Πέμπτη 26 Νοέμβρη. … Η αυταρέσκεια και η νοσταλγία είναι δρόμος για την εθνική παρακμή. Οπότε υποστηρίζω τον ρεαλισμό και την αισιοδοξία – αλλά με την προειδοποίηση ότι η λαθεμένη αισιοδοξία είναι ένα άλλο όνομα για την εξαπάτηση.
Δεν είμαστε πια μεγάλη δύναμη. Δεν θα ξαναγίνουμε ποτέ μεγάλη δύναμη. Σ’ έναν κόσμο σχεδόν 8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, ούτε ο ένας στους εκατό δεν είναι βρετανός.
Είμαστε μια κορυφαία δύναμη δεύτερης κατηγορίας αλλά, στον επόμενο μισό αιώνα – όσο καλά κι αν τα καταφέρουμε – το μικρό μέγεθος της χώρας και του πληθυσμού μας κάνει πιθανό ότι θα μας ξεπεράσουν σε ανάπτυξη άλλες, αρκετά μεγαλύτερες χώρες.
Στις προηγούμενες δεκαετίες πείσαμε τους εαυτούς μας ότι «κτυπάμε παραπάνω απ’ τα κυβικά μας» στις διεθνείς υποθέσεις. Νομίζω πως αυτό ήταν αλήθεια· αλλά αυτό γινόταν τότε ενώ βρισκόμαστε τώρα.
… Ξαφνικά, δεν είμαστε πια η αναντικατάστατη γέφυρα μεταξύ ευρώπης και αμερικής. Είμαστε πια λιγότερο απαραίτητοι και για τους δύο…
Ποιός έπαθε τέτοια κρίση ειλικρίνειας πριν πάνω από 2 εβδομάδες; Ο πρώην πρωθυπουργός της αυτού μεγαλειότητας (διάδοχος της Θάτσερ) συντηρητικός sir John Major. Συνομίληκος του νυσταλέου Jo, πρωθυπουργός για μια εφταετία στα ‘90s, σήμερα σκέτος βουλευτής, ίσως έχει την απόσταση απ’ την «τρέχουσα πολιτική εξουσία» για να αναγνωρίσει φωναχτά εκείνο που οι πάντες ξέρουν: απ’ την στιγμή που το κέντρο του καπιταλιστικού κόσμου μετακόμισε ανατολικά, πολλά δυτικά μεγαλεία, αυταρέσκειες και νοσταλγίες ξεφτίζουν με μεγάλη ιστορική ταχύτητα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα δοθούν λυσσασμένοι (και φονικοί) «εθνικοί αγώνες» για μια ή δυο θέσεις ψηλότερα στους διεθνείς συσχετισμούς. Και σ’ αυτούς (τους πολέμους) το πόπολο θα είναι πιο πειθαρχημένο (αν και όχι υποχρεωτικά πιο αξιόμαχο) αν είναι φοβισμένο (γίνονται διδακτικές τρομοεκστρατείες στις μέρες μας;) και νοσταλγικό.
Κατά τα λοιπά η ανερχόμενη παγκόσμια δύναμη είναι το ελλαδιστάν – ρωτήστε κάθε γνήσιο πατριώτη, κάθε θεία Λίτσα, κάθε δημαγωγό και θα σας το επιβεβαιώσει! Το ως τα ‘90s εθνικό όνειρο (ή μήπως ήταν, τότε, νομοτελειακός ιστορικός προορισμός;) της «ελλάδας των 2 ηπείρων και των 5 θαλασσών» έχει ξεπεραστεί πια κατά πολύ. Τώρα ζούμε την «ελλάδα των 3 ηπείρων και των 9 θαλασσών»! Χάρη στις ευφυείς εθνικές συμμαχίες τόσο των φαιορόζ όσο και του ρημαδογκουβέρνου (αιγυπτιακή χούντα, ισραηλινό απαρτχάιντ και, last but not least, πετροχούντα του Αμπού Ντάμπι) στις δύο ηπείρους (ευρώπη, ασία) έχει προστεθεί άλλη μία (αφρική)· και στις 5 θάλασσες (Εύξεινος, Αιγαίο, Ιόνιο, Αδριατική, ανατολική Μεσόγειος) έχουν προστεθεί άλλες 4: Ερυθρά θάλασσα, Περσικός κόλπος, Αραβική θάλασσα, Ινδικός ωκεανός… Το 1 εθνικό κεφάλαιο (οι εφοπλιστές) “σκίζει”!
Ευτυχώς που αυτός ο Major είναι άγγλος. Το ελλαδιστάν δεν έχει τέτοιους δειλούς ρεαλιστές…