Δευτέρα 30 Ιούνη (01.35) >> Armed public relations (ΑPR): το πιο πρόσφατο στάδιο του ιμπεριαλισμού – τελεία! Την προηγούμενη Δευτέρα αναρωτιόμαστε. Βάλαμε ερωτηματικό. Τώρα είμαστε σίγουροι! Για την ακρίβεια: οι ADR είναι ο αποπροσανατολισμός, η πρόκληση σύγχυσης σ’ αυτήν την ιστορική ιμπεριαλιστική περίοδο∙ οργανικό τμήμα της, αλλά όχι το σύνολό της.
Να, λοιπόν, μια άλλη φοβερή-και-τρομερή «νίκη» των δυτικών και του χωροφύλακά τους: κατέστρεψαν (λένε) τις υποδομές του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος… Αλήθεια;;;
Η ντόπια δημαγωγία δεν έχει τίποτα να ζηλέψει απ’ την διεθνή!!! Λεζάντα: Η πυρηνική εγκατάσταση στο Φορντό του Ιράν μετά τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς…
Βλέπετε πουθενά ίχνη βομβαρδισμών; Όχι… ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΕΙΤΕ!!!! Εδώ έχουμε «νίκη» τρανή!!! Στραβομάρα πάθατε;
Η «απειλή του πυρηνικού προγράμματος του ιράν» είναι προσχηματική – το ζητούμενο είναι η «καμένη γη» που θα φρενάρει το ευρασιατικό project. Μήπως, κατά συνέπεια, και η «καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος του ιράν» είναι προσχηματική; Ναι, από κάποιες απόψεις.
Υπάρχουν λογικές προσεγγίσεις, υπάρχουν και τεχνικές προσεγγίσεις που δείχνουν επίμονα πως αυτό το «πυρηνικό πρόγραμμα» όχι απλά δεν καταστράφηκε, αλλά ούτε θα ήταν δυνατόν να καταστραφεί εκεί που είναι «θαμμένο». Στο ψοφιοκουναβιστάν έχει προκύψει πρόβλημα σχετικά, το οποίο φυσικά αποδίδεται (πού αλλού;) στην αντιπολίτευση:
Αλλά το ζήτημα δεν είναι απλά τεχνικό. Είναι πολιτικό (με την παλιά έννοια της λέξης…). Εδώ και δεκαετίες η Τεχεράνη ορκίζεται ότι δεν σκοπεύει να φτιάξει ατομικές βόμβες για λόγους ηθικής τάξης: επειδή σκοτώνουν (και) αθώους. Αλλά τις ίδιες δεκαετίες είναι κατηγορούμενη ότι μπορεί να φτιάξει, πράγμα που για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς και τον μαφιόζο πυρηνικό χωροφύλακά τους παρουσιάζεται ως … ανάθεμα.
Μετά τις επιθέσεις των θεοναζί και της διοίκησης του daddy απ’ την Ουάσιγκτον στις ειρηνικές (επίσημα) πυρηνικές εγκαταστάσεις (για τις οποίες έχει διεθνώς αναγνωρισμένο δικαίωμα) ποιος άραγε θα κατηγορήσει το ιρανικό καθεστώς αν εμφανιστεί με πυρηνικούς κυνόδοντες; Αυτοί που όχι απλά το κατηγορούσαν ήδη, «προληπτικά», και το βομβάρδισαν επίσης «προληπτικά»; Αδιάφορο. Και μάλλον κανείς άλλος εκτός απ’ αυτήν την δυτική οικτρή ιμπεριαλιστική μειοψηφία.
Σ’ όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται αυτό το θρυλικό «πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν» σήμερα το γεγονός ότι έγινε στόχος ΔΕΝ θα το επιβραδύνει. Θα το επιταχύνει – μέχρι (είναι πιθανό) την κατασκευή βομβών! Απλά: αν τις είχε ήδη, με δεδομένο πως έχει και τους πυραύλους για να τις χρησιμοποιήσει, τόσο οι θεοναζί όσο και οι σύμμαχοί τους θα έβγαζαν τον σκασμό. Όπως κάνουν απέναντι στη βόρεια κορέα και το πακιστάν που επίσης έχουν «παράνομο» πυρηνικό πρόγραμμα.
Απ’ αυτή την άποψη οι επιθέσεις κατά της Τεχεράνης ενώ ήταν προσχηματικές (με την έννοια ότι o σκοπός τους ήταν πολύ ευρύτερος: να δείξουν στα μέλη του ευρασιατικού project, του SCO και των BRICS+ ποιοι κάνουν κουμάντο και στη δυτική Ασία / μέση Ανατολή) θα πετύχουν το αντίθετο. (Ήδη διάφορες διαδικασίες έχουν ξεκινήσει…)
Το γεγονός ότι ο ψοφιοκουναβιστάν, το οποίο μέσα σε 5 μήνες έχει αγοράσει ή κατακτήσει την Γροιλανδία, τον καναδά, την διώρυγα του Παναμά∙ έχει επιβάλει θηριώδεις δασμούς στους πάντες, ύστερα τους μισοπήρε πίσω, και τώρα κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς κάνει∙ τέλειωσε «με ένα νόμο και ένα βασιλικό διάταγμα» τον πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης και την σφαγή στην Παλαιστίνη∙ κυνηγάει τους μετανάστες εργάτες στην επικράτειά του για να τους πάρει πίσω σε συνθήκες δουλεμπορίου∙ αγκαλιάζεται με τα κρυπτονομίσματα για να σώσει το δολάριό του∙ αγαπιέται και είναι αντικείμενο θαυμασμού απ’ όλο τον γαλαξία γιατί «κάνει πράγματα που κανείς άλλος δεν έχει κάνει»∙ το γεγονός λοιπόν ότι αυτό το καθεστώς λέει «καταστρέψαμε το δέντρο του κακού» στο ιράν είναι σχεδόν απόδειξη ότι το αντίθετο ισχύει. Ούτε παραμάνα δεν θα αγόραζε οποιοσδήποτε λογικά σκεπτόμενος απ’ αυτούς τους «εμπόρους αλήθειας» – πόσο μάλλον σε σχέση μ’ έναν πόλεμο.