Σάββατο 29 Φλεβάρη – Δευτέρα 2 Μάρτη. Όποιοι νομίζουν ότι μπορούν να κατακτήσουν την Istanbul (στα μέρη μας τέτοιοι ηλίθιοι φτιάχνουν μεγάλους σωρούς) μπορούν να ξεκινήσουν… Για τους υπόλοιπους / ες η Istanbul είναι μια πόλη για να κατακτηθείς· για να σε τυλίξει από παντού, μέρα νύχτα, ευρωπαϊκή μεριά και ασιατική· μέχρι να ερωτευτείς το φως και το σκοτάδι της, τα νερά και τους λόφους της, τα στενά και τις πλατείες της, τις σιωπές των ανθρώπων και τους θορύβους των δρόμων – δηλαδή, απλά, να χαθείς. Αλλά ποιά είναι καλύτερη τύχη απ’ το να ρουφάς το σούρουπο στον αέρα μιας πόλης που σε μικραίνει και σε μεγαλώνει ταυτόχρονα; Γύφτισσες πόλεις, λύκαινες, τις βυζαίνεις, σε μαλώνουν – κι έτσι γίνεσαι άνθρωπος…
Συμβαίνουν πολλά εκεί. Ας πούμε μπορεί να πέσει κανείς πάνω στην Dilan Balkay και την μπάντα της. Ο λεβάντες φέρνει τη μουσική τους από εκεί, τα σήματα γι’ αυτούς στην ασταμάτητη μηχανή ήρθαν από πιο κοντά (και ευχαριστούμε…)