Σάββατο 10 Οκτώβρη. Ο πρώτος «σύνδεσμος» του Βίκτωρα Ρέστη με τα βοθρολύματα εντοπίζεται … στην προστασία των πλοίων του…. (απ’ τους πειρατές της σομαλίας…). Ο εφοπλιστής και το «δεξί χέρι» του (θα επανέλθουμε πιο κάτω), μαζί με δύο άγγλους, έφτιαξαν μια εταιρεία «παροχής υπηρεσιών ασφαλείας σε πλοία», έναν ιδιωτικό στρατό / security δηλαδή (όνομα: IMS Enterprises) και προσέλαβαν σαν «επιχειρησιακό υπεύθυνο» τον νυν ευρωβουλευτή Λαγό. Εννοείται ότι έτσι βρήκαν μεροκάματα – με – όπλα στα καράβια του Ρέστη και διάφοροι άλλοι απ’ τον βόθρο.
Ο δεύτερος «σύνδεσμος» του ίδιου εφοπλιστή με τα βοθρολύματα εντοπίζεται … στο «δεξί χέρι» του. Ο πολυπράγμων Αναστάσιος Πάλλης (περί αυτού πρόκειται) είναι απ’ τις περιπτώσεις εκείνες των ανθρώπων που δεν ξέρει κανείς από που να τις πιάσει. Τον Οκτώβρη του 2013 (Sarajevo νο 77) γράφαμε μεταξύ άλλων:
Λέγεται Τάσος (Αναστάσιος) Πάλλης, και είναι ο frontman του εφοπλιστή, τραπεζίτη και πολλά άλλα Βίκτωρα Ρέστη, σε διάφορες ελληνικές χερσαίες δουλειές του. Ο Πάλλης είναι πρώην καραβανάς (5ετούς θητείας στην αεροπορία), και στην ταχύτατη ανέλιξή του στον “κόσμο των επιχειρήσεων”, απ’ το 1998 και μετά (ήταν μόνο 28 χρονών τότε), έχει ασχοληθεί με τα πάντα. Ο πολυπράγμων Πάλλης είναι, ανάμεσα στα άλλα, και “άνθρωπος της ευπ”… Ο Πάλλης έχει ιδιοσυγκρασία Βαβύλη. Είναι ανακατεμένος σε πάμπολλα απ’ αυτά που έχουν κατα καιρούς ονομαστεί “σκάνδαλα”: απ’ το “βατοπέδι” ως την ιστορία στο Λασίθι με το μοναστήρι του Τομπλού· απ’ τον οτε μέχρι… Σε μια εκτενή αναφορά της στην περίπτωση, η εφημερίδα “ποντίκι”, στις 23 Οκτώβρη του 2008, έγραφε μεταξύ άλλων (χωρίς να δεχθεί μήνυση για “συκοφαντική δυσφήμιση”):
…
Στον Αναστάσιο Πάλλη καταλογίζουν ότι σχετίζεται με πρώην και νυν αξιωματικούς της αστυνομίας, οι οποίοι υπήρξαν, μεταξύ άλλων, και πράκτορες της ΕΥΠ και στελέχωσαν κάποτε το γραφείο που χειρίστηκε στα εκκλησιαστικά θέματα τον (άκουσον – άκουσον) θεοσεβέστατο Απόστολο Βαβύλη!
Ακόμη του καταμαρτυρούν ότι, όπως και ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα, προσπάθησε να κάνει εισαγωγή θωρακισμένων αυτοκινήτων για χρηματαποστολές, αλλά και όπλων, εκμεταλλευόμενος τον βαθμό διείσδυσής του στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης και επικαλούμενος την ιδιότητα του οικονομικού διαχειριστή της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου.
Δεδομένου ότι όλα αυτά παραμένουν σε ένα επίπεδο φημών, χωρίς ποτέ να έχει αποδειχτεί κάτι συγκεκριμένο, ο πλοιοκτήτης φυσικά αρνείται ότι συνέβησαν τα παραπάνω και αποδίδει τις φήμες σε σκληρά χτυπήματα κάτω από τη μέση εκ μέρους ανταγωνιστών του. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η εν γένει δράση του συνοδεύεται από μυστήριο…
Ο δαιμόνιος επιχειρηματίας διατηρεί στον Πειραιά γραφεία υπεράκτιας ναυτιλιακής εταιρείας με έδρα τη Λιβερία εκμεταλλευόμενος τις διατάξεις του ειδικού άρθρου 89, το οποίο προβλέπει υποχρέωση ετήσιας εισαγωγής συναλλάγματος τουλάχιστον 50.000 δολαρίων προκειμένου να παραμένουν σε λειτουργία.
…
Ο εν λόγω είχε δημιουργήσει ένα ίδρυμα με το όνομα «Π.Α.Λ.Ι.Σ.» (ασφαλώς ματαιόδοξη επιλογή λέξεων ώστε τα αρχικά του να φτιάχνουν ηχητικά το όνομά του: ‘πολιτιστικη ανάδειξη λαμπρών ιστορικών συλλογών’) με πρόεδρο τον φίλο και κουμπάρο του Ρέστη – ένα ιδιωτικό «μουσείο πολέμου» που θα μπορούσε κάλιστα να είναι βιτρίνα για λαθρεμπόριο όπλων. Κατηγορήθηκε γι’ αυτό απ’ τους άγγλους συνεταίρους του στον «ιδιωτικό στρατό», αλλά ως γνωστόν η ταχύτητα της ελληνικής δικαιοσύνης επιτρέπει πολλών ειδών αθωώσεις.
Το εκτεταμένο δίκτυο «επιχειρηματικών εμπλοκών» του είτε σαν μπροστινός του Ρέστη είτε ανεξάρτητα· το εκτεταμένο δίκτυο γνωριμιών του με πολιτικούς και άλλους μηχανισμούς του ελληνικού βαθέος κράτους· η μεγάλη (και επιχειρηματική) «αγάπη» του για τα όπλα· και οι «επαγγελματικές γνωριμίες» του με κάποια απ’ τα βοθρολύματα, τον εκάναν ιδανικό για προμηθευτή τους σε όπλα. Εννοείται ότι κάτι τέτοιο δεν αποδείχθηκε ποτέ, αφού – μεταξύ άλλων – ποτέ δεν βρέθηκε το οπλοστάσιο των βοθρολυμάτων. (Λογικό: το έψαχνε ο άνθρωπος των μεγάλων επιτυχιών υπουργός δημόσιας τάξης (τότε) Δένδιας…)
(φωτογραφία στη μέση: Ο νο 2 του βοθρολυματικού “πυρήνα Νίκαιας” Πατέλης σαν “σεκιουριτάς πλοίου”…)