Πέμπτη 4 Φλεβάρη. Το τεχνικό ζήτημα του πως θα εισαχθεί στον ανθρώπινο (και οποιονδήποτε άλλο) οργανισμό ένα ξένο σώμα, ένα κομμάτι συνθετικού RNA, χωρίς να καταλάβει όλο το πολύπλοκο και πολυεπίπεδο ανοσοποιητικό σύστημα ότι γίνεται εχθρική εισβολή, «λύθηκε» έκτοτε (απ’ το 2010 που είναι η χρονολογία του πιο πάνω άρθρου) με παραπάνω από έναν τρόπους. Οι φαρμακο-μαφίες pfizer/biontech, για παράδειγμα, «τυλίγουν» το mRNA (την «πλατφόρμα» μαζί με το συνθετικό RNA) με μια ουσία που λέγεται πολυαιθυλενική γλυκόλη (polyethylene glycol / PEG). Πρόκειται για ένα πολυμερές μόριο, παράγωγο του πετρελαίου, που χρησιμοποιείται σε μεγάλη γκάμα, από τα καλλυντικά μέχρι την πληροφορική και τα καύσιμα των διηπειρωτικών πυραύλων trident (!!!). Είναι γνωστό ότι προκαλεί αλλεργίες, και είναι μία απ’ τις πιθανές αιτίες των αλλεργικών παρενέργειων που προκαλεί άμεσα στο πλατφομάρισμα. Υποτίθεται ότι αυτό το πολυμερές συστατικό της «πλατφόρμας», όπως και όλα τα υπόλοιπα, «διαλύονται» χωρίς συνέπειες μέσα στα κύτταρα· αλλά αυτό είναι ο ισχυρισμός των βιοτεχνολόγων που κατασκευάζουν και πουλάνε τα συγκεκριμένα εμπόρευματα / τεχνολογία… Συνεπώς δεν θα πρέπει να το θεωρεί οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος σαν εγγύηση.
Ωστόσο υπάρχει ένα διαφορετικό ζήτημα, που έχει δραματική επικαιρότητα. Η «σύλληψη» της χρήσης των mRNA πλατφορμών σαν αντιϊκών «εμβολίων» είναι δύο επιπέδων: πρώτα πρέπει να τυφλωθεί το ανοσοποιητικό· και, στη συνέχεια, να εκβιαστεί μετατρέποντας κύτταρα του οργανισμού σε ατζέντηδες / απομιμήσεις του ιού. Υπάρχει εδώ μια λογική αντινομία και, επιπλέον, μια βιολογική αυθαιρεσία (για να μην πούμε κάτι χειρότερο).
Είναι κοινή γνώση ότι ο οργανισμός αντιδρά απέναντι σε οποιαδήποτε εισβολή ξένου σώματος, και όχι μόνο των ιών και των μικροβίων, ανάλογα με την «εχθρικότητα» ή/και την επικινδυνότητα που τους αναγνωρίζει. (Θυμηθείτε τι συμβαίνει στο χέρι σας αν μπει μια μικρή σκλήθρα). Συνεπώς η αναγνώριση της εισβολής είναι βασικό, λειτουργικό στοιχείο του ανοσοποιητικού· εκτός απ’ τα λεγόμενα αυτο-άνοσα νοσήματα, όπου δεν έχει εντοπιστεί κάποιος εξωτερικός παράγοντας που να κινητοποιεί το ανοσοποιητικό ενάντια στον ίδιο τον οργανισμό του. Τι μπορεί να συμβαίνει αν η σκόπιμη, βιοτεχνολογική εισβολή του συνθετικού dna «τυφλώνει» το ανοσοποιητικό; Κι ακόμα περισσότερο: τι συμβαίνει αν αυτό το «τυφλωμένο» (σε σχέση με την εισβολή ξένου σώματος) ανοσοποιητικό αντιληφθεί την παραγωγή άγνωστων πρωτεϊνών από δικά του κύτταρα;
Οι γενετιστές δηλώνουν ευχαριστημένοι επειδή (υποστηρίζουν ότι) διαπιστώνουν την παραγωγή αντισωμάτων, όπως προβλέπει η θεωρία τους… Ωστόσο αυτή η διπλή διαδικασία, πρώτα τύφλωμα / εξαπάτηση και στη συνέχεια πειρατεία / εκβιασμός του ανοσοποιητικού παρεμβαίνει σε σωματικές λειτουργίες πολύ σύνθετες, και άγνωστες στους «ειδικούς». Η μηχανική «ιδέα» / αναπαράσταση του πράκτορα / προβοκάτορα που έχει μπει σε μια διαδήλωση για να προκαλέσει την επίθεση της αστυνομίας είναι επιεικώς ηλίθια σαν θεραπευτική συνταγή· και οι γενετιστές θα έπρεπε να κάνουν πολύ μεγάλες προσπάθειες για να πείσουν λογικούς (και όχι τσατσορούφιανους) ότι έχουν κάποιο δίκιο.
Η ασταμάτητη μηχανή δεν σκοπεύει να παραστήσει την ερασιτέχνη γενετίστρια! Τα πιο πάνω ερωτήματα όμως, και άλλα παρόμοια, θα ήταν λογικά για οποιονδήποτε ήξερε τι είναι οι mRNA πλατφόρμες… Κι ακριβώς γι’ αυτό ΔΕΝ πρέπει να ξέρει! Οποιαδήποτε αμφιβολία κι ακόμα περισσότερο αμφισβήτηση των βιοτεχνολογικών θεωρημάτων και παραδοχών είναι πράξη επικίνδυνη· αντικαθεστωτική πλέον!
Το έχουμε καταλάβει.