Σωλήνες για εθνικά περήφανους πάτους

Σάββατο 1 Δεκέμβρη. Ούτε το κόστος ούτε η τεχνολογία κατασκευής ενός τέτοιου έργου είναι παράγοντες του είδους “του έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει”… Το κόστος των αγωγών πρέπει να “σβήνεται” απ’ την τιμολόγηση του γκαζιού που μεταφέρουν. Αυτό σημαίνει απλά πράγματα: ακόμα κι αν βρισκόταν χρηματοδότης έτοιμος να βάλει 25, 30, 35 δισεκατομύρια ευρώ για τον “θρυλικό”· ακόμα κι αν βρίσκονταν ικανοί κατασκευαστές που δεν θα λέγονταν «gazprom» (ή κάτι παρόμοιο, με βαριά ρωσική προφορά), το γκάζι που θα έφτανε στον τελικό προορισμό του θα ήταν τόσο πανάκριβο ώστε κανείς δεν θα το αγόραζε. Υπάρχουν πολύ φτηνότερες «λύσεις»!!!

Κι ακόμα δεν έχουμε πει τίποτα για την τουρκική αοζ στην ανατολική Μεσόγειο, την οποία ο ελληνικός ιμπεριαλισμός βλέπει σαν εφιάλτη· ή, μάλλον, προσπαθεί να «ψηθεί» ότι δεν υπάρχει, με τα γνωστά καραγκιοζιλίκια για την αοζ του … Καστελόριζου…

Χωρίς, όμως, να μπλέξουμε τα ελληνικά ιμπεριαλιστικά όνειρα στον πάτο της ανατολικής Μεσογείου, το πράγμα είναι απλό: ο east med είναι τόσο ακριβό και δύσκολο έργο που δεν θα φτιαχτεί ποτέ! Πρώτα και καλύτερα το ξέρουν τα αφεντικά στην Αθήνα, στη Λευκωσία και στο Τελ Αβίβ. Γι’ αυτό, άλλωστε, τα δύο τελευταία κράτη έχουν υπογράψει συμφωνίες (χωρίς φανφάρες) με το Κάιρο, για την κατασκευή πολύ μικρότερων αγωγών που θα πηγαίνουν απ’ τα κοιτάσματά τους στις αιγυπτιακές εγκαταστάσεις υγροποίησης. (Ακόμα κι αυτοί οι αγωγοί, πολύ φτηνότεροι στην κατασκευή τους, δεν είναι καθόλου βέβαιοι…).

Η καθεστωτική «καθημερινή» το λέει κομψά (29/11/18):

Ο east med παραμένει ένα φιλόδοξο και εν πολλοίς πολιτικό σχέδιο…

Δηλαδή; Τι είναι ο east med; Είναι ένα τυράκι.

(φωτογραφίες: Σε άλλο σημείο του ρεπορτάζ της η «καθημερινή» γράφει και το εξής παρηγορητικό:

…Πέρα από τις προφανείς τεχνικές προκλήσεις που θα πρέπει να ξεπεράσει ένας αγωγός που θα διατρέχει, βασικά, περίπου ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο… στο πλαίσιο της διαφοροποίησης των πηγών ενέργειας της ευρώπης, προωθούνται λύσεις οι οποίες περιλαμβάνουν τη δημιουργία πλωτών τερματικών σταθμών υγροποίησης φυσικού αερίου, πέρα από αυτή που υπάρχει ήδη στην αίγυπτο…

Κατ’ αρχήν στην αίγυπτο υπάρχουν δύο και όχι ένας σταθμός… Τι είναι όμως αυτό με τους «πλωτούς»; Το επόμενο παραμυθάκι, μετά το «ο east med μας τέλειωσε»; Ένας στεριανός τέτοιος σταθμός έχει κόστος κατασκευής κάμποσα δισεκατομύρια… Ο πλωτός;

Στις φωτογραφίες είναι ένας τέτοιος – στεριανός. Για να έχετε μια χοντρική ιδέα για τι πράγμα γίνεται η κουβέντα…)

Τυρί θαλάσσης για όλο το λαό

Σάββατο 1 Δεκέμβρη. Γιατί, λοιπόν, επαναλμβάνεται κάθε τόσο το παραμύθι; Γιατί διαδίδονται ψέμματα του είδους «έκλεισε η συμφωνία για την κατασκευή του east med» όταν δεν έχει «κλείσει» τίποτα, γίνονται μόνο κουβεντούλες (περνάνε καλά εκείνοι που της κάνουν)… και άλλωστε τίποτα δεν θα μπορούσε να «κλείσει» αν δεν βρισκόταν ο χρηματοδότης και ο κατασκευαστής – γιατί;

Επειδή το παπατζιλίκι περί east med (για το γκάζι του οποίου διψάει, δήθεν, η ευρώπη…) είναι προπέτασμα καπνού του άξονα Ουάσιγκτον – Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ, και της προσπάθειάς του να «νομιμοποιηθεί» (στις αγέλες των υπηκόων) σαν στρατιωτικός κάτοχος και ελεγκτής της ανατολικής Μεσογείου. Το εναντίον ποίου θα γίνει αυτό είναι βέβαια κάπως πιο σύνθετο ζήτημα. Για την Αθήνα και την Λευκωσία πρέπει να είναι οπωσδήποτε εναντίον της Άγκυρας. Για την Ουάσιγκτον εναντίον της Μόσχας. Για το Τελ Αβίβ δεν υπάρχει ιδιαίτερη καούρα, θα προτιμούσε απλά ο 6ος στόλος να είναι στα ανοικτά των ακτών του.

Το τυράκι για την ακόμα πιο εντατική στρατιωτικοποίηση της ανατολικής Μεσογείου είναι ο east med – τίποτα άλλο. Και το master mind αυτών των «ενεργειακών πολέμων», είτε οι ενεργειακές πρώτες ύλες είναι μέσα στις διακυβεύσεις είτε είναι απλά πρόσχημα, είναι η Ουάσιγκτον. Γιαυτό ο ογκόλιθος έτρεχε και ξανάτρεχε στην Ουάσιγκτον, με το καλημέρα της ψοφιοκουναβικής προεδρίας, με τους χάρτες παραμάσχαλα για να πουλήσει την περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου στην καινούργια διοίκηση.

Μόνο που επειδή η «μεγάλη δύναμη» σ’ αυτό το κόλπο, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, έχει σαν στόχο την Μόσχα και όχι την Άγκυρα (που έχει απολύτως νόμιμα και εύλογα δικαιώματα σε ικανή αοζ στην ανατολική Μεσόγειο), η Ουάσιγκτον δεν πρόκειται να περιμένει εκεί. Αν αποφασίσει να χοντρύνει την αεροναυτική πίεση προς τη Μόσχα για να την εμποδίσει να φτάνει ως την ανοικτοσύνη της Μεσογείου, αυτήν την πίεση θα την απλώσει στο Αιγαίο και στη Μαύρη Θάλασσα – όχι εκεί που βολεύει την Αθήνα…

Είναι διατεθειμένο το ελλαδιστάν και ο ιμπεριαλισμός του να βοηθήσει τον αμερικανικό να κάνει το Αιγαίο και την έξοδο των Δαρδανελίων πεδίο μάχης;

(φωτογραφία: «Βερνίκος» λέγεται ο ρυμουλκός και «Harry Truman» ο ρυμουλκούμενος – στη Σούδα…)

Eastern

Παρασκευή 30 Νοέμβρη. Μπορεί το ουκρανικό καθεστώς να ζητάει επειγόντως στρατιωτική βοήθεια απ’ τους συμμάχους του και να βρίσκεται στο «περίμενε», η συμμορία με τα μαύρα όμως βοηθάει τοις μετρητοίς. Ο αρχιτράγος Istanbul υπέγραψε το (δεν ξέρουμε πως λέγεται στην αργκώ του χριστιανισμού, ας το πούμε λοιπόν) «διάταγμα» που επιτρέπει το πολυπόθητο απ’ τον Poroshenko και τους φασίστες σχισματάκι στο ουκρανικό ποιμνίο. Το «διάταγμα» της αυτοκεφαλίας, δηλαδή της «ανεξαρτησίας» απ’ το αρχιτραγάτο Μόσχας.

Εκτός από κάτι μολότωφ σε μια τουλάχιστον εκκλησία δεν έχουμε αντιληφθεί ως τώρα άλλη εμφυλιοπολεμική κατάσταση μεταξύ των ουκρανών πιστών. Ποτέ δεν είναι αργά: υπάρχει μεγάλη ακίνητη και κινητή (χρυσάφια, κειμήλια) περιουσία στον πάγκο του χασάπη. Και, ως γνωστόν οι πάντες στον χριστιανισμό είναι «υπεράνω χρημάτων»….

 

Κορεατική χερσόνησος

Παρασκευή 30 Νοέμβρη. Αφού η Ουάσιγκτον έδωσε την άδειά της, Πγιονγιάνγκ και σε Σεούλ αρχίζουν σήμερα την διαμόρφωση ενιαίων σιδηροδρομικών επικοινωνιών / συγκοινωνιών. Για κάτι λιγότερο από 3 βδομάδες θα γίνουν δοκιμαστικές διαδρομές ( χάρτης πάνω).

Ωστόσο μπαίνει ο Δεκέμβρης και δεν ακούγεται κάτι για το βασικό: για την συνάντηση μεταξύ Kim και Moon στη Σεούλ, που είχε αναγγελθεί (για μέσα στο 2018) απ’ το καλοκαίρι.

Τα φρένα της Ουάσιγκτον δεν έχουν επιταχύνει (με τα ως τώρα δεδομένα) τις δια-κορεατικές κινήσεις· τουλάχιστον όχι φανερά. Πιθανόν να πέφτει πάνω στις δύο κορέες, σα σκιά, η αντιπαράθεση ανάμεσα σε Πεκίνο και Ουάσιγκτον, που έχει μετατοπίσει το κέντρο στόχευσης του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον δυτικό Ειρηνικό.

Ωστόσο το γεγονός ότι ο Moon δεν έχει υλοποιήσει αυτά που έχει διακηρύξει ως τώρα αδυνατίζει την θέση του στις επιθέσεις της δεξιάς (και φιλοαμερικανικής) αντιπολίτευσης στη νότια κορέα – που είναι, ως γνωστόν, αντίθετη στους σχεδιασμούς του…

Παραπάνω από 5 λεπτά δημοσιότητας…

Παρασκευή 30 Νοέμβρη. Έχει ο οξυνόμενος ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός και τεχνολογικές διαστάσεις; Η απάντηση είναι “χέζουν οι αρκούδες στο δάσος”;

Ο κινέζος γενετιστής He Jiankui κέρδισε («με το σπαθί του»…) αυτό που θεωρούσε ότι αξίζει. Μην βιαστείτε, ωστόσο, να πείτε πως ήταν η διεθνής δημοσιότητα για έναν «ειδικευμένο ηλίθιο» (λυπούμαστε, αλλά η διαπίστωση των Καταστασιακών γίνεται όλο και πιο σωστή…), γενετιστή, πολύ γνωστό στους κύκλους των βιοτεχνολόγων. Ναι, η δημοσιότητα αυτή ήταν ένα +. Ήταν, όμως, το κυρίως ζητούμενο; Η ασταμάτητη μηχανή δεν ξέρει. Αλλά σαν μέτοχος του (περιοδικού) cyborg έχει λόγους σοβαρούς να κοιτάει πίσω απ’ το Θέαμα – ακόμα κι αν αυτό είναι γενετικό.

Ο κυρ He ανακοίνωσε επίσημα πριν λίγες σε συνέδριο στο Hong Kong ότι έκανε γενετική κοπτοραπτική (με την μέθοδο crypsr/cas9 – περισσότερα στο cyborg 8 και στο cyborg 13) σε πρωταρχικά ανθρώπινα κύτταρα (ωάρια; σπερματοζωάρια; αυτήν την λεπτομέρεια δεν την ξέρουμε) in vitro γονιμοποίησης – και τα εμφύτευσε σε γυναικεία μήτρα, για να γεννηθούν. (Είπε ότι αυτό έγινε…) Η “παρέμβαση” του γενετιστή αφορούσε την “θωράκιση” των δυο (μελλοντικών) κοριτσιών απ’ τον HIV, με δεδομένο ότι ο πατέρας τους ήταν HIV+.

Σύμφωνα με τα όσα είναι γνωστά ως σήμερα, το aids έχει ιογενή και όχι γενετική προέλευση. Ο κυρ He (και ίσως συμφωνούν μαζί του και διάφοροι συνάδελφοί του) εντόπισε (λέει) μια αλληλουχία στο dna σε ανθρώπους που έχουν «ανοσία» στον hiv… Και με κοπτοραπτική την μετέφερε στο γονιδίωμα των πρωταρχικών ανθρώπινων κυττάρων, έτσι ώστε να μην “κολλήσουν” τα δύο έμβρυα.

Με δυο λόγια ο κυρ He υποστηρίζει ότι συνέθεσε δύο βιοτεχνολογικές άγνοιες (την μία σχετικά με τον hiv και την άλλη σχετικά με την ακρίβεια και την αποτελεσματικότητα της cryspr/cas9) και κατασκεύασε μια βιοτεχνολογική βεβαιότητα· τόσο βεβαιότητα ( υποστηρίζει…) ώστε να εφαρμόσει την μέθοδό του στο είδος μας…

Ξέσπασε παγκόσμια κατακραυγή, αλλά και απορία. Ο κυρ He δεν έδωσε καμία απόδειξη των ισχυρισμών του· αλλά η κατακραυγή κατακραυγή. Τόσο πολύ ώστε το κινεζικό καθεστώς αναγκάστηκε να διατάξει το «πάγωμα» κάθε έρευνας σχετικά με την crispr/cas9 και τις εφαρμογές της, καταγγέλοντας τους ισχυρισμούς του κυρ He σαν «απαράδεκτους».

Τι συμβαίνει;

HIV-proof;

Παρασκευή 30 Νοέμβρη. Η ασταμάτητη μηχανή και το cyborg θα παρακολουθούν το θέμα όσο πιο στενά γίνεται, ελπίζοντας να βρουν την απάντηση. Εν τω μεταξύ πρέπει να θυμήσουμε κάτι που «μοιάζει πολύ» με τις (προβοκατόρικες) δηλώσεις του κυρ He – κι αυτό μας βάζει σε σκέψεις.

Ήταν πριν 14 χρόνια, το 2003, όταν τρεις «επιστήμονες», ο (ελληνοκυπριακής καταγωγής με αμερικανική υπηκοότητα) βιοτεχνολόγος Panos Zavos, ο ιταλός (γυναικολόγος και εμβρυολόγος) Severino Antinori και ο (ισραηλινο-αμερικάνος χειρούργος) Avi Ben-Abraham, ανακοίνωσαν με όλα τα ταρατατζούμ ότι έχουν εμφυτεύσει κλωνοποιημένο ανθρώπινο έμβρυο (σε άγνωστο τόπο και άγνωστη γυναίκα) και περιμένουν την γέννησή του.

Απ’ τους τρεις ο ένας, ο Zavos, ήταν ήδη διεθνώς αναγνωρισμένος γενετιστής. Η ανακοίνωση περί κλωνοποίησης ανθρώπων προκάλεσε παγκόσμιο σοκ. Και κατακραυγή. (Ο Zavos και η κατακραυγή που προκάλεσε ήταν ανάλογα με τον He Jiankui και την τωρινή κατακραυγή). Όχι μόνο οι κοινωνίες αλλά ούτε καν η «επιστημονική κοινότητα» ήταν σε θέση να υποστηρίξουν την εφαρμογή τεχνικών κλωνοποίησης σε ανθρώπους. Ζητήματα ηθικά αλλά και ζητήματα τεχνικά ήταν άλυτα. Από πολιτική άποψη δεν θα μπορούσε να βρεθεί ούτε μισός που να υποστηρίξει την ανθρώπινη κλωνοποίηση, ακόμα κι αν ήταν «τεχνικά» άρτια και ασφαλής.

Αλλά δεν ήταν καν και καν…

Στις 14 Φλεβάρη της ίδιας χρονιάς που οι 3 «ιππότες» της ανθρώπινης κλωνοποίησης ανακοίνωναν (χωρίς καμμία απόδειξη…) το εγχείρημά τους, στις 14 Φλεβάρη του 2003, πέθαινε (αιωνία η μνήμη της!) η πρώτη κλωνοποιημένη προβατίνα. Η διάσημη Dolly. Κανείς αθάνατος, σίγουρα. Υπήρχε όμως ένα σοβαρό πρόβλημα: η Dolly πέθανε σε «βαθιά γεράματα», αν και ήταν λίγο μικρότερη από 7 χρονών. Τα πρόβατα ζουν από 10 έως 12 χρόνια… Κάτι στραβό είχε συμβεί με την πρόωρα γερασμένη Dolly. Κάτι δεν είχε εντοπιστεί σε σχέση με την κλωνοποίησή της…

Οι γενετιστές, βιοτεχνολόγοι, και λοιποί ειδικοί έπεσαν με τα μούτρα για να βρουν την αιτία της πρόωρης γήρανσης της Dolly. Κάποια στιγμή, μετά από αρκετό καιρό, ισχυρίστηκαν ότι την βρήκαν: τα τελομερή. Για να μην σας κουράσουμε: στις άκρες των χρωμοσωμάτων υπάχουν κάποια ένζυμα (αυτά ονομάστηκαν «τελομερή»…) που λειτουργούν σα χρονόμετρα. Ακόμα κι αν αντιγράψει κανείς τον γενετικό κώδικα και τον μεταφέρει σε καινούργιο (γενετικό) κύτταρο, τα χρονόμετρα συνεχίσουν να δουλεύουν. Συνεπώς η Dolly «κληρονόμησε» την ηλικία των κυττάρων απ’ την αντιγραφή των οποίων προέκυψε! Σαν «ον» πέθανε στα 7 χρόνια της… Σαν «οργανισμός» πέθανε στα 10 ή στα 12…

Δεν χρειάζεται να το πούμε, το φαντάζεσθε: μετά απ’ αυτήν την ανακάλυψη προτάθηκε η ριζοσπαστική λύση: «κόβουμε» τα τελομερή (ή τα αντικαθιστούμε…). Αλλά η πιο προσεκτική επισκόπηση του ζητήματος απέδειξε (με πολλά επιχειρήματα) ότι αυτό θα ήταν τερατώδες: τα τελομερή χρειάζονται επειδή είναι απόλυτα απαραίτητη στους οργανισμούς η καταστροφή των κυττάρων· προκειμένου να ανανεώνονται. Αυτό γίνεται κατα κόρον σε όλα τα έμβια είδη. Ένας οργανισμός με «πειραγμένα» τελομερή θα ήταν κάτι σαν «καρκίνος με μορφή»: τα κύτταρά του θα ανανεώνονταν χωρίς να καταστρέφονται τα προηγούμενα… Απλά θα αυξανόταν ο κυτταρικός πληθυσμός του, αρχίζοντας απ’ τα βασικά του όργανα…

Ήταν άτυχη, λοιπόν, η Zavos band που ανακοίνωσε την ανθρώπινη κλωνοποίηση σε μια ιστορική στιγμή που είχε καταρρεύσει όλος ο θρίαμβος για την κλωνοποίηση της Dolly; Θα μπορούσε να είναι «άτυχη» αν όσα υποστήριζε πως έκανε τα είχε όντως κάνει. Τα είχε κάνει όμως;

Κανείς δεν έμαθε ποτέ… Ποτέ δεν δημοσιοποιήθηκε η εικόνα του «πρώτου κλωνοποιημένου ανθρώπου» (σε αντίθεση με το πρώτο «μωρό του σωλήνα»). Δεν ξέσπασε καν σάλος όταν το 2009 ο ίδιος καθηγητής Zavos ανακοίνωσε ότι έχει κλωνοποιήσει 14 ανθρώπινα έμβρυα και έχει εμφυτεύσει τα 11. Δύο ενδεχόμενα υπήρχαν: είτε η διεθνής «επιστημονική κοινότητα» είχε αποδεχθεί την ανθρώπινη κλωνοποίηση (οπότε η περίεργη «νεανική γήρανση» που παρατηρείται εδώ κι εκεί αφορά «κλώνους»…)· είτε σιωπηλά έγινε αποδεκτό αυτό που ήταν ταπεινό μεν σαν κίνητρο αλλά απαραίτητο: ότι ο Zavos και η ομάδα του έκαναν εκείνη την τρομακτική ανακοίνωσή τους το 2003 και τις επομενες μόνο και μόνο για να τραβήξουν χρηματοδότες στις έρευνές τους… Διάσημοι απατεώνες…

Το γεγονός ότι δεν οδηγήθηκε ο κυρ Zavos στα δικαστήρια (μιας και η ανθρώπινη κλωνοποίηση απαγορεύεται σε πάρα πολλά κράτη, αν και όχι σε όλα…) δείχνει ότι όσοι θα μπορούσαν να τον «τρέξουν» συμπέραναν ότι οι ανακοινώσεις του είναι απάτη…

Βιο-προβοκάτορες

Παρασκευή 30 Νοέμβρη. Η περίπτωση He Jiankui μοιάζει σε πολλά με την περίπτωση Panos Zavos. Και οι δύο ήταν αρκετά γνωστοί επαγγελματίες ήδη, έτσι ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία ότι τεχνικά ήταν / είναι ικανοί να έχουν κάνει αυτό που λένε… Ταυτόχρονα όμως παραβίαζαν όλα τα πρωτόκολλα εγκυρότητας («δεν σας λέμε ούτε που, ούτε ποιοί», καμμία κρίσιμη λεπτομέρεια), με πλήρη συνείδηση του τι κάνουν εναντίον των συναδέλφων τους. Μ’ άλλα λόγια ο Zavos τότε προβόκαρε και ο Jiankui τώρα προβοκάρει εν γνώσει τις νόρμες ελέγχου και επιβεβαίωσης των «επιστημονικών κοινοτήτων» στις οποίες ανήκουν και απ’ τις οποίες προέρχεται η αναγνώριση και το κύρος τους. Αν ήθελαν να κάνουν κάτι που να μην μπορούν να ελέγξουν οι συνάδελφοί τους, θα ήταν αρκετό να μην ανακοινώσουν τίποτα!… Αν ήθελαν να κάνουν κάτι αποφεύγοντας την κατακραυγή, θα το κρατούσαν κρυφό… Αν ήθελαν να «πατεντάρουν» την μεθοδολογία τους…. απλά δεν μπορούν!!! Τι επεδίωκε τότε ο Zavos και τι επιδιώκει, λοιπόν, ο Jiankui τώρα;

Είναι αρκετά πιθανό ότι η απάντηση σχετικά με τον Zavos ήταν όντως τα λεφτά, και ίσως κάτι επιπλέον (που δεν είναι της στιγμής). Ο Jiankui; Κι αυτός φράγκα θέλει;

Ίσως. Υπάρχει όμως ένα διαφορετικό θέμα, και ασφαλώς ο Jiankui το ξέρει καλά, καθώς πηγαινοέρχεται ανάμεσα σε αμερικανικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα και στο εργαστήριό του στο πανεπιστήμιο της Shenzhen: οι κινέζοι γενετιστές έχουν κάνει πράγματι σημαντικές «προόδους» σε διάφορους επιμέρους τομείς, και απειλούν την (εμπορική / τεχνολογική / επιστημονική) κυριαρχία των δυτικών και στις βιοτεχνολογίες. Για παράδειγμα, μόλις πριν 3 μήνες, στις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη, βιοτεχνολόγοι του πανεπιστημίου της Σαγκάης ανακοίνωσαν την πετυχημένη (;) εφαρμογή της crispr/cas9 στην εργαστηριακή επιδιόρθωση σε ανθρώπινα έμβρυα μιας γενετικής ανωμαλίας που είναι υπεύθυνη για μια σπάνια και ανίατη αρρώστια (την marfan). Η ανακοίνωση έγινε με όλο το επιστημονικό πρωτόκολλο, μέσω δημοσίευσης σε έγκυρο διεθνές περιοδικό (το molecular therapy).

Οπωσδήποτε αυτή η κινεζική επιτυχία είναι συζητήσιμη – λόγω τομέα. Δεν παύει, ωστόσο, να πιστοποιεί ότι το τόσο απειλητικό «made in china 2025» έχει σοβαρά ερείσματα και στις βιοτεχνολογικές εφαρμογές. Κι αυτό είναι σοβαρό ζήτημα, εμπορικά / οικονομικά αλλά ακόμα και πολεμικά…

«Βγήκε μπροστά», λοιπόν, ο He Jiankui με τους αναπόδεικτους (και από στενά «επιστημονική» άποψη αστήρικτους) ισχυρισμούς του για να προκαλέσει την διεθνή κατακραυγή για την ανηθικότητα των κινέζων γενετιστών; Σε μια εποχή που «ψήνεται» από διάφορες μεριές ο «κινεζικός κίνδυνος»; Ξέρουμε ότι σε πολλούς αυτό θα φανεί σαν «σενάριο συνωμοσίας». Ωστόσο στον όλο και πιο ανταγωνιστικό καπιταλιστικό κόσμο (συμπεριλαμβανόμενης της τεχνολογικής του στιβάδας) τα κτυπήματα κάτω απ’ την μέση δεν είναι εξαίρεση. Είναι ο κανόνας.

Και δεν είναι η περίπτωση Jiankui ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία ισχυρή ένδειξη για τέτοιου είδους συγκρούσεις…

Η αλήθεια δεν κρύβεται!

Πέμπτη 29 Νοέμβρη. Η «θύρα 4» (των φίλων του παοκ) γ@@@@ την εθνική μπάλας (δική τους η γραφή…) επειδή (σύμφωνα με ανακοίνωσή τους) εκπροσωπεί «αυτούς … που βιάζουν τον ελληνικό αθλητισμό»… Πράγμα που σημαίνει ότι η θυρα 4 έχει σε μεγάλη εκτίμηση τον «ελληνικό αθλητισμό»… Ο αρχιτράγος της Σαλονίκης έμαθε από έναν φίλο του επιστήμονα ότι δεν υπάρχουν άλλοι πλανήτες… Πράγμα που σημαίνει ότι οι μαλάκες της nasa πάλι σκηνοθέτησαν στο holywood την προσεδάφιση του insight στον κόκκινο πλανήτη… Και κάμποσοι μαθητές / μαθήτριες στο βόρειο ελλαδιστάν βρήκαν ευκαιρία για “αγωνιστική κοπάνα” (τέτοια εποχή συνηθίζονται οι καταλήψεις…) απειλώντας να κατακτήσουν το μακεδονικό κράτος και τη νότια αλβανία… Πράγμα που σημαίνει ότι οι παλιοβουλευτές της βόρειας “ψευτο”μακεδονίας δεν θα προλάβουν να εγκρίνουν το ανοσιούργημα των Πρεσπών…

Χμμμμ…. Μία, δύο, τρεις, πολλές πραγματικότητες…

Fantasy pistols

Πέμπτη 29 Νοέμβρη. Είναι μύθος ότι οι «φλεγματικοί» βρετανοί είναι ορθολογικοί και πραγματιστές. Δεν είναι, και (έχουμε τα στοιχεία μας επ’ αυτού, αλλά αφήνουμε την δουλειά στους ιστορικούς) ποτέ δεν ήταν. Ειδικά από τότε που έπαψαν να είναι η αυτοκρατορία – που – ο – ήλιος – δεν – δύει – ποτέ. (Porky υλικές συνθήκες!).

Πριν 2 και κάτι χρόνια, στις 23 Ιούνη 2016, η πλειοψηφία του «λαού» της αυτού μεγαλειότητας (και λοιπά και λοιπά) ψήφισε ότι θέλει να φύγει απ’ την ε.ε…. Προφανώς και ήταν δικαίωμά τους – μόνο που πολύ γρήγορα, μπορεί και απ’ την επόμενη μέρα, άρχισε να φανερώνεται μια πικρή αλήθεια για τον «λαό» της πρώην αυτοκρατορίας: ένα ικανό, άγνωστου μεγέθους αλλά οπωσδήποτε κρίσιμο ποσοστό των brexiters δεν είχε ιδέα τι ήταν το «όχι» που είχε ρίξει δαγκωτό. Απλά είχε «παρασυρθεί» από δημαγωγούς και τα ψέμματά τους. Είχε «παρασυρθεί» σε μια εποχή (και σε μια κοινωνία) με άφθονο και γρήγορο internet, με μια global παρακαταθήκη στοιχείων και δεδομένων στη δική του γλώσσα… Μ’ άλλα λόγια αρκετοί και αρκετές είχαν «ξεγελαστεί» απ’ τα εθνικιστικά επιχειρήματα μιας δράκας κοινών απατεώνων (ή, απλά, εκπροσώπων των λαχανιασμένων τμημάτων του βρετανικού κεφάλαιου) – «εξαπατήθηκαν» σε πολλά εισαγωγικά μόνο και μόνο επειδή βαρέθηκαν να ασχοληθούν περισσότερο (και σοβαρά) με το θέμα «σχέσεις Λονδίνου – ε.ε.» για το οποίο έπρεπε να σχηματίσουν γνώμη και να ψηφίσουν.

Δύο και κάτι χρόνια μετά, ύστερα από μια «διαπραγμάτευση για τους όρους της αποχώρησης» που ήταν όπως αναμενόταν, άνιση, οι εκπρόσωποι του «λαού» και ο «λαός» ο ίδιος έχουν μπροστά τους μια «συμφωνία αποδέσμευσης» απ’ την ε.ε… Ξέρουν περισσότερα επ’ αυτού απ’ όσα ήξεραν (ή νόμιζαν ότι ξέρουν) τον Ιούνη του 2016; Σίγουρα όχι.

London calling

Πέμπτη 29 Νοέμβρη. Το προφανές ενός δικαιώματος (οποιουδήποτε) συνεπάγεται και άλλα προφανή. Για παράδειγμα την γνώση του πως (με ποιον τρόπο) και πότε (υπό ποιους όρους) θα το ασκήσεις. Όμως είναι άλλο πράγμα το δικαίωμα να φύγεις απ’ το σπίτι των γονιών σου (βάζεις τα απαραίτητα σε μια βαλίτσα και ορμάς…) και άλλο το δικαίωμα να φύγεις από μια πέρα για πέρα καπιταλιστική συμφωνία· για το καλό του δικού σου «εθνικού» καπιταλισμού…

Συνεπώς, μετά από 29 μήνες, οι «εκπρόσωποι του λαού» και ο «λαός» της αυτού μεγαλειότητας ο ίδιος, βρίσκονται πάντα μπροστά στους ίδιους δαίμονες, όπως κι εκείνον τον όχι μακρινό Ιούνη. Κυρίως βρίσκονται μπροστά στο φάντασμα μιας ξεπερασμένης προ πολλού αυτοκρατορικής αυτοδυναμίας, ενός ξεπεσμένου μεγαλείου, μιας «φλεγματικής» ψύχωσης: θέλουμε καλύτερους όρους λένε οι εθνικιστές του brexit, θα ξαναδιαπραγματευτούμε – δεν μας κάνει αυτή η συμφωνία.

Το ότι η άλλη πλευρά με κωδικό «Βρυξέλλες» λέει take it or leave it· λέει ότι «δεν υπάρχει άλλη συμφωνία ή άλλη διαπραγμάτευση» δεν λαμβάνεται υπόψη. Γιατί; Επειδή κοντράρει τις εθνικές φαντασιώσεις (του λαού της αυτού μεγαλειότητας, κλπ κλπ). Δεν είμαστε παντοδύναμοι; Αποκλείεται!!!

Να πως μένουν στέρεες αυτές οι φαντασιώσεις: άγνοια της ιστορίας. Το βασίλειο της αγγλίας, της σκωτίας, της ουαλίας και της βόρειας ιρλανδίας ήταν αδύναμο ήδη όταν κτύπησε την πόρτα της τότε εοκ, το ’63. «Έφαγε (γαλλική) πόρτα»… Ξανακτύπησε το ’67. «Ξαναέφαγε (γαλλική) πόρτα»… Κτύπησε τρίτη φορά, το ’69 – η αίτηση έγινε δεκτή. Πριν 50 χρόνια: το αγγλικό κεφάλαιο παρακαλούσε να μπει (και το Παρίσι το δέχτηκε με τα χίλια ζόρια) σε μια καπιταλιστική ευρωπαϊκή συμμαχία την οποία είχε ανάγκη. Αν όχι οι δημαγωγίες τι είναι εκείνο που κάνει αυτό το αγγλικό κεφάλαιο (ή τα πιο λαχανιασμένα τμηματά του) «ποιο δυνατά», σε θέση να απαιτούν βολικές ρυθμίσεις, επειδή «δεν έχουν ανάγκη» την ε.ε. τώρα πια;

Μήπως η θέληση των σκωτσέζων; Μήπως η θέληση των καθολικών της βόρειας ιρλανδίας; Ή μήπως το γεγονός ότι ξανάεγινε ένας συμπαγής βιομηχανικός και αγροτικός καπιταλισμός που δεν έχει ανάγκη πια τον χρηματοπιστωτισμό;

Υπάρχει ένα (αγγλικό) αστείο που αποδίδει το παραμύθι της «εθνικής υπεροχής» του ενωμένου βασιλείου. Όταν χαλάει ο καιρός στη Μάγχη (λέει το αστείο) η σωστή παρατήρηση των άγγλων μετεωρολόγων είναι «κακοκαιρία αύριο στα στενά… θα αποκλειστεί η ήπειρος»… Απ’ το νησί…

Φαίνεται πως είναι ακόμα αρκετοί εκείνοι που, έτσι, χωρίς σχέδιο και χωρίς σχέση με την πραγματικότητα, είναι βαθύτατα πεπεισμένοι πως «θα καταστραφεί η ήπειρος» αν φύγει το νησί…

Μήπως είναι κι αυτοί έλληνες; Για το ηλιακό σύστημα τι λένε;