Δευτέρα 19 Ιούλη>> Αν για τη νομιμοποίηση της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας στη δύση ο καθολικός αποκλεισμός στη Wuhan (και μόνον αυτός…) χρησιμοποιήθηκε σαν το «ιδανικό πρότυπο», αρχίζει να γίνεται κωμωδία η προσπάθεια των ηπα να αντιγράψουν και σ’ άλλα πεδία την τακτική του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου.
Είναι γνωστό ότι απ’ την αγγλική Κορνουάλη και την «σύνοδο των g7» τον περασμένο Ιούνη ο νυσταλέος Jo ανήγγειλε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα «επενδύσεων και ανάπτυξης» για να αντιμετωπίσει το ήδη σε εξέλιξη κινεζικό σχέδιο των «δρόμων του μεταξιού». Μ’ άλλα λόγια η παρακμιακή Ουάσιγκτον, που πλησιάζει έναν γκρεμό σε ότι αφορά το νόμισμά της, αποφάσισε ότι το βούτυρο και όχι οι βόμβες είναι η σημαία της πλανητικής ηγεμονίας της.
Σε μια μικρότερη κλίμακα αλλά με το ίδιο ακριβώς πνεύμα, την περασμένη Παρασκευή στην Τασκένδη υπογράφτηκε «τετραμερής διπλωματική συμφωνία για την περιφερειακή συνδεσιμότητα» μεταξύ εκπροσώπων του δημάρχου Καμπούλ (αφγανιστάν), του πακιστάν, του ουζμπεκιστάν και, φυσικά, των ηπα. Στην ανακοίνωση (δωρεάν είναι) οι εκπρόσωποι των 4 κρατών αναγνωρίζουν «την ιστορική ευκαιρία να ανοίξουν δρόμους για το διεθνές εμπόριο, και θα συνεργαστούν για να αναπτύξουν το εμπόριο, θα δημιουργήσουν δρόμους μεταφορών και θα ενισχύσουν τις σχέσεις μεταξύ επιχειρήσεων». Είχε προηγηθεί η σύνοδος του sco (σύμφωνο της Σαγκάης) και της ομάδας εργασίας sco-αφγανιστάν στην Dushanbe του τατζικιστάν – πράγμα που σημαίνει ότι μια βαριά σκιά έπεφτε πάνω στους εκπροσώπους των ηπα…
Λαχανιασμένο αμερικανικό βούτυρο και για το Ινδοκούς λοιπόν, σαν κάλυψη της ήττας, των αμερικάνων εργολάβων που θα παραμείνουν εκεί, και για να μην λένε οι κακεντρεχείς ότι η Ουάσιγκτον έχασε την κεντρική ασία…. Όμως απ’ την μεριά του Πεκίνου οι σχεδιασμοί και οι προετοιμασίες (για επενδύσεις στο αφγανικό έδαφος) είναι προχωρημένα, και δεν χρειάζονται διπλωματικές γλύκες. Απ’ την άλλη μεριά η Ισλαμαμπάντ και η Μόσχα υπέγραψαν προχτές μια συμφωνία μαμμούθ για την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου 1.100 χιλιομέτρων που θα συνδέει το Καράτσι με τη Λαχώρη, και θα τροφοδοτείται με υγροποιημένο αέριο στο Καράτσι προερχόμενο απ’ το κατάρ.
Οι σχέσεις αυτές είναι τόσο ώριμες, ώστε ακόμα και το Παρίσι φαίνεται να ανησυχεί· σαν προαγωγός της ελευθερίας πάντα. Κάποια γαλλικά μήντια κατηγορούν το Πεκίνο για διπλά στάνταρ (ουιγούροι, ταλιμπάν) – γκρίνια… Ο εκπρόσωπος των ταλιμπάν Suhail Shaheen δήλωσε τις προάλλες ότι η κίνα είναι φιλική χώρα – και δεν υπάρχει λόγος για περισσότερα.
Αν χρειάστηκαν 20 χρόνια για να παραδεχτεί η Ουάσιγκτον (και οι σύμμαχοί της) ότι ηττήθηκε στρατιωτικά στο αφγανιστάν δεν θα χρειαστούν άλλα 20 για να αναγνωρίσει ότι αυτή η ήττα ήταν οριστική και δεν χωράει υποκατάστατα. Φυσικά όλοι οι γύρω, συμπεριλαμβανομένης της Μόσχας και του Πεκίνου, δηλώνουν ευχαριστημένοι που η Ουάσιγκτον υπόσχεται «ανάπτυξη» και όχι drones.
Όχι επειδή το πιστεύουν. Αλλά επειδή είναι …. καλωσυνάτοι ιμπεριαλισμοί!! (Και επειδή ξέρουν ότι η Ουάσιγκτον θα προσπαθήσει να φτιάξει δικούς τους μισθοφόρους «τζιχαντιστές» στο αφγανιστάν…)
(φωτογραφία: Ο κατοχικός στρατός του αφγανιστάν δεν πήρε μαζί του τα σκουπίδια του. Εδώ μια γωνιά της θρυλικής βάσης Bagram…)