Πέμπτη 26 Απρίλη. Τα παπαγαλάκια διάφορων υπηρεσιών, και πολλοί περισσότεροι ρηχοί, αφελείς ή αδιάφοροι για το τι συμβαίνει στη μέση Ανατολή γενικά και στην Παλαιστίνη ειδικά εδώ και δεκαετίες, κατηγορούν όσους καταγγέλουν τον ισραηλινό ιμπεριαλισμό, μιλιταρισμό, ρατσισμό για «αντισημιτισμό». Δηλαδή σαν σχεδόν «νεοναζισμό». Πρόκειται για ένα ιδεολογικό σχέδιο που δημιούργησαν οι ισραηλινές υπηρεσίες στα ‘90s (ως τότε το παλαιστινιακό απελευθερωτικό κίνημα και οι διεθνείς συμπαραστάτες του ΔΕΝ κατηγορούνταν για «αντισημιτισμό», αφού τέτοια θα έπρεπε να θεωρούνται και πάμπολλα ψηφίσματα του οηε κατά του ισραήλ…) και έχει ξαναζεσταθεί (και πάλι απ’ την mossad) διεθνώς τα τελευταία χρόνια, επειδή το αποικιοκρατικό, λευκό και πρωτοκοσμικό ισραηλινό κράτος χάνει την διεθνή γεωπολιτική χρησιμότητά του.
Στις 4 Δεκέμβρη του 1948, στις σελίδες των New York Times, δημοσιεύτηκε ένα κείμενο εναντίον της επίσκεψης του ισραηλινού Menachem Begin (έγινε και πρωθυπουργός του ισραήλ το 1977). Τότε, το 1948, ήταν επικεφαλής μιας παραστρατιωτικής ισραηλινής οργάνωσης / κόμματος. Μεταξύ άλλων η επιστολή εκείνη έγραφε:
Ανάμεσα στα πιο ανησυχητικά πολιτικά φαινόμενα της εποχής μας είναι η άνοδος στο καινούργιο κράτος του ισραήλ του «κόμματος ελευθερίας» (tnuat haherut), ενός πολιτικού κόμματος που είναι πολύ κοντά ως προς τον τρόπο οργάνωσής του, τις μεθόδους του, την πολιτική του φιλοσοφία και την κοινωνική του απεύθυνση με τα ναζιστικά και τα φασιστικά κόμματα. Δημιουργήθηκε απ’ τα μέλη και στα βήματα του πρώην irgun zvai leumi, μιας τρομοκρατικής, ακροδεξιάς, σωβινιστικής οργάνωσης στην παλαιστίνη… Θα είναι απαράδεκτο αν αυτοί που είναι αντίθετοι στον φασισμό σ’ όλο τον κόσμο, εφόσον πληροφορηθούν σωστά για τον πολιτικό βίο και τις προοπτικές του κυρίου Begin, συνεχίζουν να υποστηρίζουν τον ίδιο και το κίνημα που αντιπροσωπεύει.
Ένα συνταρακτικό παράδειγμα ήταν η συμπεριφορά αυτής της οργάνωσης στο αραβικό χωριό Deir Yassin. Αυτό το χωριό, μακριά από κεντρικούς δρόμους και περικυκλωμένο από εβραϊκή γη, δεν πήρε μέρος στον πόλεμο [σ.σ.: εννοούν τον πρώτο αραβο-ισραηλινό πόλεμο, του 1948] και μάλιστα έδιωξε τους άραβες που ήθελαν να χρησιμοποιήσουν το χωριό σαν βάση τους. Στις 9 Απρίλη ομάδες τρομοκρατών επιτέθηκαν σ’ αυτό το ειρηνικό χωριό, που δεν είχε στρατιωτική αξία για την εξέλιξη του πολέμου, σκότωσαν τους περισσότερους απ’ τους κατοίκους του (240 άνδρες, γυναίκες και παιδιά) και κράτησαν ζωντανό έναν μικρό αριθμό για να τους περιφέρουν σαν αιχμαλώτους στους δρόμους της Ιερουσαλήμ.
Την επιστολή / καταγγελία την υπέγραφαν ανάμεσα σε άλλους και δύο απ’ τους πιο γνωστούς παγκόσμια εβραίους. Ο Albert Einstein και η Hannah Arendt. Το γεγονός ότι εξ αρχής το νεοδημιούργητο ισραηλινό κράτος επιδιδόταν σε μαζικούς φόνους / εθνοκάθαρση προκειμένου να διώξει τους αυτόχθονες άραβες / παλαιστίνιους δεν ήταν ούτε συμπτωματικό ούτε στιγμιαίο. Συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το γεγονός, ωστόσο, ότι τόσο κοντά στο Ολοκαύτωμα, με τόσο φρέσκια την μνήμη του ναζισμού και των εγκλημάτων του, εβραίοι μπορούσαν να καταγγείλουν χωρίς αναστολή τις «ανεπίσημες» πρακτικές του «νέου ισραηλινού κράτους» σαν ναζιστικές / φασιστικές, όπως ήταν και είναι πάντα, έχει την κεφαλαιώδη σημασία του.
Να γιατί. Οι ντόπιοι φασίστες, για παράδειγμα, προσπαθώντας να ενσωματώσουν την αντιφασιστική κριτική αντιστρέφοντάς την, οχυρώνονται πίσω απ’ το δόγμα «πρώτα οι έλληνες», και κατηγορούν τους αλληλέγγυους των μεταναστών και των προσφύγων για «ρατσισμό»· επειδή (λένε) «βάζουν σε δεύτερη μοίρα τους έλληνες»….
Με εντελώς ανάλογο τρόπο (αυτές οι «ιδέες» είναι διεθνείς…) το ισραηλινό κράτος, οι υπήκοοι και οι σύμμαχοί του, οχυρωμένοι πίσω απ’ το «πάνω απ’ όλα το ισραήλ», κατηγορούν όσους υπερασπίζονται τους αγώνες και το δίκαιο των παλαιστινίων για «αντισημιτισμό». Είναι αντιστροφή της πραγματικότητας, μέσα σ’ έναν όλο και πιο παραμορφωμένο καπιταλιστικό κόσμο. Γι’ αυτό ακριβώς οι καταγγελίες του Einstein, της Arendt και άλλων, τότε, στο μακρινό 1948, έχουν μεγάλη σημασία: προέρχονται από καθαρή σκέψη και όχι απ’ την postmodern θολούρα, σύγχιση, βλακεία – ή έμμισθη απασχόληση…
Το 1948 τέτοιες παραστρατιωτικές φασιστικές / ναζιστικές οργανώσεις υπηκόων του νέου ισραηλινού κράτους (σαν εκείνη του μετέπειτα πρωθ. του ισραήλ Begin) κατέστρεψαν 531 αραβικά / παλαιστινιακά χωριά, σκότωσαν πολλές εκατοντάδες αμάχους, και εξανδραπόδισαν περισσότερες από 700.000 ντόπιων: ήταν η εκκαθάριση και η δημιουργία του «ζωτικού χώρου» που είχε ανάγκη το ισραηλινό κράτος για την πρώτη φάση της βίαιης εδαφικής επέκτασής του. Κι αφού οι παλαιστίνιοι συνεχίζουν να αντιστέκονται, εδώ και εφτά δεκαετίες, το μιλιταριστικό, ρατσιστικό κράτος του ισράηλ συνεχίζει να τους δολοφονεί, συνεχίζει να επεκτείνεται εδαφικά εναντίον τους. Αυτός είναι ο εκλεκτός σύμμαχος του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου / παρακράτους! Δεν μπορείτε να πείτε: για να διαλέγει τέτοιους συμμάχους πάει να πει ότι τα συμφέροντα των ντόπιων αφεντικών “κουμπώνουν” μ’ εκείνα των ισραηλινών…
Κάθε χρόνο οι παλαιστίνιοι σ’ όλο τον κόσμο θυμούνται την «ημέρα της καταστροφής». Nakba λέγεται στη γλώσσα τους: αφορά εκείνη η περίοδος της πρώτης φάσης της εθνοκάθαρσης στην Παλαιστίνη. Στις 15 Μάη φέτος, στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, στις διαδηλώσεις για την Nakba, ο σύμμαχος του ελλαδιστάν θα ξανακάνει το μόνο που ξέρει καλά…
(φωτογραφία: Αν δεν σφάξεις δεν κτίζεις ούτε κράτος ούτε πολιτική καριέρα σ’ αυτό. Τα κορμιά στη φωτογραφία είναι ό,τι άφησαν πίσω τους οι ισραηλινοί φασίστες του Begin, το 1948, όταν έφυγαν απ’ το Deir Yassin…)