Κυριακή 23 Σεπτέμβρη. Η αποκάλυψη της αληθινής ταυτότητας του αρκετά γνωστού άγγλου “οικολόγου ακτιβιστή” Mark Stone το 2010 έγινε μάλλον τυχαία. Μια φίλη του έτυχε να ανοίξει μια τσάντα του, όπου βρήκε διάφορες αστυνομικές ταυτότητες, μεταξύ των οποίων και την αληθινή. Ο “Mark Stone” ήταν ο ασφαλίτης Mark Kennedy – για χρόνια «φυτευμένος» μέσα στο αγγλικό οικολογικό κίνημα.
Επρόκειτο για σοκ. Ο “Stone” / Kennedy ήταν γνωστός σε διάφορες ομάδες στην ευρώπη, αφού στην αγγλία ήταν απ’ τους πρωταγωνιστές του κινήματος. Δεν ήταν ένας «πληροφοριοδότης», ένας «κατάσκοπος»… Ήταν agent provocateur. (Δεν ήταν / είναι ο μοναδικός, και φυσικά αυτά συμβαίνουν παντού. Και στα μέρη μας…)
Μία απ’ τις γυναίκες με την οποία είχε ερωτική σχέση, για δύο χρόνια, στη διάρκεια της πολύχρονης καριέρας του σαν “οικο-ακτιβιστής” ο “Stone” / Kennedy, η Kate Wilson, προσπαθεί εδώ και χρόνια να βρει το δίκιο της (ή να πάρει εκδίκηση) κάνοντας μήνυση στην «υπηρεσία» του. Στηρίζεται σε μια (υπηρεσιακή) νομοθεσία που απαγορεύει στους πράκτορες να συνάπτουν ερωτικές σχέσεις με τα υποκείμενα που παρακολουθούν (ή «χειρίζονται»).
Η Wilson είναι μία απ’ τις τουλάχιστον 12 γυναίκες ακτιβίστριες που έκαναν μήνυση (που έγινε δεκτή) στα αγγλικά δικαστήρια για κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους των αγγλικών μυστικών υπηρεσιών. Αλλά η ίδια θέλει να πάει το θέμα ακόμα πιο «ψηλά» στο αγγλικό νομικό σύστημα, στο Investigatory Powers Tribunal. Το συγκεκριμένο δικαστήριο ασχολείται αποκλειστικά με περιπτώσεις κατάχρησης εξουσίας και παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων εκ μέρους του αγγλικού κράτους.
Απ’ τις δίκες που έχασαν οι αγγλικές υπηρεσίες αναγκάστηκαν να πληρώσουν αποζημιώσεις· κατάφεραν, όμως, να κρατήσουν κλειστούς τους φακέλους των αναφορών του “Stone” / Kennedy. Η Wilson ελπίζει ότι μια απόφαση υπέρ της απ’ το IPT θα αναγκάσει την αγγλική ασφάλεια να της δώσει (τουλάχιστον) τον δικό της.
Είναι ζόρικο να ανακαλύπτεις εκ των υστέρων ότι κοιμόσουν αγκαλιά με τον εχθρό. Αν μπορούμε να ευχηθούμε κάτι στην Wilson είναι να καταφέρει να ξεμπερδέψει με την διάβρωση της ζωής της στο παρελθόν.
Αλλά το δηλητήριο της καχυποψίας δεν καθαρίζει. Αυτό είναι το έσχατο αλλά καθόλου ασήμαντο όφελος των κρατικών υπηρεσιών όταν φυτεύουν «πράκτορες προβοκάτορες»…
(Περισσότερα στο Sarajevo 48, Φλεβάρης 2011, agents provocateurs – πράκτορες προβοκάτορες)