Σας εξαπάτησαν – έτσι, απλά και καθαρά!

Τρίτη 16 Νοέμβρη>> Το θέμα έχει κάνει ήδη έναν διεθνή «κρότο» (δεν μπορούμε να πούμε «πάταγο»: ο «πάταγος» για να γίνει θέλει την άδεια των λογοκριτών…). Οι συνηθισμένοι φύλακες-της-νέας-κανονικότητας προσπαθούν να το μαζέψουν, μάταια. Μάταια αφού το επιχείρημα «δεν εννοούσε αυτό που καταλάβατε» είναι τόσο γελοίο ώστε πολλαπλασιάζει την σημασία εκείνου που καταλαβαίνει κάθε νοήμον ον.…

Περί τίνος πρόκειται; Απ’ τις 24 ως τις 26 Οκτώβρη του 2021 έγινε στο Βερολίνο ένα «διεθνές συνέδριο υγείας» (world health summit) με την συμμετοχή, είτε με φυσική παρουσία είτε μέσω δικτύου 6.000 ατόμων∙ της αφρόκρεμας των στελεχών της «βιομηχανίας της υγείας» που καλπάζει ήδη επάνω μας. Στελέχη από τις επιχειρήσεις, τα πανεπιστήμια, τα μήντια… από 120 κράτη… όλα για την υγεία…

Εκεί ο Stefan Oelrich, πρόεδρος της πασίγνωστης γερμανικής φαρμακομαφίας bayer, είπε μεταξύ άλλων κι αυτό (αν για οποιοδήποτε λόγο δεν βλέπετε καλά το video στην πρώτη σελίδα του site, επιλέξτε το “ασταμάτητη μηχανή” απ’ την μπάρα στην κορυφή της σελίδας – αν δεν βλέπετε τους ελληνικούς υπότιτλους πατήστε / ενεργοποιείστε το cc στο κάτω μέρος δεξιά της εικόνας του video):

Δείτε το άλλη μια ακόμα φορά, γραπτό: … Μου αρέσει πάντα να λέω: αν είχαμε κάνει πριν δυο χρόνια [στο τέλος του 2019 δηλαδή…] μια έρευνα κοινής γνώμης με το ερώτημα «θα ήσουν διατεθειμένος να κάνεις μια γονιδιακή ή κυτταρική θεραπεία με ένεση στο σώμα σου;» θα είχαμε ένα 95% ποσοστό απόρριψης…

Οι mRNA πλατφόρμες είναι γενετική «θεραπεία», τελεία και παύλα! Το «θεραπεία» το βάζουμε συνειδητά σε εισαγωγικά. Πρώτον επειδή με την απατηλή μορφή των «εμβολίων» οι mRNA πλατφόρμες γενετικής μηχανικής (αλλά και η «αδελφή» τεχνολογία των vectors…) δεν αποτελούν «θεραπεία» με καμμία έννοια∙ πουλιούνται σαν «πρόληψη», κάτι εντελώς διαφορετικό απ’ την θεραπεία: επιβάλλεται στους πάντες, όχι μόνο στους όποιους ασθενείς… Και δεύτερον επειδή η «θεραπευτική αξία» της γενετικής τροποποίησης / μετάλλαξης των ανθρώπινων κυττάρων ΔΕΝ έχει αποδειχθεί ούτε καν σε περιπτώσεις καρκίνων, όπου είχε δοκιμαστεί πριν την μεγάλη ευκαιρία της τρομοεκστρατείας και των μαζικών πλατφορμιασμών.

Ο Oelrich είπε τα πράγματα με το όνομά τους! Ονομάζοντας τις mRNA πλατφόρμες «εμβόλια» εξαπάτησαν τους υποτελείς, εξασφαλίζοντας την ανοχή ή και την ηθελημένη αποδοχή τους!! Φυσικά το ότι «άνοιξαν τα μάτια πολλών ανθρώπων χάρη στην πανδημία» θέλει μια αποκωδικοποίηση. Δεν «άνοιξαν τα μάτια» των εκατοντάδων εκατομμυρίων πειραματόζωων – αυτών τα μάτια σφραγίστηκαν με το τερατώδες ψέμα ότι πρόκειται για «εμβόλια», όπως συνήθως!!!… Εκείνων που «άνοιξαν τα μάτια» ήταν διαφόρων στελεχών της βιομηχανίας της υγείας (βιοτεχνολόγων, επιχειρηματιών, γενετιστών) που ως τα τέλη του 2019 θεωρούσαν από πολύ δύσκολο έως αδύνατο να επιβληθεί η γενετική μηχανική σε τέτοια έκταση. Ακριβώς επειδή αν ο κόσμος ήξερε περί τίνος πρόκειται θα την απέρριπτε ακαριαία.

Ξέρουμε τι έγινε. Με μια καλά πληρωμένη τρομοεκστρατεία + δημαγωγία ο κόσμος ρίχτηκε στο πηγάδι του ανεξέλεγκτου φόβου και των ποινών. Έτσι ώστε να αποδεχθεί τις mRNA πλατφόρμες με κομμένη την ανάσα και χωρίς να ρωτήσει τίποτα… Εκείνο το 95% της φυσιολογικής και λογικής απόρριψης αν υπήρχε γνώση, επίγνωση και ηρεμία έγινε 25%, 30%, 35% μέσα στο βαθύ σκοτάδι της παραπλάνησης, της καθεστωτικής ψευδολογίας, του carpet bombing, της τρομοκρατίας…

Γιατί όμως ο κυρ Oelrich έκανε την παραδοχή τόσο δημόσια τώρα; Κάποια κρίση ειλικρίνειας; Καθόλου! Το αντίθετο: θριαμβολογία!!! Ο συγκεκριμένος ceo και όλοι οι όμοιοί του θεωρούν ότι νίκησαν καθώς τα ανθρώπινα κοπάδια στη δύση σέρνονται υπνοβατώντας για σχεδόν 2 χρόνια από φόβο σε φόβο, από απειλή σε απειλή και από δόση σε δόση…

Δεν έχει εντελώς άδικο. Με τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες «παρενέργειες» της γενετικής μηχανικής να είναι ήδη στην ημερήσια διάταξη «ορφανές» («δεν φταίνε τα εμβόλια!»…) εκατομύρια άνθρωποι είναι πια εφ’ όρου ζωής όμηροι των φαρμακομαφιών και του συμπλέγματος. Θα βρεθεί τρόπος να απελευθερωθούν όταν πια τα ίδια τα κύτταρά τους είναι αιχμάλωτα; Δεν ξέρουμε.

Ξέρουμε όμως ότι η κυτταρική υποδούλωση δουλεύεται συστηματικά από τότε που κατασκευάστηκαν εργαστηριακά οι πρώτοι γενετικά μεταλλαγμένοι οργανισμοί (GMO). Δηλαδή εδώ και κάποιες δεκαετίες. Ξέρουμε ακόμα ότι το κίνημα κατά των βιοτεχνολογιών και της γενετικής «βελτίωσης», «θεραπείας» (κι όλα τα υπόλοιπα τα πρόστυχα), όταν υπήρχε, είχε στόχο αυτό: να εμποδίσει την κατάκτηση, την αιχμαλωσία, την απαλλοτρίωση όλων των μορφών ζωής απ’ τους μηχανικούς της επιχειρηματικής καπιταλιστικής βιο-λογίας. Όλων των μορφών ζωής συμπεριλαμβανόμενης, φυσικά, και της ανθρώπινης…

Τώρα… Τώρα τα αφεντικά πετάνε τις μάσκες και θριαμβολογούν… Τώρα… Τώρα πρέπει να ξαναφτιάξουμε το ανταγωνιστικό κίνημα, αυτή τη φορά υπό πολύ πιο δύσκολες συνθήκες…

Είναι ωραίες οι γενετικές παρεμβάσεις;

Τρίτη 16 Νοέμβρη>> Ξέρουμε: θα φυτρώσουν διάφοροι εξυπνάκηδες caradinieri / pfizerοι που δεν μπορούν να αγνοήσουν την πανηγυρική δήλωση του Oelrich για να πουν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, και ότι οι βιοτεχνολογίες είναι μια χαρά! Και το «άλμα» (το πήδημα…) μια χαρά θα το βρουν… Το ξέρουμε. Δεν πρόκειται να ανοίξουμε κουβέντα μ’ όλους όσους νομίζουν ότι δεν είναι «ψέκα» μόνο και μόνο επειδή έπεσαν στο βαρέλι!! Με τους «βαρελάτους» δεν έχουμε τίποτα να πούμε. Το τι είναι και τι δεν είναι οι βιοτεχνολογίες είναι θέμα που άνοιξε μέσα στο κίνημα στα late ‘70ς και στα ‘80ς… διακόπηκε ή περιθωριακοποιήθηκε άγρια στα χρόνια της νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας και των υγιεινιστικών ναρκισσισμών, και τώρα ξανανοίγει, με καινούργια υποκείμενα, με μεγάλη πίεση, πάντα όμως μέσα στις προδιαγραφές και την ιστορία του ανταγωνιστικού κινήματος.

Προηγείται όμως αυτό: εκατοντάδες εκατομμύρια υποτελών «υπνωτίστηκαν», τρομοκρατήθηκαν, εξαπατήθηκαν, εκβιάστηκαν, βιάστηκαν συναισθηματικά και σωματικά, απειλήθηκαν, τιμωρήθηκαν, λοιδορήθηκαν, συκοφαντήθηκαν, μόνο και μόνο για να σπάσει εκείνο το 95% των πληθυσμών που θα απαντούσε ένα ξερό «όχι» στην επέμβαση πάνω στα κύτταρά του και εναντίον του ανοσοποιητικού του συστήματος. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε εκείνους τους άπειρους αριθμούς υπηκόων που έχουν πλατφορμιαστεί κάτω από βία, όσο κι αν παριστάνουν ότι δεν τρέχει τίποτα. Η καρδούλα τους το ξέρει…

Αυτό είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας ήδη! Ακόμα περισσότερο έγκλημα κατά της παγκόσμιας εργατικής τάξης. Όλοι και όλες που δουλεύοντας παράγουν τον πλούτο που λυμαίνονται (και) οι φαρμακομαφίες, όλοι και όλες που με την διπλή φορολόγησή τους εξασφαλίζουν στα κράτη τα ποσά που γενναιόδωρα δίνουν (και) σ’ αυτές τις φαρμακομαφίες, η σύγχρονη εργατική τάξη για να το πούμε με τον δικό μας τρόπο, έγιναν/έγινε ηθικά, συναισθηματικά, διανοητικά κιμάς, με μια τερατώδη κατασκευή «κινδύνου» και μια κίβδηλη κατασκευή «σωτηρίας», μόνο και μόνο για να «ανοίξει ο δρόμος» για να κάνουν οι φαρμακομαφίες και το σύμπλεγμα το «άλμα» τους! Ναι, ο κύριος ceo της bayer είναι αποκαλυπτικός μέσα από δυο φράσεις του: μας έχουν σαν το καύσιμο για την προώθησή τους, που δεν σημαίνει τίποτα άλλο απ’ την ακόμα μεγαλύτερη υποδούλωσή μας!

«Πόλεμο» είπαν, «κρέας για κανόνια» εννοούσαν, παρότι τα τωρινά «κανόνια» είναι διαφορετικά… Αυτά είναι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά.

Η ουρά που αυξαίνει και λυσσά..

Τρίτη 16 Νοέμβρη>> Τον περασμένο Δεκέμβρη (του 2020) κάναμε αυτό που έπρεπε. Το κινηματικό μας καθήκον σαν αυτόνομοι εργάτες. Ξέραμε τι ήταν τα «εμβόλια»! Ξέραμε τι ΔΕΝ ήταν! Δεν το είχε ανακοινώσει ο κύριος Oelrich, το έλεγαν όμως τα site των ίδιων των φαρμακομαφιών∙ οι έρευνες και οι δηλώσεις των γενετιστών επί χρόνια∙ οι αποφάσεις της ε.ε. για «πάγωμα» της νομοθεσίας που απαγόρευε τους γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς, για χάρη των «εμβολίων»… Το κινηματικό καθήκον μας ήταν και παραμένει η αντι-πληροφόρηση, και μάλιστα πέρα απ’ τους όποιους αυτοματισμούς του διαδικτύου. Στο δρόμο. Αυτό είναι η εργατική ευθύνη…

Η πρoβοκατόρικη αντεπίθεση των λακέδων της δημαγωγίας ξεκίνησε περιφερειακά, απ’ την Πάτρα.

Την σκυτάλη πήρε ένας αρχιδημαγωγός του Αθηναϊκού κέντρου, τον Γενάρη του 2021. Ζήτησε την άμεση παρέμβαση της αστυνομίας…

Ακολούθησαν τουλάχιστον τρεις αξιωματικοί του συστήματος. Οι κύριοι κύριοι Πάσχος Μαδραβέλης και Σταύρος Θεοδωράκης – βαριά κανόνια… Αυτοί ζήτησαν την επέμβαση του εισαγγελέα. Ξεκίνησε… Αλλά και ο κύριος Μανώλης Καψής, που μας χρέωσε στο μαγαζί της Κουμουνδούρου…

Με τέτοιο σκάνδαλο (άκου «δεν είναι εμβόλια!»;;;;) και με τέτοια διαταγή «εμπρός γενναίοι» των αξιωματικών της δημαγωγίας, ήταν εύλογο ότι θα ακολουθούσαν τα πρόθυμα σώματα των πελταστών και των ψιλών. Ένας χαρακτηριστικός για την εποχή λούμπεν στρατός, γεμάτος όρεξη…

Αυτό που ακολουθεί είναι λίγα μόνο πλάνα της υποτιθέμενης προέλασής του, με μικρές εικονικές προσθήκες επικαιροποίησης απ’ την μεριά της ασταμάτητης μηχανής. (Υπάρχουν πολύ περισσότερα πλάνα, ίσως μια άλλη φορά).

Ας θυμηθούμε ενδεικτικά και τον “λοχία”:

Είχαμε δίκιο. Είχαμε δίκιο πολύ πριν εμφανιστεί ο κύρ Oelrich… Δεν ζητάμε ωστόσο «τα ρέστα» – δεν έχει σημασία… Όλοι εκείνοι κι εκείνες που δεν αξιώθηκαν να λιποτακτήσουν, όπως όφειλαν, απ’ τον «πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού» θα καταφέρουν ποτέ, έστω, να αποκτήσουν την συναίσθηση των βετεράνων, που καταλαβαίνουν εκ των υστέρων τι έκαναν στον πόλεμο που συμμετείχαν – και σκυλομετανοιώνουν;

Μάλλον απίθανο… (Τώρα είναι όμηροι).

Το βιβλίο των ηρώων του τρόμου

Δευτέρα 15 Νοέμβρη>> Μην ξεχάσετε αύριο, μην ξεχάσετε αύριο! – εδώ, same place same time!! Γιατί;

Οι όλο και πιο σπασμωδικές «αντιδράσεις» των δυτικών κατά κύριο λόγο κυβερνήσεων στο όλο και πιο ξεκάθαρο γεγονός ότι οι μαφιόζοι φαρμακέμποροι της γενετικής μηχανικής εξαπάτησαν τους πάντες και ότι η πραμάτειά τους δεν «προστατεύει» τίποτα και κανέναν (όμως σκοτώνει!), δείχνει το αδύνατο σημείο της τρομοεκστρατείας. Οι πολιτικοί «ειδικοί» και οι τεχνικοί «ειδικοί» του συμπλέγματος συμπορεύτηκαν για πολλούς μήνες υπηρετώντας τα συμφέροντά του. Αλλά τα ειδικά «κλαδικά» συμφέροντα των πρώτων δεν ταυτίζονται με τα ειδικά «κλαδικά» συμφέροντα των δεύτερων. Τον κοινωνικό εκνευρισμό (εξαιτίας και της αποτυχίας) τον εισπράτουν οι πρώτοι, όχι οι δεύτεροι. Συνεπώς, ενώ οι πρώτοι κάνουν ό,τι μπορούν για να εξασφαλίσουν πωλήσεις πλατφορμών, τυφλή πειθαρχία και data στο σύμπλεγμα, απέναντι στο πεζοδρόμιο βρίσκονται μόνοι τους. Σαν κυβερνήσεις, μηχανισμοί δημόσιας τάξης, κλπ. Χωρίς “σοφούς που μας σώζουν”!!! Δεν μπορούν να πουν στις φαρμακομαφίες «μας κοροϊδέψατε, μας εξαπατήσατε», ούτε μπορούν να κάνουν πίσω. Έτσι, ενώ οι πολιτικές βιτρίνες διακινδυνεύουν να μαζέψουν τον κοινωνικό θυμό, οι επιχειρήσεις γενετικής μαζεύουν δισεκατομύρια σε τζίρους και κέρδη…

Οι πολιτικές βιτρίνες καταφεύγουν στο μόνο που ξέρουν: απαγορεύσεις, βία, τιμωρίες. Μιλούν μαζί με τους δημαγωγούς σαν «αυτόματα» για «πανδημία των ανεμβολίαστων» ενώ ο πλανήτης βοά ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα! Υπάρχει μόνο μια τεχνολογία γενετικής τροποποίησης των ανθρώπινων κυττάρων που χακάρει το ανοσοποιητικό κι έτσι κάνει τους πλατφορμιασμένους όχι μόνο στατιστικά αλλά και με την φυσική έννοια πιο ευάλωτους, πιο ευπρόσβλητους∙ με τεράστιο κόστος σε δολοφονίες και σακατέματα. Κι ενώ οι πολιτικές βιτρίνες ψάχνουν αποδιοπομπαίους τράγους για να τους κυνηγήσουν (μπας και ο κρατικός πατερναλισμός επιβιώσει…), καθάρματα ceo τους τραβάνε το χαλί κάτω απ’ τα πόδια.

Διαφημίζοντας το «σωτήριο χάπι» της εταιρείας του (με την ίδια προστυχιά που διαφήμιζε πριν ένα χρόνο το «σωτήριο εμβόλιο»), κι έχοντας το μάτι τους στις μετοχές της, ο γνωστός κτηνίατρος ceo δήλωσε πριν καμμιά δεκαριά μέρες:

… Τα εμβόλια έχουν φτιαχτεί για να προστατεύουν τους ανθρώπους, όχι για να αντιμετωπίσουν την αρρώστια, και ο κόσμος δεν θα πρέπει να τα μπερδεύει…

Από «προστασία» άστα να πάνε στον διάολο! Για “θεραπεία” δεν μίλησε κανένας – απαγορευόταν… Το αφεντικό υπόσχεται “total care”, που σημαίνει «και τις πλατφόρμες μου θα κάνετε κάθε όποτε γουστάρω και τα χάπια μου θα τρώτε»!!! Λεφτά, κέρδη, και έλεγχος! Συνεπώς οι πολιτικές βιτρίνες πρέπει να βρουν τρόπο να επιβάλουν τον συνδυασμό “πρόληψης” και “θεραπείας” από εταιρείες που απλά επεκτείνουν την κυριαρχία τους και βελτιώνουν την δική τους “υγεία” και μόνο – και να ξανα-αγοράσουν stuff, με άγνωστο μέλλον…

Γι’ αυτό σας λέμε μην χάσετε τις αυριανές αναφορές. Ένα άλλο αφεντικό όχι απλά σκάβει τον λάκο όσων έφαγαν τα παραμύθια της γενετικής αλλά πετάει και το χώμα από πάνω τους! Όχι μόνο στους «πολιτικούς στρατηγούς» της εκστρατείας… Αλλά και σ’ όλους τους πειθαρχημένους στρατιώτες, τους επώνυμους κι ανώνυμους caradinieri/pfizerοι∙ μερικούς απ’ τους οποίους θα μπορέσετε πια να απολαύσετε σ’ ένα πλάνο της αυτοκτονικής τους παρέλασης.

Λένε πως στο Κολοσσαίο οι μονομάχοι υπέγραφαν τον θάνατό τους λέγονται Avē Imperātor, moritūrī tē salūtant … Ποιός θα το περίμενε μετά από τόσους αιώνες να ξανακουστούν παρόμοια “χαιρετίσματα”;;

Everybody knows…

Δευτέρα 15 Νοέμβρη>> Ζωντανός στο Δουβλίνο πριν 7 χρόνια ο αθάνατος ποιητής:

… Everybody knows ότι έρχεται η Πανούκλα

Everybody knows ότι έρχεται γρήγορα

Everybody knows ότι o γυμνός άντρας και η γυμνή γυναίκα

Είναι απλά ένα λαμπερό τεχνούργημα του παρελθόντος

Everybody knows ότι η σκηνή είναι νεκρή…

Everybody knows?

Δευτέρα 15 Νοέμβρη>> Η british medical journal (BMJ) είναι μια παγκόσμια αξιοσέβαστη επιθεώρηση άρθρων και ερευνών ιατρικής… απ’ αυτές που δίκαια μπορεί και πρέπει να υποψιάζεται ο καθένας ότι δεν είναι «καθαρή» απέναντι στις πανίσχυρες φαρμακομαφίες…

Φαίνεται όμως ότι καθώς η καταστροφή των πλατφορμών γενετικής μηχανικής απλώνεται, ο τωρινός διευθυντής της Peter Doshi θέλει να διασώσει την υπόληψη της BMJ. Δεν λέει όσα ξέρει (απ’ τη θέση του και μόνο ξέρει πολλά…), αλλά κάτι λέει. Η αλήθεια είναι ότι απ’ την αρχή της χρονιάς η BMJ είχε εκφράσει μια επιφυλακτικότητα για την “αποτελεσματικότητα” των πλατφορμών… Αλλά δεν πρόκειται δα για κάποιο άνδρο του αντι-καπιταλισμού!

Δείτε λοιπόν το επόμενο 5λεπτο video για μερικά απ’ τα κατορθώματα της καθεστωτικής δημαγωγίας.

(Κάποιοι έκατσαν φιλότιμα και έκαναν υποτιτλισμό του video, στα ελληνικά. Η αστυνομία του διαδικτύου το πήρε χαμπάρι και το “κατέβασε”. Αυτή εδώ η εκδοχή κάπου έχει διαφύγει, και υπάρχει ακόμα – ελπίζουμε να υπάρχει ως την ώρα που θα την αναζητήσετε. Θα σας προτείναμε – όπως και για κάθε υλικό που σας ενδιαφέρει – να το “κατεβάσετε” το video και να το αποθηκεύσετε στον δικό σας σκληρό δίσκο. Η λογοκρισία έχει αφηνιάσει και θα αφηνιάσει ακόμα περισσότερο.

Για την διευκόλυνσή σας μεταφράσαμε ακούγοντας και παραθέτουμε κάτω απ’ το video τα πιο σημαντικά σημεία της ομιλίας του Doshi).

Στην φαρμακευτική σχολή διδάσκω ένα προαπαιτούμενο για το πως να γίνεται κριτική προσέγγιση στην ιατρική βιβλιογραφία. Διδάσκουμε τους φοιτητές να πηγαίνουν πέρα απ’ την περίληψη της [κάθε] έρευνας και να προσεγγίζουν με κριτικό τρόπο το σύνολό της∙ όχι να την παίρνουν τοις μετρητοίς κατευθείαν…

…Θα ξεκινήσω με μερικά παραδείγματα του «μα αυτό το ξέρουν όλοι» [που χρειάζονται κριτική προσέγγιση]…. «Όλοι ξέρουν ότι αυτή είναι μια πανδημία των ανεμβολίαστων». Αν όμως οι νοσηλείες και οι θάνατοι αφορούσαν αποκλειστικά τους ανεμβολίαστους, τότε γιατί είναι απαραίτητες οι επιπλέον (booster) δόσεις; Ή γιατί οι στατιστικές είναι τόσο διαφορετικές στο ενωμένο βασίλειο όπου οι περισσότερες νοσηλείες λόγω covid αφορούν τους πλήρως εμβολιασμένους;Υπάρχει ένα κενό εδώ, κάτι που πρέπει να κάνει τον καθένα προσεκτικό…

… «Όλοι ξέρουν ότι τα εμβόλια για την covid σώζουν ζωές». Όμως εκείνο που ξέρουμε ήδη απ’ τις αρχές του 2021, είναι ότι οι κλινικές δοκιμές απέδειξαν μεν ότι κάτι τέτοιο ισχύει… ήταν όμως αλήθεια; Όπως βλέπετε εδώ σ’ ένα άρθρο του Φλεβάρη 2021 … καταγράφτηκε μόνο ένας θάνατος, μόνο ένας!, μεταξύ των σχεδόν 70.000 που συμμετείχαν στις δοκιμές της pfizer και της moderna… Τώρα που έχουμε στη διάθεσή μας περισσότερα στοιχεία βλέπουμε ότι παρόμοια ήταν τα νούμερα και στις ομάδες placebo… Οι δοκιμές δεν δείχνουν κάποια μείωση θανάτων. Ακόμα και σε σχέση με θανάτους απ’ την covid, 2 θάνατοι αναφέρονται στην ομάδα placebo και 1 στην ομάδα των εμβολιασμένων…. Η κριτική μου εστιάζει στο ότι ο ισχυρισμός πως οι δοκιμές έδειξαν ότι τα εμβόλια σώζουν ζωές είναι λάθος: οι δοκιμές δεν πιστοποιούν κάτι τέτοιο.

… Ας μιλήσουμε τώρα για τους αντι-εμβολιαστές. «Όλοι το ξέρουν ότι δεν πρέπει να παίρνουμε στα σοβαρά αυτά που λένε οι αντι-εμβολιαστές». Αλλά τι σημαίνει αυτός ο όρος; Το λεξικό Merriam Webster προσδιορίζει [τον “αντι-εμβολιαστή”] ως «το άτομο που αντιτίθεται στη χρήση εμβολίων Ή στους νόμους που κάνουν υποχρεωτικό τον εμβολιασμό». Το πρώτο μέρος του ορισμού είναι αναμενόμενο. Το δεύτερο; Υπάρχουν ολόκληρα κράτη, απ’ το ενωμένο βασίλειο ως την ιαπωνία που δεν έχουν κάνει υποχρεωτικό τον παιδικό εμβολιασμό. Και στα δύο κράτη επιτυγχάνεται υψηλός βαθμός εμβολιασμού. Αλλά όχι μέσω νόμων υποχρεωτικότητας…. Τελικά μια μεγάλη μειοψηφία, ή ίσως και η πλειοψηφία του πληθυσμού του πλανήτη, ταιριάζει σ’ αυτόν τον ορισμό του αντι-εμβολιαστή.

Ένας άλλος ορισμός που χρειάζεται έλεγχο είναι το «εμβόλιο». Ανήκω στους καθηγητές πανεπιστημίου που υποστηρίζουν ότι αυτά τα προϊόντα mRNA που ονομάζονται «εμβόλια» είναι από ποιοτική άποψη εντελώς διαφορετικά απ’ τα στάνταρ εμβόλια. Συνεπώς με εντυπωσίασε το γεγονός ότι το λεξικό Merriam Webster άλλαξε τον ορισμό του λήμματος «εμβόλιο» στις αρχές του χρόνου, φέτος. Τα προϊόντα mRNA δεν ανταποκρίνονται στον ορισμό του «εμβολίου» που υπήρχε εδώ και 15 χρόνια στο λεξικό Merriam Webster, αλλά ο ορισμός διαστάλθηκε έτσι ώστε και τα προϊόντα mRNA να χωράνε σ’ αυτόν.

… Και ρωτάω: πώς θα σας φαινόταν το να κάνουμε υποχρεωτικά κάποια εμβόλια αν δεν τα ονομάζαμε «εμβόλια»; Τι θα συνέβαινε αν αυτή η ένεση ονομαζόταν “φάρμακο” αντί για «εμβόλιο»; Σε τέτοια περίπτωση θα υπήρχε ένα [διαφορετικό] σενάριο. [Σου λένε]: Έχουμε αυτό το “φάρμακο”, και έχουμε στοιχεία ότι δεν προλαμβάνει την μόλυνση, ούτε εμποδίζει την μετάδοση του ιού, αλλά υπάρχει η εκτίμηση ότι το φάρμακο μειώνει την πιθανότητα να αρρωστήσεις σοβαρά ή να πεθάνεις απ’ την covid. Θα παίρνεις μια δόση αυτού του φαρμάκου κάθε έξι μήνες πιθανόν για την υπόλοιπη ζωή σου; Αν αυτή είναι η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου, τότε εκτός απ’ το παίρνεις εσύ θα υποστηρίξεις το να γίνει υποχρεωτικό να το παίρνουν και όλοι άλλοι γύρω σου;

[Και θα πεις]: Για σταθείτε δυο λεπτά! Αν έτσι έχουν τα πράγματα γιατί να μην πάρω ένα συνηθισμένο φάρμακο απ’ αυτά που υπάρχουν και παίρνουμε όταν αρρωσταίνουμε για να γίνουμε καλύτερα; Και γιατί να το κάνετε υποχρεωτικό;

Το θέμα είναι ότι απλά και μόνο επειδή τα βαφτίσαμε «εμβόλια» αυτά τα καινούργια προϊόντα δεν συνεπάγεται ότι είναι σαν τα υπόλοιπα παιδικά εμβόλια που έχουν γίνει υποχρεωτικά. Κάθε προϊόν είναι διαφορετικό και ο κόσμος φαίνεται να συμφωνεί στο να γίνουν υποχρεωτικά επειδή είναι «εμβόλια», και «έχουμε κάνει κι άλλα εμβόλια υποχρεωτικά».

… Νομίζω ότι έχει φτάσει η ώρα να κάνουμε ενέσεις κριτικής σκέψης σ’ αυτές τις συζητήσεις…

Καμμία σχέση….

Δευτέρα 15 Νοέμβρη>> Είναι «στατιστικές εξαιρέσεις», ε; Το δόγμα ότι οι δολοφονημένοι και οι σακατεμένοι απ’ τις φαρμακομαφίες (από τα αφεντικά ενός σχεδίου γενετικής κυριαρχίας δηλαδή…) είναι λιγότεροι απ’ τους νεκρούς που η δημιουργική λογιστική θανάτου και η «κοινή δεξαμενή» αποδίδουν στον sars-cov-2 συνεχίζει να ανεμίζει καταθλιπτικά. Οι θάνατοι διατιμώνται: εκείνοι της κοινής δεξαμενής είναι υψηλής συμβολικής αξίας, συνεπώς χρήσιμοι. Οι άλλοι, οι δολοφονίες, είναι ενοχλητικοί κι ασήμαντοι, και δεν πρέπει να ασχολείται κανείς μαζί τους.

Κάποτε, για να αντικρουστεί η δημιουργική λογιστική ανεργίας των αφεντικών και των κρατών τους, υπήρχε η απάντηση πως κάθε άνεργος είναι 100% τέτοιος. Ισχύει και τώρα: κάθε δολοφονημένος ή σακατεμένος απ’ τις φαρμακομαφίες είναι 100% τέτοιος.

Μερικές φορές αυτό το μαζικό έγκλημα φαίνεται ανοικτά. Μην ανησυχείτε όμως: η τρομοκρατία τύπου “φέρετρα στο Bergamo” κερδίζει (ακόμα)… Και σίγουρα θα βρεθούν τα τσακάλια που θα πουν: όχι, δεν είναι απ’ τους πλατφορμιασμούς αυτοί οι θάνατοι σε δημόσια θέα∙ άλλαξαν τα κοκτέιλ της ντόπας, αυτό τους σκοτώνει!

Εεεε; Και τους προπονητές;

Δείτε εδώ…

Η εσχάτη των ποινών…

Δευτέρα 15 Νοέμβρη>> … Μαθεύτηκε ότι μας πηδάνε, πλακώσανε και οι συνταγματολόγοι! Οι «ειδικοί» αυτής της κατηγορίας (όπως άλλωστε και όλοι οι υπάλληλοι του κράτους) δεν ασχολούνται μ’ αυτό που σαν αυτόνομοι ονομάζουμε τυπικό σύνταγμα (των σχέσεων εκμετάλλευσης). Όχι. Δεν είναι «τυπολάτρες»! Είναι στην συντριπτική πλειοψηφία τους καιροσκόποι, φίλοι και υποστηρικτές των πραγματικών συσχετισμών δύναμης υπέρ της όποιας εξουσίας. Η δουλειά τους στον πυρήνα της είναι απλή: «που μας παίρνει, που δεν μας παίρνει, τι μας παίρνει, τι δεν μας παίρνει». Αυτό είναι το πραγματικό σύνταγμα (των ταξικών σχέσεων) κι όταν τα αφεντικά έχουν το πάνω χέρι δεν δίνουν σε κανέναν λογαρισμό. Ιδού λοιπόν:

… Θα ξεκινούσα από τα κίνητρα και θα έλεγα για παράδειγμα ότι στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ θα επιτρέπεται να λάβουν μέρος μόνο εμβολιασμένοι. Επίσης, στον ιδιωτικό τομέα να επιτρέπονται προσλήψεις μόνο εμβολιασμένων. Επιπλέον, θα μπορούσαν να αποκλείονται οι προαγωγές ανεμβολίαστων υπαλλήλων. Μιλάμε για κλιμάκωση με πρώτο μέτρο την πεθώ. Το δεύτερο, για όσους εργάζονται, είναι η υποχρεωτικότητα με κάποιες κυρώσεις που μπορούν να κλιμακώνονται, δηλαδή να πεις σε κάποιον να δουλεύει από το σπίτι και η απόλυση να είναι το έσχατο. Προφανώς δεν θα ευχόμουν κάτι τέτοιο, μιλάμε για την «εσχάτη των ποινών». Σε μια ακραία περίπτωση θα έβλεπα και αυτό και εκτιμώ ότι δεν θα έχει συνταγματικό πρόβλημα. Δεν μπορούμε να επικαλούμαστε το Σύνταγμα για να αδρανούμε, γιατί αυτό είναι ίδιον κακής κυβέρνησης που έχει χάσει τη δυναμική της…

Τάδε έφη ο γνωστός πασοκοδεξιός προφέσορ συνταγματικού δικαίου στη νομική της Αθήνας κύριος Νίκος Αλιβιζάτος, ραδιοσυνεντευξιαζόμενος την προηγούμενη εβδομάδα. Δεν είναι ένας απλός μαιτρ της αντικοινωνικότητας. Είναι σπεσιαλίστας της θεσμισμένης αντικοινωνικότητας! Σε ότι αφορά τις ποινές δεν έχει να προσθέσει τίποτα στις λούμπεν, παρανοϊκές ιδέες πολλών – απλά τις ασπάζεται απ’ το ύψος της ακαδημαϊκής θέσης του. Εκείνο που συνεισφέρει είναι η ειδικότητά του: «εκτιμώ ότι δεν θα υπάρχει συνταγματικό πρόβλημα»…

Και γιατί να υπάρχει; Αν (λέμε «αν»…) το σύμπλεγμα και οι λακέδες του θέλουν να κτίσουν έναν «νέο-νέο παρθενώνα» θα ανοίξουν την Γυάρο, την Μακρόνησο, θα βρουν και τίποτα ακατοίκητες βραχονησίδες να εμπλουτίσουν το ιστορικό ρεπερτόριο – δεν θα υπάρχει πρόβλημα συνταγματικό ή άλλο! ( Ή, όπως στην αυστρία του φασίστα Kurz, θα μετατρέψουν τα σπίτια σε τόπους εξορίας…) Και, φυσικά, αν το μέλλον μας είναι στα ξερονήσια, δεν θα μας ταϊζουν για να κοπριτεύουμε και να «κάνουμε διακοπές». Να μας βάλουν να δουλεύουμε: στρατόπεδα συγκέντρωσης / εργασίας για τους «ανεμβολίαστους»… Να βγάζουν τα “έξοδα νοσηλείας” τους, αν υπάρξουν τέτοια…

Γειά σου κυρ νομικέ με τα ωραία σου! Τώρα που (νομίζεις ότι) σε παίρνει υπογράφεις για το υγιειονομικό «τάμα του έθνους» – έτσι δεν είναι;

Όταν θάρθει ο καιρός της αποχουντοποίησης και της αποκατάστασης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας θα σου κρατήσουμε μια βαριοπούλα. Ξέρεις: για τις πέτρες…

Δημιουργική λογιστική θανάτου: η αποκάλυψη

Δευτέρα 15 Νοέμβρη>> Αν το υποστήριζε κάποιος άλλος (και υπήρξαν έντιμοι που το έκαναν) θα ριχνόταν αμέσως στο πυρ το αιώνιο, ως «ψέκα»… Αλλά τώρα είναι ένας επίσημος θεσμός του ιταλικού κράτους: το Istituto Superiore di Sanita (ISS). Μέσα στα άλλα το ISS μελετούσε (απ’ την αρχή της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας) τις καταγραφές θανάτων που χρεώνονταν στον τσαχπίνη. Μια στατιστική / ταξινομητική κατά βάση δουλειά, απ’ αυτές που χρειάζονται οι σοβαρές (κρατικές) γραφειοκρατίες, για να ξέρουν «που πηγαίνουν».

Η τελευταία έκθεση του ISS περιλαμβάνει σημαντικά στοιχεία που (κατά τη γνώμη μας) απομυθοποιούν οριστικά την δήθεν φονικότητα του κορωνοϊού, αποκαλύπτωντας το μέγεθος των ψεμμάτων της δημιουργικής λογιστικής θανάτου πάνω στην οποία στήθηκε η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Χρειάζεται όμως προσοχή και όχι βιασύνη στην κατανόηση αυτών των στοιχείων – για όσους θέλουν να καταλάβουν το πως (και πόσο εύκολα) τ’ αφεντικά του συμπλέγματος κατάφεραν να διαστρέψουν την πραγματικότητα.

Στην πρώτη παράγραφο η έκθεση αυτοπαρουσιάζεται: Η παρούσα έκθεση περιγράφει τα χαρακτηριστικά των 130.468 ασθενών sars-cov-2 που πέθαναν στην ιταλία απ’ την αρχή της καταγραφής ως τις 5 Οκτώβρη του 2021… Συμπεραίνει κάποιος ότι 130.468 ιταλοί και ιταλίδες αρρώστησαν ΚΑΙ πέθαναν ΕΞΑΙΤΙΑΣ του τσαχπίνη∙ αυτή είναι οπωσδήποτε η κυρίαρχη βιοπολιτική αφήγηση…

Όμως στην 3η σελίδα, με την «ουδετερότητα» της απλής αριθμητικής, η έκθεση (αναφερόμενη στα υπο-κείμενα νοσήματα…) περιγράφει την πραγματικότητα. Ο τονισμός με bold δικά μας:

Ο πίνακας 1 παρουσιάζει τις πιο συχνές συν-νοσηρότητες που είχαν διαγνωστεί πριν την μόλυνση από sars-cov-2, σ’ ένα δείγμα ασθενών που βρέθηκαν θετικοί στον sars-cov-2. Τα data των ασθενειών … ήταν διαθέσιμα για 7.910 ασθενείς που πέθαναν στα νοσοκομεία, για τους οποίους ήταν εφικτό να αναλυθούν οι κλινικές καταγραφές…. Σε κάθε περίπτωση το δείγμα είναι ευκαιριακό: αντιπροσωπεύει θανάτους μόνο ατόμων που χρειάστηκαν νοσηλεία… Ο μέσος όρος ασθενειών ήταν 3,7. Συνολικά, το 2,9% του δείγματος δεν παρουσίαζε άλλες ασθένειες, το 11,4% (902 άτομα) είχε μία, το 18% (1.424 άτομα) είχε δύο και το 67,7% (5.354 άτομα) από τρεις και πάνω.

Δεν ξέρουμε το γιατί για πάνω από 120.000 «δεν έγινε εφικτό» να υπάρξουν στατιστικά αξιοποιήσιμες κλινικές καταγραφές… Ας μείνει σαν ερώτημα. Από κει και πέρα είναι σαφέστατο: το 2,9% των 7.910 ασθενών που πέθαναν στα ιταλικά νοσοκομεία χρεωμένοι στον τσαχπίνη, δηλαδή 230 άτομα, πέθαναν, πράγματι, ΑΠΟ παρενέργειες (οξείες πνευμονίες) της μόλυνσης. Αυτοί/ες πέθαναν ΑΠΟ τον sars-cov-2, αφού ήταν (πριν την μόλυνση) υγιείς… (Και δεν αναρωτιόμαστε για θανάτους εξαιτίας λαθεμένων θεραπειών ή άλλων ιατρικών λαθών…). Οι υπόλοιποι 7.680; Από τι πέθαναν; Αν (για χάρη της κατανόησης των συγκεκριμένων στοιχείων) θεωρήσουμε ότι τα positive αποτελέσματα των αναξιόπιστων τεστ ήταν σωστά, τότε το μόνο βέβαιο είναι ότι ενώ 230 άτομα πέθαναν ΑΠΟ τον τσαχπίνη, 7.680 πέθαναν ΜΕ τον τσαχπίνη… Η διαφορά του ΑΠΟ με το ΜΕ είναι τεράστια! (Kάποιοι αιρετικοί ούρλιαζαν απ’ την άνοιξη του 2020 ότι πρέπει να υπάρχει διάκριση ανάμεσα στους θανάτους ΑΠΟ και στους θανάτους ΜΕ τον ιό, διαφορετικά πρόκειται για συστημική παραπλάνηση…)

Η έκθεση καταγράφει και τις επιπλοκές που αποδόθηκαν στον τσαχπίνη (στο σύνολο των 7.910 ατόμων). Σύνδρομο οξείας αναπνευστικής ανεπάρκειας, οξεία νεφρική ανεπάρκεια, οξεία καρδιακή ανεπάρκεια, συν-λοίμωξη. (Εδώ πρόκειται για τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις – και είναι μάλλον προβοκατόρικο το να παρουσιάζονται οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις σαν “επιπλοκή του ιού”…) Αυτοί οι αριθμοί δείχνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος των 7.910 εμφάνισε σοβαρό αναπνευστικό πρόβλημα∙ κι αφού στο σύνολό τους οι επιπλοκές ήταν 11.547, ο καθένας και η καθεμιά εμφάνισαν (κατά μέσο όρο…) 1,46 επιπλοκές. Άρα «και κάτι επιπλέον» των αναπνευστικών προβλημάτων.

Όμως: όταν το 70%, το 80%, το 90% όσων στο γενικό πληθυσμό φέρονται (μέσω τεστ…) να έχουν μολυνθεί ΔΕΝ εμφάνισε ή εμφανίζει καμία σοβαρή παρενέργεια (οι περισσότεροι/ες μπορεί να μην έχουν καταλάβει καν ότι «κόλλησαν»), γιατί στο μικρό εκείνο ποσοστό υπηκόων που έχει ήδη ένα, δύο, τρία, πέντε σοβαρά προβλήματα υγείας γίνεται λόγος για «παρενέργεια του ιού» και όχι για συνέπειες της κακής κατάστασης της υγείας τους σε συνδυασμό με μια ξαφνική, σκληρή, μοναχική νοσηλεία κατά την οποία απαγορευόταν να βλέπουν οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ το ταβάνι; Πολλοί ηλικιωμένοι με προβλήματα υγείας, για παράδειγμα, πέφτουν και σπάνε την λεκάνη τους∙ καταλήγουν στο νοσοκομείο και συχνά πεθαίνουν από έναν συνδυασμό παραγόντων… Ποιος, όμως, θα χρησιμοποιούσε το “κάταγμα ισχύου” σαν απειλή θανάτου για τον γενικό πληθυσμό, αξιοποιώντας, ουσιαστικά, μια τρομοκρατική ορολογία;

Απαντούν οι συν-νοσηρότητες στην ερώτηση πόσοι απ’ τους 7.680 πέθαναν ΑΠΟ και όχι ΜΕ τον τσαχπίνη; Κατά την γνώμη μας όχι. Ο καθένας πεθαίνει μόνος του και όχι σαν τμήμα στατιστικής∙ και δεν μπορεί να πει ο ίδιος τι ακριβώς ήταν εκείνο που τον σκότωσε… Συνεπώς το τι δηλώνεται σαν αιτία θανάτου από εκείνους που κρατούν τα σχετικά πρακτικά είναι το στατιστικά (και πολιτικά) κρίσιμο∙ όχι η πραγματική αιτία για κάθε θάνατο χωριστά.

Χρειάζεται να κάνουμε εδώ μια όχι ευχάριστη παρέκβαση.

Περί θανάτου

Δευτέρα 15 Νοέμβρη>> Εκείνο που έχει ορίσει η ιατρική σαν θάνατο είναι το σταμάτημα της καρδιάς. Συνεπώς σαν «αιτία θανάτου» θεωρείται εκείνο που προκαλεί το σταμάτημα της καρδιάς. Όμως όταν υπάρχει συν-νοσηρότητα αυτό δεν είναι απλό. Πρακτικά εκείνος που συντάσσει την «έκθεση των αιτίων θανάτου» (στην περίπτωση της τρομοεκστρατείας αυτήν την δουλειά την έκαναν ακόμα και θυρωροί…) πρέπει να κρίνει ποια θεωρεί σαν «κύρια» αιτία∙ και, να προσθέσει από κάτω, οτιδήποτε κρίνει σαν «δευτερεύουσα», αν έχει χρόνο και όρεξη. Είναι πιθανό ότι αυτό διαφοροποιεί τις περιπτώσεις των 7.680 θανάτων απ’ όλες τις υπόλοιπες: για την μεγάλη μάζα των πιστοποιητικών θανάτου ασθενών με συν-νοσηρότητα, η αιτιολόγησή του ήταν (έγινε) μονολεκτική, “τυπική”, διεκπεραιωτική, τόσο πρόχειρη ώστε να είναι χρήσιμη μόνο για το γραφείο κηδειών… Ένα είδος μαζικής παραγωγής πιστοποιητικών θανάτου…)

Γιατί και που όμως αυτή η καταγραφή έχει σημασία; Για εκείνον που έχει πεθάνει δεν έχει καμία… Για τους οικείους του (που ανησυχούν για το αν θα ζήσει ή όχι) η ακριβής αιτιολόγηση έχει μικρή (και αν) σημασία, ειδικά αν ο άνθρωπός τους πάσχει από διάφορες αρρώστιες. (Συνήθως περισσότερη σημασία έχει το να έχουν πεισθεί ότι «έγινε ό,τι ήταν δυνατόν για να αποφευχθεί το μοιραίο»).

Αντίθετα η καταγραφή της αιτίας-θανάτου (ή των αιτίων-θανάτου) από αρρώστια/ες έχει μεγάλη σημασία για την επιδημιολογία του κράτους. Για την «βιοπολιτική» του. Στις αγαθές περιπτώσεις (υπάρχουν και τέτοιες) η γνώση ότι απ’ την τάδε ή την δείνα αιτία έχει αυξηθεί το θανατικό στην επικράτεια κινητοποιεί τους πόρους-φροντίδας-υγείας (που διαθέτουν τα δημόσια συστήματα υγείας) για την καλύτερη αντιμετώπιση του (γενικού) προβλήματος που έχει προκύψει. Όπως κάθε απογραφή πληθυσμού έτσι και οι ετήσιες απογραφές θανάτων και των αιτίων τους είναι βάση άσκησης κρατικής πολιτικής. Ουσιαστικά η γενική εικόνα της υγιειονομικής κατάστασης ενός πληθυσμού μπορεί να διαμορφωθεί ή να παραμορφωθεί σ’ αυτήν ακριβώς την κλίμακα, της κρατικής πολιτικής.

Αυτό αποσαφηνίζει κάτι κρίσιμο από πολιτική άποψη. Ο καταγραφέας, με την όποια έτσι κι αλλιώς υποκειμενική του γνώμη (άρα και η καταγραφή) συνδιαλέγεται με το κράτος και όχι με τον νεκρό ή τους οικείους του. Στο κράτος απευθύνεται η κάθε γνωμάτευση περί αιτίας-θανάτου κι ακόμα περισσότερο η συγκέντρωση, η ταξινόμηση, η στατιστικοποίηση όλων των γνωματεύσεων∙ άσχετα με την ακρίβειά τους. Το ζητούμενο αυτής της ακρίβειας δεν είναι ζήτημα «ηθικής»: κανένας νεκρός δεν θα αναστηθεί αν η γνωμάτευση για την αιτία του θανάτου του είναι λάθος! Είναι μάλλον ζήτημα πολιτικής σχέσης (με την κυριολεκτική σημασία της λέξης «πολιτική»: τεχνική της εξουσίας) ανάμεσα σε καθέναν και το σύνολο των καταγραφέων με την κεντρική διεύθυνσή (τους).

Κατά συνέπεια μπορεί να περιμένει κάποιος μια στοιχειωδώς αυθεντική (ακόμα κι όχι πάντα ακριβή) καταγραφή της αιτίας / των αιτιών κάθε θανάτου ΜΟΝΟ αν αυτή γίνεται αποκλειστικά και μόνο απ’ την υποκειμενική εκτίμηση του γιατρού που φροντίζει κάθε ασθενή χωριστά. Αντίθετα, αν υπάρχει κεντρική οδηγία για το ποια πρέπει να είναι η γνωμάτευση, τότε η καταγραφή (το σύνολό της) αντανακλά την εντολή και μόνον αυτήν! Χωρίς να δημιουργείται ιδιαίτερο «ηθικό» πρόβλημα για τον καταγραφέα εφόσον αυτός ξέρει καλά ότι το καθήκον του απευθύνεται και σχετίζεται μ’ εκείνον που του έδωσε την εντολή… Αν υπάρχουν αλήθειες ή συμφεροντολογικά ψέμματα για τις αιτίες των θανάτων, το κράτος και η βιοπολιτική του είναι ο διαχειριστής τους∙ είτε έτσι είτε αλλιώς. Αν θέλει ψέμματα… θα τα έχει… Γιατί οι καταγραφείς να εναντιωθούν; (Μόνο για λόγους προσωπικής ή/και επαγγελματικής ηθικής. Αλλά…)

Ξέρουμε ότι τέτοια οδηγία / εντολή δόθηκε σε σχέση με τον τσαχπίνη. Δόθηκε απ’ τον π.ο.υ., από εκεί διαβιβάστηκε στα κράτη και στα υπουργεία υγείας, απ’ τα υπουργεία στα νοσοκομεία (και στα μήντια), απ’ τις διοικήσεις των νοσοκομείων στους γιατρούς, στους σεκιουριτάδες, στους θυρωρούς, και σ’ όποιον άλλον ανέλαβε να συμπληρώνει τα σχετικά έγγραφα σ’ ένα καθήκον που ήταν ξεκάθαρα “copy / paste”. Έφτασε η εντολή εν τέλει στο σύνολο του πληθυσμού: όταν σας λένε «covid» για τον θάνατο του οικείου σας να βγάζεται τον σκασμό! Η οδηγία / εντολή έλεγε: όποιος / όποια βρίσκεται θετικός/η στον sars-cov-2  και πεθαίνει από οποιονδήποτε λόγο ακόμα κι ένα μήνα μετά την έξοδό του από δομή νοσηλείας (ως υγιής φυσικά…) να καταγράφεται σα νεκρός/η απ’ τον sars-cov-2! (Στην αγγλία ο ένας μήνας τους φάνηκε λίγος, και τον έκαναν τρεις: βάζοντας στην “κοινή δεξαμενή” θανάτους από τροχαία, από εργατικά ατυχήματα, ίσως και αυτοκτονίες…)

Ολοφάνερα η όποια ιατρική σχολαστικότητα για την όσο πιο ακριβή αιτιολόγηση των θανάτων όχι μόνο αχρηστεύτηκε αλλά θα έδειχνε και επικίνδυνη κάτω από μια τέτοια εντολή! Η οποία, φυσικά, δεν ήταν ιατρική. Ήταν πολιτική, πολιτικότατη! Είπαμε όμως ήδη πως τέτοια είναι, ουσιαστικά, η καταγραφή η ίδια. Συνεπώς αυτή η απροειδοποίηση «συγκεντροποίηση των γνωματεύσεων για την αιτία-θανάτου» (ένα είδος «συγκεντροποίησης κεφαλαίου ζωής / θανάτου») απ’ τα κράτη απλά αντέστρεψε την διαδικασία: αντί οι θεράποντες να ενημερώνουν το κράτος για το τι συμβαίνει με τους θανάτους των ασθενών (τους), το κράτος «ενημέρωσε» (δηλαδή διέταξε) τους γιατρούς και κάθε άλλον «εμπλεκόμενο» για το τι θα ήθελε να ισχύει με τους θανάτους των υπηκόων του!

Καθόλου «απλά»!