών μέσων. Η Ρώμη ενδιαφέρεται να «απολαύσει» το πως οργανώνει η Ουάσιγκτον την «Νατοϊκή Στρατηγική Διεύθυνση του Νότου» (nato strategic direction south / nsds) με έδρα στην Lago Patria, λίγα χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Νάπολι (όπου υπάρχει νατοϊκή βάση). Η nsds θα είναι «κέντρο πληροφοριών» για αμερικανικές επιχειρήσεις όχι μόνο στη μέση Ανατολή αλλά και στη βόρεια Αφρική και στην ζώνη του Sahel, στην υποσαχάρια Αφρική – και θα είναι επιχειρησιακά έτοιμη τον ερχόμενο Ιούλη.

Σ΄αυτόν τον σχεδιασμό η “ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών” με στρατιωτικά μέσα είναι το ψευδώνυμο της “στρατιωτικής / επιχειρησιακής προώθησης” (υπό μία ομπρέλα που έχει μεν το παραδοσιακό όνομα “νατο” αλλά η ψοφιοκουναβική διοίκηση αμφισβητεί όλο και περισσότερο…) του αμερικανικού στρατού και των ad hoc λακέδων του στη Μεσόγειο και στην βόρεια Αφρική.

(φωτογραφία: ιταλοί φασίστες της λέγκας του βορρά, με πανό “η ιταλία πρώτη”, τον περασμένο Φλεβάρη… )

Μεσόγειος 3

Σάββατο 30 Ιούνη. Οι μετανάστες / πρόσφυγες που προσπαθούν να διασχίσουν την κεντρική Μεσόγειο γίνονται, έτσι, ο «μαλακός στόχος» της στρατιωτικοποίησης, που αφορά οπωσδήποτε και την δική τους υποτίμηση / απανθρωποποίηση, αλλά όχι μόνον αυτή.

Δυστυχώς (και την εννοούμε την λέξη) οι μόνοι που είναι πρακτικά αντίπαλοι σ’ αυτές τις μεθοδεύσεις, είναι οι μκο που ασχολούνται με την διάσωση μεταναστών ναυαγών στη Μεσόγειο. Η γερμανική μκο (με έδρα την Δρέσδη) που κουμαντάρει το πλοίο mission lifeline έχει έρθει σε σύγκρουση τόσο με την «λιβυκή ακτοφυλακή» όσο και με τα ευρωπαϊκά αφεντικά της (γιατί έτσι έχουν τα πράγματα), ήδη απ’ το περσινό καλοκαίρι: αρνείται (και σωστά κάνει) να παραδίδει τους ναυαγούς που διασώσει, στο λιβυκό παρακράτος. Πέρυσι οι λίβυοι «ακτοφύλακες» έκαναν ρεσάλτο στο lifeline για να απειλήσουν το πλήρωμά του, που είχε τραβήξει τότε 52 ανθρώπους απ’ την θάλασσα.

Φέτος το πράγμα χόντρυνε, όχι απ’ τους λίβυους «ακτοφύλακες» αλλά απ’ τα πρωτοκοσμικά αφεντικά τους: ιταλούς, και όχι μόνο. Ο επικεφαλής της lifeline Axel Steier στράφηκε, με ανοικτή επιστολή του, κατά του ακροδεξιού γερμανού υπ.εσ. Seehofer:

… Δεν επιτρέπεται να επιστρέφουμε ανθρώπους στη λιβύη, ακόμα κι αν μας κάνετε μήνυση γι’ αυτό… Ούτε εσείς επιτρέπεται να επιστρέφεται ανθρώπους στη λιβύη, γι’ αυτό υποστηρίζετε τη λιβυκή ακτοφυλακή, που δεν δεσμεύεται από τους κανόνες δικαίου τους οποίους εσείς ορκιστήκατε να τηρείτε…

…Υπάρχει ένας αριθμός από ψευδείς κατηγορίες ότι το lifeline αγνοεί τις εντολές διάφορων «κέντρων θαλάσσιας διάσωσης»… Η μόνη εντολή που απέρριψε το πλοίο ήταν να παραδώσει τους ανθρώπους στην αυτοαποκαλούμενη λιβυκή ακτοφυλακή, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο με την Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, και κατά συνέπεια θα ήταν εγκληματικό… Είναι ντροπή το ότι η κυβέρνηση συκοφαντεί τις θαλάσσιες διασώσεις συμβάλλοντας στο να πνίγεται κόσμος στη Μεσόγειο…

Παρότι αυτές οι μκο έχουν μια ορισμένη υποστήριξη από κόμματα της ευρωπαϊκής αριστέρας, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα αποτρέψουν μόνες τους αυτόν τον σχεδιασμό στρατιωτικοποίησης της Μεσογείου με «άξονα» την «αποτροπή των μεταναστευτικών ροών». Ήδη η συκοφάντησή τους έχει εφεύρει την κατηγορία: είναι παράνομοι διακινητές…

Πετρέλαιο 1

Πέμπτη 28 Ιούνη. Η Ουάσιγκτον θέλει να πνίξει οικονομικά την Τεχεράνη – ολοκληρωτικός πόλεμος, προς το παρόν χωρίς βόμβες και κανόνια. Για να το πετύχει θέλει να απαγορεύσει στους αγοραστές του ιρανικού πετρελαίου να συνεχίσουν τις ιρανικές αγορές τους – απειλώντας τους με κυρώσεις (και πάλι πόλεμος χωρίς – προς το παρόν – βόμβες και κανόνια) αν δεν το κάνουν…

Η πετρελαϊκή βιομηχανία του ιράν εξάγει από 2,5 ως 2,8 εκατομμύρια βαρέλια αργού (και ισοδύναμου αερίου) την ημέρα. Συνολικά το 2017 έκανε εξαγωγή πάνω από 1 δισεκατομύρια βαρέλια. Κυριότερος πελάτης η κίνα, και ακολουθούν η ινδία, η νότια κορέα, και η ιαπωνία (το 62% των ιρανικών εξαγωγών ήταν προς την ασία). Το υπόλοιπο 38% κατευθύνθηκε προς τα δυτικά, προς ευρώπη μεριά, με κυριότερους πελάτες την τουρκία, την ιταλία, την αγγλία, την ουγγαρία και την ολλανδία.

Και τώρα (λοιπόν!) η Ουάσιγκτον εξέδωσε τελεσίγραφο: μέχρι τις 4 Νοέμβρη όλοι αυτοί θα πρέπει να έχουν μηδενίσει, εντελώς “μηδέν”, τις εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου!!! Αλλιώς; Θα τιμωρηθούν!!!

Με άλλα λόγια: η Ουάσιγκτον θα επιβάλει στο Πεκίνο, στο Νέο Δελχί, στη Σεούλ και στην Άγκυρα από που θα αγοράζουν πετρέλαιο…

Πώς σας φαίνεται;

Πετρέλαιο 2

Πέμπτη 28 Ιούνη. Είναι προφανές ότι ο αμερικανικός καπιταλισμός θέλει να πουλάει το δικό του πετρέλαιο (και υγροποιημένο φυσικό αέριο)!!! Συνεπώς, τι πιο φυσικό για την διοίκηση της άλλοτε «άγριας δύσης» να σκέφτεται ότι αν κολλήσει στον κρόταφο διάφορων μεγάλων αγοραστών ένα περίστροφο «κυρώσεων», αυτοί θα φοβηθούν. Θυμίζουμε ποιοί είναι αυτοί που θα πρέπει να φοβηθούν: το Πεκίνο, η Σεούλ, το Τόκιο (σε μικρό βαθμό), η Άγκυρα και το Νέο Δελχί (αυτά τα δύο τελευταία κράτη είναι ακριβώς δίπλα στα ιρανικά πετρελαιοπήγαδα, συνεπώς έχουν και μικρά κόστη μεταφοράς…).

Όμως ακόμα κι αν ο πλανήτης χεζόταν πάνω του απ’ τις απειλές του σκληρού σερίφη και η γήινη πετρο-σκατίλα απλωνόταν σ’ όλο το ηλιακό σύστημα, οι αμερικανικές εξαγωγές δεν φτάνουν για να καλύψουν το κενό των ιρανικών. Γι’ αυτό ο σερίφης (που κατά βάθος είναι καλός…) θα πείσει άλλους παραγωγούς ν’ αυξήσουν την παραγωγή τους… Ποιούς; Το Ριάντ και την Μόσχα – για παράδειγμα.

Το Ριάντ, φυσικά, θα το έκανε με χαρά. Έχει, όμως, ένα προβληματάκι, ένα τόσο δα πρόβλημα: το Πεκίνο μειώνει τις ποσότητες σαουδαραβικού πετρελαίου που αγοράζει και αυξάνει τις ποσότητες ιρανικού εδώ και μήνες, επειδή θεωρεί το χουντοσεϊχάτο του Ριάντ υπερβολικά πολύ τσιράκι των ηπα, και μεγάλο παράγοντα αστάθειας στη μέση Ανατολή (για την οποία το Πεκίνο έχει μεγάλα σχέδια, σε σχέση πάντα με το project «δρόμοι του μεταξιού».)

Η Μόσχα; Η Μόσχα θα θεωρήσει (σκέφτονται τα αμερικανικά τσακάλια) ότι έχει μεγάλη ευκαιρία να αυξήσει τις εξαγωγές της προς την στρατηγική σύμμαχό της κίνα, συμβάλλοντας στην καταστροφή του (επίσης) στρατηγικού συμμάχου της ιράν – έτσι θα σκεφτεί η Μόσχα (λένε τα αμερικανικά τσακάλια)…. Αλλιώς θα φάει (κι άλλες) κυρώσεις…

Όμως η Μόσχα είναι ήδη ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου στην κίνα· και δεν έχει ανάγκη να γίνει ακόμα μεγαλύτερος, αφού έχει άλλα (και πολύ σοβαρότερα) deal τόσο με το Πεκίνο όσο και εντός sco…

Πώς σας φαίνεται;

(Α, και μια λεπτομέρεια μέσα στο χαμό: οι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον στη βόρεια συρία, οι ypg/pkk, έχουν κατάσχει τα πετρελαιοπήγαδα στην συριακή περιοχή που ελέγχουν, και κάνουν λαθρεμπόριο “μαύρου χρυσού”. Όπως έκανε ο isis πριν απ’ αυτούς. Είναι ο ορισμός του πλιάτσικου, που σύμφωνα με την μυθολογία των εδώ υπηρεσιών λέγεται “κουρδικός κοινοτισμός”. Σχεδόν “κομμουνισμός”…

Η λαθροεξόρυξη, η μαύρη δουλειά σ’ αυτήν και το λαθρεμπόριο γίνονται υπό την προστασία των ηπα αλλά και τούρκων λαθρεμπόρων· εμμέσως πλην σαφώς και του τουρκικού καθεστώτος. Το οποίο τους πολεμάει μεν, αλλά θέλει να ελέγχει και τις οικονομικές δοσοληψίες τους.

Αυτό το λαθραίο πετρέλαιο των ypg/pkk, μέσω ελλήνων εφοπλιστών, διοχετεύεται στις αγορές της περιοχής. Πρώτος και καλύτερος αγοραστής το Τελ Αβίβ, που έχει “ειδική σχέση” με τις ypg/pkk… Και οι ελληνικές εταιρείες αγοράζουν απ’ το “λαθραίο” – γιατί όχι;

Και μετά; Ξέπλυμα εσόδων…

Η λεπτομέρεια με το λαθρεμπόριο έχει θέση υπενθύμισης: άμα είσαι τσιράκι της Ουάσιγκτον, και κουβά κουβά που λέει ο λόγος, το πουλάς το πετρέλαιό “σου”…)

Πετρέλαιο 3

Πέμπτη 28 Ιούνη. Σαν σε αμόκ ιμπεριαλιστικής παράνοιας η Ουάσιγκτον ξεφεύγει όλο και περισσότερο: μ’ ένα όπλο που είναι καταδικασμένο να αρχίσει να εκπυρσοκροτεί με ρυθμό πολυβόλου (τις «οικονομικές κυρώσεις») συμπεριφέρεται σαν το αφεντικό του πλανήτη, επιχειρώντας να επιβάλει σ’ όλους τους ανταγωνιστές της (αλλά ακόμα και σε συμμάχους της) τι θα αγοράζουν και τι θα πωλούν, σε ποιούς, πότε, και σε τι τιμές!!

Πώς σας φαίνεται;

Είναι σπάνιες οι ιστορικές περίοδοι (και οι γενιές των ανθρώπων που συμβαίνει να τις ζουν) όπου αυτό που λέγεται όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού συμβαίνει μπροστά στα μάτια των πάντων, με χειροπιαστό τρόπο. Η Ουάσιγκτον έχει κηρύξει γενική επίθεση (εξαιρούνται απ’ το στόχαστρό της το Τελ Αβίβ και το Ριάντ), θεωρώντας μάλιστα ότι θα νικήσει.

Πώς σας φαίνεται;

“Μπροστά στα μάτια των πάντων”; Όχι δα. Η απώθηση είναι τρομακτική συναισθηματική και α-λογική συμπεριφορά μπροστά σε κινδύνους που δεν είναι άμεσοι, είναι μελλοντικοί, και … «χώσε το κεφάλι στην άμμο»…

Ο εύλογος τρόμος αφορά φυσικά τον επόμενο γύρο, μετά την διαγραφόμενη οικονομική ήττα των ηπα. Η οποία δεν είναι κάτι που «θα» συμβεί, αλλά κάτι που συμβαίνει ήδη. Το μόνο που δεν θα περιλαμβάνεται σ’ αυτόν τον επόμενο γύρο θα είναι ένα αμερικανικό «συγγνώμη που σας αναστατώσαμε…»

Όμως το θεωρείτε φρόνιμο, έξυπνο, να παραδοθείτε στον φόβο που προκαλεί αυτή η «όξυνση»…; Το θεωρείτε έξυπνο να αγοράσετε έναν κουβά άμμο, για προσωπική, external use;

Αν ναι, αγοράστε δύο (κουβάδες). Ποτέ δεν ξέρεις πόσο χώμα θέλει ο φόβος για να φυτευτεί… Και αργότερα ν’ ανθίσει…

Καμπάνια Μ15 + / Η μεγάλη καλωσύνη

Τετάρτη 27 Ιούνη. Τελικά το ρατσιστικό, φασιστικό, μιλιταριστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ έχει μεγάλη καρδιά (απέναντι στους παλαιστίνιους, ειδικά στη Γάζα) – και ντροπή μας που το κατηγορούμε!!! Δίκιο έχουν οι ντόποιοι λακέδες του: ο ισραηλινός ρατσισμός έχει ανθρωπιστικό πυρήνα, κι όποιος τον κατηγορεί θα πάει στην κόλαση…. Μπορεί να σκοτώνει κατά βούληση εδώ και 70 χρόνια, μπορεί να καταστρέφει, να φυλακίζει, να προβοκάρει… αλλά τελικά έχει «καλό σκοπό»…

Είχε μια ωραία ιδέα, πρόσφατα, που πήρε την υπογραφή άλλων συμμαχικών καθαρμάτων στην περιοχή, εν προκειμένω του νοτιοκύπριου Αναστασιάδη (που ασφαλώς συμβουλεύτηκε το ελληνικό βαθύ κράτος): η λωρίδα της Γάζας να αποκτήσει λιμάνι… Που; Στη νότια κύπρο!!!

Σύμφωνα με την πρόταση, και πάντα με την συμφωνία του ακροδεξιού γκουβέρνου της νότιας κύπρου, η ιδέα είναι να παραχωρηθεί χώρος σε κάποιο ελληνοκυπριακό λιμάνι, για να παίζει ρόλο «palestine port». Ξέρετε: θα έχει και την σχετική ταμπέλα… Ωωωωω!

Φυσικά – παιδιά δεν είσαστε – αυτό θα γίνει υπό πολύ αυστηρές προϋποθέσεις. Πρώτον η Hamas θα πρέπει να επιστρέψει τα λείψανα δύο ισραηλινών στρατιωτών που σκοτώθηκαν το 2014, καθώς και κάποιους ισραηλινούς καραβανάδες αιχμάλωτους που κρατάει. Δεύτερον, σ’ αυτό το λιμάνι το κουμάντο δεν θα το κάνουν παλαιστίνιοι λιμενικοί (χαζούληδες αυτό νομίζατε;) αλλά ισραηλινοί. Αυτοί θα εξετάζουν εξονυχιστικά τα φορτία προς τη λωρίδα της Γάζας, θα φροντίζουν για τις καθυστερήσεις και τις ακυρώσεις στις αποστολές. Θα διευθύνουν τον αποκλεισμό της Γάζας από απόσταση… Γενικά μιλώντας θα είναι ένα ισραηλινό λιμάνι, για να το πούμε απλά, αλλά θα λέγεται «παλαιστινιακό», σαν απόδειξη ότι το ισραηλινό φασισταριό είναι large. Very large!!! Τόσο large ώστε μπορεί να παριστάνει ότι είναι η Παλαιστίνη…

Την πολύ ανθρωπιστική – για να μην πούμε: «απελευθερωτική» για τους παλαιστίνιους αιχμάλωτους της μεγαλύτερης φυλακής στον κόσμο! – πρόταση την έκανε ο «τρελός σκύλος» ισραηλινός υπ.αμ. Avigdor Liberman στον νοτιοκύπριο ομόλογο του Σάββα Αγγελίδη, πρόσφατα, τη μέρα της γραβατοκατάνυξης στην Αθήνα. Ο Αγγελίδης δέχτηκε την πρόταση. Και επειδή εκεί δίπλα ήταν και ο ψεκασμένος (που έπαιρνε φόρα για να τρέξει ύστερα να αγκαλιάσει το φιλαράκι του, τον ψόφιο κοριό) έχουμε κάθε λόγο να συμπεράνουμε ότι η Αθήνα πολύ γουστάρει την ιδέα. Ίσα ίσα που κρατήθηκε (λέμε τώρα…) ο ψεκασμένος να μην προτείνει την Ρόδο σαν “παλαιστινιακό λιμάνι”. Ή, γιατί όχι, την Σούδα… Δίπλα στη Γάζα είναι…

Μπορεί αυτά να φαίνονται αστεία από πρώτη ματιά, αλλά δεν είναι. Πρόκειται για εισαγωγές στην Τελική Λύση που μεθοδεύει εδώ και καιρό το φασιστικό καθεστώς του Tελ Αβίβ εναντίον των παλαιστινίων. Εναλλακτικά αυτή η Τελική Λύση μπορεί να ονομαστεί και “πρόταση του αιώνα” – αν έχει την υπογραφή της Ουάσιγκτον.

Τα βεβαιωμένα στοιχεία του γεγονότος ότι η Αθήνα (και η Λευκωσία) συμμετέχουν ενεργά σ’ αυτήν την Τελική Λύση, υιοθετώντας πότε το ένα της κομμάτι και πότε το άλλο (ό,τι προτείνουν και χρειάζονται οι σύμμαχοι απ’ την Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ) θα έπρεπε να έχει προκαλέσει άγρια οργή.

Σιγά μωρέ…. Ισχύει αυτό που λέγαμε και γράφαμε πριν πολλά χρόνια σαν i.b.p.: πίσω κουφάλες μικροαστοί, είσαστε όλοι νεοναζί!

Δεξιοί κι αριστεροί…

Συρία

Τετάρτη 27 Ιούνη. Ο συριακός στρατός ‘n’ friends μάλλον εύκολα ανακαταλαμβάνει ανταρτοκρατούμενα εδάφη στο ανατολικό τμήμα της Dara’a: περίπου 1000 αντικαθεστωτικοί ένοπλοι παραδόθηκαν στον συριακό στρατό, δίνοντάς του τις περιοχές τους. Ωστόσο το ενδιαφέρον (απ’ την άποψη του 4ου παγκόσμιου πολέμου) είναι ότι σ’ αυτήν την επιχείρηση συμμετέχουν κανονικά και τα ρωσικά βομβαρδιστικά – παρά τις αμερικανικές απειλές ότι…

Είναι πραγματικές αυτές οι απειλές; Τα δεδομένα μοιάζουν αντικρουόμενα. Για παράδειγμα η αμερικανική πρεσβεία στο ιορδανικό Αμμάν εξέδωσε πριν 2 ημέρες ανακοίνωση προς τους αντικαθεστωτικούς της Dara’a «να μην περιμένουν αμερικανική υποστηρίξη». Αυτό επιτάχυνε τις παραδόσεις όπλων απ’ την μεριά τους. Έχει συμφωνήσει η Ουάσιγκτον ότι «άντε γεια Dara’a»;

Η απάντηση θα ήταν ευκολότερη αν η περιοχή δεν ήταν δίπλα τα κατεχόμενα απ’ τον ισραηλινό στρατό (απ’ το 1967) υψώματα του Golan. Παρότι είναι εύλογο ότι υπάρχει υπόγεια συμφωνία μεταξύ Δαμασκού και Τελ Αβίβ (με την μεσολάβηση της Μόσχας) ότι ο συριακός στρατός ‘n’ friends δεν θα κινηθεί προς την απελευθέρωση και αυτής της ζώνης, είναι ριψοκίνδυνο απ’ την μεριά του Τελ Αβίβ να επιτρέψει στον αξιόμαχο και μπαρουτοκαπνισμένο πια συριακό στρατό (και τους συμμάχους του…) να πλησιάσει τόσο κοντά τους δικούς του άκαπνους φαντάρους (στο Golan).

Απ’ την άλλη η συμμετοχή των ρωσικών βομβαρδιστικών δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας: η ζώνη ελέγχεται απ’ την ρωσική αντιεροπορία. Και επειδή η περιοχή είχε ανακηρυχτεί πριν λίγους μόνο μήνες «ζώνη αποκλιμάκωσης» (κάτι που χρησιμοποιούσε ως προχτές η Ουάσιγκτον σαν επιχειρήμα εναντίον του Άσαντ…), η ρωσική στρατιωτική διοίκηση συρίας φρόντισε χτες να το ξεκαθαρίσει: η συμφωνία «αποκλιμάκωσης» στην Dara’a (που είχε υπογραφτεί τόσο απ’ τον αμερικανικό στρατό όσο και απ’ το Αμμάν) τέλειωσε…

Με τα τωρινά δεδομένα (την εύκολη προώθηση του συριακού στρατού ‘n’ friends ως τα σύνορα με την ιορδανία) φαίνεται ότι σύντομα θα ανοίξει ένας βασικός δρόμος ανάμεσα στη Δαμασκό και το Αμμάν. Περιμένουμε να δούμε ποιές θα είναι οι συνέπειες αυτών των εξελίξεων.

Μεσόγειος 2

Τρίτη 26 Ιούνη. Τα πιο πάνω έχουν συμβεί ενόσω ένα «καυτό» θέμα διακυβερνητικών συζητήσεων στην ε.ε. είναι το «μεταναστευτικό» – την Πέμπτη πρόκειται να ληφθούν αποφάσεις…

Αν, στο περίγραμμα των ευρωπαϊκών φασιστοαπαιτήσεων «έξω οι μετανάστες» που έχουν πάρει το πάνω χέρι (εξαιτίας της απουσίας της μαζικής μαχητικής, πολωτικής αντί-στασης απ’ την δική μας μεριά, σε ευρωπαϊκή κλίμακα) τοποθετήσει κανείς τα 2+1 γεγονότα που θυμίσαμε νωρίτερα, τότε βρίσκεται μισό βήμα πριν το συμπέρασμα: βασικό στοιχείο της «διαχείρισης του προβλήματος» (όπου «πρόβλημα» είναι οι dreamers / μετανάστες) είναι αυτό: έξω οι μκο, μέσα μόνο ο στρατός!

Γιατί πρέπει να πεταχτούν έξω οι μκο που, ως πρόσφατα έμοιαζαν βασικοί συντελεστές της διάσωσης των ναυαγών / μεταναστών; Η απάντηση είναι απλή, και θα έπρεπε το ανταγωνιστικό κίνημα να την έχει δώσει έγκαιρα (αλλα όχι, δεν έχει ιδέα, ίσως επειδή έπαψε να είναι στοιχειωδώς ανταγωνιστικό): α) επειδή «ανθρωπισμός τίτλοι τέλους» (έστω και σαν προκάλυψη), και β) επειδή απ’ τα μέλη των μκο είναι εύκολο να διαρρεύσουν διάφορα για την μεταχείριση των μεταναστών· απ’ τον στρατό όχι!

Δυστυχώς αυτό δεν είναι εντελώς καινούργιο – όχι για τα μέρη μας: εδώ δεν είναι που το ελληνικό κράτος πέταξε έξω τις μκο (πολλές, ειδικά οι ελληνικές, ήταν άθλιες σαν ιδιοκτησία, διεύθυνση και προσπορισμός χρημάτων, όμως δεν ήταν μια ξαφνική «ηθική έκλαμψη» που έκανε το ελληνικό κράτος / παρακράτος να τις βγάλει απ’ το παιχνίδι δίνοντας την «κυριότητα» της «διαχείρισης των μεταναστών» στον στρατό, με ή χωρίς τους φερετζέδες τύπου «υπουργείο μετανάστευσης…), εδώ δεν είναι που έγινε αυτό πέρσι το καλοκαίρι;

Η ασταμάτητη μηχανή δεν είναι συνήγορος των μκο!!! (Δεν μπορεί όμως να φανταστεί, ούτε τον εαυτό της ούτε οποιονδήποτε από εσάς να είναι σε θέση να αγοράσει, να ναυλώσει, να στελεχώσει και να συντηρεί πλοίο για να διασώζει ανθρώπους που πνίγονται στη Μεσόγειο… Συνεπώς εκτιμάει εκείνους που το κάνουν… Μ’ άλλα λόγια η ασταμάτητη μηχανή δεν είναι «ελληνική»: έλα μωρέ, και τι έγινε…)

Πέρα απ’ αυτό έγκαιρα, και όχι μόνο μια φορά, υπέδειξε το πολιτικά «παράδοξο» (έως ύποπτο…) να στοχοποιείται στα μέρη μας το «φιλανθρωπικό σκέλος» της διαχείρισης των μεταναστών δυσανάλογα πολύ – και, απ’ την άλλη μεριά, να αθωώνεται απόλυτα το πολιτικό, μιλιταριστικό σκέλος, δηλαδή το ελληνικό κράτος, το μικροαστικό παρακράτος και το υπουργείο άμυνας, που είχαν και έχουν την βασική ευθύνη για την ταπείνωση των προσφύγων / μεταναστών. Αυτή η «μυωπία» μας φάνηκε εξ αρχής από βλακώδης ως συνένοχη· μέχρις ότου αλλού (ανάμεσα στη λιβύη και την ιταλία) άρχισε να ξεκαθαρίζει ότι πράγματι «με τις μκο υπάρχει πρόβλημα»…

Ας το επαναλάβουμε: στις μκο δεν υπάρχει «στρατιωτική πειθαρχία». Πράγμα που σημαίνει ότι κάποια μέλη τους μπορούν να πουν τεκμηριωμένα πράγματα που η «επίσημη πολιτική» θα ήθελε να κρύψει. (Έχει γίνει κάμποσες φορές…) Αυτό το είδος του «καλού σαμαριτισμού», που χρειάζεται σε αρχικές φάσεις ενός πολέμου, γίνεται εμπόδιο και μπελάς στη συνέχεια, όταν η εξόντωση γίνει ο βασικός στόχος. Δεν είναι ούτε καινούργιο ούτε πρωτότυπο: μερικές απ’ τις πιο δυνατές αντιπολεμικές καταγραφές προέκυψαν από γιατρούς και νοσοκόμους «φορητών» πολεμικών νοσοκομείων…

Αυτό, από μόνο του, είναι αρκετό για να ξετυλιχθεί μια υπόγεια επιχείρηση έξωσης των ανθρωπιστών απ’ την κεντρική Μεσόγειο – και οι περιπτώσεις του Aquarious και του Lifeline το επιβεβαιώνουν. Αντίθετα, η περίπτωση του αμερικανικού πολεμικού Trenton δείχνει την «σωστή κατεύθυνση»: εδώ μόνο ο στρατός!

(φωτογραφία: το αμερικανικό πολεμικό καταμαράν «ειδικών αποστολών» Trenton).

Κοινοτοπίες

Δευτέρα 25 Ιούνη. Το να χρησιμοποιήσουμε σαν τεκμήριο την άποψη του εχθρού θέλει προσοχή. Ωστόσο αυτός ο εχθρός μπορεί απλά να επισημαίνει κοινότοπα πράγματα που φωτίζουν καλύτερα τι ακριβώς κάνουν άλλες φράξιες του στρατοπέδου του.

Ο καθεστωτικός economist εκφράζει τις απόψεις ενός τμήματος (και πάντως όχι του συνόλου) των αγγλικών αφεντικών. Ενδεχομένως θυμήθηκε τον παλιό φιλελευθερισμό, του 19ου αιώνα, όπου η ελευθερία της κίνησης των εμπορευμάτων και του χρήματος συμπληρωνόταν υποχρεωτικά απ’ την ελευθερία της κίνησης των εργατών / εργατριών: σε άρθρο με τίτλο «ένας κόσμος ελεύθερων μετακινήσεων θα είναι κατά 78 τρισεκατομμύρια δολάρια πλουσιότερος» γράφει μεταξύ άλλων κι αυτά:

Ένα εκατοδόλαρο είναι πεσμένο στο πεζοδρόμιο. Ένας οικονομολόγος περπατάει και το προσπερνάει. Ένας φίλος του τον ρωτάει: «Δεν είδες τα λεφτά;» Ο οικονομολόγος απαντάει: «Μου φάνηκε ότι κάτι είδα, αλλά μάλλον το φαντάστηκα. Αν ήταν ένα εκατοδόλαρο στο πεζοδρόμιο κάποιος θα το είχε μαζέψει».

Δεν ισχύει πάντα το «πολύ καλό για να είναι αληθινό». Μερικές φορές, όμως, ισχύει. Ο Michael Clemens, ένας οικονομολόγος απ’ το Κέντρο για την Παγκόσμια Ανάπτυξη, ένα think tank κατά της φτώχιας, με έδρα την Ουάσιγκτον, υποστηρίζει ότι υπάρχουν «τρισεκατομύρια στο δρόμο». Η πιο εύλογη πολιτική για να γίνει ο κόσμος δυο φορές πιο πλούσιος απ’ ότι είναι είναι αυτή: ανοικτά σύνορα.

Αν όλα τα σύνορα άνοιγαν, πόσοι άνθρωποι θα μετακινούνταν; Η γνωστή εταιρεία μετρήσεων και δημοσκοπήσεων Gallup, έκανε την εκτίμηση το 2013 ότι 630 εκατομμύρια άνθρωποι συνολικά (περίπου το 13% του παγκόσμιου πληθυσμού) θα μετανάστευαν μόνιμα αν μπορούσαν, και ακόμα περισσότεροι θα μετανάστευαν προσωρινά. … Αλλά αυτά τα νούμερα μπορεί να είναι υπερκτιμημένα: οι άνθρωποι δεν κάνουν πάντα αυτό που λένε ότι θέλουν. Το να φεύγεις απ’ το σπίτι σου χρειάζεται κουράγιο. Οι μετανάστες πρέπει να αποχαιρετήσουν αγαπημένα πρόσωπα, τις συνήθειές τους, ακόμα και το γνώριμο φαγητό του τόπου τους. Πολλοί, τελικά, δεν θα έκαναν αυτές τις θυσίες, ακόμα κι αν είχαν μεγαλύτερες χρηματικές απολαβές.

Οι μισθοί είναι διπλάσιοι στη Γερμανία απ’ ότι στη Ελλάδα, και εντός ε.ε. οι έλληνες είναι ελεύθεροι να μεταναστεύσουν στη Γερμανία. Όμως απ’ την αρχή της οικονομικής κρίσης το 2010 μόνο 150.000 έλληνες πήγαν στη Γερμανία…. Απ’ το 1986 οι πολίτες της Μικρονησίας επιτρέπεται να ζήσουν και να δουλέψουν στις ΗΠΑ χωρίς visa, και εκεί (στις ηπα) το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι 20 φορές υψηλότερο απ’ ότι στη Μικρονησία. Κι όμως: τα δύο τρίτα των μικρονήσιων έχουν μείνει στα μέρη τους.