Σάββατο 29 Δεκέμβρη. Και μόνο το γεγονός ότι ο ψεκασμένος υπ.αμ. γυρνούσε από ‘δω κι απο ‘κει και έταζε (στην Ουάσιγκτον) βάσεις, κοιτάσματα, και ό,τι άλλο γούσταρε (ο ίδιος) ήταν δηλωτικό της πραγματικής κατάστασης του ελληνικού ιμπεριαλισμού. Αν κάτι έχει αξία για τον “μεγάλο σύμμαχό σου” δεν διαλαλείς “έλα πάρτο, και δώρο άλλο ένα”! Τον αφήνεις να στο ζητήσει ο ίδιος. Για να διαπραγματευτείς τα ανταλλάγματα.
Ή το γεγονός ότι ο ψόφιος κοριός / τενεκεδένιος πρωθυπουργός παρακαλούσε καιρό για μια πρόσκληση στην Ουάσιγκτον (ο Obama ήταν παγερά αδιάφορος) και ότι, τελικά, η επίσκεψή του στο ψόφιο κουνάβι κανονίστηκε απ’ το συμμαχικό ισραηλινό λόμπυ, ήταν κι αυτό δηλωτικό: το ελληνικό οικόπεδο έχει υποτιμηθεί σημαντικά από γεωπολιτική άποψη· και, σίγουρα, σε σχέση με τα «ωραία χρόνια» του ψυχρού πολέμου ή τα ακόμα πιο ένδοξα των ‘90s. Το πιο σημαντικό; Έχει αισθητά μικρότερη αξία απ’ το τουρκικό οικόπεδο· είτε για την Μόσχα, είτε για την Ουάσιγκτον, είτε για το Βερολίνο, είτε για το Παρίσι, είτε για το Πεκίνο…
Με τον εθνικό του αντιτουρκισμό στο τιμόνι, ο ελληνικός ιμπεριαλισμός είχε λοιπόν και έχει πολύ δύσκολη δουλειά: να ρυμουλκήσει τον 6ο στόλο εναντίον (ή σε βάρος) της Άγκυρας!!! Να πάρει εργολαβία (το αμερικανικό Πεντάγωνο) την «περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου» αλλά σπρώχνοντας το τουρκικό καθεστώς στα βουνά του!!!
Γίνεται; Η Ουάσιγκτον έχει ό,τι χρειάζεται για την ανατολική Μεσόγειο και την μέση Ανατολή: την Σούδα (και το Ινσιρλίκ, ακόμα…). Θα μπορούσε να θέλει κατι τις ακόμα στη νότια κύπρο… Κατά της Άγκυρας; Η ιμπεριαλιστική λογική (και η ιμπεριαλιστική ιστορία) λέει «όχι»!!! Σίγουρα δεν έχει γίνει ως τώρα… Μάλλον το αντίθετο. Και το «αντίθετο» δεν είναι ότι η Ουάσιγκτον «πρόδοσε τις ypg και τις άφησε στα δόντια της Άγκυρας». Είναι ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός και οι προτεραιότητές του δεν συμβαδίζουν με τις αντι-τουρκικές ιμπεριαλιστικές φαντασιώσεις του ελληνικού κράτους / παρακράτους.
Απ’ την άλλη η Ουάσιγκτον μπορεί να χρειαστεί το Αιγαίο για να «φρενάρει» τον ρωσικό πολεμικό στόλο, την ρωσική ενεργειακή επιρροή ή/και τους κινέζικους «δρόμους του μεταξιού»… Προσοχή όμως: αυτό είναι εντελώς διαφορετικό απ’ τις ελληνικές ιμπεριαλιστικές φαντασιώσεις. Η Αθήνα θέλει επέκταση της επιρροής της· όχι να γίνει αυτό που θεωρεί «δικό της» (το Αιγαίο) πολεμικό πεδίο! Γιατί αν πάνε έτσι τα πράγματα, τότε… Στην περίπτωση μιας γενικής κλιμάκωσης του 4ου παγκόσμιου στην ευρύτερη περιοχή, αν η Άγκυρα παραμείνει κοντά στη Μόσχα, τα πράγματα θα γίνουν πολύ άσχημα (για το ελληνικό κράτος / παρακράτος): αντί για επέκταση στην ανατολική Μεσόγειο θα βρεθεί να πολεμάει για να κρατήσει αυτά που έχει στο ανατολικό Αιγαίο.
Κάτι τέτοιο θα είναι δύσκολο. Πολύ δύσκολο…
(Έχει κι άλλα αυτή η ιστορία. Άλλη φορά…)