Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.06) >> Έχει θυμώσει λέει – το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι. Με τον Putin – λέει. Και του έκοψε την προθεσμία για εκεχειρία στο ουκρανικό πεδίο μάχης∙ από 50 ημέρες την έκανε … αύριο μεθαύριο… Και μετά θα του δείξει του παλιορώσου πόσα απίδια βάζει ο σάκος – λέει. Βάζοντας δασμούς στους υπόλοιπους των (αρχικών) BRICS, εκτός της νότιας αφρικής (αυτήν την έχει τιμωρήσει για άλλους λόγους: επειδή η κυβέρνηση είναι «ρατσιστική» κατά των λευκών – λέει) για να μην αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο…
Εν τω μεταξύ θύμωσε και με τον Μεντβέντεφ – λέει. Και κούνησε δύο υποβρύχια με πυραύλους πυρηνικού πολέμου «νάναι σε κατάλληλη θέση» – λέει….
«Φίλος της ειρήνης είπαμε, αλλά όχι και να με εκμεταλλεύονται» θα πρέπει να σκέφτηκε. Η εγωπάθεια τα έχει αυτά τα προβλήματα: αν δεν αναγνωρίζουν την δύναμη, την ομορφιά, το κύρος σου τα παίρνεις. Ειδικά αν συμβαίνει να μένεις στο άσπρο σπίτι.
Πίσω απ’ τον θόρυβο της καθημερινής δημοσιότητας (που ολοφάνερα είναι ένα απ’ τα drug του ψόφιου κουναβιού) υπάρχει το ερώτημα της κρατικής πολιτικής. Των ηπα. Αν οι εσωτερικοί συσχετισμοί δύναμης είναι (ακόμα) ρευστοί, κι αν δεν υπάρχει manual ούτε εμπειρία για το πως φρενάρεις την παρακμή σου, είναι τελικά εύλογο πως το μόνο που απομένει είναι ο καιροσκοπισμός. Απ’ αυτήν την άποψη οι μανίες του ψόφιου κουναβιού ταιριάζουν στην αμερικανική συγκυρία. «Προσωποποιούν» τον δομικό καιροσκοπισμό ενός άλλοτε ηγεμονικού συστήματος κρύβοντας τις βαθιές του αδυναμίες.
Εν τω μεταξύ αυτός που εκνευρίζει το ψόφιο κουνάβι έχει μια άποψη για τις αμερικανικές πολιτικές βιτρίνες. Την διατύπωσε πριν πάνω από 8 χρόνια, στις 30 Μάη του 2017, συνεντευξιαζόμενος στη γαλλική le Figaro. Δεν θα την έλεγε κάποιος ούτε πρωτότυπη ούτε λαθεμένη. Σημειώστε παρακαλούμε ότι οι τρεις αμερικάνοι πρόεδροι στους οποίους αναφέρεται εκείνη τη χρονική στιγμή είναι κατά σειρά ο Bush ο Β, ο Obama – και το ψόφιο κουνάβι στην πρώτη θητεία του:
Πράγματι, αυτοί εκεί στη Μόσχα το 2017 δεν ήξεραν τι τους γίνεται… Ούτε μετά…