Συμβαίνει, αλλά δεν τρέχει (τίποτα)

Κυριακή 27 Γενάρη. Ένα στιγμιότυπο απ’ την ρουτίνα ενός φασιστικού, απαρτχάιντ καθεστώτος, κάπου εδώ γύρω (και μέσα στα ντόπια υπ.εξ. και υπ.αμ.) Αριστέρα ο στρατιώτης της ελευθερίας και της δημοκρατίας – της μόνης, ever, απ’ την «παλαιά διαθήκη» ως τις μέρες μας…. Δεξιά ο τρομοκράτης, που μόλις βγήκε απ’ το αυγό. (Τόλμησε ο αλητάκος!)

Ευτυχώς που η πρωτοκοσμική έγνοια για τους ανήλικους (όπως και για πολλά άλλα) τελειώνει στις μπάρες που βάζουν τα αντίστοιχα υπουργεία εξωτερικών και άμυνας, και οι αντίστοιχες μυστικές υπηρεσίες! Που να διαδηλώνει τώρα ο κάθε ευαίσθητος πρωτοκοσμικός ενάντια στις συμμαχίες ή/και τις συνέπειες του “εθνικού” ιμπεριαλισμού του;

Όπως έλεγε παλιά μια ψυχή αυτοσαρκαζόμενη: σιγά μην τα βάλουμε με το κράτος!… Ή, όπως είναι η πραγματικότητα: “σιγά μην πάψουμε να είμαστε η χρήσιμη μάζα για τους σχεδιασμούς των αφεντικών μας”.

Σιγά.

Comments are closed.