Year: 2020

… με κάμποσο covid…

Δευτέρα 23 Νοέμβρη. Μια αναλυτική, κριτική, εργατική προσέγγιση που δεν κοιτάει τον αφαλό της ούτε τρώει τα παραμύθια του πιο επιθετικού τμήματος του κεφάλαιου (σ’ όλο τον δυτικό κόσμο), εκείνου που ονομάζουμε βιο-πληφορορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, στο βαθμό που θα αντιλαμβανόταν τέτοιες ενδο-καπιταλιστικές αντιπαλότητες – της – μετάβασης, θα καταλάβαινε σχετικά εύκολα το ποιούς (ανάμεσα στ’ αφεντικά) εξυπηρετούν τα υγιεινιστικά πραξικοπήματα· ποιοί (απ’ τα αφεντικά) είναι που τα κάνουν, σε τελευταία ανάλυση! Και γιατί άλλα αφεντικά μπορεί να δυσανασχετούν ή και να αντιδρούν.

Δεν θα μπούμε τώρα σε υπόδειξη περιπτώσεων, τομέα – τομέα. Πρέπει όμως να θυμίσουμε ότι υπάρχουν τρεις μορφές “αξιοποίησης του κεφαλαίου”, διαφορετικών μορφών του κεφαλαίου· κι αυτές οι μορφές (στην πραγματικότητα τα αφεντικά πίσω τους) δεν είναι η πρώτη φορά στην καπιταλιστική ιστορία που έρχονται σε σύγκρουση. Οι μορφές είναι το κέρδος (που αφορά την πραγματοποίηση στην αγορά εμπορευμάτων της υπεραξίας που έχει αποσπαστεί στη διάρκεια της παραγωγής), ο τόκος (που αφορά το δόγμα “το χρήμα γεννάει χρήμα” μέσω, απλά, της γρήγορης κυκλοφορίας, οπότε εδώ περιλαμβάνονται οι τράπεζες και ο χρηματιστηριακός τζόγος) και η πρόσοδος (που στην κλασσική της μορφή ήταν η γεωπρόσοδος, η εκμετάλλευση δηλαδή είτε αγροτικών είτε αστικών γαιών, αλλά που στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα βρήκε επιπλέον εκδοχές, όπως για παράδειγμα ο μαζικός τουρισμός).

Είναι γνωστό (;) ότι τις προηγούμενες δεκαετίες της κρίσης / πιο αργής αναδιάρθρωσης, απ’ την δεκαετία του 1990 ως και σχεδόν τώρα, η μορφή–τόκος και η μορφή–πρόσοδοι επεκτάθηκαν δυσανάλογα μέσα στο καπιταλιστικό κύκλωμα, ειδικά του δυτικού καπιταλισμού… Εμφανίστηκαν σαν “διέξοδοι” κερδοφορίας, αλλά προκαλούσαν όλο και πιο έντονες αρρυθμίες / ανισορροπίες. Το γεγονός ότι απ’ το 2019 ήδη, δηλαδή “προ covid”, αναμενόταν (για το 2020…) μια πολύ σοβαρή «κρίση», χειρότερη από εκείνη του 2008/2009 μπορεί να διέφυγε της προσοχής των υπηκόων· αλλά στα υψηλά κλιμάκια διάφορων εξουσιών είχε γίνει κοινοτοπία. Ο κρίσιμος παράγοντας που έκανε “νομοτελειακή”, που θα γεννούσε υποχρεωτικά μια ακόμα χειρότερη «κρίση» ήταν γνωστός: η όλο και μεγαλύτερη αδυναμία της μορφής-κέρδος· που σημαίνει, με άλλα λόγια, το όλο και μεγαλύτερο «μπούκωμα» της αγοράς εμπορευμάτων (πραγμάτων και υπηρεσιών). Δεν ήταν / είναι απλά μια κλασσική “κρίση υπερπαραγωγής”. Αλλά, επιπλέον το ασυνείδητο μεν αλλά επίμονο φρενάρισμα, τα εμπόδια που έβαζε / βάζει στην καπιταλιστική αξιοποίηση α λα 4η βιομηχανική επανάσταση η απλή, καθημερινή ζωή των πρωτοκοσμικών υπηκόων! Οι συνήθειες, τα ήθη, οι πάγιες ρουτίνες! Αυτά που η νεοσύστατη (2018) αμερικανική “Επιτροπή Εθνικής Ασφάλειας για την Τεχνητή Νοημοσύνη” (NSCAI) ονόμασε “legacy systems”!… (Περισσότερα στο cyborg 18).

Ναι! Σ’ αυτήν την φάση το εμπόδιο της καπιταλιστικής συσσώρευσης, το φρένο της κερδο-φορίας δεν προερχόταν μόνο ή κυρίως απ’ την όποια εργατική αντίσταση (στα πεδία της παραγωγής) αλλά απ’ τις συνήθειες και την αργή εξέλιξη / προσαρμογή στο πεδίο της κοινωνικής αναπαραγωγής! Γι’ αυτό η διέξοδος ήταν / είναι το να μας “αλλάξουν τα φώτα”!!!

Είχαμε γράψει έγκαιρα, για παράδειγμα, το τι σήμαινε μια άλλη «πανδημία», του 2019, η επιδημία των αρνητικών επιτοκίων… Είχαμε γράψει, επίσης, για τον εκτινασσόμενο δανεισμό του αμερικανικού κράτους, για την μειούμενη κυκλοφορία του δολαρίου σαν διεθνούς μέσου συναλλαγών (και αποθεματοποίησης)· και άλλα, σκόρπια μεν, αλλά που συνέκλιναν στο ότι επίκειται μια ακόμα μεγαλύτερης έκτασης «καταστροφή κεφαλαίου». Ποιών μορφών κεφαλαίου; Αυτό δεν το ξέραμε με βεβαιότητα…

Ιστορικά αυτά τα προβλήματα «λύνονται» με έναν γενικευμένο πόλεμο… Στο παρελθόν «γενικευμένος πόλεμος» σήμαινε ότι συγκεκριμένοι βιομηχανικοί κλάδοι αναλάμβαναν το κουμάντο του καπιταλισμού σε κάθε κράτος συνολικά· σε βάρος άλλων καπιταλιστικών κλάδων, που είτε δεν είχαν «συνολικό σχέδιο» αναδιάρθρωσης, είτε περίσσευαν απ’ αυτήν…

Δεν τον έχουμε γλυτώσει αυτόν τον γενικευμένο πόλεμο· μπροστά μας είναι. Ενδιάμεσα όμως τα αφεντικά εκείνου που ονομάζουμε βιο-πληφορορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα της δύσης (στην ανατολή έχουν εδραιωθεί προ πολλού…) ετοιμάζονταν για το δικό τους πραξικόπημα: το να αναλάβουν (τα αφεντικά του και οι εκπροσωποί τους) το «τιμόνι» όχι απλά και μόνο των δυτικών (κρατικών) υπουργείων ή/και κάποιων επιπλέον μηχανισμών εξουσίας (π.χ. media) αλλά και των δυτικών κοινωνιών στο σύνολό τους! Ένα τέτοιο πραξικόπημα με σημαία την «υγεία» ήταν προβλέψιμο· είχαμε υποτιμήσει όμως την βία και την καταστροφικότητά της εκδοχής «υγειο-ασφάλεια» που αξιοποιεί αναβαθμίζοντάς την όλη την «αντιτρομοκρατική» κρατική εμπειρία, αυτήν από το 2001 και μετά… Είχαμε διαπιστώσει (σαν συμβούλιο για την εργατική αυτονομία) αναλυτικά / θεωρητικά από το φθινόπωρο του 2019 ότι αυτά τα δύο, η «υγεία» και η «ασφάλεια» θα είναι οι βασιλικοί δρόμοι για την βίαιη επιτάχυνση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στη δύση (με «παράδειγμα προς μίμηση την κίνα»)· είχαμε βεβαιωθεί επίσης ότι το «στρατηγικό πλεονέκτημα» (για τα δυτικά αφεντικά) αυτών των δύο δρόμων είναι ότι σ’ αυτούς είναι που κατ’ εξοχήν μπορεί να αξιοποιηθεί η μηχανική του μαζικού φόβου – αλλά δεν είχαμε φανταστεί την σύνθεσή τους…

Τουλάχιστον δεν αιφνιδιαστήκαμε από τον σκληρό πυρήνα των καπιταλιστικών εξελίξεων. Γι’ αυτό, απ’ την αρχή, γράψαμε (και συνεχίζουμε) για πραξικοπήματα! Η τυπική, νομική διάσταση του πράγματος (το κουρέλιασμα των δυτικών αστικών συνταγμάτων αλλά και νομοθεσίων όπως η GDPR…) ήταν βέβαια ορατή σαν απόδειξη. Αλλά για την ασταμάτητη μηχανή τα πραξικοπήματα ήταν και είναι η έκφραση της πολιτικής οικονομίας της καπιταλιστικής «μετάβασης». Προσοχή: πολιτικής οικονομίας… Δεν είναι ούτε ολίσθημα, ούτε “λάθος” αυτά τα πραξικοπήματα, κι ούτε θα μπορούσαν να είναι. Πρόκειται η αναγκαία και ικανή συνθήκη για να κρατηθούν, όσο μπορούν, οι δυτικοί καπιταλισμοί πάνω απ’ το νερό, ώστε να αναμετρηθούν με όσο το δυνατόν καλύτερους όρους, με τους ανατολικούς…

Αν το θέλετε: είναι εκείνο το είδος των πραξικοπημάτων που γίνονται για να επιταχυνθούν (και) οι πολεμικές προετοιμασίες…

Γαλλικά μπατσούνια

Κυριακή 22 Νοέμβρη. Βαθιά πληγωμένος δηλώνει ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron… απ’ την αχαριστία των αφρικανών. Έχει κάνει τόσα πολλά γι’ αυτούς (σαν βασιλιάς και σαν βασίλειο, διαχρονικά)· προσπάθησε τόσο πολύ να τους εκπολιτίσει… κι αυτοί; Τί;

Ο βασιλιάς βγήκε να καταγγείλει την Άγκυρα και την Μόσχα ότι ποντάρουν στην μεταποικιακή μνησικακία! “Μεταποικιακή”; Μα τι κάνει ο γαλλικός στρατός στη ζώνη του Sahel τώρα; Αρμέγει κοτόπουλα βοηθώντας τους ντόπιους να βγάλουν τα προς το ζην τους; «Μνησικακία»; «Μνησικακία» είπε ο βασιλιάς; Εννοεί ότι οι αφρικάνοι είναι ηθικο-συναισθηματικά διαταραγμένοι; Γι’ αυτό θα τους φτιάξει ένα «γαλλικό ισλάμ» για να αποκαταστήσει τις ψυχολογικές τους ισορροπίες;

Θα μπορούσε να αναγνωρίσει την ήττα του· αλλά δεν ταιριάζει σ’ έναν βασιλιά γαλλίας και igonnabe πάσης ευρώπης, που επιπλέον θέλει να ντύσει με την «αγνότητα» μιας σταυροφορίας τον ιμπεριαλισμό του· λες και έχει ξεχαστεί τι ήταν οι σταυροφόροι. «…Όταν αποφάσισα να επιτεθώ στο ριζοσπαστικό ισλάμ…» είπε συντευξιαζόμενος (και κλαψουρίζοντας;) πριν 2 μέρες στο γαλλόφωνο περιοδικό «νέα αφρική» (jeune afrique) αυτός ο real warrior της ελευθερίας «… τα λόγια μου παρερμηνεύτηκαν. Απ’ την μουσουλμανική αδελφότητα – κυρίως – αλλά επίσης και από την τουρκία, που έχει την δυνατότητα να επηρεάζει μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης, συμπεριλαμβανόμενης της υπο-σαχάριας αφρικής…» Τι να καταλάβουν κυρ βασιλιά μας αυτοί οι υπανάπτυκτοι από διαρκείς «καταστάσεις εξαίρεσης»; Αυτοί μόνο χούντες και στρατιωτικά πραξικόπηματα ξέρουν· καμμία σχέση με την πρωτοκοσμική λεπτότητα στην κατασκευή ορολογιών!

Είναι σίγουρο ότι εκεί, στην υποσαχάρια αφρική πονάει ο βασιλιάς· αν και όχι μόνον εκεί. Πονάει και στη λιβύη, και στην τυνησία, και στη συρία, και στο λίβανο… Γενικά πόνος! Ιμπεριαλιστικά γεράματα; Ποιός ξέρει;…

Το ενδιαφέρον είναι ότι, προς το παρόν, έχει μια κάποια μυωπία: βλέπει την Άγκυρα, βλέπει τη Μόσχα, όμως δεν βλέπει το Πεκίνο (και στην αφρική). Τουλάχιστον δεν είναι αφελής: «… Δεν πρέπει να είμαστε αφελείς σ’ αυτό το θέμα: πολλοί απ’ αυτούς που μιλούν, που κάνουν video, που έχουν παρουσία στα γαλλόφωνα μήντια πληρώνονται απ’ την ρωσία ή την τουρκία για να κάνουν παιχνίδι στην μετα-αποικιακή μνησικακία…»

Οπότε; Οπωσδήποτε μια λογοκρισία, όπου είναι δυνατόν… Ο βασιλιάς Macron θέλει να βάλει την ευρώπη να τιμωρήσει την Άγκυρα – κι αυτός να πάει με ένα μπουκέτο λουλούδια σ’ αυτήν την άπιστη την αφρική… «…Πρέπει να υπάρχει μια ιστορία αγάπης ανάμεσα στη γαλλία και την αφρική…» είπε ο αγαπησιάρης βασιλιάς, δείχνοντας μεγαλοκαρδία απέναντι στη μνησικακία· και μια καρδούλα σχηματίστηκε πάνω απ’ το κεφάλι του.

Καλά το πάει…

Ο μουτζούρης

Κυριακή 22 Νοέμβρη. Πώς όμως είναι δυνατόν, ένας βασιλιάς σαν τον Macron, να αντέξει αυτές τις επανωτές αναποδιές (για να μην πούμε «χαστούκια») της ιστορίας;

Δείτε, για παράδειγμα, αυτήν την ατυχή υπόθεση με το Nagorno Karabakh που έφτασε να μοιάζει σαν «αυγό στα μούτρα» του βασιλιά. Το Παρίσι, μαζί με την Ουάσιγκτον και την Μόσχα ήταν οι συμπροεδρεύοντες του “Minsk group”… Στις 7 Νοέμβρη ο βασιλιάς μίλησε με την ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) τηλεφωνικά για το θέμα του θύλακα και, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Elysee «υπήρξε αμοιβαία κατανόηση για την συνέχιση των συνδυασμένων προσπαθειών μεσολάβησης για την λήξη της σύγκρουσης, απ’ την ρωσία και την γαλλία, ως μελών του Minsk group». Εκείνη την ημέρα πήγε (ο βασιλιάς) ήσυχος για ύπνο, σίγουρος ότι η επιρροή και η ακτινοβολία του κρατάει καλά στο θέμα αυτό…

Τρεις ημέρες μετά τον ξύπνησαν οι αυλικοί για να το πουν … τι; Ότι οι ρώσοι πεζοναύτες / ειρηνευτές έπαιρναν ήδη θέσεις στον θύλακα! Και σα να μην έφτανε αυτό το σοκ, πέρασαν άλλες έξι ημέρες (έφτασε η 16η Νοέμβρη, παραμονή της επετείου!…) για να θυμηθεί η ανεγκέφαλη αλεπού να πάρει τηλέφωνο τον βασιλιά, και να του εξιστορήσει όλα όσα είχαν συμβεί (!!!) καταλήγοντας ότι «η κατάσταση στην περιοχή έχει σταθεροποιηθεί»!!! Με δυο λόγια ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron και, κυρίως, οι ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες του, είχαν φάει ένα ξεγυρισμένο φτύσιμο – και όχι από εξτρεμιστές μουσουλμάνους!!!

Σκουπίστηκε η διεύθυνση του βασιλείου (τι άλλο να κάνει;) και προσπάθησε να περάσει στην αντεπίθεση. Ο γάλλος υπ.εξ. Jean-Yves Le Drian «απαίτησε» (δημόσια και με τον δέοντα αυστηρό τόνο) απ’ την Μόσχα να ξεκαθαρίσει τις «αβεβαιότητες» γύρω απ’ την συμφωνία εκεχειρίας, και οπωσδήποτε τον ρόλο της Άγκυρας σ’ αυτήν (!!!). Άναψαν και τα τηλέφωνα ανάμεσα στο Παρίσι και την Ουάσιγκτον… Είναι παλιό χούι του γαλλικού βασιλείου αυτό: προσπαθώντας να το παίξει «ανεξάρτητος και ανερχόμενος τρίτος πόλος» στους διπολισμούς μετά τον 2ο παγκόσμιο, κάθε φορά που τρώει τάκλιν απ’ τον ένα πόλο σωριάζεται στην αγκαλιά του άλλου… (Και πάλι απ’ την αρχή…)

Πριν 3 ημέρες, και με τον ισχυρισμό ότι η Μόσχα δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στον Καύκασο, ο βασιλιάς ζήτησε την διεθνή επίβλεψη της εκεχειρίας, δηλαδή το να πάρει το Minsk group το Nagorno Karabakh απ’ τα χέρια της Μόσχας, της Άγκυρας και του Baku… Ούτε η ιταλία, ούτε η ολλανδία, ούτε η φινλανδία, ούτε η γερμανία (μέλη του group) έδειξαν διάθεση να κάνουν στρατιωτική επίθεση για να διώξουν τους ρώσους (και τους τούρκους…) πεζοναύτες / ειρηνευτές απ’ το Nagorno, αντικαθιστώντας τους. Επίσης και το (ακόμα) ψοφιοκουναβιστάν δεν διατίθεται… Ο βασιλιάς είναι γυμνός – συγγνώμη, μόνος!

Και τότε, στις 19 Νοέμβρη, ο εκπρόσωπος τύπου του βασιλιά Macron έκανε αυτή τη δήλωση, που μπορεί χωρίς υπερβολή να την πει κάποιος “σπαρακτική”: ..Καταλαβαίνουμε ότι οι ρώσοι κουβεντιάζουν με τους τούρκους για να διαμορφώσουν μια φόρμουλα, την οποία εμείς δεν την θέλουμε· μια φόρμουλα που θα επαναλάβει την διαδικασία της Astana (για την συρία) για να μοιράσουν τους ρόλους τους σ’ αυτήν την ευαίσθητη περιοχή. Δεν γίνεται να έχουμε απ’ την μια μεριά το Minsk group και απ’ την άλλη την διαδικασία της Astana. Κάποια στιγμή οι ρώσοι θα πρέπει να αποφασίσουν…

Oh poor boy! Ω φτωχέ βασιλιά! Αν διάβαζες, μόνο αυτό αν έκανες, ασταμάτητη μηχανή, θα ήξερες απ’ τις 12 Νοέμβρη (: Nagorno), 4 ολόκληρες ημέρες πριν σε πάρει (για να σε φτύσει) η ανεγκέφαλη αλεπού, ότι οι ρώσοι έχουν αποφασίσει!!! Κι όχι μόνο έχουν αποφασίσει, αλλά (μαζί με τους συμμάχους τους, όχι μόνο την Άγκυρα) σε ρίχνουν στο καναβάτσο! Ω πολυχρονεμένε βασιλιά, αν μπορούσες να διαβάσεις… Ξέχνα το Minsk group! (Ξέχνα και διάφορα άλλα…)

Να πόσο χάλια είναι τα πράγματα: σήμερα (και αύριο) ο ιρανός υπ.εξ. Javad Zarif θα βρίσκεται στη Μόσχα. Ένα απ’ τα θέματα των συναντήσεων του θα είναι και το Nagorno· αλλά σίγουρα όχι μόνον αυτό. Και κανείς δεν θα σηκώσει το τηλέφωνο για να σε ενημερώσει, ω φτωχέ βασιλιά, τι σκοπεύει να κάνει στην ευρύτερη περιοχή…

Oh poor boy! Άσε τα κορδώματα και κοίτα να μην χάσεις εντελώς και την Τεχεράνη… Ούτε ψύλλος στον κόρφο σου…

(Υπάρχει ευτυχώς ένας σύμμαχος με καλές ιδέες! Το ρημαδογκουβέρνο έφτιαξε “στρατηγική συμμαχία” με τον τοξικό των εμιράτων. Σαν κράτος του Περσικού κόλπου και του Ινδικού ωκεανού το ελλαδιστάν έχει πολλά να προσφέρει στη σταθερότητα της περιοχής… Αντίστοιχα, σαν σεϊχάτο της Αιγαίου Πελάγους, η πετροχούντα του Αμπού Ντάμπι θα παίξει τον δικό της σημαντικό ρόλο στα φλέγοντα ζητήματα της ανατολικής Μεσογείου.
Κάπως λέγεται αυτό στην αργκώ του πεζοδρομίου. “Αλλαξο…” κάτι…. Ιμπεριαλιστικός είναι πάντως αυτός ο όρος… ε;)

(φωτογραφία: “… Και όποτε βρεθείς σε ανάγκη θα σου στείλω το βασιλικό μου αεροπλανοφόρο…”)

Άλμα επί κοντώ (με στρώμα τους μαζικούς φόβους)

Κυριακή 22 Νοέμβρη. Τι είναι, λοιπόν, αυτή η θρυλική “αποτελεσματικότητα” (efficiency) των mRNA εμβολίων, που μαφιόζοι σωτήρες σαν την pfizer, την biontech, την moderna (και ποιος ξέρει ποιο μαγαζί ακόμα;) διαφήμισαν (για το καλό της τσέπης των μετόχων τους), ε; Τι σημαίνουν αυτά τα «90%», «95%», κλπ;

Σημαίνουν, άραγε, πως όποιος / α υποστεί αυτά τα εμβόλια έχει «90%» ή «95%» πιθανότητα να αναπτύξει ανοσία κατά του covid; Αυτό πρέπει να νομίσει το πόπολο· και οι δημαγωγοί, επαγγελματίες ή/και ερασιτέχνες, «ειδικοί» ή ανειδίκευτοι, «μπανάνες» ή «μπρόκολα», θα φροντίσουν να ενισχύσουν μια τέτοια πεποίθηση, με εκδηλώσεις θαυμασμού, σικέ βεβαιότητες, επιχειρήματα πατσαβούρες, και άλλα ψυχοσυναισθηματικά…

Όμως αυτά τα νούμερα δεν έχουν καμμία σχέση με τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργούνται στις μάζες! Ας δούμε τι σημαίνουν.

Οι pfizer / biontech έκαναν τις δοκιμές του mRNA εμβολίου τους («φάση 3») σε 38.955 εθελοντές (πειραματόζωα), νέους και υγιείς και των δύο φύλων, σε διάφορα σημεία του κόσμου. Οι μισοί / μισές (19.478) έκαναν εμβόλιο με νεράκι (με κάτι ουδέτερο εν πάσει περιπτώσει) και οι άλλοι μισοί / μισές (19.477) με το mRNA εμβόλιο. Το κατά πόσον το εμβόλιο κάνει δουλειά προκύπτει απ’ την σύγκριση των (όχι επι τούτου) μολύνσεων σ’ αυτές τις δύο ομάδες· πρόκειται για πάγια τακτική όταν γίνονται τέτοιου είδους δοκιμές.

Απ’ τους / τις 19.478 με το placebo «φάρμακο» του δίδυμου pfizer / biontech βρέθηκαν μετά από κάποιο διάστημα (δεν ξέρουμε πόσο ακριβώς) να έχουν «κολλήσει» covid 85. Από τους / τις 19.477 που εμβολιάστηκαν με το mRNA βρέθηκαν να έχουν «κολλήσει» 9. Η «αποτελεσματικότητα» που διαφημίζεται προκύπτει αν διαιρεθεί ο αριθμός όσων μολύνθηκαν απ’ το placebo group (85) με το σύνολο των μολυσμένων (85+9=94): 85/94=90,4%… Αυτό ήταν το νούμερο «αποτελεσματικότητας» που διαφήμισε το δίδυμο pfizer / biontech σε μια πρώτη φάση!

Ανάλογα έπραξε και η moderna. Το δικό της πλήθος πειραματοζώων ήταν (περίπου) 30.000. Απ’ τις 15.000 που εμβολιάστηκαν με ζαχαρόνερο προέκυψε αργότερα ότι είχαν μολυνθεί 90· ενώ απ’ όσους εμβολιάστηκαν με το δικό της mRNA εμβόλιο μολύνθηκαν 5. (Εντελώς τυχαία αυτοί οι δύο αριθμοί ήταν ελαφρά τσιμπημένοι σε σχέση με εκείνους των pfizer / biontech, ο «κακός» προς τα πάνω και ο «καλός» προς τα κάτω…) Σύνολο μολυσμένων 95. Οπότε 90/95=94,7%.

Ας το πούμε: ως εδώ οι εταιρείες δεν έχουν κάνει κάτι «βρώμικο». Αυτός φαίνεται να είναι ένας στάνταρ τρόπος με τον οποίο οι φαρμακοβιομηχανίες μετράνε (με διπλά δείγματα, ένα placebo και ένα κανονικό) την αποτελεσματικότητα των εμβολίων τους. Όμως αυτά δεν είναι νούμερα για να πουλιούνται στον κόσμο· αποτελούν υλικό των εσωτερικών, «τεχνικών» διαδικασιών, που εκτιμώνται με ειδικά κριτήρια, και πάντως σε καμμία περίπτωση με τον τρόπο που προβάλλονται για μαζική κατανάλωση!

Ένα παράδειγμα, για να γίνει σαφές αυτό που λέμε. Έστω ότι το σύνολο των μολυσμένων ήταν 100, αλλά (τύχη κακή…) και στην μία ομάδα (placebo) και στην άλλη (κανονικό εμβόλιο) οι μολυσμένοι ήταν από 50. Τότε η τεχνική διαίρεση θα ήταν 50/100=50%… Τι θα σήμαινε αυτό το 50%; Μήπως ότι όποιος κάνει το εμβόλιο έχει 50 / 50 πιθανότητες να κολλήσει; Όχι, σε καμμία περίπτωση!!! Το ακριβώς αντίθετο. Θα σήμαινε ότι το εμβόλιο είναι άχρηστο (αφού στο trial και εκείνοι που το έκαναν και οι άλλοι του placebo θα είχαν τους ίδιους μολυσμένους)!! Αυτό δείχνει ότι σ’ αυτά τα εσωτερικά πρωτόκολλα / τεχνικές μετρήσεις οι αριθμοί που έχουν μια κάποια σημασία ξεκινούν από 70% ή 80%.

Θα είχε κάποιο λίγο παραπάνω (απ’ το τίποτα και καθόλου!) νόημα γι’ αυτό που απασχολεί / τρομάζει τον κόσμο αν υπήρχε μια ασφαλής εξήγηση για την αιτία που (στην περίπτωση των pfizer / biontech για παράδειγμα) απ’ τους μεν 19.478 του placebo κόλλησαν covid 85 άτομα, ενώ απ’ τους 19.477 του mRNA εμβολίου κόλλησαν 9. Στην πρώτη περίπτωση , χωρίς κανένα εμβόλιο, το ποσοστό «κρουσματοποίησης» μεταξύ 19.478 ατόμων σε διάφορα μέρη του κόσμου προέκυψε 0,43% και, εφόσον τα πειραματόζωα δεν είχαν άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας, το ποσοστό θανάτου θα μπορούσε να είναι κάλιστα 0%!!! Ένα συντριπτικό «δείγμα» ενάντια στην τρομοεκστρατεία!!! Απ’ την άλλη μεριά, με το mRNA εμβόλιο, το ποσοστό «κρουσματοποίησης» μεταξύ 19.477 ατόμων προέκυψε 0,04% – και το ποσοστό θανάτου, για τους ίδιους λόγους, μπορεί να θεωρηθεί πάλι 0%. (Εκτός αν υπάρξουν θάνατοι απ’ τις παρενέργειες…)

Αν, ωστόσο, ένας «ιός φονιάς» (μέσα σε κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που δεν ξέρουμε) έχει ένα τόσο μικρό ποσοστό «κρουσματοποίησης / μεταδοτικότητας» (0,43%) για ποιόν λόγο θα έπρεπε να κάνει ο κόσμος ένα τόσο επικίνδυνο και με άγνωστες (ωστόσο αναμενόμενα σοβαρές) παρενέργειες; Δεν υπάρχει καμμία λογική (από υγιεινομική άποψη) απάντηση…

Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν κρίσιμα στοιχεία αυτών των αποτελεσμάτων (πάντα από τυπική άποψη) που δεν είναι και δεν θα γίνουν γνωστά στα εκατομμύρια των αιχμάλωτων της τρομοεκστρατείας. Για παράδειγμα: σε ποια κοινωνικά περιβάλλοντα ανήκαν τα υποσύνολα των ανθρώπινων πειραματοζώων; Σε ποιά φάση ήταν τα επίσημα επιδημιολογικά νούμερα γι’ αυτά τα κοινωνικά περιβάλλοντα; Υπήρχε σε κάποιο βαθμό ή όχι φυσική ανοσία πληθυσμού εκεί; Ήταν στα ίδια περιβάλλοντα που έγιναν οι μολύνσεις και στις δύο ομάδες ή τα «λίγα» του mRNA προέκυψαν σε καραντινοπεριβάλλοντα και τα «πολλά» του placebo σε συναυλία;

Οπωσδήποτε δεν ξέρουμε τις απαντήσεις. Αρκεί όμως αυτό: οι big pharma κοροϊδεύουν τον κόσμο (σίγουρα όσους / όσες έχουν πεισθεί ότι τα εμβόλια είναι η «σωτηρία» τους) με διάφορους τρόπους, και μ’ αυτόν: πουλώντας τους για «αποτελεσματικότητα» κάτι που είναι ένα «εσωτερικής χρήσης» μέτρο των πειραμάτων!

Ποιός τις εμπιστεύεται;

Jonny Bananas: the best, volume 2

Κυριακή 22 Νοέμβρη. Ο Jonny Bananas (κατά κόσμον Ηλίας Μόσιαλος, «ειδικός» στην πολιτική υγείας) ανέλαβε να ενημερώσει / καθησυχάσει το εντόπιο πόπολο για την πορεία της επερχόμενης εμβολιαστικής σωτηρίας του. (Δεν έχει αλλού ακροατήριο…) Και, όπως θα περίμενε ο καθένας από έναν «πολιτικό υγείας», εξήγησε με απλό και κατανοητό τρόπο τι είναι τα mRNA εμβόλια:

…Τα εμβόλια που χρησιμοποιούν DNA ή RNA (αγγελιοφόρο ή αυτοδιπλασιαζόμενο) εμπεριέχουν τη γενετική πληροφορία ενός δομικού μορίου του ιού. Όπως και στις άλλες κατηγορίες των εμβολίων, η πληροφορία που δίνεται στα κύτταρα θα ξεκινήσει κυτταρικές διαδικασίες που θα οδηγήσουν στην παραγωγή του δομικού μορίου του ιού έναντι του οποίου θα παράγουμε αντισώματα….

Απλό, κατανοητό (όχι;) – και συσκότιση! “Δομικά μόρια”, “κύτταρα και διαδικασίες”…. Δυο προτάσεις έχει όλες όλες η καθησυχαστική επεξήγησή του, και ο Jonny Bananas καταφέρνει να πει το παραμυθάκι του. Ότι «όπως και στις άλλες κατηγορίες εμβολίων, η πληροφορία … θα ξεκινήσει κυτταρικές διαδικασίες…». Η «πληροφορία» θα τα κάνει αυτά, «όπως και στις άλλες κατηγορίες των εμβολίων»… Βρε την «πληροφορία»!!!

Επιβεβαιώνει, τουλάχιστον, ότι τα μόνα εμβόλια που είναι παραδοσιακής τεχνολογίας, με εξασθενημένο / εξουδετερωμένο κορονοϊό σαν “επικρουστήρα”, συνεπώς ελεγμένης (μικρής) επικινδυνότητας, είναι τα τρία κινέζικα – δύο της sinopharm και ένα της sinovac – κι ένα ινδικό, της bharat biotech.

Αυτή η επιλογή (περί επιλογής πρόκειται, αφού οι κινέζοι βιοτεχνολόγοι πειραματίζονται και με mRNA εμβόλια) του Πεκίνου να ΜΗΝ προωθήσει, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων την φουτουριστική αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνη τεχνολογία γενετικών μεταλλάξεων στο ανθρώπινο σώμα, μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες στον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό.

Θα φανεί μάλλον σύντομα…

(φωτογραφία: Καταλάβατε; Είναι το αντίθετο του Vitruvian Man, αφού άλλωστε το φτιάχνουν ενσωματωμένοι “επιστήμονες” του 21ου αιώνα, homo cannibales δηλαδή, κι όχι homo universales…)

Κτηνώδης αντιστροφή της πραγματικότητας!

Κυριακή 22 Νοέμβρη. Κακολογίσαμε χτες την ελ.στατ., αλλά τουλάχιστον ανανέωσε τα στοιχεία της για τους θανάτους (απ’ όλες τις αιτίες) ως και την 35η εβδομάδα , που τέλειωσε στις 30 Αυγούστου. Είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι μέχρι εκείνη την ημερομηνία, είτε με το πρώτο κύμα του καθολικού πραξικοπήματος και των γενικών απαγορεύσεων της άνοιξης, είτε με την “ασυδοσία” και τους “ανεξέλεγκτους (έξω οι ξένοι!) τουρίστες” που ακολούθησαν το καλοκαίρι και νωρίς το φθινόπωρο, όχι μόνο δεν υπήρχε στο ελλαδιστάν υπερβάλλουσα θνησιμότητα (λόγω covid) αλλά οι θάνατοι ήταν λιγότεροι απ’ το 2019 και το 2017 (και περισσότεροι απ’ το 2015, το 2016 και το 2018)… Σίγουρα, σε κάθε περίπτωση, μέσα στα συνηθισμένα όρια.

Μαα!!! (θα αναφωνάξουν οι caradinieri). Το κακό άρχισε μετά!!! «Καραντίνα μέχρι να σβήσει ο ήλιος» πρόλαβαν να φωνάξουν οι πιο «πολιτικοποιημένοι» και «επαναστάτες» ανάμεσά τους.

Αν έχει κάποιος υπομονή και ενδιαφέρον μπορεί να διαπιστώσει απ’ τον πιο πάνω πίνακα ότι κάθε εβδομάδα (μα ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!), χωρίς τον εξολοθρευτή covid, τις χρονιές απ’ το 2015 ως το 2019, πέθαιναν στην ελλάδα τουλάχιστον 2.100 άτομα (απ’ όλες τις αιτίες θανάτου)… Υπήρχαν και κάποιες εβδομάδες που πέθαιναν λίγο κάτω ή και λίγο πάνω από 3.000.

Απ’ τις 31 Αυγούστου ως σήμερα είναι 12 εβδομάδες, που σημαίνει ότι στο ελλαδιστάν με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς και με βάση τους «εθνικούς μέσους όρους» έχουν πεθάνει το λιγότερο 25.200 άτομα από οποιαδήποτε αιτία.

Στις 31 Αυγούστου οι θάνατοι που είχαν χρεωθεί στον covid ήταν 266. Χτες ήταν 1528. Σύνολο θανάτων που έχουν χρεωθεί στον covid μέσα σ’ αυτές τις 12 εβδομάδες κλιμάκωσης της τρομοεκστρατείας: 1.262.

Κάθε θάνατος είναι πένθος για τους οικείους του νεκρού. Όπου κι αν οφείλεται… Ας μην επαναλαμβάνουμε τα κοινότοπα… Εκείνοι, όμως, που εξακολουθούν να αβαντάρουν την ρητορική του «φονιά ιού» αγνοώντας την δημιουργική λογιστική θανάτου, την ανελέητη δημαγωγία / προπαγάνδα, και την «κοινή δεξαμενή» σαν στρατηγική συγκεκριμένων μερίδων του κεφάλαιου και των κρατών «τους», δεν μπορούν να αγνοήσουν:

– ότι 24.000 θάνατοι / πένθοι έχουν ήδη συμβεί στα μέρη μας μόνο τις τελευταίες 12 εβδομάδες, κι αυτοί δεν ανήκουν στο ιδεολογικά, οικονομικά, πολιτικά, «τεχνολογικά» αξιοποιήσιμο covid θανατολόγιο·

– ότι οι 1.262 θάνατοι που χρεώνονται στον covid (με τους γνωστούς τρόπους…) δεν μπορούν να θεωρούνται «ανώτατης τάξης» σε σχέση με τους υπόλοιπους 24.000 το ίδιο χρονικό διάστημα·

– ότι δεν πεθαίνουμε απ’ τον covid (επειδή έτσι γουστάρουν να διαδίδουν οι έμποροι «σωτηρίας»!) αλλά πεθαίνουμε, όπως πάντα, από πολλούς και διάφορους λόγους·

– ότι το να μην ζεις για να μην πεθάνεις με πιθανότητες 0,3% ή 0,2% ή 0,1% είναι η πιο διεστραμμένη εντολή / οδηγία μετά τις πιο σκληροπυρηνικές περιόδους του χριστιανικού εξαγνισμού μέσω διαρκούς υποχρεωτικού μαστιγώματος·

– και, εν τέλει, ότι έχει γίνει πανεύκολο για την δημαγωγία και την προπαγάνδα να κάνουν την πραγματικότητα σκουπίδι διασπείρωντας συγκινησιακή πανούκλα…

Θα ήταν χρήσιμο (έστω αυτό) να αναγνωριστεί ότι μας σπρώχνουν δια της βίας σ’ ένα βαθύ πηγάδι εικονικής πραγματικότητας και ότι, δυστυχώς, δεν είναι καθόλου αμελητέος ο αριθμός εκείνων που φανατικά υποστηρίζουν επί μήνες ότι ΑΥΤΗ (η εικονική) ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, η μοναδική που αξίζει να θεωρείται τέτοια· την ώρα που κατρακυλούν στο έρεβος μιας μαζικής υπνοβασίας, χωρίς ιστορικό προηγούμενο εδώ και δεκαετίες.

Κάποιος (γνωστός) είπε μια φορά κι έναν καιρό ότι η βία είναι μαμμή της ιστορίας… Είναι τρομακτικό να ασκείται επάνω μας τόσο συστηματικά η βία του συστήματος και να υπάρχουν τόσοι που λένε «ευχαριστώ»…

Αριθμοί θανάτων…

Σάββατο 21 Νοέμβρη. Δυστυχώς, πρέπει να επαναρχόμαστε σ’ αυτό το καθόλου ευχάριστο ζήτημα. Και πρέπει, στο βαθμό που τα αφεντικά εξακολουθούν να παίζουν το ίδιο βρώμικο έργο της δημιουργικής λογιστικής θανάτου. Και ίσως το κλιμακώσουν: θέλουν ένα «ελληνικό Bergamo» για να σπάσουν την ήδη μετρημένη απ’ τους ειδικούς τους άρνηση στα γενετικά εμβόλια, που αυξάνεται σταθερά!… Προφανώς έχουν κλείσει δεσμευτικές συμφωνίες με διάφορους ceo…

Και οι δύο πίνακες στη συνέχεια είναι της ελ.στατ., η οποία δεν έχει καταφέρει να φτάσει στο σημείο που αναλογεί σε τέτοιου είδους πρωτοκοσμική υπηρεσία. Για παράδειγμα δεν έχει ανακοινώσει τα σχετικά στοιχεία για το 2018 και το 2019….

Ο πάνω πίνακας δείχνει τα στοιχεία για τις χρονιές 2000, και 2010 – 2014. Κάπου στη μέση υπάρχει μια λωρίδα με θανάτους από “νοσήματα του αναπνευστικού συστήματος”:

το 2000 > 7.994

το 2010 > 10.341

το 2011 > 10.335

το 2012 > 11.384

το 2013 > 10.924

το 2014 > 12.231

και το 2017 (κάτω πίνακας) > 13.847.

Στην αναλυτική κατηγοριοποίηση του κάτω πίνακα δείχνεται ότι απ’ τις παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος εκείνες που προκαλούν τους περισσότερους θανάτους είναι:

οι πνευμονίες,

οι άλλες οξείες λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος,

τα χρόνια νοσήματα του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος

και οι λοιπές παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος.

Αν και δεν είναι δουλειά της ασταμάτητης μηχανής, με βάση τα πιο πάνω μεγέθη θα ήταν εύλογη η εκτίμηση ότι τις χρονιές 2018 και 2019, όπως και για το 2020 (που θέλει λιγότερο από ενάμισυ μήνα για να τελειώσει) ένας αριθμός μεταξύ 11.000 και 12.000 ανθρώπων θα πέθαιναν στην ελλάδα από «νοσήματα του αναπνευστικού συστήματος». Χωρίς κανέναν covid…

Οι ως χτες θάνατοι που έχουν αποδοθεί στον covid (αβέρτη “κοινή δεξαμενή”…) ήταν (απ’ τις αρχές της πανδημίας) 1.419. Αυτό σημαίνει πως αν (λέμε “αν”…) κάποιοι ήθελαν να χρεώνουν στον covid θανάτους από νοσήματα του αναπνευστικού συστήματος που (στατιστικά) ήταν αναμενόμενοι και εντελώς άσχετοι με τον covid, έχουν άφθονο περιθώριο να ανεβάσουν το θανατόμετρό τους ψηλά. Είναι τόσο απλό όσο το να αλλάζεις «κωδικό» σε κονσέρβες στο excel μιας αποθήκης μπακάλικου – αν και χρειάζονται μερικές επιπλέον συνεννοήσεις / συνενοχές… (Α πα πα! Γίνονται τέτοια πράγματα στα μέρη μας;)

Η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία θανάτων euromomo «επιμένει» όμως ότι ως και την 46η εβδομάδα (που τέλειωσε το Σάββατο 14 Νοέμβρη…) ΔΕΝ υπάρχει «υπερβάλλουσα θνησιμότητα» στην ελλάδα. Ας το θυμίσουμε: «υπερβάλλουσα θνησιμότητα» θα σήμαινε έξτρα θανάτους (λόγω covid…) πέρα απ’ τους «συνηθισμένους» και «αναμενόμενους» από άλλες αιτίες…

Στο αποκάτω απόσπασμα του σχετικού πίνακα φαίνεται μάλιστα ότι απ’ τα κράτη που χώρεσαν στο screen save, εκτός απ’ την γαλλία, η φινλανδία, η γερμανία, η ουγγαρία και η ιρλανδία είχαν ως τις 14 Νοέμβρη όχι απλά «φυσιολογική θνησιμότητα» το 2020 αλλά, πλησιάζοντας προς το τέλος της χρονιάς έχουν την ελάχιστη, ίσως και ακόμα μικρότερη απ’ την ελάχιστη (ιρλανδία).

Στα υπόλοιπα κράτη του συνόλου των 27 ισχύουν (πάντα με βάση τα στοιχεία του euromomo) τα εξής: η ουαλία, η ελβετία, η ισπανία, η σλοβενία, η ολλανδία, η πορτογαλία, το βέλγιο και η ιταλία έχουν παραπάνω θανάτους απ’ τον μέσο όρο των προηγούμενων χρόνων. Αντίθετα η αγγλία, η βόρεια ιρλανδία, η σκωτία, η σουηδία, η νορβηγία, η μάλτα, το λουξεμβούργο, η ουγγαρία, η εσθονία, η δανία, η κύπρος και η αυστρία είτε κινούνται στους συνηθισμένους μέσους όρους τους είτε στα κατώτατα σημεία τους· είτε ακόμα χαμηλότερα.

Συνολικά, ως το περασμένο Σάββατο, 9 κράτη ή περιοχές της ευρώπης είχαν (ή δήλωναν πως έχουν) πρόβλημα υπερβάλλουσας θνητότητας λόγω covid κάπου μέσα στο διάστημα τέλη Οκτώβρη / Νοέμβρης, ενώ σχεδόν διπλάσια, 17 συνολικά, δεν είχαν.

Το ελλαδιστάν ανήκει στη δεύτερη κατηγορία – ακόμα κι αν θεωρηθούν τίμια και ειλικρινή τα στοιχεία και τα νούμερα που δίνει. Αλλά η τρομοεκστρατεία δείχνει φανερά συμπτώματα υψηλού πυρετού, σχεδόν παροξυσμού! Ανάλογα συμβαίνουν και αλλού. Γιατί άραγε;

Μήπως για να «σπάσει» ο πληθυσμός και να φωνάξει «ε, κάντε μας τα high tech εμβόλια να ησυχάσουμε»; Μήπως για να υποδεχτούν την οριστική κατάκτησή τους απ’ το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα σαν «απελευθέρωση», με ανακούφιση;

Μήπως συνεχίζει να βρίσκεται σε εξέλιξη μια άγρια, στρατιωτικού τύπου psyop; (Α πα πα! Γίνονται τέτοια πράγματα στον καπιταλισμό;)

Προμελέτη 1…

Σάββατο 21 Νοέμβρη. Παρότι διάφοροι φίλοι της καραντίνας (στα μέρη μας) έχουν αρχίσει να ανακαλύπτουν καπιταλισμό σε ορισμένες πλευρές της διαχείρισης του covid (αλλά μόνο σε ορισμένες πλευρές, χωρίς να γίνονται ποτέ συγκεκριμένοι για το ποιές ακριβώς είναι αυτές τους τελευταίους 8 μήνες) προσπαθούν να κρατήσουν δύο καρπούζια στην (πολιτική) μασχάλη τους, επιμένοντας σταθερά έως φανατικά στη βασική «αφήγηση» του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, περί «Αρμαγεδωνικής φονικότητας του covid». Είναι μια μάλλον τυπική συνδικαλιστική τακτική: απ’ την μια μεριά “είμαστε πάντα αντι-καπιταλιστές”· απ’ την άλλη ασκούμε την “τρέχουσα πολιτική” μας, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι δεν πήρε αρκετά μέτρα, δεν πήρε έγκαιρα μέτρα, πήρε λάθος μέτρα…. και, τελικά, δεν έφτιαξε τις αναγκαίες “εντατικές”…

Ως προς το ζήτημα των «εντατικών», το θέμα είναι σοβαρό· και ήταν τέτοιο πολύ πριν τον covid. Ωστόσο, το λεπτό / χοντρό σημείο στην τωρινή φάση, και στη χρήση (από διάφορα κράτη) του δόγματος σας φυλακίζουμε σπίτια σας για να μην καταρρεύσουν τα συστήματα υγείας, το ερώτημα «αν τα συστήματα υγείας είναι στο μέγεθος και στην ποιότητα που θα έπρεπε» είναι μόνο η μία όψη. Η άλλη, με πολλές και σημαντικές συνέπειες και προεκτάσεις, είναι το «αν ο κίνδυνος είναι αληθινός, τέτοιος που να οδηγεί έναν δυσανάλογα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, σαν ύστατη ελπίδα τους, στις εντατικές».

Το δεύτερο ερώτημα είναι, περιφραστικά διατυπωμένο, το ερώτημα της φονικότητας. Επειδή είμαστε επιβάτες μιας πέτρας που στριφογυρίζει στο απέραντο διάστημα, είναι (και δεν θα μπορούσε παρά να είναι) θεωρητικά πιθανό ότι πράγματι μπορούν να συμβούν φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές (: πόλεμος μεγάλης έντασης / έκτασης) που θα οδηγήσουν στην κατάρρευση / ανεπάρκεια ακόμα και τα καλύτερα συγκροτημένα δημόσια συστήματα υγείας· πόσο μάλλον αυτά που είναι στην «ελληνική κατάσταση», που έχουν δηλαδή διαρκείς, σοβαρές, βολικές και προσοδοφόρες αδυναμίες και ελλείψεις όχι μόνο για (εν πάσει περιπτώσει εξαιρετικές, σπάνιες) περιπτώσεις μεγάλων φυσικών καταστροφών αλλά κυρίως για την καθημερινή υγιειονομική ρουτίνα του πληθυσμού…

Αν, λοιπόν, κάποιος προσπαθήσει να κρατήσει και την βεβαιότητα της υψηλής φονικότητας / επικινδυνότητας του covid, και το αίτημα «περισσότερων μ.ε.θ.» είναι πολύ πιθανό (για εμάς βέβαιο!) ότι χάνει κάτι απ’ τα βασικά (και μαζί του ΟΛΑ τα βασικά αυτής της καπιταλιστικής εκστρατείας θανάτου / σωτηρίας): το ότι, δηλαδή, η υψηλή φονικότητα του covid είναι μια προσχεδιασμένη δημαγωγική τρομο-εκστρατεία που έχει δοκιμαστεί ήδη άλλες δυο φορές τα τελευταία 15 χρόνια με ιούς γρίπης, με στόχο να αναδιαρθρώσει τόσο ριζικά τα συστήματα υγείας ώστε, ενδεχομένως, να απομείνουν απ’ αυτά … μόνον οι «εντατικές»! Δεν θα επανέλθουμε αναλυτικά μιας και αυτό το έχουμε τονίσει ήδη, αλλά μια υπενθύμιση είναι απαραίτητη: κανείς δεν δίνει σημασία στο γεγονός ότι σε πολλά κράτη τα δημόσια συστήματα υγείας ουσιαστικά ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ «εξαιτίας» του φονιά covid· ούτε κανείς ασχολείται με το ποιάς φανερής καπιταλιστικής τάσης είναι τμήμα, οργανικό μέρος, αυτή η φονική ΕΚΚΕΝΩΣΗ!

ΑΝ ο covid ΔΕΝ είναι ο φονιάς που μας λένε· ΑΝ η τρέχουσα κλινική ιατρική ΔΕΝ μπορεί να προσφέρει σε ηλικιωμένους ασθενείς με ήδη σοβαρά προβλήματα υγείας τίποτα άλλο πέρα από έναν θάνατο στην εντατική καθυστερημένο για μερικές ημέρες (αλλά καταλογογραφημένο επιτήδεια σ’ ένα κιτάπι θανάτου χρήσιμο για διάφορους σκοπούς)· κι ΑΝ, τελικά, ΔΕΝ ήταν καθόλου αναγκαίο, υπό νορμάλ και λογικές συνθήκες αντιμετώπισής του covid, να φτάνουν τόσοι στις πόρτες των νοσοκομείων… με δυο λόγια ΑΝ δεν είχε χρησιμοποιηθεί η τρομοκρατία σαν μέθοδος τεχνητής αύξησης της ζήτησης (ιδού, λοιπόν, η πολιτική οικονομία!) τότε είναι πιθανό ότι ακόμα και «λειψά», «ελλειματικά», «προβληματικά» από πάρα πολλές και καθημερινές πλευρές δημόσια συστήματα υγείας σαν το ελληνικό θα τα έβγαζαν πέρα. Εν τω μεταξύ η απαίτηση του να γίνει, επιτέλους, όντως δημόσιο και έντιμο αυτό το σύστημα θα παρέμενε πάντα εύλογη, έγκυρη (και συγκρουσιακή…)

Συνεπώς (λέμε) ο ιστορικός διαλεκτικός υλιστής οφείλει να γνωρίζει αν έχει μπροστά του μια τρομακτική έκρηξη ενός ηφαιστείου που απλώνει ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης πάνω από μεγάλο μέρος του πλανήτη (οπότε τα «λειψά», «ελλειματικά», «προβληματικά» συστήματα υγείας αποδεικνύονται πρώτα πρώτα ανεπαρκή για τις περιστάσεις) ή μια τρομακτική προμελετημένη εκστρατεία τεχνο-πολιτικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που απλώνεται πολύ μακρύτερα απ’ τα δημόσια συστήματα υγείας, σε άλλες περιοχές της κοινωνικής ζωής (και της κρατικής εξουσίας), πρακτικά σε όλες… Οφείλει να γνωρίζει αν έχει μπροστά του την αντιμετώπιση μιας αυθεντικής φυσικής καταστροφής (και τις ανεπάρκειες σ’ αυτήν την αντιμετώπιση) ή αν έχει μπροστά του την «φυσικοποίηση» της καπιταλιστικής «δημιουργικής καταστροφής», με πολιορκητικό κριό την ήδη τερατώδη βιομηχανία της υγείας… και σημαία έναν κορονοϊό…

Υποθέτουμε πως όποιος θέλει να καταλάβει την σοβαρή διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο την καταλαβαίνει· ακόμα κι αν οι διατυπώσεις μας είναι συνοπτικές… Αν δεν μπορεί να ξεχωρίσει τι είναι τι τότε, λυπούμαστε, ακόμα και παρά την θέλησή του, συμμετέχει σ’ αυτήν την «φυσικοποίηση»!

Προμελέτη 2…

Σάββατο 21 Νοέμβρη. Ένα έγκλημα μπορεί να γίνει από πάθος. Μπορεί να γίνει κατά λάθος. Μπορεί να γίνει από αμέλεια (αυτό θα κατηγορούσε κάποιος ντόπιος “αντικαπιταλιστής” φίλος της καραντίνας το ρημαδογκουβέρνο…). Μπορεί, όμως, να γίνει μετά από προμελέτη. Κι αν διαπιστωθεί η προμελέτη, τότε μπορεί να αλλάζουν εντελώς τα χαρακτηριστικά του εγκλήματος! Μπορεί, για παράδειγμα, να μην είναι ο covid ο φονιάς· αλλά κάποιοι άλλοι… Μπορεί το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας να μην το διαπράτει ένας ασήμαντος ιός· αλλά κάποιοι άλλοι, που κρύβονται πίσω απ’ την κακή του φήμη, φήμη που οι ίδιοι έφτιαξαν…

Είχαμε επιμείνει, όταν παρουσιάσαμε το Event 201, να ειδωθεί προσεκτικά και με κριτικό πνεύμα. Ποτέ δεν μας πέρασε απ’ το μυαλό, με βάση την χρονική εγγύτητα του Event 201 με την επίσημη πρεμιέρα του covid στην Wuhan, ότι πρόκειται για τεχνητό ιό! Αντίθετα υποστηρίξαμε ότι εκείνη η «άσκηση αντιμετώπισης φονικής πανδημίας» τον Οκτώβρη του 2019 είχε πολύ έντονη γεωπολιτική χροιά (μαρτυρούσε έμμεσα αλλά καθαρά, σα να λέμε, σοβαρά στοιχεία για την τωρινή φάση του παγκόσμιου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού σε σχέση με την «υγεία») και ότι στην πραγματικότητα το γεγονός πως ο covid ξεκίνησε απ’ το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο δίνοντάς του ένα χρονικό προβάδισμα δράσης ήταν «εκτός άσκησης» και υπονόμευσε τις «δυτικοκεντρικές» βεβαιότητες υπεροχής, που ήταν ο ιδεο-πολιτικός πυρήνας του Event 201.

Είχαμε υπόψη κι άλλες «ασκήσεις» με το ίδιο θέμα, που είχαν προηγηθεί. Το John Hopkins Bloomberg School of Public Health, που συμμετείχε και στο Event 201 (και έχει κεντρικό ρόλο στην χάραξη της γραμμής της «αντιμετώπισης της πανδημίας» στον δυτικό κόσμο…) παραδέχεται στο site του πως έχει κάνει άλλες τρεις (φωτογραφία επάνω). Αυτές οι 3 + 1 + 1 ασκήσεις, με την σειρά και το timing που είχαν, συνιστούν (κατά την ταπεινή μας άποψη) πολύ σοβαρά στοιχεία προμελέτης για αυτό που συμβαίνει εδώ και 9 μήνες· όχι για την «κατασκευή» ενός ισχυρά φονικού παθογόνου παράγοντα, αλλά για την φονική διαχείριση ενός …. τσαχπίνη! Λέμε: οι φονιάδες είναι αλλού!

Πρώτη άσκηση με το όνομα Dark Winter, στις 22 – 23 Ιούνη του 2001, σε αεροπορική / στρατιωτική βάση των ηπα, με σενάριο την συγκεκαλυμμένη επίθεση με ιό ευλογιάς σε αμερικάνους πολίτες. Άσκηση βιολογικού πολέμου χωρίς δεύτερη κουβέντα! Παραδόξως (;), συμπτωματικά (;) λίγους μήνες μετά την άσκηση, και λίγες μόνο ημέρες μετά την (indide job, επιμένουμε) 11η Σεπτέμβρη, έγινε τέτοια επίθεση στις ηπα! Με σπόρια άνθρακα!!! Μόνο που ήταν (αποδείχθηκε) 110% inside job!

Τι σχέση είχε η άσκηση Dark Winter με εκείνη την επίθεση με άνθρακα; Τι σχέση είχε με την ανάδυση ενός κατηγορητηρίου κατά του Σαντάμ Χουσεΐν σχετικό με «βιολογικό πόλεμο»; Δεν θα μάθουμε ποτέ με σιγουριά…

Δεύτερη άσκηση, με τίτλο Atlantic Storm, στις 14 Γενάρη του 2005, με θέμα την «βιοασφάλεια ενώπιον βιοτρομοκρατικής επίθεσης»! Άσκηση βιολογικού πολέμου και πάλι χωρίς δεύτερη κουβέντα. Εντελώς συμπτωματικά (χωρίς ερωτηματικό εδώ!) τον ίδιο μήνα θα ξεσπάσει μια μόλυνση από έναν ιό γρίπης στο βιεντάμ: ο ιός έχει «μεταπηδήσει» στον άνθρωπο από καλλιεργούμενα πτηνά, και μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο. Η «γρίπη των πτηνών»…

Τι σχέση είχαν οι προετοιμασίες των δύο προηγούμενων ασκήσεων βιολογικού πολέμου με το γεγονός ότι εκείνη η «γρίπη των πτηνών» αναγγέλθηκε, στις 29 Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς, απ’ τον «συντονιστή του οηε για τις γρίπες» David Nabarro (ένα κάθαρμα πολυτελείας ανάλογο του Ferguson…) σαν ο απόλυτος Φονιάς Iός, που θα σκοτώσει από 5 έως 150 εκατομμύρια ανθρώπους; Η «γρίπη των πτηνών» σκότωσε τελικά 175 (εκατόν εβδομήντα πέντε) ανθρώπους παγκόσμια!… Από που, όμως, προερχόταν η «έμπνευση» και ποια ήταν η σκοπιμότητα εκείνης της αυθαίρετης και τρομακτικής υπερδιόγκωσης του κινδύνου; Δεν είναι αξιοσημείωτο αυτό το πρώτο βήμα «παραγωγής» μιας υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας με αφορμή έναν ασήμαντης φονικότητας ιό γρίπης; Πώς εξηγείται; Υποστηρίζουμε (χωρίς ακράδαντα στοιχεία, μόνο με λογικές / πολιτικές συσχετίσεις) ότι το 2005 εκείνη η υπερδιόγκωση έγινε αφενός μεν για το καλό των φαρμακοβιομηχανιών, αφετέρου δε για να γίνει σε πραγματικές συνθήκες μια «άσκηση βιολογικού πολέμου» – κυρίως απ’ τα νατοϊκά κράτη. Όχι άσκηση – σε – γραφείο (όπως εκείνες που είχαν προηγηθεί) αλλά άσκηση – στο – πεδίο.

Τρίτη άσκηση, με τίτλο SPARS Pandemic, 2025 – 2028: Α Futuristic Scenario for Public Health Risk Communicators, Οκτώβρης 2017 – δημοσίευση έκθεσης. Αυτήν την άσκηση το καλό John Hopkins δεν την αναφέρει στο ψηφιακό βιογραφικό του (γιατί;), και την αγνοούσαμε. Την ανέσυρε όμως ο “τελευταίος αμερικάνος αλήτης” χτες – και πολύ καλά έκανε! Γιατί αυτή ήταν μια παράξενα ενδιαφέρουσα άσκηση: αφορούσε τον απολογισμό (που γίνεται το 2030…) μιας πανδημίας που “έγινε” απ’ το 2025 ως το 2028! Έχουν ενδιαφέρον οι λεπτομέρειες εκείνου του σεναρίου, επειδή ταιριάζουν (σε μερικά σημεία τους εντυπωσιακά) με διάφορες πλευρές εκείνου που συμβαίνει τώρα. Παραπέμπουμε στην πρωτότυπη αναφορά για περισσότερα, κρατώντας αυτό: η άσκηση του 2017 είχε να κάνει κυρίως με την επικοινωνική διαχείριση μιας πανδημίας, αφήνοντας ανοικτό τι θα έπρεπε να γίνει για να εμποδιστούν / κατασταλούν οι αντιρρήσεις. Εν τω μεταξύ, σαν εκπρόσωπος τύπου του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, ο κυρ Βασίλης είχε βγει ήδη από το 2015 στο μεϊντάνι. Προαναγγέλοντας επερχόμενα δεινά· και τις δικές του σωτήριες και καλοχρηματοδοτημένες πρωτοβουλίες…

Τέταρτη άσκηση, με τίτλο Clade X, στις 15 Μάη του 2018, στην Ουάσιγκτον. Ο προηγούμενος σπασμός της οικονομικής κρίσης / αναδιάρθρωσης έχει ολοκληρωθεί, και στο άσπρο σπίτι βρίσκεται το ψόφιο κουνάβι. Εδώ το θέμα είναι οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν απ’ τις πολιτικές βιτρίνες και τις λοιπές εξουσίες σε περίπτωση πανδημίας. Τώρα πια δεν είναι σε πρώτο επίπεδο ο βιολογικός πόλεμος· η συνεργασία, όμως, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (δηλαδή απ’ την μια μεριά κρατικών υπηρεσιών και απ’ την άλλη διάφορων επιχειρήσεων, απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες ως τις μεταφορικές) μπαίνει στο τραπέζι.

Πέμπτη άσκηση, με τίτλο Event 201, στις 18 Οκτώβρη 2019, στη Ν. Υόρκη: τι και πως θα κάνουν στη συνεργασία τους κράτη και επιχειρήσεις σε μια φονική πανδημία;

Βήμα βήμα, μέσα στην ιστορική κίνηση, η εκστρατεία ωρίμαζε εδώ και σχεδόν 20 χρόνια… Αν όλα αυτά δεν συνιστούν τα ορατά σημάδια της προμελέτης της τότε τι νόημα έχει αυτή η λέξη; Κι αν ο «παραγωγικός εγκληματίας» είναι ο covid (“παραγωγικός” με την έννοια της επικινδυνότητας άρα και του αιτίου όλων αυτών των αλλαγών που “γίνονται μέσα σε εβδομάδες ενώ αλλιώς θα γίνονταν σε χρόνια”) τα αφεντικά των αλλαγών τι είναι; Καστανάδες; Τροχονόμοι; Καρποσυλλέκτες; Τι;

Αν τα αφεντικά αγαπάνε της τάξη μας, τότε κάνουμε λάθος! Αν, όμως, είναι σε πόλεμο εναντίον μας ακόμα κι όταν εμείς έχουμε (βλακωδώς!) συνθηκολογήσει, τότε που βρίσκεται το περίεργο σ’ όσα επιμένουμε να τεκμηριώνουμε τόσον καιρό;

Προμελέτη 3…

Σάββατο 21 Νοέμβρη. Το να παρακάμπτει, να προσπερνάει ή να αγνοεί κανείς τις προετοιμασίες και τις αιτιακές σχέσεις ανάμεσα σε προθέσεις εκδηλωμένες σε “ουδέτερο” χρόνο και γεγονότα που συμβαίνουν αργότερα (όπως, για παράδειγμα, η τρομοεκστρατεία του covid…) είναι σα να αγνοεί, να παρακάμπτει και να προσπερνάει τον ρόλο που έπαιξε η συνθήκη των Βερσαλιών στην άνοδο των ναζί στην εξουσία στη γερμανία· και στον Β παγκόσμιο πόλεμο. Φυσικά για την κατανάλωση των πληβείων καλό είναι να προμαγειρεύονται ευκολοχώνευτα κλισέ και τρύπιες βεβαιότητες: το κάθαρμα ο Χίτλερ “άρπαξε την ευκαιρία της εξουσίας”· και κάποια μπλοκ άθλιων αφεντικών «αρπάζουν την ευκαιρία του covid» – τελεία!

Αυτή η εκχυδαϊσμένη εννόηση της (καπιταλιστικής) πραγματικότητας θα μπορούσε να γίνει ακόμα και βαθυστόχαστο άρθρο σε κάποιο καθεστωτικό μήντιο… Θα πουλούσε. Αυτό είναι που θέλουμε; Ένα είδος «επαναστατικής» tittytainment;

Αντικειμενικά αρκετοί απαντούν «ναι». Όχι εμείς εδώ· κι αν υπάρχει τίμημα (υπάρχει!) θα το υποστούμε. Οι «πτωχοί των πνεύματι» μπορεί να είναι μακάριοι σε κάποια άλλη ζωή· σ’ αυτήν εδώ όμορφα κι ωραία την βγάζουν εκείνοι που φροντίζουν (και) για την διανοητική (άρα και την συνειδησιακή) φτώχια των άλλων.

Όλα όσα έχουμε πει ισχύουν!