Ενός εγκλήματος δοθέντος μύρια έπονται

Δευτέρα 8 Μάρτη. Εκατομύρια αιχμάλωτοι της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας πλατφορμιάζονται στην σε εξέλιξη 3η φάση πειραματικής δοκιμής των διάφορων εφαρμογών γενετικής μηχανικής – αγνοώντας ότι ουσιαστικά είναι πειραματόζωα… Το μόνο που επιτρέπεται να μαθαίνουν, με τρόπο διαγώνιο και ασυνάρτητο, είναι ότι καθώς οι πλατφορμιασμοί προχωρούν «τα δεδομένα αλλάζουν» (εμπλουτίζονται ή διαφοροποιούνται). Θα έπρεπε να είναι πολύ δύσπιστοι για να καταλάβουν πως αυτή, έστω, η αναφορά σε «εξέλιξη των δεδομένων» είναι έμμεση αλλά σαφής παραδοχή ότι οι πλατφόρμες βρίσκονται ακόμα σε πειραματική φάση… Αλλά δεν είναι. Αφήνονται «καλόπιστα» στα χέρια των ειδικών που, άλλοι θέλοντας και άλλοι υπακούοντας, είναι συνεργοί σ’ αυτό το έγκλημα!

Γιατί όμως επιμένουμε να μιλάμε για έγκλημα; Μήπως επειδή υπάρχουν μαζικοί θάνατοι ή μαζικές βλάβες εξαιτίας των πλατφορμών; Το έχουμε ξεκαθαρίσει εδώ και καιρό: οι σοβαρές (και σε κλίμακα) παρενέργειες αυτής της μαζικής γενετικής πειρατείας στο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα θα φανούν στο μέλλον· και θα παρουσιαστούν με τον γνωστό τρόπο: «καμμία σχέση!».

Αλλά – δεν θα το αρνηθούμε – αυτό είναι μόνο μια δυσοίωνη πρόβλεψη απ’ την μεριά μας. Στηρίζεται σε έρευνες και εκτιμήσεις «αιρετικών» ειδικών, αλλά παραμένει πρόβλεψη· που θα προτιμούσαμε να διαψευστεί! Όμως ακόμα κι αν όλα πάνε «τέλεια» στο μέλλον, ακόμα κι αν κανείς δεν υποστεί σοβαρές παρενέργειες, το έγκλημα παραμένει! Οι τεχνολογίες που δοκιμάζονται τώρα απ’ τις δυτικές φαρμακομαφίες σερβιρισμένες σαν «η μόνη σωτηρία» μορφοποιούν ένα σετ προβοκατόρικων καινοτομιών που ήταν εντελώς αχρείαστο – το αποδεικνύουν τα όντως εμβόλια κλασσικής τεχνολογίας (κυρίως κινεζικά) που ήδη χρησιμοποιούνται σε μεγάλο μέρος του κόσμου.

Το αχρείαστο της εισβολής της γενετικής μηχανικής στη ζωή (κυρίως, ως τώρα) των πρωτοκοσμικών αιχμαλώτων αγνοείται εντελώς απ’ τους ίδιους. Και μαζί του αγνοείται το γεγονός ότι πρόκειται για τεχνολογίες πολλαπλής χρήσης, για σκοπούς κάθε άλλο παρά ιαματικούς! Ξεδιπλώνεται ο βολονταρισμός του κεφάλαιου μασκαρεμένος σε «εξυπηρέτηση έκτακτης ανάγκης»! Με δυο λόγια οι υπήκοοι μάζα γίνονται εν αγνοία τους πειραματόζωα όχι απλά ενός «φαρμάκου» (που μπορεί να είναι επικίνδυνο…), όχι απλά μιας «φαρμακευτικής τεχνολογίας» (που μπορεί να είναι επικίνδυνη…), αλλά μιας γκάμας τεχνολογιών κατοχής και τροποποίησης του ανθρώπινου σώματος, ανάλογα με τους στόχους και τους σκοπούς εκείνων που θα τις χρησιμοποιήσουν στο κοντινό ή στο απώτερο μέλλον! Εκεί βρίσκεται το έγκλημα.

Ας δώσουμε ένα παράδειγμα, κι ελπίζουμε να καταλάβετε την αναλογία. Την πυρηνική ενέργεια δεν την διάλεξε κανένας απ’ τους υποτελείς! Κανείς από μας. Η πυρηνική ενέργεια επιβλήθηκε δια της βίας, κατ’ αρχήν σαν όπλο (ατομικές βόμβες) σε βάρος δεκάδων χιλιάδων ιαπώνων αμάχων… Ύστερα οι πρωτοκοσμικοί υποτελείς μάθαμε πως «δεν είναι όλα άσχημα» με την πυρηνική ενέργεια· ότι εκτός απ’ την πολεμική υπάρχει και η ειρηνική χρήση της· και πως θα έπρεπε να συμφιλιωθούμε με την δεύτερη, αφού ήταν/είναι για «καλό σκοπό». Μια τουλάχιστον γενιά έζησε παγιδευμένη μέσα σ’ αυτήν την διπολική ηθικολογία των κρατών και των αφεντικών, παγιδευμένη ανάμεσα στην «καλή» (ηλεκτροπαραγωγική) και την «κακή» («αμυντική») πυρηνική τεχνολογία: απ’ την μια μεριά ο τρόμος της απόλυτης πυρηνικής καταστροφής του πλανήτη κρεμόταν πάνω απ’ τα κεφάλια της στη διάρκεια του 3ου παγκόσμιου (“ψυχρού”) πολέμου, απαιτώντας την πειθαρχία της (: η «κακή» χρήση…)· κι απ’ την άλλη δίπλα της ή λίγο μακρύτερα γίνονταν θανατηφόρες ή νοσογόνες διαρροές ραδιενέργειας απ’ τα ειρηνικά πυρηνικά εργοστάσια, κι αυτό απαιτούσε την κατανόησή της (: η «καλή» χρήση…) Έπρεπε να περάσουν σχεδόν 40 χρόνια μέχρις ότου μια επόμενη γενιά εξεγερθεί ενάντια σ’ αυτήν την τεχνολογία, όχι μόνο ενάντια στην «κακή» αλλά επίσης ενάντια στην «καλή» χρήση της! Τα αποτελέσματα εκείνης της εξέγερσης δεν ήταν ούτε οριστικά ούτε καθολικά· όμως υπήρξε επιτέλους η μαζική και μαχητική αμφισβήτηση μιας (καπιταλιστικής) τεχνολογίας αιχμής σε όλες της τις χρήσεις· μια μαζική και μαχητική αμφισβήτηση και της ηθικολογίας με την οποία είχαν αρχίσει πια να σερβίρονται τα τεχνολογικά κατορθώματα των ειδικών του κράτους και του κεφάλαιου, απαιτώντας την μαζική συνενοχή.

Κάτι ανάλογο έγινε σχεδον παράλληλα και ενάντια στις γενετικές μεταλλάξεις των φυτικών και ζωϊκών ειδών. Έχει απομείνει ακόμα στην ευρώπη, σαν απόηχος, η απαγόρευσή τους· φοβούμαστε όμως όχι για πολύ.

Η υπνωτική ηθικολογία και η εκβιαστική τρομοκρατία του συστήματος έχει φέρει ήδη την γενετική μηχανική όχι απλά «προ των πυλών» (εκεί ήταν εδώ και χρόνια και προετοιμαζόταν) αλλά μέσα στις «πύλες»· μέσα στα ανθρώπινα σώματα. Όταν θα χρησιμοποιηθεί σαν όπλο (και θα χρησιμοποιηθεί, μην έχετε καμμία αυταπάτη), η παγίδα θα είναι έτοιμη: υπάρχουν «καλές» και «κακές» χρήσεις (θα μας πουν)· ας δείχνουμε κατανόηση για τις συνέπειες των πρώτων και πειθαρχία για τις συνέπειες των δεύτερων.

Αυτό ΔΕΝ είναι δυσοίωνη πρόβλεψη απ’ την μεριά μας! Αυτό έχει αναγγελθεί!! Έχουμε παρουσιάσει ορισμένα ντοκουμέντα από ‘δω: απ’ τον ρόλο της dapra και άλλων παρόμοιων στρατιωτικο/πολεμικών «ερευνητικών ινστιτούτων» μέχρι τον ρόλο του (δυτικού) βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και την θέση του μέσα στον εντεινόμενο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό.

Βρισκόμαστε σ’ ένα μοναδικό ιστορικό σημείο. Εξαιτίας της «ελευθεριακότητας» που χαρακτήρισε την σύντομη 3η βιομηχανική επανάσταση (: χάρη στην ευκολία και στο ανεξέλεγκτο της κυκλοφορίας των γνώσεων διαδικτυακά σε κοινωνίες που μέχρι πριν λίγο είχαν την εμπειρία της σχολαστικότητας) οι «μη ειδικοί», εκείνοι που προορίζονται να είναι οι ignorants, αν κάνουν τον κόπο που αξίζει στις περιστάσεις και μάθουν να είναι προσεκτικοί στην cyberjungle, είναι εφικτό να μάθουν εκείνα που δεν θα έπρεπε να ξέρουν! Ταυτόχρονα βέβαια οι οκνηροί και οι προκατειλημένοι μπορούν να επενδύσουν την τύφλα τους με τα ίδια μέσα.

Αυτό δεν θα κρατήσει πολύ ακόμα. Τελειώνει… Σ’ αυτήν την χαραμάδα του ιστορικού χρόνου μπορούμε να μάθουμε πριν πάθουμε! Αλλά επίσης μπορούμε να πάθουμε χωρίς να μάθουμε… Αύριο, μεθαύριο, το δεύτερο θα είναι ο σκληρός κανόνας. Το πρώτο θα απαγορεύεται.

Κάποτε, πριν σχεδόν έναν αιώνα, κατηγορήθηκαν πολλοί επειδή δεν είδαν το επερχόμενο έγκλημα του φασιστικού ολοκληρωτισμού· και συμμετείχαν σ’ αυτό θεωρώντας εαυτούς εξασφαλισμένους… Το κατηγορητήριο, πολιτικό, ηθικό και ιδεολογικό, είχε σαν βάση την απαίτηση η ατομική και η συλλογική ενάργεια να είναι σε θέση δια-κρίνει πέρα απ’ τις εντυπώσεις της στιγμής· να αναγνωρίζει τον ορίζοντα της ιστορικής κίνησης· να καταλαβαίνει το μαύρισμα του ουρανού με τα πρώτα αφράτα σύννεφα, πολύ πριν ξεσπάσει η καταιγίδα.

Τώρα; Θα επικαλεστεί ο καθένας την άγνοια και την ευπιστία του σαν αθωωτική δικαιολογία;

(φωτογραφία: Αυτός σπρώχνει astrazeneca… Ποιός θα τον εμπιστευτεί να ποτίσει τις γλάστρες του το Σαββατοκύριακο που θα λείπει; Καλύτερα κανένας…)

Comments are closed.