Παρασκευή 19 Ιούνη. Η ασταμάτητη μηχανή σας είχε ενημερώσει έγκαιρα (Δευτέρα 15/6, η αφρική – πεδίο μάχης): καθώς αρκετά αφρικανικά καθεστώτα αποκτούν μια «νέα αυτοπεποίθηση» εξαιτίας της κινεζικής (κατά κύριο λόγο), και επιπλέον της ρωσικής και της τουρκικής soft ιμπεριαλιστικής επέκτασης στην ήπειρο, το ψοφιοκουναβιστάν βρίσκεται υπόλογο για τον ενδημικό θεσμικό και κοινωνικό ρατσισμό του όχι μόνο απ’ το κίνημα ή τους διάφορους (που δεν θα έπρεπε…) καθεστωτικούς πρωτοκοσμικούς υποστηρικτές του εντός και εκτός ηπα, αλλά κι απ’ τις κυβερνήσεις της ηπείρου που αντιλαμβάνονται και υιοθετούν το black life matters με τον δικό τους τρόπο.
Πενήντα πέντε κράτη, το σύνολο των αφρικανικών, ζήτησαν (και πέτυχαν, δύσκολο δεν ήταν) απ’ το συμβούλιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων του οηε να γίνει συζήτηση για τον ρατσισμό και την αστυνομική βία (στις ηπα…), σαν μια πρώτη κίνηση αλληλεγγύης του προς τους αφροαμερικάνους. Πρωτότυπο ίσως από πρώτη ματιά, αλλά εντελώς συμβατό με τους εξελισσόμενους παγκόσμιους συσχετισμούς: ένα απ’ τα βασικά θέματα που θέτουν αυτά τα κράτη είναι το κατά πόσον οι ηπα μπορούν να λαμβάνονται στα σοβαρά όταν δηλώνουν υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων απανταχού της γης όταν οι αμερικάνοι μπάτσοι σκοτώνουν αφροαμερικάνους με πλήρη δικαστική ασυλία…. Είναι ένα ερώτημα εύλογο. Είναι ένα ερώτημα που άνετα θα μπορούσε κανείς να διαβάσει στους κινεζικούς καθεστωτικούς global times…
Φυσικά η police brutality όχι με ρατσιστικά κίνητρα είναι μόνιμο χαρακτηριστικό των περισσότερων απ’ αυτά τα καθεστώτα. Συνεπώς – θα έλεγε κανείς – ότι ανοίγοντας τέτοια ζητήματα κατά των ηπα διακινδυνεύουν να εισπράξουν τις συνέπειες στο εσωτερικό τους. Και έτσι θα έπρεπε να συμβεί. Αλλά – θα μπορούσαν να απαντήσουν – ότι αφού αυτή η police brutality δεν είναι ρατσιστική, βρίσκεται εκτός συζήτησης…
Θα ήταν ενδιαφέρον, τελικά, να επιβληθούν κυρώσεις κατά των ηπα απ’ αυτά τα κράτη… Όχι;
(φωτογραφία: πρόσφατη αντιμπάτσικη διαδήλωση στο Ναϊρόμπι…)