Τα επίσημα ψέμματα είναι η αλήθεια!

Κυριακή 23 Αυγούστου. Είναι ή δεν είναι παραπληροφόρηση, διαστρέβλωση, «fake news», τρομολαγνεία, πείτε το όπως θέλετε, το να συνδέεται ο covid-19 με την πανδημία της «ισπανικής γρίπης» (που μόνο ισπανική δεν ήταν…) το 1918; Είναι ή δεν είναι παραπληροφόρηση, διαστρέβλωση, “fake news”, τρομολαγνεία, πείτε το όπως θέλετε, το να αναγγέλεται «δεύτερο κύμα covid-19 όπως ΕΚΕΙΝΟ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ ΤΟΥ 1918 ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΦΟΝΙΚΟ ΑΠ’ ΤΟ ΠΡΩΤΟ», ε;

Δεν χρειάζεται να βυθιστεί κανείς σε ειδικές μελέτες για να απαντήσει ναι, είναι και παραείναι! Αρκεί το αντίστοιχο λήμμα στην (αγγλική) wikipedia:

… Οι περισσότερες επιδημίες γρίπης σκοτώνουν δυσανάλογα πολύ νέους και πολύ γέρους, με μεγαλύτερο ποσοστό επιβίωσης για τις ηλικίες που βρίσκονται ανάμεσα. Αλλά η Ισπανική γρίπη κατέληξε σε ένα υψηλότερο του αναμενόμενου ποσοστό θνησιμότητας για νεαρούς ενήλικους. Οι επιστήμονες προτείνουν διάφορες πιθανές εξηγήσεις για το υψηλό ποσοστό θνησιμότητας της πανδημίας γρίπης του 1918. Μερικές αναλύσεις έχουν δείξει ότι ο ιός ήταν ιδιαίτερα φονικός επειδή προκάλεσε μια καταιγίδα κυτοκινών, που σχετίζεται απ’ την ισχυρότερη ανοσοποιητική αντίδραση του οργανισμού των νεαρών ενηλίκων. Αντίθετα, μια ανάλυση του 2007 απ’ τις ιατρικές επιθεωρήσεις της εποχής της πανδημίας βρήκε ότι η ιική μόλυνση δεν ήταν πιο επιθετική από προηγούμενους ιούς γρίπης. Αντίθετα ο υποσιτισμός, τα κατάμεστα στρατιωτικά νοσοκομεία και στρατόπεδα, και η κακή υγιεινή, όλα αυτά που είχαν πολλαπλασιαστεί απ’ τον πρόσφατο πόλεμο, προκάλεσαν βακτηριακή υπερμόλυνση. Αυτή η υπερμόλυνση σκότωσε τα περισσότερα απ’ τα θύματα…

Ποιός και γιατί συγκρίνει τον υποσιτισμό, την άθλια υγιεινή, την άθλια ψυχολογία, την συναισθηματική πίεση των χαρακωμάτων και των στρατοπέδων του Α παγκόσμιου, τις νοσηλευτικές δυνατότητες σε τέτοιες συνθήκες με το σήμερα; Ποιός και γιατί συγκρίνει μια πανδημία γρίπης ιδιαίτερα φονική, που είναι μοναδική στην ιστορία των τελευταίων 200 χρόνων (επειδή κτύπησε τους φαντάρους ενός πολέμου όπου οι στρατιώτες ήταν έτσι κι αλλιώς κρέας για τα κανόνια – και το ήξεραν!) με τον covid-19;

Μόνο εντεταλμένοι, επαγγελματίες, τσατσορούφιανοι, καλοπληρωμένοι ψεύτες μπορούν να το κάνουν!! Είτε με λευκές ρόμπες είτε χωρίς!!! Αλλά, βέβαια, αυτοί είναι οι «κύριοι». Οι λακέδες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Και αυτό είναι που θέλει να ορίζει τι είναι «αλήθεια» και τι όχι!!

(Για την ιστορία – εν μέρει το έχουμε ξαναγράψει. Την εποχή που ξέσπασε εκείνη η γρίπη τα μικροσκόπια δεν μπορούσαν να διακρίνουν έναν ιό του μεγέθους της γρίπης. Γι’ αυτό και υπήρχε σύγχιση μεταξύ των τότε γιατρών για το τι ήταν η αρρώστια. Ειδικά επειδή υπήρχαν σε πολλές περιπτώσεις ασυνήθιστα συμπτώματα (εσωτερικές αιμοραγίες, πτώση των δοντιών, απίστευτα εξανθήματα, κλπ) που έδειχναν προς τύφο, χολέρα, δάγκειο πυρετό, αρρώστιες βακτηριογενείς δηλαδή, που δεν έχουν σχέση με την γρίπη.

Μεταγενέστερες έρευνες, σε πτώματα που είχαν καταψυχθεί για ερευνητικούς λόγους, ανακάλυψαν ότι οι βασικές πνευμονικές επιπλοκές που οδηγούσαν σε θάνατο οφείλονταν σε βακτηρίδια και όχι στον ιό της γρίπης. Τα βακτηρίδια ήταν πολύ εύκολο να μεταδοθούν λόγω των άθλιων συνθηκών υγιεινής· και τα μικροσκόπια του 1918 μπορούσαν να τα διακρίνουν. Χρησιμοποιήθηκαν αντιβακτηριδιακές θεραπείες, που έσωσαν αρκετές ζωές, αν και δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν προκαταβολική ανοσία.

Η επιβαρυντική δράση ενός ιού γρίπης σε πνευμόνια που έχουν μολυνθεί ή θα μολυνθούν παράλληλα από βακτηρίδια είναι γνωστή. Ωστόσο από ιατρική άποψη είναι διαφορετικό να πεθαίνει κανείς ΜΕ τον ιό της γρίπης απ’ το να πεθαίνει ΑΠΟ τον ιό της γρίπης. Επιπλέον, λαμβάνοντας υπόψη το τι γινόταν στα πεδία των μαχών τότε, για παράδειγμα το γεγονός ότι οι καθημερινές επιθέσεις γίνονταν πατώντας πάνω σε πτώματα της προηγούμενης ημέρας, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι συνυπήρξαν και τύφος και χολέρα…

Ωστόσο, για λόγους ευκολίας, φτιάχτηκε μια «κοινή δεξαμενή» για όλους τους νεκρούς εκείνης της πανδημίας…)

Φάρμακα και φαρμάκια 1

Κυριακή 23 Αυγούστου. Το ρημαδογκουβέρνο (και δεν είναι μόνο του) διαφημίζει ένα επερχόμενο εμβόλιο / σωτήρα. Αν, σε αντίθεση μ’ αυτά που έλεγε ο Κούβελας (χθεσινό video), αυτό το σωτήριο εμβόλιο της AstraZeneca (παρέα με το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) εμφανιστεί πριν το τέλος του 2021 θα είναι ένα εμβόλιο «στο πόδι». Δεν ξέρουμε πόσοι (και όχι μόνο στα μέρη μας) θα συμφωνήσουν να γίνουν πειραματόζωα. Ξέρουμε όμως, και το έχουμε γράψει πολλές φορές, πως όλη η σκηνοθεσία του τρόμου, οι απαγορεύσεις, τα υγιεινιστικά πραξικοπήματα και τα υπόλοιπα γίνονται και (όχι μόνο…) αυτόν τον σκοπό. Να «αποδεχτούμε» ότι οι φαρμακοβιομηχανίες είναι που σώσουν τις ζωές μας, και για χάρη τέτοιων σωτήρων αξίζουν όλες οι θυσίες του κόσμου απ’ την μεριά μας.

Το μπλοκ των big pharma έχει αποκτήσει ήδη τεράστια δύναμη / εξουσία στην καθημερινή ζωή (και στις τσέπες) εκατομυρίων επιβατών αυτού του πλανήτη· και η διαχείριση του covid-19 είναι κομμένη και ραμένη στα μέτρα της ακόμα μεγαλύτερης ενδυνάμωσής της. Εκτιμάμε ότι ο υγιεινιστικός εφιάλτης, αφού κατάφεραν να τον ξεκινήσουν, δεν θα τελειώσει ποτέ. Θα γίνει αναπόσπαστο μέρος αυτού που τα αφεντικά και οι λακέδες τους ονομάζουν “νέα κανονικότητα”.

Μήπως, τουλάχιστον, βγάζοντας τα απίστευτα κέρδη τους, οι φαρμακοβιομηχανίες προσφέρουν και κάποιου είδους πραγματικό “κοινωνικό έργο”; Λυπούμαστε αλλά η απάντηση εξαρτιέται απ’ την στάση ζωής, την κατάσταση της υγείας, την ευπιστία του καθενός, της καθεμιάς· το κοινωνικό περιβάλλον, το σύστημα υγείας και πολλά άλλα. Εκείνοι που “γιατρεύονται” (συχνά σε εισαγωγικά…) μπορεί να εκθειάζουν ένα Χ φάρμακο· εκείνοι, όμως, θα υποστούν τις παρενέργειές του θα κάνουν το αντίθετο.

Υπάρχει κάποια αλήθεια που να γεφυρώνει αυτό το χάσμα, το χάσμα των φαρμάκων – που – είναι – και – φαρμάκια απ’ την στιγμή κι όλας που βγαίνουν απ’ την γραμμή παραγωγής των εργοστασίων της Α ή της Β φαρμακοβιομηχανίας; Αν και υπάρχουν αρκετοί που θεωρούν πως κατέχουν μια τέτοια αλήθεια, όταν μιλούν εμπιστευτικά παραδέχονται ότι δεν την έχουν. Πρακτικά ολόκληρη η λογική της δυτικής φαρμακο-παραγωγής, στηριγμένη στη χημεία, επιδέχεται ένα τεράστιο ερωτηματικό. Κι αυτό ενόσω πέρα απ’ την κριτική απ’ τα κάτω στη “χημική προσέγγιση” του σώματος, αναδύονται απ’ τα πάνω κι άλλες, postchemical προσεγγίσεις, που ίσως μελλοντικά να κάνουν αυτό που τώρα ονομάζουμε «φάρμακο» να θεωρείται προϊστορικό σκουπίδι.

Σε κάθε περίπτωση οι φαρμακοβιομηχανίες είναι καπιταλιστικές επιχειρήσεις, με όλα όσα θα μπορούσε να σημαίνει κάτι τέτοιο, plus το γεγονός ότι εμφανίζονται εκεί που οι «επιλογές των πελατών τους» (όλων ημών, δηλαδή) τείνουν προς το μηδέν. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι οι φαρμακοβιομηχανίες και όχι οι αυτοκινητοβιομηχανίες ή οι βιομηχανίες τηλεοράσεων που μπορούν να επιβάλουν την τεχνητή αύξηση στη ζήτηση των εμπορευμάτων τους. (Περισσότερα στο SID 1 και SID 2, Τρίτη 23 Ιούνη). Οδυνηρή “αγορά”…

Απ’ την άλλη μεριά είναι από εξαιρετικά επιπόλαιο έως οδυνηρά αυτοκαταστροφικό το να υποστηρίζει κάποιος πως «αν οι φαρμακοβιομηχανίες δεν έχουν κέρδη απ’ το covid-19 εμβόλιο, τότε είναι δίκαιο που δεν θα πληρώσουν τίποτα για τις παρενέργειες που – είναι σίγουρο ότι – θα έχει». Πρώτον επειδή οι φαρμακοβιομηχανίες γενικά έχουν τρομακτικά κέρδη, από κάτι που είναι τόσο απτό όσο η υγεία του καθενός. Και δεύτερον επειδή η «ασυλία» τους έχει νομοθετηθεί όχι για το αντιcovid εμβόλιο αλλά για το σύνολο της παραγωγής τους, εδώ και πολλά χρόνια! Και είναι ακριβώς αυτή η “ασυλία” που τους επιτρέπει τώρα να οξύνουν τον μεταξύ τους (καπιταλιστικό) ανταγωνισμό, για το ποια θα σερβίρει γρηγορότερα την σωτηρία μας, αδιαφορώντας – προφανώς – για τις συνέπειες· να τον οξύνουν ως εκείνο το γνωστό στην πιάτσα σημείο που λέγεται “κάτω του κόστους, το αφεντικό τρελάθηκε!!”

Το “δεν θα βγάλουμε κέρδη” δεν είναι καθόλου η καλωσύνη τους, κι ούτε βέβαια θα μπορούσε να νομιμοποιεί οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση να σκοτώνει. Είναι απλά η αναγκαία υποχώρησή τους στην πίεση που ασκεί το Πεκίνο, το οποίο έχει δηλώσει εδώ και μήνες ότι θα παραχωρήσει δωρεάν την συνταγή του εμβολίου που θα βρει (όταν το βρει… δηλαδή πολύ σύντομα…), εξασφαλίζοντας έτσι την υποστηρίξη πολλών δεκάδων κρατών / πελατών. Είναι ένας προσωρινός αναγκαστικός ελιγμός, που έχει εγκριθεί απ’ τα λογιστήριά τους. (Εξάλλου οι “έρευνές” τους, εντός ή εκτός εισαγωγικών, για το συγκεκριμένο εμβόλιο, έχουν χρηματοδοτηθεί τόσο χοντρά απ’ τα πρωτοκοσμικά κράτη ώστε αυτό και μόνον αυτό θα ήταν αρκετό για να τελειώσει οποιαδήποτε συζήτηση περί “κέρδους” των εταιρειών…)

Αυτό το “δεν θα βγάλουμε κέρδη” είναι, λοιπόν (κι όποιος έχει μυαλό να το καταλάβει ας το καταλάβει) μια εκστρατεία δημόσιων σχέσεων διάφορων δυτικών big pharma, εξαιτίας του κινέζικου ανταγωνισμού… Μια εκστρατεία που έχει ήδη πληρωθεί πολλαπλά, με άγνωστο αριθμό νεκρών από «πειράματα θεραπείας» των επιπλοκών του covid-19 σε διάφορα νοσοκομεία του δυτικού κόσμου· με άγνωστο αριθμό νεκρών στα σπίτια τους (επειδή τα εκκενούμενα δημόσια συστήματα υγείας αρνήθηκαν να τους περιθάλψουν)· με καταθλίψεις και αυτοκτονίες· με εκτόξευση της χρήσης αντικαταθλιπτικών (παρεπιπτόντως: των ίδιων ακριβώς εταιρειών!)· με την καθολικότερη από ποτέ τις τελευταίες δεκαετίες υπαγωγή της σύγχρονης εργατικής τάξης στις προσταγές του κεφάλαιου· και με αρκετούς ακόμα τρόπους.

Το μόνο «δωρεάν» απ’ την μεριά των αφεντικών στον καπιταλιστικό κόσμο είναι η λεηλασία των ζωών μας, όταν δεν μπορούμε (ή δεν θέλουμε) να αντισταθούμε…. Που σημαίνει ότι πάντα πληρώνουμε: με σάρκες, με αίμα, με ελπίδες…

Φάρμακα και φαρμάκια 2

Κυριακή 23 Αυγούστου. Η AstraZeneca έχει τις δικές της κάμποσες «ματωμένες σελίδες» στο βιβλίο του τρόμου των φαρμακοβιομηχανιών – και της «σωτηρίας» που πουλάνε. Είναι η έβδομη στον κόσμο επιχείρηση φαρμάκων απ’ την άποψη τζίρου και κερδών, της τάξης των δισεκατομυρίων δολαρίων κάθε χρόνο. Έχει προκύψει απ’ την συγχώνευση της σουηδικής Astra AB με την αγγλική Zeneca group το 1999· έχει την έδρα της στο Λονδίνο· μισθοδοτεί επίσημα πάνω από 50.000 άτομα σε πάνω από 100 κράτη· κατέχει διάφορες μικρότερες φαρμακευτικές. Και σκοτώνει, όπως κάθε άλλη όμοιά της.

Το μεγαλύτερο γνωστό έγκλημά της ως τώρα είναι το αντι-ψυχωσικό Seroquel. Προκειμένου να το προωθήσει για χρήση σε παιδιά (;;;!!!), κάτι που το κατάφερε σε μεγάλη κλίμακα, πλαστογράφησε ουσιαστικά τα αποτελέσματα μιας έρευνας και το διαφήμισε σαν καλύτερο έναντι άλλων ανταγωνιστικών, αν και ήξερε ότι έχει σοβαρές παρενέργειες. Αυτή η αποκάλυψη έγινε στις αρχές των ‘00s. Τελικά αναγκάστηκε να πληρώσει μερικά εκατομύρια δολάρια σε πρόστιμα – και είναι πάντα εδώ…

Ένα άλλο απ’ τα φαρμάκια της εταιρείας είναι το αντιχοληστερινικό Crestor· μια στατίνη. Μεγάλο εμπορικό σουξέ για την AstraZeneca, με την διαφορά ότι προκαλούσε διάφορες παρενέργειες στο συκώτι, που σε κάποιες περιπτώσεις έφταναν και ως τον θάνατο. Και πάλι η φιλεύσπαχνη εταιρεία αποδείχθηκε ότι τα ήξερε αυτά, αλλά τα έκρυψε.

Αντίστοιχα επικίνδυνο ήταν και το Onglyza, για τον διαβήτη τύπου 2. Το φάρμακο κατέβαζε μεν το επίπεδο του ζαχάρου στο αίμα, αλλά αύξανε τον κίνδυνο ζημιών στο πάγκρεας (παγκρεατίτιδα) – ενοχοποιήθηκε και για την πρόκληση καρκίνου στο πάγκρεας. Επιπλέον ανακαλύφθηκε ότι το φάρμακο προκαλούσε και καρδιακά προβλήματα.

Το Farxiga ήταν άλλη μια προσφορά της εταιρείας προς του διαβητικούς. Παρότι ο αμερικανικός εοφ (fda) το ενέκρινε το 2014, ένα χρόνο μετά, το 2015 αποδείχθηκε ότι αύξανε τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου της ουροδόχου κύστης αλλά και διαβητικής κετονόξωσης, μιας ιδιαίτερα επικίνδυνης έως φονικής επιπλοκής του σακχαρώδους διαβήτη. Επειδή το Farxiga είναι σχετικά καινούργιο φάρμακο υπάρχει η πιθανότητα να εντοπιστούν κι άλλες επικίνδυνες παρενέργειες του φαρμάκου μελλοντικά – οπότε αυτή η ζόρικη λίστα θα μεγαλώσει.

Αν τα παραπάνω έχουν πολιτική σημασία απ’ την δική μας εργατική σκοπιά δεν είναι για να δυσφημίσουν την AstraZeneca υπέρ των ανταγωνιστών της. Καθόλου! Το όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν μπορεί να μην ισχύει για τα χοιροστάσια, ισχύει όμως για την «βιομηχανία της υγείας». Αυτό που θα πρέπει να συνειδητοποιήσει όποιος διαβάζει αυτές τις γραμμές είναι ότι αυτά τα φαρμακοεγκλήματα (και κάθε big pharma έχει πολλά τέτοια στο ιστορικό της) έγιναν παρότι είχαν τηρηθεί τα πρωτόκολλα για τις έρευνες, τις δοκιμές, και τα λοιπά.

Συνεπώς τι περιμένετε ότι θα συμβεί αν αντί για χρόνια οι έρευνες, οι δοκιμές και τα λοιπά κρατήσουν λίγους μήνες; Τι περιμένετε ότι θα συμβεί αν οι μάγοι του καπιταλισμού βγάλουν μέσα σε λίγους μήνες απ’ το καπέλο τους γιατρικά κατά του κωρονοϊού covid-19 ενώ είναι γνωστό ότι προσπάθειες τους επί χρόνια για εμβόλιο κατά άλλων κορονοϊών απέτυχαν παταγωδώς;

Κάποιοι, ωμά ρεαλιστές έως κυνικοί θα σηκώσουν τους ώμους λέγοντας: «Και τι θέλετε δηλαδή; Έτσι είναι τα πράγματα. Κάποιοι γίνονται καλά και κάποιοι πεθαίνουν». Πράγματι. «Έτσι είναι τα πράγματα»… Μόνο που πάντα υπάρχει μια θέση απ’ την οποία κάποιος σηκώνει τους ώμους του· ή τον σηκώνουν άλλοι στους δικούς τους. Είναι εύκολη (και από ηθική άποψη μάλλον φτηνή) η ελπίδα ότι αν οι (ανακοινωμένες) παρενέργειες ενός φαρμάκου είναι 10% «εγώ» θα είμαι στο 90%… Με τέτοιες «ευκολίες» είναι γεμάτη η καθημερινή ζωή: μια μικροαστική ροπή προς το «κέντρο», προς τους «πολλούς», εκεί που υπάρχουν μόνο επιτυχίες…. Αλλά όταν βρεθεί κάποιος στο «10%» (ή στο 1%) των παρενεργειών μιας φαρμακευτικής σωτηρίας είναι 100% εκεί… Και οφείλει να νοιώθει «περιθώριο», «παράπλευρη απώλεια» σε σχέση με την πάγια ελπίδα του πως η θέση του είναι στους “πολλούς”. Ποιοί βάζουν το χέρι τους στη φωτιά ότι θα κατεβάσουν το κεφάλι και θα το βουλώσουν αν βρεθούν σ’ αυτή τη θέση; Κανένας!

Και πάλι το ερώτημα δεν περιορίζεται στο «ναι» ή «όχι» σε θεραπείες / σωτηρίες fast track, με αφορμή σήμερα τον covid-19 και αύριο κάτι άλλο! Έχει μεγαλύτερη και αναδρομική αξία. Αν η απάντηση είναι «θεραπείες fast track» με παράπλευρες απώλειες ό,τι νάναι (θεραπείες που ακόμα κι αν δεν έχουν άμεσα κέρδη για τους σωτήρες μέσω της τιμολόγησης της θεραπείας, θα έχουν άλλα άμεσα, και πιθανόν κολοσσιαία κέρδη, μέσω της ανόδου της τιμής των μετοχών τους…) τότε ποιά ήταν η ερώτηση; Και ποιό ήταν το σερβίρισμά της;

Ο κόσμος (και λέγοντας «κόσμος» εννοούμε πολλά εκατομμύρια επιβάτες του πλανήτη) έχει πληρώσει ήδη πολύ ακριβά μια ερώτηση που του επιβλήθηκε μαζί με τις απαντήσεις της: την ψευδή ερώτηση της ζωής ή του θανάτου απ’ τον covid-19. Έχει πληρώσει πολύ ακριβά μια ερώτηση για την οποία είχαν γίνει ασκήσεις απαντήσεων (και το Event 201 δεν ήταν καθόλου η μοναδική!) πολύ πριν μια νυχτερίδα ερωτευτεί έναν μυρμηγκοφάγο κάπου στην μακρινή Wuhan… Έχει πληρώσει ήδη πολύ ακριβά τις απαντήσεις που γεμίζουν απ’ την αρχή πολλά big ταμεία.

Υπάρχει προοπτική για ένα “enough!” που δεν θα είναι συγκυριακό, ευκαιριακό, περιπτωσιολογικό, αλλά θα σημαδεύει το κέντρο της εχθρικής διάταξης;

Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε γι’ αυτό – μάρτυράς μας η Ιστορία.

Και επί λιβύης ειρήνη!

Σάββατο 22 Αυγούστου. Πριν μόνο 4 ημέρες γράφαμε (και επιτρέψτε μας να θυμίζουμε τι λέμε – επειδή είναι μερικοί που προτιμούν να τα ξεχνούν για να χύνουν άνετα τη χολή τους…) μεταξύ άλλων (λιβύη, 18 Αυγούστου):

…. O γερμανός υπ.εξ. Heiko Maas βρέθηκε χτες στην Tripoli (αντί, ο αχαΐρευτος, να είναι πάνω σε μια ελληνική φρεγάδα…) Και πρότεινε την αποστρατιωτικοποίηση της Σύρτης… (Κάτι που το έχετε διαβάσει εδώ πριν μήνες…) Έκανε, όμως, και κάτι ακόμα χειρότερο, κάτι που ο ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας δεν θα του το συγχωρήσει ποτέ. «Συνέπεσε» στην Tripoli με τον τούρκο υπ.αμ. Akar, τον τούρκο αρχιστράτηγο Guler και τον καταριανό υπ.αμ. al Attiyah. «Συνέπεσε» – δεν συναντήθηκε επίσημα. Ανεπίσημα όμως; Για κανά καφέ, κανά φαγητό; Αλλοίμονo!!! Αλί και τρισαλί!!!

Το θέμα δεν είναι ότι το Βερολίνο πρότεινε μια τέτοια «αποστρατιωτικοποίηση», που πρακτικά σημαίνει διάφορους διεθνείς στρατούς για να ελέγχουν την «αποστατιωτικοποίηση», δηλαδή και τουρκία, και ρωσία, και γαλλία, και ιταλία, και γερμανία, άντε και λίγο αγγλία… Το θέμα είναι ότι πριν καλά καλά τελειώσει την συνέντευξή του ο Maas, ο αγέλαστος σύμβουλος του Erdogan Ibrahim Kalin βγήκε και δήλωσε ότι «στα βασικά αυτής της πρότασης συμφωνούμε»!… Λες και είχε επικοινωνία με τον Akar και τον Guler, στην Tripoli! Λες και έπρεπε να πει απ’ την Άγκυρα, για το ξεκάρφωμα, αυτά που είχαν συζητηθεί («γερμανο – λιβυο – τουρκο – καταριανά») στην Tripoli!! (Ίσως, ίσως λέμε, να υπάρχει μια βιάση στο να απελευθερωθούν πολιτικά και στρατιωτικά «κεφάλαια», δηλαδή «διπλωματικά» μεροκάματα, απ’ το λιβυκό πεδίο μάχης… επειδή μπορεί να χρειαστούν αλλού… Ωστόσο ως τώρα αυτά γίνονται αργά αργά…)

Α πα πα! Εδώ και εβδομάδες τόσο η Άγκυρα όσο και η Μόσχα «φορτώνουν» την δυτική και την ανατολική λιβύη με διάφορα είδη όπλων (μαζί με τους χειριστές τους). Ο όποιος ανόητος θα νόμιζε ότι ετοιμάζονται να πολεμήσουν μεταξύ τους – καμμία σχέση! Εκείνο που κάνουν είναι να κατοχυρώνουν την μεταξύ τους μοιρασιά επί της λιβυκής επικράτειας με τον πιο σίγουρο και αναμφισβήτητο τρόπο: τον στρατιωτικό. «Εδώ μόνο εμείς»! Η λιβύη έχει μοιραστεί από το «μπλοκ της Σύρτης», και το μόνο που εκκρεμεί είναι τα «σύνορα» – ή, πιο σωστά, η «τύχη» της Σύρτης και μιας στρατιωτικής βάσης νοτιότερα, που είναι «πάνω στα σύνορα». Την βάση θα την κρατήσει – όπως δείχνουν οι μέχρι τώρα εξελίξεις – η Μόσχα· έτσι κι αλλιώς η Άγκυρα έχει ήδη τις δικές της, αεροπορικές και ναυτικές, δυτικότερα.

Η στρατιωτική («ειρηνευτική») «αποστρατιωτικοποίηση» της Σύρτης θα ήταν μια βολική εξέλιξη για όλους, αν πεισθεί ο βασιλιάς Macron (και πείσει και τον χουντοκαραβανά Sisi) ότι from nothing and completely… Με το ενάμισυ μάτι στη Βηρυτό ο βασιλιάς Macron ίσως δεχτεί μια τέτοια μοιρασιά (που θα του επιτρέψει να δώσει καμμιά άδεια στα πέρα – δώθε κύπρος – κρήτη πληρώματα των πολεμικών του…) Θα του είναι πιο εύκολο αν το Βερολίνο δεν διεκδικήσει κάτι απ’ αυτά που θεωρεί δικά του· ας τα λύσει με τη Μόσχα αυτά τα θέματα…

Εντελώς «ξαφνικά» (ε;) χτες, πρώτα η Τρίπολη δια στόματος Sarraj και στη συνέχεια το Τομπρούκ δια στόματος Saleh ανακοίνωσαν κατάπαυση του πυρός και γενική εκεχειρία στη λιβύη!!! Μήπως προχτές ο βασιλιάς Macron και η Merkel έκλεισαν τις τελευταίες λεπτομέρειες αυτής της ειρήνης; (Tα τηλέφωνα με Μόσχα και Άγκυρα δεν τα αναφέρουμε…) Μπορεί να είναι χρονική σύμπτωση, μπορεί και όχι. Η ασταμάτητη μηχανή όμως φαντάζεται μια κάποια σκέψη να πλανάται ακόμα και πάνω απ’ το φιλόδοξο καλοκαιρινό Παρίσι: αν εκλεγεί ο Biden θα ξαναμπλεχτούν οι αμερικάνοι στα πόδια μας… Δεν το «κλείνουμε» λοιπόν το θέμα κάπως, για να μην έχουν ευκαιρία να μας κατσικώσουν την africom;

Και οι δύο λιβυκές πλευρές ανήγγειλαν συνέχιση του «διαλόγου του Βερολίνου» και εκλογές για τον ερχόμενο Μάρτη – αλλά για το δεύτερο δεν υπάρχει βιασύνη. Ένα απ’ τα ενδιαφέροντα είναι ότι εκ μέρους της ανατολικής λιβύης δεν ήταν ο πολυαγαπημένος «τζενεράλ» Haftar που ανήγγειλε την εκεχειρία… Πράγμα που σημαίνει ότι ικανοποιήθηκε το αίτημα του Sarraj, της Άγκυρας και της Ρώμης, να βγει απ’ την μέση στις όποιες πολιτικές διαπραγματεύσεις. Κάιρο και Αμπού Ντάμπι χαιρέτισαν θέλοντας και μη την εκεχειρία – όμως άλλα ήταν τα ονειρά τους…

Ένα άλλο ενδιαφέρον είναι ότι μετά απ’ αυτήν την εκεχειρία, ίσως δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την «κοινή διαχείριση» της Σύρτης. Ίσως. Ο Maas, που μαζί του συμφώνησε ακαριαία και η Άγκυρα, μπορεί να μην είπε τις προάλλες λόγια του αέρα… Στο κάτω κάτω το λιμάνι της πόλης είναι βασικό σημείο εξαγωγής του λιβυκού πετρελαίου απ’ το νότο… Αν υπάρχει μια λύση kasan –kasan γιατί όχι;

Το τρίτο ενδιαφέρον είναι ότι δεν φαίνεται πουθενά το Λονδίνο σ’ αυτήν την ιστορία… Πού είναι ο Borduk και τα στρατά του; Δεν θα ξεκινούσαν από πέρυσι την επανίδρυση της αυτοκρατορίας;

Και το τέταρτο ενδιαφέρον είναι η πιθανότητα (λέμε τώρα) «τιμής ένεκεν» ο άχρηστος, στο τέλος της καριέρας του πια «τζενεράλ», να βρει μια θέση συνταξιούχου μισθωτού στο ελληνικό δημόσιο. Εκτιμάμε ότι με το βλοσυρό του ύφος και το βαμένο μουστάκι του θα ήταν καλός για να ξεκουράζει τους εκπρόσωπους τύπου του ιερατείου της υγείας μας – αρκεί να έχει πάντα μαζί τον ελληνομαθή «ναύαρχό» του… Αφού ο πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού συνεχίζεται ποιός θα ήταν καταλληλότερος να μας καθοδηγεί αν όχι ένας τόσο βετεράνος στρατηγός;

Όσο για τις αοζ λιβύης – τουρκίας; Ε, σιγά σιγά η Άγκυρα θα αρχίσει έρευνες και γεωτρήσεις στον κόλπο της Σύρτης… ή λίγο πιο πέρα… κάπου πιο κει θα είναι η total… ενόσω κάποιοι στην Αθήνα θα τρώνε τις γραβάτες τους…

(φωτογραφία πάνω: Κι όμως δεν είναι από χτες. Είναι απ’ τον Μάη του 2018, τότε που ο βασιλιάς Macron νόμιζε ότι είναι ο επικυρίαρχος του λιβυκού πεδίου μάχης, μέσω της υποστήριξής του στον “τζενεράλ”, και έστεινε διασκέψεις επίλυσης – του – προβλήματος με την άνεση του “δεν άκουσα καλά… τί είπατε;”. Έπρεπε να βρει απέναντί του την Άγκυρα για να καταλάβει ότι το παιχνίδι του είναι στη μισή σκακιέρα – και ούτε…

φωτογραφία κάτω: Αυτό είναι χθεσινό).

Ένα εμβόλιο ενάντια στον φόβο;

Σάββατο 22 Αυγούστου. Ένα ισπανικό κανάλι (το TVE1), το μεγάλο κρατικό κανάλι αν δεν κάνουμε λάθος, αποφασίζει να συνεντευξιαστεί πριν 3 ημέρες με έναν ακόμα γιατρό… που ασφαλώς πρόκειται να επιβεβαιώσει την απειλή, το κρουσματόμετρο, τον επερχόμενο Όλεθρο, τον πανικό στα νοσοκομεία… όλα όσα, τέλος πάντως, πρέπει να φοβάται κάθε καθώς πρέπει και υπεύθυνος πολίτης και στην ιβηρική…

Οι συστάσεις όμως δεν ήταν σωστές. Κάποιο δαιμόνιοι πρέπει να δρουν υπόγεια στη radiotelevison espanola 1… Η γεμάτη βεβαιότητες (δηλαδή: κρατικές και φαρμακευτικές κατευθύνσεις) δημαγωγία πέφτει πάνω στον εντατικολόγο Luis de Benito, του γενικού νοσοκομείου Escorial της Μαδρίτης. Που δεν χαρίζει κάστανα!

Το να πει ένας ουδέτερος παρατηρητής ότι το γήπεδο έγερνε θα ήταν άδικο. Μάλλον ήταν κατακόρυφο, και οι δημαγωγοί δεν είχαν καταλάβει ότι είναι στον πάτο του! Τελικό σκορ: επαγγελματική δημαγωγία υπέρ της τρομοεκστρατείας – έντιμη ιατρική: 0 – 9! Δεν ήταν απλή συντριβή εντός έδρας… Ήταν «σφύρα το να κρυφτούμε!»

Απολαύστε (με αγγλικούς υπότιτλους, απλά λόγια) σε 7+ λεπτά πλούσιας δράσης το τι έγινε στην αρένα, και γιατί το ματς τέλειωσε πριν την ώρα του!!! Κατάλληλο για ανηλίκους, δηλαδή για όλη την οικογένεια – καιροί που είναι!!! (Ευχαριστούμε την Ε. για την αποστολή).

Και ο τεταρτοαυγουστιανός του ’20 ας φροντίσει να μην συμβούν ποτέ τέτοια λάθη στα μέρη μας!!!

(Στην ισπανία, αν καταλάβαμε καλά, η «γραμμή» είναι το mRNA εμβόλιο της Pfizer; Έχει κλείσει η δουλειά; Θα περάσουν καλά…)

Ένα εμβόλιο στο χρηματοκιβώτιο…

Σάββατο 22 Αυγούστου. Πρέπει να βιαστούν οι λακέδες των φαρμακοβιομηχανιών και οι πολιτικοί (και λοιποί) εκπροσωποί τους!!! Δεν ξέρουμε αν πολλαπλασιάζονται οι αιρετικοί της κανονικής ιατρικής, αν έχουν φτάσει στο αμήν και αποφασίζουν να μιλήσουν, ή τι άλλο μπορεί να συμβαίνει. Η λύσσα των δημαγωγών, πάντως, πρωτοφανής στα χρονικά, δείχνει ότι υπάρχουν ανησυχίες στο εντόπιο βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο κύκλωμα…

Ο Δημήτρης Κούβελας, καθηγητής κλινικής φαρμακολογίας (και διάφορα άλλα) στην ιατρική της Σαλονίκης είναι – με βάσει το βιογραφικό του – mainstream. Δεν είναι εντελώς άγνωστος «αιρετικός»· απ’ την άποψη της μηντιακής παρουσίας μάλλον περιθωριακός. Ίσως τον βγάζουν για το «ξεκάρφωμα», του είδους «να, αφήνουμε και καμμιά άλλη γνώμη πότε πότε»…

Όχι και τόσο βοηθητική της τρομοεκστρατείας – θα λέγαμε. Και επειδή το ζουμί είναι στο εμβόλιο (θα μας το χαρίσει είπε το ρημαδογκουβέρνο – ευχαριστούμε, είστε αληθινοί φιλεύσπαχνοι ρημαδοκύριοι!!! θα κάνουμε 5 shots σε κάθε κωλομέρι ο καθένας για να σας ευχαριστήσουμε!!!) απόψεις σαν αυτή που ακολουθεί θα πρέπει α) να κατηγορηθούν σαν συνωμοσιολογικές, ηλίθιες, ψεκασμένες και ανεύθυνες· β) θα πρέπει να αναλάβει την εκκαθάρισή τους ο εισαγγελέας προστασίας της δημόσιας υγείας· γ) θα πρέπει να απαγορευτεί οποιαδήποτε αναπαραγωγή τους· και δ) θα πρέπει να επανέλθει ο θεσμός των καταναγκαστικών έργων για τους αντιεθνικά δρώντες…

Ο κυρ Κούβελας δείχνει να μην πληρώνεται απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες – πράγμα που είναι αρκετό για να κατατάξει οποιονδήποτε, ακόμα και τον Pasteur, στους «ύποπτους» σήμερα…. Σε αντίθεση με κάτι επώνυμους ιερείς της σωτηρίας μας & σία που αναγγέλουν «δεύτερο κύμα που θα είναι πολύ χειρότερο από το πρώτο κύμα όπως έγινε με την ισπανική γρίπη» (!!!…) (Πόσο πιο στημένος να είναι κάποιος πια; Ε; Πόσο περισσότερο;)

Να τι είπε ο κυρ Κούβελας συνεντευξιαζόμενος στην κρατική ερτ1 πριν 2 ημέρες, να γιατί κι εκεί το ματς έληξε βιαστικά, και να γιατί οι τεταρτοαυγουστιανοί του ’20 πρέπει να ανοίξουν γρήγορα τα ξερονήσια: έχουν αρχίσει να γίνονται πολλοί οι αμφισβητίες…

Το τμήμα της απομαγνητοφώνησης είναι ανάμεσα στο 4.54 λεπτό και το 5.55… (Ευχαριστούμε τον Σ. για την αποστολή).

… Δεν ξέρουμε τι θα κάνει το εμβόλιο. Σας έχω πει και άλλη φορά ότι το μεγάλο πρόβλημα με τον συγκεκριμένο ιό είναι ότι ΔΕΝ μας σκοτώνει ο ίδιος. Μας σκοτώνει η αντίδραση του ανοσοποιητικού. Το εμβόλιο ενισχύει το ανοσοποιητικό· άρα, πιθανώς, όταν θα δωθεί το εμβόλιο σε ευπαθείς να έχουν την ίδια συμπεριφορά σαν να έχουν νοσήσει, και να πεθαίνουν άνθρωποι απ’ το εμβόλιο.

Αν αυτό δεν το δούμε… είναι πολύ πρώιμο. Επειδή όμως τα εμβόλια και όλα τα φάρμακα δοκιμάζονται σε υγιείς ή σχετικά υγιείς, δεν πρόκειται στην πειραματική φάση να δοθεί σε ανθρώπους οι οποίοι πάσχουν από ένα βαρύ νόσημα. Άρα επί της ουσίας δεν θα είμαστε και πολύ σίγουροι για την ασφάλεια του εμβολίου αν έχουμε πολύ πρώιμη πρόσβαση.

Εγώ θα ήμουν πολύ πολύ επιφυλακτικός με το εμβόλιο και δεν θα δέσμευα πόρους του κράτους γι’ αυτό, αλλά θα δέσμευα πόρους του κράτους προκειμένου να επιτύχουμε πολύ καλύτερη δημόσια υγεία.

Το πανί και το πιστόλι

Παρασκευή 21 Αυγούστου. Ακόμα κι αν κάποιος δεχόταν, σαν έκφραση καλοπιστίας, ότι το μασκάρισμα σε κλειστούς χώρους έχει μια κάποια υγιεινομική δικαιολόγηση (πράγμα συζητήσιμο…), η διαταγή για υποχρεωτικό μασκάρισμα σε ανοικτούς χώρους τί δικαιολογία έχει; Ακριβώς την ίδια με την απαγόρευση του καπνίσματος σε ανοικτούς χώρους, σε διάφορα κράτη: καμμία!

Όταν η παράνοια της εξουσίας ξεγυμνώνεται από κάθε λόγο (: reason) νομιμοποίησης και δικαιολόγησης, αποκαλύπτεται η ωμή της αλήθεια: σας επιβάλλω να κάνετε το Α και το Β επειδή έτσι θέλω και μπορώ· κι όποιος αντισταθεί θα τιμωρηθεί δεόντως. Εξηγήσεις και δικαιολογίες δεν χρειάζονται.

Το κίνητρο δεν είναι, και δεν ήταν ποτέ, η πρόληψη έναντι ενός πραγματικά επικίνδυνου και φονικού ιού, αφού τέτοιος δεν υπήρξε ποτέ. Το κίνητρο ήταν πάντα βιο-πολιτικό: ο έλεγχος και η τροποποίηση των συμπεριφορών, των κοινωνικών σχέσεων, των σωμάτων. Το υποχρεωτικό μασκάρισμα σε ανοικτούς χώρους είναι η συνέχεια των πραξικοπηματικών γενικών απαγορεύσεων κυκλοφορίας με άλλο τρόπο: ιδιωτικό, ατομικό, επιδεκτικό εν-σωμάτωσης απ’ τον καθένα και την καθεμιά χωριστά. Και ελέγξιμο με ονοματεπώνυμο και λοιπά στοιχεία: πρόστιμα, πρόστιμα, πρόστιμα…

Πρακτικά μάλιστα οι δημόσιοι χώροι είναι εκεί που η επιτήρηση και η καταστολή είναι πιο εύκολες και αποτελεσματικές. Ενώ είναι δύσκολο να υπάρχει ένας μπάτσος σε κάθε μαγαζί, τα μπλόκα στους δρόμους είναι εύκολα, με γνωστό know how… Το «σε είδα, δεν φόραγες μάσκα» του οργάνου (θα) είναι μια ακόμα παραλλαγή του πανοπτικού της δημόσιας τάξης· που εξελίσσεται και θα εξελιχθεί ακόμα περισσότερο και τεχνικά.

(φωτογραφία (ευχαριστούμε την Ε.): Αυτή είναι σχολική αίθουσα στην ταϋλάνδη… Σε ένα κράτος 69 εκατομυρίων που είχε τον τρομακτικό αριθμό των …58 (ολογράφως: πενήντα οκτώ) νεκρών χρεωμένων στον covid-19… Οπότε αναρωτιόμαστε αν υπάρχει διαστροφή της εξουσίας που θα κολώσει να εκδηλωθεί αξιοποιώντας το άλλοθι της “προστασίας της υγείας”… αν δεν βρει αντίσταση!)

Μεταδίδεις τον covid-19 αν βρεθείς θετικός;

Παρασκευή 21 Αυγούστου. Υπάρχει η ψευτο-ιατρική, που είναι δημόσιες σχέσεις και φτηνή, κινδυνολογική προπαγάνδα. Υπάρχει και η κανονική ιατρική που, με όλα της τα ελαττώματα φροντίζει, τουλάχιστον, να έχει στέρεα στοιχεία πριν βγει στο μεϊντάνι.

Το κέντρο για την ιατρική που βασίζεται σε αποδείξεις (του πανεπιστημίου της Οξφόρδης) είναι του δεύτερου είδους· και τα τσιράκια των φαρμακοβιομηχανιών με τους λακέδες τους θα προτιμούσαν να το έχουν πνίξει. «Συνωμοσιολόγους» δεν μπορεί να τους πει κανείς – είναι της «σχολής Ιωαννίδη», αν είναι σωστό να προσωποποιούμε αυτήν την τάση. Οπότε αυτό που απομένει είναι το γνωστό: να αγνοούνται οι έρευνές τους, όσο αυτό είναι δυνατόν (με τις αποκαλύψεις τους για το αγγλικό θανατόμετρο το Λονδίνο αναγκάστηκε πάντως να παραστήσει ότι το «διόρθωσε»…)

Σε μια καινούργια δημοσίευσή τους πριν 3 βδομάδες (ευχαριστούμε τον Ν. για την αποστολή) οι ερευνητές του CEBM αμφισβητούν την αξία του PCR τεστ ανίχνευσης του κορονοϊού (είναι τα τεστ που γίνονται πλέον κατά κόρον και στα μέρη μας) ως εργαλείου εκτίμησης της «μολυσματικότητας» των positive.

Οι βασικές ενστάσεις είναι γνωστές εδώ και μήνες: ο τρόπος που δουλεύει βιοχημικά αυτό το τεστ του δίνει μεν την δυνατότητα να ανιχνεύσει ακόμα και μικρά τμήματα του RNA του covid-19· αλλά αυτή η ανίχνευση, από μόνη της, δεν λέει τίποτα για το σε ποιό σημείο του κύκλου της ζωής του βρίσκεται ο ιός. Είναι στην αρχή, στην φάση του πολλαπλασιασμού του; Είναι στο τέλος, εκεί που πεθαίνει κτυπημένος απ’ το ανοσοποιητικό σύστημα; Έχει ήδη πεθάνει; Έχει πεθάνει προ πολλού και έχει αρχίσει να αποσυντίθεται; Σε τίποτα απ’ αυτά δεν απαντάει από μόνο του το «θετικό αποτέλεσμα» του PCR τεστ· πράγμα που πίσω απ’ την σκηνή της δημαγωγίας αναγνωρίζεται σαν «ψευδώς θετικά» αποτελέσματα, χωρίς να υπάρχει τρόπος να εκτιμηθεί πόσα είναι αυτά ανάμεσα στα «θετικά».

Εκείνο που έκαναν ωστόσο οι επίμονοι του CEBM ήταν να αναζητήσουν τις έρευνες που έχουν μελετήσει τον κύκλο ζωής του covid-19… Θα έλεγε ακόμα και κάποιος άσχετος ότι αν αυτός ο κύκλος (που είναι και ο κύκλος της μεταδοτικότητάς του) δεν έχει μελετηθεί διεξοδικά ξανά και ξανά, τότε όσα λέγονται για τον covid-19 είναι, επιεικώς, δημαγωγικές παπαριές.

Να τι γράφουν στην ανακοίνωσή τους, στις 5 Αυγούστου:

Στη διάρκεια της έρευνας για ανοικτά διαθέσιμα στοιχεία για την κίνηση του ιού απ’ το στόμα ως τα κόπρανα, παρατηρήσαμε το πόσο λίγες μελέτες έχουν προσπαθήσει ή αναφέρουν την καλλιέργεια ζωντανού ιού SARS-Cov-2 από ανθρώπινα δείγματα.

Αυτό μας εξέπληξε, δεδομένου ότι η καλλιέργεια των ιών θεωρείται το gold standard ή το τεστ αναφοράς απέναντι στο οποίο πρέπει να μετρηθεί και να καλιμπραριστεί οποιοδήποτε διαγνωστικό πρωτόκολλο, για να γίνουν σαφείς οι προγνωστικές δυνατότητές του. Όταν κάνουμε καλλιέργεια των ιών, οι ιοί εισάγονται σε σειρές κυττάρων στο εργαστήριο για να παρατηρηθεί αν προκαλούν ζημιά στα κύτταρα και τον θάνατό τους, γεννώντας μ’ αυτόν τον τρόπο μια καινούργια φουρνιά ιών που θα πάνε να μολύνουν άλλα κύτταρα.,,

Αν δεν είναι σαφές για το πόσο σημαντική είναι αυτή η διαδικασία, να το πούμε με δικά μας λόγια: στα εργαστήρια πρέπει να γίνει καλλιέργεια του ιού και να μελετηθεί στην δράση του πάνω στα ανθρώπινα κύτταρα, σε όσο βάθος χρόνου απαιτείται. Πότε πολλαπλασιάζεται; Πότε σκοτώνει τα κύτταρα; Πότε πεθαίνει; Όλα αυτά με το χρονόμετρο στο χέρι.

Τι σημαίνει αυτό; Είναι εντελώς διαφορετικό να εντοπιστεί ένας ιός στο χρονικό διάστημα της ανάπτυξής του (ακόμα κι αν δεν εκδηλώνονται συμπτώματα), και εντελώς διαφορετικό να εντοπιστεί στο διάστημα του θανάτου του (ενώ έχουν ή δεν έχουν υπάρξει συμπτώματα) ή, ακόμα, αφού έχει ήδη πεθάνει αποτυγχάνοντας να εξασφαλίσει τους όρους της αναπαραγωγής του.

Οι του CEBM βρήκαν (παγκόσμια!) 14 όλες κι όλες έρευνες βασισμένες στην καλλιέργεια του SARS-CoV-2. Είναι ένας αριθμός εντυπωσιακά μικρός, πράγματι, για κάτι που έχει αναγορευτεί εδώ και μήνες σαν “παγκόσμιος κίνδυνος”. Και τα συμπεράσματά τους δείχνουν ότι το RNA του ιού (αυτό που ψάχνει το PCR τεστ) είναι ανιχνεύσιμο για πολύ περισσότερες ημέρες απ’ την διάρκεια της «ανόδου και της πτώσης» του· το διάστημα, δηλαδή, κατά το οποίο θα μπορούσε να μεταδοθεί.

Όπως δείχνει το πιο πάνω σχήμα απ’ την έρευνα του CERM, το μεν RNA του covid-19 μπορεί να ανιχνευτεί ακόμα και ύστερα από 22 ημέρες μετά την αρχική μόλυνση· μεταδοτικός όμως μπορεί να είναι ο ιός σε ένα πολύ μικρότερο χρονικό παράθυρο διάρκειας οριακά 11 ημερών. Συνεπώς – λέμε εμείς – το “positive” μπορεί να θεωρηθεί «μήνυμα μεταδοτικότητας» τυπικά μεν κατά 50%, ουσιαστικά δε άγνωστο πόσο. Αφού το PCR τεστ δεν μπορεί να εξακριβώσει σε ποιο σημείο του κύκλου εντόπισε το παθογόνο RNA. Εξίσου στον αέρα είναι ο ατομικός αποκλεισμός κάποιου που βρέθηκε “θετικός” για 14 ημέρες. Σε ποιο σημείο του κύκλου του ήταν ο ιός στο συγκεκριμένο σώμα όταν εντοπίστηκε; Μήπως ήταν ήδη νεκρός; Πλήρης άγνοια έως αδιαφορία…

Αν τα πιο πάνω σας φαίνονται κουραστικές λεπτομέριες κάνετε λάθος. Πάνω στο κρουσματόμετρο κτίζονται όχι μόνο καριέρες αλλά κυρίως συνεχίζεται η τρομοεκστρατεία, αυτή η προσπάθεια να στριμωχτεί ο κόσμος σ’ ένα τούνελ τρόμου και πειθάρχησης, όπου το μόνο φως θα είναι στο βάθος κάποιο σωτήριο εμβόλιο. Να στριμωχτεί μέσα σ’ αυτό το τούνελ και να υπακούει σε κάθε παρανοϊκή έμπνευση των λακέδων, να αλλάζει και να ξαναλλάζει τις συμπεριφορές του σαν εκπαιδευμένο ζώο τσίρκου.

Αν όμως τα τεστ και τα «κρούσματα» που διαπιστώνουν είναι ένας επιστημονικά ακατάλληλος τρόπος για να μετρηθεί ακόμα και η μεταδοτικότητα αυτού του τσαχπίνη ιού (κι ούτε λόγος για την απειλητικότητά του), ε; Τότε έχουμε μια πρόστυχη ψευτο-ιατρική… Και υφιστάμεθα τα ψέμματα και τα παραμύθια του συστήματος, τα ψέμματα και τα παραμύθια νομιμοποίησης της αναδιάρθρωσης· που (έτσι πάει…) είναι τα μόνα αληθινά!!!

Μήπως μπαγκέτες και όχι rafale;

Παρασκευή 21 Αυγούστου. Οι τόνοι της ντόπιας δημαγωγίας, μετά την συνάντηση της Merkel με τον βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron, ήταν πανηγυρικοί… Αλλά και πότε δεν είναι τέτοιοι; Ακόμα κι όταν ο «τσενεράλ» Haftar έκλανε, στην Αθήνα πανηγύριζαν. Συνεπώς τα κατατονικά εθνικά «γιούπι» είναι για τα σκουπίδια.

Κατ’ αρχήν (η γνώμη μας είναι ότι) ο βασιλιάς Macron, καταλαβαίνοντας ότι έχει απλώσει τα ποδάρια του πολύ μακρύτερα από εκεί που μπορεί (το πραξικόπημα στο μάλι του θύμισε ότι ακόμα κι αυτά που θεωρεί «δικά του» μπορεί να μην είναι και τόσο…) αναγκάστηκε να βρεί ένα κάποιο modus operandi με το Βερολίνο. Όπως είναι γνωστό το Παρίσι θα ήθελε «να την δει αλλιώς» στην ανατολική Μεσόγειο κοντράρονας το Βερολίνο, και μάλιστα έκανε τις βρωμιές του τόσο με το σπρώξιμο του Καΐρου να υπογράψει την τσόντα αοζ με την Αθήνα όσο και με τις (συμβολικές μεν, στρατιωτικές δε) βόλτες του απ’ τη νότια κύπρο ως την Κρήτη. Αλλά ακόμα πιο δηλωτική ήταν εκείνη η «αυτοκρατορική ανακοίνωση» του Macron (μετά την αρχική παρέμβαση του Βερολίνου για συζήτηση Αθήνας – Άγκυρας) ότι θα καλέσει «διάσκεψη των χωρών του νότου της ευρωπαϊκής ένωσης», χωρίς το Βερολίνο δηλαδή, για να ξεκαθαριστεί ότι αυτός κάνει κουμάντο (και) στην ανατολική Μεσόγειο. Ήταν μια ανάρτηση στα ελληνικά…. και ήταν 23 Ιούλη.

Χτες ήταν 20 Αυγούστου. Πέρασε μόνο ένας (γεμάτος) μήνας. Και ο βασιλιάς Macron αντί για «σύνοδο το νότου» προτίμησε «γαλλογερμανικό άξονα»… Με απλά λόγια έκανε μια πλήρη περιστροφή γύρω απ’ τον εαυτό του, συν άλλες 180 μοίρες. Είναι μια τέχνη κι αυτή, θα τον βοήθησαν και οι διακοπές του να την βελτιώσει…

Η σχετική δήλωση της Merkel (που, φυσικά, οι ντόπιοι δημαγωγοί θα πνίξουν) ήταν η εξής: Θέλουμε σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, όχι εντάσεις. Ανησυχούμε για την κρίσιμη κατάσταση εκεί. Είμαι σίγουρη πως αν η Γερμανία και η Γαλλία ενώσουν τις δυνάμεις τους, θα βρούμε μια καλή λύση, που θα κάνει πιθανή τη συνεργασία….

Τι σήμαινε όμως το «δεν θέλουμε εντάσεις»; Αφορούσε την Άγκυρα όπως θα διαλαλήσουν τα παγώνια του ντόπιου εθνικισμού / ιμπεριαλισμού; Αφορούσε μήπως και το ελλαδιστάν (π.χ. τον λόγο που πήγε και υπέγραψε τώρα την τσόντα συμφωνία με τη χούντα του Καΐρου ή την «επακούμβηση» με την τουρκική φρεγάτα;). Ή μήπως αφορούσε και την γαλλία, για τις στρατιωτικές της δήθεν «επιδείξεις» της στην περιοχή; Γιατί όσο κι αν αρέσουν στο ελλαδιστάν τα γαλλικά καουμποϋλίκια αντικειμενικά έριξαν λάδι στη φωτιά…

Την απάντηση την έδωσε ο ίδιος ο βασιλιάς αμέσως μετά. Ξαναέκανε βέβαια κριτική στην τουρκία, για να δηλώσει αμέσως μετά «… έτοιμος να προωθήσει έναν εποικοδομητικό διάλογο ανάμεσα σε όλα τα κράτη της ανατολικής Μεσογείου, συμπεριλαμβανόμενης της τουρκίας, για να αποκλιμακωθούν οι εντάσεις και να λυθούν οι όποιες διαφορές…» Αν δεν κάνουμε λάθος αυτή ακριβώς είναι η πρόσφατη πρόταση του Erdogan!! (Θα έχει το ενδιαφέρον του το ενδεχόμενο να προχωρήσει υπό την αιγίδα Βερολίνου – Παρισιού…)

Έκανε όμως και κάτι ακόμα ο βασιλιάς Macron: δήλωσε την ξεκάθαρη υποστηρίξη στις διπλωματικές πρωτοβουλίες του Βερολίνου σχετικά με την ανατολική Μέσογειο (αυτές που ως λίγες ημέρες πριν προσπαθούσε να τορπιλίσει…), υποσχέθηκε ότι το Παρίσι θα τις στηρίξει· και ξεκαθάρισε ότι οι δικές του πρωτοβουλίες δεν είναι ανταγωνιστικές αλλά συμπληρωματικές εκείνων του Βερολίνου… Πράγμα που σημαίνει πως ο βασιλιάς Macron δεν θα είναι άλλο «συμ-παράγοντας» έντασης στην περιοχή, τουλάχιστον σε ότι αφορά το τουρκο-ελληνικό ζήτημα, με στρατιωτικές αποστολές και συμβολικές άσεμνες χειρονομίες απέναντι στην Άγκυρα – αυτές που τόσο αγαπήθηκαν στην Αθήνα… (Θα ασχοληθεί «ανθρωπιστικά» με τον λίβανο· και «διπλωματικά» με το μάλι… Δουλειά υπάρχει!!!)

Δεν μας φαίνονται καθόλου περίεργα αυτά· εξάλλου απ’ αυτές εδώ τις γραμμές έχετε διαβάσει έγκαιρα πως αργά ή γρήγορα ο βασιλιάς Macron θα ανακαλύψει πόσο χρήσιμο του είναι να βρει σημεία ισορροπίας του ιμπεριαλισμού του με εκείνον της Άγκυρας. Αν αυτό άρχισε από χτες θα φανεί σύντομα.

Φυσικά οι εθνικόφρονες θα πουν ότι Merkel και Macron δήλωσαν με έμφαση ότι «θα προστατέψουν τα κυριαρχικά δικαίωματα των κρατών μελών της ε.ε.». Πράγματι, αυτό είπαν – αλλά δεν είπαν ποια είναι τα ελληνικά ή τα νοτιοκυπριακά «κυριαρχικά δικαιώματα»!!! Ε; Δεν είπαν ούτε άφησαν να εννοηθεί ότι το Καστελόριζο έχει αοζ που φτάνει ως εκείνη την «φουσκωμένη» της νότιας κύπρου· καθόλου δεν είπαν τέτοια πράγματα! Κι ενώ οι εθνικόφρονες μπορούν να νομίζουν ό,τι βολεύει τις παράνοιές τους, «κυριαρχικά δικαίωματα» είναι μόνο εκείνα που είναι διεθνώς κατοχυρωμένα σαν τέτοια· όχι οι φαντασιώσεις της θείας Λίτσας!

Που σημαίνει: πηγαίνετε στη Χάγη να βρείτε μέχρι που φτάνει το οικόπεδό σας…

Για εσωτερική κατανάλωση αλλά…

Παρασκευή 21 Αυγούστου. Δεν υπάρχει ούτε μισό κόμμα του ελληνικού κοινοβουλίου που να το λέει ρητά και καθαρά: το Καστελόριζο δεν έχει αοζ (ή είναι τόσο μικρή ώστε να είναι αδιάφορη), συνεπώς το τουρκικό καθεστώς με τις έρευνες εκεί που τις κάνει, δεν παραβιάζει καμμία ελληνική (ανύπαρκτη) υφαλοκρηπίδα! Οι επαγγελματίες δημαγωγοί επίσης είναι συντονισμένοι εθνικά σε έναν μόνο τόνο: των εθνικών ψεμμάτων.

Αυτά είναι υπεραρκετά για να μπορεί κανείς να προβλέψει τι εννοεί το ρημαδογκουβέρνο όταν αναφέρεται σε «διάλογο» με την τουρκία. Εννοεί μια ατέρμονη, προσχηματική διαδικασία κατά την διάρκεια της οποίας η Άγκυρα θα πρέπει να «κάθεται φρόνιμα» (με τα ελληνικά κριτήρια…) γιατί αλλιώς θα πέσει επάνω της το βαρύ χέρι των ελληνικών κατηγοριών… Ότι κι αν έχει στο πίσω μέρος του κεφαλιού του ο ρημαδοΚούλης εκείνο που θέλει τελικά είναι να κοροϊδέψει για μια ακόμα φορά, για χρόνια αν είναι δυνατόν, ώστε να φύγει η «καυτή πατάτα» απ’ τα χέρια του.

Είναι εφικτό αυτό που ονειρεύεται το ρημαδογκουβέρνο; Η απάντηση της ασταμάτητης μηχανής είναι όχι, με πολλά θαυμαστικά. Η απόδειξη έρχεται απ’ τη Λευκωσία. Όταν το ελληνοκυπριακό φασισταριό του Αναστασιάδη, των παπάδων, κλπ, κατάλαβαν πως όλος ο κόσμος ξέρει ότι αυτός με τον φίλο του τον ογκόλιθο Nick the greek τορπίλισαν το 2017, επί της εθνοσωτηρίου φαιορόζ κυβέρνησης, τις πιο πρόσφατες «συνομιλίες για την επίλυση» (του κυπριακού) στο Κραν Μοντανά, άρχισε να παριστάνει ξανά τον άνθρωπο του διαλόγου… Έφαγε μια ξεγυρισμένη πόρτα και έχει λουφάξει: ναι, μπορούμε να συζητήσουμε – απάντησαν οι τουρκοκύπριοι και η Άγκυρα – αλλά με δύο αυστηρές προϋποθέσεις. Πρώτον, η συζήτηση θα ξεκινήσει από εκεί που την τορπιλίσατε, με βάση τα συμπεράσματα και τα πρακτικά του οηε… Δεύτερον, θα έχει συγκεκριμένο και αυστηρό χρονοδιάγραμμα λήξης… (Τίποτα απ’ τα δύο δεν άρεσε στον «είμαι άνθρωπος του διαλόγου» νοτιοΝίκο)…

Το τουρκικό καθεστώς (και όχι μόνον αυτό άλλωστε) τις ξέρει καλά τις ελληνικές παρελκυστικές τακτικές των δήθεν «συζητήσεων». Κρατάνε χρόνια. Ειδικά οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες τις έχουν ζήσει σε όλες τις παραλλαγές τους. Συνεπώς δεν πρόκειται να μπουν σε καμμία συζήτηση για την χαρά της συζήτησης!! Εκτιμάμε ότι θα ζητήσουν αυστηρό χρονοδιάγραμμα. Κι αυτό δεν θα αρέσει καθόλου στο ρημαδογκουβέρνο.

Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων 60 χρόνων ήταν και είναι εθνικιστικές. Η διεθνής θεσμοθέτηση των «αποκλειστικών ζωνών θαλάσσιας εκμετάλλευσης» (αοζ) έκανε τον ελληνικό εθνικισμό / ιμπεριαλισμό ακόμα πιο παρανοϊκό απ’ ότι ήταν πριν. Σ’ αυτήν την παράνοια η «αοζ Καστελόριζου» είναι η σημαία, αλλά όχι και το σοβαρότερο θέμα στο οποίο μια προσφυγή στη Χάγη θα ανάγκαζε το ελλαδιστάν σε άσχημη προσγείωση στην πραγματικότητα και συμβιβασμό. Το πιο χοντρό ζήτημα είναι ο ορισμός των αοζ ελλάδας και τουρκίας στο Αιγαίο.

Δεν υπάρχει δικαστήριο όχι στον πλανήτη αλλά σ’ όλο τον γαλαξία που θα έδινε όλον τον βυθό του Αιγαίου στο ελλαδιστάν! Αυτό που ξέρουν καλά τόσο οι νομικοί όσο και τα πολιτικά αφεντικά τόσο στην Αθήνα όσο και στην Άγκυρα είναι ότι μια δικαστική απόφαση για τις αοζ στο Αιγαίο θα έφτιαχνε μια κατάσταση «κοτλέ»… Όπου θα υπάρχουν «λουρίδες» ελληνικής αοζ που θα ξεκινούν απ’ τα ανατολικά παράλια του ηπειρωτικού εδάφους και θα φτάνουν (ξεκινώντας απ’ τον βορρά και κατεβαίνοντας προς το νότο) ως τη Λήμνο, μετά ως τη Λέσβο, μετά ως τη Χίο, μετά ως την Σάμο και μετά ως την Κω, και ενδιάμεσα άλλες «λουρίδες», τουρκικής αοζ, απ’ τα δυτικά τουρκικά παράλια ως περίπου τον 25ο μεσημβρινό, στη μέση του Αιγαίου. Απο ‘κει και προς τα δυτικά, ως τις ακτές, θα είναι η υπόλοιπη ελληνική αοζ στο Αιγαίο. Αυτό το σχήμα στη διπλωματική αργκώ λέγεται “τα δάκτυλα”…

Παρόλο που μια τέτοια διευθέτηση είναι η μόνη λογική (με χαμένη την τουρκία πάντως…) για το ελλαδιστάν και τον εθνικισμό / ιμπεριαλισμό που έχουν οι υπήκοοι στα κεφάλια τους θα έμοιαζε σαν η «απόλυτη προδοσία»! Νομίζουν ότι το Αιγαίο είναι «ελληνική λίμνη» επειδή, ταξιδεύοντας με καράβι δεν συναντούν σύνορα και επειδή έτσι τους έμαθε το σχολείο και τα μήντια… Αλλά το μεγαλύτερο μέρος του αρχιπελάγους είναι διεθνή και καθόλου ελληνικά νερά!

Έτσι, λοιπόν, αν θεωρείται αδιανόητο να μιλήσουν ντόπιες πολιτικές βιτρίνες, κυβερνητικές ή δήθεν αντιπολευόμενες, για την ανύπαρκτη «αοζ Καστελορίζου», το πιο εύκολο και “βγάζει μάτι” θέμα, καταλαβαίνετε πόσο αδιανόητος είναι ακόμα και ο υπαινιγμός ότι η Άγκυρα έχει εντελώς νόμιμα δικαιώματα στο Αιγαίο! Κι αφού αυτά είναι αδιανόητα, ποιόν «διάλογο αποκλειστικά και μόνο για την αοζ» πουλάει το ρημαδογκουβέρνο και όλος ο εθνικός κορμός; Παραμύθια!!! Κανένα διάλογο και καμιά προσφυγή στη Χάγη δεν πρόκειται να δεχτεί το ελλαδιστάν!!!

Θα προσπαθήσει να κάνει το μόνο που ξέρει: καθυστερήσεις… Θα πέφτει στο χόρτο, θα σφαδάζει, θα χτυπιέται… Μέχρι να αρχίσουν να πέφτουν οι κόκκινες κάρτες για θέατρο…

(φωτογραφία: Και να σκεφτείτε ότι υπήρξε μια όχι και τόσο παλιά εποχή που οι πανέλληνες, προκειμένου να ξεφορτωθούν τον Γ. Παπαντρέου τον Γ, θα τον χάριζαν πακέτο με το Καστελόριζο όχι μόνο στην τουρκία, αλλά και στο αφγανιστάν ακόμα… “Να πάει και να μην ξανάρθει”…)