Δευτέρα 5 Οκτώβρη. Με εσάνς και παραμύθια «φυσικού αερίου» (και «πολλών ντάλαρς»….) εδώ και κάτι χρόνια, με διακομματική ενότητα και επιμονή, οι ντόπιες πολιτικές βιτρίνες ρυμουλκούν το ανίδεο και εθνικιστικό πόπολο σε όλες τις αποχρώσεις του στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, σαν κρίκος του άξονα. Και το κάνουν με νταούλια και πανηγύρια. Ξανά τα ίδια παραμύθια: το ελλαδιστάν γίνεται ενεργειακός κόμβος…
Η «ανάσχεση» (τι κομψή λέξη!!) του ευρασιατικού project που ακόμα και οι εθνικόφρονες δημαγωγοί ομολογούν, για λογαριασμό του άξονα γενικά και της αμερικανικής (πρώην) ηγεμονίας ειδικά, ταιριάζει μεν στα συμφέροντα του νο 1 εθνικού κεφάλαιου (των εφοπλιστών), αλλά τι σημαίνει πρακτικά αν της βγάλεις τα γκαζοπροσχήματα; Πείτε κι εσείς…
Επιπλέον. Όταν το ψοφιοκουναβιστάν μιλάει για «παπούτσια» στην Αλεξανδρούπολη και στην Καβάλα εννοώντας, φυσικά, αρβύλες, τι θα κάνει η άλλη μεριά; Θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια; Όχι. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια τα «χαλίκια» που θα πεταχτούν μέσα στις αρβύλες ή γύρω απ’ αυτές, αλλά έχετε αμφιβολία ότι θα υπάρξουν τέτοια; Φυσικά θα είναι “εχθροί” – είναι ήδη! Ε, και;
Κάπως έτσι, άβουλοι και μοιραίοι, σέρνονται οι μικροαστοί στις επιλογές των αφεντικών τους…