Ρομποτικές “μέλισσες”

Πέμπτη 6 Ιούνη. Για να τελειώσουμε την σαιζόν με κάπως πιο ανάλαφρο τρόπο. Μην ανησυχείτε! Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος θα έχει και “καλές” εφαρμογές!

Να, για παράδειγμα, ιάπωνες τεχνικοί έφτιαξαν ρομποτικές “μέλισσες” (εδώ και δυό χρόνια…) για να κάνουν την επικονίαση στα λουλούδια, αν ο πλανήτης ξεμείνει από τις κανονικές μέλισσες (υπάρχει μια τέτοια “τάση”…)

Σκεφτείτε το απλά: δεν φοβάστε τις μέλισσες; Ε, τα μίνι ρομπότ δεν θα τσιμπάνε! Φυσικά δεν θα φτιάχνουν μέλι, πρόπολη, κερί… αλλά “σιγά τώρα”!

Where is my mind?

Τετάρτη 5 Ιούνη. Και πάνω που η ασταμάτητη μηχανή θα λείπει (7 Ιούνη με 7 Ιούλη) θα παίξουν στην Αθήνα αυτοί (στις 26 Ιούνη):

Tinariwen (Arhefh Danagh)

και αυτός (στις 27 Ιούνη):

Bombino (live στο Agadez)

Εντάξει… Δεν μπορεί κανείς να τα έχει όλα…

Ισχύει πάντως: η έρημος είναι εύφορη γη…

Δημιουργική καταστροφή

Τετάρτη 5 Ιούνη. Το video που ακολουθεί είναι ρωσικής παραγωγής – πράγμα που επιτρέπει ίσως αμφιβολίες για την αντικειμενικότητά του. Απ’ την άλλη μεριά τα βασικά γεγονότα είναι γνωστά.

Αφορά σημεία της κατεχόμενης συριακής επικράτειας απ’ τον αμερικανικό στρατό και τους ypg συμμάχους του. Ενδεχομένως να ισχύουν παρόμοιες καταστάσεις και σε περιοχές ελεγχόμενες απ’ τον Άσαντ και τους δικούς του συμμάχους – δεν το ξέρουμε.

Ωστόσο είναι μια χρήσιμη διαγώνια ματιά στην πραγματικότητα ενός πολέμου που δεν έχει τίποτα «ηρωϊκό» και τίποτα «απελευθερωτικό»· παρά τις αντίθετες φήμες. Δημιουργική καταστροφή για λογαριασμό μισο-φεουδαρχικών δομών εξουσίας. Και ένα είδος «αναβίωσης» των αρχών του 20ου αιώνα…

(Αγγλικοί υπότιτλοι, 9.43 λεπτά η διάρκεια)

Για λόγους ασφαλείας 1

Τετάρτη 5 Ιούνη. Αν δεν οπλοφορούν καθηγητές, δάσκαλοι και μαθητές στα αμερικανικά σχολεία (αυτή είναι μια πρόταση για την αντιμετώπιση των περιστατικών mass shooting βγαλμένη κατευθείαν απ’ την μυθολογία του far west) υπάρχουν κι άλλοι τρόποι.

Ένα σχολείο στη Ν. Υόρκη είναι το πρώτο που εγκαθιστά ένα σύστημα καμερών / λογισμικού αναγνώρισης προσώπου. Λέγεται «aegis» (το ίδιο όνομα έχει και ένα αντιπυραυλικό σύστημα του αμερικανικού στρατού…) και περιγράφεται σαν «σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης»… Θα έχει λίστα «επικίνδυνων ατόμων» (με τι προέλευση η λίστα;) και θα παρακολουθεί τις κινήσεις αυτών των ατόμων μέσα στο σχολείο. Εννοείται ότι θα καταγράφει τους πάντες και τα πάντα.

Ακόμα και στην ίδια την ρητορική της υπεράσπισης του «πανοπτικού», εκείνοι που το προωθούν γίνονται καταγέλαστοι. Προς το παρόν. Οι σφαγές στα αμερικανικά σχολεία δεν γίνονται από «εξωσχολικούς» ή «ποινικούς», αλλά από μαθητές των σχολείων. Συνεπώς καμμία «aegis» δεν θα σώσει κανέναν.

Ισχύει, όμως, κάτι διαφορετικό. Η μαζική επιτήρηση μέσω της «αναγνώρισης προσώπου» πρέπει να πουληθεί (και ιδεολογικά), συνεπώς πρέπει να διαφημιστεί. Στην αγγλία έχει ήδη εγκατασταθεί σε κεντρικά σημεία των πόλεων, και δεν υπάρχει εμπόδιο να γίνει το ίδιο και στις ηπα. Αλλά στα σχολεία;

Ναι, και εκεί. Οι ανήλικοι / ες πιθανόν να μην έχουν γνώμη, έχουν όμως οι γονείς τους. Ακόμα κι αν κάποιοι απ’ αυτούς έχουν γενικά επιφυλάξεις ελευθεριακού τύπου, δεν θα κάνουν μια έκπτωση σ’ αυτές αν πρόκειται για παιδιά τους;

Αυτό το αποφασιστικό (αν και καθόλου το μοναδικό) στοιχείο εκείνου που ονομάζουμε νεοκρατισμό έχει μπει στις ράγες. Μπορεί να μην προχωρήσει παντού ευθύγραμμα. Μπορεί εδώ ή εκεί να υπάρξουν αναγκαστικές οπισθοχωρήσεις. Αν, όμως, δεν γίνει σε ικανή (κοινωνική) έκταση συνειδητό το περί τίνος πρόκειται, οι τάσεις είναι σαφείς.

Για λόγους ασφαλείας 2

Τετάρτη 5 Ιούνη. Για τις εμπορικές αλυσίδες τύπου wallmart τα κίνητρα είναι πιο συγκεκριμένα· και ποιός θα εκδηλώσει αντιρρήσεις αν δεν έχει κάτι να φοβηθεί; (στην πραγματικότητα πολλοί, ακόμα…) Η εταιρεία ετοιμάζεται να εγκαταστήσει στα μαγαζιά της ένα σύστημα παρακολούθησης / αναγνώρισης προσώπου (ονόματι FaceFirst) για να αντιμετωπίσει εκείνους / εκείνες που ψειρίζουν τα ράφια… Έτσι λέει…

Η amazon και το facebook; Η δεύτερη αναπτύσσει (και ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο) την επόμενη γενιά «αναγνώρισης προσώπου»: την αναγνώριση συναισθημάτων απ’ τις εκφράσεις του προσώπου. Σκοπεύει να πουλήσει το know how σε κατασκευαστές ρομπότ οικιακής χρήσης, για να γίνουν από «έξυπνα» σκέτα «τζιμάνια», αφού θα καταλαβαίνουν την συναισθηματική κατάσταση των ανθρώπων γύρω τους (αν υπάρχουν ακόμα τέτοιοι με την παλιά έννοια της λέξης). Ή αυτό λέει.

Η amazon απ’ την μεριά της ψάχνει κι αυτή ανιχνευτές αισθημάτων, αλλά μέσω φορετών (wearable) συσκευών. Απ’ την «αναγνώριση τόνου φωνής» σε συνδυασμό, πιθανότατα, με την πίεση του αίματος… Εξελίσσει παράλληλα και το ρομπότ «οικιακής φροντίδας». Ενδεχομένως ένας συνδυασμός τέτοιων συσκευών (wearables και ρομπότ) να κάνουν την καθολικά μηχανοποιημένη καθημερινότητα γεμάτη αισθήματα…

Το γεγονός είναι ότι αυτοί οι αλγόριθμοι «αναγνώρισης προσώπων» και «αναγνώρισης συναισθημάτων» κάνουν ακόμα πολλά λάθη όταν εφαρμόζονται. Αλλά αυτό είναι κίνητρο για να βελτιωθούν. Σε συνδυασμό, φυσικά, με τις όλο και πιο ογκώδεις «βάσεις δεδομένων» που μαζεύονται από παντού.

Αποδίδεται στον Benjamin Franklin η φράση: εκείνοι που παραδίδουν τις βασικές ελευθερίες τους για να επωφεληθούν από λίγη παραπάνω ασφάλεια δεν αξίζουν ούτε ελευθερία ούτε ασφάλεια.

Εντάξει – αλλά δεν είχε υπόψη του τις ώριμες καπιταλιστικά κοινωνίες στην ιστορική φάση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης… Εδώ το δόγμα είναι ότι «αξίζεις ό,τι φαίνεσαι».

Ζήτω η “φτωχομεσαία αγροτιά”!

Τρίτη 4 Ιούνη. Στους κούρδους και σύρους πρόσφυγες και στους παράτυπους μετανάστες από το πακιστάν και το αφγανιστάν, που παρεμένουν εγκλωβισμένοι στα hotspots στρέφουν τις ελπίδες τους για συγκομιδή της σοδειάς των ροδακίνων οι παραγωγοί του κάμπου της Μακεδονίας.

… «Φέρνοντας πρόσφυγες, θα πληρώνονται νόμιμα και έτσι θα σπάσουμε τον «τσαμπουκά» των Αλβανών που ζητάνε «τρελά» λεφτά σε μαύρα μεροκάματα για να έρθουν» μας είπε αγροτοσυνδικαλιστής της περιοχής…

Τα αγροτοαφεντικά του ροδάκινου, του βερύκοκου, των κερασιών, και άλλων φρούτων, «κλαίνε» γιατί δεν βρίσκουν εργάτες. Ή, πιο σωστά: οι εργάτες που βρίσκουν είναι απ’ την αλβανία· που, κάνοντας το σωστό, αξιοποιούν τόσο την πείρα και την γνώση τους για την συγκομιδή όσο και το γεγονός ότι αυτές οι εποχικές αγροτικές δουλειές είναι (χρονικά) επείγουσες, και έχουν ανεβάσει (τις απαιτήσεις τους για) το μεροκάματο. Οπότε, η ελπίδα της ντόπιας «φτωχομεσαίας αγροτιάς» είναι οι αιχμάλωτοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης…

Θα τους πληρώσουν φυσικά… Θα τους δίνουν επίσης και κανά πάτο φαί, θα τους δίνουν και τίποτα στάβλους για ύπνο… Αλλά «θα τους κάνουν χάρη» – και τους ελπίζουν για φτηνούς…

Αν πρόκειται να υπάρξει τέτοια «συμφωνία», θα γίνει ανάμεσα στην «φτωχομεσαία αγροτιά» και το ελληνικό κράτος: οι «εγκλωβισμένοι στα hotposts» είναι ουσιαστικά κρατούμενοι. Πώς να φαντάζονται, άραγε, τα αγροτοαφεντικά μια τέτοια «λύση στο πρόβλημά» τους; Με μπάτσους στα χωράφια για να μην αποδράσουν οι «εγκλωβισμένοι» όταν βρεθούν σε στεριά που δεν είναι κυκλωμένη από θάλασσα;

Γιατί όχι; – θα τολμούσε να σκεφτεί κάποιος… Το έχουν ξανακάνει, όταν οι μετανάστες εργάτες απ’ την αλβανία ήταν καινούργιοι και κυνηγημένοι.

Να ακούτε τους συμμάχους

Τρίτη 4 Ιούνη. Το πανεπιστήμιο Bar-Ilan είναι πανεπιστήμιο στο Τελ Αβίβ, το δεύτερο σε μέγεθος στο ισραήλ. Είναι καρα-εθνικιστικό, καρα-φασιστικό: ως το σημείο να έχει χωριστές τάξεις και τμήματα σπουδών για φοιτητές και φοιτήτριες… Πανεπιστήμιο – κατηχητικό, για 30.000 άτομα… (Κανονικά τα φιλόδοξα τάγματα της απελευθέρωσης των «ταυτοτήτων» θα έπρεπε να έχουν κηρύξει λυσσασμένο BDS κατά του φασιστικού ισραηλινού καθεστώτος… Που το παίζει αλλιώς… Αλλά είπαμε…)

Ο Eyal Pinko είναι ειδικός κατασκοπείας και cyberασφάλειας για την θάλασσα στο πανεπιστήμιο Bar-Ilan. Και είναι ένας απ’ αυτούς που υποστηρίζουν ότι οι λιμενικές δραστηριότητες της κίνας στο τσιμπουτί, στην ιταλία και στην ελλάδα αποτελούν απειλή για το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό.

Οι ισχυρισμοί αυτού του ειδικού συμμάχου του ελλαδιστάν ίσως θα πρέπει να ληφθούν υπόψη απ’ τον ντόπιο εθνικό κορμό. Η cosco δεν είναι «αθώα»! Κατά τον Eyan Pinko οι παλιοκινέζοι, καμουφλαρισμένοι σε εμπόρους, μεταφορείς και κοντεϊνεράδες, έχουν κάνει τα λιμάνια που ελέγχουν «βάσεις»: κατασκοπεύουν τις κινήσεις των αμερικανικών / νατοϊκών πολεμικών, μαζεύουν πληροφορίες για τις όποιες επισκευές τους, και έχουν πρόσβαση στα συστήματα επικοινωνιών τους μέσω υποκλοπών και άλλων τεχνικών μέσων.

Έτσι που τον κόβουμε τον πολεμοχαρή ειδικό θα πρέπει να έχει δίκιο – για πάρτη του! Στα μέσα του περασμένου Απρίλη το αμερικανικό καταδρομικό uss Mitscher έδεσε στον Πειραιά (κι ούτε μια διαδήλωση δεν το υποδέχτηκε…). Εκτός απ’ το Mitscher, σύμφωνα με τον “οργανισμό λιμένα Πειραιώς” (που κατά τον Pinko ελέγχεται απ’ την cosco) δύο ακόμα αμερικανικά πολεμικά ζήτησαν να δέσουν στο ίδιο λιμάνι.

Είναι φανερό ότι ο κυρ Pinko λέει βλακείες: εκτός απ’ την περίπτωση ο 6ος στόλος να είναι καμουφλαρισμένα κοντεϊνεράδικα, δένει εντελώς αλλού απ’ τις προβλήτες της cosco. Εκείνο που εννοεί όμως, δεν είναι τόσο βλακώδες. Πρώτον επειδή το Τελ Αβίβ έχει κάνει το «λάθος» (από γεωπολιτική άποψη) να βγάλει λεφτά δίνοντας πριν λίγα χρόνια στην cosco τμήμα του λιμανιού της Haifa – πράγμα που έχει θορυβήσει σφόδρα την Ουάσιγκτον. Και δεύτερον επειδή μεσοπρόθεσμα (ή πιο σύντομα;) οι εμπορικές εδράσεις του κινεζικού καπιταλισμού στη Μεσόγειο (και όχι μόνο) θα θεωρηθούν εχθρικές· με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Βάλτε λοιπόν κάπου στην άκρη, στο αρχείο με τίτλο «για το μέλλον», τις «ανησυχίες» αυτού του ειδικού, και άλλων σαν δαύτον. Το είπε το ψοφιοκουναβιστάν: μια χαρά είναι ο καπιταλισμός, αρκεί να είναι στα μέτρα μου.

Τιτιβίσματα και κουκιά

Τρίτη 4 Ιούνη. Μήπως είστε ψηφοφόρος; Μήπως έχετε γνωστούς που είναι; Κανονικά ένα ρεπορτάζ της ελληνικής έκδοσης της γνωστής huffpost θα έπρεπε να ενδιαφέρει. Αλλά όχι – δεν είναι καιρός τώρα να μπαίνουν ψύλλοι στ’ αυτιά.

Μια δημοσιογραφική ομάδα με τίτλο «μεσογειακό ινστιτούτο ερευνητικής δημοσιογραφίας» (δεν ξέρουμε περισσότερα) έκανε για μήνες έρευνα με θέμα τον επηρεασμό της κοινής γνώμης μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης – ειδικά του twitter. Ο επίσημος τίτλος της έρευνας είναι αυτός στη φωτογραφία επάνω. Η έρευνα εστίασε, σαν case studies, την περσινή διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης και τον τελικό της εκπομπής “greece next top model” – για να γίνει σύγκριση των «δράσεων» των ρομποτικών (άρα και ψεύτικων) λογαριασμών στο twitter:

«Αυτό που ουσιαστικά θέλαμε είναι να μελετήσουμε τη χρήση αλγορίθμου για τη διάδοση της πολιτικής προπαγάνδας. Υπήρχαν αντίστοιχες ακαδημαϊκές και λίγες δημοσιογραφικές έρευνες στο εξωτερικό. Επιχειρήσαμε στην Ελλάδα για πρώτη φορά μία έρευνα με ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα για να δούμε πώς γίνεται η παραπληροφόρηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και η ενίσχυση του μηνύματος»…

Τα συμπεράσματα; Αυτά (περιληπτικά):

– ΣΥΡΙΖΑ και ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ κατέχουν τη μερίδα του λέοντος ως προς την αυτοματοποίηση και μάλιστα με πολύ μεγάλη διαφορά σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο πολιτικό κόμμα. Η ΝΔ αρνήθηκε να σχολιάσει την έρευνα του MIIR. Ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με αυτοματοποιημένους λογαριασμούς.

– Κατά τη διάρκεια των ομιλιών του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ 2018, αλλά και λίγες ώρες πριν και μετά, αυξήθηκε εντυπωσιακά ο όγκος των ενεργειών που έκαναν οι χρήστες. Αναλογικά αυξημένη είναι και η δραστηριότητα των bots στο ίδιο χρονικό διάστημα με στόχο την προώθηση της πολιτικής προπαγάνδας.

– Τα μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα προωθούνται καθημερινά από πλήθος bots τα οποία συνδέονται με συγκεκριμένους λογαριασμούς πολιτικών στελεχών, influencers του διαδικτύου, δημοσιογράφων και μέσων ενημέρωσης.

– Το «κλειδί» για την επιτυχή διάδοσή των ψευδών ειδήσεων είναι ίδιο σε όλο τον κόσμο και δεν είναι άλλο από την αυτοματοποίηση. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν το πεδίο, όπου με την κατάλληλη τεχνική μπορεί με πέντε ανθρώπους να δημιουργηθεί η αίσθηση ότι πέντε εκατομμύρια άνθρωποι συζητούν για ένα θέμα.

Φήμες και ψευτιές

Τρίτη 4 Ιούνη. Θα έλεγε κάποιος ότι αν όλοι οι καθεστωτικοί μηχανισμοί (π.χ. τα κόμματα) χρησιμοποιούν τα ίδια μέσα στις ψευδοαναμετρήσεις μεταξύ τους, η επίδρασή τους ισοφαρίζεται αμοιβαία· συνεπώς, το «καθαρό πολιτικό αποτέλεσμα» του επηρεασμού τείνει στο μηδέν.

Αυτή η σκέψη θα ήταν ολοκληρωμένη αν οι αναμετρήσεις δεν ήταν «ψευδό» – και αυτό προσπαθούν να επιδείξουν: ότι είναι αληθινές – χρησιμοποιώντας ψέμματα μαζικής διάδοσης. Αν οι αναμετρήσεις είναι εικονικές ή προσχηματικές, αν δηλαδή υπάρχει κρατικός / καπιταλιστικός πυρήνας που βρίσκεται εκτός σύγκρουσης επειδή αυτόν υπηρετεί όλος ο εσμός των «συγκρουόμενων», τότε η πύκνωση και η όξυνση (μέσω κοινωνικών δικτύων) της εικονικότητας της (δήθεν) σύγκρουσης έχει ένα άλλο αποτέλεσμα: το μπετονάρισμα της μέσης κοινωνικής αποβλάκωσης.

Φανταστείτε ένα μέρος που βομβαρδίζεται εναλλάξ από αεροπλάνα υποτιθέμενων αντιπάλων. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα φωτογραφίσει κανείς τους τα ερείπια σαν απόδειξη της υπεροχής του· αλλά τα ερείπια είναι η πραγματικότητα που πέτυχαν από κοινού! Η μαζική, εντατική, σαν βομβαρδισμός διασπορά ψευδών ειδήσεων μπορεί να μην παράγει ένα χτυπητό αποτέλεσμα υπέρ του ενός ή του άλλου βομβαρδιστικού. Παράγει όμως ένα χτυπητό αποτέλεσμα υπέρ όλων των βομβαρδιστικών: τα ερείπια της σκέψης και της συνείδησης.

Είναι χειροπιαστά βέβαιο πως όλοι οι συλλέκτες κουκιών, «μεγάλοι», «μεσαίοι» και «μικροί», ενδιαφέρονται για τέτοιου είδους ερείπια: όσο πιο ερειπωμένες είναι οι συνειδήσεις τόσο ευκολότερα εξουσιοδοτούν τον ένα ή τον άλλο «εκπρόσωπο», τον πληρώνουν αδρά, και ταυτόχρονα παραιτούνται απ’ το δικαίωμα να τον ελέγχουν άμεσα και διαρκώς, ώστε να αποσύρουν την εξουσιοδότηση που του έδωσαν οποτεδήποτε το κρίνουν.

Αυτό που λέγεται «δημοκρατία» είναι, στο μεγαλύτερο διάστημα της ιστορίας της, «ολιγαρχία». Τα ιστορικά διαστήματα που τα αφεντικά αναγκάζονταν να γκρεμίσουν για λίγο τις ολιγαρχικές οχυρώσεις τους ήταν όταν η εργατική τάξη (ή κοινωνικά υποκείμενα σε συγχρονισμό μαζί της) απέσυραν τις εξουσιοδοτήσεις τους μαζικά και κατηγορηματικά: ξηλώνοντας πεζοδρόμια.

Απ’ αυτήν την άποψη η αυτοματοποίηση της παραπλάνησης και του αποπροσανατολισμού είναι πράγματι μια ποσοτική και πολιτική εξέλιξη, υπέρ των αφεντικών και των πολιτικών τους λακέδων. Ωστόσο το έδαφος που απαλλοτριώνουν οι αναβαθμισμένες τεχνικές εξαπάτησης μέσω bots είναι το ίδιο όπως την εποχή του ραδιοφώνου: η «ευπιστία», η συμφεροντολογία, ο κυνισμός των υπηκόων. Η «αθώωτητα» του «είμαι μικρός και με κοροϊδεύουν»…

Στην επόμενη έκρηξη εργατικής / κοινωνικής χειραφέτησης ένα απ’ τα συνθήματα θα είναι: βάλτε τα bots στον πάτο σας!

Where is my mind?

Δευτέρα 3 Ιούνη. Κι άλλες εκλογές… Κι άλλη γιορτή της δημοκρατίας… Κι άλλη μάχη του φωτός έναντι του σκότους (και τούμπαλιν), των φωταδίων ενάντια στα σκοτόνια… Πως να αντέξει κανείς τόσους σωτήρες, που δεν είναι καν δωρεάν;…

Η ασταμάτητη μηχανή προνόησε. Παίρνει την εργασιακή άδειά της νωρίς νωρίς, παίρνει και την “ανευθυνότητά” της (απέναντι στην “δημοκρατία”) και την πάει σε μια κανονική έρημο… Απ’ αυτές που έχουν μόνο άμμο και τη νύχτα βλέπεις όλο τον γαλαξία· όχι τις απομιμήσεις ερήμου που είναι τίγκα στη βλακεία μέρα νύχτα… Απ’ τις 7 Ιούνη (ημέρα Παρασκευή) η ασταμάτητη μηχανή θα λείπει.

Θα γυρίσει την ημέρα που θα έχει τελειώσει η γιορτή, και όλοι θα μετράνε κουκιά και εξουσίες: στις 8 Ιούλη (ημέρα Δευτέρα).

Οπότε από σήμερα κι ως την Πέμπτη δεν εύχεται “καλή βδομάδα”. Εύχεται καλά κουράγια.

Με soundtrack κάτι παλιά…

Σήμερα:

Road to Nowhere – Talking Heads, ειρωνεία για τις κοινωνικές συμβάσεις

και

Where is my mind – Pixies, με clip απ’ το Trainspotting του Danny Boyle (1996). Εκ των υστέρων θα μπορούσε να είναι αλληγορία: που στο διάολο χάθηκε η σκέψη; Ποιές πρέζες την έφαγαν;