Μια (θλιβερή) ιστορία 3

Τρίτη 1 Σεπτέμβρη. Μετά από την εξαφάνιση (ή την άγρια περιθωριοποίηση…) της (διαρκώς επικαιροποιούμενης) εργατικής κριτικής στον καπιταλισμό και στο κράτος, είναι ενδιαφέρουσα η στάση μεγάλου μέρους της παρακμιακής καθεστωτικής αριστεράς (και όχι μόνο) που έχει ενταχθεί στους carandinieri. Είναι ενδιαφέρουσα η λύσσα των μελών αυτού του τμήματος της ιδεολογικής σκηνής, να κατηγορούν σαν «ακροδεξιούς» και «ψεκασμένους» όλους όσους διαδηλώνουν (όλο και μαζικότερα) σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις κατά των απαγορεύσεων, των πραξικοπημάτων, των fast track εμβολίων, κλπ. Μοιάζει πως αν ξορκιστεί αυτό το φαινόμενο, αν «καταγγελθεί σαν ακροδεξιό», τότε αυτή η αριστερά θα «σώσει την υπόληψή της», θα ησυχάσει την συνείδησή της για την συντεταγμένη πειθαρχία και συμμετοχή της στον νεο-κρατισμό της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και την βία του.

Υπάρχουν ακροδεξιοί σ’ αυτές τις διαδηλώσεις; Σίγουρα ναι. Υπάρχουν τερατολόγοι; Αναμφίβολα· αρκεί η «ενοχοποίηση» των 5G κεραιών ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχουν! Είναι όμως επίσης γνωστό ότι ομάδες αναρχικών, αντιεξουσιαστών, ακροαριστερών, είναι ανοικτά αντίθετες με τα πραξικοπήματα και την υγιεινιστική τρομοκρατία – από εντελώς διαφορετική αφετηρία. (Να θυμίσουμε άραγε πως στα μέρη μας τόσο οι βασιλικοί όσο και οι κομμουνιστές, από εντελώς διαφορετικές αφετηρίες, ήταν αντίθετοι στη «μικρασιατική εκστρατεία»;)

Η άποψή μας σαν αυτόνομων εργατών είναι πως σε κάθε περίπτωση η οργανωμένη τάξη μας πρέπει να κρατάει την πολιτική και οργανωτική αυτονομία της, και να μην μπαίνει σε «κοινούς παρανομαστές». Κι αν η δική μας αντίθεση αφορά την συμμετοχή τέτοιων πολιτικών υποκειμένων (αναρχικών, αντιεξουσιαστών, κλπ) σε διαδηλώσεις «πάρτα όλα», κάποτε μαζί με φασίστες, παπάδες ή τερατολόγους, οποιοσδήποτε στοιχειωδώς έντιμος αριστερός, ακροαριστερός κλπ, αντί να λυσσάει και να ελεεινολογεί, θα έπρεπε να θεωρεί εαυτόν υποχρεωμένο να απαντήσει σήμερα (και) σ’ αυτό το ερώτημα: Πώς γίνεται οι ακροδεξιοί να εμφανίζονται σαν προστάτες της ελευθερίας; (Αν καταλήξει σε κάποια θεωρία συνωμοσίας… ας πρόσεχε!)

Έχουμε ορισμένες απαντήσεις – δεν θα τις παρουσιάσουμε εδώ. Πρέπει, όμως, να θυμίσουμε πως όταν αυτοί οι ακροδεξιοί, ακριβώς οι ίδιοι, εμφανίζονται με το κανονικό τους πρόσωπο στας ευρώπας, σαν υπερασπιστές του «έθνους κράτους», του «εθνικού νομίσματος», της «εθνικής ανάπτυξης», με όλο τους τον ρατσισμό και τα λοιπά, τότε δεν θεωρούνται «ψεκασμένοι». Θεωρούνται target group, κουκιά προς συγκομιδή… Οι δημαγωγοί (οι ίδιοι που τώρα μιλούν για “ψεκασμένους” και “συνωμοσιολόγους”) τους είχαν ονομάσει πρόσφατα (διαφημίζοντάς τους…) αντισυστημικούς!

Πρέπει να θυμίσουμε επίσης (στην χώρα των λωτοφάγων) πως όταν ένα κόμμα που αυτοχαρακτηρίζεται “αριστερό” συγκυβερνούσε με ένα κόμμα αποδεδειγμένα ακρο-δεξιό για μια γερή 4ετία, πολλοί, πάρα πολλοί απ’ αυτούς τους τωρινούς ανοιχτομάτηδες δεν έβλεπαν, δεν άκουγαν, δεν ήξεραν.

Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε απέναντί μας μόνο ακροδεξιούς που μοστράρονται σαν υπερασπιστές της ελευθερίας και των ατομικών δικαιωμάτων. Έχουμε και αριστερούς κλπ που βγάζουν καντήλες μόνο με το άκουσμα των λέξεων “ελευθερία” και “δικαιώματα”· αν και στο παρελθόν (πολύ μακρινό προφανώς…) η αριστερά κλπ ήταν που τις είχε υπερασπιστεί και είχε αγωνιστεί γι’ αυτές! Έχουμε αριστερούς που διαδίδουν με φανατισμό ότι μπορεί να υπάρξει “υγεία” χωρίς ελευθερία, “υγεία σε γύψο” δηλαδή… ‘Εχουμε αριστερούς που κάνουν ότι δεν ξέρουν τα κυκλώματα που μας αρρωσταίνουν. Κι όχι μόνον αυτό. Οι ίδιοι άνθρωποι που υποστηρίζουν, σωστά, (ή μήπως υποστήριζαν κάποτε;) ότι οι βιομηχανίες όπλων προωθούν πολέμους για να έχουν δουλειά και κέρδη, κάνουν το κορόιδο απέναντι στο εξίσου εγκληματικό καπιταλιστικό γεγονός ότι οι βιομηχανίες φαρμάκων προωθούν αρρώστιες (ή υπερδιογκώνουν άλλες) για να έχουν δουλειά και κέρδη!!! Δεν είναι τρομακτικά δουλική αυτή η εθελοτυφλία;

Το φαινόμενο είναι λοιπόν διπλό, ή πιο σωστά διπολικό! Και εκτιμάμε πως υπάρχουν κοινές αιτίες και κοινές εξηγήσεις γι’ αυτήν την νοσηρή διπλή “μετάθεση”: οι μεν αριστεροί να υποστηρίζουν τα πραξικοπήματα, την κατάργηση των συνταγμάτων, την τρομοκρατία των κρατών και των λακέδων των φαρμακοβιομηχανιών, οι δε ακροδεξιοί να υποστηρίζουν τις ατομικές ελευθερίες!!!

Comments are closed.